Naar Buiten over de Ubbergse Heuvelrug (11.2)

Zondag 30 juni 2013 

Durkje in de steile afdaling van de Duivelsberg

Grensstreek
Gisteren en vandaag lopen we het 11e wandel-weekend van de wandelgids 'naar buiten! - 25 wandel-weekenden'. Gisteren liepen we door de Ooijpolder (route 11.1) en vandaag over de Ubbergse Heuvelrug (11.2), beide in Gelderland. Het thema van deze twee wandelingen is: 'idyllisch wandelplekje aan de Waal'. De route die we vandaag lopen - genaamd 'Ubbergse Heuvelrug' - is een wandeling van 10 kilometer over bospaden door heuvelachtig en glooiend gebied in de Nederlands-Duitse grensstreek ten oosten van Nijmegen..

Malden
Eerst ontbijten we als familie bij Eelke & Ike. Als familie gaan we hier uiteen, met verschillende dagprogramma's met bijvoorbeeld kerkgang, paardrijden, racefietsen, wandelen en terugkeer naar huis. Halverwege de ochtend rijden Durkje en ik van Malden naar Beek, enkele kilometers ten zuiden van de rivier de Waal. We arriveren rond 10.30 uur bij het markante, monumentale bedrijfspand van de oude 'Gemeentelijke Electriciteitswerken Nijmegen', waar onze wandelroute vandaag begint. 

Beek
We beginnen met een stevige klim vanuit Beek in de richting van Berg en Dal. Vlak buiten de bebouwde kom verlaten we deze sterk stijgende weg, om via een smal wandelpaadje het Keteldal in te gaan. Iets verderop passeren we een oude wegwijzer, met daarop de teksten: 'Laat Vriendschap heelen, Wat Grenzen deelen'. Deze wegwijzer wijst links naar het nabije 'Duitschland' en rechts naar 'Nederland'. Verderop zien we hier een daar een oude stenen grenspaal staan.
We volgen nu de Natuurwandeling N70 door dit natuurgebied van de Gelderse Poort. De Ubbergse Heuvelrug waarover we wandelen, is onstaan tijdens de tweede IJstijd. De toen door de IJsselvallei oprukkende ijsmassa heeft het hier aanwezige stuwwallenlandschap op de lijn van Nijmegen naar Kleef gecreëerd.

Een Fries op de Duivelsberg
Het is een prachtig natuurgebied met sterk klimmende en dalende bospaden en af en toe uitzicht over glooiende weilanden en akkers. De hoogte varieert tussen ongeveer 20 en 90 meter boven NAP. We lopen langs een vallei met open weiden, die zijn afgezet met vlechtheggen van gevlochten wilgenhout.
Verderop beklimmen we het panoramapunt van de Duivelsberg en nog een eind verderop passeren we het pannenkoekenrestaurant Duivelsberg. We komen ook vlak langs de Nederlands-Duitse landsgrens. Met een grote lus gaan we verder door dit mooie bosgebied. Omdat in de beschrijving op een gegeven moment staat dat we in het bos rechts moeten, in plaats van links, komen we weer uit bij het restaurant Duivelsberg. We drinken hier een kop koffie en horen dan dat de eigenaar van dit restaurant een Fries is. Hier en daar hangen wandborden met Friese spreuken, en de toiletten voor 'mânlju' en 'froulju' laten ons beiden als Friezen in het Gelderse niets te raden over.

Terugreis
Voorbij dit restaurant zijn we snel weer op onze wandelroute en dan volgt een steile afdaling van de Duivelsberg. Aan de voet van de Duivelsberg gaan we via een bruggetje over een beek met een drassige beekbodem.
Voorbij het hoger gelegen Berglust zetten we de afdaling weer in, waarmee we even later weer terugkomen bij de houten wegwijzer, waar we vanmorgen het Keteldal in wandelden.
Ook hier bij de Van Randwijckweg staat ins ons routeboekje weer een verkeerde richting aangegeven. Wij weten dat we hier niet links, maar rechts moeten en vanaf dat punt nemen we de afdaling in de richting van Beek. Aan het eind van deze afdaling staat onze auto geparkeerd.
Vanuit Beek rijden we naar Drachten, waar we bij mem nog een kop koffie drinken en als we om 18.00 uur thuis komen in Stiens, heeft Pieter voor ons een heerlijke avondmaaltijd bereid, waar we gedrieën smakelijk van eten.

Hier houdt het op, maar niet vanzelf

Donderdag 20 juni 2013 

Afstudeerpresentatie Sociaal-Juridische Dienstverlening van Baukje

Afstuderen bij Sociaal-Juridische Dienstverlening
Halverwege de ochtend komen we met ons hele gezin en een studiegenote van Baukje bijeen in een collegezaal van de Hanzehogeschool in Groningen. We zijn door Baukje uitgenodigd om aanwezig te zijn bij de openbare sessie, waarin ze ten overstaan van twee docent-examinatoren van het Instituut voor Rechtenstudies van de Hanzehogeschool en een jurist-afstudeerbegeleider van Accare vanmorgen haar afstudeerscriptie zal presenteren en aansluitend zal verdedigen.
Baukje heeft het afgelopen afstudeerjaar van de HBO-Bachelor-opleiding Sociaal-Juridische Dienstverlening (SJD) stage gelopen en haar afstudeeronderzoek uitgevoerd bij Accare, een grote hulpverleningsinstantie voor kinder- en jeugdpsychiatrie. In aansluiting op haar afstudeerstage heeft ze in opdracht van Accare onder andere een stappenplan gemaakt, dat binnen Accare zal worden gebruikt als protocol voor huiselijk geweld bij volwassenen.

Houdt het hier op?
Nu haar afstudeerscriptie met positief resultaat is getoetst en is beoordeeld met het cijfer 8,2 is Baukje door de opleiding uitgenodigd om vandaag de resultaten van haar afstudeeronderzoek te presenteren, en om in aansluiting daarop haar afstudeeronderzoek te verdedigen in de daarna door de beide docent-examinatoren te stellen vragen.
Haar afstudeeronderzoek gaat over de juridische mogelijkheden omtrent het werken met een meldcode voor huiselijk geweld. De titel van haar onderzoeksrapport en van haar presentatie luidt: "Het houdt niet op. Niet vanzelf', naar de gelijknamige televisiecommercial over huiselijk geweld.
Als Durkje, Pieter en ik vanmorgen in de Groningse collegezaal arriveren, staat Baukje bij het digibord, gereed om haar presentatie over enkele minuten aan te vangen. Hier houdt vandaag haar studie op, maar niet vanzelf, want de presentatie en de verdediging moeten nog wel met positief resultaat worden afgerond. 

Presenteren en verdedigen
Om 10.30 uur begint de presentatie. In circa tien minuten leidt Baukje ons met het digibord via een filmpje en diverse e-slides door haar afstudeeronderzoek. Daarna volgt een stevige bevraging door de beide docent-beoordelaars, middels vragen over uiteenlopende aspecten van allerlei aard, die te maken hebben met het afstudeeronderzoek. Lenig gebruik makend van de tijdens haar opleiding verworven kennis, inzicht, houding en vaardigheden (ofwel competenties) reageert Baukje op de gestelde vragen. Na enige tijd beginnen ook de anderen in de zaal vragen te stellen, geeft Baukje antwoord en ontstaat een verdiepend gesprek over en naar aanleiding van dit afstudeerproject en van de resultaten die daaruit voortvloeien. De tijd vliegt zo om en voordat je het in de gaten hebt, moeten we toch echt stoppen met vragen en discussiëren, want het uur is om.

Evalueren en beoordelen
We worden allen verzocht om de zaal even te verlaten, opdat de beide docent-examinatoren gezamenlijk het uur evalueren en komen tot een beoordeling van de presentatie en de verdediging. Niet alleen binnen in het lokaal, maar ook op de gang wordt door ons druk geëvalueerd, en de boeiende discussie van zojuist wordt ook nog eens vrolijk voortgezet.
Dan worden we allen uitgenodigd om weer in de collegezaal terug te komen en daar delen de docenten dan mee dat Baukje met vlag en wimpel is geslaagd voor deze afstudeersessie, en dat haar presentatie en verdediging wordt beoordeeld met het cijfer 9! Na middeling van de beide cijfers, studeert Baukje daarmee af met het eindcijfer 8,4; zowaar een hele prestatie.

Gezegend en gelukkig
We drinken beneden in het studentencafé nog even een kop koffie of thee en blikken terug op een geslaagde afsluiting van Baukje haar studie. Als Durkje en ik even later in de auto stappen om weer naar ons werk in Leeuwarden terug te rijden, rijden er twee trotse ouders van Groningen naar Leeuwarden, nagenietend van de performance van onze knappe dochter. We zijn het er wel over eens dat haar vierjarige deelname aan het uitdagende Honours Programma van de Hanzehogeschool naast haar studie, voor Baukje ook zeker meerwaarde heeft gehad, want het is prachtig om als ouders te zien hoe je dochter - maar dat gold ook voor onze andere kinderen en hun aanhang - zich in het hoger onderwijs zo goed heeft doorontwikkeld tot startbekwaam beroepsbeoefenaar. We zijn gezegende mensen, en dankbaar dat zoveel geluk ons 'zomaar' in de schoot is geworpen.

Lanterfanten over Route 4.6 door de drooggelegde Middelzee

Donderdag 9 mei 2013 - Hemelvaartsdag

Standbeeld van Eise Eisinga bij de kerk van Dronrijp

 





















Als Mozes op Hemelvaartsdag
Deze Hemelvaartsdag begint voor ons vroeg in de ochtend, als Durkje en ik om 7.15 uur van Stiens naar het NS-station in Leeuwarden rijden. Pieter en Selma rijden met ons mee, omdat zij met de trein naar Harlingen en dan met de boot naar Vlieland gaan om daar later vandaag aan het werk gaan. Durkje en ik beginnen om 7.30 uur onze wandeling op de Sophialaan, vóór het Leeuwarder station. We wandelen vandaag de zesde route van het vierde deel van de wandelgidsenserie 'Friesland voor lanterfanters'. Deze route kreeg als thema: 'Als Mozes door de drooggelegde Middelzee', omdat die vanuit Leeuwarden het Friese platteland in gaat, over de bodem van de voormalige Middelzee, die eeuwen geleden nog tot diep de provincie Fryslân in kwam.

Traditionele Leeuwarder Bloemetjesmarkt op Hemelvaartsdag
Maar voordat we Leeuwarden verlaten, lopen we nog even over de Bloemetjesmarkt, die traditioneel in Leeuwarden wordt gehouden op Hemelvaartsdag, en die qua voorbereiding nu nagenoeg klaar is. De meeste bloemenverkopers staan klaar voor het koperspubliek, dat op dit vroege uur al geleidelijk op dit grote bloemenaanbod af komt. Het aanbod blijkt vandaag 700 strekkende meter meer te zijn dan in het voorgaande jaar. Doordat het mooie weer zolang op zich heeft laten wachten in de afgelopen weken, moeten de bloemenverkopers hun partijen bloemen in ongeveer vier weken verkopen, wat bij een normale lente zo'n acht weken is.

Ritsumazijl en Marssum
Als we Leeuwarden uit lopen over het Bisschopsrak langs het Zijlsterrak ter hoogte van de Schenkenschans, is de temperatuur zo'n 11 graden Celsius. Het regen licht, maar dat is maar van korte duur. In de loop van de uren wordt de bewolking lichter, zodat de zon aangenaam door kan breken, maar door de aanhoudend stevige frisse zuidwestenwind blijft het de hele dag koel, maar wel mooi wandelweer.
In Ritsumazijl gaan we in noordelijke richting verder over de Hege Dijk, een voormalige Middelzeedijk.
Nadat we via de ijzeren loopbrug over de A31 zijn gegaan, komen we bij het mooie Poptaslot in Marssum.

Engelum en Beetgum
Vanuit Marssum lopen we over een smalle cultuurhistorische fietsroute tussen de aanliggende weilanden door naar het dorpje Engelum. De luidklokken van de kerk van Engelum worden langdurig geluid, om de omwonenden er duidelijk op te attenderen dat de ochtendkerkdienst van deze Hemelvaartsdag op afzienbare termijn zal aanvangen.
Vanuit Engelum gaan we over het Alserter Paed eerst langs Cleyn Alserd en daarna langs de Beetgumervaart naar Beetgum.
Hier verlaten we de oude kwelderwal en de oude dijken van de Middelzee en dan steken we ter hoogte van de nieuwbouwwijk De Kline de N383 over, waarna we in een klein bosperceel komen, met een smal bospad tussen dicht op het pad staande bomen.

Hege Wier en Menaldum
Langs een groot kassencomplex van Berlikum lopen we richting Menaldum. Bij deze kassen zijn grote waterpartijen gegraven, waarvan het opgevangen water in de kassen kan worden gebruikt bij het water geven aan de gekweekte planten.
Daar komen we ook langs een kleine verhoging in het landschap. Dit is de oude terp van Hege Wier. Achter deze terp ligt een hoge, spitse vliedberg, die waarschijnlijk al als vluchtplaats diende in de tijd dat de Noormannen hier de Middelzee op voeren tijdens hun rooftochten.
Jammer dat het café in Menaldum nog niet is geopend, want dat betekent voor ons dat we het vandaag tijdens onze wandeling zonder koffie moeten stellen. We pauzeren derhalve op een bankje in het centrum van Menaldum, bij het standbeeld van 'It Feintsje fan Menaam'.

Via Slappeterp en Schingen naar Dronrijp
Van Menaldum lopen we naar Slappeterp, en daarna door naar Schingen.
Voorbij Schingen gaan we door een voetgangerstunnel onder de A31 door, om aan de andere zijde koers te zetten richting Dronrijp.
Langs een brede vaart wandelen we een zonnig Dronrijp binnen. Door de nieuwbouwwijken van Dronrijp lopen we naar de monumentale Nederlandse Hervormde kerk, in het oude centrum van Dronrijp. Bij de kerk bezoeken we de gedenksteen, de grafsteen, het geboortehuis en het standbeeld van Eise Eisinga, de beroemde Friese wolkammer en sterrenkundige, die leefde van 1744-1828, die vooral beroemd is geworden als de ontwerper van het Planetarium in het nabijgelegen Franeker.
Aan de rand van Dronrijp pauzeren we enige tijd, om weer wat te eten en te drinken, voordat we de terugtocht richting Leeuwarden aanvangen.

Langs Deinum en door Ritsumazijl terug naar Leeuwarden
Via de lange Puoldyk lopen we tussen de weilanden en boerderijen door naar het Van Harinxmakanaal. Langs dit drukbevaren kanaal lopen we terug naar Leeuwarden.
Daarbij komen we langs het dorp Deinum, dat aan de overzijde van het kanaal ligt.
Verderop komen we dan weer in Ritsumazijl, waar we vanmorgen naar het noorden afsloegen richting Marssum.
Vanuit Ritsumazijl volgen we dezelfde route als van vanmorgen weer terug naar het NS-station in Leeuwarden.
Om 14.45 uur staan we weer bij onze auto op het parkeerterrein achter het treinstation. We hebben de 27 kilometer vandaag afgelegd in zeven uren.

Robbenvaartocht tussen Texel en Vlieland

Zondag 28 april 2013 

Zeehonden op een zandbank tussen Texel en Vlieland

Ochtendprogramma
Vanmorgen vroeg halen Durkje en ik alvast verse broodjes en brood voor het ontbijt en voor de rest van de maaltijden van vandaag. Als we weer in ons vakantiehuis arriveren, zijn Jan Wijbe & Gaby en Pieter al vanuit Stiens met de auto en de veerboot (van 8.30 uur) in De Koog op Texel gearriveerd. Als iedereen heeft ontbeten, gaan we halverwege de ochtend koffiedrinken in onze vakantiewoning op Roompot Kustpark Texel.
Na de koffie gaan we in kleine groepen uiteen. Ik neem mijn moeder mee voor een verrassingsbezoek naar vrienden uit België, waarvan we het sterke vermoeden hebben dat zij momenteel verblijven op het kampeerterrein van De Luwe Boshoek in De Koog. Ze zijn inderdaad aanwezig in hun stacaravan; voor ons allen een mooie gelegenheid om een uurtje met elkaar door te brengen in de zon op hun terras.

Middagprogramma
Na de lunch in onze recreatiewoning vertrekken we in drie auto's met zijn tienen naar het strand en de vuurtoren van De Cocksdorp. Na een kort bezoek aan het strand en aan de vuurtoren, rijden we door naar de bootsteiger van de rondvaartboot, waarmee we straks het ruime sop zullen kiezen.
Om 15.00 uur gaan we met deze boot voor een Robbenvaartocht de zee op, om zeehonden te zien op de zandbanken tussen Texel en Vlieland. Op één van de zandbanken liggen zo'n honderd zeehonden in de stevige, frisse zeewind in de volle zon onder een helderblauwe lucht. Prachtig weer is het vanmiddag voor een vaartocht op zee.

Einde van een zonnige familiedag op Texel
Na deze mooie boottocht op zee rijden we via De Cocksdorp weer terug naar De Koog. Op de heenreis zagen we boven het vliegveld van Texel een tiental parachutisten landen, en dat mooie tafereel zien we op de terugreis wederom. De parachutisten landen veilig, en even later ook het vliegtuig, waaruit zij eerder zijn gesprongen.
Aan het begin van de avond brengen we Jan Wijbe & Gaby weer naar de veerboot richting Den Helder. Halverwege de avond vertrekt ook Pieter weer met de auto op de veerboot, terug naar Stiens. De rest blijft vannacht overnachten in onze vakantiewoning op Texel.

Zuidelijke Noordzeekust en de Dwarsover van het Texelpad

Zaterdag 27 april 2013

Wandelen op het Texelpad langs de vloedlijn tussen Paal 16 en 17

Start op het Texelpad

Van Jan Wijbe & Gaby en Baukje & Rauke en van Pieter kreeg ik in 2012 op mijn verjaardag onder andere de wandelgids van het ‘Texelpad’. Dat schept verplichtingen, want dan wordt ook verwacht dat je die langeafstandswandeling gaat lopen, hetgeen Durkje en ik overigens graag doen. We gaan het Texelpad in enkele dagen wandelen. Vandaag lopen we het traject van ’t Horntje (de veerboothaven) naar De Waal, via De Koog. Dat is de zuidelijke Noordzeekustroute en de zogenoemde ‘Dwarsover’, met een afstand van 16,5 + 6,3 = 22,8 kilometer, aldus de wandelgids.

Lift van de Texelse buschauffeur

Om 8.15 uur staan Durkje en ik ter hoogte van het Roompot Kustpark Texel nabij De Koog bij de ‘bushalte’ te wachten. We wachten op de bus waarmee we van De Koog naar de veerboot bij ’t Horntje willen rijden, om daar onze dagtocht te beginnen. Aan beide zijden van de weg is een stopstrook voor de bus. Aan de overzijde van de weg staat een bustijdenpaal, maar die staat niet aan onze kant van de weg richting ’t Horntje.

Na enige tijd wachten stopt een passerende personenauto bij ons op de stopstrook. De chauffeur vraagt  ons of we naar de veerboot willen. Hij vertelt dat de bus wel aan de andere zijde stopt, maar niet aan onze zijde, omdat de bus tegenwoordig met een lus door De Koog via een andere route weer terug rijdt naar de veerboot. Die bus is inmiddels gepasseerd, en zo komen wij niet bij de boot volgens hem, dus biedt hij ons vriendelijk aan om met hem mee te rijden naar Den Burg, waar wij dan wel in die bus kunnen stappen, want hij zal daar eerder zijn dan die bus. Wij maken graag gebruik van dat aanbod. Onderweg vertelt hij dat hij buschauffeur is op Texel en dat hij daarom weet hoe wij toch weer op tijd in de goede bus terecht kunnen komen. In Den Burg zet hij ons af bij de bushalte en inderdaad arriveert de bus daar ruim tien minuten later, precies zoals onze vriendelijke chauffeur ons had gezegd. Hartelijk dank!

’t Horntje en Den Hoorn

Enkele minuten vóór 9.00 uur begint onze wandeling bij de veerboot van Texel in ’t Horntje. We lopen eerst langs de noordelijke kustlijn van de Mok langs het Molwerk naar Neeltjesnol. Na een grote scherpe Z-bocht gaan we in noordelijke richting verder naar èn over camping Loodsmansduin op Siborsnollen, nabij het dorp Den Hoorn. Het landschap is gevarieerd: eerst over een grasdijk langs de Mokbaai, dan over een dijkkruin, door de duinen en lang lange akkers met wit- en geelbloeiende narcissen.

Koffiedrinken met een medewandelaar

Vanaf de Hoornderslag lopen we door de duinen van het Pieter Rozenvlak naar de Jan Ayeweg. Bij Kapenol passeren we enkele grote grazers (runderen met kalveren en enkele wilde paarden). Vanaf de Jan Ayeweg volgt een lang bosperceel. We komen in het bos door het Turfveld bij de Westerslag langs kiosk ’t Turfveld. De kiosk is gesloten, maar we kunnen wel even op het terras rusten. Ondertussen arriveert een bediende, die vertelt dat haar baas over enkele minuten ook arriveert en dat de zaak dan open gaat. Na enige tijd komt hij aanrijden en al spoedig zitten wij heerlijk in de zon op het terras te genieten van een kop koffie.

Ondertussen is ook een andere langeafstandwandelaar op het terras gearriveerd. Wisselend liep hij vóór of achter ons. Hij vertelt dat hij het Texelpad ook wandelt, maar vanuit De Koog gaat hij door naar De Cocksdorp, terwijl wij daar afbuigen naar De Waal.

Over het strand naar De Koog

Na deze koffiepauze gaan we in noordelijke richting verder aan de overzijde van de Westerslag. Door de Bleekersvallei gaan we naar de strandopgang ter hoogte van Paal 16. Over het brede strand lopen we naar de vloedlijn. Langs de vloedlijn gaat het dan verder naar Paal 17, waar we het strand weer verlaten. Dan volgt een pad door de duinen naar Seetingsnollen. Na een doorsteek door een smal bosperceel komen we dan uit in De Koog. We lopen naar de Dorpsstraat, waar we pauzeren op een bankje op het plein vóór de kerk.  Op het moment dat we hier zitten, passeert de andere Texelpadwandelaar, die vanuit De Koog nu doorloopt richting De Cocksdorp.

Door de polder naar De Waal

Na de koffiepauze verlaten we De Koog in zuidelijke richting. Ter hoogte van camping De Luwe Boshoek gaan we diagonaal door een bosperceel, om vervolgens over het Oude Dijkje naar Vredestein te wandelen.

Daarna volgen een aantal fietspaden door Polder Waal en Burg. Voorbij de poel Weegeswaal gaan we dan over de Burgerdijk richting De Waal. Ondertussen hebben al telefonisch contact gehad met Baukje & Rauke, die zojuist met hun auto ook op Texel zijn gearriveerd. Zij halen ons uit De Waal en brengen ons weer terug naar Kustpark Texel in De Koog, waar Durkje haar ouders en mijn moeder ons opwachten - zittend in de volle, heerlijk warme zon - vóór de recreatiewoning.

19.2 Naar Buiten in het Leudal

Zondag 7 april 2013 

De Leubeek stroomt meanderend door het Leudal

Kasteelontbijt
Na een korte, maar wel goede nachtrust worden we wakker op de bovenverdieping van het koetshuis, dat als verblijfsaccommodatie deel uitmaakt van het Landgoed Nederhoven te Beegden. Het is prachtig weer buiten, dus de wandeling van vandaag zien we met genoegen tegemoet.
Maar eerst gaan we ontbijten. Met onze vriendelijke gastheer & gastvrouw - de heer en mevrouw Van Basten Batenburg-Dahmen hebben we gisteren afgesproken dat we vanmorgen om 8.30 uur bij hen zullen komen ontbijten in de keuken van het kasteeltje van Landgoed Nederhoven. Als we de keuken binnen komen, staat de grote keukentafel keurig gedekt als ontbijttafel. Onze gastheer ontsteekt de kaarsen op tafel als we onze plaats aan de ontbijttafel in nemen. Tijdens een bijzonder onderhoudende conversatie genieten we van een stevig en welverzorgd ontbijt.

Langs heide & beken in Midden-Limburg
Voordat Durkje en ik vandaag weer terug rijden naar Fryslân, gaan we nog een flinke wandeling maken in het Limburgse Leudal, dat ligt tussen de dorpen Haelen en Roggel. Het is de tweede wandeling van het 19e wandel-weekend van de wandelgids 'naar buiten! - 25 wandel-weekenden'. Gisteren liepen we route 19.1 op de Beegderheide. Het thema van deze twee wandelingen is: 'langs heide & beken in Midden-Limburg'. De route die we vandaag lopen - genaamd 'Leudal' - is een wandeling van 13 kilometer langs beken, door begrazingsgebieden en door bos.
Na het ontbijt nemen we afscheid van onze gastvrouw & gastheer en rijden we met de auto van Beegden via Haelen naar het Leudal, waar we vandaag gaan wandelen.

Zelsterbeek en Leubeek
Vanaf de parkeerplaats aan de Roggelseweg lopen we door het bos eerst naar de Zelsterbeek, die we via een hoog boven de beek gelegen parallel bospad volgen. Midden in het bos passeren we - heel verrassend - een aspergeveld, waar de aspergeruggen in lange rijen hoog over de zonovergoten akker lopen.
Op het meest oostelijke punt van onze route - iets ten noorden van het dorp Nunhem - waar de beide beken als Neerbeek verder gaan naar de rivier de Maas, lopen we van de Zelsterbeek naar de Leubeek, die we via de smalle Engelse Brug oversteken. Aan de overzijde beklimmen we de Litsberg en als we daar bovenop staan, hebben we vanaf behoorlijke hoogte een schitterend uitzicht over de Leubeek, die hier veel lager gelegen meanderend door het Leudal stroomt. Hoog boven de Leubeek rijst de steile zandoever van de Litsberg. Dit is de plek waar je met een beetje geluk ijsvogels kunt zien. Dat geluk is ons hier en nu helaas niet gegeven, maar de pracht van de natuur geeft hier desalniettemin wel aanleiding tot verrassing en beleving.

Monument van Verdraagzaamheid
Via een dalend hol bospad lopen we weg van de Leubeek, maar bij de Leuhof en de St. Ursulawatermolen (ofwel Leumolen) komen we weer terug bij de Leubeek, die we hier overigens nog niet oversteken.
Parallel langs de zuidoever van de Leubeek lopen we naar de St. Elisabethshof aan de Roggelseweg. Je ziet hier nabij de vispassage nog enkele restanten van de St. Elisabethsmolen, die in de Tweede Wereldoorlog door Duitse soldaten is opgeblazen. Naast de St. Elisabethshof staan we enige tijd stil bij het Herdenkingsmonument, dat hier in het jaar 2001 is opgericht als 'Monument van Verdraagzaamheid', ter nagedachtenis aan de 687 militairen, die hier in de Tweede Wereldoorlog in het Leudal sneuvelden. Dit monument bevat evenzoveel Maaskeien als gesneuvelde militairen en in de bestrating er omheen zien we 11 stralen, die het aantal nationaliteiten van deze gesneuvelden symboliseren. Zeven kleurrijke kransen liggen op de Maaskeien, aan de voet van het bronzen beeld.

Tungelroysche Beek
We steken de Roggelseweg over en gaan verder met onze wandeling, overigens door een heel ander landschap. We komen langs de 13e eeuwse hoeve 'De Kloosterhof' en lopen over een vlak veld met IJslandse paarden, en verderop door het bos naar café-restaurant 'De Busjop', waar we enige tijd heerlijk in de warme voorjaarszon buiten op het terras pauzeren.
Na deze pauze lopen we door het bos naar het meest westelijke punt van deze wandelroute, waarna we langs de bosrand naar de Tungelroysche Beek lopen, die we via de Speckerbrug oversteken.

Langven
Dan gaan we verder door het bos, om uit te komen op de Speckerweg, die we enige tijd volgen, om dan door het bos om het heideveld van het Langven heen te lopen.
Verderop steken we de Speckerweg weer over, waarna we parallel aan de Tungelroysche Beek door het bos van het Leudal weer terug lopen naar de parkeerplaats bij de St. Elisabethshof aan de Roggelseweg, waar we vanmorgen onze auto parkeerden. De route van 13 kilometer hebben we in ruim 3,5 uur afgelegd.

Theestop in Malden
Om ongeveer 14.00 uur vertrekken we uit het Leudal, om met de auto weer huiswaarts te keren. Na een uur rijden, passeren we de Gelderse plaats Malden, ten zuiden van Nijmegen, waar we de autosnelweg verlaten om bij Eelke & Ike en Gina op bezoek te gaan, waar we in de tuin in de aangenaam warme voorjaarszon theedrinken.
Na deze pauze rijden Durkje en ik weer terug naar Stiens, waar Pieter voor ons allen een heerlijk avondmaal heeft bereid. We eten gezamenlijk, onderwijl onze wederzijdse ervaringen van het afgelopen weekend in Limburg & Gelderland en in Overijssel & Fryslân uitwisselend. We blikken terug op een schitterend weekend!

Weekend op Landgoed Nederhoven in Beegden

Vrijdag 5 april 2013 

Het koetshuis is authentiek sfeervol ingericht

Weekendje Limburg
Na het werk zijn Durkje en ik nog even thuis, waar Pieter de avondmaaltijd voor ons heeft bereid. We eten gezamenlijk en pakken dan de laatste bagage in de auto, om zo rond 18.00 uur met de auto te vertrekken naar Limburg.

Morgen te gast bij de Schutterij Sint Jacobus
We zijn vanavond onderweg naar Limburg, op uitnodiging van de 'Schutterij Sint Jacobus' in Hunsel. Morgen wordt hun nieuwe vaandel ingezegend in de rooms-katholieke kerk te Hunsel en zal na de heilige mis een bedankfeest worden georganiseerd voor alle leden, voor sponsoren en voor alle andere genodigden, die op enige wijze hun bijdrage hebben geleverd aan een nieuw instrumentarium en een nieuw vaandel voor deze Schutterij Sint Jacobus. Omdat wij op hun verzoek enige weken geleden een foto van Sint Jacobus hebben geleverd, die nu op dit nieuwe vaandel prijkt, zijn Durkje en ik genodigd om morgen bij de inzegening en bij het bedankfeest te gast te zijn.

Landgoed Nederhoven
Voor ons is dat een mooie gelegenheid om er een wandelweekendje Limburg aan te koppelen. We hebben gepland om morgen een wandeling over de Beegderheide, en overmorgen een wandeling door het Leudal te maken.
De langeafstandswandeling over de Beegderheide begint bij het Landgoed Nederhoven in het dorp Beegden, aan de rand van de bebouwde kom van het dorpje Heel. De bewoners van het kasteeltje op dit landgoed - de familie Van Basten Batenburg-Dahmen - heeft in het oorspronkelijke koetshuis (paardenstallen) na een verbouwing in de 60-er jaren een Bed & Breakfast ingericht, waar wij de komende twee nachten zullen overnachten.

Warm welkom in kasteel en koetshuis Nederhoven
Iets na 21.00 uur arriveren we in het donker in Beegden-Heel. Een mevrouw die hier de hond uitlaat, wijst ons de oprijlaan van het ruim 400 jaar oude kasteeltje. Door deze donkere, statige lindenlaan rijden we het landgoed op, om door de oude poort en over het binnenterrein van de bijbehorende boerenhoeve het grindpad op te kunnen rijden bij het kasteeltje, waar het gastenverblijf van Landgoed Nederhoven te vinden is in een door een slotgracht omgeven kasteeltuin.

Authentiek met oog voor detail
Door de heer en mevrouw Van Basten Batenburg-Dahmen worden we vriendelijk onthaald en we worden wegwijs gemaakt in het gastenverblijf. De verwarming is al aan, dus het is hier aangenaam warm op deze koude voorjaarsavond, en als de verlichting is ontstoken en we zijn rondgeleid door onze verblijfsaccommodatie, maken we een afspraak voor het ontbijt van morgenochtend in het kasteeltje, waarna we de rest van deze vrijdagavond genoeglijk verblijven in dit stijlvolle koetshuis, dat in veel opzichten qua woninginrichting nog verwijst naar de aanwezigheid van de voormalige bewoners van dit kasteeltje, en daarmee alleszins nog de authentieke sfeer van vroeger ademt. Ons beiden staat gedurende dit weekend het gehele koetshuis ter beschikking, het gastenverblijf dat is ingericht voor nota bene acht gasten.
We overnachten in een aangenaam gastenverblijf, hebben een vriendelijk gastheer en gastvrouw, en een mooi weekend voor de boeg. Met een fles wijn erbij luiden we dit bijzondere weekend in.

Zie het nieuwe leven

Paaszondag 31 maart 2013 

Liturgisch bloemstuk op Paasmorgen in De Arke van Drachten

Nieuw leven
Het kruis is leeg.
De nieuwe Paaskaars brandt.
De nieuwe kaars op de viertafel brandt.
Op de viertafel liggen weer kleden; en witte bloemen komen voort uit de grote stenen; teken van nieuw leven voorbij terzijde gerolde stenen.
Het liturgisch bloemstuk in De Arke van Drachten heeft op deze Paasmorgen als passend thema: 'Zie het nieuwe leven'.

U zij de glorie!
Witte Donderdag is voorbij.
Goede Vrijdag is gepasseerd.
Stille Zaterdag is afgesloten met een Paaswake, met Pieter de hele nacht in de Sint-Vituskerk van Stiens.
Paasmorgen 2013: 'De Heer is waarlijk opgestaan. Halleluja!'

Paasfeest in Drachten
Paasavond brachten we door bij Durkje haar ouders, waar we gisteravond een oom en tante uit Canada ontmoetten; een warm weerzien na enkele jaren. In 2003 hebben we hen bezocht in het Canadese Brampton.
Onze Paasnacht was kort, laat thuis gekomen, de klok één uur vooruit gezet vanwege de aanvang van de zomertijd, en om 7.00 uur al weer opstaan.
Durkje en ik zijn vanmorgen om 8.00 uur uit Stiens vertrokken, om met mem het Paasfeest in De Arke van Drachten te vieren. De eerste ochtenddienst begint hier om 9.00 uur. De kleine groep kerkgangers wordt uitgenodigd voorin de kerkzaal te komen zitten. Om half elf zal de Drachtster Christelijke Muziekvereniging Crescendo de tweede ochtenddienst muzikaal begeleiden. Dan zal het veel drukker worden in deze kerkzaal.

Paasbrunch in Groningen
Na afloop van de kerkdienst ontmoeten de vertrekkende kerkgangers van de eerste kerkdienst de binnenkomende kerkgangers van de tweede ochtenddienst. De leden van het harmonieorkest Crescendo wandelen het kerkgebouw binnen met grote koffers met daarin hun blaasinstrumenten. Ook drie Stenden-collega's zie ik tijdens de dienstenwisseling.

We rijden na de kerkdienst met mem naar Groningen; door een wit sneeuwlandschap, want we hebben dit jaar een wit Pasen. In Drachten steken de paarse en witte Krokussen op tedere groene steeltjes trots uit boven een dun laagje Paassneeuw: Zie ook hier het nieuwe leven.

Sneeuw-krokussen, teken van nieuw leven

Teken van Pasen, voor wie dat wil zien.

De rest van de dag verblijven we in Groningen bij Baukje & Rauke. Ze organiseren voor ons een mooie Paasbrunch; dus alle reden om vandaag graag bij hen in familiekring te gast te zijn.

Looft den Heer - De Heer is mijn herder

Zondag 20 januari 2013 

Looft den Heer - zingt - De Heer is mijn herder

Christelijk Gemengd Koor van Stiens
We kunnen ons in onze dorpsgemeenschap en in onze kerkelijke gemeente gelukkig prijzen - ofwel 'rijkelijk gezegend' weten - met het feit dat we een christelijk gemengd koor hebben. Het is het bijna 83 jaar oude koor 'Looft den Heer', dat al enige jaren onder de bezielende leiding staat van dirigent Jelle de Jong. Het koor bestaat uit bijna 30 leden, waarvan een kwart heren.
Vanavond organiseert dit Stienser koor de Gemeentedienst in De Hege Stins te Stiens. Een goed gevulde kerkzaal is in afwachting van een mooie zangdienst, als om 19.00 uur het koor de kerkzaal binnen komt.

De Heer is mijn herder
Voorganger van deze avondzangdienst is dominee Desirée Scholtens en onze organist is vanavond Han Giesing. Pieter bedient vanavond de beamer.
Het koor heeft voor vanavond gekozen voor het thema: 'De Heer is mijn herder', naar Psalm 23.
Veel liederen die door het koor - of met het koor in samenzang - worden gezongen, komen uit de Engelse traditie en zijn gerelateerd aan deze Psalm. Vanwege de Engelse benadering zal deze zangdienst van vanavond lijken op het bekende televisieprogramma 'Songs of Praise'.
In wisselzang beginnen we met het lied 'Zing volop Gods lof'.

Collage
Daarna volgt een collage van het welbekende lied 'De Heer is mijn herder', eerst in het Nederlands in de versie van Lied 14 uit het 'Liedboek voor de Kerken'. En uiteraard zingen we dit lied ook in de Friestalige versie 'Myn Hoeder is de Heare God'. En om het Engelse karakter te benadrukken, besluiten we deze collage met de Engelstalige versie 'The Lord is my Shepherd' in de uitvoering van Maurice Greene (1695-1755).
Dirigent Jelle de Jong, die ook zeer wel bedreven is op de piano, sluit deze muzikale collage af met een knappe piano-improvisatie op 'De Heer is mijn herder'.

Van Bijbel tot Buber
Dominee Scholtens leest uit de Bijbel de 23e Psalm: De Heer is mijn herder.
Daarna komen achtereenvolgens de liederen 'Voor alle heilgen', 'O Jesus, I Have Promised' en dan een hele mooie vertolking van 'Wees mijn Leidsman'.
Voorafgaand aan de meditatie komt een intermezzo op piano door dirigent Jelle de Jong.
Het ultrakorte meditatieve moment van dominee Scholtens bestaat uit een Chassidische vertelling van Martin Buber.

Zang en samenzang
Na deze korte bezinning beluisteren en zingen we op wisselende wijze de volgende liederen:

• Waar voert vandaag het oude spoor; naar een tekst van Sytze de Vries (1945);
• Vol verlangen; naar de tekst van Ad van Noord;
• Siehe, wir preisen selig; gecomponeerd door F. Mendelsohn-Bartholdy, hier in een bewerking van Gerrit Stulp;
• O Lord, my God; 
• Christus is de ware hoeksteen; aanvankelijk Henri Purcells 'Christ is made the sure foundation', maar vanavond gezongen volgens de tekst van Sytze de Vries.

Rijkelijk gezegend
Het wordt ons vanavond wel duidelijk dat 'Looft den Heer' het zingen van moeilijke muziekstukken niet schuwt, en het koor slaagt erin ook deze uitdagende liederen knap te presenteren.
Voordat dominee Desirée Scholtens ons nog de zegen mee geeft, krijgt het koor 'Looft den Heer' van de gemeente een hartelijk applaus na hun laatste gezonden woorden:

'Laat ons rijkelijk gezegend nu van hieruit verder gaan".

Levensloop Pieter de Jong

Maandag 31 december 2012 - Oudejaarsdag 

Cover van de levenslooppublicatie van heit

Levensloop
Durkje haar vader (in het Fries: heit) heeft in de loop der jaren ettelijke publicaties op zijn naam gesteld. Die uitgaven zijn hoofdzakelijke van streekhistorische aard. In het afgelopen jaar heeft hij daar weer een publicatie aan toegevoegd. Deze keer gaat het om een uitgave van heel persoonlijke aard.
Na en tijdens het verzamelen van allerlei persoonlijke documenten is heit zijn levensloop in grote lijn op schrift gaan zetten. De uitgave die daarvan in september 2012 tijdens ons familieweekend werd gepubliceerd, kreeg als titel mee: '' Levensloop Pieter de Jong'.

Perspectief
Oudste zoon Eelke de Jong schrijft in zijn Voorwoord dat dit boekje is geschreven vanuit het perspectief van de middenklasse. Het biedt een mooie dwarsdoorsnee van de geschiedenis van de twintigste eeuw (feitelijk van 1927 tot en met heden) vanuit het gezichtspunt van de arbeidersklasse. Deze levensloop bevat een overzicht van de levensloop tot op heden, geïllustreerd met een groot aantal foto's en afbeeldingen van belangrijke persoonlijke documenten. Voor heit & mem en voor hun kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen gaat dit boekje de toekomst in als een waardevol overzicht van meer dan 80 jaar samen leven, lezen & leren, werken, reizen, schrijven en recreëren.

Jeugdjaren
De eerste vier hoofdstukken gaan over de jaren als kind; geboren in 1927 in Broek onder Akkerwoude (tegenwoordig Broeksterwâld) en daarna verhuizend naar en wonend in Weesp (1932), Medemblik (1933; in de net drooggevallen Wieringermeer) en tenslotte weer terug naar Broek onder Akkerwoude (1935). De schooljaren komen aan de orde, en ook de eerste werkervaringen.
Dan begint op 13-jarige leeftijd de Tweede Wereldoorlog. In de hoofdstukken 5 en 6 beschrijft heit zijn oorlogsjaren; over werk en inkomen, over onderduiken, over de ervaringen met Duitse bezetters en uiteindelijk over de bevrijding en de oproep aan jongeren om zich in te schrijven als oorlogsvrijwilliger voor de strijd in Nederlands-Indië.

Werken en leren
Na de oorlog moet er worden gewerkt, onder andere in Rinsumageest en in Leeuwarden. Rijbewijzen en het Middenstandsdiploma worden behaald. In 1947 een vliegreis met een Dakota van Amsterdam naar Leeuwarden; heel bijzonder voor die tijd.
Ook buiten de provincie wordt werk gezocht. In Eindhoven lukt het niet, maar wel achtereenvolgens op Rozenburg, in Schiedam en in Vlaardingen.
Na deze hoofdstukken 7 en 8 volgen belangrijke keerpunten in het leven (in hoofdstuk 9). Weer terug in Fryslân om in Leeuwarden te werken en omscholen tot timmerman in de 'Rijkswerkplaats voor vakontwikkeling'. Er wordt gewerkt, en gestudeerd voor patroon en uitvoerder in de bouw. Een eerste auto wordt gekocht.

Gezinsleven
Na het huwelijk in 1954 met Aukje Boonstra (hoofdstuk 10) volgt direct de confrontatie met de naoorlogse woningnood. Eerst wonen in een 'hokje' (zoals dat in de familie wordt genoemd) en daarna in Broeksterwoude zelf een eigen huis bouwen (hoofdstuk 12).
Acht kinderen worden geboren in de jaren 1955 tot en met 1973 (hoofdstuk 11). Durkje is als derde kind de eerste van de twee dochters. Groot verdriet belaagt dit gezin als in 1968 één van de kinderen (de vijfde, 'eerste' Berend) aan leukemie lijdt en overlijdt.
Het gezin wordt groter als alle kinderen trouwen en ook kinderen krijgen. In 2009 vieren we in een grote familiekring dankbaar het 55-jarig huwelijk.

Varia
 In de hoofdstukken 13 tot en met 17 volgen uiteenlopende onderwerpen van thematische aard:

• Eerst een opsomming van alle publicaties, waarvan het boek "100 jaar Vereniging van Christelijk Onderwijs Broeksterwoude" de meest in het oog springende is. 
• Dan over het zingen in twee koren, met een foto van het mannenkoor Pro Rege uit Dokkum.
• Daarna volgt een opsomming van grotere fietstochten, vanaf het 56e levensjaar.
• De schaatstochten, waaronder de Elfstedentocht van 1985, worden vermeld.
• De verzameling zwerfstenen wordt genoemd en afgebeeld.
• En natuurlijk het voortdurend lezen en studeren - als grootste hobby - komt aan de orde.
• Een lange lijst van vakanties wordt vermeld: de eerste op de fiets naar Marknesse en de verste naar heit zijn twee geëmigreerde zusters in Canada in 1995.
• Het voorlaatste hoofdstuk gaat over allerlei vormen van verricht vrijwilligerswerk, in bijvoorbeeld de kerk, de mannenvereniging, de vakbond CNV, de schoolbesturen, het stembureau en het timmerwerk voor de praalwagen ter gelegenheid van alle dorpsfeesten.
• Tenslotte staat in hoofdstuk 17 een lange opsomming van alle werkgevers in de bouw.

De risping leannet it wurk yn de Rispmoanne

Zaterdag 13 oktober 2012 

Dûbelde Risping: de corsage van Pieter te midden van de kastanje-oogst

Risping yn'e Rispmoanne
Augustus 2012 was voor Pieter zijn oogstmaand. Vier jaar heeft hij gestudeerd om aan het eind van zijn vierde studiejaar zijn afstudeerstage met een goede beoordeling af te sluiten en zijn afstudeeronderzoek te laten resulteren in een goedgekeurde afstudeerscriptie. Het werk van vier jaren studeren werd in augustus jongstleden beloond met afstuderen, bekroond met een HBO-bachelor-diploma als 'oogst'; in het Fries ook wel 'risping' genoemd. Dat werk werd dus beloond in de oogstmaand augustus, in het Fries ook wel de 'Rispmoanne' genoemd. Voor Pieter geldt dus 'de risping leannet it wurk yn de Rispmoanne'.
Eergisteren mocht hij zijn getuigschrift daarvan in ontvangst nemen. Alle afgestudeerden werden voorafgaand aan de diploma-uitreiking gedecoreerd met een mooie corsage.

Kastanje-oogst
Het is vandaag geschikt weer om in de tuin aan het werk, teneinde de tuin winterklaar te maken. Ons grasveld ligt bezaaid met bolsters en kastanjes. De kastanjeboom bloeide afgelopen voorjaar uitbundig en droeg al vroeg in de het late najaar een zo groot aantal kleine bolsters, dat onze kastanjeboom een groot aantal kleine bolsters op de grond heeft laten vallen, om voldoende kracht over te houden om de resterende bolsters en de kastanjes daarin tot wasdom te laten komen. De oogst van deze kastanjeboom mogen we niet beschouwen als de oogst van ons eigen werk, hooguit van het initiatief van bijna vijftien jaar geleden, van het in ons tuin planten van een al behoorlijk uit de kluiten gewassen kastanjeboom. Het is inmiddels oktober, de oogstmaand van een grote hoeveelheid kastanjes.

Risping
Tijdens het werk in de tuin, herinner ik me dat de corsage van Pieter in de woonkamer nog op de salontafel ligt. Een combinatie van deze corsage met enkele bolsters en kastanjes zou wel eens een mooi decoratief geheel kunnen opleveren, bedenk ik ineens.
Onder de kastanjeboom raap ik een groot aantal kastanjes en bolsters op, en die leg ik in een drietal glazen schalen. Deze herfstschalen krijgen een mooie plaats in de woonkamer en de feestelijke corsage van Pieter schuif ik als kroon op één van de kastanjeschalen, in het midden tussen èn op de kastanjes en bolsters.

De combinatie van deze twee oogsten geeft een mooi resultaat; laten we het dubbel eindproduct maar 'Dûbelde Risping' noemen!

Pieter Koehoorn BBA

Donderdag 11 oktober 2012 

Rob Pieters spreekt Pieter toe

Bachelor of Business Administration
Na vier jaren HBO-bachelor-studie is het zover dat de opleidingsexamencommissie van de opleiding Toegepaste Bedrijfskunde van Stenden Hogeschool heeft vastgesteld dat Pieter heeft voldaan aan alle eisen van het eindexamen. De engelstalige naam van deze HBO-bachelor-opleiding, waaraan Pieter nu is afgestudeerd, luidt 'Applied Business Administration'. Afgestudeerden van deze opleiding verkrijgen bij afstuderen de graad 'Bachelor of Business Administration' (BBA).

Staande ovatie voor laureaten
Veel familie en vrienden wonen vanavond deze certificaat-uitreiking bij. Ook Pieter zijn stagebegeleider van Jongbloed Heerenveen, de heer Arnold Witteveen - inmiddels zijn naaste collega - woont deze ceremonie bij, die vanavond wordt gehouden in het Auditorium van Stenden Hogeschool te Leeuwarden.
Om 19.00 uur worden alle laureaten met hun gevolg ontvangen in de lobby van Stenden University Hotel te Leeuwarden. Op het moment dat alle gasten naar het Auditorium wandelen, worden de laureaten in de hotellobby nog even op een groepsfoto gezet. Daarna gaan ook zij naar het Auditorium, waar ze met muziek en staande ovatie worden onthaald.

15 afgestudeerden 
Toen deze studenten hun studie aanvingen, was Dorien Riedstra de Dean van deze opleiding. Zij verwelkomt aan het begin van deze diploma-uitreiking alle afgestudeerden en alle gasten in de zaal. Vijftien afgestudeerden uit binnen- en buitenland, van zowel de voltijdse als de deeltijdse onderwijsvorm zullen straks aansluitend hun getuigschrift in ontvangst nemen. Alle alumni worden daartoe één voor één naar voren geroepen, waar hun docent en personal coach hen met een persoonlijke speech zal toespreken.

Personal Speech van Personal Coach
Pieter is de eerste die naar voren wordt geroepen. Hij wordt toegesproken door docent Rob Pieters, die vier jaar lang zijn personal coach was, en in het afstudeerjaar ook stagedocent en afstudeerbegeleider. Bij al zijn laureaten maakt van Pieters gebruik van een Powerpoint-presentatie met een aantal bijpassende foto's. Alle studenten hebben wel iets met een eiland en alle studenten worden achtereenvolgens uitgenodigd naar voren te komen, als 'hun' kerktoren of een andere toren (zoals een watertoren) op het scherm voorin de zaal wordt geprojecteerd.
Maar het concept van Rob Pieters' speeches gaat verder dan die foto's, want voor iedere student gebruikt hij de afzonderlijke elementen van de missie & visie van Stenden Hogeschool als kapstok, om daarmee iedere student persoonlijk en treffend te typeren. Een mooie insteek is dat, omdat je zó aantoont dat de afgestudeerde aantoonbaar een 'eindproduct' is van het onderwijsconcept van onze hogeschool. Zaken zoals bijvoorbeeld 'waardengedreven', 'intercultureel', 'ondernemend', 'nieuwsgierig' en 'internationaal' passeren zo voor iedere afgestudeerde de revue.

