Voortekenen van Kerst ook in Stenden Groningen

Woensdag 10 december 2014

De kerstkrans in de docentenkamer van Stenden Hogeschool in Groningen

Diplomatraject voor het Christelijk Basisonderwijs
Vandaag ben ik op werkbezoek bij de HBO-Bachelor Opleiding tot leraar Basisonderwijs van Stenden Hogeschool in Groningen. Hier vindt vandaag het Voortgangsconsult plaats voor de aanstaande visitatie van het zogenoemde Diploma Christelijk Basis Onderwijs (DCBO). Tijdens dit Voortgangsconsult bespreek ik met het management en met enkele docenten levensbeschouwing en godsdienstige vorming de voortgang van de voorbereiding ten behoeve van de visitatie die in april 2015 zal plaatsvinden.

Paars op wit
Bij binnenkomst van ons Stenden Hogeschool-gebouw in het centrum van de stad Groningen bestaat er geen twijfel over de periode van het jaar waarin dit voortgangsconsult plaatsvindt. Bij de entree valt mijn oog direct op de mooi versierde kerstboom in de ontvangsthal van onze Groningse hogeschoolvestiging.
In deze ontvangstruimte ligt op een rond tafeltje naast de kerstboom ook een grote groene ronde kerstkrans met daarop vier grote kaarsen, voor elke Adventsweek één witte kaars. De kleuren van deze presentatie zijn precies goed, want de kerstkrans ligt op een paars Adventskleed, dat voor een groot deel het daaronder liggende witte kerstkleed nog bedekt. Dat paars op wit laat ons zien dat we nu nog leven in de Adventsweken, en dat het witte kleed van Kerst zal verschijnen op het moment dat aan het eind van Advent het paarse Adventskleed kan worden verwijderd. Dan pas zul je de volle glorie van en in het wit zien; dan is het Kerstfeest begonnen.

Voortgangsconsult voor DCBO
Voor een kop koffie kan ik terecht in de docentenkamer op de bovenverdieping van het hogeschoolgebouw. Midden op de lange stamtafel van de docentenkamer ligt op een rood kleedje een andere kerstkrans, gedecoreerd met divers gekleurde vruchten, met daartussen vier waxinelichtjes.
Het is trouwens opvallend stil in het gebouw vanmorgen, want voor de studenten is dit een dag waarop stage wordt gelopen in een groot aantal basisscholen in het verzorgingsgebied van onze lerarenopleiding voor ons jong talent, voor de aanstaande leerkrachten in het christelijk basisonderwijs.
En wij, wij gaan als groep stafmedewerkers & docenten met elkaar in gesprek over de wijze waarop we komend voorjaar willen verantwoorden op welke wijze wij de nieuwe generatie startbekwame basisschoolleerkrachten ook toe leiden naar een welverdiend DCBO-diploma voor het christelijke basisonderwijs.

Via Advent naar Kerst in het Stiltecentrum

Dinsdag 9 december 2014

Advent in het Stiltecentrum van Stenden Hogeschool

Advent en Kerst liturgisch in kleur
In het Stiltecentrum van het Ontmoetingscentrum van Stenden Hogeschool te Leeuwarden is in de symboliek de overstap gemaakt van herfst naar Kerst.
De herfst-aankleding van de viertafel in het Stiltecentrum heeft plaatsgemaakt voor een Kerst-georiënteerde decoratie.
Het zijn niet de kleuren waar je dan naar moet kijken, immers wit is de liturgische kleur van het Kerstfeest, en tijdens de Adventsweken - in de aanloop naar Kerst - wordt in kerken de kleur paars als liturgische kleur gebruikt, waarbij tijdens de derde zondag van Advent ook wel de kleur roze wordt gebruikt, als een soort kanteling van Advent naar Kerst.

Kerststerren
Buiten de kerken denken de mensen bij Kerst vaak in de kleuren donkergroen en helder rood; denk ook maar aan de kerststerren waarmee de plantenzaken en de vensterbanken veelal worden gevuld rond de Kerstdagen.
In het Stiltecentrum bestaat de decoratie nu ook uit rode kerstboomballen, al dan niet brandende kaarsen en overal ruwhouten sterren. Daar hebben we dan toch de vingerwijzing naar het feest van Kerst, en daarmee naar de nieuwsgierige, wijze mannen die het Kind zochten en vonden:

'En opeens was daar die ster weer die ze al eerder gezien hadden.

Toen ze de ster weer zagen, waren ze erg blij.

De ster wees hun de weg.

Hij bleef staan boven het huis waar het kind was.'

 

(Bron: Matteüs 2:9-10; Bijbel in Gewone Taal, NBG, 2014)

 

De wijze mannen gingen naar binnen.

Daar zagen ze het kind bij zijn moeder Maria.

De Dino van Stenden

Maandag 8 december 2014

De dinosaurus van Stenden Hogeschool

Oog in oog
Reeds enkele malen kwam ik op de bovenverdieping van het trappenhuis tussen twee daarmee geschakelde onderwijsgebouwen van Stenden Hogeschool te Leeuwarden oog in oog te staan met een metershoog model van een dinosaurus.

Schrik niet
Wie van de begane grond komt, ziet hoog boven zich de dino staan op de eerste verdieping, en wie vanaf de tweede verdieping de trap afdaalt, nadert de 'dinosaurus' in de nis van de eerste verdieping van boven. Wie vanuit het oosten over de eerste verdieping wandelt, ziet het dino-model tijdig staan, maar wie vanuit het westen nadert, staat voorbij een blinde muur links ineens oog in oog met het 'skelet' van dit prehistorische monster.

Kunstig
Dit verdient het alleszins om eens even stil te staan bij het kunstig gefabriceerde kunstwerk. Het werkstuk is gemaakt van allerlei soorten en vormen houten onderdelen, en de hier en daar geverfde accenten, completeren het tot een mooi geheel.
En als je goed kijkt, zie je dat een kleine teddybeer diep in de bek ligt van de Dino van Stenden.

Sint & Zwarte Pieten op visite bij ML&I & Stenden Leeuwarden

Vrijdag 6 december 2014


Sinterklaas en Zwarte Pieten op bezoek bij ML&I

Voortgangsconsult met time out
We zijn als collega's in klein comité vanmorgen bijeen in het tweewekelijkse Voortgangsconsult van de HBO-opleiding Master Learning & Innovation. Ineens gaat de deur open en daar staan tot onze verrassing twee Zwarte Pieten pontificaal in onze vergaderkamer. Met die twee druktemakers erbij zit er niets anders op dan ons overleg maar even stil te leggen.
"Maar", vragen we de Pieten, 'Waar is Sinterklaas eigenlijk?"
De ene Piet antwoordt: "Ja, die is nogal lang van stof bij ons vorige bezoek hiernaast, maar hij kan elk moment hier binnenkomen".
En ja hoor, daar treedt Sinterklaas al statig binnen, met in zijn gevolg nòg een Zwarte Piet.

Nu ben ik aan de beurt
De Sint neemt vrijpostig plaats tussen de collega's Jarig en Paul, en kijkt eens even rustig om zich heen om te bekijken met wie hij hier aan tafel zit.
Sinterklaas wijst naar mij en zegt: "Ja, ú ken ik".
"Oei", denk ik, "laat het toch een goede herinnering zijn, anders zijn de rapen gaar, want ik kan geen kant op hier achter de tafel, met die drie Pieten in de deuropening."
Sint spreekt verder: "Jaren geleden, toen ik hier nog eerstejaars student was bij Stenden, heb ik u eens ontmoet tijdens een visitatiedag van de hotelschool. U stelde mij toen enkele hele moeilijke vragen, waarop ik moest antwoorden".
"Oeps", denk ik, "'t zal toen dan wel nodig zijn geweest, maar nu ben ik kennelijk aan de beurt".

Weer opgelucht ademhalen
"Maar", vervolgt Sinterklaas, "het was goed dat u dat deed, want uiteindelijk hebben we met lof de accreditatie van de hotelschool gehaald".
De Zwarte Pieten ontspannen zichtbaar, want nu hoeven zij de roe niet te gebruiken, en kunnen ze volstaan met een traktatie van pepernoten.
Ben ik even blij dat Sinterklaas zijn geheugen nog geheel intact is; dat behalve de moeilijke vragen ook de opluchting van het zo positieve resultaat van deze visitatie nog zo vers in het geheugen ligt....
Sinterklaas staat op, groet ons, verlaat de vergaderkamer, en een Zwarte Piet doet de deur weer dicht, en dan gaan ze verder. Opgelucht hervatten we ons Voortgangsconsult voor ML&I, op weg naar de volgende visitatie.

Radio-interview over nieuwe Bijbels voor Nederland en Burkina Faso

Donderdagavond 4 december 2014

Regionale radio voor Stiens en omstreken

BGT en Mooré
Op uitnodiging van presentatrice Joukje Deelstra van Radio Middelsé ben ik vanavond in de studio te Stiens voor een radio-interview over de recent gepubliceerde nieuwe Bijbels in Nederland èn in het West-Afrikaanse land Burkina Faso. Aanvankelijk was het de bedoeling dat ik geïnterviewd zou worden over mijn aanwezigheid als NBG-bestuurslid bij de landelijke presentatie van de Bijbel in Gewone Taal aan Zijne Majesteit Koning Willem-Alexander èn over mijn werkbezoek aan het nationale bijbelgenootschap van Burkina Faso, waar óók een nieuwe Bijbel zou worden gepresenteerd in mijn aanwezigheid als bestuurslid van het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG). Omdat het West-Afrikaanse werkbezoek niet door kon gaan vanwege de aanhoudende onlusten na de recente staatsgreep in Burkina Faso, focussen we in het interview vanavond vooral op de presentatie van de Bijbel in Gewone Taal in Nederland, en tenslotte kort op de rol die het NBG heeft gespeeld bij de productie van de eerste Bijbel voor Burkina Faso in de Mooré-taal.

Eerste exemplaar voor de koning
De eerste interviewvragen van dit radioprogramma 'Tsjerke yn beweging' gaan over de presentatie van de Bijbel in Gewone Taal aan Zijne Majesteit Koning Willem-Alexander, zoals die plaatsvond op 1 oktober 2014 in het World Forum te Den Haag. Ik vertel over het gevarieerde programma van deze historische bijeenkomst, waarin we als NBG het eerste exemplaar van de Bijbel in Gewone Taal aanboden aan onze koning, die ook de beschermheer is van het Nederlands Bijbelgenootschap.
Daarna spreken we over de karakteristieken van de Bijbel in Gewone Taal; bijvoorbeeld over de vertaalregels, het woordgebruik, over de doelstellingen van de BGT, en over de eerste positieve ervaringen van de lezers van deze nieuwe Nederlandse Bijbel, die duidelijk en begrijpelijk is voor iedereen die hem leest en/of die luistert naar de Bijbelteksten met gewone woorden en in heldere, korte zinnen.

Mooie taal in de NBV en toegankelijke tekst in de BGT
Om er niet alleen over te vertellen, maar om de radioluisteraars in de Noordwest-Friese regio ook te laten ervaren wat in een Psalm (139) het verschil is tussen de mooie beeldspraak van de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV van NBG, 2004) en de direct toegankelijke bewoordingen van de Bijbel in Gewone Taal (BGT van NBG, 2014), lees ik achtereenvolgens de beide verzen, met als intermezzo een korte uitleg over de oorsprong en de betekenis van de beeldspraak, zoals die staat in de NBV van 2004.
De NBV van 2004 gebruikt deze mooie beeldspraak:

"Al verhief ik mij op de vleugels van de dageraad,

al ging ik wonen voorbij de verste zee,

ook daar zou uw hand mij leiden,

zou uw rechterhand bij vasthouden."

De BGT van 2014 maakt direct duidelijk waar het in dit vers om gaat:

"Ik kan naar de plaats gaan waar de zon opkomt.

Ik kan naar de plaats gaan waar de zon ondergaat.

Maar ook daar zal uw hand mij leiden,

ook daar houdt uw hand mij vast."

Weten en ervaren
Dat mijn bestuurlijk werkbezoek aan het bijbelgenootschap in Burkina Faso vanwege de politieke onrust en onlust niet is doorgegaan, hoeft ons er vanavond in de studio niet van te weerhouden om in dit interview wel te spreken over de unieke bijbelpresentatie van afgelopen zaterdag in dit West-Afrikaanse partnerland van het Nederlands Bijbelgenootschap.
Ik vertel in de antwoorden op de vragen van Joukje Deelstra over het feit dat het Amerikaanse, het Ierse en het Nederlandse bijbelgenootschap alle drie een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de vertaling, de productie en de recente presentatie van de eerste Mooré-bijbel, in de moedertaal van de inwoners van Burkina Faso. Het is natuurlijk vooral voor alle betrokkenen in Burkina Faso jammer dat hun buitenlandse gasten vanwege de recente ongeregeldheden niet bij de presentatie van de eerste Mooré-bijbel aanwezig konden zijn, maar het stemt ons allen wel tot grote vreugde dat nu ook de inwoners van Burkina Faso de Bijbel kunnen lezen in hun eigen moedertaal. In Nederland weten we wel hoe belangrijk het is dat je Gods Woord kunt lezen in je moedertaal, maar voor de mensen in Burkina Faso is die nieuwe ervaring één groot feest.

Werkbezoek bij het OCenW-ministerie in Den Haag

Donderdag 4 december 2014

Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap

Speciaal traject
Met zijn zessen zijn we als Leeuwarder delegatie van Stenden Hogeschool en NHL Hogeschool vandaag met een groep bestuurders, management en staf bijeen ten kantore van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap te Den Haag.
Reeds enkele jaren bieden we binnen Stenden Hogeschool een speciaal traject van een opleiding aan, waarvan we met zijn allen vinden dat het voor de doorontwikkeling noodzakelijk is dat dit een nieuwe opleiding wordt voor de diverse werkvelden, waarvoor Stenden Hogeschool en NHL Hogeschool opleiden.

Doorontwikkeling in overleg
Samen met enkele beleidsmedewerkers van het ministerie verkennen we de diverse ins en outs daarvan, om te bekijken op welke wijze we dit speciale traject op termijn zouden kunnen aanbieden als opleiding binnen Stenden Hogeschool en/of NHL Hogeschool, en/of binnen de nieuwe fusie-instelling, indien die op termijn zou ontstaan.
Met de vragen die wel elkaar hebben gesteld en met de antwoorden die we vandaag daarop elkaar hebben gegeven, kunnen we intern en extern ruggenspraak houden, om daarna een volgende stap in de doorontwikkeling naar de beoogde nieuwe opleiding te zetten.

Laatste bestuursvergadering van het Nijkleaster-kalenderjaar

Dinsdag 2 december 2014


Promoasjediske fan Nijkleaster yn 'e Redbadtsjerke fan Jorwert

Bestuur & medewerkers bijeen
Met het voltallige team van bestuurders en medewerkers van de Stifting Nijkleaster komen we vanavond bijeen in de benedenzaal van de Voorkerk in de Sint-Radboudkerk van Jorwert ten behoeve van de laatste bestuursvergadering van dit aflopende kalenderjaar.
Nadat de vaste vergaderstukken zoals notulen, actielijst en ingekomen stukken zijn gepasseerd, volgt een rapportage vanuit de Kleasterried aan het stichtingsbestuur. Hier wordt onder andere gerapporteerd over het doorlopen programma van het eerste kloosterweekend (Kleastersneon & Kleastersnein) van dit seizoen 2014-2015. De nieuwe programmering - met meer innerlijke rust - blijkt prima te bevallen.

Bestuursvacature Bouwzaken
Tot onze vreugde heeft ons zoekproces naar een nieuwe bestuurder tot succes geleid. We hebben kritisch gezocht naar een expert op het gebied van bouwzaken, omdat we nu toch heel serieus overwegen om ook naar een eigen kloostergebouw in hout en steen toe te werken. De kandidaat-bouwbestuurder heeft in Fryslân vele jaren zijn sporen ruimschoots verdiend op het gebied van allerlei bouwprojecten en hij is van harte bereid om met zijn specialisme in portefeuille tot ons stichtingsbestuur toe te treden, dus alles overziend benoemen we vanavond graag onze nieuwe medebestuurder.

Kloosterzaken
Nijkleaster blijft volop in ontwikkeling. Daarom bespreken we vanavond wat enkele mogelijke scenario's zijn voor de doorontwikkeling naar een volgende, gewenste organisatievorm van Stifting Nijkleaster.
Verder spreken we af dat we medio januari 2014 weer met vooral ook belangstellenden vanuit Jorwert in gesprek gaan over de wijze waarop we het beoogde klooster in Jorwert zo optimaal mogelijk kunnen inpassen in het dorp en haar gemeenschap. Als Nijkleaster op termijn ooit een klooster zou worden met een dragende, levendige gemeenschap voor bijvoorbeeld wonen, delen, werken, vieren en dienen is het essentieel dat bijvoorbeeld de inwoners van Jorwert en de gemeenteleden van de kerkelijke gemeente Westerwert meedenken en meepraten over mogelijke scenario's. Samen willen we graag doorgroeien 'Nei in hûs foar Nijkleaster'.
En natuurlijk moeten we ook de financiële kant goed in de gaten houden. Daarom bespreken we vanavond het concept van onze begroting voor 2015; voortbordurend op de resultaten van 2013, de begroting voor 2014, de voorlopige resultaten van het eerste halfjaar van 2014, en ook de stappen die we als en voor Nijkleaster voorwaarts willen zetten in 2015.

Wa't fan de hope libbet, kin dûnsje sûnder muzyk

Snein 30 novimber 2014

Foargonger dûmny Sybout van der Meer mei it Kwartettekoar fan Itens

Advint yn Itens
Durkje en ik ryde fan 'e moarn fan Stiens nei Itens, om dêr de Frysktalige tsjerketsjinst fan it 'Frysk Oekumenysk Wurkferbân Itens en omkriten' by te wenjen. Foar dizze earste snein fan Advint hawwe hja dûmny Sybout van der Meer útnoege, dy't al in tal jierren mei my yn it bestjoer fan it Nederlânsk Bibelgenoatskip sit. Al dy jierren is it nea slagge om ris by in Itenser tsjinst te wêzen as Sybout dêr in kear foargonger is, want alle kearen wienen Durkje en ik op dat stuit op it pylgerpaad of op oare kuierpaden yn binnen- of bûtenlân te kuierjen; en ek hjoed - dizze kear - wie it omtrint wer net slagge, omdat ik dit wykein foar in wurkbesite foar it NBG yn it Afrikaanske Burkina Faso wêze soe. Mar dy reis koe fanwegen it oanhâldende gefaar nei de resinte steatsgreep yn Burkina Faso fansels net trochgean, dat hjoed kinne wy tegearre dochs ris in kear nei de Martinitsjerke fan Itens.
As wy tegearre mei Sybout en syn femylje de tsjerke yn gean, is it noflik waarm yn tsjerke, en it Kwartettekoar 'Itens' is al oan it ynsjongen, ûnder lieding fan harren pianist-dirigint Hindrik van der Meer.

