woensdag 29 februari 2012

Musical ‘Jozef’ eind maart in Stiens


Woensdag 29 februari 2012

Protestantse Gemeente i.s.m. Stenden Hogeschool
Voor veel inwoners van Stiens en omstreken is het een spannend vooruitzicht. Eind maart 2012 zal de musical ‘Jozef’ namelijk driemaal worden uitgevoerd in de Sint-Vituskerk te Stiens. De voorstelling komt elke dag dichterbij, dus de spanning neemt toe, zowel voor de deelnemers en de ondersteunende vrijwilligers als voor het organisatieteam, dat wordt ondersteund door een groep project-studenten 'Leisure Events' van de opleiding Vrijetijdsmanagement van Stenden Hogeschool uit Leeuwarden. Deze HBO-studenten helpen de Protestantse Gemeente van Stiens bij de organisatie van deze musical. Voor de Stiensers is het bijzonder dat zij als kerkelijke organisatie nu naadloos samenwerken met een niet-kerkelijke organisatie, zoals in dit geval een hogeschoolopleiding.

Productieteam

De Stienser musical staat onder regie van Marjet van der Wal. De muzikale leiding is in handen van ons gemeentelid Ridzert Beetstra. Het decor voor de musical is gemaakt door Cees Buisman, koster van de Sint-Vituskerk. Een Stuurgroep, onder leiding van onze immer enthousiaste Stienser predikant Jaap Overeem is al vanaf begin 2010 bezig om deze musical voor te bereiden en het is prachtig om nu te zien hoe het resultaat groeit. Zorg ervoor dat je deze musical niet mist. Na de grote landelijke 'Joseph'- productie zet ook Stiens haar eigen Jozef-productie nu op de kaart.

Vrijwilligers en commerciële partners
Veel dank zijn we verschuldigd aan al die vrijwilligers. In zo'n muziekproject gaat bijzonder veel tijd zitten. Dank zijn wij ook verschuldigd aan diverse commerciële partijen, die deze musical mede mogelijk maken. De drie uitvoeringen van de musical ‘Jozef’ vinden plaats op: 

  • Vrijdagavond 23 maart  2012 (de zaal gaat open om 19:00 uur en de voorstelling vangt aan om 19:30 uur);
  • Zondagochtend 25 maart 2012 (de zaal gaat open om 10:00 uur en de voorstelling vangt aan om 10:30 uur);
  • Zaterdagavond 31 maart  2012 (met dezelfde tijden als op 23 maart)).
Haal tijdig je gratis toegangskaart
Alle drie voorstellingen vinden plaats in de Sint-Vituskerk van Stiens. De toegang is gratis, maar je moet vooraf wel even toegangskaarten halen bij de Bruna-winkel in Stiens. Vanaf morgen 1 maart 2012 zijn de gratis toegangskaarten bij Bruna in Stiens verkrijgbaar. Na afloop van de musical is er voor alle gasten een drankje verkrijgbaar in het Sint-Vitushús tegenover de kerk.

With (SRK) Hope into the Future

Dinsdag 28 februari 2012
With Hope into the Future - Jana Krukova (16 jaar)
















Tsjernobyl 26e jaar na dato
Over twee maanden is het al weer 26 jaar geleden dat de wereld werd opgeschrikt door de vreselijke kernreactorramp van Tsjernobyl. Vorig jaar organiseerden we daartoe de Nationale Herdenking van 'Tsjernobyl 25 jaar later'. Eén van de gevolgen van de ramp van Tsjernobyl was dat zo'n 70% van de radioactieve neerslag op het noordelijk gelegen buurland Wit-Rusland viel, met als resultaat dat landbouwgronden, bossen en dorpen en steden radioactief besmet raakten en Wit-Rusland werd verklaard tot ecologisch rampgebied.

Naar een nieuwe strategie voor SRK
Eén van de uitkomsten van de Nationale Herdenking van april 2011 is dat het nu - ruim 25 jaar na 1986 - gewenst is om een nieuwe strategie te formuleren voor de Nederlandse 'Stichting Rusland Kinderhulp'. SRK heeft zich al jaren ingezet om Witrussische kinderen en hun gezinnen en familie te helpen om de kwaliteit van wonen, leven en werken te verbeteren. Honderden vrijwilligers hebben ervoor gezorgd dat al enkele duizenden Witrussische kinderen hier voor onder andere een achtweeks bezoek in Nederland zijn opgevangen in liefhebbende gastgezinnen. SRK ging steeds meer doen. Ook ziekenhuizen, tehuizen voor gehandicapten en ouderen, scholen en hospices werden geholpen om bij te dragen aan verbetering van de situatie op locatie. Door alle andere rampen van de afgelopen 25 jaren zijn de gevolgen van Tsjernobyl begrijpelijkerwijs steeds meer naar de achtergrond geschoven en moet SRK harder werken om haar nog steeds zo nodige kinderhulp goed en in volle omvang uit te voeren. Gemaakte keuzes moeten zo langzamerhand worden heroverwogen en een nieuwe strategie voor SRK moet nodig worden geformuleerd.

SRK-Werkgroep Strategie
Het bestuur van SRK heeft een groepje SRK-vrijwiligers geformeerd, bestaande uit twee bestuurders, twee werkgroepleden, een bestuursadviseur en ik als donateur/gastouder/vrijwilliger. De opdracht die we van het landelijk bestuur hebben gekregen, is het adviseren van het SRK-bestuur omtrent de herformulering van de strategie van SRK voor de komende jaren. Drie leden van onze werkgroep hebben daar inmiddels een eerste aanzet toe gedaan, gebaseerd op onder andere de resultaten van de voorafgaande inventarisatie in een recente landelijke bijeenkomst van alle Nederlandse SRK-werkgroepen. Vanavond komen we als werkgroep bijeen in Steenwijk om de eerste versie van ons ontwikkeldocument inzake de nieuwe SRK-strategie te bespreken.

Kinderhulp staat centraal
We bespreken diverse elementen van die nieuwe strategie, zoals de Bijbelse grondslag, identiteit, missie, visie, doelstellingen en doelgroep(en). We zijn het erover eens dat SRK een aantal zaken de  komende jaren niet meer zou moeten doen, al hoeveel verdriet dat bij enkele SRK-vrijwilligers ook zeker zal geven. Toch moeten we de verantwoordelijkheid nemen om die keuzes te maken, om ons weer volledig te kunnen gaan richten op het zo goed en uitgebreid mogelijk uitvoeren van 'Kinderhulp' aan Witrusssiche kinderen in Wit-Rusland en als zij bij ons in Nederland op bezoek zijn in Nederlandse gastgezinnen. De resultaten van ons gesprek worden medio maart 2012 voorgelegd aan het SRK-bestuur.