Karakteristieken
In zijn feestrede voor Pieter noemt Rob Pieters onder andere de passie van Pieter voor korfbal èn Pieter zijn verbondenheid met het Waddeneiland Vlieland, waar hij enkele jaren vakantiewerk verrichte bij Restaurant Puur Vlieland in Vlieland-dorp. Ook zijn stage en afstuderen bij Jongbloed in Heerenveen komt nadrukkelijk aan de orde. Rob Pieters benoemt de zoektocht van Pieter om zijn afstudeerscriptie zo gestructureerd mogelijk op schrift te zetten, conform de daartoe geldende afstudeerregels, en hij vertelt onder de indruk te zijn van de inhoud en van de resultaten van het afstudeerwerk van Pieter.
Na deze persoonlijke feestrede wordt Pieter uitgenodigd om aan de tafel op het podium plaats te nemen om zijn getuigschrift in ontvangst te nemen, nadat daartoe de nodige handtekening door hem zijn gezet. Verdiend applaus valt alle studenten en hun docenten daarna ten deel.

Informele afsluiting
Als op deze wijze alle vijftien afgestudeerden de revue zijn gepasseerd, verlaten we het Auditorium, om onder het genot van een hapje en een drankje in de lobby van Stenden University Hotel deze afstudeerbijeenkomst op informele wijze voort te zetten.
De meeste afgestudeerden hebben elkaar al ruim een jaar niet meer gezien, onder andere omdat ze verspreid over heel Nederland - maar ook in het buitenland - hun afstudeerstage hebben gelopen. Het is dan ook al laat in de avond als de laatste afgestudeerden, familie en vrienden en medewerkers van Stenden Hogeschool afscheid van elkaar nemen en tevreden huiswaarts keren.

Lanterfanten over Route 1.7 van Harlingen naar Sint-Jacobiparochie

Zondag 30 september 2012

Over de poldervaart naar de Waddenzeedijk

Slachtedyk en Griene Dyk

De weersvoorspellingen voor vandaag waren gisteren goed, dus Durkje en ik besloten gisteren om vandaag aan de wandel te gaan. We zullen vandaag van Harlingen naar Sint-Jacobiparochie wandelen, over een afstand van 27 kilometer, volgens route 1.7 van de wandelgidsenserie ‘Friesland voor lanterfanters’. De beide thema’s van deze wandeling zijn ‘Over dijken’ en ‘Twee Friese steden gescheiden door een oude dijk’. De twee Friese steden die hier worden bedoeld, zijn Harlingen en Franeker. De dijk die hier wordt bedoeld is de in Fryslân welbekende Slachtedyk, een oude zeedijk, die door het Friese landschap slingert. Een andere dijk waarover deze route voert, is de ‘Griene Dyk’, die we pas aan het eind van de route bewandelen.

Oude wegen en nieuwe straten van Harlingen

We verlaten Stiens om 7.45 uur en staan om 8.15 uur bij onze auto klaar voor vertrek bij het treinstation van Harlingen. Via de Oosterparkweg en de Achlumerdijk komen we in een nieuwbouwwijk van Harlingen-oost. Hier wordt ons het oriënteren moeilijk gemaakt, omdat onze vijf jaar oude routegids qua routebeschrijving niet meer aansluit bij het nieuwe stratenplan in deze nieuwbouwwijk. Zoekend naar de juiste plaats om Harlingen te verlaten, passeren we ook nog de nieuwbouw van de Prins Johan Friso School, de basisschool waar Durkje van 1980-1983 als onderwijzeres heeft gewerkt, totdat wij trouwden en in Delfzijl gingen wonen. Met hulp van enkele Harlingers die de het voormalige wegennetwerk hier ter plekke nog kunnen reconstrueren, vinden we uiteindelijk aan de zuidoostzijde van Harlingen het oude tracé van de Achlumerdyk, die we volgen in de richting van de Slachtedyk.

Kiesterzijl – Franeker - Getswerdersyl

De Slachtedyk snijdt de spoorlijn Leeuwarden-Harlingen ten noorden van Sopsum. Als we de spoorlijn over zijn gestoken, komt een trein uit de richting van Leeuwarden. Voorbij Kie steken we bij Kiesterzijl het Van Harinxmakanaal over en dan gaan we richting Franeker. Ter hoogte van Groot Lankum nemen we het Filosofenpad, het fiets-voetpad langs de westrand van Franeker. Door een bosperceel komen we aan de zuidkant van de A31. Hier kunnen we met een fietsers-voetgangerstunneltje onder de autosnelweg Leeuwarden-Harlingen door. Aan de noordzijde lopen we parallel aan de A31 naar het monument van Getswerdersyl. Hier nemen we onze eerste rustpauze om wat te eten en te drinken. Dat wordt ook wel tijd, want we hebben nu drie uren onophoudelijk gelopen.

Oosterbierum

Het is prachtig wandelweer. Ongeveer 16 graden Celsius en volop zon, en een aanwakkerende, tot harde wind in de rug.

Voorbij Getswerdersyl gaat de Frentsjerterdyk over in de Slachtedyk, die we langs het windmolenpark ‘De Bjirmen’ volgen tot aan Oosterbierum. In Oosterbierum gaan we rechtsom via de Stationsreed en een schelpenpad om het dorp heen. Bij de dorpskerk steken we de doorgaande weg over om dan langs een kassencomplex eerst over een schelpenpad en verderop over een onverhard boerenpad naar de Waddenzeedijk ten noorden van Oosterbierum te lopen. Via een oude houten platte brug kunnen we de poldervaart oversteken om aan de voet van de zeedijk te komen.

Via Koehool over de zeedijk naar de Westhoek

Vanaf hier lopen we nu ongeveer drie kilometer in oostelijke richting over de zeedijk, nu eens binnendijks, dan weer buitendijks of boven over de zeedijk. Een grote kudde schapen houdt hier het gras van de zeedijk mooi kort. Af en toe rijden auto’s en motoren binnendijks aan de voet van de dijk. Hier en daar stopt men even om uit te waaien op de zeedijk en/of buitendijks langs de vloedlijn van de Waddenzee.

Bij Koehool passeren we het mooie standbeeld van de haringvisser. Vlak vóór de Westhoek gaan we in zuidelijke richting verder, op de scheiding van de Friese gemeenten Franekeradeel en Het Bildt. Iets ten zuiden van de zeedijk gaan we in oostelijke richting verder over een andere zeedijk. Het is de Griene Dyk, momenteel een slaperdijk, de 11^e eeuwse oude Middelzeedijk, die nog ouder is dan de Slachtedyk. De Griene Dyk slingert hier verhoogd en mooi door de Friese zavelgronden.

Over de Griene Dyk naar Sint Jabik

Bij de kruising met Zondervans Reed verlaten we de Griene Dyk, richting Sint-Jacobiparochie. Links van de Zondervans Reed ligt een oogst uien in lange rijen te drogen op de akker. We bellen Pieter met het verzoek om nu vanuit Stiens naar Sint-Jacobiparochie te komen om ons daar straks af te halen. Via de Westerweg en het Westeinde wandelen we Sint-Jacobiparochie binnen. Op het moment dat Durkje en ik arriveren op het dorpsplein vóór De Groate Kerk, komt Pieter juist uit tegenovergesteld richting aan rijden. Wat een perfecte timing! We stappen bij Pieter in de auto en dan rijdt hij ons naar onze andere auto in Harlingen. Pieter gaan dat weer naar huis en wij rijden door naar Drachten om bij mem op zondagmiddagvisite te gaan.

Om 14.30 uur arriveerden we in Sint-Jacobiparochie, dus de 27 kilometer vanaf Harlingen hebben we afgelegd in 6 uren en een kwartier. Regelmatig ontmoetten we vandaag fietsers en andere wandelaars. Mooi om te zien hoeveel mensen op zo’n zonnige najaarszondag genieten van gezond bewegen over de uitgestrekte Friese kleigronden.

CSL krijgt een kunstgrasveld in Britsum

Dinsdag 25 september 2012

Op de achtergrond het vlakke fundament voor het kunstgrasveld van CSL

Jaar in, jaar uit
Al vele jaren gaan de gesprekken bij ons aan tafel af en toe over het al dan niet aanleggen van een kunstgrasveld voor de korfballers van de Korfbalvereniging CSL in Britsum. Onze dochter Baukje heeft het als lid van de korfbalvereniging niet meer meegemaakt, aangezien zij enige jaren geleden al ging studeren in Groningen. Onze zoon Pieter bleef al die jaren spelend lid van deze Britsumer korfbalvereniging en mag het dan nu eindelijk zien en ervaren, want:
CSL krijgt een kunstgrasveld in Britsum.

Aanmerkelijke eigen bijdrage
Na al die jaren lobbyen bij de gemeente en keer op keer met hoop en wanhoop weer naar de leden-achterban te moeten gaan, heeft onze gemeente Leeuwarderadeel dan toch besloten om tot de aanleg van het kunstgrasveld in Britsum over te gaan. Korfbalvereniging CSL moet daarvoor echter wel een fikse eigen bijdrage betalen uit de eigen middelen en de leden zullen ook alles op alles zetten om (soms letterlijk) een steentje bij te dragen, om het geheel haalbaar te maken. Maar de aanhouder wint, en hier terecht en verdiend:
CSL krijgt een kunstgrasveld in Britsum.

De eerste schep
Op maandag 10 september 2012 was het dan eindelijk zover. Na de bestuurlijke 'aftrap' van CSL-voorzitter Sander Schouten zetten wethouder Agda Wachter, CSL-materiaalman Hendrik Liemburg en jongste CSL-lid Willem Holwerda letterlijk de schep in de grond en verwijderden (met enige pijn in het hart?) de eerste graspol uit het korfbalveld. Maar die pijnlijke spade in het grasveld werd al snel financieel verzacht, toen ondernemer-gemeenteraadslid Reitze Ketellapper die eerste graspol onmiddellijk kocht. Na deze vrolijke start kon de Grontmij met de grondwerkzaamheden beginnen, want:
CSL krijgt een kunstgrasveld in Britsum.

Grondig precisiewerk
Vanmiddag rijd ik na het werk langs het Britsumer korfbalveld om eens even te aanschouwen hoever de werkzaamheden zijn. De medewerkers van de Grontmij maken aanstalten om naar huis te gaan; hun werkdag loopt ten einde. Hendrik Liemburg, want wie zou je hier anders ook verwachten, loopt hier ook rond. Hij vertelt me dat de Grontmij het grasveld eerst heeft gefreesd, waarna het veld is uitgegraven. In het uitgegraven deel is een fundament van zand gestort, de drainage is geregeld en het fundament van zand is op de juiste hoogte gebracht en geëgaliseerd. Dat laatste is precisiewerk, want als dit zandbed niet goed ligt, voldoet de bovenlaag van kunstgras te zijner tijd niet aan de kwaliteitsvereisten. Morgen komt een controleur nauwgezet onderzoeken of het fundament goed ligt. Pas als dat goed is, mag het zand worden afgedekt met nog een laag en met daarop een licht verende foamlaag. Daar bovenop komt dan het kunstgrasveld.
CSL krijgt een kunstgrasveld in Britsum.

Nog veel te doen
Maar voordat het allemaal klaar is, moet er nog veel gebeuren. Voor de toeschouwers komen er 'leunbuizen' rondom het veld, het kunstgrasveld wordt rondom bestraat, de grond rondom die bestrating moet geëgaliseerd en ingezaaid met graszaad, het parkeerterrein wordt ongeveer tweemaal zo groot, de functionele groenvoorziening moet worden aangelegd; zomaar een kleine greep uit de grote hoeveelheid werkzaamheden die nog moet worden verricht. Als Hendrik en ik de namiddagzon praten over het verleden, heden en de toekomst van dit korfbalveld, is het dan ook niet verwonderlijk dat Jan de Boer het sportterrein op rijdt, de voorzitter van de CSL-kunstgrascommissie.
CSL krijgt een kunstgrasveld in Britsum.

Oanhâlde as storein
Nagenoeg elke dag even de vinger aan de pols houden en adequaat reageren op alles wat anders moet en wat nog moet worden gedaan; dat is de formule voor een succesvol proces en resultaat; niet alleen in het onderwijs, in zorg en hulpverlening, in industrie en in de tuinbouw, maar ook bij de aanleg van een kunstgrasveld. De motivatie, de spaarzin, de verenigingsgeest, het doorzettingvermogen (oanhâlde as storein), de risico-acceptatie en de onophoudelijke geestdrift van CSL-leden en van het CSL-bestuur zijn de succesbepalende factoren, die ertoe bijdragen dat CSL haar woorden in daden omzet, want:
CSL krijgt een kunstgrasveld in Britsum.

Verjaardag in Vierhouten, Nunspeet en Stiens

Zondag 16 september 2012 

Samen de verjaardagstaarten aansnijden

 













Ochtendgloren in De Koekoek
Een wekker hoefden we voor vanmorgen niet te zetten, want het is vroeg in de ochtend al een drukte van belang in huize De Koekoek op De Paasheuvel in Vierhouten. Familie De Jong maakt zich gereed om ter kerke te gaan. Jelke & Aagje verzorgen het ochtendprogramma van deze zondag van ons familieweekend. We rijden met enkele auto's van Vierhouten naar Nunspeet. Daar zullen we de ochtendkerkdienst bijwonen in de Driewegkerk van de Protestantse Gemeente van Nunspeet.

De kerk is jarig op Startzondag
We volgen vanmorgen de liturgie van de Startzondag 2012. Evenals vandaag in onze woonplaats Stiens, vangt hier in de PKN-gemeente van Nunspeet het nieuwe kerkelijke seizoen aan. Tussen de ochtendkerkdienst en de middagkerkdienst bruist deze gemeente van een groot aantal activiteiten voor jong en oud. Daar komt als extra feestelijke noot nog bij dat deze gemeente vandaag ook het 125-jarig bestaan van deze Driewegkerk viert.

Nunspeet
Voorgangers zijn vanmorgen de beide gemeentepredikanten, de dominees Barmentlo en Van der Veen. Organist is de Wob Meijering, die de sterren van de hemel speelt. Verder wordt de dienst opgeluisterd door een muziekgroep van jonge gemeenteleden. Vóór en na de dienst drinkt men samen koffie en aansluitend kan iedereen kiezen uit een aantal bij te wonen workshops.
Het jaarthema van deze gemeente, waarmee de startdienst wordt ingevuld, is: Geloof. Als bijbehorend liturgisch bloemstuk staat vóór op het liturgisch centrum een kruis met een klimop; het doorgaande leven symboliserend, want: 'In het licht van het kruis zullen wij overwinnen'.

Zingend vieren
We zingen liederen uit een groot aantal liedbundels, zoals:

• 'Zingende Gezegend': "Wie zou dan niet God loven, waar Hijzelf zijn volk ontmoet";
• 'Psalmen voor nu': "Gelukkig wie naar U vol van verlangen op weg zijn";
• 'Opwekking': "Samen met mijn stem hef ik ook mijn handen op tot U";
• 'Liedboek voor de Kerken': "Zijn hand onthoudt het goede niet aan wie oprecht Hem hulde biedt";
• 'Evangelische Liedbundel': "Prijs de Heer, mijn ziel, die mij het leven geeft";
• 'Zingend op Weg': "Laten wij nu samen zingen, prijzen, loven de Heer";
• 'Voorzichtig licht': "Ik geloof dat God mijn Vader, bron van al het goede is";
• 'Van harte': "Wij leven dwars door vragen heen, met tere zekerheden";
• 'Tussentijds': "Geef ons dan te leven in het nieuwe licht, wil het woord ons geven dat hier vrede sticht". 

Volop variatie dus, en bovenal ook liederen die goed passen bij een verjaardag; ongeacht of dat nu de verjaardag is van deze Driewegkerk, of je eigen verjaardag.
Na de kerkdienst krijgen de gemeenteleden per woonadres een verjaardagskadootje: een USB-stick met daarop de opdruk: '125-jaar Driewegkerk'.

Vierhouten
Als de kerkdienst is afgelopen, rijden wij weer terug naar De Paasheuvel in Vierhouten. Daar vieren we mijn 54e verjaardag in familiekring met koffie en gebak. Samen met en voor de kinderen mag ik de twee grote verjaardagstaarten aansnijden, waarna iedereen bij koffie, thee of frisdrank geniet van deze zoete traktatie.
Rond het middaguur krijgen we een uitgebreid lunchbuffet, verzorgd door onze kinderen.
Tijdens de middag maken we met een grote groep familieleden een heidewandeling aan de zuidzijde van De Paasheuvel, over de uitgestrekte Elspeetsche Heide.
Daarna begint het opruimen en inpakken om ons klaar te maken voor vertrek uit De Koekoek. Aan het eind van de middag maken Durkje en ik als de organisatoren van dit familieweekend als laatste aanwezigen nog eenmaal een rondgang door deze groepsaccommodatie, om te kijken of alle persoonlijke spullen zijn meegenomen door iedereen en of de accommodatie gereed is voor het inleveren van de sleutel bij de receptie.

Stiens
Tegen 19.00 uur arriveren Durkje en ik weer thuis in Stiens. Inmiddels is Pieter daar ook al gearriveerd met de andere volgepakte auto. We laden alles uit de auto's en ruimen de weekendspullen op.
Om 20.30 uur staan de overige verjaardagsgasten bij ons op de stoep, mijn familie en onze vrienden, om samen met ons vanavond mijn verjaardag thuis te vieren.
Als rond het middernachtelijk uur iedereen weer is vertrokken en alles thuis is opgeruimd, gaan we de nachtrust in. Morgen is er Godzijdank vast weer een nieuwe dag.