donderdag 19 oktober 2023

WaddenWandelen op Texel - Dagwandeling B1 Den Hoorn

Vrijdag 13 oktober 2023
 
Bij het Boetje van Klemat op Texel

















Wandelroutes over zes Waddeneilanden
WaddenWandelen op Texel
Dagwandeling B1 Den  Hoorn
Vrijdag 13 oktober 2023 – 11,5 km.
Dag 1: 0-11,5 km

Wandelzesdaagse op Texel
In 2013 gaf de ‘Stichting Wandelnet’ de wandelgids van Streekpad 4 uit. De titel van deze routegids is ‘WaddenWandelen’ en de subtitel is ‘Wandelroutes over zes Waddeneilanden’. In deze wandelgids kun je kiezen uit verschillende wandelingen op de Waddeneilanden Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland, Schiermonnikoog en het Duitse eiland Borkum, met een totale wandelafstand van 276 kilometer.
Voor de maand oktober 2023 hebben Durkje en ik de zesdaagse wandeling op Texel geselecteerd. Die hele (Wadden-)wandeling op Texel heeft een totale lengte van 129,3 kilometer. Daarvan hebben we in april/mei 2013 als onderdeel van het Texelpad al de zogenoemde ‘Wandeling Dwars Over’ gedaan, met een lengte van 11,3 kilometer. De resterende 118 kilometers hebben we over zes etappes verdeeld, waarvan de eerste – van vandaag - een lengte heeft van 11,5 kilometer.

De eerste halve Dagwandeling B vanuit Den Hoorn
Om 8:00 uur staan we op in onze caravan op Camping Boerderij Hoogvliet bij De Waal op Texel, en om 9:30 uur verlaten we de boerderijcamping, om dan met de auto naar Den Hoorn te rijden. Daar laten we de auto achter, en dan begint vandaag vanuit het dorpscentrum onze eerste etappe van deze zesdaagse wandeling .
Aanvankelijk waren we van plan om hier een vijfdaagse wandeling van te maken, maar de weerberichten deden ons gisteravond iets anders besluiten. Gisteren zijn we van Feinsum naar Texel gereden, om vannacht en de komende nachten op Texel te kamperen op de Camping Boerderij Hoogvliet bij De Waal. Het plan was aanvankelijk om vandaag de etappe van ’t Horntje naar Strandslag Paal 21 te lopen, maar die etappe schuiven we door naar morgen, als het beter weer is.
Voor vandaag wordt namelijk slecht weer voorspeld. Het zal de hele dag vaak en veel regenen, en bovendien krijgen we te maken met een stormachtige zuidwestenwind met af en toe zware windstoten. Op de Buienradar hebben we gezien dat de kans op regen het kleinst is tussen 10:00-13:00 uur, en dat er dan bovendien sprake is van heel geringe neerslag. Dat tijdsvenster is te kort om een etappe van ruim 23 kilometer (etappe 1) te lopen, maar een kortere route zou binnen die drie uren wel mogelijk zijn. 
Nu is het zo dat de Dagwandeling B van Den Hoorn bestaat uit twee rondjes van respectievelijk 11,5 kilometer (B1) en  11,1 kilometer (B2). Als we op de zesde wandeldag route B2 lopen, kunnen we na afloop nog heel goed met de boot de oversteek maken naar Den Helder, om dan op een geschikte tijd - aan het eind van de middag - weer in Feinsum aan te komen. En vandaag zouden we dan de 11,5 kilometers van B1 prima kunnen lopen in dat betrekkelijk droge tijdsvenster van 10:00-13:00 uur, dus: zo gezegd, zo gedaan. Vandaag wandelen we 'Dagwandeling B1 Den Hoorn'.

Pelgrims van start bij het witte kerkje van Den Hoorn
Om 10:20 uur staan we in het dorpscentrum van Den Hoorn gereed voor vertrek van deze etappe. Het is nog droog, dus de regenkleding hoeft nog niet aan. 
We lopen over de Kerkstraat naar het beroemde witte kerkje van Den Hoorn. Daar vallen Durkje en ik als pelgrims direct met de neus in de boter, want als we het kerkhofpad op lopen, zien we op de bestrating direct een metalen Jacobsschelp
Bij het toegangshek van het kerkhof staat een paal met daarop een wegwijzer voor pelgrims, met daarop een gele caminopijl en gestileerde Jacobsschelp op de camino-blauwe ondergrond. 
Toen Durkje en ik onze vierde klassieke pelgrimsroute – via Parijs op de Via Turonensis – in Nederland begonnen, vingen we deze pelgrimage vanuit Noord-Holland aan in Den Oever, en bewandelden wij eerst het pelgrimspad ‘Van Wad tot IJ', om daarna verder te lopen over andere pelgrimspaden door Nederland, België, Frankrijk en Spanje.
Noord-Hollandse pelgrims zouden echter nóg noordelijker kunnen beginnen, namelijk op Texel. En dat is mede de aanleiding geweest om enkele jaren geleden het witte kerkje van Den Hoorn aan te wijzen als de startlocatie voor pelgrims die vanuit Noord-Holland willen gaan pelgrimeren naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela. 
En hier staan we dus op die plek waar de pelgrimage voor Noord-Hollanders en voor anderen die hier willen aanvangen kan beginnen. 
Omdat het licht begint te regenen, trekken we voor de zekerheid in de luwte van deze kerk alvast onze regenkleding aan, en daarna laten we het witte kerkje en Den Hoorn achter ons.

