Pelgrimeren van Maubourguet naar Saint-Lézer

Van Arles richting Santiago de Compostela

Via Tolosana – Lourdes Variant - van Maubourguet naar Saint-Lézer 

Woensdag 20 juli 2022 – 20,6 km  

Dag I: 0 – 20,6 km

 

Nu kiezen we voor de Lourdes-variant van de Via Tolosana

Pelgrimeren tussen 19 en 34 graden Celsius

Na de twee reisdagen van afgelopen zondag en maandag (van Feinsum naar Lestelle-Bétharram) en de daarop volgende rustdag van gisteren op de camping van Lestelle-Bétharram gaan we vandaag de eerste zomerpelgrimage-etappe van 2022 lopen, van Maubourguet naar Saint-Lézer, de eerste etappe van de Lourdes-variant van de Via Tolosana, over een afstand van 20,6 kilometer. Deze dag begint voor ons met een tamelijk warme ochtendtemperatuur van 19 graden Celsius, en de temperatuur loopt vandaag op tot in elk geval 34 graden Celsius (gemeten rond 14:00 uur in Saint-Lézer). Het is dus wel een warme wandeldag te noemen.

Twee vliegen in één klap

Via de VVV van Nay hebben we gisteren Taxi Caza gereserveerd, dus we worden vanmorgen van ons eindpunt naar ons beginpunt van vandaag gebracht.

Om 6:15 uur worden we gewekt door de wekker. Wassen, aankleden en ontbijten, en dan verlaten we onze camping ‘Le Saillet’ om 7:30 uur. Met onze auto rijden we naar het afgesproken afhaalpunt in Saint-Lézer, waar we ongeveer een kwartier vóór de afgesproken tijd arriveren. We hoeven maar even te wachten, want al vrij vlot daarna arriveert Taxi Caza. De chauffeuse rijdt ons om 8:45 uur van Saint-Lézer naar ons beginpunt in Maubourguet. Voor nog geen 28 euro worden we zo over de kortste route van 14,4 kilometer van ons eindpunt naar ons beginpunt van vandaag gebracht. De jonge chauffeuse vraagt of we ook morgen van haar taxidienst gebruik willen maken, als wij van Ibos naar Saint-Lézer moeten worden gebracht, waarop wij bevestigend antwoorden. Kortom, we regelen ook nu direct al de aanrijroute van morgen, dan is dat alvast klaar. Voor ons beiden handig, en voor  haar weer een taxirit erbij.

Splitsing van bedevaartsroutes

We worden op de afgesproken locatie gebracht, bij de Gendarmerie-post van Maubourguet. Hier start onze zomerpelgrimage dit jaar. Vanuit Maubourguet pelgrimeren we zes dagen op de Lourdes-variant van de Via Tolosana, via het bedevaartsoord Lourdes en dan via Lestelle-Bétharram (waar we kamperen) naar Oloron-Sainte-Marie.

In de buitenwijk van Maubourguet lopen we vanaf de Gendarmerie de nieuwbouwwijk uit, om iets verderop via een viaduct onder de D935 door te lopen. Vlak vóór dat viaduct wordt met een wegwijzer duidelijk gemaakt dat we hier op de Chemin Saint-Jacques wandelen.

Bij een smal rivierbruggetje moet je als pelgrim kiezen of je de Via Tolosana via Pau gaat vervolgen richting Pyreneeën en dan door naar Santiago de Compostela, of dat je de GR110 gaat vervolgen via Lourdes in de richting van de Pyreneeën en uiteindelijk ook naar Santiago de Compostela. De paden gaan hier uit elkaar, en komen over enkele dagetappes weer bij elkaar in Oloron-Sainte-Marie, om daarna als één bedevaartsroute verder te gaan richting Spanje.

Wij hebben toen we hier op 24 juli 2019 ook waren, gekozen voor de pelgrimsroute van de Via Tolosana via Pau, maar voor dit jaar hebben we gekozen voor de Lourdes-variant via Lourdes. We gaan deze keer dus niet óver het bruggetje, maar volgen de wegwijzer links langs de waterloop, in de richting van Monségur.

Langs bramen, maïs en zonnebloemen

Direct voorbij de dubbele wegwijzer staat een braamstruik met al mooie donkere rijpe bramen, dus bramen plukken en bramen eten kan direct al binnen de eerste kilometer van onze dag-etappe.

Dan volgt een mooi veldpad tussen een smalle waterloop en een aaneenschakeling van akkers. Eén van de maïsakkers wordt besproeid met water, en omdat het mechanisme van dit irrigatiesysteem onverwachte wendingen maakt, lukt het ons niet om droog over het akkerpad langs het hoog opgaande maïs te lopen. Maar nat worden van dat sproeisysteem is geen straf, want door deze velddouche kunnen we op gekoelde en verkoelende wijze verder. Door de hete zon is alles in een ommezien weer droog. 

Verderop komen we langs akkers met bloeiende zonnebloemen. De meeste zonnebloemen die al aan het eind van hun bloeiperiode zijn, richten zich al niet meer op de zon, maar de nog volop laatbloeiende zonnebloemen kleuren de uitgestrekte akkers prachtig geel. 

Van Fontaine-Saint-Esselin naar Monségur

Gedurende de eerste kilometers wordt de route niet of nauwelijks bewegwijzerd, dus we moeten onderweg in het veld goed opletten om ‘en route’ te blijven. We merken op een gegeven moment dat we niet iets ten westen van Fontaine Saint-Esselin uitkomen, maar iets ten oosten, dus om de doorgaande route weer op te pakken, wandelen we in westelijke richting een eindje naar de oude waterbron van Fontaine Saint-Esselin.

Hier gaan we het bos is, in de richting van Monségur. Vlak vóór Monségur ontmoeten we een wandelende man, die ons bevestigt dat we op het juiste bospad richting Monségur lopen, en inderdaad wandelen we even later Monségur al binnen.

In Monségur steken we de D148 over, in de richting van het volgende dorp.

Van Labatut-Figuieres afdalen naar de Ruisseau de Layze

Over een asfaltweggetje wandelen we zo naar Labatut-Figuieres. 

In dit dorp proberen we een stempel in onze pelgrimspaspoorten te krijgen bij de plaatselijke Mairie, maar die is helaas gesloten. Daarom lopen we direct door naar de dorpskerk, die ook gesloten is.

In het dorp hebben we een voorbijganger al even gevraagd waar we de Chemin du Plech kunnen vinden, die we moeten nemen om het dorp te verlaten, en als wij in de richting van die uitvalsweg wandelen, gebaart de man op afstand bij elke afslag of we rechtdoor moeten, of uiteindelijk rechtsaf het dorp uit.

De afdaling over deze slingerende Chemin du Plech voert ons de vallei in van de Ruisseau de Layze. We krijgen zo een mooi uitzicht over dit rivierdal.

In het midden van de vallei aangekomen, nemen we voor onze lunchpauze om 11:15 uur plaats op het muurtje van de stenen rivierbrug. Hier kunnen we heerlijk in de schaduw van de bomen bij de brug zitten, met bovendien een mooi uitzicht over de vallei aan beide kanten van het riviertje.

Stijgend en dalend door Fôret Labatut

Aan de overkant van de rivier gaan we bergopwaarts het bosgebied van Fôret Labatut in. We moeten nu behoorlijk klimmen over het bospad, maar gelukkig genieten we wel volop van de schaduw in het bos. Ongeveer midden in het bos gaat de route een eind verder als een kampad over de heuvelkam van dit bosperceel. Op een gegeven moment krijgen we aan een rand van het bos een mooi uitzicht over de vallei ten zuidwesten van het bospad. 

Daarna dalen we af naar een verkeersweg, die we recht oversteken, om aan de overzijde verder te gaan door het Fôret Labatut.

In de afdaling wordt het bospad steeds smaller. 

Dit smalle deel van het bospad loopt op een gegeven moment parallel aan het bosriviertje Le Lys. Waar Le Lys onder de D6 door stroomt, komen wij op de D6, die we een eindje in oostelijke richting moeten volgen, om al vrij snel daarna in zuidelijke richting weer door het bos verder te gaan. 

Aankomst in Saint-Lézer

Naarmate de tijd voortschrijdt, merken we dat het warmer wordt. De temperatuur loopt al tegen de 30 graden Celsius, ook in het bos.

Nadat we de D61 overgestoken hebben, gaan we nog eenmaal het bosgebied in, maar nu voor het laatste traject naar Saint-Lézer. We naderen Saint-Lézer van boven af, en komen de bebouwing binnen op de plek waar vandaag een cementdekvloer is gestort voor een nieuw te bouwen woonhuis.

Iets verderop aan de rand van het dorp komen we langs de ruïne van de voormalige Gallisch-Romeinse stadsmuur van de oude burcht ‘Castel Bielh’ die Saint-Lézer eeuwen geleden was. 

Het gebied tussen deze stadsmuur en de nieuwere 19e eeuwse dorpskerk is aangemerkt als archeologisch belangwekkend terrein. 

Het is overigens heel stil in het dorp. De luiken van veel woningen zijn gesloten, en slechts hier en daar hoor je van binnenuit enige huiselijke geluiden.

Bij de dorpskerk gaan we op een houten bank zitten, voor onze tweede broodjespauze. Vanaf deze hoge locatie hebben we een mooi uitzicht over het dorp, en over de uitgestrekte vallei verderop.

Helemaal verderop in de diepte van dorp zien we onze auto al staan, op de parkeerplaats naast de basisschool en het gemeentehuis, tegenover het dorpshuis.

Wachten op de Tour de France in Lestelle-Bétharram

Na deze laatste pauze hoeven we alleen nog maar af te dalen door de bebouwde kom; terug naar onze auto op het plein tegenover het dorpshuis.

Daar stappen we tegen 14:00 uur in de auto, en dan rijden we vanuit Saint-Lézer rechtstreeks terug naar onze camping ‘Le Saillet’ in Lestelle-Bétharram. Onderweg kunnen we nog vers brood kopen bij een warme bakker, en iets na 15:00 uur zijn we dan weer terug op de camping bij onze caravan.

In de tweede helft van de middag en aan het begin van de avond koelt het heerlijk af. Het waait een beetje, en de zon verdwijnt steeds meer achter de wolken. Kortom, het wordt een aangenaam verblijf voor de rest van deze dag op onze camping, die overigens in de loop van de middaguren behoorlijk bezet raakt, hoogstwaarschijnlijk vanwege het feit dat de Tour de France morgen hier door het dorp gaat.