Pelgrimeren van Chouzy-sur-Cisse naar La Godinière

Pelgrimsroute van Parijs (Frankrijk) naar Santiago de Compostela (Spanje)

Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)

Van Chouzy-sur-Cisse naar La Godinière

Woensdag 3  augustus 2022 – 19 km.

Dag 15: 323,2 -342,2 km.

 

Op de brug over de Loire bij Onzain

Vervolg van de Via Turonensis

In de afgelopen twee zomervakantieweken van dit jaar (2022) hebben Durkje en ik in Frankrijk eerste de zes etappes gelopen van de Lourdes-variant van de Via Tolosana. Van Maubourguet tot Oloron-Sainte-Marie hadden we in 2019 wel de reguliere etappes gelopen via Pau, en daarmee lieten we dus de route van de Lourdes-variant letterlijk en figuurlijk links liggen. Desalniettemin wilden we die Lourdes-variant nog wel eens lopen.

Als vervolg op de Via Tolosana hebben we in 2019 de eerste etappes van de Camino Aragonés gelopen, maar toen hebben we het vanwege de ons beschikbare vakantiedagen niet meer gehaald om de hele Camino Aragonés te voltooien tot aan het Spaanse Puente la Reina. Dat hebben we in de afgelopen dagen alsnog afgewikkeld, door na het afronden van de Lourdes-variant daags erna door te rijden naar Spanje, waar we onze laatste vier etappes van de Camino Aragonés hebben voltooid, namelijk van Puente la Reina de Jaca tot aan Puente la Reine (Gares).

Vorig jaar hebben we het traject van Saint-Quentin tot aan Chouzy-sur-Cissse gelopen van de Via Turonensis, dus daar kunnen we dit jaar een vervolg aan geven. Dat is derhalve de reden dat we eergisteren en gisteren vanuit het Spaanse Sangüesa naar het Franse Montlouis-sur-Loire zijn gereden, teneinde vandaag vanuit Chouzy-sur-Cisse verder te pelgrimeren op de Via Turonensis. Daartoe gebruiken we sinds gisteren de ‘Camping Les Peupliers’ van Montlouis-sur-Loire als basiskamp voor de eerste zes etappe-dagen. Daar overnachten we in onze caravan, en voor het heen en/of weer-verkeer maken we zo mogelijk gebruik van het beschikbare openbaar vervoer en/of van de beschikbare taxi’s in deze regio.  

Een hete wandeldag voorspeld

De wekker wekt ons om 5:40 uur in onze caravan op Camping ‘Les Peupliers’ in Montlouis-sur-Loire.  Na het ontbijt verlaten we de camping om 6:45 uur en rijden we met onze auto naar het gehucht La Godinière.  Via de VVV van Montlouis-sur-Loire hebben we gisteren geregeld dat een taxi-chauffeur ons hier vanmorgen om 7:45 uur zal afhalen, om ons naar Chouzy-sur-Cisse te brengen, waar we onze pelgrimage op de Via Turonensis vandaag hervatten.  De taxi arriveert vijf minuten vóór de afgesproken afhaaltijd en rijdt ons dan van de bushalte van La Godinière naar Place de la Mairie in Chouzy-sur-Cisse. 

Bij het uitstappen en afrekenen spreken we met hem af dat hij ons morgenochtend vanuit Amboise zal afhalen, om ons dan naar La Godinière te rijden, want morgen lopen we van La Godinière naar Amboise.

Het is vanmorgen vroeg al 19 graden Celsius, en het is onbewolkt. De zon schijnt vandaag onophoudelijk, en we weten dat het vandaag een hete dag gaat worden, met de voorspelling van een maximumtemperatuur van 37 graden Celsius. De temperatuur loopt tijdens deze etappe uiteindelijk op naar 38 graden Celsius. Heet dus vandaag.

We hadden thuis gepland dat we vandaag 26 kilometer zouden lopen, maar dat hebben we gisteren teruggebracht naar 19 kilometer. Ook de beoogde tweede etappe hebben we ingekort, dus van twee wandeletappes hebben we nu drie etappes gemaakt. Ook de komende dagen wordt het namelijk heel warm, dus zo hopen we adequaat te hebben ingespeeld op de hoge dagtemperaturen. Dat we het de komende drie dagen behoorlijk warm zullen krijgen tijdens het wandelen, staat als een paal boven water.

Verwenstart in Chouzy-sur-Cissse

Nadat we afscheid hebben genomen van onze taxi-chauffeur ga ik eerst de Mairie binnen, waar ik van een vriendelijke medewerkster van de gemeente bij de receptie het stempel van deze gemeente in onze pelgrimspaspoorten krijg. Ze schrijft zonder daarover iets te vragen ook de datum van vandaag bij het stempel, waaruit blijkt dat zij precies weet wat gebruikelijk is bij het plaatsen van een stempel in een credencial.

Aan het eind van het dorpsplein is het dorpscafé, waar ik twee koppen koffie bestel, en ondertussen gaat Durkje naar de bakker vlakbij dit café om daar een lekkere verse ‘pain de raisin’ te kopen, die wij vervolgens heerlijk eten bij de lekkere koffie van de barkeepster. Deze mevrouw geniet zichtbaar ook van onze combinatie van koffie met iets lekkers erbij, en brengt ons van binnen uit nog een heerlijk chocolaatje van Toblerone erbij.  Na zo’n heerlijke verwenpartij gaan we nog even bij de dorpskerk langs om daar een bezoek aan te brengen alvorens we verder gaan, maar op dit vroege uur is de kerk nog gesloten. Daarom wandelen we bij het parkje met de vijver en de camperlocatie het dorp uit.

Via Lalleu naar Asnières

Dan blijkt dat we nu al hard aan het werk moeten, want we moeten nu direct al een steile heuvel op, waarna we boven aangekomen, over prachtige en geurige veldpaden langs grote akkers lopen. Een lange aaneenschakeling van mooie veldpaden, en heel af en toe een klein stukje asfalt, bepaalt het eerste deel van de etappe van vandaag. 

Het zijn niet alleen graanakkers die we passeren, want verderop komen we ook langs een wijngaard, waar al mooie druiventrossen aan de druivenstruiken hangen.

Boven op een plateau zien we vóór ons twee reeën samen hard wegrennen, en direct daarna ook nog een haas die het hazenpad kiest.

In Lalleu staan we ineens voor een burchtboerderij op een heuvel. Dit blijkt een voormalige manoir te zijn, een soort dependance van de abdij van Marmoutiers, die hier vroeger voor agrarische doeleinden is gebruikt. 

Op de binnenplaats wordt duidelijk dat het nu een stoeterij/manege is, want er staan veel paardentrailers, en de paarden lopen in de weiden rond de manoir.

Over de volgende paden komen we bij de asfaltweg in Asnières, ter hoogte van het wegkruis. 

Daar moeten we overigens direct al weer de asfaltweg verlaten om over een karrenspoor en over veldpaden verder te gaan.

Onzain

Zo komen we aan in de bebouwde kom van Onzain.

Ook in Onzain wordt waar dat kan het asfalt voorkomen. We gaan namelijk door een lange aaneenschakeling van dorpse voetpaadjes tussen de huizen door en achter huizen langs. Op een  gegeven moment lopen we om een groot en afgerasterd landgoed heen.  

Aan één kant langs dat landgoed ligt een diep uitgesneden hol pad; heel mooi.

In het centrum van Onzain aangekomen, lijkt het alsof we recht op de kerk af moeten lopen.

Dat blijkt echter niet het geval te zijn, want we moeten achter de hoofdstraat langs. Daarbij komen we eerst langs een manoir met een gesloten ijzeren toegangshek, dat schitterend is gedecoreerd met ijzeren reliëf-afbeeldingen van met name watervogels.

Iets verderop wordt duidelijk waarom we niet door de hoofdstraat verder moesten, want nu komen we langs het landgoed met château van Onzain.

In de diepliggende waterpartij rond het château zwemmen diverse watervogels, waaronder een zwarte zwaan.

Dan komen we even later toch bij de kerk, de Eglise Saint Gervais-Saint Protais.

De kerkdeur staat open, dus we gaan naar binnen, nadat we overigens eerst een VVV-stempel hebben gehaald voor onze pelgrimspaspoorten.

Deze lichte kerk heeft veel ramen, veelal mooi gedecoreerd met glas-in-lood-afbeeldingen.

Op het terras tegenover de kerk willen we een koud flesje cola drinken, maar dat verkoopt dit café niet. Koffie kunnen we wel krijgen, dus dan maar koffie. Het café-terras is goed gevuld, en verderop op het plein hebben twee vrouwen een grote hoeveelheid buitenspeelgoed opgesteld, waarmee de kinderen van het dorp naar hartenlust buiten spelen op het dorpsplein. Leuk initiatief is dat van de volwassenen van dit dorp, voor de kinderen van dit dorp.

Na onze koffiepauze komen we langs de Mairie. Daar heeft men van een hele dikke boom een mooi kunstwerk gemaakt, dat enkele her en der opgestelde potloden voorstelt, en mooi in kleur afgewerkt.

De Loire over

Langs de Avenue het dorp uit staan platanen, met prachtige donkere en hele lichtgroene bladeren.

We gaan onder de spoorlijn door bij het station van Onzain-Chaumont-sur-Loire. Daarna wandelen we vlak vóór de Loire-brug Onzain uit.

Bij de rotonde vóór de rivierbrug zijn enkele rijen druivenstruiken geplaatst met verschillende soorten druiven. Daarbij staan enkele metalen mensfiguren, die druivenplukkers voorstellen bij de druivenstruiken. Heel mooi gedaan, en een  ware eyecatcher op deze locatie. 

We lopen naar de lange Loire-brug.

Vanaf het begin van de brug hebben we een prachtig uitzicht over de rivier en over de overzijde.

Het Château de Chamont-sur-Loire zien we hoog boven de andere bebouwing van het dorp uitsteken op de overzijde van de Loire.

De rivier stroomt behoorlijk snel, en er liggen twee bootjes vlakbij de brug in de rivier.

Chaumont-sur-Loire

Op de overkant lopen we het dorp Chaumont-sur-Loire binnen.

Bij de eerste mogelijkheid gaan we rechtsom de brug direct naar beneden, naar de rivieroever. Daar komen we langs een gezellige picknickplaats, waar veel gezinnen met kinderen verblijven, en ook heel veel fietsers in kleine en grotere fietsgroepen. Er is een eenvoudig paviljoen bij waar je van alles qua eten en drinken kunt kopen. We kopen daar koud drinken, en gaan zitten op één van de picknickbanken in de schaduw, om hier te lunchen.

Een gezellige sfeer heerst hier, met rustige Beatles-muziek op de achtergrond vanuit het paviljoen. Mensen zitten hier genoeglijk bij elkaar, koel in de schaduw.

Langs de oever van de rivier gaat de route verder, totdat we bij één van de rivierdijkopgangen de stenen trap op moeten.

Ook hier liggen veel rivierbootjes in de Loire, waarvan een groot aantal wordt gebruikt voor recreatieve en toeristische doeleinden, bijvoorbeeld voor varen met muzikale omlijsting.

Het is even zoeken, maar met enige hulp van twee inwoners van het dorp vinden we de opgang naar het Chateau de Chaumont-sur-Loire. Dan volgt een lange en steile klim naar het château en het omringende landgoed.

Stijgen door bos en veld

Bovenaan de heuvel aangekomen, gaat de route verder in westelijke richting. Eerst komen we door het buurtschap Goualoup.

Daarna volgt een prachtige bosroute, over hele mooie paden, waarvan ook diepe holle paden. 

Een aantal paden zijn wel heel erg rotsachtig, dus daar moeten we voorzichtig laveren tussen al die grote en kleine rotsstenen door. En op een gegeven moment lopen we links van een diepe kloof, waaruit we concluderen dat daar lang geleden vast en zeker een snelstromende waterloop moet zijn geweest.

Na die prachtige bospaden en veldpaden en na behoorlijk veel stijgen, komen we uiteindelijk uit op het hoogste punt, bij een hoge watertoren.

Hier lopen we onbeschermd tegen de zon, dus het is hier heet midden in het veld.

Even later, als we een eind langs een bosperceel hebben gelopen, gaan we verder over bospaden door het bos. Daar passeren we tussen al het groen ook een dode boom, die nogal een sterk contrast vertoont met de helderblauwe lucht van vandaag. Veel dood hout ligt onder die boom op het pad.

Vanaf Plessies weer naar beneden

Als we het bos verlaten, komen we over het erf van een boerderij. Her en der lopen schapen over het grote erf en in de oude schuur verderop.

De schapen houden ons goed in de gaten als we hen naderen, en rennen soms geschrokken weg.

Dit blijkt La Ferme du Plessies te zijn, die in onze wandelgids ook als camping bij de boer en met een gastenverblijf te boek staat. 

Als we langs de binnenplaats lopen, roept de boer die buiten zit ons met de vraag of wij nog water voor onderweg mee willen hebben. Dat is een goed idee, want we zijn bijna door onze drinkvoorraad heen. Durkje vult onze lege flessen met kraanwater, en ik maak ondertussen een praatje met de boer en zijn zoon.  

Voorbij deze boerderij gaat het steil bergafwaarts door een hellingbos. 

Als we door het buurtschap La Halerie zijn gelopen, gaan we nog eenmaal over een hoogvlakte tussen akkers door.

En dan is het moment aangebroken om over een karrenspoor af te dalen naar La Godinière, waar we vanmorgen onze auto hebben geparkeerd. In het gehucht stappen we in onze auto, en rijden terug naar onze camping in Montlouis-sur-Loire. De temperatuurmeter van onze boardcomputer geeft onderweg aan dat de buitentemperatuur 38 graden Celsius is, kortom een hete wandeldag.