zaterdag 20 augustus 2022

Pelgrimeren van Amboise naar Montlouis-sur-Loire

Pelgrimsroute van Parijs (F) naar Santiago de Compostela (S)
Via Turonensis van Parijs naar Saint-Jean-Pied-de-Port (GR655)
Van Amboise naar Montlouis-sur-Loire
Vrijdag 5 augustus 2022 – 16,5 km.
Dag 17: 359,2 – 375,7 km.
 
Koffiepauze in Lussault-sur-Loire



















Eerst naar Amboise
De wekker wekt ons om 6:30 uur in onze caravan op Camping ‘Les Peupliers’ in Montlouis-sur-Loire.  
Via een taxi-chauffeur die wij gisteren in Amboise ontmoetten, hebben we gisteren al geregeld dat een taxi ons vanmorgen om 7:45 uur zal afhalen bij onze camping in Montlouis-sur-Loire.  
Na het ontbijt verlaten we de camping om 7:35 uur en wachten we vóór de campingreceptie op de bestelde taxi. Die komt keurig op tijd aanrijden, en dan brengt de taxi-chauffeur ons van Montlouis-sur-Loire naar de Eglise Saint-Florentin in Amboise, waar zo rond 8:00 uur de etappe van vandaag gaat beginnen, 16,5 kilometers wandelend terug naar Mountlouis-sur-Loire.

Van start in Amboise
Het is vanmorgen vroeg met 17 graden Celsius gelukkig weer wat koeler dan in de voorgaande dagen, en dat voelt prima zo aan het begin van een nieuwe pelgrimsdag. De zon schijnt rond het middaguur aangenaam en de temperatuur loopt tijdens onze wandeldag vandaag op tot 28 graden Celsius. Bovendien waait het licht, dus het is alleszins aangenaam weer op deze nieuwe dag van onze pelgrimage.
Bij de Eglise Saint-Florentin gaan we de rivierdijk op.
Vanaf die hoogte hebben we een mooi uitzicht  over de Loire, en op de brug die hier over de Loire ligt.
Aan de zuidoever lopen we in westelijke richting langs de Loire. Al vrij snel komen we op een parkeerplaats waar markthandelaren nog bezig zijn om hun marktkramen op te bouwen, of dat net al klaar hebben.
De eerste klanten van de markt kopen er al hun waren. Er is een uitgebreid aanbod van levensmiddelen, onder andere van boeren die hier hun zelfgeproduceerde waren verkopen.
Voorbij de warenmarkt gaan we de rivierdijk op. Boven op deze rivierwaterkering ligt een smal voetpad, dat we geruime tijd volgen.

Naar Lussault-sur-Loire
Op de plek waar de hele lange platanen-laan van Amboise aanvangt, verlaten we de waterkering, en steken we de D751 over om dan door een betrekkelijk nieuwe woonwijk heuvelopwaarts te gaan om Amboise achter ons te laten. 
We gaan dan een veldpad op dat hoog langs de Loire-vallei loopt, dus vanaf deze hoogte krijgen we af en toe een mooi uitzicht over het dal waarin de rivier de Loire stroomt.
We lopen tussen akkers waarop het graan al is geoogst en het stro al is verwijderd, en gaan langs  enkele kleine wijngaarden.
Ook passeren we zo’n karakteristiek Frans huis, dat grotendeels is bedekt met groene klimop. Nagenoeg alle ramen staan wijd open om de frisse ochtendlucht binnen te halen. De vrouw is bezig in de woonkamer, en de man zien we achter het huis in de tuin een jonge fruitboom water te geven met een waterslang. Hier heerst de rust en de idylle van het Franse platteland. 
We lopen langs een bosrand en op een gegeven moment zetten we de afdaling in naar de D715 die langs de Loire loopt. Op het moment dat we beneden vóór de D751 staan, gaat de route onmiddellijk al weer heuvelopwaarts van de D751 af. We klimmen dan geruime tijd, en verderop zelfs nog eens weer heel erg steil. Resultaat is dan wel dat we over mooie smalle heuvelpaden hoog achter de bebouwing langs lopen. En dan komt toch uiteindelijk het moment dat we van behoorlijke hoogte het uitzicht krijgen op de kerk met omliggende huizen van Lussault-sur-Loire. 
De kerkdeur van de Eglise Saint-Etienne staat uitnodigend open, dus we gaan er naar binnen om de kerk te bezichtigen. 
Het is een redelijk eenvoudige kerk, maar men heeft wel veel aandacht besteed aan een mooi fresco in het koor van de kerk.
Als we wederom beneden gekomen langs de D751 staan, zien we links van ons langs de weg het plaatselijke café-restaurant. We hadden zojuist de klokslag van 10:00 uur al gehoord, dus dit is de perfecte plek en tijd voor onze koffiepauze van vandaag. Het terras is zojuist in gereedheid gebracht, dus al heel vlot zitten we heerlijk in lounge-model kunststofstoelen aan een lekkere kop koffie, bovendien heerlijk in de vroege en aangename ochtendzon.