Ljocht dat ús oanstjit yn 'e moarntiid
Jo begripe tinkt my dat it tsjerkefolk al efkes laitsje moat as mei-organisator Douwe Willemsma der yn syn wolkomswurd klam op leit dat dizze Advintsmoarnstsjinst in gearwurkingsproject is fan 'Van der Meer & Van der Meer'. Willemsma: "En wat wolle jo dan noch Meer?"
It tema fan dizze fiering is 'Wa't fan de hope libbet, kin dûnsje sûnder muzyk', sa ferwurde troch Gerben Rypma.
Nei de útlis fan frou Uilkje Sieperda-Bouma oer it liturgysk blomstik yn it koar fan de tsjerke, harkje wy nei oargelmuzyk fan oargelist Philippus Hingst, en dan sjonge wy nei in skoftsje stilte it moaie Advintsliet "Ljocht dat ús oanstjit yn 'e moarntiid: foartidich ljocht, sjoch ús hjir stean:".
Oanslutend meie wy dan as bemoediging en groet sjonge dat wy fan de Iene ús help ferwachtsje meie; dat Er omsjocht nei it wurk fan Syn hân.

Fjoer fan hoop kom(t) ús temjitte fan hegerhân
Dan folget in gebed dat wy sjongend bidde, dat oanfangt mei dat 'Wy komme foar jo antlit gear".
Tusken de earste en de lêste trije ferzen fan dit Tuskentiden-liet is tiid foar de 'Beurs', wêryn alle oanwêzigen it wurd fiere kinne oer harren leaf en leed, tichtby en fan fierens. Anna Marike fertelt grutsk en tankber oer de berte fan al wer in beppesizzer, en dûmny Van der Meer noeget my út om ris wat te fertellen oer it jubileumjier en it bibelwurk fan it NBG yn 2014, en ik fertel oer dat ik hjir mei de oaren it Advint no yn Itens fier, ynstee fan de presintaasje fan de Mooré-bibel yn Burkina Faso by te wenjen, sa't dat earder noch beëage wie.
Oanslutend wurdt in kearsespul spiele, mei it ferhaal fan de fjouwer kearsen dy't stadich brâne. Willem Tjerkstra spylet de kears 'Frede', Hindrik van der Meer is de kears 'Betrouwen', Anna Marike Dijkstra-van der Woude is de tredde kears 'Leafde', en Sybout is de ferteller. As in lyts jonkje oanfangt te skriemen, omdat hy wit dat hy as bern net kin sûnder Frede, Betrouwen en Leafde, en dat krekt dizze kearsen net mear brâne, sprekt de fjirde, noch brânende kears 'Hoop', dat Hoop der foar soarget dat de oare trije fan de fjouwer ankers fan it libben wêr oanstutsen wurde.
Dit kearseferhaal wurdt troch ús beantwurde mei it bypassende Advintsliet fan hoop: "Us kaam temjitte fjoer fan hegerhân".

It Bern en de bern op 'e noed
Foar de oertinking van dûmny Van der Meer wurdt út it boek fan de profeet Jesaja lêzen, oer it folk yn it tsjuster, dat it kleare ljocht wer sjen sil; en dêr sjonge wy dan fan yn de wurden "Ljocht yn it dûnker" fan Fedde Schurer, op de muzyk fan Hindrik fan der Meer.
Bern stean sintraal yn de preek fan dûmny Van der Meer. En hoe soe it ek oars, want wy libje yn de ankommende wiken ta nei de berte fan it Bern dat it ljocht bringt yn dizze wrâld. Us foargonger presintearret oansprekkende foarbylden, bygelyks fan in jonkje yn Manilla, fan Malala Yousafzai fan Pakistan, mar ek fan eardere ljochtbringers lykas Albert Schweitzer, Martin Luther King, Moeder Theresa en de Fryske pater Titus Brandsma fan Boalsert, dy't allegearre ek ea as lytse poppe, as bern op dizze wrâld kamen. 'Bern binne foar ús in jefte, mar ek in opjefte", seit de preker hjir en no yn Itens, en 'Doch lykas God, en wurd minske". Alle heiten en memmen, en alle pakes en beppes hawwe harren bern en bernsbern op 'e noed, want lykas Jezus in man fan beloften wie en is, kinne alle bern ea in folwoechsene fan de belofte wurde en wêze. Wy hawwe dus as folwoechsen minsken it Advintsberntsje Jezus, en alle bern fan 'e wrâld - fan fier en hein - op 'e noed. Hjit it Bern en alle oare bern fan herte wolkom, en haw it op 'e noed.

Tusken preek en keek
Nei de pianoklanken fan Hindrik van der Meer lêst Willem Tjerkstra it gedicht 'Fakkeldragers yn 'e wyn'.
Wy beantwurdzje dat mei it 'Ubi caritas', ek yn it Frysk: 'As der freonskip is en leafde, dan is God by ús".
Yn it ôfslutend gebed betinkt dûmny Van der Meer ek alle bern fan de wrâld, dy't wy op 'e noed hawwe, en tankt ek foar de kristenen yn West-Afrika dy't troch de wrâldwide bibelorganisaasjes holpen wurde en holpen binne mei it Wurd fan God - fan ús Heit - yn de taal fan harren mem.
Wy slute dit gebed ôf mei it sjongen van it Frysktalige gebed dat Jezus ús leard hat: "God fan fier en hein ús Heit".
De kollekte is fral foar de Itenser projekten yn Papoea en yn Tanzania, en ta beslút sjonge wy inoar in Ierske seine ta mei de wurden:

'Dat it paad op dy takomt en de wyn de goede kant út waait ......

oan't wy elkoar wer moetsje meist burgen wêze yn de palm fan Gods hân".

En dan is der waarme tee en kofje, mei keek en smûk petear.

Laatste bestuursvergadering van het NBG-jubileumjaar

Vrijdag 28 november 2014

Bijbels in Gewone Taal in een vitrine van het NBG-kantoor te Haarlem

Trots en dankbaar
In het feestelijke jubileumjaar van het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) komen we vandaag voor het laatst bijeen als bestuur van het NBG. Deze bestuursvergadering vindt plaats in de vergaderzaal in het kantoor van het NBG te Haarlem.
Mede aan de hand van de notulen van de voorgaande vergadering, het mededelingenblad en van het overzicht van externe contacten blikken we ook dankbaar terug op de presentatie van de Bijbel in Gewone Taal (BGT) die op 1 oktober 2014 plaatsvond in het World Forum te Den Haag.
Ruim zeven jaar is er door kundige medewerkers hard gewerkt aan de totstandkoming en de publicatie van de inmiddels buitengewoon goed ontvangen Bijbel in Gewone Taal, en het is bij binnenkomst van het NBG-kantoor dan ook mooi om te zien hoe triomfantelijk een prachtige serie publicaties van en rond de BGT in een vitrine van het NBG staat te pronken. Het mag nu allemaal met trots getoond en in dankbaarheid gelezen worden.

Begroting en Vrijwilligersbeleid
Na de bespreking van de begroting voor 2015 en van het bijbehorende positieve pre-advies van de bestuurscommissie Financieel-Economische Zaken (FEZ) keuren we als bestuur de NBG-begroting voor volgend jaar goed.
Daarna luisteren we naar een presentatie van Johan Wijnhorst over de eerste voorstellen voor de beoogde verbeteringen en de vernieuwing van het vrijwilligerswerk van het NBG voor de komende jaren 2015-2017. We proberen daarin zo goed mogelijk mee te gaan met de actuele en verwachte trends in de samenleving in het algemeen en meer specifiek voor het vrijwilligerswerk van het NBG.

Bestuurszaken
In het laatste gedeelte van deze bestuursvergadering staan vooral enkele bestuurszaken op de agenda. Zo bespreken we de invulling van een aanstaande bestuurdersvacature en de drie volgende vacatures die in 2015 ontstaan in de Ledenraad, waarvoor we als bestuur met een voordracht dienen te komen. Ook de vacatures in onze bestuursadviescommissie FEZ worden doorgenomen.
De vergadering wordt afgesloten met een intern bestuursberaad, waarin de jaarevaluatie van de directie wordt besproken, en in het verlengde daarvan houden we ook de jaarlijkse zelfevaluatie van ons bestuur, waarin we met elkaar spreken over het functioneren van het bestuur als geheel, en van de inbreng van de afzonderlijke bestuursleden afzonderlijk, in het bestuur, maar ook namens het bestuur in relatie tot met name onze leden, medewerkers, vrijwilligers en externe relaties. We bespreken wat al goed gaat, en wat we in het komende jaar zelf en samen nog zouden kunnen verbeteren.

Vrolijke olifant

Dinsdag 25 november 2014

De vrolijke olifant in de vitrine van Creatieve Therapie

Expo in de vitrine van de Kennisboulevard
In de vitrine van de HBO-opleiding Creatieve Therapie van Stenden Hogeschool in Leeuwarden hangt momenteel een groot schilderij van de 'Vrolijke olifant'. Het portret van deze vrolijke olifant is gemaakt door vijf tweedejaars studenten van de voltijdse onderwijsvorm van deze Bachelor-opleiding, van de medium-specialisatie 'Beeldende therapie'.

The making of
Eerst hebben de studenten de achtergrond geschilderd.
Daarna is, zonder enig plan en zonder erbij te spreken, begonnen met het maken van kleurrijke vormen op die ondergrond.
In die stilzwijgende samenwerking leverde iedere student(e) zijn of haar aandeel, door eigen onderdelen schilderend toe te voegen aan het grote geheel.
En toen, op een gegeven moment, herkenden de groepsleden in het tussenresultaat ineens een olifant.
Daarna ontstond in een harmonieuze samenwerking dit mooie portret van een vrolijke olifant.

Beeldend samenwerken
Deze vorm van beeldend samenwerken zonder overleg is een werkvorm waarin je ook veel van je eigen functioneren kunt ontdekken en ontwikkelen.
In die samenwerking maak je van alles mee, zoals: initiatief nemen, leiden & volgen, je laten beïnvloeden, plezier maken, maar ook je ergeren, met elkaar concurreren, elkaar uitdagen en elkaar vertrouwen, en ook beoordelen maakt deel uit van dit proces.
Als beeldend therapeut kun je met deze werkvorm je vaardigheden inzetten bij de behandeling van je cliënten, als ze bijvoorbeeld moeite hebben met zaken als samenwerken en vertrouwen.

Proefvisitatie van DCBO in Assen

Maandag 24 november 2014

De debriefingssessie van het management team en de lector

Bevoegd en bekwaam voor het christelijk basisonderwijs
Sinds vele jaren reikt onze Opleiding tot leraar Basisonderwijs (OLB) van Stenden Hogeschool in Assen, Emmen, Groningen en Leeuwarden het 'Diploma Christelijk Basisonderwijs' (DCBO) uit aan studenten die gedurende hun opleiding hebben voldaan aan alle DCBO-bekwaamheidsvereisten om als bevoegde docenten bekwaam aan het werk te gaan in christelijke basisscholen.
Studenten die momenteel afstuderen aan onze OLB (vroeger ook wel PABO genoemd) willen doorgaans bovenop hun HBO-Opleiding tot leraar Basisonderwijs graag het Diploma Christelijk Basisonderwijs behalen, om daarmee goed toegerust te zijn om in het hedendaagse christelijke basisonderwijs als bekwame professionals christelijk basisonderwijs te verzorgen.

Accreditatie na visitatie
Om dit DCBO aan afgestudeerden uit te mogen reiken, moet de OLB eenmaal per zes jaar aantonen dat de kwaliteit van ons christelijk opleidingsonderwijs aan de maat is. Verus, de Vereniging voor het Christelijk Onderwijs komt dan met een visitatiecommissie op bezoek om onderzoek te doen naar de kwaliteit van onze opleidingslocaties in Assen, Emmen, Groningen en Leeuwarden. Bij voldoende kwaliteit accrediteert Verus (vroeger de Besturenraad geheten) het DCBO-programma, waarmee de hogeschool het recht verkrijgt om de komende zes jaren het DCBO uit te reiken aan afgestudeerden die het specifieke profielprogramma daartoe met succes doorliepen.

Eerst een proefvisitatie
In april 2015 komt die visitatiecommissie van Verus weer op bezoek ten behoeve van de nieuwe accreditatie. Om die visitatie goed voor te bereiden, hebben we vandaag een zogenoemde Proefvisitatie bij Stenden in Assen. Management, Lector, Studenten, Docenten en Werkveldvertegenwoordigers zijn vandaag om de beurt met een Proefvisitatiepanel in gesprek om alle ins en outs van het DCBO-programma gedegen met elkaar door te spreken. De hele dag ben ik aanwezig bij het (de)briefen van alle deelnemers. Een geslaagde dag, waaruit zeker ook vandaag maar weer eens blijkt hoe betrokken het werkveld, de studenten en de medewerkers met elkaar vorm en inhoud geven aan de bekwaamheidvereisten die gelden om bevoegd en bekwaam degelijk christelijk basisonderwijs te verzorgen.

Naar Buiten over de Landgoedroute (4.2) en door het Mensingebos (4.1)

Zondag 23 november 2014


Steenhuis, deel en schuur van Huis ter Hansouwe tussen Peize en Eelde

Twee wandelroutes
Omdat het al weer drie weken geleden is sinds onze vorige wandeldag, is het de hoogste tijd om er weer eens op uit te trekken. Het is vandaag prachtig zonnig najaarsweer, met een lichtbewolkte lucht, regelmatig een aanhoudende en aangename najaarszon en een temperatuur van rond de 14 graden Celsius. We gaan weer 'Naar Buiten'.
De twee routes die Durkje en ik vandaag wandelen, zijn achtereenvolgens de routenummers 4.2 met als titel ‘Landgoedroute’ en 4.1 met als titel ‘Mensingebos’, beide routes uit de wandelgids met als titel ‘naar buiten! – 25 wandel-weekenden’. De eerste route is negen kilometer lang en de tweede route is tien kilometer, vandaag totaal 19 kilometer wandelgenot in de kop van Drenthe.
In de wandelgids is het thema van deze twee wandelingen: 'Statige landgoederen & schilderachtige wolkenpartijen'.

14e eeuwse 'Huis ter Hansouwe'
Om 9.45 uur parkeren we onze auto langs de Horst, tussen Peize en Eelde. De eerste route begint vanmorgen bij Huis ter Hansouwe, vlak bij het Eelderdiep. Dit 'Huis ter Hansouwe' staat bekend als het oudste huis van de provincie Drenthe. Al in de 14e eeuw liet de bisschop van Utrecht hier een zogenoemd 'steenhuis' als diensthuis bouwen, op de plaatselijke uitloper van de Hondsrug. Het betrekkelijk grote gebouw, dat nu bestaat uit een geschakeld steenhuis, deel en schuur kreeg eeuwen later een functie als boerderij, nu een markant gebouw van 'Het Drentse landschap'. Wie van Peize langs de Peizermaden en langs de Eeldermaden naar Eelde rijdt (of andersom) passeert dit oude gebouw in een ommezien, maar het verdient aanbeveling om dit bijzonder oude pand eens van verschillende zijden te bezichtigen, om je te realiseren hoe bijzonder zo'n historisch pand is.

Eelde-Paterswolde
Als we het Huis ter Hansouwe (land van Hans) zijn gepasseerd wandel je merkbaar (vanwege het dalen en stijgen) door het lager liggende beekdal van het Eelderdiep. Aan de rand van Eelde lopen we over het terrein van de Kijkboerderij 't Hoogeveld van Natuurmonumenten in samenwerking met een particulier veebedrijf. Een groot aantal koeien en hun kalveren staan vredig in de grote loopstallen.
In Paterswolde doorkruisen we eerst het park(bos) van Landgoed De Braak, ook van Natuurmonumenten. Bij de uitgang van dit landgoed passeren we een sportschool, waar we onze koffiepauze houden in het inpandige café-restaurant. Daarna steken we de Hoofdweg over en wandelen we direct door de toegangspoort de oprijlaan van Landgoed Vennebroek op. Ook dit landgoed is eigendom van Natuurmomenten. Langs een grote kudde Schoonebeeker en Drentse heideschapen doorkruisen we het landgoed. Vlak voordat we de Friescheveenplas bereiken, buigen we af in de richting van Paterswolde-Noord.

Zandpad langs het Eelderdiep
Vanuit Paterswolde lopen we over een schilderachtig mooi gekleurde boslaan naar de Hooiweg, die we even in noordelijke richting volgen, om dan linksaf onze route te vervolgen over de Verlengde Boterdijk, tot aan de brug over het Eelderdiep.
Vanaf deze brug volgen we het brede zandpad langs de oostelijke oever van het door de Peizer- en Eeldermaden meanderende Eelderdiep. Dit zandpad voert ons weer terug naar de Kijkboerderij van Natuurmonumenten, en dan is het nog maar een klein eindje weer terug naar het Huis ter Hansouwe, waar onze eerste wandeling van vandaag twee uren geleden begon.

Langs het Oudediep en De Loop naar Roden
In slechts enkele minuten verplaatsen we ons dan van het startpunt van de eerste route naar het beginpunt van onze tweede wandelroute van vandaag: De Scharenhulsedijk, gelegen in de driehoek tussen de drie Drentse dorpen Peize, Roden en Lieveren. Deze tweede route brengt ons naar en door het Mensingebos en langs het Lieverdenbosch.
Vanaf de Scharenhulsedijk lopen we over een wandelpad naar een bruggetje, waar we het Oudediep (de verbinding tussen het Groote Diep, het Lieversche Diep en het Peizerdiep) oversteken. We lopen eerst over het oever-graspad van het Oudediep, en dan over het graspad en het zandpad tussen drassige weilanden en de oever van De Loop naar het Mensingebos, gelegen ten zuiden van Roden.

Over het graspad langs De Loop naar Roden

Mensingebosch-Moltmakersstuk en Alteveer
Dan doorkruisen we door lange boslanen het Mensingebosch, en wandelen we langs het heideveld van het Moltmakersstuk. Het Mensingebosch hoort bij het voormalige Landgoed Mensinge, gelegen aan de zuidrand van Roden.
Voorbij het gehucht Alteveer steken we het Groote Diep over, om dan iets verderop over het zandpad van De Drift naar Lieveren te lopen.

Berkenbos langs De Drift

Lieveren en Lieverdenbosch
In Lieveren nemen we temidden van de biljartende cafégasten een theepauze in café ''t Hart van Lieveren'.
Daarna wandelen we over de Noordesch langs de bosrand van het Lieverdenbosch, om vlak vóór de brug over het Lieversche Diep naar rechts af te buigen, om dan tenslotte langs de noordrand van het Lieverdenbosch via de Zwarteweg weer terug te lopen naar de parkeerstrook langs de Scharenhulsedijk, waar we ruim twee uren geleden onze auto parkeerden.
Via Drachten rijden we dan weer terug naar Stiens, terugkijkend op een prima combinatie van twee schitterende najaarswandelingen door een mooie variatie aan Noord-Drentse landschappen.

Weet wat je waard bent

Vrijdag 21 november 2014

Cover van de poëziebundel van Hans Bouma

Waarde(n)volle poëzie
Het is al weer zo'n tien jaar geleden dat de toenmalige Besturenraad (tegenwoordig 'Verus' genaamd), de landelijke vereniging voor Christelijk onderwijs, de gedichtenbundel 'Weet wat je waard bent' publiceerde.
Deze waarde(n)volle poëziebundel is geschreven door de bekende Nederlandse theoloog-dichter Hans Bouma.

Voor mensen onderweg
In 2004 kocht ik een flinke partij van deze mooie gedichtenbundel, en nog steeds vind ik passende gelegenheden om deze bundel van 24 thematisch gebundelde gedichten aan dierbaren te schenken, om hen een hart onder de riem te steken, als ze bijvoorbeeld hun dagelijkse arbeid niet meer kunnen/mogen verrichten, als ze (on)vrijwillig hun werk kwijt raken, of op enige andere wijze in een (diepe) persoonlijke crisis geraken.

Hoopgevend tegenwicht
Deze gedichten van Hans Bouma halen het besef (weer) naar boven dat je - hoe dan ook en waar dan ook - ooit en ergens, of welbeschouwd altijd en overal van waarde bent, opdat je (weer) 'weet wat je waard bent'.
Tegen alle verdrukking en ellende in, geeft de poëtische woordkeus van de dichter Hans Bouma op de voor hem en ons zo welbekende wijze een positief en hoopgevend tegenwicht, om opgelucht een nieuwe dag te beginnen, of door te komen, of af te sluiten.

Veel dieper reikt je betekenis
Met gedichtentitels als 'Dat ik besta' en 'Ik geloof' en 'Mens die ik ben' en 'Onvergelijkelijk' en met wat daaronder dan op volgt aan korte poëzie brengt Hans Bouma je in een andere wereld, in een wereld van geloof (ook in jezelf), van hoop (op betere tijden) en bovenal van liefde (voor .... en van ....).
Wellicht dat de combinatie van een enkele zinsnede uit verschillende gedichten uit deze bundel iets door laat klinken van de inhoud en de (door)werking van Hans Bouma zijn poëzie, waar hij bijvoorbeeld schrijft:

"Je bent niet verwisselbaar;

geen passant,

geen nummer,

geen functie;

Maar een mens onderweg.

Weet wat je waard bent;

dieper,

veel dieper

reikt je betekenis."

Blozende klimop

Donderdag 20 november 2014


Blozende bladeren in een klimop van Hedera

Grootse sfeer
Op mooie herfstdagen kun je zo verrukt raken van alle herfst-elementen in de natuur.
De variëteit aan paddenstoelen, bolsters met en zonder kastanjes en de schilderachtig kleurrijke bomen in het bos werken alle mee aan het creëren van een sfeervol herfstgevoel.
Hoe overweldigend kan het zijn om op grote afstand langs bosranden te wandelen of te fietsen, en ondertussen die rijke kleurschakeringen te zien van een prachtige rij bomen, schitterend in het najaarszonlicht.

Schoonheid in het klein
Toch hoef je meestal ook niet ver of lang te reizen om te kunnen genieten van al dat moois dat de herfst ons elk jaar weer toont.
Gewoon ook zomaar een klimop van groenblijvend Hedera in je tuin, met daartussendoor een enkel frisrood blozend herfstblad kan genoeg zijn om hier en nu, vandaag en morgen, nog even stilletjes te genieten van wat de natuur ons schenkt aan schoonheid.

Duurzame inzetbaarheid van Medewerkers in het Hoger Onderwijs

Woensdag 19 november 2014

Presentatie van bijzonder hoogleraar Tinka van Vuuren bij CNVO

Professionaliseringsbijeenkomst Duurzame inzetbaarheid
Omdat de ‘Duurzame inzetbaarheid’ van medewerkers in het Hoger Onderwijs een kernonderwerp is geworden in de nieuwe CAO van het HBO, stelt de Sectorraad Hoger Onderwijs van de onderwijsvakorganisatie CNVO dit onderwerp aan de orde in de Professionaliseringsbijeenkomst van deze sectorraad. Op uitnodiging van de Sectorraad Hoger Onderwijs woon ik vandaag deze bijeenkomst bij in het hoofdkantoor van het CNV te Utrecht.

Implementatie Duurzame inzetbaarheid in Hoger onderwijs
Het 'Principeakkoord' over de nieuwe cao-hbo, en specifiek de paragraaf over Duurzame inzetbaarheid in dat principeakkoord zijn vandaag onderwerp van gesprek. Daarnaast wordt nagedacht over een mogelijk implementatietraject. Eén van de relevante vragen is welke bijdrage ook CNV-Onderwijs kan en moet leveren aan de verbetering van de duurzame inzetbaarheid van hoger onderwijspersoneel. Is het bijvoorbeeld ook wenselijk dat het CNVO de medewerkers en andere belanghebbenden in het HBO nader informeert en ondersteunt, opdat de implementatie van deze nieuwe regeling voor Duurzame inzetbaarheid zo optimaal mogelijk verloopt; met het beste resultaat voor het hoger onderwijspersoneel, voor het hoger onderwijs in het algemeen, en uiteindelijk in het bijzonder voor de studenten die in dat hoger onderwijs te maken krijgen met de vitaliteit en de kwaliteit van hun docenten en van alle overige hogeschoolmedewerkers.

Principeakkoord CAO-HBO
Eerste spreekster is Dorien Reijn, beleidsmedewerker en regiobestuurder bij CNV-Onderwijs.
Ze vertelt over de totstandkoming van de nieuwe CAO voor het HBO, met een looptijd van twee jaren, waarin ook afspraken worden gemaakt over de Participatiewet en over Professionalisering.

Workshop Duurzame inzetbaarheid
Daarna volgt een workshop over Duurzame inzetbaarheid. Deze wordt verzorgd door Hans van Dinteren, die verbonden is aan de CNV-Onderwijs Academie.
Eerst bespreekt Van Dinteren de achtergrond van deze nieuwe regeling, waaronder bijvoorbeeld de toename van de vitaliteit van onderwijspersoneel en de verhoging van de pensioenleeftijd. Enkele belangrijke items die ertoe doen bij duurzame inzetbaarheid, zijn: Betrokkenheid, Professionele ruimte, Levensstijl en Ontwikkelen.
We inventariseren wat we als werknemer nodig achten voor onze eigen en elkaars Duurzame inzetbaarheid, bijvoorbeeld: word ik gewaardeerd en waardeer ik mijn collega’s, en heb ik als medewerker voldoende gelegenheid tot recuperatie (weer op krachten komen). En worden medewerkers in voldoende mate begeleid voor wat betreft bijvoorbeeld loopbaan, inzetbaarheid en gezondheid.
Daarna benoemt en analyseert Hans wat er feitelijk staat in dit nieuwe Principeakkoord. Steeds komt daarin ook de eigen verantwoordelijkheid en de keuze van de werknemer zelf aan de orde, naast de verantwoordelijkheid van de werkgever om er bijvoorbeeld ook voor te zorgen dat het opgedragen werk in alle opzichten goed te doen is. De nieuwe regeling geldt voor alle zittende werknemers, maar ook voor alle nieuwe medewerkers.

Bestedingsdoelen en implementatie
Dan volgt een opsomming van allerlei bestedingsdoelen, zoals bijvoorbeeld het Opdoen van werkervaring elders, Professionalisering, Recuperatieverlof en Activiteiten om de eigen inzetbaarheid te verbreden. Ook de voorwaarden waaraan moet worden voldaan, komen aan de orde. De medewerker bepaalt zelf – behoudens de hardheidsclausule - aan welk doel hij of zij het jaarlijkse urenbudget gaat besteden, met die aantekening dat werknemer en werkgever hun afspraken hierover maken in de reguliere gesprekscyclus. De werknemer hoeft tijdens en na afloop van het gekozen doel over de inhoud en over de resultaten van de gemaakte keuze niet te rapporteren aan de werkgever.
Tenslotte inventariseren we wat er binnen een hogeschool nodig is om de Duurzame inzetbaarheid te implementeren. Genoemd worden onder andere: Voorlichting, Coaching, en het opstellen en publiceren van een lijst met allerhande suggesties voor invulling van Duurzame inzetbaarheid.

Vitaliteitsmanagement
Het programma van deze professionaliseringsbijeenkomst wordt afgesloten met een lezing over ‘Vitaliteitsmanagement’, die wordt verzorgd door Tinka van Vuuren, bijzonder hoogleraar Vitaliteitsmanagement bij de Open Universiteit, en tevens werkzaam als Senior Consultant bij de verzekeringsmaatschappij Loyalis.
Van Vuuren gaat uit van het begrip ‘Gezondheid’, dat onder andere uit gaat van het vermogen en de zelfregie om de dingen te doen die je wilt/moet doen. Bij de ‘Employability’ spelen kansen, ervaringen en werkplezier een belangrijke rol. Je Werkvermogen wordt bepaald door je gezondheid, competenties, waarden (die raken je motivatie en vitaliteit), en hoe die individuele items in relatie staan tot je werk (arbeid). Ook de maatschappij, je familie en je sociaal netwerk bepalen mede je werkvermogen.

HRM + Arbo = Vitaliteitsmanagement
Vitaliteitsmanagement bestaat niet alleen uit HRM-middelen, maar ook uit Arbo-arrangementen (bijvoorbeeld met betrekking tot: Leefstijl, Arbeidsomstandigheden en Reïntegratie).
Tinka van Vuuren is duidelijk in haar advies:
“Werk als werkgever en werknemer samen aan:

1. 1. Preventie (voorkomen van problemen),
2. 2. Curatie (behandelen tot herstel) en
3. 3. Amplitie (versterken van vitaliteit, gezondheid, werkvermogen en employability).”

Gretha Wijbenga exposeert in De Hege Stins

Dinsdag 18 november 2014 

Foto-expositie van Gretha Wijbenga in De Hege Stins te Stiens

Fotografe van de Fotofabryk
Momenteel kun je een foto-expositie van Gretha Wijbenga bezichtigen in De Hege Stins te Stiens.
Gretha Wijbenga woont in Goutum, en is inmiddels 15 jaar lid van de fotowerkplaats van de 'Fotofabryk' in Leeuwarden. Dat is een groep enthousiaste amateurfotografen, onder leiding van fotografe/fotografiedocente Elske Riemersma. 

Foto's van de Ecokathedraal
Elk jaar gaat Gretha Wijbenga met andere leden van dit fotografiecentrum naar de 'Ecokathedraal' in Mildam. Ze maken daar foto’s, die later op het jaarlijks symposium van de 'Stichting Tijd' (de beheerder van de Ecokathedraal) worden getoond. In de ontvangsthal van De Hege Stins worden enkele van deze Ecokathedraal-foto's geëxposeerd.

Van kleine dingen iets groots maken
Naast het fotograferen met deze groep vindt Gretha het erg leuk om zich bezig te houden met 'macro-fotografie'. Tijdens bijvoorbeeld een wandeling in het bos, of gewoon in de achtertuin, is het een uitdaging om - zoekend naar kleine dingen - van kleine dingen iets groots te maken.


 

Stiltecentrum in herfstsfeer

Maandag 17 november 2014


Herfst in het Stiltecentrum van Stenden Hogeschool

Herfst
Vlak na de voorbije herfstvakantie is het Stiltecentrum in het Ontmoetingscentrum van Stenden Hogeschool in Leeuwarden ingericht rond het thema 'herfst'.
De kleuren passen, de materialen kloppen, en het zachte kaarslicht in de transparant-glazen vaas brengt rust en sfeer.

Stilte
Hier in het Stiltecentrum is het stil, stil als in de natuur.
Stilte, om daarin plaats te maken voor de overgang van zomer naar winter.
Langzaam glijden we stilletjes de winter in.

Waar is God in deze tijd? Ervaar jij God al?

Zondag 16 november 2014

Het gelegenheidscombo van deze jeugddienst in De Hege Stins

Waar is God in deze tijd?
Durkje en ik worden vanavond tegen zeven uur bij de ingang van De Hege Stins hartelijk welkom geheten door twee tieners. We zijn hier om de jeugddienst bij te wonen, die wordt georganiseerd door de tieners en hun jeugdleiding van onze Protestantse Gemeente van Stiens.
Bij binnenkomst in de kerkzaal krijgen we gebedsverzoeksbriefjes uitgereikt, waarop we onze gebedsinstenties voor deze Gemeentedienst kunnen noteren.
In de kerkzaal brandt schaars licht en in dat lichte schijnsel begint deze jeugddienst met een introfilmpje met beelden van het laatste jeugdkamp, dat eindigt met een countdown.
Thema van deze jeugddienst is: 'Waar is God in deze tijd? Ervaar jij God al?'

Ervaar jij God al?
De dienst begint met het samen zingen van twee Opwekkingsliederen, onder leiding van het gelegenheidscombo, bestaande uit Trinette Sloot op dwarsfluit, Pieter Koehoorn op gitaar, Thymen Jonker op cajon, en Arjòn Dijkhuis als vocalist. Han Giesing is vanavond de pianist voor de samenzang.
Na het openingsgebed starten we met de inzameling van de gaven en van de gebedsintentiebriefjes, waarbij alle gasten gelijktijdig ook worden getrakteerd op een grote droptraktatie.
Voorganger dominee Jaap Overeem neemt dan plaats op een barkruik op het podium, en spreekt de zaal toe met een boeiend betoog over het thema van deze kerkdienst.

We zien en ervaren God niet alleen in de grote dingen,

maar ook in de kleine dingen van alledag.

Maar zie jij dat wel,

zie jij dat ook,

ervaar je dat ook zo?

Neem je er wel eens de tijd voor

om tussen alle drukke bedrijven door

in rust en stilte God te ontmoeten en te spreken in je gebed?

God is er wel,

ook voor jou,

maar zoek je Hem wel in de stilte?,

spreek je Hem wel eens in je gebed?,

en ervaar je zijn nabijheid in je leven?

Als je het maar wilt zien
We krijgen ook nog een filmpje te zien van twee jongeren uit onze gemeente, die vertellen dat God en Zijn Woord (de Bijbel) je heel nabij zijn, als je het ook maar wilt zien. Zij laten ons zien waar zij God hebben ervaren in hun leven van alledag.
We zingen met elkaar en bekijken nog een filmtrailer, waarin duidelijk wordt wat Gods werken zijn in deze tijd; in nieuwsberichten, in natuurbeelden, in al die grote en kleine wonderen waarin God en Gods werk voor ons zichtbaar wordt.
De ingeleverde gebedsintenties worden door dominee Overeem verwerkt in een gebed, waarin wordt gedankt en gebeden voor het goede, voor ons en voor anderen, veraf en ook heel dichtbij, nu eens heel groot, maar soms ook heel klein; het mag allemaal worden toevertrouwd aan Gods genadig omzien naar onze wereld.
We sluiten af in een grote kring. Hand in hand zingen we elkaar - met pianobegeleiding van dominee Jaap Overeem - de zegen toe.
Daarna is er volop tijd voor iedereen om nog even te chillen in het jeugdhonk en in de ontvangsthal van De Hege Stins.

Brand bij de intocht van Sinterklaas in Stiens

Zaterdag 15 november 2014


De blusboot van de brandweer is net op tijd bij de boot van Sinterklaas

Vol verwachting kloppen de kinderharten
Honderden kinderen en ouders staan verwachtingsvol te wachten langs de oevers, op de bruggen en bij de zwaaikom van de Kletsefeart in onze woonwijk Aldlân van Stiens; vol verwachting wachtend op de intocht van Sinterklaas met zijn Zwarte Pieten.
Op één van de bruggen tegenover onze woning hoor ik dat het moment van de waarheid is aangebroken, want vanuit zuidoostelijke richting klinken de klanken van het muziekkorps over het brede water van de Kletsefeart. En daar komt de boot van Sinterklaas door de laatste bocht, om dan op het lange gedeelte recht op de zwaaikom af te varen, waar al die kinderen met spanning wacht op de aankomst van Sinterklaas en zijn vrolijke gevolg.

Oei! Brand aan boord!
Sinterklaas en ook de Pieten zwaaien vrolijk naar ons als ze onder de brug door varen, waar wij op staan.
En dan gaat het mis.
Op de voorsteven van de boot van Sinterklaas breekt brand uit. Grote witte rookwolken verspreiden zich rondom de grote boot, die de boot bijna in de lichtgekleurde rookwolk aan het zicht doet onttrekken.
Maar als de nood het hoogst is, is in Stiens - en dus ook hier en nu - de redding nabij.
Een hele snelle blusboot van de brandweer komt met grote vaart achter de boot van Sinterklaas aan. Als de blusboot onder onze brug doorvaart, slaan de hoge golven met forse kracht tegen de walbeschoeiing, en tegen de bootjes die hier schommelend op de deining langs de wal liggen.

Eind goed, aankomst goed
Met hoge snelheid bereikt de blusboot de voorsteven van het schip. Dan springt een brandweerman van de blusboot op de voorsteven, en vlak voordat de boot bij het eindpunt in de zwaaikom van de Kletsefeart arriveert, is de brand geblust. Voor veel kinderen waarschijnlijk een grote opluchting, want nu kan Sinterklaas veilig en wel aan wal komen op de oever van de Kletsefeart, aan de zijde van de Griene Leane. Daar wordt Sinterklaas met zijn grote gevolg hartelijk verwelkomd, en de aankomst wordt afgesloten met vrolijke Sinterklaasmuziek en kinderzang.

Nieuw format voor bestuursvergaderingen Jabikspaad

Donderdag 13 november 2014


Informatiebord en wegwijzer van het Jabikspaad

Nieuw format met prioriteiten in kleur
In de bestuursvergaderingen van de Stichting Jabikspaad Fryslân passeert altijd een groot aantal bespreekpunten de revue. Het is dan ook voortdurend een uitdaging om binnen de gestelde vergadertijd van twee uren alle op dat moment relevante punten te bespreken. Meestal moet je op tijd keuzes maken met betrekking tot de onderwerpen die zo'n avond al dan niet aan de orde kunnen komen.
We proberen dat met ingang van vanavond weer eens op een andere manier zo goed mogelijk te doen. Daartoe werken voor het eerst met een nieuw vergaderformat, waarbij alle lopende en komende zaken voor de komende maanden wel volledig in beeld zijn op het totaaloverzicht van de actuele agenda, maar waarbij we vooraf met verschillende tekstkleuren aan hebben gegeven welke onderwerpen vanavond in en de daarop volgende bestuursvergaderingen aan de orde zullen komen. Vanavond gaan we testen of ons die werkwijze bevalt. Volgende keer evalueren we dat.

Agenda met Route en Promotie
We beginnen met de gebruikelijke vergaderstart met welkom, opening, lief & leed, vaststellen van de agenda, notulen, besluitenlijst, actielijst en ingekomen stukken.
Daarna komen enkele Routezaken aan de orde, waaronder met name de nieuwe editie of nieuwe druk van de routegids van ons Jabikspaad, het pelgrimspad van Sint-Jacobiparochie naar Hasselt, dat vanuit Fryslân de Nederlands aanlooproute naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela vormt.
Bij het agendapunt Promotie bespreken we de behandeling van het Prikbord van onze website, en de opdrachtverlening om te komen tot een nieuwe Website voor het Jabikspaad.

Financiering van het Jabikspaad
Om de lopende zaken en de nieuwe ontwikkelingen te kunnen financieren, zullen we op afzienbare termijn moeten voorzien in inkomsten uit bijvoorbeeld subsidies, fondsen en sponsoring. We spreken over het overzicht waarin we per gemeente bijhouden wat zij bijdragen aan het beheer en de vernieuwing van het Jabikspaad, dat door hun gemeente loopt. We realiseren ons dat we ook een aanmerkelijk bijdrage van de provincies Fryslân en Overijssel behoeven om ons vrijwilligerswerk voor al die wandelaars, fietsers en pelgrims op het Jabikspaad mogelijk te maken, dus we zullen op afzienbare termijn daarover met de provincies in gesprek moeten gaan. En wellicht zullen we op termijn ook met sponsorgelden van ondernemingen moeten gaan werken. Ook het werken met vrijwilligers brengt de nodige vergoedingen - hoe klein ook - met zich mee, en uiteraard moeten alle fysieke zaken zoals bijvoorbeeld informatieborden en wegwijzers ook worden betaald voordat we ze overal op de essentiële plaatsen langs het Jabikspaad kunnen plaatsen.

Samenwerking met veel partijen
Een pelgrimspad zoals het Fries-Overijsselse Jabikspaad gaat door en staat midden in de wereld van alledag. Samenwerking met een groot aantal partijen maakt het mogelijk om het Jabikspaad begaanbaar te maken, om het aantrekkelijk te maken, en om het verder uit te bouwen en te vernieuwen.
Vanavond bespreken we de stand van zaken en de voortgang met betrekking tot een aantal samenwerkingspartners, zoals de Stichting Tsjerkepaad, Leeuwarden Culturele Hoofdstad 2018, gemeente Het Bildt, en het Toeristisch Informatie Punt in Hasselt, de doorgangsplaats waar het Jabikspaad overgaat in de rest van het Nederlands-Belgisch-Frans-Spaanse pelgrimspad.

Succesvol slot
Dan sluiten we deze bestuursbijeenkomst af met een aantal mededelingen en rondvraag, en dan stellen we een vergaderagenda op van data en onderwerpenprioritering voor het komende kwartaal.
Precies op het beoogde eindpunt van 22.00 uur sluiten we deze bestuursvergadering af, nadat we alle geprioriteerde onderwerpen voor vanavond in dit overleg naar behoren hebben afgehandeld.

The Art of Travel

Woensdag 12 november 2014

Cover van 'De kunst van het reizen'

De kunst van het reizen

Er gaan tegenwoordig meer mensen op reis dan ooit. Maar het is zeer de vraag of zij wel weten hoe ze moeten reizen.

- Wat gebeurt er als je uit je dagelijkse werkelijkheid in een totaal andere wereld wordt gezet?

- Wat als de verveling toeslaat?

- Als je liever in bed blijft, dan naar de door de reisgids aanbevolen monumenten te gaan kijken?

- Kun je leren genieten?

- Kun je leren beter naar een landschap te kijken?

Deze, en tientallen andere vragen, beantwoordt Alain de Botton, met hulp van gidsen als Flaubert, Ruskin, Humboldt en Van Gogh. Daartoe schreef Alain de Botton het boek 'The Art of Travel', dat voor de Nederlandstalige markt werd vertaald door Jelle Noorman. In Nederland verscheen dit boek in 2002, met als titel 'De kunst van het reizen'.

 

Zin & Betekenis van reizen
Alain de Botton probeert aan de hand van eigen reiservaringen en van reiservaringen van beroemde schrijvers te analyseren wat de zin en betekenis kan zijn van reizen.
Aan de hand van de vijf hoofdthema's (de boekdelen: Vertrek, Motieven, Landschap, Kunst en Terugkeer) komt hij tot de conclusies dat reizen je bewust kan maken van details en van essenties, en dat kunst daarbij behulpzaam kan zijn.
Daarnaast vindt hij dat reizen prikkelend moet zijn, wil het iets in je oproepen waarvan je je daarvoor niet zo bewust was. Maar ook vindt hij dat de natuur een aardig tegenwicht kan vormen voor het dagelijkse hectische bestaan.
Tenslotte geeft de schrijver aan dat je op reis toch ook altijd jezelf meeneemt, en dat het gras aan de andere kant van de heuvel voor ons waarschijnlijk wel altijd groener zal blijven.
Het boek is in zwart-wit geïllustreerd met beroemde schilderijen die iets met het thema te maken hebben èn met foto's van de schrijver zelf.
Het is een boek met enige filosofisch inslag, voor iedereen die geïnteresseerd is in de meer onderliggende motieven van het reizen.

Vertrek: Verwachtingen en Doorgangsplaatsen

• Onze reizen geven een idee van wat ons leven zou kunnen behelzen wanneer we niet waren gebonden aan de plichten van ons werk en aan de strijd om het bestaan.
• We zijn vertrouwd met de gedachte dat reizen in werkelijkheid nooit is wat we ervan verwachten.
• We zijn geneigd te vergeten hoeveel meer de wereld te bieden heeft dan de dingen waarop we ons voorbereiden.
• Mijn lichaam en geest bleken nukkige reisgezellen, waar het de waardering voor mijn bestemming betrof.
• Realiseer je je wel hoe weinig invloed de plaats waar je je nu bevindt kan uitoefenen op wat zich in je hoofd afspeelt?
• Om geluk te kunnen ontlenen aan esthetische of stoffelijke zaken lijkt de bevrediging van een aantal wezenlijker emotionele of psychologische behoeften een voorwaarde, zoals de behoefte aan begrip en liefde, en het uiten van gevoelens en respect.
• Bij de eigenlijke ervaring lost datgene wat we komen bekijken altijd op in hetgeen we overal zouden kunnen zien, worden we uit het heden weggezogen door een angstige toekomst, en is onze waardering voor esthetische zaken overgeleverd aan de genade van verwarrende fysieke en psychologische behoeften.
• Het brein heeft soms weinig zin naar behoren te denken wanneer het geacht wordt niets anders te doen dan denken. Denken gaat beter als delen van het brein iets anders te doen hebben.
• Onze huiselijke omgeving kluistert ons aan de persoon die we in het dagelijkse leven zijn, maar misschien niet aan de persoon die we in ons diepste wezen zijn.

Motieven: Exotiek en Nieuwsgierigheid

• Wat we in het buitenland exotisch vinden, kan precies datgene zijn waarnaar we vergeefs hunkeren in ons eigen land.
• Als liefde inderdaad het najagen is van eigenschappen bij anderen die we zelf ontberen, dan kan onze liefde voor iemand uit een ander land de ambitie behelzen ons sterker te vereenzelvigen met de waarden die we in onze eigen cultuur missen.
• Feiten hebben nut. En nut genereert een (instemmend) publiek.
• Nieuwsgierigheid kan worden voorgesteld al ketens van bescheiden vragen, die zich naar buiten toe uitstrekken, soms over enorme afstanden, vanuit een middelpunt dat uit een paar boude, veelomvattende kwesties bestaat.
• Het is belangrijk 'de juiste vraag aan de wereld' paraat te hebben.
• Het gevaar van reizen is dat we dingen op het verkeerde moment zien, voordat we de kans hebben gehad de noodzakelijke ontvankelijkheid daartoe te ontwikkelen, en nieuwe informatie om die reden even waardeloos is en je snel door de vingers glipt.