Hekkelen langs de Oude Weg
Over de Westerweg lopen we in noordelijke richting, tot aan de afslag van de Oude Weg. Aan het begin van de Oude Weg staat met borden aangegeven dat deze weg is afgesloten voor verkeer, maar dat de aanliggende bedrijven bereikbaar zijn. De verkeersregelaar bij dit bord komt in dit ruige weer niet uit de auto, en laat ons ongehinderd toch deze weg op gaan.
Daar passeren we een eind verderop iemand die met een tractor de sloot rechts van de weg hekkelt. De maaier aan de voorzijde van de tractor maait het gras en riet, en een draaiende installatie van brede vorken draait aan de achterkant van de tractor dan het gemaaide van onder uit de slootwal naar boven om het in de berm te storten.

Verkeersregelaar uit Yemen tussen harde wind en warme gevoelens
Op de T-splitsing van de Oude Weg en de Rommel Pot – waar de duinen beginnen – is de weg rechtsaf door meerdere objecten geheel afgesloten. Toch staat er een verkeersregelaar bij het hoge hek. Hij staat hier in de stormachtige wind helemaal alleen in het open veld, met overigens wel goed beschermende kleding aan, en het is weliswaar niet koud, maar wel een uitdaging om hier op zo’n stil weggetje vol in de stormwind als verkeersregelaar te staan. 
We stappen even op hem af om een praatje met de man te maken. Hij spreekt Engels, en vertelt ons dat hij afkomstig is uit Yemen, dat hij vanwege de onveilige situatie in Yemen zo’n negen jaar geleden zijn thuisland al moest ontvluchten. Hij woont inmiddels in Enkhuizen en heeft een verblijfsvergunning voor Nederland. Zijn vrouw en hun twee zonen van 18 en 17 en hun dochter van 10 jaar verblijven bij haar ouders in Dubai, waar hij geen visum voor kan krijgen. Hij straalt als hij ons vertelt dat - "Thank God" - zijn vrouw en drie kinderen over een maand vanuit Dubai naar Nederland komen, waar het na negen jaar herenigde Yemenitische gezin dan in Enkhuizen mag gaan wonen. We wensen hem en zijn binnenkort herenigde gezin veel geluk in Nederland, en hopen dat ze hier een goede tijd mogen beleven.

Met harde tegenwind langs De Bonte Belevenis
Langs de rand van de duinen lopen we in zuidelijke richting over de Rommel Pol. De rechterzijde van het asfaltwegdek is weggehaald, want hier worden momenteel de voorbereidingen getroffen om van deze brede weg een smallere eenrichtingsweg met naastliggend fietspad te maken.
Verderop gaan we bij De Mient naar binnen bij De Bonte Belevenis, de winkel in, waar een groot aantal zelfgeproduceerde producten wordt verkocht, zoals kaarsen, zeep, whisky en bier. We maken een rondgang door de winkel met deze ambachtelijke producten, en maken een praatje met de verkoopster die deze winkel vandaag beheert.
Buiten gaan we de Rommel Pol weer op, en dan lopen we pal in de harde wind op, met af en toe stevige windstoten.

Kamperen in de duinen van Loodsmansduin bij Den Hoorn
Verderop wandelen we de bebouwde kom van Den Hoorn weer binnen, en links van ons zien we dan weer het witte kerkje in de verte.
Over de Witteweg lopen we langs de duinen naar de duincamping Loodsmansduin, waar Durkje en ik vroeger ook met onze kinderen en met ons Witrussische gastkind Aksana wel hebben gekampeerd. Het valt ons op dat het eerste gedeelte van dit kampeerterrein momenteel is bebouwd met duinbungalows, en dat verderop een groot aantal camperplaatsen is gecreëerd. Daar pauzeren we kort voor een broodje op een picknickbank van één van de leegstaande trekkershutten. 
Pas daarna komen we op het ons van vroeger bekend zijnde kampeerterrein, waarin op de duinen en in de duinpannen ook momenteel wordt gekampeerd met tenten en caravans.

Wolwerk van Hendrikje in het Boetje van Klemat
Ten zuiden van Loodsmansduin gaan we verder langs en door de duinrand van Pietersduin.
Met een grote bocht lopen we door De Kuil over de Mokweg weer terug in de richting van Den Hoorn.
We passeren onderweg het zogenoemde Boetje van Klemat, een hele oude Texelse schapenboet (schuur), die in het Klemat staat, het oude land van Den Hoorn.
We gaan er naar binnen, want langs de weg staat aangekondigd dat er een atelier is gevestigd in deze boet. 
Binnen valt direct het grote wollen kunstwerk op, dat de naam van ‘Het hart van Venus’ heeft gekregen. Vanuit dit wollen kunstwerk – waar ook één persoon in kan – klinkt een kloppend hart.
Rondom deze wollen kunstinstallatie hangen schilderijen, die evenals het wolwerk zijn gemaakt door kunstenares Ericka Voortman, die als artiestennaam Hendrikje hanteert.
We kunnen om het wollen kunstwerk heen lopen, de schilderijen bekijken, en er liggen kunstkaarten te koop voor wie ze wil meenemen.

Mediterrane klaver en de Hollands-Friese oorlog
Verrast zijn we als we even later voorbij deze boet in de berm een roodbloeiende klaversoort ontdekken, die we helemaal niet kennen. 
Bij nader onderzoek blijkt het een Mediterrane soort te zijn, met als naam Inkarnaatklaver. Een Texelaar komt voorbij, en als we hem wijzen op deze klaversoort, vertelt hij dat hij de plant wel eens heeft zien staan, maar daar verder geen aandacht aan had geschonken. Hij bedankt ons dat we via Google Lens hebben uitgezocht welke klaversoort dit is, en dat we dat hier even met hem delen.
Als we arriveren bij de kruising met de Stolpweg zien we ook hier – maar nu buiten in het veld – een in het oog springende grote installatie staan van Hendrikje, getiteld 'Vloedlijn'.
Aan de overzijde van de Stolpweg komen we langs een zwerfsteen, waarop een plaat is bevestigd waarop staat dat op deze plek de nederzetting Oude Horn in het jaar 1398 is verwoest door de Friezen. Dit monument is derhalve een herinnering aan de Hollands-Friese oorlog van 1398, waarin de bewoners van Oude Horn vluchtten naar het nabijgelegen Clijf, dat later de naam Den Hoorn kreeg.

De storm van Den Horn en de Hoornderweg
We gaan een hoge polderdijk op bij de oude havensluis van Den Horn. Daar krijgen we de volle laag van de tot stormkracht groeiende wind. 
Als we op De Grie bij boerderij De Grie komen, begint het ook nog serieus te regenen, dus daar trekken we onze regenkleding aan. Dat blijkt overigens geen overbodige handeling te zijn, want als we even later verder lopen naar de Hoornderweg, worden we door de zeer harde windstoten en de stormachtige wind herhaaldelijk bijna van de weg gewaaid, en als we dan op de T-kruising bij de Hoornderweg aankomen, begint het nog harder te waaien en ook nog harder te regenen.
Op de Hoornderweg moeten we nu pal in de wind op, richting Den Hoorn lopen. De fikse regen en de stormachtige wind met zware windstoten geselen ons van voren. 
Maar we zetten door en houden vol, dus verderop bereiken we over het fietspad uiteindelijk het begin van de bebouwde kom van Den Hoorn.

Terug in de luwte van Den Hoorn
Hier op deze entree van Den Hoorn staat een grote witbeschilderde zwerfsteen. Dit kunstwerk van Leny van ’t Noordende kreeg als titel ‘Zwerfstien’, en daarop schilderde de kunstenares een groot aantal afbeeldingen met jaartallen, die samen de ontstaansgeschiedenis van het zuiden van Texel verbeelden.
Als we dan de bebouwde kom van Den Hoorn binnenwandelen, profiteren we van de bebouwing aan onze linkerhand, want nu kunnen we in de luwte van die gebouwen op een veel rustiger wijze het dorp doorlopen, totdat we arriveren in het dorpscentrum van Den Hoorn, waar voor ons vandaag om 13:30 uur deze Dagwandeling B1 eindigt.
In een abri trekken we onze regenkleding uit, en eten we nog het resterende broodje, alvorens we door regen en stormwind met de auto vanuit Den Hoorn terugrijden naar onze boerderijcamping nabij De Waal op Texel.

Geen opmerkingen: