Pelgrimeren van Marciac naar Lahitte-Toupière

Van Arles richting Santiago de Compostela

Via Tolosana van Marciac naar Lahitte-Toupière

Woensdag 24 juli 2019 – 22,6 km 

Dag 30: 631,6 – 654,2 km

We naderen Auriébat met haar hoog geplaatste kerk met spitse toren

Heet

Na een hete dag, avond en nacht van gisteren gaan we vandaag de etappe van Marciac naar Lahitte-Toupière lopen, over een afstand van 22,6 kilometer. Deze dag begint voor ons al weer met een tamelijk warme ochtendtemperatuur van 20 graden Celsius, en de temperatuur loopt vandaag op tot in elk geval 38 graden Celsius (gemeten rond 15:30 uur in Lahitte-Toupière). Het is dus net zo warm als gisteren, en dat maakt dat we weer verantwoorde keuzes moeten maken om het wandelen bij deze hoge temperatuur draaglijk te maken.

Vertrek vanuit Jazz-festivalstad Marciac

We staan om 6:00 uur op. Met onze auto rijden Durkje en ik om 7:00 uur vanaf camping Municipal du Lac in Marciac  naar de dorpskerk van Lahitte-Toupière.

De taxichauffeur die ons gisteren van Marciac naar Montesquiou reed, arriveert zo’n tien minuten eerder dan afgesproken, dus we kunnen direct op weg terug naar Marciac. We stappen direct in deze taxibus, die ook is aangepast voor rolstoelvervoer. De taxi-ondernemer rijdt ons vlot via de D943 naar Marciac. Hij vertelt onderweg dat de dagtemperaturen deze week extreem hoog zijn voor dit gebied. Het is – zo zegt hij – al 16 jaar lang niet zó heet geweest in deze regio. Hij vindt het dan ook een grote prestatie dat wij dagelijks zoveel kilometers lopen in deze hitte.

We stappen buiten het centrum van Marciac uit, omdat men op en rond het grote stadsplein al druk in de weer is om (de aanvang van) het jazz-festival goed voor te bereiden. Dan lopen we naar het grote stadsplein, waar we enkele ansichtkaarten kopen, en op één van de terrassen een kop koffie drinken, alvorens we om 8:40 uur vertrekken voor onze dag-etappe. We beginnen de etappe op de plaats waar voor het jazz-festival een zogenoemd ‘Dixie Village’ is opgebouwd.

Door de vallei van L’Arros

In de buitenwijk van Marciac beginnen we met een stevige klim. Daarna volgen afwisselend asfaltwegen en veldpaden.

Na een klim over een asfaltweg komen we op het kruispunt bij de Eglise de Samazan.

Daar steken we de D38 over, om dan over de Côte de Pélerin de afdaling met veel bochten in te zetten naar de rivier L’Arros.

Tijdens die afdaling krijgen we een prachtig uitzicht over de vallei van L’Arros.

Beneden in het dal aangekomen bij de rivier, kunnen we via een brede platte betonnen brug – de Pont d’Arros - de rivier L’Arros oversteken.

In de riviervallei wandelen we tussen de (voornamelijk maïs-)akkers door. Het is overal heet en droog, en de boeren in deze regio doen er alles aan om hun akkers te irrigeren. Voor ons betekent dat keer op keer goed inschatten hoe en wanneer we een waterspuwend sproeistuk kunnen ontwijken, om zonder nat gespoten te worden ons pad te vervolgen. Op één van die plekken komt het bij het watersproeien over het pad zo uit dat een regenboog verschijnt als de nevel over het pad heen hangt. We proberen die regenboog op een foto te vangen, en daarna steken we droog over.

In deze vallei verlaten we het departement Gers, en wandelen we het volgende departement Hautes-Pyrénées in.

Hooggelegen Auriébat

Bij het gehucht Le Nain buigen we naar rechts af, om al vrij snel daarna linksaf te gaan bij een houten wegkruis.

Door een bosperceel over een heerlijk schaduwrijk eikenbospad klimmen we weer uit het dal, waarna we net voorbij een bocht in het pad vóór ons de markante kerk van Auriébat boven op de heuvelrug zien staan. We hadden hem kilometers eerder vanuit de vallei ook al zien staan, maar nu zijn we er vlakbij.

Over veldpaden klimmen we verder naar de bebouwde kom van Auriébat, waar we met de kerkklokslag van 11:00 uur arriveren.

Bij de hooggeplaatste kerk met de hoge spitse kerktoren kunnen we gebruik maken van de openbare toiletten bij de Mairie, en van één van de betonnen bankjes die hier bij de kerk langs het kerkplein staan. Vanaf dit punt hebben we ook een prachtig uitzicht over de vallei van L’Osse.

Na deze lunchpauze lopen we door Auriébat verder, langs het witte Mariabeeld, om bij een verlaten huisje verder te gaan over een karrenspoor.

Maubourguet

Afdalend over een bospad komen we verderop bij de D943, die we oversteken.

Daarna volgt een kilometers lang vlak traject via overwegend asfaltwegen in de richting van Maubourguet. Als we over een karrenspoor lopen, komen we bij de rivier L’Estéous, die we op een doorwaadbare plaats via een smal eenvoudig bruggetje oversteken.

Door de lange lintbebouwing wandelen we Maubourguet binnen. Aan het begin van het centrum wordt met een duidelijke wegwijzer aangegeven waar we langs moeten.

Bij de oude ‘moulin’ steken we via een brede brug een waterloop over.

Direct daarna nemen we de witte voetgangersbrug over de rivier L’Adour, om dan langs de Adour verder te lopen naar het stadscentrum.

We bezoeken dan eerst de romaanse kerk van Maubourguet, met haar zeshoekige absis. De kerkdeur staat uitnodigend open, en als we daar binnen wandelen, worden we positief overvallen door de heerlijke koelte in deze donkere kerk. De kerk heeft een klein aantal mooi gekleurde kerkramen.

Een ander kerkraam toont Maria met haar kindje Jezus.

Het is hier aangenaam verpozen, en tijdens de rondgang zien we ook de expositie van enkele schilderijen.

Eén van die schilderijen toont de herders rondom Maria en Jezus, ofwel het geboorteverhaal van Jezus.

Als we de hele kerk hebben bezichtigd, gaan we weer naar buiten, de warmte in. Verderop bij het marktplein met de stalen markthal zien we het terras van een café-restaurant. Binnen is de ruimte gekoeld met de airco-installatie, dus om een beetje af te koelen van de hitte van vandaag zoeken we binnen een tafeltje tussen alle uitgebreid lunchende Fransen. Wij genieten in deze gezellige koelte van hete thee en ijskoud bronwater, dus na deze pauze is ons vochtgehalte behoorlijk toegenomen, en kunnen we er weer even tegen aan in de hete middagzon.

Splitsing van bedevaartsroutes

We lopen het stadje uit en steken daarbij de rivier L’Echez over, en kruisen de voormalige spoorlijn. Daarna dalen we af naar een buitenwijk, en lopen we voorbij de Gendarmerie de nieuwbouwwijk uit, om iets verder al via een viaduct onder de D935 door te lopen. Op de voorzijde zijn aan beide zijden van ons pad twee betonnen Jacobsschelpen aangebracht.

Die zouden symbool kunnen zijn van de twee bedevaartsroutes die een klein eindje verder uit elkaar gaan.

Bij een smal rivierbruggetje moet je als pelgrim kiezen of je de Via Tolosana via Pau gaat vervolgen richting Pyreneeën en naar Santiago de Compostela, of dat je de GR110 gaat vervolgen via Lourdes in de richting van de Pyreneeën en Santiago de Compostela. De paden gaan hier uit elkaar, en komen over enkele dagetappes weer bij elkaar in Oloron-Sainte-Marie, om daarna als één bedevaartsroute verder te gaan richting Spanje.

Wij hebben gekozen voor de pelgrimsroute van de Via Tolosana via Pau, dus gaan wij hier het bruggetje over, in de richting van Lahitte-Toupière. Nog ongeveer drie kwartier te gaan vandaag.

Over veelal schaduwrijke paden gaan we door het bos verder. Via een aantal naast elkaar liggende betonpalen kunnen we een beekje oversteken.

Steeds verder gaat het, vrijwel geheel heuvelopwaarts, dus nog een eindje klimwerk. Waar het pad een asfaltweg kruist op een open plek, kun je ervoor kiezen om rechtsaf te gaan om daar in een gîte te overnachten. Maar wij moeten nog een klein stukje verder over een veldpad en een boshellingpad, totdat we op een grote open plek komen, in het dorpje Lahitte-Toupière. Op de plaats van de ruïne van een voormalige pottenbakkerij stopt onze etappe van vandaag. We lopen daar naar de Mairie, waar we vragen om een gemeentestempel in onze pelgrimspaspoorten. De ambtenares (die hier overigen ook een klein kruidenierswinkeltje runt) overhandigt mij het gemeentestempel, opdat we zelf kunnen stempelen. Ze vraagt nog of we hier in het dorp willen overnachten, maar dat hoeft niet. We lopen vanuit de Mairie namelijk door het dorp naar beneden, naar de 12^e eeuwse dorpskerk, waar we vanmorgen vroeg onze auto hebben geparkeerd.

Het is ongeveer 15:30 uur als we via Maubourguet terug rijden naar onze camping in Marciac. Onderweg geeft de autothermometer aan dat het buiten 38 graden Celsius is. Al weer zo’n warme wandeldag. Het zal vanmiddag, vanavond en vannacht nog lang windstil en warm blijven.