Landschap: Platteland & stad en het Sublieme

• De dichter William Wordsworth (1770) stelde dat de natuur een onontbeerlijke corrigerende factor is voor de psychische schade die het leven in de stad aanricht.
• Onze identiteit is min of meer plooibaar, en we veranderen dankzij degene met wie - en soms met datgene waarmee - we samen zijn.
• Ongelukkig zijn wordt vaak veroorzaakt door het feit dat we maar één perspectief kennen om mee te spelen.
• Volgens Wordsworth kan de lieflijkheid van de natuur ons aansporen het goede in onszelf te vinden.
• Sublieme plaatsen trotseren onze wil.
• Wat onze wil tart, kan woede en wrevel opwekken, maar ook ontzag en respect.
• Sublieme landschappen brengen ons dikwijls in verband met religieuze gevoelens.
• Aanschouw verheven plaatsen, om je te laten doordringen van de onbeduidendheid en kwetsbaarheid van de mens.

Kunst: Openbare kunst en Bezitten van schoonheid

• Als het zo is dat we reizen om schoonheid te vinden, dan kunnen kunstwerken tot op zekere hoogte invloed uitoefenen op onze keuze van een reisdoel.
• Slechte kunst kan worden gedefinieerd als een aaneenschakeling van verkeerde beslissingen bij het kiezen van wat afgebeeld en wat weggelaten wordt.
• Nietzsche betoogde dat de werkelijkheid zelf oneindig is, dat ze nooit volledig door de kunst kan worden weergegeven.
• Schoonheid is ongrijpbaar, en doet zich vaak voor op plekken waar we wellicht nooit meer naar terugkeren.
• Tekenen heeft zin, omdat we erdoor kunnen leren zien: waarnemen in plaats van kijken.
• Denken en zien, daar gaat het (bij reizen) werkelijk om, en niet om snelheid.
• John Ruskin (1819) bracht de behoefte snel en ver te reizen in verband met het onvermogen gepast plezier te beleven aan één specifieke plek.
• Ruskin adviseerde tijdens je reizen niet alleen te tekenen, maar ook te schrijven (woordschilderen), waardoor je indrukken van schoonheid kunnen/zullen worden versterkt. Door onderweg te tekenen en te schrijven, stel je jezelf voldoende vragen, en ga je nauwkeurig analyseren wat je hebt gezien en gevoeld.

Terugkeer: Gewoonte

• Het genoegen dat we aan reizen beleven, is misschien eerder afhankelijk van onze instelling, dan van onze uiteindelijke bestemming.
• Een ontvankelijke reiziger benadert nieuwe plaatsen met een zekere nederigheid. We lopen dan niet rond met vastomlijnde ideeën over wat wel of niet interessant is.
• Wat ons ergert aan anderen, zal anderen ergeren aan ons.
• Alvorens we naar verre streken vertrekken, zouden we eens tot ons moeten laten doordringen wat we al hebben gezien.

De kunst van het reizen begint en eindigt thuis.

(Jacob Noordmans, in ' Gast op zondag', Leeuwarder Courant 20 juli 2002)

Pilgrimaazje fan Sytse van der Werf & Tsjirmerij

Zondag 9 november 2014

Sytse van der Werf met Tsjirmerij in de Dorpskerk van Huizum

Pilgrimaazje
Singer-songwriter/verteller Sytse van der Werf geeft vanmiddag samen met de Friese folkgroep Tsjirmerij (Bert Otten, Wim Hobers, Piet Herrema) een concert in de Dorpskerk van Huizum. Thema van dit zondagmiddagconcert is 'Pilgrimaazje'.
Het leven is een pelgrimstocht. Dit thema loopt als een rode draad door het programma over pelgrims die fietsen of lopen naar Santiago de Compostela, over enkele bijzondere ontmoetingen, over de diepe indrukken die de pelgrimstocht achterlaat, over de tocht wel of niet afmaken, en over het leven dat soms rake klappen uitdeelt.
Zo vormen de liedjes, de gedichten en de verhalen als het ware een staalkaart van lief en leed, uitgedrukt in beeldende teksten, maar ook in verstilde en swingende instrumentale nummers. Samen vertellen, zingen en musiceren de mannen over hun eigen ervaringen in een wereld die steeds gekker lijkt te worden.

Een fietsende pelgrim vertelt
Om enige stemming te kweken in een publiek van ongeveer 60 belangstellenden begint Tsjirmerij met - noem het maar - 'Wasbord Opus 1', waarbij Piet Herrema het wasbord er danig van langs geeft.
Het tweede nummer 'Druk, Druk, Druk' gaat over het werken en sterven van een hardwerkende  Leeuwarder raam-ambtenaar, als prototype van de hardwerkende Nederlander.
Daarna volgt 'Lyts is moai', met als boodschap dat "de wierheid yn it lytse leit", aldus Sytse van der Werf.
Dan volgt een verhalend gedicht van Van der Werf, met achtergrondmuziek van Tsjirmerij, over zijn fietspelgrimage naar Santiago de Compostela; "oer fytse, en oer sliepe yn in tint, yn it oare ryk".
Over zijn reis naar Indonesië volgt dan Sytses lied 'oer har eagen as 'Donkere Kralen'.
Daarop volgt een ode aan de Friezen, die Sytse van der Werf typeert als "sa bysûnder gewoan".
Deze anekdote wordt afgesloten met enkele instrumentale liedjes uit de Balkan.
Dat verdriet ook zijn functie heeft, blijkt uit het volgende liedje, waarin wordt aangegeven dat je pas hebt geleefd als je in je leven ook hebt gehuild: "Wat is er mooier dan verdriet?"
Een vrolijk-muzikale waarschuwing volgt daarop, als antigif tegen het korte lontje van sommige mensen, en om in je leven vooral niet te verzuren: "Must der hier wat fan make, want foordast it weest, hest it al had".
En dan is het tijd voor pauze.

Der falt oan de rest net te ûntkommen
De koffiepauze eindigt met een instrumentaal intermezzo van Tsjirmerij.
Sytse van der Werf en Tsjirmerij beginnen met het lied 'Underweis', over het verlaten van je 'kristallen paradijs'.
Pelgrim Sytse vertelt dan een kort verhaal in dichtvorm, over zijn reis van Kubaard naar Santiago de Compostela en naar Cabo Fisterra. Ook hij noemt de voor pelgrims zo herkenbare ervaring, als je eenmaal bent begonnen aan je pelgrimsreis: "Der falt oan de rest net te ûntkommen".
Daarna wordt het lied Vera Icon gezongen.

Een wandelende pelgrim vertelt
Wim Hobers, die verschillende snaarinstrumenten bespeelt in Tsjirmerij, vertelt over zijn 17 jaar geleden vanuit Huizum zo hoopvol begonnen en direct al zo bijzondere wandelpelgrimage. Het is het verhaal van de pelgrim die niet 'in' zijn eentje loopt, maar 'met' zijn eentje. Hij verhaalt bijvoorbeeld over een bijzondere ontmoeting (op een vroege ochtend in een Belgisch cafeetje in Luik) met een uit Santiago de Compostela afkomstige Spanjaard, die hem vraagt: "Wil je voor me bidden, als je aankomt in Santiago de Compostela?".
Helaas kwam Wim Hobers niet verder dan de Franse plaats Sedan, net voorbij de grens met België. "Iens wie der jong", zo sluit Sytze dit pelgrimsverhaal van Wim af, en dan volgt een prachtig bijpassend lied, deels solo op doedelzak, mooi vertolkt door Piet Herrema, waarbij je even wegdroomt naar de doedelzakmuziek die iedere pelgrim zich nog herinnert, die ooit eens in Santiago de Compostela arriveerde. Maar de twinkelende snaren van Wim en de gevoelige uithalen met de accordeon van Bert Otten doen daar niet voor onder. Je waant je zwijmelend voor even weer in Santiago de Compostela.

Het einde van een pelgrimage
Sytse vertelt over zijn aankomst op Cabo Fisterra, over de idylle van de Atlantische Oceaankust, die jaren geleden (in 2002) zo wreed werd verstoord door de schipbreuk van de olietanker 'Prestige', die door de immense hoeveel olie die daardoor in zee stroomde de prachtige Noord-Spaanse kust - de Costa Morte nabij Cabo Fisterra - zo destructief vervuilde, tot grote schade voor natuur en visserij. "De fiskerij, jierrenlang bedoarn".
Dan volgt weer een lied, over het onbegrip van de mensen die de pelgrims naar Santiago de Compostela niet begrijpen: "Fytse nei Santiago, wat in útsloverij, ok nog wel sonder froutjse derby".
Tsjirmerij beantwoordt dit met de instrumentale vertolking 'Us thús' van het Friese begrip 'mankelyk', over de heimwee van de pelgrim onderweg.
Dan sluit Sytse zijn pelgrimstocht af met het verhaal van zijn terugreis, met de fiets als bagage mee in het vliegtuig. Na zo'n lange heenreis al in elke uren weer thuis in Nederland. Het laatste lied van dit concert heet dan ook met reden: 'Feurby'.
Na een lange staande ovatie, en als vervolg op de woorden en blijken van dank van organisatiewege, sluiten Sytse van der Werf en Tsjirmerij hun muzikale pelgrimsreis af met een lied dat Sytze 35 jaar geleden al eens zong: 'Bist net allinne'.