Gevolgen van de nieuwe strategie
In afwachting van de bestuurlijke reactie die we over enkele weken daarop mogen verwachten, blikken wij alvast vooruit naar enkele gevolgtrekkingen vanuit de nieuw geformuleerde strategie. Daarbij bespreken we zaken zoals het waarborgen van de continuïteit van SRK, de betrokkenheid, invloed en zelfstandigheid van de lokale vrijwilligerswerkgroepen en het nog op te stellen communicatieplan voor SRK, waarin aandacht voor interne en externe communicatie, waarbij met name ook de interactieve communicatie via diverse sociale media een belangwekkende rol zal moeten spelen in onze ogen. Overige zaken als een Productenboek, de financiering, internationale samenwerking en samenwerking met organisaties in Belarus komen in later instantie nog aan de orde. We wachten nu eerst de bestuurlijke reactie af en komen eind maart 2012 als strategiewerkgroep weer bijeen voor het vervolg.

Hoopvolle toekomst voor de nieuwe generatie
Jana Krukova was een meisje van 16 jaar oud toen ze de hierboven afgebeelde tekening maakte. Ze woont in de provincie Mogilev, waar ook ons Witrussische gastkind Oxcana is geboren en getogen. Jana Krukova haar tekening is getiteld: 'With Hope into the Future'. Ze gelooft graag dat Belarus (Wit-Rusland) deze ecologische ramp weer te boven zal komen, dat het leven er weer goed zal worden, dat de velden weer goede vruchten geven en dat de bloemen in de tuinen weer vrolijk zullen bloeien en dat het nieuwe leven in de Witrussische dorpen weer zal opbloeien. En als wij hier vanuit Nederland er iets aan kunnen bijdragen dat het leven van onze Witrussische naasten een positieve wending kan krijgen, gaan we dat doen met hoofd, hart en handen. De honderden Nederlandse vrijwilligers van Stichting Rusland Kinderhulp geven ons allen het goede voorbeeld daarin.

maandag 27 februari 2012

Spaardoosje Voor de verandering


Maandag 27 februari 2012
Spaardoosje voor de Veertigdagentijd van 2012

Begin Veertigdagentijd
Gisteren zijn in het kader van de eerste zondag in de 40dagentijd - zoals elk jaar - de Spaardoosjes bij aanvang van de ochtendkerkdienst weer uitgereikt aan onze gemeenteleden in De Hege Stins te Stiens.

Voor de verandering
Het thema van de Veertigdagentijd-campagne 2102 is ‘Voor de verandering’. In de 40dagentijd doen we dingen vaak net even anders. Door bijvoorbeeld bezinning en/of door te vasten richten we ons op God en op onze naaste. Zo leven we bewust toe naar Pasen, het feest dat èchte verandering mogelijk maakt. Dichtbij ons èn ver weg bidden mensen om verandering in hun persoonlijke leven of in de situatie in hun land. Wij kunnen elkaar hierbij tot steun zijn. Wij blijven geloven; óók in verandering!

Spaar je mee?
De Spaardoosjes van Kerk in Actie werden gisteren uitgedeeld als bouwplaat. Je kunt het Spaardoosje uit de bouwplaat scheuren en dan in elkaar vouwen. Zo ontstaat een kartonnen spaarpotje met het appèl ‘spaar je mee?’ bij de geld-gleuf, waar je je gift in het spaardoosje kunt doen. Op de boven ingestoken achterzijde staat vermeld dat het hier om een spaaractiviteit gaat van ‘Kerk in Actie’, de afdeling van de Protestantse Kerk in Nederland, die zich wereldwijd richt op diaconaal werk en op zendingswerk.

De Vrolijkheid
Onze Diaconie zal in de wekelijkse Nieuwsbrieven van de Protestantse Gemeente van Stiens tijdens de 40dagentijd elke zondag melden voor welk project van Kerk in Actie we kunnen sparen in de gisteren uitgereikte spaardoosjes. Deze doosjes kunnen te zijner tijd met Pasen in onze beide kerken weer worden ingeleverd.  Gisteren stond bijvoorbeeld het werk van de ‘Nationale Stichting ter Bevordering van de Vrolijkheid’ (of kortweg: ‘De Vrolijkheid’) centraal. Deze stichting organiseert creatieve activiteiten voor kinderen en jongeren die in asielzoekerscentra zitten. De Vrolijkheid biedt vluchtelingenkinderen de kans om voor de verandering eens niet met grote mensenproblemen bezig te zijn, maar gewoon weer even onbezorgd kind te zijn. Door te sparen en/of op andere wijze geld te storten willen we ‘Voor de verandering’ wat vrolijkheid brengen in het leven van een asielzoekerskind. Zo kunnen ook wij mensen worden, die verandering teweegbrengen in de wereld!

Van Aswoensdag naar Pasen
De 40dagentijd is al begonnen op Aswoensdag 22 februari 2012 en loopt tot en met Stille Zaterdag 7 april 2012. Op zondag 8 april 2012 is het Pasen.

zondag 26 februari 2012

Zondag Invocabit

Zondag 26 februari 2012 
De Viertafel in De Hege Stins op Zondag Invocabit















Roept hij Mij aan ...
Het is vandaag de eerste zondag van de Veertigdagentijd, de bezinningsperiode van 40 dagen, waarin we op weg gaan naar het Paasfeest.
Deze eerste zondag van de Passietijd wordt in het kerk-latijn ook wel genoemd: 'Zondag Invocabit'.
Invocabit is Latijn voor: "Hij zal mij aanroepen".
Die tekst komt komt uit Psalm 91, vers 15, waar staat: "Roept hij Mij aan, Ik zal hem antwoorden".
God zal ons antwoorden, wanneer wij tot Hem roepen - ook als het lijden groot is.

... Ik zal hem antwoorden
In deze periode van inkeer hangt op het Liturgisch Centrum van De Hege Stins in Stiens over onze Avondmaalstafel een paars antependium.
Ook over de Viertafel hangt vanmorgen een paars kleed.
Met deze paarse kleur van het kerkelijk jaar wordt de sfeer ingetogen, alsof we de adem te lang inhouden.
We leven in een tijd van voorbereiding, met uitzicht op het lijden en sterven van Jezus Christus, met Pasen als horizon.


Invocabit me et exaudiam eum cum ipso ero in tribulatione eruam
eum et glorificabo longitudine dierum implebo illum et ostendam ei
salutare meum.

Roept hij Mij aan, dan antwoord Ik, 
is hij in angst en vreze, 
dan kom Ik nog dat ogenblik om hem nabij te wezen.


When he calls to Me
I will answer him

Meer dan geld verdienen

Zaterdag 25 februari 2012
Cover van Doekle Terpstra's autobiografie


Droom en daad
Wat drijft Doekle Terpstra, voorheen de bevlogen voorman van het CNV, daarna voorzitter van de HBO-raad en momenteel voorzitter van het College van Bestuur van hogeschool Inholland? Wat ziet hij als zijn opdracht en hoe past Terpstra zijn dromen en zijn daden op elkaar?

Spreuken
In december 2004 kreeg ik als Sinterklaaskado het boek “Meer dan geld verdienen’, dat Terpstra in dat jaar publiceerde. Marion Rosendahl zorgde voor het omslagontwerp van deze autobiografie van Doekle Terpstra.
  • De ondertitel van dit boek is: ‘Een boek over kwetsbaarheid en kracht’.
  • Als motto staat vóórin het boek: ‘Wees realistisch, streef naar het onmogelijke’.
  • Op zijn bureau staat zijn lijfspreuk: “Waar het visioen verdwijnt, verwildert het volk” (uit Spreuken in de Bijbel, tevens een boektitel (1987) van Dorothee Sölle en ook de boektitel van Terpstra’s andere boek (2006).
  • De opdracht aan zijn dochters luidt: ‘Werk aan een werkelijkheid waarin recht wordt gedaan. Beschouw onverschilligheid als een vloek’.

Biografie
Doekle Terpstra schreef en presenteerde zijn boek in de fase (2004) in zijn loopbaan dat hij aankondigde zijn tijd als CNV-voorzitter te hebben gehad. Hij beschrijft wat hem drijft als (CNV-)vakbondsvoorzitter en als mens. Doekle is in 1956 geboren, is afkomstig uit een gereformeerd boerengezin uit het Friese Witmarsum en hij studeerde in Kampen aan de Christelijke Sociale Academie, met als studierichting ‘Personeel en Arbeid’. In 1980 begint hij zijn loopbaan bij de Industriebond CNV, waar hij onder andere actieleider, onderhandelaar en bestuurder was. In 1999 werd hij bestuursvoorzitter van het Christelijk Nationaal Vakverbond (CNV). Ik heb Doekle Terpstra leren kennen als lid van de Landelijke Ledenraad van de Vereniging VU-Windesheim, in de periode dat hij lid was van de Raad van Toezicht van deze Vereniging en van de instellingen die van onze Vereniging uit gaan, zoals de Vrije Universiteit, het VU-medisch centrum en de Christelijke Hogeschool Windesheim.

Inspiratie
In zijn autobiografisch boek maakt Terpstra zich los van de zogenoemde ‘oneliners’. Hij schrijft over wat hij wezenlijk vindt in het leven, over wat hem inspireert en hoe hij in de praktijk van alledag vorm en inhoud geeft aan zaken als: rechtvaardigheid, solidariteit en vertrouwen. Aan de hand van voorbeelden uit zijn jeugd in Fryslân en op grond van zijn beroepsrollen als actieleider, onderhandelaar en bestuurder laat Terpstra zien hoe spiritualiteit zich in zijn denken en in zijn handelen manifesteert. De thema's ‘arbeid’ en ‘dialoog’ vormen daarin de rode draad.
Terpstra: “Het gaat om zingeving, je verantwoordelijk en verbonden voelen; zonder binding met iets of iemand, anders raakt je bestaan zijn betekenis kwijt.”

Denkrichting
Op de valreep van zijn functie bij het CNV komt ook de koers van onze christelijke vakbeweging aan bod en beschouwt Doekle Terpstra tendensen als ‘individualisering’ en ‘globalisering’. Als lezer van dit boek word je door Terpstra geconfronteerd met termen als:  zingeving, identiteit, spiritualiteit, visioenen en verantwoordelijkheid. Hij wil - geïnspireerd door het christendom - het in dit boek vooral hebben over wat richting geeft aan zijn denken.

Terpstra schrijft in zijn boek in de volgende hoofdstukken:

De Basis
We werden opgevoed met het gevoel ergens bij te horen, ergens onderdeel van te zijn. Mijn ouders, de kerk, het dorp gaven mij als bagage een aantal wezenlijke waarden mee. Wie wil nog lid zijn van een organisatie waar je ook wat voor moet doen?

Zingeving
Werk heeft te maken met bevestiging van wie je bent.
Je werk bepaalt je betrokkenheid tot de ander, geeft zin aan je bestaan.
Je moet je eigen leven leiden, je eigen kwaliteiten ontdekken en ontwikkelen.
Arbeid is participatie, een activiteit, een beweging, de manier waarop je mee bouwt aan de schepping, de gelegenheid om tot je bestemming te komen.
Mensen willen zo vroeg mogelijk in hun leven bevrijd worden van de last van dagelijkse arbeid.
Mensen willen tot hun recht komen en waardering krijgen voor wie zij zijn en wat zij doen.
Alles wat met inzet en betrokkenheid gebeurt, heeft waarde op zich.
Het gaat om je verantwoordelijk en verbonden voelen, om je betrokkenheid bij de samenleving.

Ontwikkeling
Zodra je ontdekt wat je kunt, leer je wie je bent en durf je je open te stellen voor vragen, voor kritiek.
Reflectie is een manier om je in balans te houden.
Als je leren combineert met vormen, dan verwerf je kennis die blijft hangen.
Ik vind dat studenten meer betrokken zouden moeten zijn bij hun studie, meer eisen zouden moeten stellen aan de kwaliteit van het onderwijs.
Als je regels loslaat, dan moet je handhaven vervangen door vertrouwen.
Scholing, anticiperen op de toekomst, maakt de werknemer wendbaar en weerbaar bij verandering.
Een werkgever moet mensen aan zich binden en dat lukt het beste door hen los te laten.
Laat mensen hun hoofd maar boven het maaiveld uitsteken, geef ze de mogelijkheid om risico’s te lopen en daag ze uit om fouten te maken.
Uitdagingen brengen mensen verder.
Het gaat niet zozeer om de uitdaging, maar om het verleggen van grenzen.
Wàt je doet, hoeft niet groots en indrukwekkend te zijn.
Je verricht een kleine daad en daarmee verander je de loop van de geschiedenis.
De zin van je bestaan is vaak dichterbij dan jij zelf denkt.

Dialoog
Hou alsjeblieft eens een keer op met het spelen van een slachtoffer, want daar is geen enkele reden toe.
Kiezen voor het gesprek betekent dat je bereid bent naar de argumenten van de ander te luisteren en die te betrekken in jouw eigen oordeelsvorming.
De grenzen van het redelijke worden eens bereikt.
Als je ergens voor staat, dan moet je ook bereid zijn om strijd te leveren.
Macht tegen macht, gaat altijd ten koste van iets of iemand.
Het beschadigt mensen en relaties en levert per saldo weinig op.
Strijd kan nooit een doel zijn.
Mensen zoeken juist naar harmonie.

Matigheid
Wij zijn rentmeesters van de schepping, en daarbij gaat het niet om meer, meer, meer, maar om beheren en bewaren.
Als ouders kun je niet veel meer dan je waarden laten zien in de prioriteiten die je stelt, in je doen en laten en in je koopgedrag.
Het moet naar mijn idee vooral gaan om vernieuwing van arbeidsverhoudingen, om vernieuwing van betrokkenheid.
Alleen door innoveren kunnen Nederlandse bedrijven straks nog overleven.
De oplossing ligt in slimmere manieren van werken.
Dan praat je over plattere organisaties en medewerkers de ruimte geven om zelf met creatieve ideeën te komen.
Bijbelse verhalen beschrijven de realiteit niet, maar laten ons de omgekeerde wereld zien.
Voor mij is de essentie van de Bijbel: mensen worden geroepen om hun verantwoordelijkheid te nemen.
Niemand hoeft aan de kant te staan.
Het is een menselijke neiging om de eigen problemen groter te zien dan de problemen van anderen.

Rechtvaardigheid
Bij moreel besef kijk je naar je eigen gedrag, naar je persoonlijke verantwoordelijkheid en naar je eigen integriteit.
De baas moet het goede voorbeeld geven.
Alleen via bescheidenheid kun je genereus zijn.
Mensen die niet in staat zijn om zelf in hun inkomen te voorzien, verdienen ondersteuning en geen straf.
De sterkste schouders moeten de zwaarste lasten dragen.
De overheidssubsidie aan de rijken past niet meer in deze tijd.
Levensbeschouwing is verankerd als een onderdeel van onze traditie.
De overheid zou moeten werken als een schild voor de zwakken.

Verantwoordelijkheid
Je bent de ander wat verschuldigd.
Juist de vraag van een ander geeft blijkbaar zin aan ons bestaan.
Zonder binding met iets of iemand anders, raakt je bestaan als mens zijn betekenis kwijt.
Soms moet je je verantwoordelijkheid juist niet nemen.
Je moet met je gezicht naar de werkelijkheid gaan staan en je verantwoordelijkheid nemen om er iets aan te doen.
Ik heb het gevoel dat we geroepen zijn om een kathedraal te bouwen.
Sociale zekerheid is een vorm van solidariteit tussen mensen.
De overheid heeft een groot probleem: het ideologische referentiekader is verdwenen.
Het concept dat politici oproepen, is een doe-het-zelf-construct.
In de nieuwe politiek krijgt solidariteit geen plaats en ontbreekt het in het verantwoordelijkheidsbegrip volledig aan wederkerigheid.
Zelfredzaamheid is een ontkenning van het wezenlijke van de mens.
Behandel mensen net zolang als arbeidsongeschikt totdat het tegendeel is bewezen.
Mensen moeten openstaan voor maatschappelijke deelname.
Werkgevers moeten af van de benadering dat ieder kneusje zo vlug mogelijk richting poort gaat.
Mensen raken (vaak) buiten hun schuld buiten het arbeidsproces.
Te weinig aandacht aan arbeidsomstandigheden kan leiden tot meer ziekte en arbeidsongeschiktheid.
Mensen moeten ‘eigenaar’ van hun probleem kunnen zijn.
Wat jij doet, de keuzes die jij maakt, hebben invloed op mij, dat kun je niet ontkennen, daar moet je verantwoordelijkheid voor nemen.

Verbondenheid
Mijn belangrijkste community is mijn gezin.
Als je mensen open tegemoet treedt en aanspreekt op hun talenten, krijg je veel terug.
Als je ook de verbondenheid met de gemeenschap herkent, kom je heel ver met elkaar.
Als je je kwetsbaar, afhankelijk durft op te stellen, kun je samen bergen verzetten.
Ik zoek mensen met wie ik mij verbonden voel.
De waarden en normen die je van huis uit meekrijgt, spelen een rol in de rest van je leven.
Niemand wil alleen zijn.
Een onderneming moet werken vanuit bepaalde waarden en dat zichtbaar maken in haar omgeving met de wereld.
In mijn wijze van zien mag je je niet zó identificeren met een onderwerp, dat je daarmee een ander in gewetensnood brengt.
Het woord ‘onbarmhartig’ mag wel eens wat vaker gebruikt worden.
Je primaire focus als vakbond ligt bij de mensen die je betalen, en je worstelt met de mogelijkheden voor mensen die je niet betalen.
Ik typeer mezelf ‘slapend lid’ van het CDA.
Maar ik vind dat ik kleur moet bekennen.
De overheid moet vooral de resultante zijn van de maatschappelijke vitaliteit en van maatschappelijke ontwikkelingen.
Ik geloof in de rol van het maatschappelijk middenveld.
Naast ‘gespreide verantwoordelijkheid’ is een tweede sleutelbegrip in de christen-democratie het ‘voorzorgprincipe’: dat je in je huidige handelen nadenkt over en rekening houdt met de toekomstige gevolgen van je handelen.
Hooghartig gedrag staat haaks op christelijke waarden.
Binnen het CDA is jammer genoeg geen echte discussie over de spanning die er is tussen ‘de leer’ en ‘het leven’.
Ik kom heel veel politiek opportunisme tegen: er wordt calculerend gedacht, er wordt gedacht in termen van macht.
Het ontbreekt de partij aan intern debat.
Was er maar wat meer ideologie, want dan ging het weer ergens over.

Zelfstandigheid
In mijn ervaring was sociale controle: oog voor elkaar hebben, op elkaar letten, voorkómen dat mensen tussen wal en schip raken.
Sociale controle is ook sociale cohesie.
Ik heb uit mijn dorp (Witmarsum) meegekregen dat mensen er voor elkaar zijn, en dat vind ik een groot goed.
Je helpt elkaar om zelfstandig te zijn.
Zo elimineer je ook onverschilligheid.
Mensen verbinden zich met de inhoud, minder met de organisatie.
Wij organiseren niet langer mensen, maar wij organiseren hun ideeën, hun beleving, hun betrokkenheid.
Het gaat in de kern nooit om regels, maar om een houding.
Regelgeving helpt altijd maar even; iedereen vergeet wat de drijfveer was.
We moeten ook zoeken naar nieuwe vormen van betrokkenheid.
We moeten diversiteit en differentiatie in onze oplossingen toelaten.

Leiderschap
Toch is het mijn overtuiging dat geen mens zonder referentiekader kan, en dat je van een leidinggevende zelfs mag eisen dat hij dit expliciet maakt.
Mensen die samen een ideologie delen, zullen elkaars keuzes eerder begrijpen dan mensen die een ander referentiekader hanteren.
Als je de leiding krijgt, wordt je de zorg voor je medewerkers toevertrouwd.
Leidinggeven is dan ook een dienstbare activiteit, niet de bezigheid van een baasje.
Maar je moet wel sturing geven en beslissingen nemen voor anderen.
Leiderschap is het nemen van verantwoordelijkheid om samen de kar te trekken.
Onzekerheid vertaalde zich in weerstand.
Ik heb geleerd dat ik door extra druk te geven eerder contraproductief werk, dan dat ik de zaak de goede kant op krijg.
Argumenten doen er niet toe, de wil maakt het verschil.
Je moet dus eerst de politieke wil organiseren, anders lopen alle wegen dood.
Je kunt niet anders dan accepteren dat het soms minder hard gaat dan je zou willen – zolang het maar de goede kant op blijft gaan.
Er is een soort permanente beoordeling – ook in de media – van wat je doet, zegt of juist niet zegt.
Je moet niet alles zeggen wat je weet, want dat kan schadelijk zijn voor je positie.
Tegelijk moet je ook wel jezelf blijven.
Je moet eigenlijk steeds proberen om integer en betrouwbaar te blijven, zonder volkomen eerlijk en open te zijn.
Een afspraak is een afspraak; een toezegging is een toezegging.
De grens wordt bereikt als de manier waarop jij het spel speelt, ten koste van de ander gaat.
Als ik vertrouwen wil uitstralen, dan moet ik mij met de inhoud verbonden weten.
Je moet scherp houden dat in het professionele proces het resultaat telt, en in de persoonlijke sfeer heel andere dingen.
Het geheim van leidinggeven: dicht bij jezelf blijven.
Krachtig leiderschap is juist ook laten zien waar je twijfels zitten, wat je kwetsbaarheid is.
Durf het aan om iemand maximaal vertrouwen te geven.
Zorg ervoor dat je mensen krijgt die zich identificeren met jouw ideeën en er helemaal voor willen gaan.
Als je leiding wilt geven, zul je het vertrouwen moeten zien te winnen.

Vertrouwen
De beelden van de Bijbel heb ik nodig om mezelf te voeden; ze geven me energie voor het werk dat ik elke dag doe.
Ik heb het gevoel dat ik geroepen ben om deel te nemen.
Geloof is van wezenlijk belang voor mensen.
Doordenken doe je nooit alleen, daar heb je anderen bij nodig.
Geloven is niet ‘verander de ander’, maar ‘verander jezelf’.
Het gaat om de kracht van de lokale gemeenschap.
Initiatieven moeten van onderaf komen, uit de lokale gemeenschappen.
Jonge mensen haken niet af op geloof, maar op de institutie.
Beleid met directieven van bovenaf is geen lang leven beschoren.
Beter is stimuleren, enthousiasmeren, ondersteuning aanbieden.
Het adagium ‘verantwoordelijkheid terug naar de burger’ geldt ook in de kerken.
De ziel van het kerkelijk bedrijf zit in de mensen zelf.
De kerken horen een manifestatie te zijn van betrokkenheid van de mensen zelf.
Als mensen het zelf niet meer vormgeven, dan moet je het niet kunstmatig doen.
Steek vooral energie in het managen van netwerkvorming en diversiteit.
Kracht schuilt niet in beheersing, maar in loslaten.
Laat duizend bloemen bloeien.
De afspraken die nodig zijn voor het dagelijks leven, regel je ongeschreven met elkaar.
De verbinding tussen mensen ligt vast in begrippen als respect en vertrouwen.
Geef mensen de mogelijkheden om zaken met elkaar te regelen.
Je moet betrokkenheid organiseren; dat kan door medewerkers meer vrijheden te geven en meer in hen te investeren.
Delen bleek een uitkomst: een versterking, geen verzwakking.
Vertrouwen groeit door met anderen te praten over het werk, over de problemen, de bedreigingen, de kansen.
Je kunt nooit vertrouwen vragen als je het zelf niet geeft; door het te geven, groeit het; het gaat om delen.
Vertrouwen moet groeien, maar het kan er ook ineens zijn.
Er moet vertrouwen zijn tussen mensen, wederzijdse belangstelling.
Met wantrouwen valt niet te werken.
Ik wil het gevoel van vertrouwen blijven houden, anders kan ik niet werken.
Het basisvertrouwen is wezenlijk.
Cynisme is verdriet verpakt in prikkeldraad.
Ik vind mensen interessant die kleur bekennen, die laten zien dat hun persoonlijkheid is verbonden met wat zij doen en bepleiten.
Ik ontmoet mensen die nooit verder komen dan hun zakelijke boodschap.

Spiritualiteit
Ik ben verwonderd over wat de rationaliteit overstijgt; noem dat maar het werk van de Heilige Geest.
Een christelijke identiteit heeft te maken met zoeken en tasten naar antwoorden vanuit het evangelie.
Het gaat in de Bijbel om het zichtbaar maken van verantwoordelijkheid: het leveren van een bijdrage aan een samenleving waarin recht wordt gedaan en mensen tot hun bestemming kunnen komen.
Wees je bewust van je daden en neem er verantwoordelijkheid voor.
De kracht van religie is dat het een integraal deel is van jezelf en dat je praktijk en leer met elkaar probeert te verbinden.
Mensen van nu laten zich aanspreken door rituelen, door klank, kleur en geur.
Juist ook door rituelen komt het geloof steeds dichter bij mijzelf te staan.
Als dagelijkse inspiratiebron spelen mijn vrouw en dochters de hoofdrol.
Om intuïtie te voeden, moet je ook veel contact met mensen hebben; veel praten met anderen, maar vooral luisteren, proberen te horen wat er achter hun woorden schuilgaat.
Het gaat meestal om onderliggende gevoelens, als je daar geen aandacht aan besteedt, blijft de onrust.
Het gevoel van mensen geeft je altijd de richting aan.
Een visioen zou ik willen benoemen als dat vage en ongrijpbare moment waarin we kort iets ondergaan, dat niet te beschrijven is.
Een visioen roept beweging op.
De waarheid hoef je slechts één keer te horen om hem nooit te vergeten.
Als je iets goed doet, mag je trots zijn op wat je doet.
Dat geeft je vertrouwen, en met zelfvertrouwen durf je kwetsbaarheid te laten zien.
Vrienden en collega’s houden je op het juiste spoor door hun observaties en hun feedback.

Vakbeweging in de 21e eeuw
Ik hoor mensen nooit naar zekerheden vragen, wel naar betrouwbaarheid.
Solidariteit is verschoven naar het meer individuele niveau.
Er is wel een bepaalde mate van zekerheid nodig om tot je bestemming te kunnen komen.
De zekerheden die we zoeken, veranderen met de tijd.
Baanzekerheid proberen we nu te vervangen door werkzekerheid.
We moeten er vooral voor zorgen dat we een samenleving bouwen die ook voor de toekomst houdbaar en sociaal is.
De enige weg daartoe is om draagvlak in de samenleving te genereren, mobilisatiekracht aan te spreken en samen de nodige ontwikkelingen door te maken.
Soms vind ik wel dat we te veel geprofessionaliseerd hebben; de verschuiving naar professionele uitvoering zien we overal.
Hoe solidariseren we individualisering?
Identiteit verplicht.
Je staat bij wat je doet niet onverschillig tegenover die andere mens.
Wij zijn een professionele organisatie, die steeds professioneler wordt; en dat is niet op voorhand de goede weg.
We moeten de beweging teruggeven aan de leden.
Mensen informeren en betrekken bij de besluitvorming is een bestaansvoorwaarde.
Wij moeten de kennis bruikbaar maken voor de doelen die we willen bereiken.
Kennis die je wordt aangereikt, verbindt je eigenlijk met de harten van mensen.
Een tegenbeweging is een organisatie die zich niet laat leiden door de waan van de dag.
De werkende mens moet op waardige wijze afscheid kunnen nemen van zijn werkzame leven; dat moet op respectvolle wijze worden geregeld.
Er is een permanente spanning tussen de realiteit van het moment en je opvatting over het te bereiken doel; dat vraagt om balanceren.
Je moet rekening durven houden met de omstandigheden waarin mensen hun werk hebben gedaan.
Bij de vraag hoe wij de participatie van ouderen willen verhogen, hoort een gedifferentieerde aanpak.
Je moet ervoor waken dat je alleen maar staat voor het belang van je eigen groep, omdat jouw belang op lange termijn gebaat is bij aandacht voor de belangen van anderen.
Als je gezag hebt, krijg je invloed – geen macht.

De wereld is een dorp
Europa is het land van de toekomst.
Als je alleen maar oog hebt voor de kracht van de sterkste, gaat het fout.
Wij moeten de collega’s werkelijk willen ontmoeten, ons werkelijk bezighouden met wat hem of haar bezighoudt.
Wij zijn er ook voor anderen, net als die anderen er ook voor ons zijn.
Er zijn andere werkelijkheden en daar moet ik rekening mee houden – hoe ongemakkelijk dat soms ook is.
De kern van vakbondswerk: mensen gaan schouder aan schouder staan, verbinden zich met elkaar op zoek naar een betere wereld.

Tenslotte
Ook sterke mensen zijn kwetsbaar en kunnen tussen de wal en het schip vallen.
De verantwoordelijkheid die je hebt voor je eigen ontplooiing, geldt ook anderen.
Als een regering slechte directieven geeft en geen dialoog aangaat, dan werkt dat onthechtend; dat maakt onnodig veel vertrouwen stuk.
Opgelegd moralisme, waarin samenhang en dialoog ontbreken, demotiveren alleen maar en dagen mensen niet uit tot het leveren van een bijdrage aan oplossingen.
Mensen kunnen niet zonder elkaar, dat is existentieel.

It is

Is het omdat wij beiden Friezen zijn?
Is het omdat wij van oorsprong gereformeerde ‘mannenbroeders’ zijn?
Is het omdat wij ons willen laten inspireren door Gods Woord?
Is het omdat wij hetzelfde hebben gezien en voortdurend waarnemen?
Is het omdat wij (van) christelijk onderwijs genoten?
Is het omdat wij hetzelfde lazen, lezen, hoorden en horen?
Is het omdat wij participeren in dezelfde organisaties en verbanden?

Is het daarom dat wij zonder spreken hetzelfde denken?
Is het daarom dat wij dezelfde taal spreken?
Is het daarom dat dit onze ‘drive’ is?
Is het daarom dat wij het (h)erkennen?

It is sa, tinkt my.

vrijdag 24 februari 2012

Upgrade toiletgroepen @ Stenden Leeuwarden

Vrijdag 24 februari 2012
Nieuwe inrichting van de toiletvoorziening















CHN(N)
Het al ruim 20 jaar geleden dat we het hogeschoolgebouw van de toenmalige 'Christelijke Hogeschool Noord-Nederland' in gebruik hebben genomen aan de Rengerslaan te Leeuwarden. Enkele jaren later veranderde de hogeschoolnaam enigszins verkort in 'Christelijke Hogeschool Nederland' en enkele jaren geleden kregen we in het kader van de toen naderende fusie de huidige hogeschoolnaam 'Stenden Hogeschool'.

Toekomst-proof
Niet alleen de naam van de hogeschool veranderde in de afgelopen jaren; ook het hogeschoolgebouw ging mee met de ontwikkelingen van de afgelopen jaren. Om qua onderwijs 'up to date' te blijven, moet je als hogeschool ook regelmatig je gebouw en de inrichting van je gebouw aanpassen aan de eisen van de tijd. Zo is het hogeschoolgebouw aan de Rengerslaan regelmatig aan de binnenkant en aan de buitenkant veranderd. Jaren geleden is het gebouw fors uitgebreid om de steeds groter wordende studentenpopulatie te huisvesten en door het toenemend internet- en laptopgebruik onder studenten, medewerkers en gasten is het hogeschoolgebouw indertijd ook voorzien van draadloos internet. Voor een hogeschool is het voortdurend een kwestie van verstandige keuzes maken om de beschikbare financiële middelen aan te wenden in een richting die de hogeschool 'toekomst-proof' maakt.

Oog voor detail
Niet alleen de grootschalige nieuwbouwoperaties en de ingrijpende herinrichtingen van bestaande gebouwen verdienen de aandacht. Oog hebben voor detail is ook een belangrijke eigenschap om je hogeschoolgebouw aangenaam te houden als aantrekkelijke leer- en werkomgeving. Denk maar aan zaken als bewegwijzering, drempelloze toegang, een regelmatige schoonmaak van de ramen en een goede verlichting van alle toegangswegen op het buitenterrein. Je staat er vaak letterlijk en figuurlijk niet bij stil als het goed gaat, maar als het daar eens niet goed gaat, realiseer je je maar al te goed hoe belangrijk het is dat een deskundige groep van je collega's van de Facilitaire Dienst op dat binnen- en buitenterrein goed werk levert.

Sanitair
Eén van de gebouwenfaciliteiten die wel eens ondergewaardeerd zou kunnen worden, is de toiletvoorziening. Ze bevinden zich achter gesloten deuren en zijn voor het doorgaande verkeer in een gebouw daarmee aan het oog onttrokken. Toch is zo'n sanitaire faciliteit essentieel; alleen al als je je beseft hoe vaak je daar in de afgelopen werkdagen gebruik van hebt gemaakt op die momenten dat het noodzakelijk en/of wenselijk was. Reden te over dus om ook dergelijke voorzieningen voortdurend goed op orde te hebben. Zo ook bij ons in Stenden Hogeschool.

Upgrade
Rond de vorige jaarwisseling zijn diverse bouwvakkers zoals timmerlieden, loodgieters, tegelzetters en electriciëns druk in de weer geweest om de toiletgroepen op de begane grond van het hogeschoolgebouw in Leeuwarden te 'upgraden'. Toen de tijdelijk opgerichte bouwschotten waren weggehaald en de toiletruimtes werden heropend voor gebruik, kon ieder aanschouwen welke modernisering ook deze toiletvoorzieningen hebben ondergaan. Op de begane grond hebben alle toiletgroepen nu eenzelfde eigentijdse uitstraling gekregen,

donderdag 23 februari 2012

Tweede dag Proefvisitatie HTenRO

Donderdag 23 februari 2012 
Terugkoppeling van de voorlopige bevindingen

Proefvisitatie
Gisteren is de proefvisitatie van de HBO-Bachelor-opleiding Hoger Toeristisch en Recreatief Onderwijs (HTenRO) van start gegaan in Stenden Hogeschool te Leeuwarden. Vandaag vindt de tweede proefvisitatiedag van deze opleiding plaats. Het onderzoekspanel dat de proefvisitatie deze week verricht, bestaat uit twee onderwijskundigen, een student, een collega-Academic Dean en twee werkveldvertegenwoordigers die tevens lid zijn van de Raad van Advies van deze opleiding. Deze breed samengestelde onderzoekscommissie bestudeert vandaag documenten van de opleiding en voert interviewgesprek met verschillende groepen vertegenwoordigers van de opleiding, teneinde een goed beeld van de kwaliteit van deze opleiding te verkrijgen.

Panelinterviews
Het proefvisitatiepanel heeft vandaag een intensief onderzoeksprogramma, want de panelleden spreken bijvoorbeeld vandaag achtereenvolgens met:
  • Een groep stage-docentbegeleiders van de opleiding en stage-bedrijfsbegeleiders van stagebiedende organisaties;
  • Een groep afgestudeerden en vierdejaars HTenRO-studenten die in de afstudeerfase zitten;
  • Een groep eerstejaars, tweedejaars en derdejaars studenten van de opleiding;
  • Een representatieve delegatie docenten van de opleiding;
  • De vier leden van het management team van HTenRO, waaronder de Head of School, de Academic Dean en twee Team Leaders.
  • Een vertegenwoordiging van vier HTenRO-commissies, waaronder de Curriculumcommissie, de Opleidingscommissie (bestaande uit studenten en docenten), de Toetscommissie en de Examencommissie;
  • Een groep medewerkers van het aan deze HTenRO-opleiding verbonden European Tourism Futures Institute (ETFI) en twee lectoren.
Internationaal
De proefvisitatie vindt plaats in de Engelse taal, aangezien de opleiding geheel Engelstalig is en de populatie van studenten, medewerkers en werkveldvertegenwoordigers voor een groot deel bestaat uit 'internationals'. Omdat een aantal te interviewen opleidingsvertegenwoordigers momenteel voor langere of korte termijn werkzaam zijn in het buitenland worden een aantal interviews door de proefvisitatiepanelleden via een Skype-verbinding uitgevoerd.

Voorlopige bevindingen
Aan het eind van de middag rapporteert het proefvisitatiepanel haar voorlopige bevindingen. Het panel concludeert dat de opleiding voldoet aan de geldende standaarden en dat hier duidelijk sprake is van een opleiding met ambitieuze medewerkers en studenten. De ambitieuze en innovatieve houding van dit team wordt ook door de geïnterviewde werkveldvertegenwoordigers (h)erkend. Aardig is dat het proefvisitatiepanel de presentatie van met name de studenten van de Studentenraad roemt met bewoordingen als 'orginal & refreshing'. Dat ook de studenten van deze opleiding ambitieus zijn, blijkt wel uit het feit dat één van de aanwezige studenten van de Studentenraad direct aan het proefvisitatiepanel vraagt hoe hun presentatie nog mooier en nog beter kan worden gemaakt.

Satisfactory > Good > Excellent
Vandaag heb ik de debriefings van alle deelnemende groepen bijgewoond om onder andere een goed beeld te krijgen van de kwaliteit van deze proefvisitatie en advies te geven op de mogelijke aanpassing in de wijze van visiteren, waardoor panels en geïnterviewden optimaal kunnen werken om het onderzoekspanel een goed beeld te geven en te laten krijgen van de kwaliteit van deze opleiding. Het proefvisitatieteam zegt toe dat men op korte termijn zal komen met een onderzoeksrapport over de resultaten van deze proefvisitatie, waarbij het panel als toegift ook aanbevelingen en tips zal geven om de opleiding, de opleidingsdocumenten en het programma van de aanstaande visitatie nog beter en nog mooier te maken, zulks passend bij deze ambitieuze opleiding, waarvoor voldoende nog niet goed genoeg is, maar waar er voortdurend een inzet is van 'striving for good and excellence'. Zo zien we dat graag binnen Stenden Hogeschool.

woensdag 22 februari 2012

Start Proefvisitatie HTenRO

Woensdag 22 februari 2012 
De Academic Dean geeft het Proefvisitatiepanel uitleg over de opleidingsmaterialen

Accreditatiestelsel
Reeds enkele maanden is de HBO-Bachelor-opleiding Hoger Toeristisch en Recreatief Onderwijs (HTenRO) van Stenden Hogeschool bezig met de voorbereiding van de aanstaande visitatie. Zo'n visitatie wordt zoals te doen gebruikelijk in het hoger onderwijs eenmaal per zes jaar uitgevoerd door een externe onderzoekscommissie van onafhankelijke en gezaghebbende experts, teneinde te laten beoordelen of de opleiding voldoet aan de kwaliteitsvereisten die de overheid heeft gesteld aan opleidingen in het hoger onderwijs. Bij een positief oordeel wordt de opleiding dan voor de komende zes jaar geaccrediteerd door de Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie, waarmee tijdens de geldende accreditatietermijn de studenten van de geaccrediteerde opleiding in principe recht verkrijgen op studiefinanciering en de opleiding de door de Nederlandse overheid erkende diploma's mag uitreiken aan afgestudeerden van die opleiding.

Visitatie
Tijdens de voorbereiding op zo'n visitatie evalueert de opleiding op grond van de accreditatiecriteria alle ins en outs van de opleiding en schrijft daarover een evaluatierapport, dat de Kritische Reflectie wordt genoemd. Dat evaluatierapport is het startdocument voor de externe visitatiecommissie om bijvoorbeeld ook aanvullende documenten te bestuderen, om getoetste werkstukken van studenten te beoordelen en om interviews af te nemen bij vertegenwoordigers van de opleiding. Al deze onderdelen vormen samen het onderzoek dat zo'n visitatiecommissie doet om de kwaliteit van een opleiding te beoordelen.

Proefvisitatie
Ter voorbereiding op zo'n visitatie organiseren opleidingen in het hoger onderwijs doorgaans een zogenoemde 'proefvisitatie'. Zo'n proefvisitatie is een soort generale repetitie waarin de opleiding test of alles gereed is voor de aanstaande visitatie. Een proefvisitatiepanel bestaande uit externe relaties, interne hogeschoolmedewerkers en een student bekijkt in zo'n proefvisitatie of de opleiding alle documenten beschikbaar en gereed heeft en zorgt ervoor dat ook de groepen studenten, medewerkers, recent afgestudeerden en werkveldvertegenwoordigers enige ervaring opdoen in het gevisiteerd worden, om ervoor te zorgen dat het visitatiepanel van de officiële visitatie in het tijdsbestek van één of twee dagen visitatie vlot een volledig en correct inzicht krijgt in de kwaliteit van alle karakteristieken van de gevisiteerde opleiding.

Briefings
Vandaag organiseert de Stenden-opleiding HTenRO zo'n proefvisitatie. Rond het middaguur wordt het proefvisitatiepanel door het management en de staf van de opleiding ontvangen in het Ontmoetingscentrum van Stenden Hogeschool. Hier liggen alle materialen van de opleiding, die een visitatiepanel nodig heeft om zicht te krijgen op de kwaliteit van een opleiding. De Academic Dean van HTenRO verzorgt een korte rondleiding in het Ontmoetingscentrum om het proefvisitatieteam snel wegwijs te maken in de geëxposeerde opleidingsmaterialen. Daarna verzorg ik een briefing van ongeveer een uur, waarin ik het proefvisitatieteam uitleg hoe de proefvisitatie het beste vorm en inhoud kan krijgen om binnen anderhalve werkdag goed zicht te krijgen op de vraag of deze opleiding gereed is voor de komende visitatie, die over twee maanden zal plaatsvinden.

Start van de proefvisitatie
Daarna gaat het panel met een studentgids door het hogeschoolgebouw voor een rondleiding en later op de middag vangt het proefvisitatiepanel na de documentenstudie aan met de eerste ontmoetingen met twee groepen studenten, die een presentatie verzorgen over hun studieërvaringen als student van deze opleiding. Morgen gaat het panel verder met het bestuderen van de opleidingsmaterialen en zullen de hele dag doorlopend presentaties en interviews worden georganiseerd, waarvan de meeste plaatsvinden in het Ontmoetingscentrum met de daar aanwezige opleidingsvertegenwoordigers, maar waarvan ook een aantal zullen plaatsvinden via een Skype-verbinding met medewerkers, afgestudeerden en andere werkveldvertegenwoordigers, die momenteel in het buitenland werkzaam zijn.

dinsdag 21 februari 2012

Dichten over wetenschap



Cover van de poëziebundel 2002
Dinsdag 21 februari 2012

Poëziewedstrijd
Sinds het jaar 2000 schreef de Vrije Universiteit (VU) van Amsterdam jaarlijks een wedstrijd uit om gedichten te schrijven waarin wetenschap een rol speelt. Bij de oproep om gedichten te schrijven, werd altijd het jaarthema gegeven. In 2002 was het thema: “Wetenschap”. Op dat thema hebben 250 inzenders totaal bijna 750 gedichten aangeleverd. De vier personen tellende jury van VU-podium onder voorzitterschap van Ad Zuiderent heeft een gedicht van Lowie Gilissen bekroond met de ‘VU-podium Poëzieprijs 2002’.

Prijzen
De winnende gedichten zijn:
  • 1e prijs: ‘De genetisch gemanipuleerde mus van Jan Hanlo’ van Lowie Gilissen;
  • 2e prijs: ‘Boommeting’ en ‘Veiling’ van Andrea Voigt (de winnares van 2001);
  • 3e prijs: ‘Beschrijving van haar oor’ van Hans Dingemanse en ‘Mond’ van Tom Schrijer (de winnaar van 2000).

Opbrengst
In het Woord ‘Vooraf’ schrijft algemeen VU-podium-coördinator Gert Jan Peelen dat de opbrengst van het jaar 2002 kwantitatief en kwalitatief “wat schraaltjes” afstak bij die van de twee voorgaande jaren. Een enkeling had het thema ‘Wetenschap’ wel erg ruim opgevat. De jury heeft de ingezonden gedichten geanonimiseerd beoordeeld.

Poëzieserie
Het derde deel in de poëzieserie “Tegen beter weten 3” is een uitgave van het toenmalige VU-podium, gelieerd aan de Vrije Universiteit (VU), het VU-medisch centrum en Christelijke Hogeschool Windesheim.
Andere delen uit deze serie ‘Tegen beter weten’ zijn:

Prijswinnend gedicht
Een bijzonder gedicht is het winnende gedicht van Lowie Gilissen:

De genetisch gemanipuleerde mus van Jan Hanlo

Tjielp tjielp-tjielp tielp tielp                (deletie)
tialp tialp tial-tial tial                         (substitutie, deletie)
tialu tialu mialu mialu mialu mialu        (insertie, substitutie)
miaul miaul miaul                              (inversie)

Miauw                                              (substitutie)
   Auw!                                             (terminatie)

maandag 20 februari 2012

Regiocomité VU-Vereniging Fryslân bijeen in Leeuwarden

Maandag 20 februari 2012
VU-connected als gezicht van de VU-vereniging

Nieuwe Regiocomitéleden
In ons Regiocomité Fryslân van de VU-vereniging ontvangen we vanavond in het Leeuwarder Stenden University Hotel een nieuw kandidaat-regiocomitélid. In de nog maandenlange aanloop naar de Statutaire Ledenvergadering van het Regionaal Verband Fryslân in oktober 2012 is het zoekproces gestart naar nieuwe leden voor ons Regiocomité, zodat we na de statutaire najaarswisselingen in het lidmaatschap van het Regiocomité weer voldoende nieuw-benoemde Regiocomitéleden hebben om weer een jaar vooruit te kunnen met een ruime en capabele bezetting ten behoeve van onze VU-verenigingsactiviteiten en van onze publieksactiviteiten van VU-connected. In de vergadering van vanavond bespreken we de kandidatenlijst van in Fryslân woonachtige mensen, die wij capabel achten om een goede bijdrage te leveren aan het werk van ons Regiocomité Fryslân.

Terugblikken en vooruitzien
Na mijn opening over Bijbelse paradigmawisselingen stellen we eerst de vergaderverslagen vast van onze vorige Regiocomitévergadering van november 2011 en van de twee korte, extra ingelaste themavergaderingen van december 2011 en januari 2012. Daarna passeren in kort bestek de meest relevante ingekomen stukken, voorzover ze verbonden kunnen worden aan ons werk van de afgelopen periode en aan wat we de komende weken en maanden gaan doen. Met tevredenheid kijken we ook terug op twee bijeenkomsten die we sinds ons vorige comitévergadering hebben georganiseerd, te weten: het Debatcafé Fryslân over 'Friese terpen als innovatie' en de jaarlijkse Alumnibijeenkomst voor de in Fryslân wonende afgestudeerden van de Amsterdamse Vrije Universiteit. We evalueren die sessies om inzicht te krijgen in wat een volgende keer beter kan en om ook met voldoening terug te zien op de sterke punten, die deze twee bijeenkomsten zo succesvol maakten.

Nieuwe activiteiten van VU-connected in Fryslân
Nu we in januari 2012 in gesprek zijn geweest met de directeur van VU-connected is ook het moment gekomen om met elkaar op zoek te gaan om binnen de nieuwe kaders en randvoorwaarden van VU-connected aansprekende onderwerpen en werkvormen te vinden voor onze publieksbijeenkomsten van de komende maanden. Onze insteek is om onze samenwerking in dezen met Tresoar en met het Friesch Dagblad hernieuwd vorm en inhoud te geven, teneinde tot een aantrekkelijk activiteitenaanbod te komen van bijvoorbeeld lezingen, debatten, kuiers, conferenties, interviews, rondetafelgesprekken en andere werkvormen, voorzover ze de beste vorm zijn voor de gekozen onderwerpen en voor de landelijke thema's van VU-connected. Het vraag elke keer van ons weer de nodige inzet, expertise, creativiteit en doorzettingsvermogen om voor de gasten van onze bijeenkomsten iets goeds te bieden, waar de deelnemers inhoudelijk over te spreken zijn en wat bovenal ook in een aangename sfeer plaatsvindt.

Lopende zaken binnen de VU-vereniging
Nadat onze komende activiteiten voldoende aan bod zijn geweest, richten we ons op enige VU-verenigingszaken, in zowel landelijk als ook regionaal verband. We mogen allereerst terugzien op een geslaagde Ledenraadsvergadering van december 2011, waarin we met elkaar als ledenvertegenwoordigers belangrijke beslissingen hebben genomen over de nieuwe juridische constructen (1 vereniging en 2 stichtingen) waarbinnen de VU-vereniging en de daaronder ressorterende instellingen (Vrije Universiteit, VU-medisch centrum en Christelijke Hogeschool Windesheim) met ingang van 1 januari 2012 functioneren
Naast die landelijke zaken, passeren de provinciale zaken de revue, zoals bijvoorbeeld de kandidaatstellingen voor de in het najaar nieuw te benoemen leden van ons Friese Regiocomité.