Pelgrimsroute van Parijs (F) naar Santiago de Compostela (S)
Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)
Van La Godinière naar Amboise
Donderdag 4 augustus 2022 – 17 km.
Dag 16: 342,2 – 359,2 km.
 |
| Le Château Royal d’Amboise |
Eerst naar Amboise
De wekker wekt ons om 6:00 uur in onze caravan op Camping ‘Les Peupliers’ in Montlouis-sur-Loire. Na het ontbijt verlaten we de camping om 7:10 uur en rijden we met onze auto naar Amboise. Onze auto parkeren we op het buiten de rivierdijk gelegen parkeerterrein, waar op dit vroege uur nog volop plek is. Over enkele uren zullen de parkeerterreinen in de nabijheid alle nagenoeg vol zijn, want Amboise is een belangrijke toeristische trekpleister, waar in het hoogseizoen van heinde en verre elke dag veel toeristen op bezoek komen.
Via onze taxi-chauffeur van gisteren hebben we gisteren al geregeld dat hij ons vanmorgen om 7:45 uur zal afhalen bij de Eglise Saint-Florentin van Amboise, om ons naar La Godinière te brengen, waar we onze pelgrimsdag straks beginnen. De taxi arriveert mooi op tijd en rijdt ons dan vanuit Amboise naar de schoolbushalte van La Godinière.
Omdat onze volgende taxi-rit van morgen buiten zijn verzorgingsgebied valt, adviseert hij ons in Amboise een taxi-centrale te benaderen om voor morgen een afhaalafspraak te maken. Hij geeft ons de naam en het telefoonnummer van dat taxi-bedrijf.
Van start in La Godinière
Het is vanmorgen vroeg nota bene al 24 graden Celsius, ook vanwege de bewolking. De zon schijnt vandaag af en toe, en het regent nu en dan ook even heel licht, en de temperatuur loopt tijdens onze wandeldag vandaag op tot 32 graden Celsius. Het is dus wel een warme dag, maar de bewolking is aangenaam, de regen verkoelt enige tijd, en er waait af en toe een verfrissend windje.
Bij de schoolbushalte van La Godinière nemen we afscheid van de taxichauffeur, en dan wandelen we het buurtschap binnen om onze etappe te beginnen op de plek waar we gisteren onze voorgaande etappe in het dorp beëindigden.
Durkje realiseert zich dat ze de Dopper nog niet met vers water heeft gevuld, en omdat ze in een tuin langs de route een man de tuin ziet besproeien met een tuinslag, vragen we of dat water drinkbaar is en of de man de dopper met water wil vullen. De man neemt de Dopper aan en komt even later tot onze verrassing terug met een grote anderhalve liters fles bronwater. Die krijgen we gratis van hem, opdat we genoeg water voor onderweg hebben. Omdat zijn Frans een Engelstalig accent heeft, vragen we hem waar hij vandaan komt. Hij vertelt dat hij afkomstig is uit Australië, en dat hij vele jaren geleden hier is komen wonen, in wat toen nog een verwaarloosd en leegstand huis was. Hij heeft het huis en ook de tuin onder handen genomen, met als resultaat dat hij hier nu een prachtig huis met een hele mooie tuin heeft. We bedanken deze vriendelijke inwoner van La Godinière en verlaten even later het dorp.
Regenbuien na Bois des Forges
We nemen een asfaltweg heuvelopwaarts en gaan even later in het buurtschap Picardière een veldpad op.
Eerst lopen we dan door de wijngaarden, waarvan ons opvalt dat die hier veel minder goed worden onderhouden dan in andere wijnstreken - zoals in de Champagne – waar wij eerder al doorheen wandelden. Verderop gaan we het bos in, het Bois des Forges.
Bij de uitgang van dit bos zien we geen richtingwijziging in de bewegwijzering, dus we lopen rechtdoor over een karrenspoor door het open veld. Even later blijkt dat wij nu iets zuidoostelijker bij de D28 aankomen, dan onze routegids aangeeft. We komen namelijk uit bij de boerderij van Le Monnaies.
Ik raak op het boerderij-erf in gesprek met de boerenzoon, die iets vertelt over hun veehouderijbedrijf.
Hij weet niet of/dat het pelgrimspad over hun erf gaat, dus dat is al een teken dat we wellicht iets zijn afgeweken van de reguliere route. En dat blijkt inderdaad enkele honderden meters te zijn.
Maar voordat we de boerderij verlaten, schuilen we enkele minuten onder de grote koeienvoersilo’s, want het regent even kort maar wel hevig. Onder de silo’s blijven we droog. Zodra het ophoudt met regenen, gaan we verder, de D28 op, naar de beoogde oversteekplaats enkele honderden meters verderop. Het begint weer te regenen, maar nu lopen we onbeschermd tegen de regen in het open veld. Daarom halen we de paraplu’s tevoorschijn, om die voor de korte duur van deze lichte regenbui al wandelend te gebruiken. Even later is het al weer droog, en de rest van de wandeldag blijft het droog, dus de paraplu’s gaan en blijven in onze rugzak.
Door de bossen van Closeaux en Feuillet
Vlakbij de bosrand passeren we de behuizing van Léreau Marion, en daarna gaan we heuvelopwaarts naar een kruispunt van karrensporen op een heuvel, waar roodbonte koeien grazen. Vanaf die plek gaan we naar beneden, het bosperceel in van het Bois des Closeaux.
Als we het bos uit komen, en over een hooggelegen asfaltweg verder gaan, zien we linksvoor ons in het dal het dorp Souvigny de Touraine liggen. Daar gaan we naar toe.
We gaan heuvelafwaarts ter hoogte van het château van Le Feuillet.
Een vrachtwagentje volgeladen met brandhout komt ons tegemoet, met moeite om de zware vracht naar boven te rijden.
Onderaan de asfaltweg wandelen we de bebouwde kom van Souvigny de Touraine binnen.
We gaan het dorp echter niet in, maar draaien over een karrenspoor rechtsaf naar de vroegere boerderij van La Ruchauderie.
Langs de bosrand van Bois de Feuillet wandelen we naar het buurtschap La Gravelle.
Als we dit gehucht doorwandelen, worden we eerst gesignaleerd door een blaffende erfhond, en zo’n vijftig meter verderop hoor ik ineens gakkende ganzen rechtsachter me. Als ik achterom kijk, zie ik drie vette ganzen boven op het dak van een oud schuurtje, ons druk gakkend toeroepen.
Mazeure en Saint-Règle
Volgens onze routekaart komen we vervolgens in het buurtschap Mazeure, maar in de berm staat het plaatsnaambord van Saint Règle, dat verderop ten zuiden van dit buurtschap ligt. Kennelijk ressorteert dit gehucht onder dit dorp.
In Mazeure lopen we ook langs de Moulin du Mazeures.
Bij Le Coq aangekomen, zouden we linksaf moeten gaan volgens onze routekaart, maar in het veld geeft de bewegwijzering rechtdoor aan. We volgen de wegwijzers en komen dan ter hoogte van La Girardière op een kruispunt waar veel toerfietsers passeren. De wegwijzer wijst linksaf aan. Op dat kruispunt zien we een stel op ons af fietsen, waarvan wij op grote afstand nagenoeg zeker zijn van het feit dat dit Nederlanders zouden moeten zijn. Dat blijkt te kloppen. Ze kamperen in Mosnes en zijn vandaag voor het eerst aan het fietsen in dit mooie Loire-gebied, waar het fietsen zichtbaar heel populair is. Ze zijn de weg kwijt, maar wij kunnen aangeven dat zij onze route terug kunnen volgen om in het dorpje Saint Règle te komen.
Oude route GR653 volgen
Wij blijven nog even de rood-witte wegwijzer volgen, maar het is ons inmiddels wel duidelijk dat die wegwijzers de oude pelgrimsroute van de GR655 niet (meer) faciliteren. Bij de watertoren – waar we even lunchen – worden we door de wegwijzer naar de Loire geleid, maar dat is niet de route uit onze oude wandelgids die we willen volgen.
Daarom nemen we een oud veldweggetje om een bedrijventerrein heen, om bij de D33 uiteindelijk weer uit te komen op de plek waar de GR655 de D33 kruist. De rood-witte wegwijzers ontbreken vanaf deze locatie, en het enige wat wij zien, zijn kleine gele gestileerde jacobsschelpjes op palen. Onze wandelgids is al uit de handel genomen, en kennelijk wordt vanaf dat moment de GR655 op dit traject niet meer beheerd, dus wij gaan verder, op aanwijzing van onze oude kaarten in onze wandelgidsen en een enkel geel Jacobsschelpje in het veld.
Dan blijkt het veldpad tussen de D33 en het buurtschap Bel Air nog prima te bewandelen, en zo lopen we dan even later de stad Amboise in.
Druk in Amboise
In Amboise hoeven we alleen nog maar in een redelijk rechte lijn voortdurend naar beneden te wandelen door opeenvolgende stadstraten. Hoe dichter we bij het oude stadscentrum komen, hoe drukker het wordt op straat. Heel veel toeristen uit binnen- en buitenland. Het wordt al behoorlijk druk vanaf het 15e eeuwse manoir Le Clos-Lucé.
Daarna blijven we de Rue Victor Hugo volgen naar het stadscentrum.
Oude borden aan de muren melden dat we hier de GR3 richting Santiago de Compostela volgen.
Hoog rijzen de oude muren op van de burcht en van de burchttoren als we de binnenstad van Amboise binnenwandelen.
In het centrum ontmoeten we toevallig een gezin dat afkomstig is uit het Friese Kollumerzwaag. Zij zijn in deze regio op vakantie, en vandaag een dagje in Amboise met de beide kinderen.
In het drukke centrumgebied laveren we tussen alle horeca-terrassen door, op zoek naar een bakker. In een smal zijstraatje vinden we een warme bakker-patisserie waar we nog een brood kunnen kopen.
Nadat we in het stadhuis een stempel van Amboise hebben gekregen in onze pelgrimspaspoorten, rijdt ons in de smalle straat een taxi voorbij van het bedrijf dat onze taxi-chauffeur van vanmorgen aanbeval. De auto stopt, en de passagiers stappen uit die taxi. Net op tijd kan ik de taxi-chauffeur vragen nog even te blijven staan. Na enige niet gelukte belcommunicatie van hem met zijn taxi-centrale geeft hij aan dat de door ons gevraagde taxi morgen om 7:45 uur bij onze camping zal zijn om ons daar af te halen en ons naar Amboise te brengen.
Dan hebben we eigenlijk alles gedaan in Amboise wat nodig is voor onze pelgrimstocht, met uitzondering van de bezichtiging van de Eglise de Florentin. Maar die blijkt gesloten te zijn, dus daarom steken we de weg over bij de kerk, en lopen over de rivierkade naar onze auto. Rechtsboven ons staat het château van Amboise in vol ornaat.
Links achter ons ligt de indrukwekkende brug over de Loire.
En linksvoor ons zien we het grote eiland in de rivier, waar wij met onze kinderen jaren geleden op hebben gekampeerd in de zomervakantie.
Iets verderop staat onze auto geparkeerd. We stappen in, en rijden terug naar onze camping in Montlouis-sur-Loire.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten