Pelgrimeren van Carrión de los Condes naar Ledigos

Het klooster van San Zoilo in Carrion de los Condes

Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela

Camino Santiago > Roncesvalles – Santiago de Compostela

Van Carrión de los Condes naar Ledigos

Donderdag 2 augustus 2012 – 23 km.
Dag 135: 2869 – 2892 km

Basiskamp verhuisd van Burgos naar Sahagún

Na de rustdag van gisteren, breekt ook voor ons vanmorgen de harde werkelijkheid van de pelgrim weer aan. Vroeg opstaan, aankleden en ontbijten om in de vroege ochtenduren de eerste kilometers op het pelgrimspad te maken.
Gisteren hebben we ’s ochtends de airco van onze auto laten repareren in een garage in Burgos, waarna we met de caravan naar onze volgende camping zijn gereden. Op onze autorit van Burgos naar Sahagún hebben we de in Osorno geparkeerde huurauto meegenomen naar Ledigos, waar we vandaag wandelend zullen arriveren. ’s Avonds hebben we een heerlijk pelgrimsmenu gegeten op het terras van een restaurant aan de Plaza Mayor, temidden van zo’n 15 andere pelgrims. Dat was het uitgestelde verjaardagsdiner dat we ter gelegenheid van de verjaardag van Durkje van eergisteren nog niet hadden gevierd. Deze traktatie hadden we dus nog tegoed.

9 + 1 = 10

De twee fietsende pelgrimsstellen die gisteravond ook bij ons op het restaurantterras zaten, zijn vanmorgen op onze camping tegen 7.30 uur ook al druk in de weer om zich klaar te maken voor de komende pelgrimsdag. Wij vertrekken om 7.34 uur vanaf de camping en rijden met de auto naar Carrión de los Condes, waar vandaag onze wandeling van 23 kilometer naar Ledigos begint. Na onze eerste negen pelgrimsdagen - en gisteren de eerste rustdag – begint hier en nu onze tiende wandeldag van deze zomerpelgrimage. De temperatuur is 13 graden Celsius op dit moment van dag. Een mooie temperatuur om onze tweede serie wandeldagen aan te vangen. De zon komt net boven de heuvels in het oosten.

Carrión de los Condes

Om 8.00 uur lopen we door de hoofdstraat van Carrión de los Condes omlaag naar de oude brug over de rivier de Carrión.

Aan de overzijde van deze brug passeren we aan onze linkerhand het grote kloostercomplex van het klooster van San Zoilo.

Santa María de Benevivere

We steken buiten de bebouwde kom eerst de C615 over en daarna de N120. Aan de overzijde van de N120 gaan we verder over een smalle geasfalteerde weg. Slechts enkele auto’s, een tractor en enkele camino-fietsers komen hier ook langs. Vóór ons lopen twee pelgrims. Als we nabij de ruïne van de abdijkerk van Santa María de Benevivere hen naderen, zien we dat dit het uit Nederland afkomstige pelgrimsstel Jaap & Myrthe is. We ontmoetten hen op 28 juli 2012 ook al.

We passeren eerst de ruïne van de abdijkerk van Santa María de Benevivere.

Even later halen we Jaap & Myrthe in en lopen we een eind gevieren verder. Ze hebben in Carrión de los Condes twee dagen verbleven in verband met een opgelopen voedselvergiftiging en blaren. Dat zijn twee voorbeelden van tegenslagen die je als pelgrim zomaar één of meerdere dagen van de camino af kunnen halen. Maar gelukkig zijn ze nu weer op pad. Zij wandelen vandaag naar Calzadilla de la Cueza om het wandelen weer voorzichtig op te bouwen. Daar gaan wij dan nog 6 kilometer door. Na enige tijd versnellen Durkje en ik onze wandelpas weer en nemen we afscheid van elkaar. Wellicht dat we elkaar vandaag nòg wel eens ontmoeten.