De wijngaarden van de Loire-vallei
Na deze koffiepauze moeten we ter hoogte van het terras een stevige en lange klim maken, het dorp uit. We merken dat we nu op één van de populaire fietsroutes in de Loire-vallei lopen, en worden ingehaald door een stel fietsers, waarvan de vrouw de man een eindje naar boven duwt, omdat de man het niet voor elkaar krijgt om eigenstandig de fiets met zware aanhanger in een doorgaande beweging naar boven te krijgen. De vrouw loopt dan terug, stapt op haar eigen fiets, en gaat er dan weer achteraan.
Op het hoogste punt komen we aan op de locatie van het Grand Aquarium de Touraine. Een aantal toeristen zien we verderop uit auto’s stappen, om straks dat aquarium te gaan bezoeken. 
Wij gaan verder over het gecombineerde asfaltpad voor fietsers en wandelaars.
Op een splitsing van weggetjes zien we een oude Franse fiets als wegwijzer naar Le Clos de Cray. 
We volgen die wegwijzer, en komen dan op een heuvelkam met links en rechts wijngaarden. De volgende oude fiets-wegwijzer staat bij de oprijlaan van Le Clos de Cray, een Frans wijnhuis voor wijnen uit Touraine Val de Loire.
Wij gaan verder over de hooggelegen asfaltweg ‘La Loire en vélo’, alsmaar door de uitgestrekte wijngaarden aan beide zijden van de weg. We herkennen ook de geur van de wijngaarden. Dikke druiventrossen hangen aan de druivenstruiken, dus het ziet er naar uit dat het een jaar met prima opbrengst gaat worden. 

“Ha, Friezen, goeie!”
Dan geeft een rood-witte wegwijzer aan dat we de asfaltweg moeten verlaten, om tussen de wijngaarden door heuvelafwaarts te gaan. We doen dat wel, maar bedenken ons direct, want de wandelkaart in onze pelgrimsgids geeft aan dat we rechtdoor moeten op de asfaltweg naar Husseau. Deze wegwijzer is kennelijk van een andere GR-route, dus die volgen we niet op. Wij lopen door naar Husseau en doorkruisen dit gehucht, dat ressorteert onder de grotere plaats Montlouis-sur-Loire.
Van Husseau gaat onze pelgrimsweg verder richting La Miltière. Regelmatig komen Loire-fietsers ons tegemoet, of achterop. We worden ingehaald door een groep jongeren, waarvan de voorste ons in het voorbijgaan in het Nederlands groet. Kennelijk is ons Fries vlagje op onze rugzakken herkend. De achterste jongen fietst ons uiteindelijk ook voorbij, en hij roept in het Fries achterom: “Ha, Friezen, goeie!”
Even later worden we ingehaald door twee Fransen, een zwaarlijvig stel op ligfietsen, die de vaart er overigens ook behoorlijk in hebben tijdens hun afdaling.

La Miltière
Een eind verderop wandelen we het dorpje La Miltière binnen. Hier staat nog zo’n mooie oude witte vierkante richtingwijzer, die vroeger veel werden gebruikt, maar die je tegenwoordig bijna nooit meer ziet.
Op een onoverzichtelijk punt hangt een verkeersspiegel; altijd een mooie gelegenheid om een bolronde selfie te maken, en dat doen we dan ook.
Links van de straat staat een oud woonhuis dat momenteel wordt gerenoveerd.
Twee metselaars staan hoog op een steiger, waar ze op ambachtelijke wijze een muur van keien metselen. Met beide handen wordt een bult specie op de onderliggende keien gelegd, waar dan de volgende kei bovenop wordt gelegd. Met de hand wordt dan de tussenruimte gevuld met specie. Dit metselwerk is dus alleszins handwerk.

Zigeunerkamp bij La Closerie
Vervolgens moeten we naar het buurtschap La Closerie, bestaande uit twee ommuurde boerenhoeven aan weerszijden van de doorgaande weg, op een heuveltop. 
Verderop staat een watertoren, en rondom La Closerie zijn wijngaarden.
Hier gaan we haaks op de asfaltweg een veldpad op, tussen de wijngaarden door. In een bocht van het veldpad zien we achter een wijngaard een tijdelijk kampement, waarin een grote groep zigeuners zich te midden van akkers en een bosperceel heeft geïnstalleerd. Honden blaffen van verschillende kanten als we hen passeren. Vrouwen bereiden het eten en hier en daar zitten en lopen de bewoners van dit kampement. Ze groeten ons vriendelijk en hebben het er – zo te zien – goed.
Afdalen naar Montlouis-sur-Loire
Vervolgens moeten we naar rechts afbuigen, om door een nieuwbouwwijk langzamerhand de afdaling naar de Loire in te zetten. Tijdens die afdaling komen we onder andere door smalle steegjes en straatjes, met onder andere ook verlaten huisjes.
Vanaf een mooi hooggelegen halfverhard hellingpad – een zogenoemd ‘sentier en balcon’ - krijgen we al het uitzicht over de Loire, en over de spoorbrug van Montlouis-sur-Loire.
Vandaag eindigt onze etappe bij die spoorbrug,  en morgen maken we daar de oversteek over de Loire.
Na een langzame afdaling komen we aan bij de kerk van Montlouis-sur-Loire.
We gaan de kerk in om die te bekijken.
Het is een eenvoudige kerk, maar wel met mooie kerkramen. 
Opvallend is het grote driedelige kerkraam boven de ingang van de kerk. Het linker raam verhaalt over de 28 bombardementen op de brug van Montlouis-sur-Loire in mei en juni 1944. Het rechter raam verhaalt over de missen die werden gehouden in een plaatselijke grot in de maanden juni en juli van 1944, en met het rechter raam wordt Lourdes bedankt (1947).

Terug naar de camping Les Peupliers
We gaan alsmaar verder naar beneden, totdat we arriveren bij de D751, de drukke verkeersweg langs de Loire. Over het voetpad langs deze weg lopen we Montlouis-sur-Loire uit, in de richting van de spoorbrug over de Loire.
Aan deze kant van de rivier is het treinstation van Montlouis-sur-Loire boven op die spoorbrug. 
We lopen onder de spoorbrug door, om vervolgens om het plaatselijke zwembad heen naar onze camping te lopen. Daar zien we onze caravan en auto staan.
Even later arriveren we bij de ingang van onze camping. Hiermee eindigt deze etappe van Amboise naar Montlouis-sur-Loire.

Geen opmerkingen: