Zaterdag 8 oktober 2011Tijdens onze pelgrimstocht passeerden Durkje en ik afgelopen zomervakantie op 18 augustus 2011 op de route van Costefort naar Matot de plaats Aire-sur-l’Adour. Een dag eerder – tijdens een rustdag – waren we ook al in deze Franse doorgangsplaats voor pelgrims. In het winkelcentrum van Aire-sur-l’Adour vonden we een kleine pelgrimswinkel, genoemd naar de Jacobsschelp ‘La Coquille’. Bij de entree van de winkel stond een display met ansichtkaarten.
Toen we deze ansichtkaarten bekeken, zagen we dat hier een uitgebreide collectie pelgrimskaarten in de display stond, zijnde een hele serie ansichtkaarten van Marika, een artistieke productie van pelgrim Marie en illustratrice Catherine. Op elke kaart staat links een stempel met de tekst: ‘Le Chemin c’est le Pied’. In dat stempel is een Jacobsschelp getekend in de vorm van een voet. Elke kaart heeft een serienummer en een titel op de adresseerzijde. De complete serie bestaat uit 33 verschillende ansichtkaarten.
Op de voorzijde van de ansichtkaarten staan kleurrijke tekeningen met daarbij een kort bijpassend onderschrift. Deze ansichtkaarten geven samen een humoristisch beeld van wat pelgrimeren is en wat je onderweg zoal beleeft. Zo komen bijvoorbeeld de volgende thema’s aan de orde: de eerste honderd meter, regen, klimmen, pijnlijke voeten, vermoeidheid, wakker liggen in de refugio’s, stempelen van de pelgrimspas en de aankomst in Santiago de Compostela.
Onderweg verzamelen Durkje en ik zo langzamerhand een mooie verzameling ansichtkaarten over pelgrimeren. Als je dan in zo’n pelgrimswinkel in één keer een hele serie kunt kopen, betekent dat een mooie aanvulling op je verzameling. Bij de kaartendisplay proberen we dus van elke kaart uit deze serie een exemplaar te vinden, teneinde in één keer de hele serie compleet mee te kunnen nemen.
Het lukt niet om alle kaarten te vinden. Dus vragen we binnen bij het afrekenen of men de ontbrekende kaartnummers wellicht op een andere plaats heeft liggen. Achter de toonbank komt een kast open en dan wordt in de voorraadbakken tevergeefs gezocht naar de ontbrekende nummers. Drie nummers ontbreken nog. Het lijkt erop dat het niet gaat lukken. Maar dan opent de verkoper een lade in de toonbank en daar vindt hij tussen allerlei spullen nog enkele ansichtkaarten. Daar zit gelukkig één van de ontbrekende nummers tussen, dus die krijgen we ook mee.
Bij het afrekenen vult de verkoper eerst alle kaartnummers één voor één in de computer in, om zo zijn winkelvoorraadadministratie op orde te houden. We oefenen geduld totdat alle kaarten door hem in de computer zijn ingevoerd. Omdat we nagenoeg de hele serie kopen, krijgen we korting. Wel jammer trouwens dat er nog twee kaarten ontbreken.
Thuis gekomen nemen we contact op met de twee Franse Marika-dames. We leggen hen uit dat we op twee nummers na de hele serie ansichtkaarten hebben kunnen kopen en dat we graag de twee ontbrekende kaarten nog zouden willen ontvangen. Dat is geen enkel probleem en omdat Marika het op prijs stelt dat we haar hele serie hebben gekocht, stuurt ze ons de twee ontbrekende kaarten dezelfde dag nog via de post. Als we de kaarten enige tijd later thuis per post ontvangen, volgt nog een korte email-correspondentie, waarin wij aan Marika ook een pelgrimagefoto van ons samen sturen.
Als dank voor onze bijzondere belangstelling voor haar serie ansichtkaarten maakt Marika een speciale editie van één van haar ansichtkaarten. Via email ontvangen we enkele dagen geleden een unieke ansichtkaart, waarbij Marika met een fotobewerkingprogramma onze gezichten heeft geplakt in één van de Marika-ansichtkaarten. Deze bijzondere editie hebben we met dank aan Marika als buitengewone ‘collectors item’ toegevoegd aan onze collectie pelgrimsansichtkaarten.