Via Aquitana

Het weggetje is inmiddels afgebogen en we zijn een irrigatiekanaaltje overgestoken. We lopen over een brede, onverharde, rechte weg. Onze routegids toont op de kaart dat we in westelijke richting over de Via Aquitana lopen. Het pad loopt met enkele flauwe bochten door een licht golvend landschap, met uitzicht over grote afstanden rondom. We passeren een picknickplaats. Bij de picknickbanken staan enkele kleine tentjes. Waarschijnlijk van pelgrims die hier de nacht hebben doorgebracht. Eén pelgrims ligt (nog) voorover te slapen op het tafelblad van een picknickbank.

Veldterras in the middle of nowhere

Tussen Carrión de los Condes en Calzadilla de la Cueza komen we door geen enkel dorp of gehucht. De routegids waarschuwt derhalve om voldoende drinken voor onderweg mee te nemen, want de afstand tussen deze twee dorpen is 17 kilometer. Ook twee waterbronnen die we op die 17 kilometer passeren, bieden geen mogelijkheid om iets te drinken, dus wij gaan ervan uit dat we volledig zelfvoorziend deze 17 kilometer moeten overbruggen, wat op zich geen enkel probleem is.

Wel staat in ons routeboekje van de ANWB dat er een uur na de eerste picknickplaats nog een tweede picknickplaats zal zijn. Dat klopt, maar die is veel luxer dan we hadden verwacht. Een Spanjaard heeft hier namelijk een container geplaatst en heeft een terras ingericht waar hij allerlei eten en drinken verkoopt. Als we hier arriveren, zitten enkele andere pelgrims al op dit grote veldterras. Ook wij stoppen hier even vóór 10.00 uur om een kop koffie te drinken.

Warm op de meseta

Als we al even op het terras zitten, komen ook Jaap & Myrthe voorbij deze picknickplaats. Met zijn vieren drinken we gezellig koffie. Als we de koffie op hebben, gaan wij verder; Jaap en Myrthe blijven nog even zitten.

Kilometer voor kilometer wandelen wij verder over het brede, steenachtige pad tussen de velden door. De temperatuur stijgt vandaag gestaag tot 27 graden Celsius. De wind - die af en toe even wat sterker opsteekt - hier op de vlakte van de meseta, verkoelt ons enigszins. Het is in elk geval een warme wandeling over de meseta.

Cañada Leonesa Oriental

Vlak voordat we een heuvelrug over moeten steken, komen we weer bij een picknickplaats. Vóór deze plaats staat een steen met als opschrift: ‘Cañada Real Leonesa’. Links en rechts van ons loopt een brede baan van ruig gras door het landschap, van horizon tot horizon. We steken hier een oude veedrijversroute over, die door dit gebied loopt. In het voorjaar brachten de herders vroeger hun vee vanuit het droge en warme zuiden naar de betere zomerweiden in het noorden van Spanje. En in de herfst keerden de herders dan weer met hun vee terug naar bijvoorbeeld Extremadura en Andalusië. Deze Cañada Leonesa Oriental die we hier oversteken is een zogenoemde ‘cañada real’, wat wil zeggen dat deze veeroute onder bescherming stond van de Spaanse koning. Veel van deze cañadas worden momenteel vanwege hun ecologisch belang beschermd.

Na deze cañada volgt het volgende lange, rechte stuk van de camino. Af en toe halen camino-fietsers ons in: “Buen Camino!”.

Calzadilla de la Cueza

Na een lichte stijging, zien we rechts vóór ons een kerktoren boven het maaiveld uitsteken. Het is de kerktoren op het buiten de bebouwde kom gelegen kerkhof van het dorpje Calzadilla de la Cueza. Op het graanstoppelveld wordt een vrachtwagen door een tractor volgeladen met stropakken.

Bij een refugio komen we het dorp Calzadilla de la Cueza binnen.

We wandelen door naar de volgende dorpsherberg, waar we op het terras een kop thee drinken. Wandelaars en fietser zitten bij elkaar om in deze oase van de meseta te rusten en om even wat te eten en te drinken. Een jonge pelgrim wordt opgehaald door een taxi. We hadden haar vlak voor dit dorp ingehaald en ons was al opgevallen dat ze moeizaam liep. Kennelijk geeft ze het hier op. Doorzetten is belangrijk op de camino, maar als het echt niet gaat, is het verstandig om tijdig (tijdelijk) te stoppen.

Na deze thee pauze wandelen we verder. Vlak voorbij de herberg ontmoeten we Jaap & Myrthe weer. Ze zitten in het dorp op een picknickplaats te eten. Ze blijven voor de rest van de dag hier in Calzadilla de la Cueza en zijn van plan hier te overnachten. We nemen afscheid van hen en lopen dan bij twee graanschuren het dorpje uit.

Door de Páramo

Het thema van het traject van Carrión de los Condes naar Calzadilla de la Cueza is ‘Door de Páramo’. Het Spaanse woord ‘páramo’ betekent ‘koud, leeg gebied’. Het is inderdaad wel een tamelijk leeg gebied, maar het woord ‘koud’ kunnen we wel reserveren voor het voorjaar, het najaar en voor de winter, want van kou hebben wij op de páramo in het geheel geen last gehad, integendeel.

Als we buiten Calzadilla de la Cueza de N120 oversteken, steekt ineens een enorm harde windvlaag op. Heel even maar. We moeten onze pelgrimshoeden goed vasthouden, om ze niet kwijt te raken. Zo snel als de windvlaag kwam, gaat ie ook weer. Daarna resteert nog het gebruikelijke zachte zomerbriesje.

We lopen verder in westelijke richting over een mooi wandelpad dat langs de N120 ligt. We gaan ook door het dal van de Aroyo Fuente Arriba. Aan de overzijde van de N120 passeren we op een gegeven moment een aantal kleine bouwwerken, die deels in en deels tegen de heuvel zijn gebouwd. Dergelijke bouw komen we hier wel vaker tegen.

We gaan alsmaar verder over de camino langs de N120. Af en toe worden we ingehaald door één of meer camino-fietser(s) en af en toe halen wij (een) langzamer lopende pelgrim(s) in. Het pad gaat langzaam omhoog, de Campos op.

Ledigos

Als we over de heuvelrug heen zijn, komen we weer in een dal, het rivierdal van de Arroyo Cueza. Nadat we de N120 over zijn gestoken, wandelen we naar beneden, het dal in, om uiteindelijk aan te komen in het dorpje Ledigos, onze bestemming voor vandaag.

Een oude man met een wandelstok heet ons welkom in het dorp.

Tussen het toegangsweggetje van het dorp en de N120 is een boer bezig met een oude stropakjesmachine op een graanstoppelveld, om daar stropakjes te maken van het stro dat nog op het veld ligt.

Een groot aantal muren en gebouwen hier in Ledigos zijn gemaakt van leem. Vroeger had men hier geen andere keus, want behalve leem had deze streek geen ander bouwmateriaal. De restanten daarvan zijn nog duidelijk te zien in de oude gebouwen van Ledigos.

Het is nu 13.15 uur. We hebben de 23 kilometers van Carrión de los Condes naar Ledigos achter de rug in ruim vijf uren. Ons was een lange, eenzame, eentonige tocht voorzegd. Dat viel echter geweldig mee. Er zijn inderdaad lange, kale stukken, maar toch zit er voldoende variatie in het landschap, zowel nabij als veraf, dus we hebben ons ook onderweg op dit lange rechte traject prima vermaakt.

Met onze huurauto rijden we terug naar Carrión de los Condes, om daar de andere auto af te halen. Dan brengen we de huurauto voor morgen alvast naar Bercianos del Real Camino, waarna we met onze auto terugrijden naar de Camping Pedro Ponce in Sahagún. Het is nog maar 14.45 uur als we de camping weer op rijden.