Pelgrimeren van Ledigos naar Bercianos del Real Camino

De camino langs de N120 tussen Ledigos en Sahagún

Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela

Camino Santiago > Roncesvalles – Santiago de Compostela

Van Ledigos naar Bercianos del Real Camino

Vrijdag 3 augustus 2012 – 26 km.
Dag 136: 2892 – 2918 km

Ledigos

Het is nog maar 10 graden Celsius als we vanmorgen om 7.45 uur onze pelgrimsdag aanvangen in Ledigos. De wind is vanmorgen ook nog fris en in de smalle straten van Ledigos schijnt de zon nog niet, dus de trui kan op het eerste deel van onze tocht nog wel aan. Eerder vanmorgen zijn we vanaf de camping in Sahagún naar Ledigos gereden met onze auto, om vandaag van Ledigos naar Bercianos del Real Camino te gaan lopen, over een afstand van 26 kilometer.

We verlaten Ledigos aan de westzijde, waar we de N120 oversteken. We lopen langs de N120 nog in de schaduw, want de opkomende zon staat nog zó laag dat wel een deel van de velden en de heuvelrug in het westen in het ochtendzonlicht staat, maar het deel waar wij lopen, wordt nog niet beschenen, omdat de zon voor die benodigde hoogte nog te diep achter de heuvelrug in het oosten zit.

Dorp van de Tempeliers

Na een half uur arriveren we in het dorpje Terradillos de los Templarios. De naam van dit dorp is ontleend aan de hospitaalridders, of ook wel de Johannieters, of de Maltezer Ridders genoemd; vooral ook bekend als de oudste ridderorde, van de Tempeliers.

Voorin het dorp is een mooie refugio, waarop het Maltezer ridderkruis staat afgebeeld. Als we het dorp in lopen, zien we een ooievaar op de kerktoren staan. In het dorp passeren we de kerk aan de andere zijde. Dan zien we boven op de kerktoren een groot ooievaarsnest en op dat nest staan twee ooievaars.

Moratinos

Ruim een half uur later wandelen we het dorpje Moratinos binnen.

Rechtsvóór in het dorp ligt een heuvel. Tegen en in de heuvel zijn woonruimtes ingegraven en gebouwd. Hier en daar steekt een schoorsteen boven de heuvel uit. Het ingraven van woongebouwen wordt hier in deze streek wel meer gedaan; we hebben het op verschillende plaatsen al eerder gezien.

Voorbij Moratinos krijgen we vanaf de camino een prachtig uitzicht over het heuvellandschap in het zuidwesten.

Eerst wordt het landschap gedomineerd door akkers met veelal graanstoppels en hier en daar enkele zonnebloemvelden, met hier en daar enkele bomen en wat struikgewas. Iets verder krijgt het landschap wat meer de uitstraling van een heideveld, met name in de brede strook ten zuiden van het pad dat we bewandelen.

San Nicolás del Real Camino

Tegen 9.30 uur arriveren we in het volgende dorp, genaamd: San Nicolás del Real Camino.

Vanaf hier zullen we nog zo’n anderhalf uur moeten lopen om in Sahagún aan te komen. Op het tussenliggende traject is geen koffie verkrijgbaar en we hebben inmiddels bijna twee uren gewandeld, dus we vinden dat we zo langzamerhand wel een kop koffie hebben verdiend. In het centrum van dit dorp is een refugio met restaurant, bar en terras, dus we zetten koers naar deze dorpsherberg, waar dag in dag uit voorbijtrekkende pelgrims worden onthaald.

Alto de Carrasco

Na een prima kop koffie verlaten we San Nicolás del Real Camino. De camino loopt hier weer langs de N120 richting Sahagún. Maar voordat we daar komen, moeten we eerst nog over de Alto de Carrasco. Als we bovenop de Alto de Carrasco lopen, zien we in de verte in het dal vóór ons de stad Sahagún al liggen.

Na de Alto Carrasco gaat de camino weer als een mooi, aan weerszijden begroeid, wandelpad verder langs de N120.

Ermitage Virgen del Puente

Van de andere zijde komt een oudere man op een bromfiets aanrijden. Hij stopt bij ons en overhandigt de flyer van een refugio in Sahagún. Zo proberen de herbergiers momenteel hun klanten ook binnen te krijgen voor de komende nacht. Bij een brug over een riviertje steken we de N120 over, om vervolgens over een breed pad een eindje langs dit riviertje te lopen naar de hermitage van de Virgen del Puente, een gerestaureerd veldkerkje met tegenwoordig een uitgebreide picknickplaats bij de kerk.

Sahagún

Deze van oorsprong 12^e eeuwse ‘ermitage’ staat nu in de landstrook die ligt tussen de N120 en de A231. Door dát gebied lopen we in de richting van Sahagún verder. Het onverharde pad gaat over in een asfaltweg en voert ons over een bedrijventerrein naar het centrum van Sahagún. Nabij de spoorlijn die Sahagún doorkruist, lopen we langs de stierengevechten-arena van Sahagún.

Via een spoorbrug lopen we het oude centrum van dit stadje in. We komen al spoedig langs de Trinidad-kerk, die momenteel in gebruik is als stedelijke pelgrimsherberg en als toeristeninformatiebureau. We gaan naar binnen en krijgen van de jongeman die hier werkt, een mooi stempel van deze herberg in onze pelgrimspassen. Buiten, bij de ingang van deze refugio, staat een standbeeld van een pelgrim.

