 |
| Zonsondergang in Feinsum |
zondag 20 januari 2019
Afscheid van een bewerker en bewaarder van de aarde
Zaterdag 19 januari 2019
Nijediek
Geboren en getogen in Drachten, bracht ik een belangrijk deel van mijn kind- en jeugdjaren door in deze hoofdplaats van de Friese gemeente Smallingerland. Een ander belangrijk deel van die jonge jaren speelden zich voor mij af in de noordfriese Waddengemeente Het Bildt, bij mijn grootouders - 'pake & bep' De Vries - in Oude Bildtzijl en bij mijn pake & bep Koehoorn, op de boerderij aan de Nieuwe Bildtdijk. As kind was er altijd veel speelruimte in en rond de boerderij aan 'Nijediek', en toen ik iets ouder was, heb ik tijdens alle schoolvakanties als logé (útfanhuzer) genoten van onder andere het eieren zoeken, schaatsen op de sloten, vissen in de poldervaart, en de struintochten tussen de Wadvogels over het buitendijks gebied op de grens van vasteland en Waddenzee.
Toen ik iets ouder werd, viel het geluk mij ten deel dat ik in de eerste jaren van het voortgezet onderwijs vakantiewerk kreeg in de herfstvakanties, om dan wortelen te rooien op het land van een naburige akkerbouwer Berend Polstra. Ik hielp mee op het land, leerde er tractor rijden, ging mee om de oogst van het land naar de opslag te brengen, en assisteerde bij het aardappelen sorteren.
Contact
Daaraan kwam een eind toen mijn grootouders Koehoorn overleden en mijn andere grootouders De Vries verhuisden naar Drachten. De boerderij werd verkocht, en de contacten met de familie Polstra werden in de loop van de jaren minder frequent. Zij verhuisden naar Emmeloord en later naar Ferwert, en ik maakte voor werk, studie en gezin een tournee door Groningen en Drenthe, om ruim 25 jaar geleden weer terug te keren naar de Friese kleistreek.
Toen mijn vader in 2011 was overleden verraste Berend Polstra mij door als 85-jarige vanuit Ferwert op de fiets te stappen om naar Oude Bildtzijl te fietsen, teneinde daar de rouwdienst van mijn vader bij te wonen. Dat heb ik bijzonder gewaardeerd.
Afscheid
Vorige week kregen we bericht van zijn familie dat Berend Polstra vorige week op 93-jarige leeftijd is overleden, en dat vandaag zijn rouwdienst en begrafenis plaatsvindt. Daar ga ik vandaag met mijn moeder - mim - naar toe.
Voorganger is dominee Eelco van der Veer, en organist Wytze de Ruiter. Heel passend is dat tijdens de afscheidsdienst wordt gelezen uit het eerste en uit het laatste bijbelboek. Uit Genesis lezen we in het Scheppingsverhaal dat God een tuin - Eden - aanlegt, en dat Hij de mens daarin plaatst. Je ziet als het ware de rijzige gestalte van de overleden akkerbouwer op zijn kleiland, om dat te bewerken en te bewaren, als heilige opdracht van de boer die zich zo verbonden voelt met zijn land. Deze boer, die graag zijn geliefde liederen zong en met passie de grote bas speelde in het plaatselijke muziekkorps, had de vaste overtuiging dat de Bijbel onze blik richt naar voren, naar die Nieuwe Hemel en die Nieuwe Aarde, waarover wij vandaag lezen in deze dienst.
Rotsvast
De drie nog in leven zijnde kinderen van het gezin Polstra vertellen tijdens de dienst verhalen over hun vader. Over zijn onderduiken in de Tweede Wereldoorlog, en over Prins Bernhard die de artsen in het legerhospitaal aanspoort om Berend nader te onderzoeken, hetgeen leidt tot een betere diagnose en volledig herstel. We horen over het harde werken op het land, over de verdrietige tijd van de ziekte en het overlijden van hun oudste dochter, en over zijn maatschappelijke betrokkenheid in besturen en commissies, bijvoorbeeld bij het oprichten van een Middenschool.
Na enkele jaren buiten Fryslân gewoond en gewerkt te hebben, komen ze weer terug, om hun laatste jaren in Ferwert te wonen, waar hij kon volkstuinieren, en van waaruit je zo op de fiets kon stappen om tussen de klei-akkers en langs de zeedijk te fietsen.
Lichtpoort
Houdend van een vast stramien in het leven, leerde hij de (klein)kinderen hoe belangrijk het is om een goede harmonie in het familieleven in stand te houden. Tot aan het eind bleef zijn inzicht in de luchten en in het weer sterk aanwezig, en mocht hij met een rotsvast geloof, eerst nog zelf zingend, en later in het gezang van zijn gezinsleden - echtgenote en kinderen - dit leven in stilte verlaten, er zeker op vertrouwend dat boven de zeedijk een licht schijnt, en dat daar ergens die poort is, waardoor hij - en later de zijnen - doorgang vinden tot het Licht.
Wij zingen in het vertrouwen dat 'er een land is van louter licht' en bij het uitdragen uit de kerk speelt de organist "Ik zie een poort wijd open staan".
 |
| Bewerk en bewaar onze goede aarde |
Nijediek
Geboren en getogen in Drachten, bracht ik een belangrijk deel van mijn kind- en jeugdjaren door in deze hoofdplaats van de Friese gemeente Smallingerland. Een ander belangrijk deel van die jonge jaren speelden zich voor mij af in de noordfriese Waddengemeente Het Bildt, bij mijn grootouders - 'pake & bep' De Vries - in Oude Bildtzijl en bij mijn pake & bep Koehoorn, op de boerderij aan de Nieuwe Bildtdijk. As kind was er altijd veel speelruimte in en rond de boerderij aan 'Nijediek', en toen ik iets ouder was, heb ik tijdens alle schoolvakanties als logé (útfanhuzer) genoten van onder andere het eieren zoeken, schaatsen op de sloten, vissen in de poldervaart, en de struintochten tussen de Wadvogels over het buitendijks gebied op de grens van vasteland en Waddenzee.
Toen ik iets ouder werd, viel het geluk mij ten deel dat ik in de eerste jaren van het voortgezet onderwijs vakantiewerk kreeg in de herfstvakanties, om dan wortelen te rooien op het land van een naburige akkerbouwer Berend Polstra. Ik hielp mee op het land, leerde er tractor rijden, ging mee om de oogst van het land naar de opslag te brengen, en assisteerde bij het aardappelen sorteren.
Contact
Daaraan kwam een eind toen mijn grootouders Koehoorn overleden en mijn andere grootouders De Vries verhuisden naar Drachten. De boerderij werd verkocht, en de contacten met de familie Polstra werden in de loop van de jaren minder frequent. Zij verhuisden naar Emmeloord en later naar Ferwert, en ik maakte voor werk, studie en gezin een tournee door Groningen en Drenthe, om ruim 25 jaar geleden weer terug te keren naar de Friese kleistreek.
Toen mijn vader in 2011 was overleden verraste Berend Polstra mij door als 85-jarige vanuit Ferwert op de fiets te stappen om naar Oude Bildtzijl te fietsen, teneinde daar de rouwdienst van mijn vader bij te wonen. Dat heb ik bijzonder gewaardeerd.
Afscheid
Vorige week kregen we bericht van zijn familie dat Berend Polstra vorige week op 93-jarige leeftijd is overleden, en dat vandaag zijn rouwdienst en begrafenis plaatsvindt. Daar ga ik vandaag met mijn moeder - mim - naar toe.
Voorganger is dominee Eelco van der Veer, en organist Wytze de Ruiter. Heel passend is dat tijdens de afscheidsdienst wordt gelezen uit het eerste en uit het laatste bijbelboek. Uit Genesis lezen we in het Scheppingsverhaal dat God een tuin - Eden - aanlegt, en dat Hij de mens daarin plaatst. Je ziet als het ware de rijzige gestalte van de overleden akkerbouwer op zijn kleiland, om dat te bewerken en te bewaren, als heilige opdracht van de boer die zich zo verbonden voelt met zijn land. Deze boer, die graag zijn geliefde liederen zong en met passie de grote bas speelde in het plaatselijke muziekkorps, had de vaste overtuiging dat de Bijbel onze blik richt naar voren, naar die Nieuwe Hemel en die Nieuwe Aarde, waarover wij vandaag lezen in deze dienst.
Rotsvast
De drie nog in leven zijnde kinderen van het gezin Polstra vertellen tijdens de dienst verhalen over hun vader. Over zijn onderduiken in de Tweede Wereldoorlog, en over Prins Bernhard die de artsen in het legerhospitaal aanspoort om Berend nader te onderzoeken, hetgeen leidt tot een betere diagnose en volledig herstel. We horen over het harde werken op het land, over de verdrietige tijd van de ziekte en het overlijden van hun oudste dochter, en over zijn maatschappelijke betrokkenheid in besturen en commissies, bijvoorbeeld bij het oprichten van een Middenschool.
Na enkele jaren buiten Fryslân gewoond en gewerkt te hebben, komen ze weer terug, om hun laatste jaren in Ferwert te wonen, waar hij kon volkstuinieren, en van waaruit je zo op de fiets kon stappen om tussen de klei-akkers en langs de zeedijk te fietsen.
Lichtpoort
Houdend van een vast stramien in het leven, leerde hij de (klein)kinderen hoe belangrijk het is om een goede harmonie in het familieleven in stand te houden. Tot aan het eind bleef zijn inzicht in de luchten en in het weer sterk aanwezig, en mocht hij met een rotsvast geloof, eerst nog zelf zingend, en later in het gezang van zijn gezinsleden - echtgenote en kinderen - dit leven in stilte verlaten, er zeker op vertrouwend dat boven de zeedijk een licht schijnt, en dat daar ergens die poort is, waardoor hij - en later de zijnen - doorgang vinden tot het Licht.
Wij zingen in het vertrouwen dat 'er een land is van louter licht' en bij het uitdragen uit de kerk speelt de organist "Ik zie een poort wijd open staan".
zaterdag 19 januari 2019
Op weg naar een toekomstbestendig onderwijsaanbod
Donderdag 17 januari 2019
Expertisebijeenkomst macrodoelmatigheid
Vandaag vindt een expertisebijeenkomst plaats bij Hobéon in Den Haag. Daarin staat het in het hoger onderwijs op weg zijn naar een toekomstbestendig onderwijsaanbod centraal.
De sessieleiders zijn Marvin Leerdam en Jos de Kock, beiden werkzaam bij Hobéon in Den Haag.
We beginnen met een kennismakingsronde, met de tien deelnemers uit Nederland en België, waaronder één zelfstandige adviseuse, en de anderen zijn vertegenwoordigers van alleen hogescholen.
We werken in deze sessie aan:
Portfolio-analyse
We beginnen met het bespreken van de zogenoemde 'Portfolio-analyse', waarbij we ons de vraag stellen of ons huidige onderwijs aansluit bij de vraag en bij het huidige aanbod.
Het belang van zo’n analyse is onder andere gericht op:
De in de marketingsector welbekende Product-Levenscyclus kun je ook loslaten op nieuwe opleidingen, waarin we dan fasen onderkennen zoals: groei, volwassenheid, verzadiging, teruggang. Vraag is dan of je opleidingen moet vernieuwen, veranderen (smaller/breder maken, het nivo aanpassen, nog beter op het werkveld aansluiten), of stopzetten. Het onderzoek hiernaar kun je inzetten in je portfolio-analyse.
Dit onderzoek kan:
Aansluitend analyseren we in een snelle scan ons eigen hogeschoolaanbod: bijvoorbeeld voor wat betreft: sterktes/zwaktes, kansen/bedreigingen, regio-aandacht (UWV beschikt over regiorapporten; kijk tevens bij regionale branche-organisaties, en ook banken weten goed wat er speelt). Welke plannen zijn er bijvoorbeeld intern al voor nieuwe opleidingen en voor afbouw van bestaande opleidingen.
Starten van nieuwe opleiding
In het tweede deel van deze expertisebijeenkomst kijken we naar de afwegingen inzake het al dan niet starten van nieuwe opleidingen. Vanuit kansen/bedreigingen kom je tot strategische overwegingen, bijvoorbeeld op het gebied van:
Bovenstaande moet je wel in relatie tot elkaar zien, want de focus op bijvoorbeeld slechts één van deze gebieden maakt je denken en handelen wat al te banaal.
Toets Macrodoelmatigheid
In het derde deel van deze bijeenkomst delen we de inzichten met betrekking tot de nieuwe overheidsregeling voor de Macrodoelmatigheid van het hoger onderwijsaanbod.
We hanteren daarbij twee criteria, te weten:
Als de aanvraag niet is te onderbouwen vanuit ROA-gegevens, omdat het bijvoorbeeld gaat om zogenoemde 'cross overs', moet je je aanvraag gronden met eigen onderzoek.
Proces Toets Macrodoelmatigheid
Dan wordt het proces van de Toets Macrodoelmatigheid besproken; over Verkennen (belangrijk zijn de contacten met werkveld en met (leerlingen van) toeleverende scholen), over Valideren, over Dossiervorming en over de Aanvraag.
Hobéon stimuleert hogescholen om – indien mogelijk – de aanvraag zelf te schrijven, waarna Hobéon kan checken en aanvullen.
Steunbetuigingen vanuit het werkveld moeten heel concreet zijn. Wat vooral aanspreekt, is: we bieden zoveel stageplaatsen, en zoveel arbeidsplaatsen garanderen we.
Aan te bevelen is het om een drempel in te bouwen. Weet bijvoorbeeld eerst zeker waar deze opleiding voor opleidt; dan heb je daarmee een goede basis voor je aanvraagdossier voor de Toets
Macrodoelmatigheid, en later (pas) ook voor je Toets Nieuwe Opleidingsdossier.
Succes- en faalfactoren
Daarna bespreken we de succes- en faalfactoren, bijvoorbeeld voor wat betreft je interne organisatie (bijvoorbeeld: je projectorganisatie, je project management skills) en qua externe relaties (met bijvoorbeeld bedrijfssectoren, toeleverende scholen, of je je plannen extern hebt gedeeld) en ten aanzien van je macrodoelmatigheidsdossier (qua opdrachtgever: past deze opleiding in het hogeschoolportfolio, sluit het aan bij hogeschoolmissie; heb je zicht op vergelijkbare opleidingen, is er een benchmark en een arbeidsmarktperspectief).
Vooroverleg met CDHO
De Commissie Doelmatigheid Hoger Onderwijs (CDHO) staat open voor een verkennend gesprek over de bij een toets macrodoelmatigheid van toepassing zijnde aandachtspunten.
Voorafgaand aan je aanvraag doe je er goed aan om eerst na te denken over aspecten als:
 |
| Sessieleiders Marvin Leerdam en Jos de Kock bij Hobéon in Den Haag |
Expertisebijeenkomst macrodoelmatigheid
Vandaag vindt een expertisebijeenkomst plaats bij Hobéon in Den Haag. Daarin staat het in het hoger onderwijs op weg zijn naar een toekomstbestendig onderwijsaanbod centraal.
De sessieleiders zijn Marvin Leerdam en Jos de Kock, beiden werkzaam bij Hobéon in Den Haag.
We beginnen met een kennismakingsronde, met de tien deelnemers uit Nederland en België, waaronder één zelfstandige adviseuse, en de anderen zijn vertegenwoordigers van alleen hogescholen.
We werken in deze sessie aan:
- Inzicht in de bouwstenen voor een grondige evaluatie van het onderwijsaanbod;
- Afwegingen inzake het al dan niet starten van nieuwe opleidingen in het hoger onderwijs;
- Het delen van inzichten met betrekking tot de nieuwe Regeling Macrodoelmatigheid (van juni 2018);
- Het delen van kennis en ervaringen van collega-instellingen.
Portfolio-analyse
We beginnen met het bespreken van de zogenoemde 'Portfolio-analyse', waarbij we ons de vraag stellen of ons huidige onderwijs aansluit bij de vraag en bij het huidige aanbod.
Het belang van zo’n analyse is onder andere gericht op:
- Demografische veranderingen;
- Veranderingen in de arbeidsmarkt (doordat bijvoorbeeld (de inhoud van) beroepen veranderen, of veranderingen in de opbouw (veel middenkaderfuncties vervallen bijvoorbeeld); en of er ook nieuwe beroepen komen);
- Toenemend belang van de regio: aansluiten op de onderwijsvraag uit de regio, regionaal aansluiten, aandacht voor de samenwerking van MBO-HBO en VO-HBO en ook van Privaat-Publiek, en met werkveldorganisaties;
- Is het zo dat wat eens doelmatig was, altijd doelmatig blijft?
- Flexibilisering van het onderwijs (zoals veranderingen in/flexibilisering van de arbeidsmarkt); daarbij ontstaat er een stelsel van nieuwe competenties, met gevolgen voor je curriculum.
- Profilering van de instelling (bijvoorbeeld met focus op de regio).
De in de marketingsector welbekende Product-Levenscyclus kun je ook loslaten op nieuwe opleidingen, waarin we dan fasen onderkennen zoals: groei, volwassenheid, verzadiging, teruggang. Vraag is dan of je opleidingen moet vernieuwen, veranderen (smaller/breder maken, het nivo aanpassen, nog beter op het werkveld aansluiten), of stopzetten. Het onderzoek hiernaar kun je inzetten in je portfolio-analyse.
Dit onderzoek kan:
- Kwalitatief zijn: bijvoorbeeld naar de rol van werkveldpartners in onderwijs en onderzoek, naar de representativiteit van werkveldpartners. naar waardering van afgestudeerden, studenten en stagebedrijven, naar de stimulansen van lectoraten bij de innovatie in opleidingen, naar de mate waarin studenten multi-/interdisciplinaire projecten uitvoeren, naar samenwerking met vo en mbo, en middels externe evaluaties.
