WaddenWandelen op Texel van ’t Horntje naar Strandslag Paal 21

Zaterdag 14 oktober 2023

 

De duin op bij Paal 11,48 op Texel

Wandelroutes over zes Waddeneilanden

WaddenWandelen op Texel

Etappe van ’t Horntje naar Strandslag Paal 21

Zaterdag 14 oktober 2023 – 23,1 km.

Dag 2: 11,5–34,6 km

Wandelzesdaagse op Texel

In 2013 gaf de ‘Stichting Wandelnet’ de wandelgids van Streekpad 4 uit. De titel van deze routegids is ‘WaddenWandelen’ en de subtitel is ‘Wandelroutes over zes Waddeneilanden’. In deze wandelgids kun je kiezen uit verschillende wandelingen op de Waddeneilanden Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland, Schiermonnikoog en het Duitse eiland Borkum, met een totale wandelafstand van 276 kilometer.

Voor de maand oktober 2023 hebben Durkje en ik de zesdaagse wandeling op Texel geselecteerd. Die hele (Wadden-)wandeling op Texel heeft een totale lengte van 129,3 kilometer. Daarvan hebben we in april/mei 2013 als onderdeel van het Texelpad al de zogenoemde ‘Wandeling Dwars Over’ gedaan, met een lengte van 11,3 kilometer. De resterende 118 kilometers hebben we over zes etappes verdeeld, waarvan de tweede –  van vandaag - een lengte heeft van 23,1 kilometer.

Beginnen bij de veerboot in ‘t Horntje

Om 7:00 uur staan we op in onze caravan op Camping Boerderij Hoogvliet bij De Waal op Texel, en om 8:15 uur verlaten we de camping, om dan met de beide fietsen achter op de auto naar het parkeerterrein bij het strandpaviljoen van Strandslag Paal 21 bij De Koog te rijden. Hier laten we de auto achter, en dan fietsen we de 13,5 kilometers naar ’t Horntje, naar de veerboothaven van Texel. Daar stallen we onze fietsen, en drinken we binnen in het havenrestaurant eerst een kop koffie.

De man die een eindje verderop ook koffie zit te drinken, loopt buitenom naar de wachtruimte van de veerbootmaatschappij TESO. Even later komt hij opgewonden terug bij de bediende in het restaurant en vertelt dat hij zijn telefoon in de toiletruimte van de wachtruimte heeft laten liggen, en dat die ruimte nu op slot zit. De bediende vertelt dat hij dan pas maandag weer over zijn smartphone kan beschikken, omdat alle deuren in de wachtruimte dan pas weer open gaan. Ik schat in wat er fout gegaan kan zijn, en vraag de man even met me mee te lopen. Dan wijs ik hem op het trappetje naar beneden naar de toiletruimte om de hoek, waar ik zojuist ook even ben geweest. Nu pas ziet de man – een migrant – dat hij op zoek naar zijn smartphone abusievelijk voor de afgesloten deur van een schoonmaakruimte heeft gestaan. Door de spanning van het verliezen van zijn telefoon zag hij de lager gelegen deur van de toiletruimte niet meer. We gaan er naar binnen, en daar ligt inderdaad zijn telefoon in de toiletruimte. Met grote opluchting en blijdschap bedankt hij me hartelijk voor mijn hulp.

Om 9:45 uur beginnen Durkje en ik hier aan onze etappe van vandaag.

Rond de Mokbaai

Omdat de wind inmiddels is gedraaid van het zuidwesten naar het noordwesten, is de stroming van de warme lucht veranderd in koude lucht. De temperatuur is derhalve vannacht behoorlijk gedaald tot net boven de tien graden Celsius, en het waait de hele dag hard, dus het was zojuist een frisse en stevige fietstocht van De Koog naar ’t Horntje.

Als we de zeedijk op gaan, merken we pas hoe guur het weer is, vanwege de lage temperatuur en de harde wind. Vanaf de zeedijk hebben we het uitzicht op Den Helder, aan de overzijde van het Marsdiep, waarop overigens op dit moment de veerboot vaart van Texel naar Den Helder.

We wandelen buitendijks langs de oever van de Mokbaai, en volgen daarbij de wegwijzers van het streekpad ‘Waddenwandelen’.

Verderop lopen we binnendijks over het Mokwerk en langs het binnenmeertje van De Petten, waar een grote groep vogelaars bezig is met het observeren en fotograferen van de watervogels in en bij De Petten.

Voorbij deze vogelaars gaan we buitendijks verder en dan lopen we met een wijde boog links om de Mokbaai heen.

Daarna gaan we door de Karhoek over de Mokweg, met de Mokbaai aan onze linkerzijde. In de berm zien we enkele mooie paddenstoelen in de berm langs de Mokweg.

Strandwandelen langs de vloedlijn

Waar we de Mokbaai achter ons laten, lopen we zuidelijk van De Geul het duinengebied in van de Kelderhuispolder. 

Door die Kelderhuispolder wandelen we naar De Horsmeertjes in de duinvallei.

Vervolgens maken we de oversteek over prachtige duinpaden naar de hoge duinen langs de Noordzeekust.

Door het rulle duinzand klimmen we over de laatste duinenrij richting strand en zee.

In De Hors bereiken we de zee bij Paal 8.

Van Paal 8 lopen we naar Paal 9. Hier en daar ligt een kwal op het strand.

We wandelen langs de vloedlijn van Paal 8 richting Paal 9.

Hier en nu op het strand merken we pas echt hoe hard het vanuit het noordwesten waait. We moeten opboksen tegen de stormachtige wind die over zee en strand ons met kracht tegemoet komt. De schuimvlokken van de branding vliegen met gezwinde vaart rollend over het strand. Linksboven de zee en rechtsboven de duinen zien we de regenboog.

De routegids geeft aan dat we bij Paal 11,48 het strand moeten verlaten, om dan de hoge duinenrij over te steken.

Door Bollekamer en Westerduinen

Het is nu twaalf uur, dus een mooi moment voor onze lunchpauze. Aan de binnenzijde van de duinenrij staat een zitbank, het ‘Heb ik je vandaag al gezegd dat ik van je hou’- bankje.

Daarop nemen we plaats voor een korte pauze, om een broodje te eten en iets te drinken.

Daarna gaat de route landinwaarts verder over het Kompas Pad door een mooi gebied van duin en heide van de Bollekamer.

We lopen daarna door de Westerduinen. Op een duinpad langs een boszoom ligt een door weer en wind verweerde tak in de vorm van een kruishout.

Bewegwijzerd volgen we ook hier de mooi paden door het open landschap van de duinen. Slechts hier en daar staat een hoge struik of een boom. Daar hebben we geluk mee, want op een gegeven moment begint het licht te regenen. Het is maar motregen, maar door de harde wind komt die zachte regen ook hard aan. Vandaar dat we even in de luwte van een groepje bomen en struiken schuilen voor de combinatie van wind en regen. Boven ons trekt een grote regenwolk over ons heen, maar om ons heen is sprake van een mooie helderblauwe lucht met hier en daar dikke witte wolken. We hoeven gelukkig niet lang te wachten, want even later is het al weer droog, en wandelen we in het najaarszonnetje vrolijk verder.

Door vallei en schuim

Daarna gaan we door het bosgebied van De Dennen. We passeren in dit Nationaal Park Duinen van Texel verderop de Moksloot, en komen dan in de uitgestrekte Bleekersvallei. 

Door de Bleekersvallei lopen we terug naar de hoge duinenrij, op naar het strand. Vlak voordat we de laatste hoge duin vóór de zee willen oversteken, zien we rechts van ons zandpad een konijn zitten, die geen aanstalten maakt om te vluchten als we hem naderen. Dit konijn is behoorlijk ziek; ziet er qua vacht niet goed uit, en zijn achterpoten en heup functioneren nauwelijks nog. Dit konijn zal vast en zeker geen lang leven meer beschoren zijn. 

Even later nemen we de steile strandopgang richting strand en zee.

Bovenop de duin krijgen we een prachtig zicht over de zee en het strand van Paal 16,44.

Over het strand lopen we naar de vloedlijn.

Dan volgen we wederom tussen het wegwaaiende witte zeeschuim de witte vloedlijn naar Paal 17.

 

De Koog

Bij Paal 17 gaan we vanaf het strand over de hoge zeekering weer landinwaarts. Dan volgt nog eens weer een lange wandeling door de duinen, nu in de richting van De Koog.

Maar voordat we daar aankomen, maken we eerst nog een boswandeling over de brede bospaden van het bosperceel ten zuidwesten van De Koog.

In De Koog doorkruisen we de hele Dorpsstraat van zuid tot noord, en voordat we De Koog verlaten, pauzeren we nog even in een abri aan de rand van de bebouwde kom.

Daarna hoeven we alleen nog maar door het bosperceel ten noordwesten van De Koog te gaan, om even later op de parkeerplaats bij Strandslag Paal 21 te arriveren, waar we vanmorgen onze auto hebben geparkeerd.

Op de terugweg halen we in De Koog eerst nog boodschappen voor de komende twee wandeldagen, alvorens we naar het haventerrein van de veerboot in ’t Horntje terug rijden. Daar halen we onze fietsen af, en tot slot rijden we dan terug naar onze camping bij De Waal.