Arco de San Benito

We gaan verder door het centrum van Sahagún en passeren onder andere een supermarkt, waar we later vanmiddag nog boodschappen willen halen voor de komende dagen. Dan komen we bij de Arco de San Benito.

Enkele pelgrims zitten hier en daar op bankjes nabij deze boog van het voormalige Benedictijner klooster. Dit klooster is al lang verdwenen. Behalve de boog is ook de kerktoren bewaard gebleven, èn nog een ruïne van de kloosterkerk.

Aan de overzijde van de weg is een herberg met terras gevestigd. Vóór deze herberg ligt een grote kei, waaraan een metalen pelgrimsstaf met een kalebas en een Jacobsschelp zijn bevestigd.

Río Ceo

Langs deze refugio gaan we het stadje uit. Aan de rand van de bebouwde kom, komen we bij de oude stenen brug over de rivier de Río Ceo. Deze brug rust op de fundamenten van een oorspronkelijk Romeinse brug, die bij de toenmalige nederzetting Ceo was gebouwd.

Camping Pedro Ponce

We volgen het pad langs de weg, die aan de overzijde van de brug het dorp uit gaat. Nog net binnen het plaatsnaambord passeren we een recreatiecentrum van de gemeente. Enkele sportvelden en een zwembad met horecagelegenheid liggen hier aan de rand van de stad. Voorbij het sportveld begint de ‘Camping Pedro Ponce’, waar wij onze caravan voor enkele wandeldagen hebben staan.

Op de camping gaan we naar onze caravan om daar een rustpauze te nemen. We eten en drinken hier ook alvorens we weer verder gaan. Op de camping kunnen we heerlijk onder de bomen in de schaduw zitten. De temperatuur loopt vandaag op tot 25 graden Celsius en vooral als het even niet waait, voelt het erg warm. Schaduw en enige wind zijn vandaag een groot goed.

Routevariantenstrijd

Buiten Sahagún gaan we eerst verder langs de N120. Ter hoogte van het dorpje Calzada del Coto gaat de officiële route verder in het gebied tussen de N120 en de A231. Er is nog wel een alternatieve noord-route door Calzada del Coto, maar omdat men tegenwoordig weer de originele route – nu ten zuiden van de A231 – kan volgen, geven de routebeschrijving en de wegwijzers de officiële route tussen de N120 en de A231 aan. Op het wegdek zijn echter alle officiële caminopijlen - ook op het wegdek - overgeschilderd met witte verf en zijn er provisorisch nieuwe gele pijlen op de weg geschilderd naar de routevariant die door Calzada del Coto gaat. Hier is kennelijk sprake van een routevariantenstrijd tussen de ‘A231-noorderlingen’ en de ‘A231-zuiderlingen’. Wij volgen de historische Sint-Jacobsroute, die ten zuiden van de A231 in de richting van Bercianos del Real Camino gaat.

Langs dit pad zijn veel platanen geplant, waarvan het bladerdek ons inmiddels royaal van schaduw voorziet. In de loop van de jaren zal dit een mooi schaduwrijk traject worden. 

We komen weer langs een hermitage, de Ermitage de Nuestra Señora de Perales. Evenals de hermitage van Sahagún, heeft ook deze hermitage een picknickplaats voor passanten.

Adobe

Het thema van de route is ‘Huizen van leem’. In dit gebied zijn niet alleen de palomares (de duiventillen) van ‘adobe’ (leem) gebouwd, maar ook een groot aantal huizen en andere gebouwen, zoals boerderijen en zelfs een kerktoren van Sahagún. Leem was het enige bouwmateriaal in deze streek, dus veel keus had men vroeger niet. We hebben hier in de afgelopen dagen al regelmatig van leem gebouwde huizen gezien. Ook bij de entree van Bercianos del Real Camino staat zo’n karakteristiek woningcomplex met een groot aantal van leem gebouwde elementen.

Bercianos del Real Camino

Om 13.25 uur wandelen we Bercianos del Real Camino binnen.

Bij de dorpsrand staat een waterbron langs de weg met daarop een Jacobsschelp. Tijdens warme dagen is dit een heerlijke bron voor een welkome verkoeling.

Opvallend in Bercianos del Real Camino is de nog niet geheel afgebouwde kerk. De kerkzaal lijkt klaar te zijn en het fundament van de kerktoren ook. Op dat fundament van die kerktoren is een hele hoge metalen constructie gebouwd van een kerktoren met bovenin die constructie al een luidklok onder een torendak. Een metalen trap is ook al ingebouwd, dus je kunt tot aan de kerkklok de toren beklimmen. Maar deze toren is dus nog geheel open. De muren rondom moeten nog worden opgemetseld. Er liggen enkele stapeltjes gevelstenen klaar, maar voor de rest ziet het er helemaal niet naar uit dat deze toren ooit afgebouwd zal worden. Van heinde en verre kun je deze (nog) open toren zien staan.

Terug naar de camping

Durkje en ik zijn gearriveerd in onze bestemming voor vandaag: Bercianos del Real Camino. De 26 kilometers hebben we vandaag afgelegd in bijna zes uren. Met de in dit dorp geparkeerd staande huurauto halen we onze auto weer op uit Ledigos, waarna we de huurauto naar Mansilla de las Mulas rijden. Daarna rijden we met onze auto terug naar Sahagún, waar we eerst boodschappen halen en vervolgens weer terug gaan naar onze camping in Sahagún.