- Kwantitatief zijn: naar landelijke en/of regionale arbeidsmarktbehoefte, naar de studenteninstroom-ontwikkeling, en naar de waardering van studenten, alumni, bedrijven en docenten.
Aansluitend analyseren we in een snelle scan ons eigen hogeschoolaanbod: bijvoorbeeld voor wat betreft: sterktes/zwaktes, kansen/bedreigingen, regio-aandacht (UWV beschikt over regiorapporten; kijk tevens bij regionale branche-organisaties, en ook banken weten goed wat er speelt). Welke plannen zijn er bijvoorbeeld intern al voor nieuwe opleidingen en voor afbouw van bestaande opleidingen.
Starten van nieuwe opleiding
In het tweede deel van deze expertisebijeenkomst kijken we naar de afwegingen inzake het al dan niet starten van nieuwe opleidingen. Vanuit kansen/bedreigingen kom je tot strategische overwegingen, bijvoorbeeld op het gebied van:
- Arbeidsmarkt / beroepenveld / bedrijven (de dynamiek daarin);
- Vakinhoudelijke discipline, waarin de opleiding functioneert;
- Studenten of alumni, die hun ervaringen met je delen;
- Regio: ontwikkelingen (ook van grote bedrijven) en regionaal beleid;
- Windows of opportunity: overheidsbeleid (bijvoorbeeld eventuele subsidies);
- Eigen kleur/identiteit van de instelling: profiel van instellingen en/of opleiding.
- Onderwijsfunctie, Onderzoeksfunctie (die twee ook wel in relatie tot elkaar functionerend), en Persoonsvorming van studenten.
- Ook zaken als Internationalisering, Interculturalisatie, Duurzaamheid, Identiteit (bijvoorbeeld protestants-christelijk) kun je in de beschouwing meenemen.
Bovenstaande moet je wel in relatie tot elkaar zien, want de focus op bijvoorbeeld slechts één van deze gebieden maakt je denken en handelen wat al te banaal.
Toets Macrodoelmatigheid
In het derde deel van deze bijeenkomst delen we de inzichten met betrekking tot de nieuwe overheidsregeling voor de Macrodoelmatigheid van het hoger onderwijsaanbod.
We hanteren daarbij twee criteria, te weten:
- Behoefte: arbeidsmarkt (kwantitatief is van primair belang (bijvoorbeeld bij/door ROA/UWV), en kwalitatief van secundair belang; denk bijvoorbeeld aan de vervangingsvraag en de uitbreidingsvraag); en maatschappelijk voor wat betreft bijvoorbeeld (nationaal en regionaal) overheidsbeleid.
- Ruimte: vergelijking van verwant aanbod + instroom en verdringing. Maak bijvoorbeeld een inschatting van de instroom van de voorgenomen opleiding; en kijk ook naar de spreiding van het aanbod.
Als de aanvraag niet is te onderbouwen vanuit ROA-gegevens, omdat het bijvoorbeeld gaat om zogenoemde 'cross overs', moet je je aanvraag gronden met eigen onderzoek.
Proces Toets Macrodoelmatigheid
Dan wordt het proces van de Toets Macrodoelmatigheid besproken; over Verkennen (belangrijk zijn de contacten met werkveld en met (leerlingen van) toeleverende scholen), over Valideren, over Dossiervorming en over de Aanvraag.
Hobéon stimuleert hogescholen om – indien mogelijk – de aanvraag zelf te schrijven, waarna Hobéon kan checken en aanvullen.
Steunbetuigingen vanuit het werkveld moeten heel concreet zijn. Wat vooral aanspreekt, is: we bieden zoveel stageplaatsen, en zoveel arbeidsplaatsen garanderen we.
Aan te bevelen is het om een drempel in te bouwen. Weet bijvoorbeeld eerst zeker waar deze opleiding voor opleidt; dan heb je daarmee een goede basis voor je aanvraagdossier voor de Toets
Macrodoelmatigheid, en later (pas) ook voor je Toets Nieuwe Opleidingsdossier.
Succes- en faalfactoren
Daarna bespreken we de succes- en faalfactoren, bijvoorbeeld voor wat betreft je interne organisatie (bijvoorbeeld: je projectorganisatie, je project management skills) en qua externe relaties (met bijvoorbeeld bedrijfssectoren, toeleverende scholen, of je je plannen extern hebt gedeeld) en ten aanzien van je macrodoelmatigheidsdossier (qua opdrachtgever: past deze opleiding in het hogeschoolportfolio, sluit het aan bij hogeschoolmissie; heb je zicht op vergelijkbare opleidingen, is er een benchmark en een arbeidsmarktperspectief).
Vooroverleg met CDHO
De Commissie Doelmatigheid Hoger Onderwijs (CDHO) staat open voor een verkennend gesprek over de bij een toets macrodoelmatigheid van toepassing zijnde aandachtspunten.
Voorafgaand aan je aanvraag doe je er goed aan om eerst na te denken over aspecten als:
- Je kennis omtrent de actuele groei van het aantal aanvragen voor Associate degree-opleidingen en Master-opleidingen;
- ROA-gegevens (die zijn buitengewoon belangrijk bij de aanvraag en bij de beoordeling) versus andere gegevens uit andere bronnen;
- De onderbouwing van de taalkeuze en de naamgeving van de beoogde opleiding, vooral ook als dat niet Nederlandstalig is;
- Crossovers en innovatieve opleidingen;
- Bij zorgopleiding: is een BIG-registratie benodigd, en kunnen we die bijtijds regelen;
- Is er behoefte aan brede opleidingen;
- De transparantie van het opleidingsaanbod;
- Welke zijn de kansrijke sectoren, bijvoorbeeld: techniek, ICT, zorg;
- Communicatie/afstemming met de CDHO vooraf kan sowieso, en kan helpend zijn.
dinsdag 15 januari 2019
Emo's reis
Dinsdag 15 januari 2019
Romerswerf - Rome v.v
In zijn boek 'Emo's reis' volgt professor dr. Dick E.H. de Boer (1947) de tocht die de Fries-Groningse abt Emo tussen november 1211 en juli 1212 vanuit het Groningse Romerswerf heen en terug maakte naar het Italiaanse Rome. Op basis van de Kroniek van het klooster Bloemhof (in het Groningse Wittewierum), en met gebruik van talrijke historische documenten, schetst De Boer van dag tot dag een beeld van het landschap en de samenleving in het Europa van het begin van de dertiende eeuw, gezien door de ogen van abt Emo, èn door die van een moderne reiziger. Meer dan 800 afbeeldingen en teksten, van troubadoursliederen tot kronieken, openen vensters op de fascinerende wereld van 800 jaar geleden. Aan de hand van schematische kaarten loopt Emo's route als een rode draad door het boek.
Dit boek (2011) kreeg ik in 2014 kado van Durkje, en toen ik in maart 2018 bezig was met het lezen van dit boek en op de 21e maart van 2018 een lezing van Dick de Boer in Utrecht bijwoonde over zijn boek, signeerde Dick de Boer mijn boek met de volgende tekst, die goed typeert wat je ervaart tijdens het lezen van dit boek: "Kijken door Emo's ogen opent vergezichten in de tijd".
Reisgids van de Middeleeuwen
Met dit boek beschrijft Dick de Boer in bijna 500 bladzijden op tamelijk gedetailleerde wijze een opmerkelijk verhaal over de 241 dagen durende reis in 1211-1212 van de middeleeuwse Groningse abt Emo en zijn metgezel, vriend en (kerken)bouwmeester Hendrik, vertrekkend vanuit het onbeduidende klooster Bloemhof te Wittewierum naar het imposante Rome. In Rome wil Emo bij de paus zijn recht halen.
Na een inleiding over abt Emo en over zijn geestelijke omgeving wordt de acht maanden durende heen- en terugreis letterlijk van dag tot dag beschreven. Voor elke reisdag krijgt de lezer tenminste twee pagina's, en aan Rome wordt zo'n vijftig pagina's besteed, namelijk voor elke verblijfsdag één. Alle kerken, abdijen en opmerkelijke bouwwerken worden beschreven in nuchtere en soms anekdotische taal.
Dit reisboek biedt je als lezer een gedegen inkijk in de dagelijkse beslommeringen, problemen en avonturen van een middeleeuwse reiziger. De talloze illustraties - soms op groot formaat - en de doorlopende figuratieve reisroute in de tekst laten zien wat abt Emo op zijn reis heeft gezien of had kunnen zien. Zo vormt de reconstructie van dit reisverslag een uitnodigende moderne reisgids.
Van de hoofdtekst (het reisverslag) lopen de regels in de lengterichting van de pagina's, zodat de lezer het boek een kwartslag moet draaien. Daardoor is het mogelijk om per bladzijde met drie kolommen te werken, van links naar rechts: het reisverslag, illustraties met onderschriften, en toelichtende informatie.
Reisschema
Verder bevat het boek een literatuuroverzicht en ook het hele reisschema van Abt Emo. Op de binnen-schutbladen voorin en achter in het boek staan de kaartjes met de halteplaatsen van de heen- en terugreis.
De 'dubbele banaan' van Emo's reisroute volgt handels- en pelgrimswegen waarlangs ook toen goederen en ideeën zich verplaatsten tussen steden waarin nieuwe economische praktijken, culturele expressies en wetenschappelijke inzichten werden ontwikkeld.
Het boek biedt een indrukwekkende beschrijving van de reis, waarvan abt Emo beproefd, gelouterd en geestelijk verrijkt terugkeert.
Inleiding
Reisdag
Korte typeringen
Hier en daar in dit boek sluit auteur Dick E. de Boer beschrijvingen wel eens af met korte typeringen, zoals:
 |
| Cover van 'Emo's reis' |
Romerswerf - Rome v.v
In zijn boek 'Emo's reis' volgt professor dr. Dick E.H. de Boer (1947) de tocht die de Fries-Groningse abt Emo tussen november 1211 en juli 1212 vanuit het Groningse Romerswerf heen en terug maakte naar het Italiaanse Rome. Op basis van de Kroniek van het klooster Bloemhof (in het Groningse Wittewierum), en met gebruik van talrijke historische documenten, schetst De Boer van dag tot dag een beeld van het landschap en de samenleving in het Europa van het begin van de dertiende eeuw, gezien door de ogen van abt Emo, èn door die van een moderne reiziger. Meer dan 800 afbeeldingen en teksten, van troubadoursliederen tot kronieken, openen vensters op de fascinerende wereld van 800 jaar geleden. Aan de hand van schematische kaarten loopt Emo's route als een rode draad door het boek.
Dit boek (2011) kreeg ik in 2014 kado van Durkje, en toen ik in maart 2018 bezig was met het lezen van dit boek en op de 21e maart van 2018 een lezing van Dick de Boer in Utrecht bijwoonde over zijn boek, signeerde Dick de Boer mijn boek met de volgende tekst, die goed typeert wat je ervaart tijdens het lezen van dit boek: "Kijken door Emo's ogen opent vergezichten in de tijd".
Reisgids van de Middeleeuwen
Met dit boek beschrijft Dick de Boer in bijna 500 bladzijden op tamelijk gedetailleerde wijze een opmerkelijk verhaal over de 241 dagen durende reis in 1211-1212 van de middeleeuwse Groningse abt Emo en zijn metgezel, vriend en (kerken)bouwmeester Hendrik, vertrekkend vanuit het onbeduidende klooster Bloemhof te Wittewierum naar het imposante Rome. In Rome wil Emo bij de paus zijn recht halen.
Na een inleiding over abt Emo en over zijn geestelijke omgeving wordt de acht maanden durende heen- en terugreis letterlijk van dag tot dag beschreven. Voor elke reisdag krijgt de lezer tenminste twee pagina's, en aan Rome wordt zo'n vijftig pagina's besteed, namelijk voor elke verblijfsdag één. Alle kerken, abdijen en opmerkelijke bouwwerken worden beschreven in nuchtere en soms anekdotische taal.
Dit reisboek biedt je als lezer een gedegen inkijk in de dagelijkse beslommeringen, problemen en avonturen van een middeleeuwse reiziger. De talloze illustraties - soms op groot formaat - en de doorlopende figuratieve reisroute in de tekst laten zien wat abt Emo op zijn reis heeft gezien of had kunnen zien. Zo vormt de reconstructie van dit reisverslag een uitnodigende moderne reisgids.
Van de hoofdtekst (het reisverslag) lopen de regels in de lengterichting van de pagina's, zodat de lezer het boek een kwartslag moet draaien. Daardoor is het mogelijk om per bladzijde met drie kolommen te werken, van links naar rechts: het reisverslag, illustraties met onderschriften, en toelichtende informatie.
Reisschema
Verder bevat het boek een literatuuroverzicht en ook het hele reisschema van Abt Emo. Op de binnen-schutbladen voorin en achter in het boek staan de kaartjes met de halteplaatsen van de heen- en terugreis.
De 'dubbele banaan' van Emo's reisroute volgt handels- en pelgrimswegen waarlangs ook toen goederen en ideeën zich verplaatsten tussen steden waarin nieuwe economische praktijken, culturele expressies en wetenschappelijke inzichten werden ontwikkeld.
Het boek biedt een indrukwekkende beschrijving van de reis, waarvan abt Emo beproefd, gelouterd en geestelijk verrijkt terugkeert.
Inleiding
- Verbazing en nieuwsgierigheid zijn de bouwstenen van echte kennis.
- Emo's schrijfsels zijn voor een deel van persoonlijke, zelfs 'intieme' aard.
- Emo behoorde tot de zogenoemde 'hoofdelingen': lage adel, maar geen lid van de ridderschap.
- Eigenlijk is reizen een aaneenschakeling van ontmoetingen met 'andere werelden'. Het zijn persoonlijke ervaringen, die vooral afhankelijk zijn van de mate waarin de reiziger zichzelf bewust is van het vreemde en het andere en van de mate waarin hij zich daarvoor openstelt.
- Ieder licht schijnt helderder als het tegenover duisternis staat.
- In de Middeleeuwen bepaalde de functie van een landkaart de vorm.
- Voor de meeste pelgrims gold dat ze tijdens hun bedevaart een nieuwe identiteit kregen, die ze met anderen deelden. Sociale grenzen vielen in theorie weg, als ze zich hielden aan de verplichting om in armoede te reizen en van aalmoezen te leven. Zo werd een bedevaart een soort 'rite de passage'.
- Hoe kort en ijdel is de verraderlijke glorie van deze wereld.
Reisdag
- 24: Zelfs een vrome gemeenschap kan aan kloosterlijke overkill lijden.
- 28: Door het beheer van hun kapitaal werden de Tempeliers een financiële grootmacht.
- 38: In gebouwen, naamgeving en tradities is hier het vroege verleden van de streek behouden.
- 61: De 12e eeuwse labyrinten zijn symbool van de reis van de mens naar verlossing.
- 61: Christus is de ereprijs van de pelgrim.
- 71: Oorlog maakte plaatsen van vrede extra waardevoller.
- 74: 'Scholae' waren waarschijnlijk ontstaan als religieuze scholen, maar groeiden uit tot 'xenodochia': opvangcentra voor pelgrims.
- 75: In de Middeleeuwen verschenen talloze reisgidsen ten behoeve van de pelgrims.
- 106: Kuisheid, adeldom, zorg voor armen en doden waren de perfecte ingrediënten voor een voorbeeldige heiligheid.
- 120: Iedere generatie heeft op zijn eigen manier behoefte om steun te vinden voor geloof, ankerplaatsen voor overtuiging.
- 144: De goeden zijn altijd gastvrij, de kwaden vinden het nooit goed.
- 196: Alle glorie is vergankelijk.
- 215: De houding tegenover de Joden was tolerant, maar hun symbolische veroordeling des te sterker.
- 217: Sommige Duitse keizers gebruiken kloosters als een soort relatiegeschenken.
- 239: Emo reisde door een wereld vol turbulentie en spanningen, met de snelheid van een voetganger, maar in een draaikolk van gebeurtenissen. Gelouterd door tegenslagen en ontberingen, gesterkt door het overwinnen daarvan. Verrijkt door contacten met talloze personen, waartussen als in een enorm web ontelbare verbindingslijnen liepen.
Korte typeringen
Hier en daar in dit boek sluit auteur Dick E. de Boer beschrijvingen wel eens af met korte typeringen, zoals:
- Concurrentiestrijd en machtsexpressie in steen.
- Monumentjes van nijverheid en godsvrucht.
- Hier werd arbeid tot ascese.
- Memorietekens van moed en wanhoop.
- Rustpunten voor meditatie.
vrijdag 11 januari 2019
taalvoutjes 2018
Vrijdag 11 januari 2019
Elke dag verdient zijn eigen taalvout
Ook voor het jaar 2018 gaf Van Dale de scheurkalender 'taalvoutjes' uit, want - zo stelt Van Dale - 'elke dag verdient zijn eigen taalvout.
Taalmissers
Deze scheurkalender bood afgelopen jaar een rijke variëteit, van hilarische taalmissers uit onder andere supermarkten, kranten en winkels, tot de mooiste versprekingen van de fans van deze scheurkalender; bijvoorbeeld:
Gehusselde spreekwoorden
Verder bood deze scheurkalender je de gelegenheid je taalkennis te testen met het woordenboekspel. Zo werd je uitgedaagd om door elkaar gehusselde spreekwoorden te ontrafelen, bijvoorbeeld van:
Woordweetjes
Daarnaast werd de lezer in het afgelopen jaar bovendien getrakteerd op interessante woord-weetjes en op tal van nieuwe woordcreaties, zoals bijvoorbeeld de term: ‘wakbegaafd’.
Maar je kreeg ook uitleg over de herkomst van 'in het ootje nemen', over 'lanterfanten', en over het 'ezelsbruggetje'.
Faaltaal
En af en toe kreeg je een voorbeeld van zogenoemde 'faaltaal', zoals:
 |
| Cover van de scheurkalender 2018 |
Elke dag verdient zijn eigen taalvout
Ook voor het jaar 2018 gaf Van Dale de scheurkalender 'taalvoutjes' uit, want - zo stelt Van Dale - 'elke dag verdient zijn eigen taalvout.
Taalmissers
Deze scheurkalender bood afgelopen jaar een rijke variëteit, van hilarische taalmissers uit onder andere supermarkten, kranten en winkels, tot de mooiste versprekingen van de fans van deze scheurkalender; bijvoorbeeld:
- Schade wordt op u herhaald via de camera.
- Gedoogde olijven (Die mogen er zijn).
- Beste klanten, wij zijn vandaag vrij Gesloten.
Gehusselde spreekwoorden
Verder bood deze scheurkalender je de gelegenheid je taalkennis te testen met het woordenboekspel. Zo werd je uitgedaagd om door elkaar gehusselde spreekwoorden te ontrafelen, bijvoorbeeld van:
- Als de nood het hoogst is, vangen de kramers geld.
- Zoals het klokje thuis tikt, is het kwaad kersen eten.
- Gij rommelt als een molen, maar weet niet waar de klepel hangt.
Woordweetjes
Daarnaast werd de lezer in het afgelopen jaar bovendien getrakteerd op interessante woord-weetjes en op tal van nieuwe woordcreaties, zoals bijvoorbeeld de term: ‘wakbegaafd’.
Maar je kreeg ook uitleg over de herkomst van 'in het ootje nemen', over 'lanterfanten', en over het 'ezelsbruggetje'.
Faaltaal
En af en toe kreeg je een voorbeeld van zogenoemde 'faaltaal', zoals:
- Prope Duits, in plaats van: propedeuse.
- Een kind begint te huilen als haar moeder verzucht: "Ik ben helemaal kapot."
- Een oma die haar kleinkinderen waarschuwt voor 'ontsnappende zuurkool', als de dop niet goed op de frisdrankfles zit.
Sanne Bulthuis exposeert in de Stenden Art Gallery
Donderdag 10 januari 2019
Beelden en schilderijen van 5 studenten van Academie voor Popcultuur.
Tot en met 14 januari 2019 zijn enkele kunstwerken van vijf studenten van de Academie voor Popcultuur te bekijken in de Stenden Art Gallery van NHL Stenden Hogeschool te Leeuwarden.
Een aantal werken zijn van Sanne Bulthuis.
Deze publiek toegankelijke expositieruimte bevindt zich op de begane grond achter het Auditorium van ons Leeuwarder hogeschoolgebouw aan de Rengerslaan 8.
NHL Stenden Hogeschool organiseert deze expositie in samenwerking met het Leeuwarder Kunstbureau Art Connection.
Eén worden met je werk
Sanne Bulthuis is beeldend kunstenaar en vormgever. In het laatste project van haar opleiding heeft ze een experiment gedaan, waarbij ze zes weken lang iedere dag een kunstwerkje maakt, om zo haar artistieke identiteit te ontdekken, en om een doorgaande kunst-lijn te ontwikkelen. Maar liefst 39 beelden zijn hieruit voortgekomen, en zijn klaar om geëxposeerd te worden. In haar expositie komen voornamelijk persoonlijke, lokale en maatschappelijke onderwerpen aan bod.
Bij haar werken heeft Sanne Bulthuis een toelichting op schrift gehangen, waarin ze uitlegt hoe haar werk tot stand is gekomen, en wat haar gedachtegang daarbij is geweest. Ze is ook benieuwd wat de expositie-bezoekers van haar werk vinden, en nodigt de kijkers uit ter plekke schriftelijk te reageren op haar werk.
 |
| Geëxposeerd werk van Sanne Bulthuis in Stenden Art Gallery |
Beelden en schilderijen van 5 studenten van Academie voor Popcultuur.
Tot en met 14 januari 2019 zijn enkele kunstwerken van vijf studenten van de Academie voor Popcultuur te bekijken in de Stenden Art Gallery van NHL Stenden Hogeschool te Leeuwarden.
Een aantal werken zijn van Sanne Bulthuis.
Deze publiek toegankelijke expositieruimte bevindt zich op de begane grond achter het Auditorium van ons Leeuwarder hogeschoolgebouw aan de Rengerslaan 8.
NHL Stenden Hogeschool organiseert deze expositie in samenwerking met het Leeuwarder Kunstbureau Art Connection.
Eén worden met je werk
Sanne Bulthuis is beeldend kunstenaar en vormgever. In het laatste project van haar opleiding heeft ze een experiment gedaan, waarbij ze zes weken lang iedere dag een kunstwerkje maakt, om zo haar artistieke identiteit te ontdekken, en om een doorgaande kunst-lijn te ontwikkelen. Maar liefst 39 beelden zijn hieruit voortgekomen, en zijn klaar om geëxposeerd te worden. In haar expositie komen voornamelijk persoonlijke, lokale en maatschappelijke onderwerpen aan bod.
Bij haar werken heeft Sanne Bulthuis een toelichting op schrift gehangen, waarin ze uitlegt hoe haar werk tot stand is gekomen, en wat haar gedachtegang daarbij is geweest. Ze is ook benieuwd wat de expositie-bezoekers van haar werk vinden, en nodigt de kijkers uit ter plekke schriftelijk te reageren op haar werk.
Jubileum voor Sectorleden Hoger Onderwijs van CNV Onderwijs
Woensdag 9 januari 2019
Bondsjubilea
Elk jaar melden werknemers in het onderwijs zich aan voor het lidmaatschap van de onderwijsvakbond CNV Onderwijs. En elk jaar viert deze onderwijsvakorganisatie hun jubileum als zij 25, 40, 50, 60, 70 of zelf al 80 jaar lid zijn van deze christelijke vakbond voor onderwijspersoneel. Momenteel is het 25 jaar geleden dat Frans Bijma en Gerard Jeucken lid zijn geworden van de rechtsvoorgangers van het huidige CNV Onderwijs. Omdat ik mij in het afstudeerjaar van de Christelijke Pedagogische Akademie 'Koningin Juliana' te Drachten als twintigjarige student aanvang 1979 al aanmeldde als vakbondslid voor het Protestants-Christelijk Onderwijs (PCO) is het nu inmiddels 40 jaar geleden dat ik lid werd van deze rechtsvoorganger van CNV-Onderwijs. Alle drie waren of zijn wij werkzaam in het Hoger Onderwijs. Dit heuglijke jubileumfeit vinden het sectorbestuur CNV Connectief en het groepsbestuur van de sector Hoger Onderwijs een felicitatie waard.
Uit solidariteit voor elkaar
Leden van CNV Onderwijs maken het mogelijk dat we als onderwijsvakvereniging onze solidariteit kunnen omzetten in daden. Zonder achterban kunnen de besturen van vakbonden hun werk niet doen. Bij dat werk kun je denken aan het tot stand komen van arbeidsovereenkomsten, het bieden van individuele hulpverlening, het geven van juridische adviezen, het verzorgen van cursussen, en het regelmatig verstrekken van informatie voor onderwijsgevenden, voor niet-onderwijsgevend personeel, voor directies en medezeggenschapsraden.
Onderwijsvakbondsleden werken voor en met elkaar
Vandaag besteedt het groepsbestuur van de sector Hoger Onderwijs van CNV Onderwijs aandacht aan de bondsjubilea van Frans, Gerard en mij, tijdens een bijeenkomst in het CNV-kantoor te Utrecht. Hoger Onderwijs Sectorgroepsbestuursvoorzitter Leo Douwes verzorgt voor alle drie jubilarissen eerst een op persoonlijke leest geschoeide toespraak, alvorens wij ter gelegenheid van onze jubilea een jubileum-oorkonde en de jubileum-bondsspeld krijgen uitgereikt. Aansluitend volgt een fotosessie, verzorgd door CNVO-HO-sectorgroepsbestuurslid Luc van Dijk, en daarna is er nog gelegenheid om informeel met elkaar na te praten onder het genot van een maaltijd. Het blijkt dat alle drie jubilarissen in de afgelopen jaren op dezelfde en deels ook verschillende wijzen nuttig gebruik hebben gemaakt van hun bondslidmaatschap, en dat alle drie op verschillende wijzen ook actief zijn geweest en nog zijn binnen CNV Onderwijs. Zo blijkt maar weer dat een onderwijsvakbond als CNV Onderwijs niet alleen maar een bond is voor haar leden, maar vooral ook een bond is van actieve leden.
 |
| De jubilarissen van CNV Onderwijs in Utrecht bijeen |
Bondsjubilea
Elk jaar melden werknemers in het onderwijs zich aan voor het lidmaatschap van de onderwijsvakbond CNV Onderwijs. En elk jaar viert deze onderwijsvakorganisatie hun jubileum als zij 25, 40, 50, 60, 70 of zelf al 80 jaar lid zijn van deze christelijke vakbond voor onderwijspersoneel. Momenteel is het 25 jaar geleden dat Frans Bijma en Gerard Jeucken lid zijn geworden van de rechtsvoorgangers van het huidige CNV Onderwijs. Omdat ik mij in het afstudeerjaar van de Christelijke Pedagogische Akademie 'Koningin Juliana' te Drachten als twintigjarige student aanvang 1979 al aanmeldde als vakbondslid voor het Protestants-Christelijk Onderwijs (PCO) is het nu inmiddels 40 jaar geleden dat ik lid werd van deze rechtsvoorganger van CNV-Onderwijs. Alle drie waren of zijn wij werkzaam in het Hoger Onderwijs. Dit heuglijke jubileumfeit vinden het sectorbestuur CNV Connectief en het groepsbestuur van de sector Hoger Onderwijs een felicitatie waard.
Uit solidariteit voor elkaar
Leden van CNV Onderwijs maken het mogelijk dat we als onderwijsvakvereniging onze solidariteit kunnen omzetten in daden. Zonder achterban kunnen de besturen van vakbonden hun werk niet doen. Bij dat werk kun je denken aan het tot stand komen van arbeidsovereenkomsten, het bieden van individuele hulpverlening, het geven van juridische adviezen, het verzorgen van cursussen, en het regelmatig verstrekken van informatie voor onderwijsgevenden, voor niet-onderwijsgevend personeel, voor directies en medezeggenschapsraden.
Onderwijsvakbondsleden werken voor en met elkaar
Vandaag besteedt het groepsbestuur van de sector Hoger Onderwijs van CNV Onderwijs aandacht aan de bondsjubilea van Frans, Gerard en mij, tijdens een bijeenkomst in het CNV-kantoor te Utrecht. Hoger Onderwijs Sectorgroepsbestuursvoorzitter Leo Douwes verzorgt voor alle drie jubilarissen eerst een op persoonlijke leest geschoeide toespraak, alvorens wij ter gelegenheid van onze jubilea een jubileum-oorkonde en de jubileum-bondsspeld krijgen uitgereikt. Aansluitend volgt een fotosessie, verzorgd door CNVO-HO-sectorgroepsbestuurslid Luc van Dijk, en daarna is er nog gelegenheid om informeel met elkaar na te praten onder het genot van een maaltijd. Het blijkt dat alle drie jubilarissen in de afgelopen jaren op dezelfde en deels ook verschillende wijzen nuttig gebruik hebben gemaakt van hun bondslidmaatschap, en dat alle drie op verschillende wijzen ook actief zijn geweest en nog zijn binnen CNV Onderwijs. Zo blijkt maar weer dat een onderwijsvakbond als CNV Onderwijs niet alleen maar een bond is voor haar leden, maar vooral ook een bond is van actieve leden.
 |
| Foto's van Luc van Dijk (CNVO sector Hoger Onderwijs) |
Bestuurders voor Nijkleaster bijeen
Dinsdag 8 januari 2019
Nijkleaster
Nijkleaster in Jorwert is hecht verbonden aan de kerkelijke PKN-gemeentes Westerwert & Mantgum, die samen sinds kort een streekgemeente vormen. Regelmatig vindt afstemming plaats tussen medewerkers, vrijwilligers en bestuurders van beide organisaties; gericht op de doorontwikkeling van Nijkleaster in relatie tot deze nieuwe streekgemeente.
Vanavond is zo'n avond dat bestuurders en medewerkers van beide partners bijeenkomen in de Sint-Radboudkerk van Jorwert, waarin beide partners hun thuisplek hebben.
Jûnsgebed
In de traditie van Nijkleaster begint deze gezamenlijke vergaderavond met een Avondgebed (Jûnsgebed) in de kerkzaal van de Nijkleaster-kerk. Voorganger is pionierspredikant dominee Hinne Wagenaar, verbonden aan zowel Westerwert-Mantgum als Nijkleaster.
De kaarsen in de litugische schikking aan de voet van de viertafel worden aangestoken. De viering vangt aan met een door voorganger en deelnemers bij toerbeurt uitgesproken tekst. Daarna worden we - zittend op de verwarmde stoelkussens - stil in deze donker-koude kerk.
Nadat de voorganger het bijbelverhaal van de Driekoningen heeft gelezen, worden we weer stil, om tenslotte deze korte viering af te sluiten met een gebed en dankzegging in wisselzang.
Voorbij de laatste stilte klinken de woorden:
It Westerhûs
Dan verlaten we in stilte de kerkzaal, en lopen naar de vergaderzaal in de Voorkerk van de kerk. Daar beginnen we met een korte introductie op de avond, waarna de pionierspredikant en de beide bestuursvoorzitters alle drie een korte inleiding verzorgen over het thema van deze avond.
Centraal in deze vergadering staat het komen tot de afspraak om na vanavond als samenwerkingspartners op gelijke voet met elkaar af te spreken hoe we in de komende maanden de fasering van de aankoop, de financiering, de exploitatie en de restauratie en nieuwbouw van het fysieke klooster van Nijkleaster in It Westerhûs gaan realiseren.
Westerwert/Mantgum-Nijkleaster
Deze vergaderavond wordt afgesloten door de avondvoorzitter als we daartoe de benodigde intenties en werkafspraken wederzijds hebben geaccordeerd. Na vanavond gaan Westerwert-Mantgum en Nijkleaster gemeenschappelijk verder in de doorontwikkeling van het nieuwe klooster van Nijkleaster in en rond It Westerhûs, gesitueerd in het open veld tussen Jorwert-Fûns en Hilaard.
 |
| Liturgische schikking van Nijkleaster in Jorwert |
Nijkleaster
Nijkleaster in Jorwert is hecht verbonden aan de kerkelijke PKN-gemeentes Westerwert & Mantgum, die samen sinds kort een streekgemeente vormen. Regelmatig vindt afstemming plaats tussen medewerkers, vrijwilligers en bestuurders van beide organisaties; gericht op de doorontwikkeling van Nijkleaster in relatie tot deze nieuwe streekgemeente.
Vanavond is zo'n avond dat bestuurders en medewerkers van beide partners bijeenkomen in de Sint-Radboudkerk van Jorwert, waarin beide partners hun thuisplek hebben.
Jûnsgebed
In de traditie van Nijkleaster begint deze gezamenlijke vergaderavond met een Avondgebed (Jûnsgebed) in de kerkzaal van de Nijkleaster-kerk. Voorganger is pionierspredikant dominee Hinne Wagenaar, verbonden aan zowel Westerwert-Mantgum als Nijkleaster.
De kaarsen in de litugische schikking aan de voet van de viertafel worden aangestoken. De viering vangt aan met een door voorganger en deelnemers bij toerbeurt uitgesproken tekst. Daarna worden we - zittend op de verwarmde stoelkussens - stil in deze donker-koude kerk.
Nadat de voorganger het bijbelverhaal van de Driekoningen heeft gelezen, worden we weer stil, om tenslotte deze korte viering af te sluiten met een gebed en dankzegging in wisselzang.
Voorbij de laatste stilte klinken de woorden:
"Sa komme wy oan it begjin fan dizze jûn hjir by inoar,
yn dizze kring fan rêst en stilte.
Wy begjinne no aanst mei ús gearkomst,
en bidde om wiisheid en wille."
It Westerhûs
Dan verlaten we in stilte de kerkzaal, en lopen naar de vergaderzaal in de Voorkerk van de kerk. Daar beginnen we met een korte introductie op de avond, waarna de pionierspredikant en de beide bestuursvoorzitters alle drie een korte inleiding verzorgen over het thema van deze avond.
Centraal in deze vergadering staat het komen tot de afspraak om na vanavond als samenwerkingspartners op gelijke voet met elkaar af te spreken hoe we in de komende maanden de fasering van de aankoop, de financiering, de exploitatie en de restauratie en nieuwbouw van het fysieke klooster van Nijkleaster in It Westerhûs gaan realiseren.
Westerwert/Mantgum-Nijkleaster
Deze vergaderavond wordt afgesloten door de avondvoorzitter als we daartoe de benodigde intenties en werkafspraken wederzijds hebben geaccordeerd. Na vanavond gaan Westerwert-Mantgum en Nijkleaster gemeenschappelijk verder in de doorontwikkeling van het nieuwe klooster van Nijkleaster in en rond It Westerhûs, gesitueerd in het open veld tussen Jorwert-Fûns en Hilaard.
woensdag 2 januari 2019
Bijbelleesrooster 2018 van het NBG/VBG
Woensdag 2 januari 2018
Jaarlijkse uitgave voor iedereen toegankelijk
Elk jaar geeft het Nederlands en Vlaams Bijbelgenootschap (NBG/VBG) een Bijbelleesrooster uit. Met ingang van het huidige, nieuwe kalenderjaar zijn we thuis al weer begonnen met het Bijbelleesrooster van 2019.
In het afgelopen jaar hebben we tot en met Oudejaarsdag aan tafel de Bijbel gelezen volgens het 'Bijbelleesrooster 2018'.
Dominee Klaas Touwen, protestants predikant te Deil en Enspijk is de samensteller van dit leesrooster. Dit Bijbelleesrooster 2018 is een uitgave van het Nederlands en Vlaams Bijbelgenootschap.
Dit leesrooster wordt jaarlijks als klein Bijbel-inlegboekje uitgegeven, Het kan ook worden gevonden op en gratis gedownload via de website van het NBG. En je kunt het Bijbelleesrooster ook volgen via www.debijbel.nl, op je telefoon, tablet of computer.
Oecumenisch Leesrooster
Het Bijbelleesrooster bood ook in 2018 elke dag weer een korte bijbellezing. Voorheen was dat al dan niet met een dagelijks thema. Voor het jaar 2018 is dat thema wel ingevoegd. De bijbeltekstkeuze is gebaseerd op het kerkelijk jaar, zoals dat in verschillende kerken in Nederland wordt gevierd. Dit Bijbelleesrooster heeft voor de dagelijkse lezingen de zondagse bijbellezingen van het Oecumenisch Leesrooster van de Raad van Kerken als uitgangspunt gekozen. Zo sluiten de doordeweekse bijbellezingen optimaal aan bij de brede variëteit aan bijbellezingen die in verschillende kerkelijke tradities op zon- en feestdagen aan de orde komen.
B-jaar
Het afgelopen (kerkelijk) jaar 2018 was een zogenoemd 'B-jaar'. Dat wil zeggen dat in het afgelopen jaar het Evangelie volgens Marcus centraal stond. Daarnaast besteedde dit Bijbelleesrooster 2018 extra aandacht aan het bijbelboek Job, en samen met de Kerk wereldwijd over alle continenten lazen we in de maanden juli en augustus vooral uit de brief aan de Efeziërs. Rond de Joodse Treurdag om de verwoesting van de tempel in Jeruzalem (Tisja Beav, 22 september 2018) verdiepten we ons in het bijbelboek Klaagliederen. En tot slot in het najaar en in de weken van Advent kwam met name de Openbaring van Johannes uitgebreid aan de orde.
Bijbelboeken en dagthema's
Het bijbelleesrooster biedt zowel bekende als minder bekende bijbelteksten, die zijn bedoeld om er een moment over na te denken. Bijbelteksten kunnen je bemoedigen, inspireren, en ook uitdagen.
Behalve de bovengenoemde bijbelboeken, is in het afgelopen kalenderjaar volgens het Bijbelleesrooster 2018 ook gelezen uit de bijbelboeken: Psalmen, Habakuk, Romeinen, Spreuken, 1 Korintiërs, Jesaja, Joël, Jona, 2 Petrus, Jozua, Genesis, Sefanja, Rechters, Deuteronomium, Lucas en Handelingen.
Enkele uitnodigende dagthema's van het afgelopen jaar waren bijvoorbeeld: Beterschap!, Er komt vrede, Uitzien naar gerechtigheid, Wijsheid boven alles, Wees een medemens, Goed luisteren gaat niet vanzelf, Happy end, Sterke vrouw, Hart en ziel, Open poorten, Vader en zoon, God zorgt.
Elke maand werden de gebruikers van het Bijbelleesrooster ook uitgenodigd om eens een uitstapje naar de NBG-website debijbel.nl te maken. Kijk bijvoorbeeld eens naar Adam & Eva in de Tuin van Eden, of lees hoe getallen een belangrijke rol spelen in bijbelverhalen.
Nederlands Bijbelgenootschap
Met het uitgeven van dit Bijbelleesrooster wil het NBG het bijbellezen toegankelijker maken. Het rooster kan worden gebruikt als handvat om de Bijbel te lezen, om geïnspireerd te worden, waarbij de bijbelteksten je helpen om Gods aanwezigheid in je leven te ervaren.
Zo'n bijbelleesrooster zet je elke dag even stil; biedt dan een rustpunt in de hectiek van alledag.
Achterin het boekje wordt informatie gegeven over wat er op debijbel.nl allemaal is te ontdekken over de wereld van de Bijbel.
debijbel.nl
Het is de missie van het Nederlands en Vlaams Bijbelgenootschap om de Bijbel dicht bij mensen te brengen.
Het Bijbelleesrooster verwijst daarom ook naar de NBG-website debijbel,nl, waar veel informatie kan worden gevonden over allerlei onderwerpen die met de Bijbel te maken hebben. Op die site kun je onder andere De Nieuwe Bijbelvertaling lezen. En als je lid bent van het NBG heb je de beschikking over heel veel extra's op deze bijbelsite, zoals uitleg, foto's, veel verschillende bijbelvertalingen, filmpjes, kaarten, tijdlijnen, enzovoort. Alle leden zorgen er door hun ledenbijdrage voor dat deze website en alle andere bijbelwerk steeds verder wordt uitgebreid en verbeterd.
Kijk maar eens op: debijbel.nl
 |
| Cover van het Bijbelleesrooster van het NBG voor 2018 |
Jaarlijkse uitgave voor iedereen toegankelijk
Elk jaar geeft het Nederlands en Vlaams Bijbelgenootschap (NBG/VBG) een Bijbelleesrooster uit. Met ingang van het huidige, nieuwe kalenderjaar zijn we thuis al weer begonnen met het Bijbelleesrooster van 2019.
In het afgelopen jaar hebben we tot en met Oudejaarsdag aan tafel de Bijbel gelezen volgens het 'Bijbelleesrooster 2018'.
Dominee Klaas Touwen, protestants predikant te Deil en Enspijk is de samensteller van dit leesrooster. Dit Bijbelleesrooster 2018 is een uitgave van het Nederlands en Vlaams Bijbelgenootschap.
Dit leesrooster wordt jaarlijks als klein Bijbel-inlegboekje uitgegeven, Het kan ook worden gevonden op en gratis gedownload via de website van het NBG. En je kunt het Bijbelleesrooster ook volgen via www.debijbel.nl, op je telefoon, tablet of computer.
Oecumenisch Leesrooster
Het Bijbelleesrooster bood ook in 2018 elke dag weer een korte bijbellezing. Voorheen was dat al dan niet met een dagelijks thema. Voor het jaar 2018 is dat thema wel ingevoegd. De bijbeltekstkeuze is gebaseerd op het kerkelijk jaar, zoals dat in verschillende kerken in Nederland wordt gevierd. Dit Bijbelleesrooster heeft voor de dagelijkse lezingen de zondagse bijbellezingen van het Oecumenisch Leesrooster van de Raad van Kerken als uitgangspunt gekozen. Zo sluiten de doordeweekse bijbellezingen optimaal aan bij de brede variëteit aan bijbellezingen die in verschillende kerkelijke tradities op zon- en feestdagen aan de orde komen.
B-jaar
Het afgelopen (kerkelijk) jaar 2018 was een zogenoemd 'B-jaar'. Dat wil zeggen dat in het afgelopen jaar het Evangelie volgens Marcus centraal stond. Daarnaast besteedde dit Bijbelleesrooster 2018 extra aandacht aan het bijbelboek Job, en samen met de Kerk wereldwijd over alle continenten lazen we in de maanden juli en augustus vooral uit de brief aan de Efeziërs. Rond de Joodse Treurdag om de verwoesting van de tempel in Jeruzalem (Tisja Beav, 22 september 2018) verdiepten we ons in het bijbelboek Klaagliederen. En tot slot in het najaar en in de weken van Advent kwam met name de Openbaring van Johannes uitgebreid aan de orde.
Bijbelboeken en dagthema's
Het bijbelleesrooster biedt zowel bekende als minder bekende bijbelteksten, die zijn bedoeld om er een moment over na te denken. Bijbelteksten kunnen je bemoedigen, inspireren, en ook uitdagen.
Behalve de bovengenoemde bijbelboeken, is in het afgelopen kalenderjaar volgens het Bijbelleesrooster 2018 ook gelezen uit de bijbelboeken: Psalmen, Habakuk, Romeinen, Spreuken, 1 Korintiërs, Jesaja, Joël, Jona, 2 Petrus, Jozua, Genesis, Sefanja, Rechters, Deuteronomium, Lucas en Handelingen.
Enkele uitnodigende dagthema's van het afgelopen jaar waren bijvoorbeeld: Beterschap!, Er komt vrede, Uitzien naar gerechtigheid, Wijsheid boven alles, Wees een medemens, Goed luisteren gaat niet vanzelf, Happy end, Sterke vrouw, Hart en ziel, Open poorten, Vader en zoon, God zorgt.
Elke maand werden de gebruikers van het Bijbelleesrooster ook uitgenodigd om eens een uitstapje naar de NBG-website debijbel.nl te maken. Kijk bijvoorbeeld eens naar Adam & Eva in de Tuin van Eden, of lees hoe getallen een belangrijke rol spelen in bijbelverhalen.
Nederlands Bijbelgenootschap
Met het uitgeven van dit Bijbelleesrooster wil het NBG het bijbellezen toegankelijker maken. Het rooster kan worden gebruikt als handvat om de Bijbel te lezen, om geïnspireerd te worden, waarbij de bijbelteksten je helpen om Gods aanwezigheid in je leven te ervaren.
Zo'n bijbelleesrooster zet je elke dag even stil; biedt dan een rustpunt in de hectiek van alledag.
Achterin het boekje wordt informatie gegeven over wat er op debijbel.nl allemaal is te ontdekken over de wereld van de Bijbel.
debijbel.nl
Het is de missie van het Nederlands en Vlaams Bijbelgenootschap om de Bijbel dicht bij mensen te brengen.
Het Bijbelleesrooster verwijst daarom ook naar de NBG-website debijbel,nl, waar veel informatie kan worden gevonden over allerlei onderwerpen die met de Bijbel te maken hebben. Op die site kun je onder andere De Nieuwe Bijbelvertaling lezen. En als je lid bent van het NBG heb je de beschikking over heel veel extra's op deze bijbelsite, zoals uitleg, foto's, veel verschillende bijbelvertalingen, filmpjes, kaarten, tijdlijnen, enzovoort. Alle leden zorgen er door hun ledenbijdrage voor dat deze website en alle andere bijbelwerk steeds verder wordt uitgebreid en verbeterd.
Kijk maar eens op: debijbel.nl
dinsdag 1 januari 2019
Rond 00:00
Dinsdag 1 januari 2019 - Nieuwjaarsdag
Vóór 23:59
Dit jaar hebben we de jaarwisseling weer eens in Stiens gevierd. Na een gezellige aanloop van enkele uren - met onder andere traditievolle Groninger Spekkendikken op tafel - wachten we de klokslag van 00.00 uur af, om daarna onder een knallende, sissende en kleurrijk spetterende sterrenhemel het zojuist gepasseerde feit van de jaarwisseling te vieren.
Ná 00:01
Ook daarna bleef het nog heel lang gezellig, dus als we enkele uren later door Stiens en Feinsum op onze fietsen door de straffe wind huiswaarts keren, is het nagenoeg overal donker in de huizen langs onze route.
Nu eerst de nacht maar in, dan zien we morgen wel welke onaangename en aangename verrassingen van de jaarwisseling en van de nieuwjaarsdag tot ons zullen komen via radio en tv.
 |
| Vuurwerk in Stiens |
Vóór 23:59
Dit jaar hebben we de jaarwisseling weer eens in Stiens gevierd. Na een gezellige aanloop van enkele uren - met onder andere traditievolle Groninger Spekkendikken op tafel - wachten we de klokslag van 00.00 uur af, om daarna onder een knallende, sissende en kleurrijk spetterende sterrenhemel het zojuist gepasseerde feit van de jaarwisseling te vieren.
Ná 00:01
Ook daarna bleef het nog heel lang gezellig, dus als we enkele uren later door Stiens en Feinsum op onze fietsen door de straffe wind huiswaarts keren, is het nagenoeg overal donker in de huizen langs onze route.
Nu eerst de nacht maar in, dan zien we morgen wel welke onaangename en aangename verrassingen van de jaarwisseling en van de nieuwjaarsdag tot ons zullen komen via radio en tv.
maandag 31 december 2018
Kerstbomen-inzamelactie in Feinsum
Maandag 31 december 2018 - Oudejaarsdag
Kerstbomen inzamelen
Evenals in de voorgaande jaren organiseert de burgerlijke gemeente wederom een inzamelingsactie voor kerstbomen. Voor zowel burgers als gemeente is zo'n actie efficiënt en effectief. Voor de burger is het duidelijk waar de gebruikte kerstboom met permissie centraal in de eigen buurt kan worden gedeponeerd, en voor de gemeente is het handig om de grote partij ingezamelde kerstbomen in één keer af te halen van de verzamelplek.
De gemeente betaalt een kleine vergoeding per centraal ingezamelde kerstboom, en de lokale inzamelende organisatie wordt verblijd met die vergoeding voor de ingezamelde partij kerstbomen.
Actie in Feinsum
In Feinsum heeft Dorpsbelang Feinsum enkele weken geleden alvast de oproep gedaan om de kerstbomen vóór 9 januari 2019 in te leveren op het parkeerplaatsje bij de speeltuin, bij de jachthaven centraal in het dorp. Op die wijze ontvangt Dorpsbelang Feinsum de inzamelvergoeding van onze gemeente. Hoe meer kerstbomen er worden ingezameld, hoe hoger de vergoeding is, dus we geven gehoor aan deze oproep van Dorpsbelang en brengen de kerstboom op sleeptouw achter de fiets tijdig naar de centrale inzamelplek in Feinsum.
 |
| Kerstboom op sleeptouw naar de inzamelplek van Feinsum |
Kerstbomen inzamelen
Evenals in de voorgaande jaren organiseert de burgerlijke gemeente wederom een inzamelingsactie voor kerstbomen. Voor zowel burgers als gemeente is zo'n actie efficiënt en effectief. Voor de burger is het duidelijk waar de gebruikte kerstboom met permissie centraal in de eigen buurt kan worden gedeponeerd, en voor de gemeente is het handig om de grote partij ingezamelde kerstbomen in één keer af te halen van de verzamelplek.
De gemeente betaalt een kleine vergoeding per centraal ingezamelde kerstboom, en de lokale inzamelende organisatie wordt verblijd met die vergoeding voor de ingezamelde partij kerstbomen.
Actie in Feinsum
In Feinsum heeft Dorpsbelang Feinsum enkele weken geleden alvast de oproep gedaan om de kerstbomen vóór 9 januari 2019 in te leveren op het parkeerplaatsje bij de speeltuin, bij de jachthaven centraal in het dorp. Op die wijze ontvangt Dorpsbelang Feinsum de inzamelvergoeding van onze gemeente. Hoe meer kerstbomen er worden ingezameld, hoe hoger de vergoeding is, dus we geven gehoor aan deze oproep van Dorpsbelang en brengen de kerstboom op sleeptouw achter de fiets tijdig naar de centrale inzamelplek in Feinsum.
zondag 30 december 2018
Pelgrimeren van Roermond naar Pey
Zondag 30 december 2018
De eerste 31 pelgrimsdagen
De eerste pelgrimstocht van Durkje en mij - van het Friese Sint-Jacobiparochie naar het Spaanse Santiago de Compostela - duurde 152 dagen, in de periode van 16 mei 2005 tot en met 21 oktober 2012. Daarna liepen we aansluitend nog vier dagen door naar het ultieme eindpunt van deze pelgrimage op Cabo Fisterra, op de West-Spaanse rotskust van de Atlantische Oceaan.
Van alle 156 pelgrimsdagen schreven we een verslag, dat in combinatie met de onderweg gemaakte foto's een bijzonder document is geworden van een al evenzo bijzondere pelgrimage. Vanaf dag 32 zijn alle dagverslagen in de loop van de jaren gepubliceerd op mijn (deze) weblog. De eerste 31 dagverslagen zijn hier nog niet gepubliceerd, omdat ik in die periode nog geen weblog bijhield.
Om toch het verslag van die hele pelgrimstocht op deze blog te kunnen lezen, ga ik met terugwerkende kracht nog de ontbrekende eerste 31 wandelverslagen op deze weblog plaatsen. Af en toe zal ik zo'n dagverslag hier publiceren. Vandaag ga ik daarmee verder, met het verslag van pelgrimsdag nummer 19, over het traject van Roermond naar Pey.
Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela
Pieterpad van Roermond naar Pey
Zondag 22 oktober 2006 – 21 km
Dag 19: 421,5 – 442,5 km
Wandeldriedaagse
We zijn op herfstvakantie in een vakantiehuis van Landal Green Park op Landgoed Aerwinkel in Posterholt, even ten zuidoosten van Roermond.
Onze oudste zoon Jan Wijbe is thuis gebleven, zoon Pieter is eergisteren wel met ons naar Posterholt gereden, en dochter Baukje arriveert vanavond nog met haar vriendin Caroline om de rest van de week ook bij ons te blijven.
We hebben besloten gedurende deze vakantieweek de laatste drie dagtochten van het zuidelijke, 2e deel van het Pieterpad te lopen, te weten de route van Roermond naar Maastricht.
Vandaag staat het eerste traject van deze drie dagtochten op het programma, zijnde de 10e etappe van het tweede deel van het Pieterpad, van Roermond naar Pey, in de gemeente Echt.
Het weer is vandaag prima: de hele dag droog en af en toe zonnige perioden; mooi herfstweer dus.
Roermond
Om 8.45 uur rijden we met de auto naar het NS-station van Roermond, waar we om 9.10 uur vertrekken.
Op het stationsplein en op het plein tegenover het stationsplein is het nog rustig op deze vroege zondagmorgen.
Een chauffeur in een bezemwagen en een bijgaande gemeentewerker zorgen ervoor dat het plein weer vroegtijds wordt schoongemaakt.
Een broodjeszaak is zojuist open gegaan en men sjouwt daar de tafeltjes en stoelen het terras op, opdat straks de broodjes weer over de toonbank zullen gaan.
We steken het plein over en wandelen door de lege winkelstraat (de Hamstraat) naar het Munsterplein, waar we aan onze linkerhand de grote Munsterkerk aantreffen.
Munsterkerk van Cuypers
We wandelen driekwart om de Munsterkerk heen, om aan de andere zijde van de kerk bij het standbeeld van architect Cuypers de Graaf Gerardstraat in te gaan.
Petrus Josephus Hubertus Cuypers is in 1827 geboren in Roermond en begon zijn carrière bij de restauratie van deze laat-romaanse, 13e eeuwse Munsterkerk.
Architect Cuypers is ook bekend vanwege het feit dat hij de architect is van het Amsterdamse Rijksmuseum en van het Centraal Station in Amsterdam, twee gebouwen van heel andere aard dan de 80 kerken waarvoor hij indertijd het ontwerp tekende.
Door enkele Roermondse centrumstraten komen we bij een kruispunt, waar we een monument ter nagedachtenis aan de Tweede Wereldoorlog passeren.
Roer
Via de rijksweg verlaten we aan de overzijde van de rivier de Roer de stedelijke bebouwing, om aan de zuidzijde van Roermond in het park van kasteel Hattem aan te komen.
In het park ontmoeten we enkele dauwtrappende joggers, die hier ook genieten van deze aangename zondagochtendrust.
Oorlogsverleden
Nog voordat we bij het kasteel arriveren, komen we bij het 'Nationaal Indië Monument 1945-1962' van Roermond.
Centraal staat hier een obelisk met een kroonduif: het symbool van Nieuw-Guinea.
Bij de obelisk is een fontein met karbouwenkoppen geplaatst.
Achter de obelisk staan achttien driehoekige zuilen van aluminium, verscheidene gedenktafels met plaquettes en een groot bronzen borstbeeld van generaal S.H. Spoor, de toenmalige bevelhebber van de Nederlandse strijdkrachten.
Er zijn meer dan honderd plaquettes geplaatst van alle krijgsmachtonderdelen van de toenmalige krijgsmacht.
De zuilengalerij bevat de namen van ruim 6.200 Nederlandse militairen die in het voormalige Nederlands-Indië of in Nieuw-Guinea zijn gesneuveld.
Hier en daar liggen kransen en bloemen ter nagedachtenis aan de overledenen van deze zo omstreden strijd.
Vredesdienst
Even verder komen we bij een ander belangwekkend monument.
Het is het 'Nationaal Monument voor Vredesoperaties', waarvan het opschrift op het gedenkteken luidt: “In dienst van de vrede”.
De plaquettes van dit monument bevatten de namen van al meer dan 160 militairen die sinds het begin van de Korea-oorlog in Nederlandse dienst van de Verenigde Naties zijn gesneuveld tijdens of als gevolg van vredesoperaties in Irak, Afghanistan, Eritrea, Libanon, enz., enz.
Ook de naam van de uit ons Friese Franeker afkomstige Steensma staat op één van de plaquettes.
Sergeant 1 M.D. Steensma van de Koninklijke Luchtmacht stierf op 10 mei 2004 in Irak; een gebeurtenis die ons nog vers in het geheugen staat.
Meer dan je lief is
Eén plaquette memoreert de militairen die zelfmoord pleegden (omdat zij na hun uitzending in geestelijke nood geraakten) met de volgende tekst: “Voor hen die door het werken aan de vrede gekwetst raakten en uit respect voor diegenen voor wie deze last te zwaar werd”.
Oorlog maakt dus altijd meer kapot dan ons allen lief is; laten we dus zoveel mogelijk leren van de lessen van het verleden.
Confronterend, maar ook volkomen terecht is het dat hier zelfs ook al de gesneuvelden van het nu lopende kalenderjaar staan vermeld.
Voor hun nabestaanden is ook hier nu dus al een aanwijsbare plaats om te rouwen en te gedenken; zij hoeven tenminste niet jaren te wachten op de tekst die bij het naastgelegen Indië-monument staat: “Ere wie ere toekomt”.
Alternatieve route
Na tweemaal letterlijk en figuurlijk stil te hebben gestaan bij de nagedachtenis aan deze en veel andere oorlogsslachtoffers, komen we weer in beweging, door voorbij kasteel Hattem het park te verlaten in de richting van de spoorlijn.
Hier volgen we een alternatieve route, omdat we nu te maken krijgen met de omleiding die in de route moest worden aangebracht wegens de huidige aanleg van de A73, hier ten zuiden van Roermond.
Hier steken we de spoorlijn en het tracé van de autosnelweg in aanleg over om in zuidelijke richting gaand Roermond nu achter ons te laten.
Een eindje verder - voorbij een minicamping - pauzeren we bij Linnerheide even op de plaats waar we het eerste deel van de 10e etappe van vandaag hebben afgelegd na 5,5 km.
Basiliek van de Heilige Hart Wiro, Plechelmus en Otgerus
Vlak voor het bosperceel van Het Boord gaan we in oostelijke richting verder.
Voorbij de hoeve Boschberg arriveren we dalend - naar het hier sterk meanderende stroomdal van de Roer - al spoedig in Sint-Odiliënberg, waar we achter en naast Priorij 'Thabor' van de Reguliere Kanunniken van het Heilige Graf te Sint-Odiliënberg dit Limburgse dorp binnen wandelen.
Parallel langs de rivier de Roer komen we bij het kerkplein van de plaatselijke basiliek, waar momenteel nieuwe bestrating wordt gelegd in het kader van de herinrichting van het centrum.
De basiliek van Sint-Odiliënberg ligt op het hoogste punt, op de Sint-Petrusberg, hoog verheven boven alle andere bebouwing, op dit restant van een rivierterras aan de Roer.
Deze 'Basiliek van de Heilige Hart Wiro, Plechelmus en Otgerus' (3 priesters) te Sint Odiliënberg is een voormalige abdijkerk in romaanse stijl, die in 1957 tot basiliek werd verheven, overigens in de 80er jaren van de 19e eeuw ook gerestaureerd door dezelfde architect Cuypers die wij eerder vanmorgen in Roermond al passeerden naast de Munsterkerk.
Geen bier, wel koffie
Op het Raadhuisplein arriveren we om 10.20 uur bij het dorpscafé, waar we op het bankje voor de gevel pauzeren.
Bij het café staat nog een grote witte feesttent, ter gelegenheid van het gisteren alhier gevierde Oktober(bier)feest.
Tien minuten later arriveert de caféhoudster, die ons voorziet van een heerlijke kop koffie met een stukje cake.
Daarna verlaten we Sint-Odiliënberg aan de zuidwestzijde over een zandweg, die verderop in het bos een smaller bospad wordt.
Montfort
Iets verder lopen we langs de bosrand, om daarna een bospad omhoog te nemen, dat ons in het bosperceel Het Sweeltje brengt.
Hier eindigt het tweede - 6 kilometer lange – deel van deze Pieterpad-etappe.
Tot hier hebben we dan 11,5 kilometer gewandeld.
Door Het Sweeltje en vervolgens door het open veld arriveren we na enige tijd in Montfort.
Voorbij de kerk van Montfort lopen we recht op een café af.
Daar pauzeren we op het terras vóór het café om een heerlijke kom tomatensoep met een broodje te eten.
We verlaten Montfort aan de westzijde bij de kasteelruïne van het voormalige jachtslot.
Boeren met plastic
Daarna wandelen we naar bosperceel Reigerhorst, waarna we een lang traject langs de bosrand lopen met aan onze linker- en later rechterhand het Grootbroek: een aaneenschakeling van veel glooiende akkers.
Daar passeren we ook een grote akker die bezaaid ligt met allemaal stukjes zwart landbouwplastic.
Het lijkt erop dat de boer rücksichtslos een geheel met landbouwplastic bedekte akker heeft omgeploegd.
De fragmenten landbouwplastic liggen in de grond, steken er deels boven uit, liggen los op de akker en zijn deels ook over het pad en de berm gewaaid van het zandpad waarover wij wandelen.
Omdat we niet weten hoe dit heeft kunnen gebeuren, rest ons niets anders dan dit vervuilde landschap met afkeuring te aanschouwen.
Dat dit zo nog gebeurt in 2006 ….. onbegrijpelijk!
Asperge en prei in de herfst
Aan de zuidzijde van een volgend bosperceel komen we aan bij het eind van het derde deel van onze etappe van vandaag.
Alweer 6,5 kilometer gelopen, waarmee onze stand vandaag op 18 kilometer komt.
Dan volgt weer een brede zandweg, dwars door de velden.
In de verte zien we de hoog doorgeschoten aspergeplanten, maar hier lopen we nog tussen twee grote akkers met prei door.
We lopen langs de oostzijde om dit akkercomplex van Het Leen heen naar Kranenbroek, een bosvijver waar veel dagjestoeristen, vooral ouders met kleine kinderen, genieten van de laaggelegen vijver en van het prachtige bos in herfsttooi.
Tussen Loose Kamp en Het Marissen lopen we door een bosperceel in de richting van Pey.
We pauzeren hier nog even en komen iets later dan al vrij snel aan in Pey, gelegen in de gemeente Echt.
Pej in Ech
Aangekomen in Pey, op de hoofdweg tussen Maria Hoop en Echt, bereiken we het eind van dit vierde deel van de etappe van Roermond naar Pey; alweer 3 kilometer afgelegd.
Totaal hebben we tot hier 21 kilometer gewandeld.
Hierna rest ons nog om vanaf deze plaats langs de hoofdweg door Pey en Schilberg naar het NS-station van Echt te lopen, waar we na nog eens 2 kilometer en daarna een kwartier wachten om 14.15 uur in de trein kunnen stappen, die ons weer naar Roermond brengt.
Uiteindelijk hebben we vandaag dan dus totaal 23 kilometer gelopen, waarvan 21 kilometer op ons pelgrimspad.
Het is de eerste van de serie van drie wandeldagen.
Een mooie tocht met prachtig weer in een mooi herfstlandschap.
Vanuit Roermond rijden we tenslotte weer met de auto naar Posterholt.
 |
| Bij de Basiliek van het Heilige Hart Wiro, Plechemus en Otgerus in Sint-Odiliënberg |
De eerste 31 pelgrimsdagen
De eerste pelgrimstocht van Durkje en mij - van het Friese Sint-Jacobiparochie naar het Spaanse Santiago de Compostela - duurde 152 dagen, in de periode van 16 mei 2005 tot en met 21 oktober 2012. Daarna liepen we aansluitend nog vier dagen door naar het ultieme eindpunt van deze pelgrimage op Cabo Fisterra, op de West-Spaanse rotskust van de Atlantische Oceaan.
Van alle 156 pelgrimsdagen schreven we een verslag, dat in combinatie met de onderweg gemaakte foto's een bijzonder document is geworden van een al evenzo bijzondere pelgrimage. Vanaf dag 32 zijn alle dagverslagen in de loop van de jaren gepubliceerd op mijn (deze) weblog. De eerste 31 dagverslagen zijn hier nog niet gepubliceerd, omdat ik in die periode nog geen weblog bijhield.
Om toch het verslag van die hele pelgrimstocht op deze blog te kunnen lezen, ga ik met terugwerkende kracht nog de ontbrekende eerste 31 wandelverslagen op deze weblog plaatsen. Af en toe zal ik zo'n dagverslag hier publiceren. Vandaag ga ik daarmee verder, met het verslag van pelgrimsdag nummer 19, over het traject van Roermond naar Pey.
Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela
Pieterpad van Roermond naar Pey
Zondag 22 oktober 2006 – 21 km
Dag 19: 421,5 – 442,5 km
Wandeldriedaagse
We zijn op herfstvakantie in een vakantiehuis van Landal Green Park op Landgoed Aerwinkel in Posterholt, even ten zuidoosten van Roermond.
Onze oudste zoon Jan Wijbe is thuis gebleven, zoon Pieter is eergisteren wel met ons naar Posterholt gereden, en dochter Baukje arriveert vanavond nog met haar vriendin Caroline om de rest van de week ook bij ons te blijven.
We hebben besloten gedurende deze vakantieweek de laatste drie dagtochten van het zuidelijke, 2e deel van het Pieterpad te lopen, te weten de route van Roermond naar Maastricht.
Vandaag staat het eerste traject van deze drie dagtochten op het programma, zijnde de 10e etappe van het tweede deel van het Pieterpad, van Roermond naar Pey, in de gemeente Echt.
Het weer is vandaag prima: de hele dag droog en af en toe zonnige perioden; mooi herfstweer dus.
Roermond
Om 8.45 uur rijden we met de auto naar het NS-station van Roermond, waar we om 9.10 uur vertrekken.
Op het stationsplein en op het plein tegenover het stationsplein is het nog rustig op deze vroege zondagmorgen.
Een chauffeur in een bezemwagen en een bijgaande gemeentewerker zorgen ervoor dat het plein weer vroegtijds wordt schoongemaakt.
Een broodjeszaak is zojuist open gegaan en men sjouwt daar de tafeltjes en stoelen het terras op, opdat straks de broodjes weer over de toonbank zullen gaan.
We steken het plein over en wandelen door de lege winkelstraat (de Hamstraat) naar het Munsterplein, waar we aan onze linkerhand de grote Munsterkerk aantreffen.
Munsterkerk van Cuypers
We wandelen driekwart om de Munsterkerk heen, om aan de andere zijde van de kerk bij het standbeeld van architect Cuypers de Graaf Gerardstraat in te gaan.
Petrus Josephus Hubertus Cuypers is in 1827 geboren in Roermond en begon zijn carrière bij de restauratie van deze laat-romaanse, 13e eeuwse Munsterkerk.
Architect Cuypers is ook bekend vanwege het feit dat hij de architect is van het Amsterdamse Rijksmuseum en van het Centraal Station in Amsterdam, twee gebouwen van heel andere aard dan de 80 kerken waarvoor hij indertijd het ontwerp tekende.
Door enkele Roermondse centrumstraten komen we bij een kruispunt, waar we een monument ter nagedachtenis aan de Tweede Wereldoorlog passeren.
Roer
Via de rijksweg verlaten we aan de overzijde van de rivier de Roer de stedelijke bebouwing, om aan de zuidzijde van Roermond in het park van kasteel Hattem aan te komen.
In het park ontmoeten we enkele dauwtrappende joggers, die hier ook genieten van deze aangename zondagochtendrust.
Oorlogsverleden
Nog voordat we bij het kasteel arriveren, komen we bij het 'Nationaal Indië Monument 1945-1962' van Roermond.
Centraal staat hier een obelisk met een kroonduif: het symbool van Nieuw-Guinea.
Bij de obelisk is een fontein met karbouwenkoppen geplaatst.
Achter de obelisk staan achttien driehoekige zuilen van aluminium, verscheidene gedenktafels met plaquettes en een groot bronzen borstbeeld van generaal S.H. Spoor, de toenmalige bevelhebber van de Nederlandse strijdkrachten.
Er zijn meer dan honderd plaquettes geplaatst van alle krijgsmachtonderdelen van de toenmalige krijgsmacht.
De zuilengalerij bevat de namen van ruim 6.200 Nederlandse militairen die in het voormalige Nederlands-Indië of in Nieuw-Guinea zijn gesneuveld.
Hier en daar liggen kransen en bloemen ter nagedachtenis aan de overledenen van deze zo omstreden strijd.
Vredesdienst
Even verder komen we bij een ander belangwekkend monument.
Het is het 'Nationaal Monument voor Vredesoperaties', waarvan het opschrift op het gedenkteken luidt: “In dienst van de vrede”.
De plaquettes van dit monument bevatten de namen van al meer dan 160 militairen die sinds het begin van de Korea-oorlog in Nederlandse dienst van de Verenigde Naties zijn gesneuveld tijdens of als gevolg van vredesoperaties in Irak, Afghanistan, Eritrea, Libanon, enz., enz.
Ook de naam van de uit ons Friese Franeker afkomstige Steensma staat op één van de plaquettes.
Sergeant 1 M.D. Steensma van de Koninklijke Luchtmacht stierf op 10 mei 2004 in Irak; een gebeurtenis die ons nog vers in het geheugen staat.
Meer dan je lief is
Eén plaquette memoreert de militairen die zelfmoord pleegden (omdat zij na hun uitzending in geestelijke nood geraakten) met de volgende tekst: “Voor hen die door het werken aan de vrede gekwetst raakten en uit respect voor diegenen voor wie deze last te zwaar werd”.
Oorlog maakt dus altijd meer kapot dan ons allen lief is; laten we dus zoveel mogelijk leren van de lessen van het verleden.
Confronterend, maar ook volkomen terecht is het dat hier zelfs ook al de gesneuvelden van het nu lopende kalenderjaar staan vermeld.
Voor hun nabestaanden is ook hier nu dus al een aanwijsbare plaats om te rouwen en te gedenken; zij hoeven tenminste niet jaren te wachten op de tekst die bij het naastgelegen Indië-monument staat: “Ere wie ere toekomt”.
Alternatieve route
Na tweemaal letterlijk en figuurlijk stil te hebben gestaan bij de nagedachtenis aan deze en veel andere oorlogsslachtoffers, komen we weer in beweging, door voorbij kasteel Hattem het park te verlaten in de richting van de spoorlijn.
Hier volgen we een alternatieve route, omdat we nu te maken krijgen met de omleiding die in de route moest worden aangebracht wegens de huidige aanleg van de A73, hier ten zuiden van Roermond.
Hier steken we de spoorlijn en het tracé van de autosnelweg in aanleg over om in zuidelijke richting gaand Roermond nu achter ons te laten.
Een eindje verder - voorbij een minicamping - pauzeren we bij Linnerheide even op de plaats waar we het eerste deel van de 10e etappe van vandaag hebben afgelegd na 5,5 km.
Basiliek van de Heilige Hart Wiro, Plechelmus en Otgerus
Vlak voor het bosperceel van Het Boord gaan we in oostelijke richting verder.
Voorbij de hoeve Boschberg arriveren we dalend - naar het hier sterk meanderende stroomdal van de Roer - al spoedig in Sint-Odiliënberg, waar we achter en naast Priorij 'Thabor' van de Reguliere Kanunniken van het Heilige Graf te Sint-Odiliënberg dit Limburgse dorp binnen wandelen.
Parallel langs de rivier de Roer komen we bij het kerkplein van de plaatselijke basiliek, waar momenteel nieuwe bestrating wordt gelegd in het kader van de herinrichting van het centrum.
De basiliek van Sint-Odiliënberg ligt op het hoogste punt, op de Sint-Petrusberg, hoog verheven boven alle andere bebouwing, op dit restant van een rivierterras aan de Roer.
Deze 'Basiliek van de Heilige Hart Wiro, Plechelmus en Otgerus' (3 priesters) te Sint Odiliënberg is een voormalige abdijkerk in romaanse stijl, die in 1957 tot basiliek werd verheven, overigens in de 80er jaren van de 19e eeuw ook gerestaureerd door dezelfde architect Cuypers die wij eerder vanmorgen in Roermond al passeerden naast de Munsterkerk.
Geen bier, wel koffie
Op het Raadhuisplein arriveren we om 10.20 uur bij het dorpscafé, waar we op het bankje voor de gevel pauzeren.
Bij het café staat nog een grote witte feesttent, ter gelegenheid van het gisteren alhier gevierde Oktober(bier)feest.
Tien minuten later arriveert de caféhoudster, die ons voorziet van een heerlijke kop koffie met een stukje cake.
Daarna verlaten we Sint-Odiliënberg aan de zuidwestzijde over een zandweg, die verderop in het bos een smaller bospad wordt.
Montfort
Iets verder lopen we langs de bosrand, om daarna een bospad omhoog te nemen, dat ons in het bosperceel Het Sweeltje brengt.
Hier eindigt het tweede - 6 kilometer lange – deel van deze Pieterpad-etappe.
Tot hier hebben we dan 11,5 kilometer gewandeld.
Door Het Sweeltje en vervolgens door het open veld arriveren we na enige tijd in Montfort.
Voorbij de kerk van Montfort lopen we recht op een café af.
Daar pauzeren we op het terras vóór het café om een heerlijke kom tomatensoep met een broodje te eten.
We verlaten Montfort aan de westzijde bij de kasteelruïne van het voormalige jachtslot.
Boeren met plastic
Daarna wandelen we naar bosperceel Reigerhorst, waarna we een lang traject langs de bosrand lopen met aan onze linker- en later rechterhand het Grootbroek: een aaneenschakeling van veel glooiende akkers.
Daar passeren we ook een grote akker die bezaaid ligt met allemaal stukjes zwart landbouwplastic.
Het lijkt erop dat de boer rücksichtslos een geheel met landbouwplastic bedekte akker heeft omgeploegd.
De fragmenten landbouwplastic liggen in de grond, steken er deels boven uit, liggen los op de akker en zijn deels ook over het pad en de berm gewaaid van het zandpad waarover wij wandelen.
Omdat we niet weten hoe dit heeft kunnen gebeuren, rest ons niets anders dan dit vervuilde landschap met afkeuring te aanschouwen.
Dat dit zo nog gebeurt in 2006 ….. onbegrijpelijk!
Asperge en prei in de herfst
Aan de zuidzijde van een volgend bosperceel komen we aan bij het eind van het derde deel van onze etappe van vandaag.
Alweer 6,5 kilometer gelopen, waarmee onze stand vandaag op 18 kilometer komt.
Dan volgt weer een brede zandweg, dwars door de velden.
In de verte zien we de hoog doorgeschoten aspergeplanten, maar hier lopen we nog tussen twee grote akkers met prei door.
We lopen langs de oostzijde om dit akkercomplex van Het Leen heen naar Kranenbroek, een bosvijver waar veel dagjestoeristen, vooral ouders met kleine kinderen, genieten van de laaggelegen vijver en van het prachtige bos in herfsttooi.
Tussen Loose Kamp en Het Marissen lopen we door een bosperceel in de richting van Pey.
We pauzeren hier nog even en komen iets later dan al vrij snel aan in Pey, gelegen in de gemeente Echt.
Aangekomen in Pey, op de hoofdweg tussen Maria Hoop en Echt, bereiken we het eind van dit vierde deel van de etappe van Roermond naar Pey; alweer 3 kilometer afgelegd.
Totaal hebben we tot hier 21 kilometer gewandeld.
Hierna rest ons nog om vanaf deze plaats langs de hoofdweg door Pey en Schilberg naar het NS-station van Echt te lopen, waar we na nog eens 2 kilometer en daarna een kwartier wachten om 14.15 uur in de trein kunnen stappen, die ons weer naar Roermond brengt.
Uiteindelijk hebben we vandaag dan dus totaal 23 kilometer gelopen, waarvan 21 kilometer op ons pelgrimspad.
Het is de eerste van de serie van drie wandeldagen.
Een mooie tocht met prachtig weer in een mooi herfstlandschap.
Vanuit Roermond rijden we tenslotte weer met de auto naar Posterholt.
zaterdag 29 december 2018
Ut'e Heilige Dobbe
 |
| Omslach fan '' Ut'e Heilige Dobbe' |
Skiednis fan de Fryske Bibel
Yn myn searje boekbesprekken oer it ûntstean fan de Fryske Bibel gean ik no yn op de Frysktalige publikaasje ‘Ut'e Heilige Dobbe’, dy't in útjefte is fan 1919, fan (en printe is by) A.J. Osinga fan Snits. Dit boek is skreaun troch Dr. G.A. Wumkes. Sintraal yn dit boek stiet it Bibelfrysk; sadwaande is dat ek de ûndertitel fan dizze publikaasje.
Searje fan boekbesprekken oer de Fryske Bibel
Myn eardere boekbesprekken oer it ûntstean fan de Fryske Bibel gienen al yn op de publikaasjes:
- De Friesche Bijbel - W. Hielkema - 6 juny 2016;
- Bijbelfriesch – Dr. G.A. Wumkes - 16 juny 2016;
- By de Fryske Bibel - E.B. Folkertsma & S.E. Wendelaar Bonga - 22 augustus 2016;
- Een nieuwe Friese Bijbelvertaling / In nije Fryske Bibeloersetting - 10 desimber 2018.
Foarwurd
Wumkes begjint dit lytse boekje fan 88 siden mei in foarwurd fan oardel side. Hy wol earst ris wat fan syn ideeën oan de lêzers meijaan, om dêrnei in tal Bibel-lûkjes iepen te setten, om syn lêzers ien en oar priuwe te litten fan de Fryske Bibel, dy't jierren letter publisearre wurde sil.
Wumkes neamt dat der yn dat tiidrek noch altiten Friezen binnen dy't twifelje oan it goed rjocht fan it Bibelfrysk. Hja sjogge noch altyd wantrouwich nei eltse ferbining fan ús Fryske taal mei it hillige.
Mar de tiid dat it Frysk allinnich tsjinne foar fratsen, is - sa skriuwt Wumkes - oer, want de Fryske folkstaal is geandewei draachster wurden fan it heechste.
Fierders draacht Wumkes oan dat troch de iuwen hinne de Fries noch nea sûnder in eigensprakich gebed west hat, om't de wiere Fries yn syn benaudens jimmeroan ta God rôp yn syn eigen Fryske sieleklanken. Dat de ferbining fan ús folkstaal mei de Ivige hat nea ûntbrutsen.
Dêrmei komt dr. Wumkes ta de konklúzje dat wy as Friezen it Frysk as kultuertaal, as wijde taal, as bibeltaal ek oandoarre moatte.
Fragminten fan sechstich bibelboeken
Yn syn boekje lit dûmny Wumkes sjen hokker fragminten út 60 bibelboeken hy oerset hat út de grûnteksten. Benammen de moaijens fan it Bibelfrysk moast neffens dizze bibeloersetter útkomme, dat Wumkes hat mear nei de foarm fan dizze sechstich teksten sjoen, as nei de ynhâld fan dy teksten.
Mei in skerpens neamt hy dat de Fryske Bibel perfoarst net efter hoecht te stean by de Bibel fan 'it Leechlân' (in kritysk-dûbelsinnige oanduding fan de 'Lage Landen', fan Nederland, om't leech net allinnich oerset wurde kin yn 'laag', mar ek yn 'leeg').
Bibelfrysk as bûns-arke
Mar dr. Wumkes hat mei syn boekje noch in oar doel. Eins is dat ek hjoed (2018) wer aktueel, want hy neamt dat de tiid fan doe (1919) de minsken net tichter by 'it iene Boek' (de Bibel) bringt, en dat hy sjocht dat in grut part fan it Fryske folk ûntbibele, en dêrom geastlik ferearme is. Dêrom hat it Fryske folk winst te dwaan mei de Fryske Skrift, yn de foarm fan in nasjonale werberte op de grûnslach fan it Evangeelje, mei ús iuwenâlde Fryske taal as 'bûns-arke'.
En dan stelt Wumkes dat hy mei syn Bibelfrysk - lykas yn dizze publikaasje - it paad sljochtsje wol foar it Fryske Nije Testamint, dat op kommendewei is. [Wumkes wist yn 1919 noch net dat it noch wol 13 jier duorje soe dat it Nije Testamint yn it Frysk útkomme soe].
Dr. Wumkes sprekt ta beslút fan syn foarwurd út dat hy winsket dat syn boekje mei 60 koarte teksten Bibelfrysk in profesije wêze sil fan in gever, in keiner, en in ealer Fryslân.
vrijdag 28 december 2018
Jannie Visser exposeert in De Hege Stins te Stiens
Vrijdag 28 december 2018
Realistisch schilderen
Momenteel exposeert Jannie Visser uit Oldeberkoop in de ontvangsthal van De Hege Stins in Stiens enkele van haar schilderwerken.
Visser voelt zich het beste thuis in het schilderen van landschappen, dieren en gebouwen.
'Mijn werk is in elk geval realistisch", aldus Jannie Visser.
Als kind vroeg ze als verjaardagscadeau altijd kleurboeken met potloden en stiften.
Sinds enkele jaren schildert ze met olieverf realistische taferelen op linnen doeken.
Naast haar keuken is de caravan in Akkrum voor haar soms ook een geïmproviseerd atelier. Daar doet Visser ook inspiratie op voor bepaalde taferelen, zoals skûtsjes op het water.
Visser gebruikt goede materialen. Naast Rembrandt-olieverf schildert ze op linnen doeken, die ze - vanwege de gewenste afmetingen - soms speciaal moet laten maken.
In de expositie hangt ook een vierluik van de vier seizoenen van het jaar. Eén van de daartoe behorende werken is het in Stiens geëxposeerde schilderij 'Winter'.
 |
| Schilderij 'Winter' van Jannie Visser |
Realistisch schilderen
Momenteel exposeert Jannie Visser uit Oldeberkoop in de ontvangsthal van De Hege Stins in Stiens enkele van haar schilderwerken.
Visser voelt zich het beste thuis in het schilderen van landschappen, dieren en gebouwen.
'Mijn werk is in elk geval realistisch", aldus Jannie Visser.
Als kind vroeg ze als verjaardagscadeau altijd kleurboeken met potloden en stiften.
Sinds enkele jaren schildert ze met olieverf realistische taferelen op linnen doeken.
Naast haar keuken is de caravan in Akkrum voor haar soms ook een geïmproviseerd atelier. Daar doet Visser ook inspiratie op voor bepaalde taferelen, zoals skûtsjes op het water.
Visser gebruikt goede materialen. Naast Rembrandt-olieverf schildert ze op linnen doeken, die ze - vanwege de gewenste afmetingen - soms speciaal moet laten maken.
In de expositie hangt ook een vierluik van de vier seizoenen van het jaar. Eén van de daartoe behorende werken is het in Stiens geëxposeerde schilderij 'Winter'.
Make that the cat wise
Donderdag 27 december 2018
Poor English
Voor het jaar 2017 gaf uitgever Interstat de 'Scheurkalender 2017' uit met als titel 'Make that the cat wise'.
Daarmee beoogt de uitgever voor elke dag een leuke uitspraak aan te bieden.
Voor alle 365 jaardagen biedt deze scheurkalender een Engelstalige tekst, waarop op arme vertaalwijze (poor translation) een korte spreuk wordt gegeven, of een Nederlandstalig woord al te letterlijk wordt vertaald naar een Engelstalige begrip.
De uitkomsten van alle vertalingen hebben niet het oogmerk om zo dicht mogelijk bij de correcte vertaling te komen, maar zijn veel meer humoristisch bedoeld, om even een dagelijkse glimlacht tevoorschijn te toveren.
Daarnaast helpt het om je ervan bewust te worden/zijn/blijven dat een letterlijke vertaling vanuit het Nederlands naar een andere taal - zoals de Engelse taal - vaak niet tot een juiste vertaling leidt.
Spreuken
Enkele van die teksten in deze scheurkalender zijn bijvoorbeeld:
Termen
En enkele van die vertaalde woorden zijn in deze scheurkalender van 2017 onder andere:
Vertaalkundig is wat hier gebeurt, uiteraard: Belauphalike 😉
 |
| Cover van de Scheurkalender 2017 |
Poor English
Voor het jaar 2017 gaf uitgever Interstat de 'Scheurkalender 2017' uit met als titel 'Make that the cat wise'.
Daarmee beoogt de uitgever voor elke dag een leuke uitspraak aan te bieden.
Voor alle 365 jaardagen biedt deze scheurkalender een Engelstalige tekst, waarop op arme vertaalwijze (poor translation) een korte spreuk wordt gegeven, of een Nederlandstalig woord al te letterlijk wordt vertaald naar een Engelstalige begrip.
De uitkomsten van alle vertalingen hebben niet het oogmerk om zo dicht mogelijk bij de correcte vertaling te komen, maar zijn veel meer humoristisch bedoeld, om even een dagelijkse glimlacht tevoorschijn te toveren.
Daarnaast helpt het om je ervan bewust te worden/zijn/blijven dat een letterlijke vertaling vanuit het Nederlands naar een andere taal - zoals de Engelse taal - vaak niet tot een juiste vertaling leidt.
Spreuken
Enkele van die teksten in deze scheurkalender zijn bijvoorbeeld:
- It walks completely in the soup;
- Give your eyes the cost;
- You are not perfect, but you come in the neighbourhood;
- I can there really not more against;
- It's raining pipesteels;
- A cloud of a baby;
- I see you well sit;
- Sit there but not over in;
- I find here no ball on;
- My smartphone is to the sharks;
- It walks in it hundred;
- I sleep bad, but I lay there not awake from.
Termen
En enkele van die vertaalde woorden zijn in deze scheurkalender van 2017 onder andere:
- Brandstof: Firedust;
- Lieveheersbeestje: Sweetlordanimal;
- Lolbroek: Funnypants;
- Spekglad: Baconslippery;
- Stapvoets: Stepfoots;
- Stokbrood: Stickbread;
- Kustwacht: Coastwait;
- Dolfijn: Crazynice;
- Sleutelbos: Keyforest;
- Achterwerk: Behindwork;
- Handschoenen: Handshoes;
- Onderbroekenlol: Undertrousersfun.
Vertaalkundig is wat hier gebeurt, uiteraard: Belauphalike 😉
maandag 24 december 2018
Kerstavond met Crescendo in Feinsum
Maandag 24 december 2018
Kerstconcert met twist
De inwoners van ons Friese dorp Feinsum komen elk jaar op Kerstavond zoveel mogelijk met zijn allen bijeen, om samen stil te staan bij het feit dat we aansluitend de Kerstnacht in gaan, om morgen het Kerstfeest te vieren. Traditiegetrouw zit de Sint-Vituskerk van Feinsum dan vol.
De fanfare Crescendo van Feinsum & Hijum verzorgt in deze bijeenkomst doorgaans de muziek, en in de afgelopen jaren heeft de Britsumer Hindrik Liemburg een kersttoespraak gehouden. Dit jaar heeft de organisatie er echter voor gekozen om fanfare Crescendo de hele bijeenkomst te laten verzorgen. Daarom wordt deze avondbijeenkomst aangekondigd als 'Kerstconcert', met overigens 'een verrassende twist'. Dat gaan we vanavond met zijn allen in deze volle kerk beleven.
Oerknallend begin
Als de laatste extra stoelen de kerkzaal zijn ingedragen, en iedereen een plaats heeft, begint Crescendo met twee inleidende muziekstukken, waaronder 'Komt allen tesamen'.
De voorzitter van Dorpsbelangen Feinsum opent de avond met woorden van welkom, en wijst ons op het komende concert, waarin we zullen worden geconfronteerd met zaken als: tegenstellingen, discussie, confrontatie.
Na het lied 'Stille nacht, heilige nacht', verschijnen filmbeelden op het beamerscherm, en schrikken we allen op vanwege een oorverdovende knal met lichtflits. In het met mooie filmbeelden ondersteunde muziekstuk wordt ons wel duidelijk dat we hier luisterden naar een soort oerknal, die het begin van alle leven op aarde inluidde. We kijken tijdens de muziek naar de ontstaansgeschiedenis van de wereld.
Evolutie en/of Schepping
Een eerste verteller - in het zwart - komt de kerkzaal binnen, en vertelt over de evolutionaire ontstaansgeschiedenis van de aarde, om tot slot te verwijzen naar de dinosauriërs, die we tijdens het volgende muziekstuk in animatiebeelden krijgen te zien.
Een tweede verteller - in het wit - verschijnt ten tonele, die een heel ander verhaal vertelt, uit de Bijbel, over het geboorteverhaal van Jezus. Wij kijken dan naar de muzikaal omlijste filmbeelden van het geboorteverhaal van Jezus, compleet met herders en magiërs (ofwel Wijzen uit het oosten).
De eerste verteller protesteert tegen dit verhaal van Schepping en Jezus, want - zo zegt hij - Maria kon niet zwanger zijn, Jezus kon echt niet over water lopen, en Zijn opstanding na de dood kan al helemaal niet. "Sprookjes zijn het", zo protesteert hij.
De tweede spreker stelt daar tegenover dat de Bijbel wel het meest gelezen boek ter wereld is; dat de bijbelse verhalen - zoals het geboorteverhaal van Jezus - voor mensen wel heel belangrijke verhalen zijn.
Zwart-wit
Inmiddels is ons wel duidelijk geworden dat het hier vanavond gaat over tegenstellingen, over zwart-wit-denken.
Dat is overigens ook heel mooi verbeeld door de fanfare, want de korpsleden zijn links wit gekleed, en rechts in het zwart. Wit zit voor het zwarte deel van het beamerscherm, en de zwartgekleden zitten vóór het witte gedeelte van het scherm. De zwarten steken sterk af tegen de witte kerkmuur, en de witgekleden constrasteren met het zwarte kleed dat hoog opgaand over de herenbank achter hen is gedrapeerd.
De evolutie-aanhanger steekt steeds schriller af tegen de Schepping-boodschapper. We luisteren naar de prachtige fanfare-klanken van de filmmuziek van Frozen.
Het conflict tussen de witte spotter en de zwarte 'fine' speelt steeds hoger op, en na het muziekstuk met de filmbeelden van de gevaarlijke Hotsprings van Yellowstone National Park worden we geconfronteerd met een knallende ruzie tussen spotter en gelovige. Het komt tot een heftige klap in het gezicht.
Ineens is het doodstil in de kerk, en donker. Een kind linksachter me vraagt aan moeder bezorgd: "Wat is er gebeurd, mem?"
Na het duister en vanuit die stilte treden de spotter en de gelovige elkaar tegemoet, en na beiden het nodige gerelativeerd te hebben, leggen ze hun ruzie bij, geven ze elkaar de hand, omhelzen elkaar, en zeggen 'sorry'.
Zo komen we met een muzikaal omlijste verzoeningsfilm terecht in een sfeer van verzoening, respect en begrip voor elkaar.
Dat is Kerst
We horen dat Jezus op aarde is gekomen (Kerst) om orde te scheppen in de chaos van onze wereld, en - zo sluit het stuk af - "Dat is Kryst!"
In de verzoeningsfilm hadden we al gezien, dat die verzoening en het scheppen van orde wereldwijd speelt, wat wij zagen in oude filmbeelden van bijvoorbeeld Clinton met Rabin en Arafat (1993), en van toenadering van de leiders van Noord- en Zuid-Korea (2018). Kerst - en orde scheppen in deze wereld - is dus ook iets van en voor de hele wereld.
Met prachtige muziek wordt het concert afgesloten, en nadat de beide sprekers en het korps door de organisatie hartelijk zijn bedankt voor het prachtige Kerstconcert, krijgen we tussen de twee daverende applaus-rondes nog een mooie toegift van fanfare Crescendo, en sluit het korps af met de klanken van een 'Merry Christmas'.
 |
| Kerstconcert van fanfare Crescendo in de Sint-Vituskerk van Feinsum |
Kerstconcert met twist
De inwoners van ons Friese dorp Feinsum komen elk jaar op Kerstavond zoveel mogelijk met zijn allen bijeen, om samen stil te staan bij het feit dat we aansluitend de Kerstnacht in gaan, om morgen het Kerstfeest te vieren. Traditiegetrouw zit de Sint-Vituskerk van Feinsum dan vol.
De fanfare Crescendo van Feinsum & Hijum verzorgt in deze bijeenkomst doorgaans de muziek, en in de afgelopen jaren heeft de Britsumer Hindrik Liemburg een kersttoespraak gehouden. Dit jaar heeft de organisatie er echter voor gekozen om fanfare Crescendo de hele bijeenkomst te laten verzorgen. Daarom wordt deze avondbijeenkomst aangekondigd als 'Kerstconcert', met overigens 'een verrassende twist'. Dat gaan we vanavond met zijn allen in deze volle kerk beleven.
Oerknallend begin
Als de laatste extra stoelen de kerkzaal zijn ingedragen, en iedereen een plaats heeft, begint Crescendo met twee inleidende muziekstukken, waaronder 'Komt allen tesamen'.
De voorzitter van Dorpsbelangen Feinsum opent de avond met woorden van welkom, en wijst ons op het komende concert, waarin we zullen worden geconfronteerd met zaken als: tegenstellingen, discussie, confrontatie.
Na het lied 'Stille nacht, heilige nacht', verschijnen filmbeelden op het beamerscherm, en schrikken we allen op vanwege een oorverdovende knal met lichtflits. In het met mooie filmbeelden ondersteunde muziekstuk wordt ons wel duidelijk dat we hier luisterden naar een soort oerknal, die het begin van alle leven op aarde inluidde. We kijken tijdens de muziek naar de ontstaansgeschiedenis van de wereld.
Evolutie en/of Schepping
Een eerste verteller - in het zwart - komt de kerkzaal binnen, en vertelt over de evolutionaire ontstaansgeschiedenis van de aarde, om tot slot te verwijzen naar de dinosauriërs, die we tijdens het volgende muziekstuk in animatiebeelden krijgen te zien.
 |
| Jezus is geboren |
De eerste verteller protesteert tegen dit verhaal van Schepping en Jezus, want - zo zegt hij - Maria kon niet zwanger zijn, Jezus kon echt niet over water lopen, en Zijn opstanding na de dood kan al helemaal niet. "Sprookjes zijn het", zo protesteert hij.
De tweede spreker stelt daar tegenover dat de Bijbel wel het meest gelezen boek ter wereld is; dat de bijbelse verhalen - zoals het geboorteverhaal van Jezus - voor mensen wel heel belangrijke verhalen zijn.
Zwart-wit
Inmiddels is ons wel duidelijk geworden dat het hier vanavond gaat over tegenstellingen, over zwart-wit-denken.
Dat is overigens ook heel mooi verbeeld door de fanfare, want de korpsleden zijn links wit gekleed, en rechts in het zwart. Wit zit voor het zwarte deel van het beamerscherm, en de zwartgekleden zitten vóór het witte gedeelte van het scherm. De zwarten steken sterk af tegen de witte kerkmuur, en de witgekleden constrasteren met het zwarte kleed dat hoog opgaand over de herenbank achter hen is gedrapeerd.
Het conflict tussen de witte spotter en de zwarte 'fine' speelt steeds hoger op, en na het muziekstuk met de filmbeelden van de gevaarlijke Hotsprings van Yellowstone National Park worden we geconfronteerd met een knallende ruzie tussen spotter en gelovige. Het komt tot een heftige klap in het gezicht.
Ineens is het doodstil in de kerk, en donker. Een kind linksachter me vraagt aan moeder bezorgd: "Wat is er gebeurd, mem?"
Na het duister en vanuit die stilte treden de spotter en de gelovige elkaar tegemoet, en na beiden het nodige gerelativeerd te hebben, leggen ze hun ruzie bij, geven ze elkaar de hand, omhelzen elkaar, en zeggen 'sorry'.
Zo komen we met een muzikaal omlijste verzoeningsfilm terecht in een sfeer van verzoening, respect en begrip voor elkaar.
 |
| Kerstgroet uit Wit-Rusland |
We horen dat Jezus op aarde is gekomen (Kerst) om orde te scheppen in de chaos van onze wereld, en - zo sluit het stuk af - "Dat is Kryst!"
In de verzoeningsfilm hadden we al gezien, dat die verzoening en het scheppen van orde wereldwijd speelt, wat wij zagen in oude filmbeelden van bijvoorbeeld Clinton met Rabin en Arafat (1993), en van toenadering van de leiders van Noord- en Zuid-Korea (2018). Kerst - en orde scheppen in deze wereld - is dus ook iets van en voor de hele wereld.
Met prachtige muziek wordt het concert afgesloten, en nadat de beide sprekers en het korps door de organisatie hartelijk zijn bedankt voor het prachtige Kerstconcert, krijgen we tussen de twee daverende applaus-rondes nog een mooie toegift van fanfare Crescendo, en sluit het korps af met de klanken van een 'Merry Christmas'.
zondag 23 december 2018
Kerkbloemen voor Radio Middelsee-vrijwilligers
Vierde Zondag van Advent 23 december 2018
Bloemen voor radio-vrijwilligers
Tijdens de ochtendkerkdienst in De Hege Stins te Stiens staan er twee emmers met mooie boeketten bloemen bij het liturgisch bloemstuk. Het blijft tijdens de viering eerst nog een verrassing waar die toe dienen.
Op het moment dat normaal gesproken de kinderen uit de Kindernevendienst terug zouden komen in de kerkzaal, worden de in de kerk aanwezige vrijwilligers van Radio Middelsee uit Stiens naar voren genodigd om op het podium te komen. Zes van de zeven zijn aanwezig, en de zevende vrijwilliger zit momenteel in de radiostudio, omdat de radio-uitzending wel door moet gaan.
Radio Middelsee Stiens e.o.
De kerkenraad wil vanmorgen in onze kerkelijke gemeente stilstaan bij en aandacht geven aan het feit dat Radio Middelsee na z'n 30 jaar uitgezonden te hebben, aan het eind van dit kalenderjaar ophoudt te bestaan, als gevolg van de gemeentelijke herindeling per 1 januari 2018. Alleen de Leeuwarder omroep LEO mag blijven bestaan in de heringedeelde gemeente Leeuwarden, dus dat betekent het einde van het bestaan van Radio Middelsee, die vanuit Stiens al tientallen jaren haar radio-uitzendingen in de ether brengt in een groot verzorgingsgebied van Noord-Fryslân.
Tsjerke yn Beweging
In al die bestaansjaren heeft Radio Middelsee ook ruim aandacht besteed aan het kerkelijk leven in Stiens en omstreken. Een sprekend voorbeeld daarvan is het donderdagavondprogramma 'Tsjerke yn Beweging', en natuurlijk ook al die kerkdiensten in onze regio die voor de vele belangstellende luisteraars thuis werden uitgezonden.
Vele malen ben ik er in de afgelopen jaren geweest om in het programma 'Tsjerke yn Beweging' iets te vertellen over allerlei kerkelijke activiteiten en over allerlei andere zaken die te maken hebben met geloof en (gemeente-)opbouw. Zo werd ik in voorgaande jaren regelmatig geïnterviewd over onder andere: Gemeentediensten, kerkelijk jeugdwerk, over de website van de kerkelijke gemeente, over vrijwilligerswerk in de kerk, Stichting Rusland Kinderhulp, beroepingswerk, het bijbelwerk van het Nederlands Bijbelgenootschap, de oprichting en het werk van Krúspunt, het uitgeven van Friese boeken door de Kristlik Fryske Folksbibleteek, over pelgrimeren en het Jabikspaad, over mijn bloggen, en vorige week donderdag was ik nog in de studio voor een laatste live-uitzending over het werk van de Stifting Nijkleaster.
Grote dank aan de vrijwilligers
Dat is zomaar een persoonlijke greep uit slechts enkele van de vele radio-uitzendingen die Radio Middelsee jarenlang in de ether heeft gebracht. Zo heeft bijvoorbeeld ook onze oudste zoon Jan Wijbe jarenlang een eigen muziekprogramma voor tieners uitgezonden vanuit de radiostudio op de vrijdagavond.
Het is dan ook een goede zaak dat deze waardevolle vrijwilligers van Radio Middelsee vanmorgen tijdens deze kerkdienst in het zonnetje worden gezet door onze kerkenraad. Zij krijgen na alle woorden van waardering en dank allen een mooi boeket bloemen aangeboden, en dat wordt van harte ondersteund door een welverdiend applaus van de kerkgangers in een bijna volle kerkzaal.
Daarna neemt domina Karlijn Kwint de voortgaande lijn van de kerkdienst weer over, en volgen we verder de reguliere liturgie van de dienst.
 |
| Dank je wel-speech in De Hege Stins voor vrijwilligers van Radio Middelsee |
Bloemen voor radio-vrijwilligers
Tijdens de ochtendkerkdienst in De Hege Stins te Stiens staan er twee emmers met mooie boeketten bloemen bij het liturgisch bloemstuk. Het blijft tijdens de viering eerst nog een verrassing waar die toe dienen.
Op het moment dat normaal gesproken de kinderen uit de Kindernevendienst terug zouden komen in de kerkzaal, worden de in de kerk aanwezige vrijwilligers van Radio Middelsee uit Stiens naar voren genodigd om op het podium te komen. Zes van de zeven zijn aanwezig, en de zevende vrijwilliger zit momenteel in de radiostudio, omdat de radio-uitzending wel door moet gaan.
Radio Middelsee Stiens e.o.
De kerkenraad wil vanmorgen in onze kerkelijke gemeente stilstaan bij en aandacht geven aan het feit dat Radio Middelsee na z'n 30 jaar uitgezonden te hebben, aan het eind van dit kalenderjaar ophoudt te bestaan, als gevolg van de gemeentelijke herindeling per 1 januari 2018. Alleen de Leeuwarder omroep LEO mag blijven bestaan in de heringedeelde gemeente Leeuwarden, dus dat betekent het einde van het bestaan van Radio Middelsee, die vanuit Stiens al tientallen jaren haar radio-uitzendingen in de ether brengt in een groot verzorgingsgebied van Noord-Fryslân.
Tsjerke yn Beweging
In al die bestaansjaren heeft Radio Middelsee ook ruim aandacht besteed aan het kerkelijk leven in Stiens en omstreken. Een sprekend voorbeeld daarvan is het donderdagavondprogramma 'Tsjerke yn Beweging', en natuurlijk ook al die kerkdiensten in onze regio die voor de vele belangstellende luisteraars thuis werden uitgezonden.
Vele malen ben ik er in de afgelopen jaren geweest om in het programma 'Tsjerke yn Beweging' iets te vertellen over allerlei kerkelijke activiteiten en over allerlei andere zaken die te maken hebben met geloof en (gemeente-)opbouw. Zo werd ik in voorgaande jaren regelmatig geïnterviewd over onder andere: Gemeentediensten, kerkelijk jeugdwerk, over de website van de kerkelijke gemeente, over vrijwilligerswerk in de kerk, Stichting Rusland Kinderhulp, beroepingswerk, het bijbelwerk van het Nederlands Bijbelgenootschap, de oprichting en het werk van Krúspunt, het uitgeven van Friese boeken door de Kristlik Fryske Folksbibleteek, over pelgrimeren en het Jabikspaad, over mijn bloggen, en vorige week donderdag was ik nog in de studio voor een laatste live-uitzending over het werk van de Stifting Nijkleaster.
Grote dank aan de vrijwilligers
Dat is zomaar een persoonlijke greep uit slechts enkele van de vele radio-uitzendingen die Radio Middelsee jarenlang in de ether heeft gebracht. Zo heeft bijvoorbeeld ook onze oudste zoon Jan Wijbe jarenlang een eigen muziekprogramma voor tieners uitgezonden vanuit de radiostudio op de vrijdagavond.
Het is dan ook een goede zaak dat deze waardevolle vrijwilligers van Radio Middelsee vanmorgen tijdens deze kerkdienst in het zonnetje worden gezet door onze kerkenraad. Zij krijgen na alle woorden van waardering en dank allen een mooi boeket bloemen aangeboden, en dat wordt van harte ondersteund door een welverdiend applaus van de kerkgangers in een bijna volle kerkzaal.
Daarna neemt domina Karlijn Kwint de voortgaande lijn van de kerkdienst weer over, en volgen we verder de reguliere liturgie van de dienst.
zaterdag 22 december 2018
Choose & Explore & Celebrate @ NHL Stenden Hogeschool
Zaterdag 22 december 2018
Waardering
Elk jaar voorafgaand aan het kerstreces is in menige werk-organisatie één van de veelbesproken onderwerpen: het kerstpakket.
Al maanden vooraf heeft de werkgever doorgaans opdracht aan één of meer medewerkers gegeven om voor de komende kerstdagen een passend geschenk te selecteren. Een geschenk waarmee enerzijds de werkgever diens waardering aan het personeel wil uitdrukken voor al het werk dat in het afgelopen jaar is verricht, en anderzijds het geselecteerde geschenk dat door de werknemers in dank wordt aanvaard, en ook wordt ervaren als een blijk van waardering van werkgeverszijde.
Volop keus
Er zijn honderden - zo niet duizenden - verschijningsvormen van kerstpakketten. Bij de ene organisatie lopen de medewerkers met grote dozen naar de auto of proberen die in het openbaar vervoer een obstakel-loze plek te geven, en andere organisaties kiezen ervoor hun personeel een diner of ergens een recreatieve accommodatie aan te bieden. Ook het schenken van cadeaubonnen is een veel gekozen optie, opdat de ontvanger uit een geselecteerde lijst van bedrijven (bijvoorbeeld stagebedrijven van een beroepsopleiding) een leverancier en een nader te kiezen geschenk kan uitzoeken. Met dergelijke cadeaubonnen kun je dan ook de gelegenheid geven om het cadeaubedrag te doneren aan een goed doel.
Mildheid helpt
Eén ding is zeker: wat de werkgever ook kiest; er zal altijd een categorie werknemers zijn die - gek genoeg - niet tevreden is met wat zij krijgt. Zij vinden ook altijd wel een stok om de schenker mee te slaan: het pakket is te volumineus, het cadeaubedrag is te laag, je leidinggevende had het je zelf moeten overhandigen, het komt te laat, de geldigheidsduur van een waardebon is te kort, ik kan er helemaal niets mee, dit kado past niet bij het behang van onze organisatie, of waarom heeft dit kado geen duurzaamheidspredikaat?
Meestal zegt dit iets over de ontvanger, en weten schenker en ontvanger beiden wel dat elk geschenk aan kritiek van enig medewerker onderhevig kan en zal zijn.
Mij intrigeert elk jaar weer de vraag waarom deze kerstpakketcriticasters het niet kunnen opbrengen om met enige mildheid tenminste iets positiefs te uiten, door bijvoorbeeld eerst na te denken wie je wel blij zou kunnen maken met dit geschenk. Als je zelf niet blij kunt worden van ontvangen, gaat het je dan wellicht wel lukken om blij te worden van het (door)geven aan een ander?
Iedereen kent wel iemand die wel blij wordt van dit geschenk. Door jouw geschenk te delen met een ander, vermenigvuldig je vast en zeker ook jouw gevoel van tevredenheid.
Choose - Explore - Celebrate
Bij ons thuis werd door de bezorger een kerstpakket van NHL Stenden Hogeschool door de brievenbus geschoven. Een mooi rood doosje, met daarop het logo van onze nieuwe hogeschool, en daarbij de bijbehorende termen: Choose - Explore - Celebrate.
In het doosje zat een kadokaartje van de de organisatie 'mijnjamescadeau', met als extraatje een flessenkurk in de vorm van een lampje met led-licht, om bijvoorbeeld tijdens je kerstdiner de wijnfles op tafel een sfeervolle gloed te geven.
Met de inlogcode en het wachtwoord op de kadokaart kun je inloggen op de kadosite van mijnjamescadeau om zelf je kerstgeschenk te kiezen uit een breed scala aan mogelijkheden op het gebied van bijvoorbeeld vrije tijd, interieur, lifestyle, lezen, hobbies, en ook doneren.
Kijkje in de 'keuken'
Direct na het inloggen kom je op een startpagina, met een kerst- en nieuwjaarswens van ons College van Bestuur, met daarbij een weblink naar een enkele minuten durend filmpje, waarin onze nieuwe voorzitter van het College van Bestuur - Erica Schaper - aan alle collega's een kijkje in haar persoonlijk leven biedt. Om me heen op het werk hoor ik dat dat bijzonder wordt gewaardeerd.
Kennelijk hebben we er in zo'n grote hogeschool als de onze - ook al is die met teams klein georganiseerd - met zijn allen behoefte aan om iets meer dan oppervlakkig van elkaar te weten, bijvoorbeeld over elkaars thuis- en woonsituatie, over je passies en over datgene waarmee je je kunt identificeren. Dat zoiets mensen aanspreekt, hebben Durkje en ik wel gemerkt in alle lieve reacties die we ontvingen naar aanleiding van de korte televisierapportage van anderhalve week geleden op KRO-NCRV-tv, over onze passie voor pelgrimeren.
Enigheid als Kerstgedachte
Misschien wordt samenwerken en samenleven iets aangenamer als we aan elkaar meer verhalen vertellen over waar wij als persoon voor staan en gaan. Het is een bekend gegeven dat mensen vreedzamer en gelukkiger met elkaar samen zijn als ze meer van elkaar weten, en elkaar daardoor ook beter kunnen begrijpen. Dat is een adequaat middel tegen conflicten zoals:burenruzies, godsdiensttwisten, onlusten en oorlogen.
Onenigheid schaadt de mens altijd, dus wellicht valt het te overwegen om dit jaar als kerstgedachte eens mee te nemen hoe wij voortaan - dichtbij en veraf - iets positiefs kunnen bijdragen aan 'enigheid'.
 |
| Kerstpakket 2018 van NHL Stenden Hogeschool |
Waardering
Elk jaar voorafgaand aan het kerstreces is in menige werk-organisatie één van de veelbesproken onderwerpen: het kerstpakket.
Al maanden vooraf heeft de werkgever doorgaans opdracht aan één of meer medewerkers gegeven om voor de komende kerstdagen een passend geschenk te selecteren. Een geschenk waarmee enerzijds de werkgever diens waardering aan het personeel wil uitdrukken voor al het werk dat in het afgelopen jaar is verricht, en anderzijds het geselecteerde geschenk dat door de werknemers in dank wordt aanvaard, en ook wordt ervaren als een blijk van waardering van werkgeverszijde.
Volop keus
Er zijn honderden - zo niet duizenden - verschijningsvormen van kerstpakketten. Bij de ene organisatie lopen de medewerkers met grote dozen naar de auto of proberen die in het openbaar vervoer een obstakel-loze plek te geven, en andere organisaties kiezen ervoor hun personeel een diner of ergens een recreatieve accommodatie aan te bieden. Ook het schenken van cadeaubonnen is een veel gekozen optie, opdat de ontvanger uit een geselecteerde lijst van bedrijven (bijvoorbeeld stagebedrijven van een beroepsopleiding) een leverancier en een nader te kiezen geschenk kan uitzoeken. Met dergelijke cadeaubonnen kun je dan ook de gelegenheid geven om het cadeaubedrag te doneren aan een goed doel.
Mildheid helpt
Eén ding is zeker: wat de werkgever ook kiest; er zal altijd een categorie werknemers zijn die - gek genoeg - niet tevreden is met wat zij krijgt. Zij vinden ook altijd wel een stok om de schenker mee te slaan: het pakket is te volumineus, het cadeaubedrag is te laag, je leidinggevende had het je zelf moeten overhandigen, het komt te laat, de geldigheidsduur van een waardebon is te kort, ik kan er helemaal niets mee, dit kado past niet bij het behang van onze organisatie, of waarom heeft dit kado geen duurzaamheidspredikaat?
Meestal zegt dit iets over de ontvanger, en weten schenker en ontvanger beiden wel dat elk geschenk aan kritiek van enig medewerker onderhevig kan en zal zijn.
Mij intrigeert elk jaar weer de vraag waarom deze kerstpakketcriticasters het niet kunnen opbrengen om met enige mildheid tenminste iets positiefs te uiten, door bijvoorbeeld eerst na te denken wie je wel blij zou kunnen maken met dit geschenk. Als je zelf niet blij kunt worden van ontvangen, gaat het je dan wellicht wel lukken om blij te worden van het (door)geven aan een ander?
Iedereen kent wel iemand die wel blij wordt van dit geschenk. Door jouw geschenk te delen met een ander, vermenigvuldig je vast en zeker ook jouw gevoel van tevredenheid.
Choose - Explore - Celebrate
Bij ons thuis werd door de bezorger een kerstpakket van NHL Stenden Hogeschool door de brievenbus geschoven. Een mooi rood doosje, met daarop het logo van onze nieuwe hogeschool, en daarbij de bijbehorende termen: Choose - Explore - Celebrate.
In het doosje zat een kadokaartje van de de organisatie 'mijnjamescadeau', met als extraatje een flessenkurk in de vorm van een lampje met led-licht, om bijvoorbeeld tijdens je kerstdiner de wijnfles op tafel een sfeervolle gloed te geven.
Met de inlogcode en het wachtwoord op de kadokaart kun je inloggen op de kadosite van mijnjamescadeau om zelf je kerstgeschenk te kiezen uit een breed scala aan mogelijkheden op het gebied van bijvoorbeeld vrije tijd, interieur, lifestyle, lezen, hobbies, en ook doneren.
Kijkje in de 'keuken'
Direct na het inloggen kom je op een startpagina, met een kerst- en nieuwjaarswens van ons College van Bestuur, met daarbij een weblink naar een enkele minuten durend filmpje, waarin onze nieuwe voorzitter van het College van Bestuur - Erica Schaper - aan alle collega's een kijkje in haar persoonlijk leven biedt. Om me heen op het werk hoor ik dat dat bijzonder wordt gewaardeerd.
Kennelijk hebben we er in zo'n grote hogeschool als de onze - ook al is die met teams klein georganiseerd - met zijn allen behoefte aan om iets meer dan oppervlakkig van elkaar te weten, bijvoorbeeld over elkaars thuis- en woonsituatie, over je passies en over datgene waarmee je je kunt identificeren. Dat zoiets mensen aanspreekt, hebben Durkje en ik wel gemerkt in alle lieve reacties die we ontvingen naar aanleiding van de korte televisierapportage van anderhalve week geleden op KRO-NCRV-tv, over onze passie voor pelgrimeren.
Enigheid als Kerstgedachte
Misschien wordt samenwerken en samenleven iets aangenamer als we aan elkaar meer verhalen vertellen over waar wij als persoon voor staan en gaan. Het is een bekend gegeven dat mensen vreedzamer en gelukkiger met elkaar samen zijn als ze meer van elkaar weten, en elkaar daardoor ook beter kunnen begrijpen. Dat is een adequaat middel tegen conflicten zoals:burenruzies, godsdiensttwisten, onlusten en oorlogen.
Onenigheid schaadt de mens altijd, dus wellicht valt het te overwegen om dit jaar als kerstgedachte eens mee te nemen hoe wij voortaan - dichtbij en veraf - iets positiefs kunnen bijdragen aan 'enigheid'.
vrijdag 21 december 2018
woensdag 19 december 2018
Gezien de feiten
Woensdag 19 december 2018
Nieuw leven na de dood
Ter gelegenheid van de Boekenweek 2018 schreef Griet Op de Beeck in opdracht van de 'Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek' het Boekenweekgeschenk met als titel: 'Gezien de feiten'
Dit boek gaat over Olivia, een vrouw van eenenzeventig jaar. Voor Olivia wordt alles in haar leven anders als haar man sterft met wie ze lang - 49 jaar - getrouwd was.
Ze gaat namelijk op zoek naar een geheel andere manier van leven, door te breken met alles was gebruikelijk was.
Het is een verhaal over de kracht van spijt hebben van een beklemmend leven, met een gretige wil om anders en vooral ook goed te leven, onderwijl los te komen van de warme wurggreep van familie en kennissen, experimenterend, om los te komen van de schroom om ruimte in te nemen, en om dan uiteindelijk te ontdekken hoe anders liefhebben kan zijn.
Vrij-willig
Al snel na het overlijden van haar echtgenoot begint ze thuis - in België - afscheid te nemen van die altijd zo vanzelfsprekende dingen, die er al zo lang zijn geweest. Zo ruimt ze op wat ze maar kan opruimen, om zo ruimte vrij te maken voor iets nieuws.
Olivia - vroeger ooit werkzaam in het onderwijs - maakt gebruik van de mogelijkheid om vrijwilligerswerk in een niet nader genoemd Afrikaans land te gaan uitvoeren. Zo geeft ze onderwijs aan kinderen in een schooltje in een sloppenwijk, waar haar leven weer betekenis krijgt.
Zij ging
Daar ontmoet ze ook de Afrikaanse Daniël, een lokale vrijwilliger, ook ex-leraar. Het positief spannende contact met deze Daniël maakt in Olivia veel los van wat vele jaren verborgen bleef. De romance met deze wellevende Afrikaan helpt Olivia om te staan en te gaan voor haar eigen keuzes, ook al krijgt ze daarbij veel kritiek over zich heen van met name haar dochter Roos, die het ongepast vindt dat moeder Olivia zo snel na het overlijden van haar vader al weer amoureuze omgang heeft met een wildvreemde Afrikaanse man. Daniël is voor Roos geheel onverwacht bij haar moeder ingetrokken.
Als de maximale verblijfsduur van Daniël in Nederland is verstreken, en Daniël weer naar zijn thuisland moet, waar op dat moment een burgeroorlog woedt, kan Olivia het uiteindelijk in haar eentje niet langer meer uithouden thuis, en besluit ze terug te gaan naar dat roerige Afrikaanse land, terug naar Daniël. Voor dochter Roos en de meer begripvolle schoonzoon Sander blijkt dat geheel onverwacht te zijn; en hoe het verhaal afloopt, zullen we nooit precies te weten komen, want het boek eindigt abrupt, met de zinsnede: 'Nog een keer, komaan, afzetten, Daniël mee rechtop helpen, zij ging '
Geen weg terug
 |
| Cover van het Boekenweekgeschenk 2018 |
Nieuw leven na de dood
Ter gelegenheid van de Boekenweek 2018 schreef Griet Op de Beeck in opdracht van de 'Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek' het Boekenweekgeschenk met als titel: 'Gezien de feiten'
Dit boek gaat over Olivia, een vrouw van eenenzeventig jaar. Voor Olivia wordt alles in haar leven anders als haar man sterft met wie ze lang - 49 jaar - getrouwd was.
Ze gaat namelijk op zoek naar een geheel andere manier van leven, door te breken met alles was gebruikelijk was.
Het is een verhaal over de kracht van spijt hebben van een beklemmend leven, met een gretige wil om anders en vooral ook goed te leven, onderwijl los te komen van de warme wurggreep van familie en kennissen, experimenterend, om los te komen van de schroom om ruimte in te nemen, en om dan uiteindelijk te ontdekken hoe anders liefhebben kan zijn.
Vrij-willig
Al snel na het overlijden van haar echtgenoot begint ze thuis - in België - afscheid te nemen van die altijd zo vanzelfsprekende dingen, die er al zo lang zijn geweest. Zo ruimt ze op wat ze maar kan opruimen, om zo ruimte vrij te maken voor iets nieuws.
Olivia - vroeger ooit werkzaam in het onderwijs - maakt gebruik van de mogelijkheid om vrijwilligerswerk in een niet nader genoemd Afrikaans land te gaan uitvoeren. Zo geeft ze onderwijs aan kinderen in een schooltje in een sloppenwijk, waar haar leven weer betekenis krijgt.
Zij ging
Daar ontmoet ze ook de Afrikaanse Daniël, een lokale vrijwilliger, ook ex-leraar. Het positief spannende contact met deze Daniël maakt in Olivia veel los van wat vele jaren verborgen bleef. De romance met deze wellevende Afrikaan helpt Olivia om te staan en te gaan voor haar eigen keuzes, ook al krijgt ze daarbij veel kritiek over zich heen van met name haar dochter Roos, die het ongepast vindt dat moeder Olivia zo snel na het overlijden van haar vader al weer amoureuze omgang heeft met een wildvreemde Afrikaanse man. Daniël is voor Roos geheel onverwacht bij haar moeder ingetrokken.
Als de maximale verblijfsduur van Daniël in Nederland is verstreken, en Daniël weer naar zijn thuisland moet, waar op dat moment een burgeroorlog woedt, kan Olivia het uiteindelijk in haar eentje niet langer meer uithouden thuis, en besluit ze terug te gaan naar dat roerige Afrikaanse land, terug naar Daniël. Voor dochter Roos en de meer begripvolle schoonzoon Sander blijkt dat geheel onverwacht te zijn; en hoe het verhaal afloopt, zullen we nooit precies te weten komen, want het boek eindigt abrupt, met de zinsnede: 'Nog een keer, komaan, afzetten, Daniël mee rechtop helpen, zij ging '
Geen weg terug
- Zie je niet dat dit einde een nieuw begin is?
- Olivia was nog nooit zo blij geweest dat mensen elkaars gedachten niet kunnen lezen.
- Mensen maken keer op keer dezelfde fout.
- Een hoofd kan niet meer vergeten wat het heeft beseft, zelfs al wil het dat proberen.
- De grens tussen troosten en getroost worden, is flinterdun.
- What you teach a child to love can be more important than what you can help him to learn.
- Als mensen gaan sterven, betreuren ze het meest de dingen die ze onuitgesproken hebben gelaten, de keuzes die ze níet hebben gemaakt, de mooie kansen die ze zichzelf hebben ontzegd, de foute constructies die ze in stand hebben gehouden, meestal omdat ze bang waren en dat niet eens durfden te onderkennen.
- Het leven is heel kort, en heel lang.
- Make your choices reflect your hopes, not your fears.
- Gemis treitert, dringt zich op, fysiek ook.
- In advies tonen de bekommerden bovenal hun eigen angsten, wensen, hekels en verlangens.
- Geluk gaat niet zozeer over krijgen wat je wilt, maar over aanvaarden en loslaten wat je niet en nooit meer wilt, waardoor je jezelf dan ook kan toestaan wat je blij maakt.
- Misschien is bovenal zorgen voor anderen een manier om geen verantwoordelijkheid te moeten nemen voor jezelf.
- Er bestaat geen weg terug als de liefde echt is.
Abonneren op:
Posts (Atom)
