De ontdekking van het Planetarium van Eise Eisinga

Donderdag 17 maart 2022
 

Lezing van Arjen Dijkstra in Tresoar

Ontstaan van het Planetarium in Franeker

Op 17 maart 1780 schreef de Franeker hoogleraar Jean Henri van Swinden een brief over een wonderlijke ontdekking die hij in zijn eigen universiteitsstad had gedaan. Een paar straten van zijn woonhuis verwijderd had een meester wolkammer een reusachtig planetarium gebouwd, in zijn woonkamer.
Delen van die brief werden over de hele wereld gelezen en zouden voor altijd het beeld van het Planetarium kleuren. Deze brief werd recent ontdekt door Arjen Dijkstra. 

In de lunchlezing van vandaag in Tresoar te Leeuwarden gaat Dijkstra in op de vondst hiervan, en op het verhaal achter het ontstaan van het Planetarium.

Geschiedenis van de wetenschap

Arjen Dijkstra (1979) is directeur van het Universiteitsmuseum Groningen. Hij is gespecialiseerd in de geschiedenis van de wetenschap. De afgelopen acht jaar werkte hij met tussenpozen aan een onderzoek naar het leven van Eise Eisinga, de ontwerper-maker van het Franeker Planetarium.

In 2021 publiceerde Dijkstra zijn boek ‘De Hemelbouwer’, een biografie van Eise Eisinga. Daarnaast publiceerde hij samen met Mark Hektor ‘It Himelbouwerke’, een kinderboek over het ontstaan van het Franeker Planetarium.

Drie hoogleraren van de Franeker universiteit 

Arjen Dijkstra begint zijn presentatie met een boekje van 1780, waarin een beschrijving staat van het Planetarium van Eise Eisinga in Franeker. Dijkstra heeft deze, en allemaal andere bronnen van allerhande locaties bestudeerd, teneinde zijn boek ‘De Hemelbouwer’ te schrijven.

Vandaag spreekt Arjen met name over de ontdekking van het Planetarium. Hij noemt de volgende drie hoofdpersonen als van belang voor zijn lezing,

• Professor Jan Hendrik van Swinden (1746-1823) is wiskundige en natuurkundige. Na zijn studie in Leiden, wordt hij hoogleraar in de natuurkunde en filosofie aan de universiteit van Franeker. Van Swinden heeft grote belangstelling voor praktisch onderzoek. De Franeker Universiteit is in zijn tijd de tweede van Nederland, een broedplaats van geleerdheid. Professor Van Swinden was één van de grootste wetenschappers van zijn tijd, die schreef met geleerden van over de hele wereld. Hij zat onder andere in de internationale commissie die indertijd de lengte van de meter vaststelde.
• Professor Gadso Coopmans was sinds 1776 hoogleraar in de medicijnen van de universiteit van Franeker.
• Professor Elias Wigeri was gelijktijdig hoogleraar in de rechten aan de Franeker universiteit.

Op visite bij Eise Eisinga

In 1780 ontmoetten deze drie wetenschappers elkaar. Ze bezochten Eise Eisinga thuis. Eisinga’s huis was klein, maar het stond wel bijna naast het Franeker stadhuis, dus op stand. In die woning zagen ze voor het eerst het – toen nog niet beschilderde - Planetarium. Van Swinden had een tafelmodel verwacht, zoals die destijds al in Leiden stond, maar hij werd door Eisinga verrast door het stuk in het plafond en op de zolder van Eisinga’s huis.

In Eisinga’s Planetarium hebben de planeten de relatieve afstand tot elkaar zoals dat in de werkelijkheid ook het geval is. De grootte van de hemellichamen kloppen echter niet met de werkelijkheid, maar je kunt wel het verschil in grootte van de hemellichamen zien.

Na dit bezoek aan Eisinga’s woning - met daarin toen dus al het Planetarium – schrijft één van de zogenoemde ontdekkers van het Planetarium – professor Van Swinden – een brief in het Frans over zijn ontdekking. Daarin benoemt Van Swinden de genialiteit van Eise Eisinga, destijds een burger van gemiddelde stand, wolkammer van beroep.  

Brieven schrijven over het Franeker Planetarium

Thuisgekomen schrijft professor Van Swinden in zijn brief van 17 maart 1780 naar internationale wetenschappers dat hij het geniale Planetarium heeft gezien. Ook schrijft hij over de aanleiding tot het bouwen van het Planetarium. In de tijd dat men bang was dat de aarde zou vergaan, wilde Eise Eisinga laten zien dat de aarde zou blijven bestaan, en daarom bouwde Eisinga zijn Planetarium. Hij wilde een machine bouwen, die dat zou bewijzen, en Eisinga dacht daar 7 jaar voor nodig te hebben om hem af te krijgen. Toen de hoogleraren zijn werk aanschouwden, waren de eerste 6 jaar bijna voorbij, en was het Planetarium bijna af. 

Van Swinderen schreef zijn brief onder andere aan de geestelijke Cotte, destijds pastoor in Montmorency in Frankrijk. Zijn brief werd later vertaald naar het Engels, en nog later naar het Nederlands. Eén van die brieven heeft Arjen Dijkstra in het Amerikaanse Yale aangetroffen.

Ook zeven Amerikaanse kranten schrijven in het jaar 1782 over de ontdekking van het Franeker Planetarium.

 

Werktekeningen en beschrijvingen

Hoogleraar Van Swinden kreeg de eerste technische werktekeningen van het Planetarium van Eisinga, met daarbij ook de nodige uitleg. 

Het Planetarium wordt vanuit één uurwerk aangedreven. Eisinga werkte zelfs met ovalen tandwielen om zijn werk goed te maken. Eise maakte ook een beschrijving van alle spijkers die in het Planetarium zitten. Het zijn er volgens eigen zeggen 5.922 spijkers. De wijzers vertellen je over de plaats van de maan aan de hemel. Je ziet daarop de maans- en zonsverduisteringen aankomen. De twee gouden bollen van de aarde en de maan zijn er pas later aan gehangen.

Eisinga werd op een aantal onderdelen geholpen om het Planetarium te maken. In Fryslân heerste toen overigens een cultuur van wiskunde en astronomie. Eisenga was overigens geen eenvoudige wolkammer, want als meester-wolkammer had hij zo’n 400 mensen in dienst. Eisinga was trouwens later de zesde Nederlander die van de koning een lintje kreeg voor zijn bijzondere prestatie; hij werd Broeder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.

Eisinga schreef ook een handleiding voor zijn zonen, opdat zij na zijn dood het Planetarium in werking zouden (kunnen) houden. Echter, Eisinga overleefde zijn zonen. Tegenwoordig wordt zijn handleiding nog altijd gebruikt. Het Planetarium behoeft elke dag zorg, en af en toe bijstelling. Deze wondermachine vraagt dus wel het nodige onderhoud.

Eise Eisinga in beeld

Professor Van Swinden gaf een boekje uit in 1782 over dit Planetarium. Eise Eisinga leverde daartoe de benodigde gegevens aan, dus Eise was ook betrokken bij de totstandkoming van dit boek.

Behalve de koning brachten ook andere beroemdheden een bezoek aan Eisinga en zijn Planetarium. Eén van die bijzondere bezoekers van over de hele wereld was in 1783 bijvoorbeeld Gustav III, de koning van Zweden, die Eise incognito bezocht.

Van Swinden en Eisinga bleven elkaars vrienden. Ook professor Gadso Coopmans bleef Eisinga steunen. 

Eisinga was een patriot die zich tijdens een staatsgreep verzette tegen de macht van de Oranje-familie. Professor Elias Wigeria – tevens rechter - vervolgde Eise Eisinga daarvoor, en veroordeelde Eisinga tot opsluiting in het Leeuwarder Blokhuis, waar Eise samen met de andere opstandelingen van de staatsgreep gevangen zat. Eisinga wordt uiteindelijk voor vijf jaar verbannen uit Fryslân, en moest het eind van zijn verbanning afwachten in Groningen. Na zijn ballingschap komt Eise Eisinga wel weer terug naar Franeker, waar hij tenslotte een gevierde Franeker inwoner wordt.

Ik ga op reis en laat achter

Woensdag 16 maart 2022
 

Cover van 'Ik ga op reis en laat achter'

De pelgrimsreis naar binnen

'Simone Awhina' (artiestennaam van Simone Marjet Bak (1971-2020)) heeft jaren in Nieuw Zeeland en in Amerika gewoond. 

Ze emigreert op jonge leeftijd met haar vriend Nico vanuit Nederland naar Nieuw-Zeeland. Maar als Nico overlijdt aan een hersentumor, en precies een jaar later haar nieuwe vriend Jason een dodelijk auto-ongeluk krijgt, staat haar leven op de kop. Simone ontdekt in deze periode de helende kracht van haar stem, wint grote talentenjachten, en verhuist naar Amerika om daar als zangeres het geluk te beproeven. 

In een camper toert ze van optreden naar optreden; dromend van een leven vol glitter en glamour. Als na jaren het echte succes uitblijft, en het niet zo goed met haar gaat, heeft Simone behoefte aan bezinning. Als twijfel en wanhoop het leven van Simone beginnen te overheersen, en ze een burn-out nabij is, besluit ze impulsief de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela te lopen. 

Hartje zomer, ruim 800 kilometer over hoge bergen en door diepe dalen, helemaal alleen. Simone komt zichzelf tegen en beleeft haar heftige, maar avontuurlijke leven opnieuw. De eindeloze stappen, de eenzaamheid, de vermoeidheid en de bijzondere mensen op haar pad helpen haar de reis naar binnen te maken. Met het volbrengen van de zware tocht is het rusteloze zoeken voorbij, en datgene waar ze jaren naar verlangd heeft, komt bij terugkeer in Nederland geheel onverwacht in haar leven

Ontdekkingsreis naar Santiago de Compostela

Deze pelgrimstocht heeft Simone Awhina haar leven veranderd. Ze is als herboren teruggekeerd. De ervaringen van haar reis en van haar bijzondere levensverhaal zijn prachtig beschreven in Simone Awhina haar boek 'Ik ga op reis en laat achter'.

Simone heeft na haar pelgrimstocht met mede-schrijfster Jessica Menheer samengewerkt om al haar ervaringen van haar pelgrimstocht en van daarvóór èn daarna in dit boek te bundelen. De subtitel van dit boek luidt: 'Een ontdekkingsreis naar Santiago de Compostela'.
Simone wilde met dit boek een nieuw boek schrijven over bijzondere vrouwen.

Op zoek naar mijzelf

• Finisterre is letterlijk het einde van de wereld.
• Ik ben werkelijk niet meer wie ik was.
• Mag ik ook voor anderen dat lichtpuntje zijn?
• Misschien moet ik eens een tijdje weg; uit mijn normale leven stappen.
• Huilen is als het ware een reiniging van de ziel.
• Een pelgrimstocht op zoek naar mijzelf.

Mijn leven moet veranderen

• Mijn verstand zei me dat ik geld moest verdienen, maar mijn hart liet me heel subtiel voelen dat geld niet het allerbelangrijkste in het leven is.
• Ik weet niet precies wat ik nu zoek, maar ik weet wel dat mijn leven moet veranderen.
• Waarom ging ik altijd zo onvoorbereid en impulsief op pad?
• Tijdens het inpakken van mijn rugzak was het verrassend om te ontdekken wat belangrijk voor mij is.
• Deze pelgrimstocht is meer een innerlijke reis die ik wil maken.
• Het is toch nooit zoals je denkt of hoopt dat het zal zijn.
• Mijn intentie voor deze trip is om alles los te laten wat niet meer bij me past; om duidelijke inzichten te krijgen over de volgende stappen, en om het nieuwe toe te laten in mijn leven.
• Mijn rugzak is symbolisch voor alle ervaringen die ik met me meedraag.
• Ik realiseer me dat er werkelijk weinig mensen zijn die echt vrede en geluk ervaren.

Wat ik werkelijk nodig heb

• De man met wie ik zou trouwen, overleed.
• Vragen helpt echt.
• Ik loop deze tocht voor mezelf.
• Ik neem zelden de tijd om even te zitten en niets te doen.
• Hier bestaat geen haast.
• Dat is wat ik op dit moment werkelijk nodig heb.
• Het gevoel van rijkdom vult langzaam mijn hart.
• Ik vind het nog steeds niet eenvoudig om te ontvangen. Geven is veel gemakkelijker voor mij.
• Leuk om te zien waar andere mensen waarde aan hechten.
• Ik wil me juist zoveel mogelijk met mezelf en met de natuur verbinden.
• Ik denk er op dit moment zelfs serieus over na om mijn hele droom maar op te geven en iets gewoons te worden.

Bieden van liefdevolle hulp

• Het zingen bepaalt al jaren mijn leven.
• 'Awhina' betekent in het Maori: 'het bieden van liefdevolle hulp'.
• Echt grote bekendheid blijft uit.

Reizen verruimt je denken

• Ze is heel tevreden met dit eenvoudige bestaan.
• Reizen verruimt toch je denken, je visie, je wereld.
• Het is fijn rustig aan te doen, en de tijd te nemen om ook even stil te staan en goed om je heen te kijken.
• Jammer dat ik mij meestal richt op datgene wat ik nog níet bereikt heb.
• Ik voel me erg op mijn gemak in de rust van de natuur.
• Je kunt tòch niet voorspellen wat er gaat gebeuren, dus waarom zou ik mij daar nu al druk over maken?
• Het voelt fijn om met andere pelgrims te delen.
• Les van de Dag: leren om te vragen als je iets nodig hebt.
• Alleen lopen heeft ook zo zijn voordelen.

Het echte leven

• Hou je niet van vroeg opstaan, dan heb je op deze tocht een probleem.
• In deze herberg gaat om zes uur het licht aan, en moet je er verplicht uit.
• Als je je aandacht maar op iets leuks vestigt, dan gaat het lopen zoveel makkelijker.
• Dit is voor mij het echte leven. Hier moet ik niets. Hier kom ik tot rust.
• Een vriendschap tussen man en vrouw is dus wel degelijk mogelijk zonder seksuele lading.
• Als je een dierbare verloren hebt, dan beschermt deze jou.

Gewoonten overnemen

• Als je maar lang genoeg in een bepaalde cultuur leeft, dan ga je de gewoonten ervan vanzelf overnemen.

Kenbaar maken aan dierbaren

• De ziel is ook in staat om zich kenbaar te maken aan dierbaren.

Geen verwachtingen

• Het is nu zes weken geleden dat je doodging, en ik vind dat het tijd is dat je terugkomt.
• Er bestaat geen dood; alleen maar verwijdering van lichamelijk contact.
• Ik wil geen verwachtingen hebben, want dan word je alleen maar teleurgesteld.
• Het loopt toch altijd anders dan je verwacht.

Alles went

• Ik was blij om in de natuur niet steeds met anderen geconfronteerd te worden.
• Het was een vreemde ontdekking dat ik me juist in gezelschap nog eenzamer kon voelen, dan wanneer ik werkelijk alleen was.
• Alles went. Ook alléén slapen.
• Ik ontdekte hoe sterk en zelfstandig ik kon zijn.
• Het terughalen van deze zware periode uit mijn leven heeft heel wat in mij naar boven gebracht.
• Ik heb geleerd dat een simpele glimlach een groot verschil maakt.

Met een doel op deze aarde

• Weg met al die overbodige ballast.
• Het is belangrijk om de mensen van wie je houdt te vertellen hoe speciaal en belangrijk ze voor je zijn. Vertel het hun vóór het te laat is.
• Ik moet mijn geluk niet van anderen laten afhangen.
• Ik heb altijd sterk het gevoel gehad dat ik met een doel op deze aarde gekomen ben.
• We zijn allemaal op onze eigen manier belangrijk, en we kunnen een verschil maken.
• Als we even de moeite nemen om werkelijk naar een ander te kijken, dan kunnen we altijd wel iets ontdekken waar we een complimentje over kunnen geven. En... door een ander te zien, geef je die persoon ook het gevoel dat hij of zij bestaat, en dus betekenis geeft aan de wereld.

Stil zijn en luisteren

• Ik loop om inzichten te krijgen, en om los te laten wat niet meer bij me past.
• We zijn toch allemaal met elkaar verbonden? Wetenschappelijk is aangetoond dat de grenzen die wij zien tussen personen, er in werkelijkheid helemaal niet zijn.
• Het is niet bevorderlijk om met een schuldgevoel rond te lopen. 
• Veel mensen realiseren zich niet dat als we anderen vergeven, we tegelijkertijd onszelf vergeven.
• Als ik emoties in mijzelf kan helen, heeft dit ook effect op anderen.
• Eigenlijk zou ik voor mijn hele lichaam beter moeten zorgen.
• Misschien is het juist belangrijk om niet altijd sterk te zijn. Om ook te accepteren dat we soms moe, verdrietig of teleurgesteld zijn.
• Door te snel te lopen, kun je vele geschenken missen.
• Ik wil ook liefde voor alles en iedereen kunnen voelen.
• Als je stil bent en luistert, dan ben je altijd op de juiste plek op het juiste tijdstip.

Ontmoeting als bedoeling

• Steeds weer mag ik loslaten en erop vertrouwen dat we elkaar weer zullen ontmoeten als dat de bedoeling is.
• Je voelt je heel anders als je denkt aan de dingen waarvoor je dankbaar bent.
• Elke dag is weer anders; je kunt werkelijk niets plannen.
• Het beste is maar gewoon met de stroom mee te gaan.
• Wat moet het fijn zijn om geen ambitie te hebben, om niet voortdurend te streven naar verder en meer.
• Het leuke van een plan maken, is dat je het altijd kunt wijzigen.
• Alles heeft een mogelijkheid in zich voor bewustwording.

Liefde als grootste geschenk

• Ons leven wordt meestal gevormd door ons verlangen naar bevestiging.
• In de stilte komen we in contact met ons diepste zelf, en kunnen dit dan laten spreken.
• Als we de woestijn, de problemen, achter ons gelaten hebben, ontdekken we dat het ons iets geleerd heeft. Dat geeft perspectief. Het moeilijke aanvaarden is een waardevolle overwinning.
• In liefde ben je met zijn tweeën: degene die geliefd wordt, en degene die liefheeft. 
• Liefde is het grootste geschenk van het leven. Een bron van eindeloze vreugde; maar liefde kan ook pijn doen.
• Een mens is een raadsel, en soms begrijpen we onszelf niet eens.
• Het is belangrijk het licht te zoeken, en de hoop nooit op te geven.
• Van oude cultuur is in Amerika weinig terug te vinden.
• Deze tijd is voor mij, en die wil ik helemaal voor mezelf benutten. 
• Zolang ik niet te veel van de ander houd, kan ik ook niet gekwetst worden.

Een nieuwe wereld

• Nu gaat er ineens een nieuwe wereld voor hem open; een wereld waar hij eigenlijk heel bang voor is.

De muur om mijn hart

• De muur om mijn hart beschermt mij prachtig tegen verdriet, maar zorgt hij er ook niet voor dat ik de liefde waar ik zo naar verlang, nooit kan toelaten?
• Ben ik niet op pelgrimstocht om inzichten te krijgen, en een transformatie te ondergaan?
• Elke keer als je iets afkeurt in een ander, keur je dat ook in jezelf af.

Liefde leren ontvangen

• Ik wilde leren om liefde te ontvangen.
• Het is zo bijzonder om te ontdekken hoe je verandert als je over je angsten heen bent.
• Zingen is de verbinding met God.

Kiezen voor lijden

• Tranen zijn goed; ze maken de ziel schoon, zodat je de verbinding met God of De Bron kunt voelen.
• Je bent toch een onderdeel van het grote geheel.
• Door voorspoed en geluk groei je niet. Juist door tegenslag, moeilijke tijden, pijn en verdriet, ga je vragen, zoeken.
• Door te vragen, kun je antwoorden en inzichten krijgen.
• Hoe vaak blijven we niet hangen in een leven of een patroon dat eigenlijk helemaal niet meer bij ons past; dat ons niet gelukkig maakt.
• Gemakkelijke wegen brengen je niets.
• Als je de Camino bewandelt, dan kies je toch echt wel voor wat lijden. 
• Lijden draagt bij tot acceptatie, bewustwording en inzichten, dus tot groei.
• Bij een pelgrimstocht gaat het om de weg ernaartoe, en alles wat daarbij komt kijken.
• Het is belangrijk om je aan niets te hechten; aan mensen, uitkomsten of dingen. Als je dat wel doet, dan is er ook de angst om het te verliezen.
• Relaties, banen, woonplekken. Allemaal schijnbare zekerheden.
• Angst blokkeert, en is inderdaad een beroerde raadgever.
• You only have to be.

In het nu zijn

• Ze hebben me laten ervaren hoe het voelt om volledig in het nu te zijn, en het leven luchtig te benaderen.

Liefde en Angst

• Zo af en toe teruggebracht te worden naar de basis, is helemaal niet verkeerd. We hebben zoveel comfort, dat we vaak niet meer stilstaan bij de luxe ervan.
• Er zijn maar twee emoties die onze acties motiveren: Liefde en Angst. Iedere andere emotie is een variatie op één van deze twee.
• Veel van wat wij gewoonlijk als schaduwkanten zien, kan soms juist heel positief zijn.
• De essentie van iedereen is: Liefde.
• Niet overal aandacht aan besteden; dat zou best fijn zijn.
• De herbergen zijn inderdaad rumoerig, maar toch heeft het wel wat. Ook dat hoort bij deze pelgrimstocht.

Doe rustig aan

• Het leven dient zich in kleine stukjes aan; meer krijgt men niet te zien.
• Oordeel niet. 
• Ieder oordeel belet je te groeien.
• God is een eeuwigdurende reis.
• Het is belangrijk dat ik rustig aan doe.
• Iedereen heeft liefde en aanraking nodig.
• Weer krijg ik precies wat ik nodig heb.
• Het leven bestaat niet alleen uit leuke momenten.
• Dit is geen zonvakantie. Dit is een pelgrimstocht; en die moet je serieus nemen.
• Je loopt deze tocht toch om je leven te veranderen? Dan moet je daar niet te licht mee omspringen. Je moet goed voor jezelf zorgen.
• Men loopt de Camino om drie redenen, te weten: Dankbaarheid, Iets in je leven veranderen, Je ontplooien tot een mooie ster.
• Ik kan ook daadwerkelijk alleen zijn, en ik heb geen anderen nodig om mij gelukkig te voelen.

Kalm

• Zo fijn van het lopen is dat het zo kalm gaat, en dat je daardoor zoveel ziet.

Innerlijke rust

• The road must be done at the adequate pace; trying not to miss any opportunity to enjoy everything it offers.
• De Camino moet je alléén lopen als je werkelijk een transformatie wilt ervaren.
• Je moet je eigen pad bewandelen. Niet dat van een ander.
• Innerlijke rust en in het nu leven, zijn het allerbelangrijkste.
• Ontdek waar het leven wèl om draait.
• Is het geen tijd dat ik het eens rustig aan ga doen? Dat ik me meer ga verdiepen in plaats van steeds naar iets nieuws te zoeken?

Werkelijk gelukkig

• Hoeveel mensen zijn er nou werkelijk gelukkig? Hoeveel mensen doen datgene waar hun hart ligt; volgen hun passie?
• Mensen zijn werkelijk met elkaar begaan op deze ontdekkingstocht.
• Misschien is het wel goed dat ik gedwongen ben om op één plek te blijven. Om stil te staan. Ik verlang zo naar innerlijke rust.
• Ik wil op pad.
• Simone de Glamourgirl moet er eigenlijk niet aan denken om op Crocs te lopen, maar Simone de Pelgrim wil verder.
• Denk niet aan morgen. Leef in het nu. Voor je het weet, schiet je daar weer uit.
• Ik ben blij dat ik na alle liefdevolle zorgen die ik heb mogen ontvangen, nu een ander kan helpen.

Groei en bewustwording

• Als je ergens middenin zit, weet en voel je niet wat er werkelijk gebeurt. Pas als je eruit stapt, kun je het verschil voelen.
• Alle zintuigen in mij zijn wakker.
• Nu ik me hiervan bewust ben, kan ik dit loslaten, waardoor ik stilte van binnen kan ervaren.
• Ik heb ervaren hoeveel er in een week duidelijk kan worden; hoeveel je in een week kunt leren.
• Nu kan ik echt helemaal mijn eigen reis maken, mijn eigen Camino lopen.
• Ik heb mezelf op een nieuwe manier leren accepteren, en het is nu tijd om die liefde waar ik zo naar verlang, voor mezelf te gaan voelen.
• Ik verlang ernaar om in iedere cel van mijn wezen te voelen dat ik liefde ben.
• Het fijne van deze pelgrimstocht is dat je alleen maar bezig hoeft te zijn met eten, lopen en slapen.
• In het nu kun je één zijn met alles.
• Wat een prachtige geschenken heeft deze Camino mij al gegeven.
• Het is belangrijk dat je de Camino alleen loopt.
• Mijn hele leven draait om innerlijke groei en bewustwording.
• Ik zie elke ervaring als een mogelijkheid om te groeien.
• Een pelgrim wordt echt met veel respect behandeld.
• De Camino wordt ook wel 'de weg van de sterren' genoemd, omdat in vroeger tijden de sterrenhemel als richtingaanwijzer diende.

Loslaten, dat vasthouden

• Een heerlijk gevoel van innerlijke rust draag ik met mij mee.
• Vasthouden is forceren. Lóslaten, dat vasthouden.
• Ik loop alleen, en toch voel ik mij niet alleen. Juist in het alleen-zijn voel ik me vaak meer verbonden met de essentie van wie ik werkelijk ben.
• Als ik deze angst los kan laten, ben ik vrijer om echt in het moment te leven.

Alles verandert

• Vaak blijkt pas achteraf dat werkelijk overal een reden voor is; ook al is dat op dít moment moeilijk te begrijpen.
• Ik kom zoveel geweldige mensen tegen, en maak de mooiste dingen mee. Wat ben ik dankbaar dat ik hier ben.
• Alles verandert; niets blijft.
• De pelgrim kan genieten van de simpele dingen, en heeft geen luxe nodig.
• Je doelen moet je vinden met je hart.
• Ik ben gewoon een 'excitement junkie'.
• Wat zou het fijn zijn om niet door gebeurtenissen van buitenaf beïnvloed te worden.
• Alles heeft een eind; niets is blijvend.
• Hoe hoger de piek, des te langer de afdaling.
• Geven en nemen: een groot wederzijds geschenk in een relatie.

Voelen en vertrouwen

• Dus als je werkelijk iets voelt, vertrouw er dan op dat het voor de ander ook goed is.
• Het is tijd om weer bij je zachtheid te komen; je ware gevoelens te laten zien.

Liefde geven en krijgen

• Ik ben ook maar een mens met verlangens; en dit lichaam heeft er soms enorm behoefte aan om aangeraakt te worden. Huidhonger noemen ze dat.
• Het klopt toch allemaal maar weer precies. De puzzelstukjes vallen weer helemaal op zijn plaats.
• We gaan tot het uiterste om maar erkenning te krijgen, om te bewijzen dat we goed genoeg zijn.
• Liefde! Nou, dat heb ik in één leven echt niet onder de knie.
• Iedere ziel heeft een soort leerdoel.
• Om jezelf lief te kunnen hebben, is het belangrijk om eerst je kwaliteiten te herkennen.
• Iedereen is meester en student tegelijk.
• Ik wil af en toe ook wel eens zwak zijn, en gesteund worden door een ander.
• Je geeft zoveel liefde. Je hebt het toch ook nodig om die terug te krijgen?

Alleen en samen

• Alleen door gewoon eerlijk te zijn, kun je een goede relatie opbouwen en behouden.
• De Camino loodst je versneld door het hele leven.
• Waarom is het toch steeds weer wennen om alleen te zijn?
• Samen delen en samen zijn, is waar mijn ziel naar verlangt.
• De één verdwijnt, en zó loopt er weer een ándere pelgrim met je mee.
• Het is niet goed of fout om te praten terwijl je deze pelgrimstocht maakt.
• Als je in de emotie van missen zit, dan ben je je niet bewust van wat er nu in je leven is.

Goed voelen

• Op deze tocht ervaar ik saamhorigheid, behulpzaamheid, warmte en liefde voor elkaar.
• Ik kies ervoor om geen tijd en energie te steken in mensen die mij niet op een positieve manier voeden.
• Ik ben nu 26 dagen onderweg, en voel me belabberd.
• Voordat je kunt transformeren, moet je eerst opruimen.
• Ik geloof dat God mij aanmoedigt om te luisteren naar dat wat goed voor mij voelt.
• If you obey all the rules, you miss out on all the fun.
• Wat een prachtige boodschap: zeker weten dat iets echt goed moet voelen voordat we een volgende stap nemen.

Leven als leerschool

• Door gedwongen te worden om langzamer te gaan lopen, besefte ik waar de Camino werkelijk over gaat.
• Anderen met een snel tempo, weten niet wat ze missen.
• Jij hebt geluk; jij weet wat jouw passie is.
• Het is eerst belangrijk om te ontdekken waar jij echt blij van wordt.
• Elke baan heeft mij wel iets geleerd waar ik in mijn verdere leven baat bij kan hebben. Het leven is mijn leerschool.
• Misschien is het beter om al je verwachtingen los te laten. Het zijn je verwachtingen die je teleurstellingen geven.
• Ik ga toch eens proberen om met gedoseerde energie te werken.
• Balans; daar draait het leven om.

Het Grote Loslaten

• Bij Cruz de Ferro (IJzeren kruis) laten veel pelgrims een steen achter. Ik voel dat dit een mijlpaal is. Dit is de plek van het Grote Loslaten.
• De rups maakt mij duidelijk dat alles tijd nodig heeft. Alles is deel van een proces.
• Zoveel verschillende mensen, zoveel verschillende manieren om naar Santiago te gaan.

Stap voor stap denken

• Als je je aan de leuke dingen hecht, hecht je je ook aan de niet-leuke dingen.
• Je mag iemand nooit op zijn uiterlijk beoordelen.
• Ongelooflijk wat een pauze met je kan doen.
• Het helpt echt om in het nu te leven; stap voor stap te denken.

Tevreden met een simpel bestaan

• Het fijne van de Camino is dat er geen tijdschema's zijn, en je je eigen tempo kunt volgen, hoewel je vaak vroeg wakker wordt door het gerommel van de andere pelgrims die al zijn opgestaan.
• Niets veranderlijker dan een mens.
• Ik doe teveel mijn best, probeer te hard. wil te graag, en dan werkt het niet.
• Het is toch het verlangen naar iets dat zorgt dat je stappen onderneemt.
• Mijn dromen, mijn verlangens en mijn passie zetten mij aan tot beweging.
• Ik wil niet meer gefocust zijn op het waarmaken van mijn dromen; ik wil kunnen genieten van het verlangen op zich. Toch benijd ik soms de mens die gewoon tevreden is met een simpel bestaan.
• Ik word niet meer gedreven door verlangen, en dat geeft heel veel rust.
• Het gaat er uiteindelijk om welke keuzes je maakt.
• Ik ben net zoals iedereen gewoon helemaal perfect.
• Ik mag ook gewoon zijn. Niet Doen, maar Zijn.
• De liefde van een kind is wonderbaarlijk; maar ook de liefde van de ouder voor het kind is wonderbaarlijk.
• We kunnen niet ver vooruit kijken; we weten nooit wat de toekomst brengt. Je weet pas welke volgende stap je kunt nemen, als je de vorige stap gezet hebt. Daarom is het zo belangrijk om gewoon stap voor stap, dag voor dag te leven, denk ik.
• Iedere stap brengt mij dichter bij mijn doel.

Als een ander mens terugkomen

• Heerlijk; dit kan alleen maar op de Camino gebeuren.
• Het kan toch niet anders dan dat je als een ander mens terugkomt?
• Iedereen die hier loopt, is wel op zoek naar iets.
• Als je nooit stappen onderneemt, zul je ook nooit vallen.
• Het is de kunst om ook in het echte leven zo open en alert te zijn dat je de gele pijlen niet mist. Als je oplet, zul je merken dat de juiste richting zich vanzelf aandient.
• Als je iets loslaat, en het komt bij je terug, dan is het werkelijk voor jou bestemd.

Accepteer de situatie

• Het is één grote stroom van mensen.
• Ik laat mijn gemopper los, oordeel niet en accepteer de situatie.
• Eigenlijk hebben we niet meer nodig dan wat nu in onze rugzak zit.

Nieuw voornemen

• Je kunt je leven zo druk maken als je zelf wilt.
• Mijn nieuwe voornemen is om regelmatig tijd vrij te maken om te ontspannen.
• Alles had mij wel iets te zeggen.
• Ik merk nu dat vooral de mensen met wie ik gelopen heb, de toevallige ontmoetingen en de passanten veel in mij in gang gezet hebben.
• Elk moment heeft op zich waarde, en het gaat erom te accepteren wat is.
• Elke vorm van gehechtheid werkt beperkend.
• Deze pelgrimstocht heeft mij laten zien wie ik werkelijk ben.
• Het is maar net hoe je er zelf over denkt, en wat je ervan maakt.

Ervaringen en inzichten

• Ik kan wel van alles gaan bedenken wat mij zou kunnen overkomen, maar een feit is het niet.
• Een ieder zal zijn eigen ervaringen en inzichten meenemen naar de 'gewone' wereld.

Geen feest of vakantie

• Ontdek je eigen ster en laat je licht stralen.
• De Camino was geen feest of vakantie voor mij. Het was een intensieve ervaring, die behoorlijk wat voor mij in gang gezet heeft.

Alles is anders

• Als het de bedoeling is dat je iemand tegenkomt, dan zal deze persoon op het juiste moment in je leven verschijnen.
• Alles is anders voor een pelgrim.
• Ik hoef niet mijn hele leven vast te zitten aan één ding. Ik heb altijd opnieuw een keuze.

Nooit meer dezelfde zijn

• Gebeurtenissen of invloeden van buitenaf bieden je geen blijvende vervulling. De diepe vervulling kan alleen van binnenuit komen.
• Je kunt veel meer bereiken als je vanuit rust werkt, dan wanneer je voortdurend op je wilskracht vaart.
• Voor de buitenwereld zie ik er waarschijnlijk hetzelfde uit, maar ik zal nooit meer dezelfde zijn.
• Eén ding is zeker in het leven, en dat is dat alles voortdurend verandert.
• Straalt mijn innerlijke ster niet ook altijd, en krijgt zij juist niet meer glans door donkere tijden?

Zichtbaar veranderd

• Mijn voettocht naar Santiago de Compostela is misschien voorbij, maar daarmee eindigt het natuurlijk niet.
• Deze pelgrimstocht heeft me ook voor de buitenwereld zichtbaar veranderd.

De stroom van het leven

• De stroom van het leven brengt je wat je nodig hebt.

Pelgrimeren betekent de weg van ons verlangen gaan.

(Anselm Grün)

Hoge noren worden rollerskates

Dinsdag 15 maart 2022

Hoge noren op een onderstel van rolschaatsen

Verkopen met een verhaal
Kopers en verkoper van Marktplaats weten maar al te goed dat het kopen en/of verkopen van allerhande zaken meer is dan een artikel ruilen voor een acceptabele prijs.

Veel mooier dan de verkoop zijn soms de verhalen rondom een aankoop en/of een verkoop.

Zo ook vandaag.

Vorige maand verkocht ik via Marktplaats mijn hoge noren, waar ik veel kilometers en toertochten mee heb geschaatst in de afgelopen jaren. Het waren exclusieve wedstrijdschaatsen van het merk en type Ving 100 Racer Ballangrud.

Nog altijd skates

De koper runt een skate-shop in België, en hij meldde na het in ontvangst nemen van zijn aankoop dat hij deze hoge noren zou gaan ombouwen tot een paar roller skates.

Zo gezegd, zo gedaan, en vandaag ontving ik vanuit België een aantal foto's van het resultaat van zijn vakmanschap. De schoen van de hoge noren is overgezet op het onderstel van een paar rolschaatsen uit de 80er jaren van de vorige eeuw, waarmee een voor mij bijzonder eindresultaat is gecreëerd.

Dit alles betekende dan wel het einde van mijn geliefde hoge noren, maar het is aan de andere kant ook wel weer heel mooi om te zien dat ze op deze manier een grondig andere en geheel nieuwe toekomst tegemoet gaan, waarbij aangetekend dat het ook nu nog altijd 'skates' zijn.

SRK-werkgroepen nog eenmaal bijeen in Hollandscheveld

Zaterdag 12 maart 2022
 

Bijeenkomst van SRK in Hollandscheveld

Stichting Rusland Kinderhulp

De in Hollandscheveld gevestigde Stichting Rusland Kinderhulp (SRK) heeft na de kernramp in het Oekraïense Tsjernobyl gedurende 25 jaren kinderen uit Belarus opgevangen voor fysieke herstelperioden van enkele weken in gastgezinnen in Nederland. Ongeveer 15.000 kinderen zijn in de afgelopen jaren via de 25 SRK-werkgroepen uit heel Nederland naar Nederland gehaald, om voor een periode van acht weken hier te verblijven in Nederlandse gastgezinnen. Veel van die kinderen kwamen daarna regelmatig weer terug naar Nederland gedurende vier weken zomervakantie en/of gedurende twee weken kerstvakantie, zo ook bij ons thuis. Soms kwamen dan ook broertjes en zusjes en/of ouders met hun kind voor zo'n kort verblijf mee naar de Nederlandse gastgezinnen.

Stichting Rusland Kinderhulp is een niet-politieke, maar vooral wel humanitaire hulporganisatie, die zich met alleen vrijwilligers vanuit de bijbelse overtuiging al zo'n 25 jaar bezighoudt met deze vorm van kinderhulp, met nu en dan ook uitbreidingen naar onder andere scholen, kindertehuizen, ziekenhuizen en in agrarische opbouwprojecten.

Humanitair kinderhulp in Belarus

Na ongeveer een kwart eeuw humanitaire kinderhulp heeft het bestuur van Stichting Rusland Kinderhulp in overleg met haar lokale werkgroepen besloten om de werkzaamheden van de werkgroepen in den lande te beëindigen, en om daarna ook de activiteiten van SRK verder af te bouwen.

De meeste werkgroepen zijn inmiddels opgeheven, en er resteren nu nog zo'n vijf werkgroepen, die al dan niet incidenteel bijeenkomen om iets te organiseren waar dat nog kan. Zo langzamerhand wordt het tijd dat ook deze laatste werkgroepen zich opheffen en dat zij hun activiteiten definitief beëindigen.

Ondertussen rees bij het stichtingsbestuur van SRK en bij enkele werkgroepen de vraag wat met de laatste nog resterende gelden aan humanitaire kinderhulp gedaan kan worden in deze periode van beëindiging.

Om die beide zaken als bestuur met de resterende werkgroepen te bespreken, hebben we vandaag een bijeenkomst georganiseerd in de bakermat van SRK, in Hollandscheveld.  Alle nog resterende werkgroepen en bestuursleden en enkele adviseurs van SRK zijn vandaag naar deze bijeenkomst gekomen. De SRK-werkgroepen van Putten, Noordscheschut, Meppel, Bergentheim en Westland zijn alle aanwezig.

Bijeen in Hollandscheveld

De aanwezigen worden om 9:30 uur welkom geheten door Klaas Koops, de bestuursvoorzitter van SRK. Na zijn woorden van welkom en het met bijbellezing en gebed openen van deze bijeenkomst, vertelt Klaas over de huidige stand van zaken (waaronder van SRK in Nederland en van haar partnerorganisaties Help People en HTT) in Belarus (Wit-Rusland). De eerstgenoemde partner is momenteel op non actief gegaan en de organisatie van HTT is al overgedragen aan Youth for Christ, waarvan inmiddels één vertegenwoordiger in het SRK-bestuur zitting heeft genomen.

De jarenlang georganiseerde busreizen van Wit-Russische gasten en Nederlandse gastfamilies is definitief tot een einde gekomen. Wij prijzen ons derhalve dan ook gelukkig dat onze Wit-Russische pleegdochter Aksana in december 2019/januari 2020 nog twee weken lang bij ons thuis heeft gelogeerd, samen met haar echtgenoot en hun twee kinderen. Onvergetelijk zijn voor ons gezin en voor onze naaste familie de feestelijke dagen rond Kerstfeest en jaarwisseling, die we ruim twee jaar geleden met elkaar hebben beleefd. Waarde(n)vol ook.

Daarna verwijst Klaas Koops in de bijeenkomst van vanmorgen naar de recente humanitaire SRK-actiemaand van december 2021, verwijzend naar de informatie die daarover nog steeds op de website van SRK staat.

Verbindingen in de regio

Ook de huidige oorlogssituatie in Oekraïne komt als vanzelfsprekend af en toe aan de orde, vooral ook omdat er op diverse vlakken relaties zijn tussen met name Rusland, Belarus en Oekraïne, waaronder bijvoorbeeld ook familierelaties van inwoners van deze landen. Zo weten we bijvoorbeeld dat er momenteel ook voormalige Wit-Russische gastkinderen van SRK in Oekraïne wonen, bijvoorbeeld omdat ze getrouwd zijn met Oekraïense partners. We begrijpen natuurlijk ten volle dat hier nu heel veel angst, pijn en verdriet wordt gevoeld, nu het in hun inter-regio zo spannend is.

We horen dat inmiddels ook alle financiële adoptieprogramma's van SRK voor humanitaire hulp aan bijvoorbeeld Wit-Russische kinderen, zorginstellingen en scholen noodgedwongen zijn beëindigd.

Er bestaat nog een kans dat het wel mogelijk zal zijn om de langlopende agrarische projecten voor Wit-Russische schooltuinen nog wel door te laten gaan. Zo kunnen we in elk geval nog iets betekenen voor onze Wit-Russische vrienden, scholen en kinderen.

Einde en nieuw begin?

Duidelijk is dat de activiteiten van SRK in de loop van de tijd geheel zullen worden beëindigd, maar SRK beveelt uiteraard alle gastkinderen en hun families en ook eventueel (weer) mogelijke humanitaire project nog wel van harte aan. Hopelijk zullen er kerken en/of andere humanitaire/diaconale organisaties zijn en/of komen, die de humanitaire hulpverlening zullen kunnen en zullen gaan voortzetten.

Onze laatste bijeenkomst van SRK met haar werkgroepen wordt beëindigd met een dankgebed voor wat allemaal al wel is gedaan en bereikt, en met een voorbede voor mensen in humanitaire nood, dichtbij en veraf.

Drenthepad van Gieten naar Exloo

Vrijdag 11 maart 2022
 

Bij Nederlands grootste hunebed, nabij het Hunebedcentrum in Borger

Wandelen door Nationale Parken

In 1996 publiceerde Nivon Natuurvrienden Nederland haar wandelgids van het Drenthepad, dat deel uitmaakt van het landelijk netwerk van doorgaande, meerdaagse wandelroutes in Nederland. In 2021 kreeg ik voor mijn verjaardag van onze kinderen onder andere de routegids van dit pad, in de 6e druk van 2019. Dit Drenthepad is een zogenoemd Streekpad, nummer 6, waarmee je het oer-Drenthe ontdekt, al wandelend door Drenthes Nationale Parken en door het Geopark, op het oudste naoorlogse langeafstandswandelpad van Nederland. Het is een pad om te genieten van Drenthe, over paden en wegen, langs akkers en weiden, door bossen en over heide, over het zand en door het veen. In Geopark De Hondsrug maak je kennis met de prehistorie van de provincie Drenthe. Onderweg ervaar je de rust en ruimte van deze mooie provincie.

• Nadat je bent vertrokken uit Beilen, kom je al snel in één van de mooiste natuurgebieden, om daar de uitgestrektheid van het Nationaal Park Dwingelderveld te ervaren. 
• Via Havelte, door het Holtingerzand en door Diever kom je in het Nationaal Park Drents-Friese Wold. Uitgestrekte bossen, heide en stuifduinen laten je genieten van Drenthe op zijn mooist. 
• Tussen Leek en Eelde (in de Drents-Groningse Wolden) beleef je de Onlanden en voert het Drenthepad je langs schitterende landgoederen. 
• Je betreedt het Nationaal Park Drentsche Aa; een gebied dat als stroomdal is opgebouwd uit tientallen diepjes, stroompjes en romantisch kronkelende beken, in een landschap van heide, kleurrijke hooilanden en esdorpen.  
• Al snel kom je daarna in het UNESCO-Geopark. Op de Hondsrug wandel je door de Strubben en het Kniphorstbosch op het oostelijk deel van het Drenthepad. De route voert hier door het ‘Pompeï van Drenthe’: het enige archeologische reservaat van Nederland. met grafheuvels, hunebedden en middeleeuwse karrensporen. De route leidt je over de Hondsrug langs grafheuvels, hunebedden en middeleeuwse karrensporen naar het grootste hunebed van Nederland in Borger en je komt langs het Hunebed-centrum. 

Onderweg op het Drenthepad maak je ook kennis met Pingo-ruïnes, ontstaan in de laatste ijstijd. 

Kortom, dit is een langeafstandswandeling door het ontstaan van het gebied, van de provincie Drenthe.

Drenthepad in 58 etappes

Het Drenthepad bestaat uit 58 afzonderlijke etappes, welke allemaal omschreven zijn de wandelgids, met daarin veel informatie over de route en over wetenswaardigheden onderweg. De kortste etappe is 2,5 kilometer en de langste etappe is 7,5 km. Tussen Beilen (start) en Beilen (finish) kun je zelf de lengte van elke dag-etappe bepalen.

Achtereenvolgens loop je:

• 32,5 kilometer door het Dwingelderveld;
• 19 km over de Havelterberg;
• 20,5 km door het Drents-Friese Wold;
• 20,5 km door het Fochteloërveen en Veenhuizen;
• 31 kilometer door Noord-Drentse esdorpen;
• 17,5 km door de Drents-Groningse Wolden;
• 33,5 km door de Drentse Aa;
• 57 km over de Hondsrug;
• 35,5 km door Zuid-Drentse esdorpen;
• 62 km door het Hart van Drenthe.

Hondsrug

Ruim twee weken geleden wandelden Durkje en ik de tocht van Midlaren naar Gieten.

De 35e tot en met de 39e etappe van vandaag lopen over de Hondsrug.

De totale afstand van de vijf etappes die we vandaag wandelen, is 26,5 kilometer. 

We beginnen in Gieten en lopen vandaag naar Exloo.

Van start in Gieten

Met beide auto's rijden Durkje en om 7:45 uur van Feinsum naar Exloo. Daar laten we de ene auto achter, om vervolgens met de andere auto samen door te rijden naar Gieten, waar om 9:45 uur onze etappe vandaag begint op de Oude Groningerweg, in het noordoosten van Gieten.

Het is nagenoeg onbewolkt. De temperatuur is vanmorgen in Feinsum 4 graden Celsius, en in Gieten 6 graden Celsius, en die loopt vandaag op naar 12 graden Celsius. Het blijft nagenoeg onbewolkt, dus de zon schijnt onafgebroken. Gedurende onze hele wandeldag blijft het droog. Alhoewel het vanmorgen vroeg tussen Gieten en Gasselte met tegenwind nog wel behoorlijk fris waait, wordt het daarna buitengewoon aangenaam voorjaarsweer. Op heel veel plekken bloeit het eerste speenkruid al, hetgeen de voorjaarssfeer onderstreept.

Via Bonnen richting Gasselte

Vanuit Gieten gaan we het wandel- en fietspad van de Zwartel op.

Verderop - aan de overzijde van de Spekstoep - gaan we verder op de Oude Wildervanksterweg. Direct daarna gaan we de Hondsrugweg op. Als we die beklimmen, zien we op een gegeven moment linksachter ons de plaats Gieten in het dal aan de voet van de Hondsrug liggen. We klimmen hier dus behoorlijk.

Daarna volgen we De Bonne naar het buurtschap Bonnen. 

Ter hoogte van de Bonnerschool steken we de Bonnen over, om dan verder te wandelen op het Meulenpad. Ten oosten van de Groote Kamp passeren we enkele naast elkaar liggende prehistorische grafheuvels.

Via de Varik gaan we dan iets verder de Verlengde Looweg op, waar we op het brede zandpad een aantal vakantiebungalows passeren, staand links en rechts van de zandweg. Daarna gaat de route verder in zuidelijke richting over de Looweg.

De Looweg verlaten we om dan over een onverhard pad tussen de akkers door, en even later over een bospad door een langgerekte, smalle bosstrook naar de oude spoorbrug te lopen, die hier over de voormalige spoorlijn Assen-Stadskanaal (1904-1970) ligt. 

Aan de andere kant van deze spoorbrug lopen we bij het spoortalud naar beneden, om dan over het oude spoortracé naar Gasselte te lopen.

Ravijnzicht en Drouwenerzand

Door een kunstmatig verdiept spoordal met links en recht hoog opgaande wallen volgen we het spoorpad. Daarbij passeren we het rechtsboven ons liggende bungalowpark met de toepasselijke naam 'Ravijnzicht'.

We gaan in de bebouwde kom van Gasselte op zoek naar een koffiepauzeplek, maar vinden die pas ver voorbij de N378, pas aan de zuidkant van het dorp. Vlak voordat we namelijk Gasselte verlaten, zien we ter hoogte van de basisschool aan de rand van het dorp een richtingwijzer naar het dorpshuis. Op goed geluk lopen we naar het dorpshuis naast de school, en tot onze verrassing blijkt de deur open te zijn. Binnen ontmoeten we de pachter van het horeca-gedeelte, die vertelt dat het dorpshuis officieel gesloten is, maar dat hij van harte bereid is om voor ons koffie te zetten. Even later zitten we gezellig met de gastvrije man koffie te drinken in een verder lege zaal van het dorpshuis.

En dan gaan we het Drouwenerzand op, dat is gevormd door langdurige zandverstuiving. Eerst doorkruisen we een klein heideveld, met een ondiepe, maar brede zandkuil. Verderop gaan we langs de open bosrand in oostelijke richting over een zandpad het grote heideveld van het natuurreservaat Drouwenerzand op.

Verderop maakt de route een bocht rechtsaf, waarna we het heideveld doorkruisen over een zandpad.

Even later gaan we het bos weer in, bij een mooie solitaire boom op de scheiding van heide, zandvlakte en bos.

Ook hier in het bos zien we links en rechts van ons in nog veel schade van de drie stormen, die drie weken geleden Nederland teisterden. Nog niet alle omgevallen bomen die over de bospaden zijn gevallen, zijn verwijderd, dus af en toe moeten we nog wel over de omgevallen bomen heen stappen.

Waar het dorp Drouwen begint, verlaten we het Drouwenerzand.

Langs prehistorische grafheuvels en hunebedden

Over de Dikmeerweg en de Kampvenenweg steken we de Kampenesch over.

Van de Lemerweg gaan we even later over op de Hofakkersweg. Voorbij de kruising met de Stobbenweg steken we dan de Oosteresch over, op weg naar het buurtschap Bronneger.

Over de Dorpsstraat lopen we door Bronneger naar de Steenakkersweg. Dat is een mooi pad over de Zuideresch, naar en langs de grafheuvels, en ook naar een groep van vijf hunebedden in de Bloemendellen; een bijzondere plek op de Zuideresch van Drouwen.

In de bocht van het pad zitten hier twee wandelaars genoeglijk in de zon op een houten bank een broodje te eten, met het zicht op de zwerfkeien en het hunebed iets verder en hogerop op de Zuideresch.

Wij gaan nu over de Hogeweg door de Bloemendellen naar het zuiden, in de richting van 'Hunebedhoofdstad' Borger.

Borger wandelen we binnen ter hoogte van het Hunebedcentrum in het Geopark De Hondsrug, het openluchtmuseum van Borger.

Over het museumterrein lopen we door naar het 26 meter lange hunebed; het grootste van Nederland, met ook de grootste deksteen van Nederland.

Het is een indrukwekkend groot prehistorisch grafmonument van de Trechterbekercultuur uit het Oertijdperk. 

Buinerveld en Boswachterij Exloo

De route gaat helaas niet door het oude dorpscentrum van Borger. Door enkele woonstraten - onder andere de Hunebedstraat - loop je naar de N374, die Borger doorsnijdt. We volgen die N374 een eindje, en lopen zo de bebouwde kom van Borger al weer uit.

De route gaat verder door een woonwijk, gelegen aan het Kanaal Buinen-Schoonoord. Aan de Dingspil passeren we een speeltuintje van deze woonwijk. Daar nemen we plaats op de houten bank bij de speeltoestellen en de grote boot-zandbak, die vol ligt met zandbakspeelgoed. Hier beleggen we onze lunchpauze. Even later komt een grootmoeder in het speeltuintje met twee van haar kleinzonen, die er naar hartenlust spelen in het zand en op de glijbaan. De oudste van de twee jongetjes vertelt ons dat hij later hetzelfde werk wil gaan doen als zijn vader, die werkzaam is in het Distributiecentrum van de Jumbo, in Beilen. 

Na deze rustpauze steken we het kanaal over, om dan tussen het Vakantiepark Hunzedal en de plaatselijke voetbalvelden door verder te gaan op de Oosterweg.

Daar gaan we het bosgebied van het Buinerveld in, onder andere over het Mammoet Voetspoor.  

Over het heideveld lopen we naar de (vermoedelijk een) Pingo-ruïne, een hele grote, vijf meter diepe gletsjerkuil in het bos. Over mooie bospaden gaat het vervolgens rond en door het Stormbos van het Buinerveld. Her en der liggen de heel lang geleden omgevallen bomen, inmiddels dik bemost, en nu stralend mooi mosgroen in het volle zonlicht van deze prachtige wandeldag.

Ten noorden van Iemenhees pauzeren we kort nog even op een picknickbank naast een rechthoekige waterplas van het Eeser Veld. 

Ten zuiden van Iemenhees passeren we nogmaals een hunebed uit de IJzertijd, midden in dit bosgebied van Boswachterij Exloo.

Naar Exloo

Nu hoeven we nog maar enkele kilometers te wandelen door Boswachterij Exloo, totdat we op de Bosrand arriveren in Exloo.

En dan wandelen we tot slot over de Hoofdstraat tot aan de T-kruising met de Schoolstraat. Vlakbij het gemeentehuis, en naast de Schaapskooi midden in het dorp hebben we vanmorgen onze auto geparkeerd. Het is 16:15 uur als we arriveren bij onze auto.

Met deze auto rijden we terug naar Gieten, waar we de andere auto afhalen bij ons startpunt van vandaag, en dan rijden we vanuit Gieten weer terug naar huis, terugblikkend op 26,5 prachtige voorjaarszonnige kilometers op het Drenthepad.

Wandelaars en pelgrim op het Jabikspaad bij Feinsum

Dinsdag 8 maart 2022
 

Pelgrim Heleen bij Refugio Ultreia Feinsum

Voorjaarswandelen
We zijn deze week gezegend met prachtig voorjaarsweer. De zon schijnt doorgaans volop en verwacht wordt dat de maximumtemperatuur in deze week al boven de tien graden Celsius uit zal komen.

De natuur ontluikt daardoor zienderogen, maar we zien in Feinsum - sowieso vandaag - dat het ook effect heeft op het aantal wandelaars dat Feinsum doorkruist en/of passeert.

Jabikspaad

Zo gaat er vanmorgen vroeg al een groep wandelaars - komend vanuit Stiens - vanaf de Hege Hearewei (tevens Jabikspaad) het steenpad op, het veld in, in westelijke richting, daarbij Feinsum achter zich latend. 

Hege Hearewei

Even later doorkruist een groep wandelaars - die heel regelmatig Feinsum vanuit Stiens bezoekt - ons dorp, en gaat vervolgens over de Hyltsjebrêge de Hege Hearewei op, om dan over het Jabikspaad richting Stiens weer te lopen.

Nog weer later komt er wederom een wandelgroep door ons dorp, en ook deze wandelaars steken It Kanael over via de Hyltsjebrêge, om dan eveneens over het Jabikspaad op de Hege Hearewei richting Stiens te wandelen. 

Pelgrim Heleen

Aan het eind van de middag bereikt pelgrim Heleen ons dorp via het Jabikspaad. Heleen is vanmorgen rond 6:00 uur vanuit het Limburgse Weert vertrokken met de trein, om vanmorgen in één keer door te reizen naar de Groate Kerk van Sint-Jacobiparochie, het officiële startpunt van het Friese Jabikspaad, dat deze pelgrim deze week zal gaan bewandelen tot aan het Overijsselse Hasselt, om dan ook nog even door te lopen naar Zwolle op het vervolg van de noord-zuid-pelgrimsroute.

We ontvangen pelgrim Heleen buiten bij onze refugio voor een koffiepauze op haar doorgaande pelgrimsroute. Haar eerste pauze was op Zwarte Haan. Zittend op het terras wisselen we - uit de wind en heerlijk in de zon - onze pelgrimservaringen en andere verhalen uit.

Naar Stiens, en verder

Na deze pauze gaat Heleen nog een eindje verder, met ook het pelgrimsstempel van onze Refugio Ultreia Feinsum in haar pelgrimspaspoort en in haar Jabikspaad-stempelkaart. 

Ook zij verlaat Feinsum over de Hyltsjebrêge, om dan tot slot nog in een half uur de laatste twee kilometers van het Jabikspaad van Feinsum naar het centrum van Stiens af te leggen, waar ze vannacht zal overnachten in een Stienser bed & breakfast-accommodatie.

Morgen gaat ze verder op het Jabikspaad, richting Leeuwarden en Wirdum, naar Wytgaard.

Maar eerst gaat rond het avonduur de zon onder, met een rode gloed. Einde van een prachtige wandeldag. 

Zonsondergang in Feinsum

Maandag 7 maart 2022
 

Zonsondergang in Feinsum

Treuren over de verwoesting van de stad

Zondag 6 maart 2022
 

Jeremia treurend over de verwoesting van Jeruzalem

Verwoeste steden in de 20e en 21e eeuw
Vanuit het verre verleden, maar ook van het recente verleden, en zelfs in het heden kennen we de beelden van steden die door mensonterend oorlogsgeweld zijn en worden verwoest.

Gisteren, vandaag en morgen hoeven we slechts enkele minuten naar de nieuwsitems te kijken over onder andere Kiev, Charkov, Cherson en Marioepol in Oekraïne, om te zien hoe destructief nietsontziende mogendheden eeuwenoude steden verwoesten, tot slechts onherbergzame ruïnes resten.

Van iets oudere datum kennen we daarnaast ook de afschuwelijke beelden van de verwoeste steden Aleppo, Raqqa en Homs in Syrië.

Van de Tweede Wereldoorlog hebben velen vreselijke beelden gezien van geruïneerde steden zoals Rotterdam & Nijmegen, Dresden & Berlijn, London & Coventry, en Hiroshima & Nagasaki.

Verwoeste steden in de Bijbel

Nog veel verder terug kennen we de verhalen uit de Bijbel over de verwoesting van bijvoorbeeld Babel & Jericho, van Sodom & Gomorra, en van Jeruzalem.

Onze Nederlandse meesterschilder Rembrandt van Rijn kende ook de bijbelverhalen over de verwoeste steden. In het jaar 1630 schilderde Rembrandt het schilderij 'Jeremia treurend over de verwoesting van Jeruzalem', dat boven aan deze blog is afgebeeld.

Op zijn schilderij zie je - zittend naast een grote zuil - de profeet Jeremia zitten, treurend om de ondergang en verwoesting van de stad Jeruzalem. 

De profeet had deze stadsramp wel voorspeld, maar ook hij heeft de verwoesting van zijn geliefde stad niet kunnen voorkomen. 

Het leger van de Babylonische koning Nebukadnessar II is Jeruzalem strijdend naar binnen getrokken, en heeft de stad geplunderd en in brand gestoken. Die val van de stad is door Rembrandt ook op dit schilderij afgebeeld, maar overduidelijk is te zien dat het de treurende profeet is - door Rembrandt op de voorgrond vol in het licht gezet - die de hoofdpersoon is van dit historisch tafereel. Het lijden staat centraal.

Eerste klaaglied over wat er met Jeruzalem is gebeurd

Het bijbelboek Klaagliederen begint met de beschrijving van de ondergang van Jeruzalem. 

De bruisende stad van weleer is verleden tijd.

Dit bijbelse klaaglied - dat hieronder staat geschreven - gaat voorzeker niet over de verwoeste steden van Oekraïne, maar in dat klaaglied herkennen we wel de gevoelens van vertwijfeling, verbijstering, verlies en lijden. 

Van de verwoeste steden vroeger en nu is het altijd de bevolking die het slachtoffer is van oorlogsgeweld. Dat zagen we vroeger; dat zien we nu.

Van winnen is in geen enkel opzicht sprake; van lijden des te meer, en ... veel te veel.

Wat zit Jeruzalem daar eenzaam! 

De stad waar eerst zoveel mensen woonden,

zit er nu bij als een eenzame weduwe.

De stad die eerst zo machtig was,

de koningin van de steden,

is nu veroordeeld tot slavernij.

's Nachts huilt ze bittere tranen.

De tranen stromen haar over de wangen.

Geen van haar vrienden  troost haar nu.

Ze hebben haar allemaal in de steek gelaten.

De bewoners van Juda zijn gevangen meegenomen.

Wie achterbleef, is gevlucht voor de ellende en de slavernij.

De bewoners van Juda wonen verspreid over andere volken,

maar ze hebben geen rust.

Overal worden ze achtervolgd.

De wegen naar Jeruzalem treuren,

omdat er niemand nog voor een feest naar Jeruzalem komt.

De poorten van de stad zijn leeg.

De priesters en de vrouwen zuchten en klagen.

Jeruzalem is er vreselijk aan toe.

Haar vijanden hebben haar overwonnen.

Zij hebben het goed.

De Heer heeft Jeruzalem gestraft voor al haar slechtheid.

Al haar bewoners werden gevangen meegenomen.

Ze werden voor de vijand uit gedreven.

Jeruzalem heeft al haar schoonheid verloren.

Haar leiders werden opgejaagd als herten.

Uitgeput lopen ze voor de vijand uit.

In deze tijd van ellende kan Jeruzalem niet vergeten

hoe prachtig ze vroeger was.

Nu is ze leeg, want de bewoners zijn door de vijand gevangen genomen.

Niemand kwam haar te hulp.

Haar vijanden lachen als ze de verwoeste stad zien.

Jeruzalem is zwaar gestraft

voor de vreselijke dingen die ze heeft gedaan.

Niemand wil nog met haar omgaan.

Iedereen die haar eerst bewonderde,

wil nu niets meer met haar te maken hebben.

Want ze heeft helemaal niets meer.

Ze staat erbij als een naakte vrouw.

Jeruzalem zelf buigt vol schaamte het hoofd.

Haar kleren waren van top tot teen vuil. 

Maar nooit had ze gedacht dat het zo met haar zou aflopen.

Er is niets van haar overgebleven.

Er is niemand die haar troost.

Ze roept uit:

"Heer, zie eens hoe vreselijk dit is!

Heer, zie hoe de vijand opschept over wat hij met mij heeft gedaan!

De vijand heeft al mijn schatten geroofd.

Ik moest toekijken hoe andere volken in mijn tempel kwamen.

Volken waarvan U gezegd had dat ze daar niet mochten komen,

zijn uw tempel binnen gegaan.

De bewoners van het land zoeken overal naar eten.

Ze ruilen hun sieraden voor brood.

Zo hopen ze in leven te kunnen blijven.

Zie eens, Heer, wat er van mij is overgebleven!

Tegen de mensen die voorbij komen, roep ik:

'Kan het jullie dan niets schelen?

Niemand is er ooit zo ellendig aan toe geweest als ik.'

Dit heeft de Heer mij aangedaan omdat Hij zo woedend op mij was.

Hij liet vuur uit de hemel komen.

Het verbrandde me tot op het bot.

Hij zette een val voor mij op.

Hij bedreigde me.

De hele dag ben ik ziek en ellendig.

Mijn ongehoorzaamheid drukt als een zware last op mij.

De Heer straft me er zwaar voor.

Ik heb geen kracht meer over.

De Heer heeft me in de macht van mijn vijanden gegeven.

Ze hebben mij overwonnen.

Mijn hele leger is gedood.

De Heer bepaalde de dag dat dat zou gebeuren.

Hij vertrapte mijn bewoners,

zoals druiven in de druivenpers worden vertrapt.

Daarom huil ik.

De tranen stromen over mijn gezicht.

Niemand komt mij troosten.

Niemand kan mij helpen.

Mijn bewoners zijn verbijsterd.

De vijand is zó machtig!"

Jeruzalem strekt haar handen uit.

Maar niemand komt haar troosten.

De Heer riep de buurlanden van zijn volk op

om Jeruzalem te komen vernietigen.

Niemand wil nog iets met haar te maken hebben.

Jeruzalem zegt: "Maar de Heer had gelijk.

Want ik heb niet naar Hem willen luisteren.

Volken, kijk toch eens hoe ellendig ik eraan toe ben.

Al mijn bewoners, mannen en vrouwen, zijn gevangen meegenomen.

Ik heb mijn vrienden om hulp geroepen.

Maar ze bedrogen mij en kwamen me niet helpen.

Mijn priesters en mijn leiders zijn in de stad gestorven

doordat er niets meer te eten was.

Heer, ik ben zo bang!

Ik heb geen rust. Mijn hart bonkt in mijn binnenste.

Ik ben U heel erg ongehoorzaam geweest.

Nu heerst overal de dood.

Op straat zijn de mensen gedood door het zwaard.

In huis sterven de mensen aan de pest.

De mensen horen mij zuchten van ellende.

Maar niemand komt mij troosten.

De vijanden die horen hoe het met mij afgelopen is,

zijn blij dat U dit heeft gedaan.

Ze zijn blij dat U heeft gedaan wat U over mij gezegd had.

Maar op een dag zullen ze net zo verwoest worden als ik!

Heer, vergeet niet hoe slecht ze zijn!

Straf hen zoals U mij heeft gestraft voor mijn ongehoorzaamheid.

Ik zucht en huil en voel me ziek van ellende."

(Bron:Basisbijbel)

Moaie wurden

Sneon 5 maart 2022
 

Moaie wurden - Foar dy - Praat mar Frysk

Foar dy
Yn de gearkomste fan ôfrûne woansdei 2 maart 2022 oer 'Psychology fan de taal' krigen alle dielnimmers in setsje wurdkaartsje mei yn in lyts slúfke.

Mei it rûne plakplaatsje 'Foar dy' wie it slúfke tichtplakt. 

Yn it pakje sitte tweintich wurdkaartsjes mei moaie Fryske wurden, lykas jo hjir boppe yn it plaatsje sjogge.

Praat mar Frysk

De kaartsjes binne útjûn yn it ramt fan de Fryske taalpromoasje-aksje 'Praat mar Frysk'. 

It binne moaie Fryske wurden om te koesterjen, om oer te praten, om kado te dwaan, om fan te genietsjen en om immen mei te ferrassen. 

Se binne moai om te krijen, en fansels noch moaier om in oar as ferrassing te jaan.

Zonsondergang in Feinsum

Donderdag 3 maart 2022
 

Zonsondergang in Feinsum

De psychology fan taal

Woensdag 2 maart 2022 

Het beeldmerk van de training

Wegens Corona uitgestelde workshop
Nu er weer (meer) publieksactiviteiten georganiseerd kunnen worden in deze tijd van corona-pandemie hervat ook de Bibliotheek Noord Fryslân haar activiteiten. Zo mogelijk worden de vorig jaar uitgestelde activiteiten alsnog georganiseerd. Zo ook de activiteit met als werktitel 'Psychology fan de taal', die aanvankelijk medio november 2022 zou plaatsvinden.

Vanavond is het dan zover dat deze bijeenkomst wel door kan gaan. Twee weken geleden kreeg ik al bericht dat het aantal deelnemers het nodig en wenselijk maakte om de bijeenkomst in twee sessies op verschillende data plaats te laten vinden. Ik neem vanavond deel aan deze workshop, die plaatsvindt in de openbare bibliotheek van Sint-Annaparochie.

Voertalen Fries en Bildts

Deze interactieve sessie is bedoeld voor mensen die meer willen weten over de psychologie achter taal; over taalgedrag en taalgewoontes. Deze bijeenkomst is speciaal bedoeld voor Friezen in het algemeen en voor Bilkerts in het bijzonder. De voertalen van vanavond zijn derhalve Fries en Bildts. 

Afûk biedt deze workshop aan in samenwerking met Bildts Aigene.

Het is de bedoeling dat we vandaag iets meer inzicht krijgen in ons eigen taalgedrag. 

De workshop wordt geopend door gastvrouw Ali Brongers en wordt voor de rest van de avond verzorgd door Gerda Cuperus.

Werom in dyn komforsône blive

at der bútten feul meer te beleven is?

Schakelen tussen talen

In haar inleiding vertelt Gerda dat het vanavond vooral ook zal gaan over het in mondelinge communicatie schakelen van de ene naar een andere taal. Het doel van deze workshop is dat je als taalgebruiker er bewust van wordt dat je schakelt van de ene naar een andere taal, wanneer je dat doet, en waarom je dat doet.

In een zogenoemd incheckrondje vertellen alle deelnemers eerst iets over zichzelf; over wie ze zijn, hoe ze er vanavond bij zitten en wat taal met hen doet. Dit rondje blijkt later op de avond af en toe een mooi aanknopingspuntje te geven voor een illustratie of een casus in de praktijk van alledag.

Stilstaan bij watst doest

is ok foorútgang.

Tijdens het avondprogramma krijgen we allen een persoonlijk werkboekje (werkboeky) uitgereikt - geheel in het Bildts - waarin enkele vanavond besproken modellen en instrumenten worden genoemd, waarmee je vanavond en na vanavond zelf aan de slag zou kunnen gaan om meer bewust met taal om te gaan in huis of buitenshuis.

Zo kun je bijvoorbeeld je eigen taaldoelen gaan formuleren, om vervolgens je eigen taalplan op te stellen, waarna je later terugblikt om te beoordelen of je middels de uitvoering van je taalplan je persoonlijke taaldoelen hebt bereikt, en om zelf (beter) in beeld te krijgen wat je in de toekomst gelijk en anders zou willen doen in je taalgebruik.

Klaine ferânderings

kinne foor groate ferânderings sorge...

Van een negatieve naar de positieve taal-spiraal

Eén van de zaken waar we vanavond onder andere op worden gewezen, is het feit dat wanneer het zo is dat je zelf geen goed gevoel hebt bij je eigen taal, je al gauw geneigd bent om in je communicatie over te schakelen naar een andere taal, hetgeen erin resulteert dat het niet alleen voor jezelf, maar ook voor je gesprekspartners minder gewoon wordt om je eigen taal te gebruiken. 

Die negatieve spiraal zou je eigenlijk ook ten goede kunnen keren, door zelf onderzoek te doen naar de manieren waarop en naar de situaties waarin je wel gebruiken kunt (blijven of gaan) maken van je eigen taal. Daartoe krijgen we aan de hand van een zogenoemd stoplichtmodel enkele handreikingen van de situaties waarin je al dan niet over zou kunnen schakelen van je eigen taal naar een andere taal, of andersom.

Zoals dat bij heel veel andere zaken ook het geval is, is het ook in taalgebruik zo dat je je taalgedrag eigenlijk pas aan kunt en aan gaat passen, nadat je je eerst bewust bent geworden van je eigen en van andermans taalgedrag.

Zonsondergang in Feinsum

Maandag 28 februari 2022
 

Zonsondergang in Feinsum

Sprookjeshof en bos

Zondag 27 februari 2022
 

In de Kinderboerderij van Sprookjeshof Zuidlaren 

Ochtend
Na het ontbijt vanmorgen in vakantiebungalow Beukenhoek op De Norgerberg rijden we van Norg naar Zuidlaren, voor een bezoek aan de Sprookjeshof van Zuidlaren.

Het is nog betrekkelijk vroeg in de ochtend, en het is nog helemaal niet druk in dit kinderparadijs. Met een helderblauwe lucht en volop zonneschijn is het op deze vroege ochtend toch al heel aangenaam buiten. 

Na een eerste ronde door de sprookjestuin wandelen we langzamerhand door de grote speeltuin naar het indoor-speelpark, waar volop vertier is voor jong & oud en groot & klein. De jassen kunnen uit en binnen is het ook helemaal niet druk, en bovendien zit er vanwege de corona-pandemie nog een gemaximeerd aantal op het bezoekerspubliek, dus iedereen heeft volop de ruimte om naar hartenlust gebruik te maken van alle speelattributen in deze drie verdiepingen tellende overdekte speeltuin.

Na een pauze in de indoorhal gaan we weer naar buiten, voor een wandeling door de Kinderboerderij, waarna we zo langzamerhand door de openlucht speeltuin weer richting uitgang gaan.

Middag

Na de lunch in onze vakantiebungalow in Norg, en na voor de twee jongste kleinkinderen ook hun middagslaapje gaan we met zijn allen weer erop uit, het bos in.

Vanuit het bungalowpark De Norgerberg steken we de in de Langeloër Duinen de Langeloërweg over, om aan de overzijde een boswandeling te maken door het mooie bosgebied van die Langeloër Duinen. Hier en daar is in het bos nog de schade te zien van de drie zware stormen die in de afgelopen dagen over Nederland hebben geraasd. Halverwege onze bosroute ligt nog een hele dikke omgevallen boom over het bospad, maar met enige hulp van elkaar kunnen we inclusief de twee wandelwagens onder de boomtakken door om het bospad aan de andere zijde van de dikke boomstam te vervolgen. 

Durkje en ik hebben dit bosperceel al meerdere keren doorkruist tijdens onze langeafstandswandelingen. Zo zien we langs de bospaden bijvoorbeeld de rood-witte wegwijzers van het Groot-Frieslandpad en eveneens de rood-gele wegwijzers van het Drenthepad, maar we liepen hier ook aan de hand van de wandelgids 'Langs de mooiste diepjes in de kop van Drenthe'. En bovendien passeren we enkele bewegwijzeringspaaltjes die erop wijzen dat wij jaren geleden hier ook al langs zijn gelopen toen wij het Gronings-Overijsselse pelgrimspad het 'Jacobspad' hebben bewandeld.

Het bospad slingert door de Langeloër Duinen, met regelmatig stijgen en dalen over de duinpartijen, die heel lang geleden zijn ontstaan in dit voormalige stuifzandgebied.

Avond

Na een kop koffie weer terug in de vakantiebungalow spannen twee van de mannen zich in om een goede pastamaaltijd voor ons gereed te maken, waar we met zijn allen aan de lange keukentafel heerlijk van genieten.

Daarna is er nog even tijd voor een spelletje met onder andere onze kleinkinderen, en als die even later naar bed zijn gebracht, hebben we de rest van de avond een gezellige nazit in de woonkamer van de bungalow.

Morgenochtend is een eind gekomen aan dit lange weekend op dit Norger bungalowpark en in haar omgeving, en gaan we weer terug naar huis om daar en elders te doen wat nodig is.

Dag van Sport & Wellness

Zaterdag 26 februari 2022
 

Mountainbikers op het Aekingerzand

Sportdag

Nadat we vanmorgen gezamenlijk hebben ontbeten in de vakantiebungalow Beukenhoek in Norg maken we ons klaar voor een gezamenlijke ochtendactiviteit. We gaan zwemmen in het overdekte zwembad van Bungalowpark De Norgerberg in de Langeloër Duinen, ten noorden van Norg.

Het zwembad heeft naast een halfdiep bad ook een ondiep kinderbad, dus het wordt niet alleen een zwemfestijn voor de volwassenen onder ons, maar ook voor onze drie kleinzonen is er volop watervertier in dit Drentse parkzwembad.

Na de lunch in de vakantiewoning passen wij in en buiten de bosbungalow op onze drie kleinkinderen, en geven we daarmee de mogelijkheid aan onze kinderen om de in Appelscha gehuurde mountainbikes af te halen om een lange mountainbiketour vanuit Appelscha te maken door het Drents-Friese Wold en over het Aekingerzand.

Wellness

Als we rond het avonduur allen weer terug zijn in de bosbungalow genieten we van een heerlijk Italiaans afhaalmenu, en doen de kleinzonen zich te goed aan de stapel pannenkoeken.

Vanavond wordt de buitensauna in gereedheid gebracht, waarna twee stellen gebruik gaan maken van een warm verblijf in de sauna, met aansluitend gebruik van het daar ook aanwezige bubbelbad. 

We sluiten deze avond af met een aangenaam samenzijn in de grote woonkamer van onze vakantiebungalow.

Gezinsweekend in Norg

Vrijdag 25 februari 2022
 

Wellness bungalow Beukenhoek op De Norgerberg

Norg

Na een hele lange periode van zorgvuldig afstand houden, vonden we het in november vorig jaar wel eens weer verantwoord om een gezinsweekend voor ons hele gezin te plannen in het vroege voorjaar van 2022. Zo gezegd, zo gedaan, en het resultaat daarvan is dat we vandaag met zijn allen als (groot)ouders en (klein)kinderen van verschillende kanten afreizen naar het Drentse Norg.

De Norgerberg

Al in november vorig jaar hebben we hier op het Bungalowpark De Norgerberg een 12-persoons Wellness Bungalow gereserveerd, in de hoop dat we daar ondanks de corona-pandemie toch een weekend op verantwoorde wijze kunnen verblijven en recreëren. We huren een bosbungalow van twee verdiepingen, met meerdere slaapkamers, badkamers, toiletunits en een buitensauna, waar we allen de ruimte hebben om ons ongedwongen te bewegen en te verblijven. Het zal een waar feest zijn om elkaar als complete gezin weer eens met zijn allen gelijktijdig te ontmoeten.

Langeloër Duinen

Aan het begin van de middag reizen Durkje en ik af naar deze bosbungalow Beukenhoek in de Langeloër Duinen, en nadat wij onze partij bagage hebben geïnstalleerd in de bosbungalow, arriveren in de tweede helft van de middag alle kinderen en kleinkinderen. Rond het avonduur gaan we van start met een Hollandse stamppotmaaltijd, en als aan het begin van de avond de kleinkinderen naar bed zijn gebracht, hebben we met zijn achten als volwassenen een gezellige voortzetting van de avond voor de boeg.