Pelgrimeren van Givet naar Hierges & van Hiraumont naar Censes Bel-Air

Woensdag 15 juli 2020

Overhandiging met mondkapje van de twee credentials bij de Mairie van Aubrives

Pelgrimsroute van Maaseik naar Saint-Quentin
Via Monastica van Daussoulx naar Rocroi 
Van Givet naar Hierges & van Hiraumont naar Censes Bel-Air
Woensdag 15 juli 2020 – 8,1 + 7,5 = 15,6 km.
Dag 9: 196,5 – 212,1 km

Een combi-etappe in twee delen
De wekker wekt ons om 6:15 uur in onze caravan op Camping Communal Devant Bouvignes in Dinant. Na het ontbijt verlaten we de camping om 7:30 uur en rijden Durkje en ik met beide auto’s van het Belgische Dinant naar het Franse Hierges, waar het eerste deel van onze combi-etappe van vandaag eindigt. Daarna rijden we met de andere auto terug naar Givet, waar vandaag dat eerste deel van onze combi-etappe eindigt.
Als we dit eerste deel van onze dag-etappe hebben gelopen, gaan we ook nog het traject van Hiraumont via Rocroi naar Censes Bel-Air lopen. Het eerste deel van vandaag heeft een lengte van 8,1 kilometer en het tweede deel is 7,5 kilometer lang. Totaal lopen we vandaag dus 15,6 kilometer. Dat is voor ons op zich niet zo’n grote afstand voor één dag, maar we moeten voor, tussen en na deze twee deel-etappes wel behoorlijke einden rijden, dus we zijn er wel enkele uren mee zoet vandaag.

Verbinden en afmaken
Voor ons is het doel van deze zomerpelgrimage onder andere dat we het laatste deel van de Via Monastica - vanaf Dassoulx tot en met het eind in Rocroi - hebben gelopen. Dat doen we in de volgende onderdelen:
In de afgelopen vier dagen hebben we al de route van Maaseik via Dassoulx tot en met Givet gelopen.
Vandaag lopen we eerst het traject van Givet naar Hierges.
Vanuit Hierges naar Hiraumont hebben we eerder al eens gelopen op de volgende pelgrimsdagen:

• op 6 juli 2008 van Hierges tot Treignes en 
• op 8 juli 2008 van Treignes tot Oignies-en-Thiérache en 
• op 9 juli 2008 van Oignies-en-Thiérache tot Moulin-Manteau (Belgisch-Franse grens) en 
• op 11 juli 2008 van Moulin-Manteau via Hiraumont naar Censes Bel Air. 

Daarna hebben we onze pelgrimsroute vervolgd richting Vézelay.
Vandaag lopen we als tweede traject het laatste deel van de route van de Via Monastica, van Hiraumont tot Rocroi, en daarmee sluiten we vandaag dit einddeel van de Via Monastica af.
Om de Via Monastica op de pelgrimsroute GR654 aan te laten sluiten, lopen we vandaag ook nog van Rocroi naar Censes Bel Air.
Door het op deze manier aan te pakken, hebben we de beide varianten van Hiraumont naar Censes Bel-Air gelopen, namelijk: de pelgrimsroute volgens de GR654 en de Via Monastica naar eindpunt Rocroi, met de aansluiting van de Via Monastica op de GR654.
Vandaag staan daarmee dus ‘Verbinden & Afmaken’ centraal.
Aan het eind van deze dag hebben we dus ook het tweede en laatste deel van de Via Monastica gelopen, waarmee we één van onze pelgrimsdoelen van 2020 hebben behaald.

Givet
We beginnen vandaag met de route van Givet naar Hierges. Om 8:30 uur vertrekken we bij de Maas-brug in het prachtige Franse stadje Givet. In de tijd van Keizer Karel (1555) was Givet nog onderdeel van de Spaanse Nederlanden. Pas in 1675 – bij de Vrede van Nijmegen – werd bepaald dat Givet voortaan Frans grondgebied zou zijn.
Als we stroomopwaarts langs de Maas lopen, passeren we eerst de ‘Tour Victoire’ (vroeger een donjon en gevangenis).
Even later passeren we de oude stadspoort ‘Porte de France’. En voortdurend zien we op grotere afstand en op grote hoogte de resten van het immense voormalige fort Charlemont (genoemd naar Keizer Karel).

Langs de Maas
De routebeschrijving geeft aan dat het de bedoeling is dat we het smalle veldpad langs de Maas blijven volgen tot aan een sluis. Hier wordt niet gemaaid, en na de regen van gisteren en de afgelopen nacht is het hoog opgeschoten gras nat. Omdat het alternatief zou zijn dat we een heel eind langs een gevaarlijk drukke verkeersweg zonder wegberm moeten lopen, gaan we toch maar voor het natte traject. De temperatuur was bij vertrek 18 graden Celsius en die loopt vandaag op tot 21 graden Celsius. Bij deze temperatuur en af en toe enkele zonnige perioden zullen onze natte wandelschoenen tijdens de rest van onze dagtocht allicht snel drogen.
Langs de Maas lopen we in de richting van de twee torens van de Franse electriciteitskerncentrale.
Rechts van ons zien we de enorme steengroeve, waar steen wordt gewonnen voor granulaat, in allerlei diktes. Een lange trein, volgeladen met granulaat, staat te wachten om straks te vertrekken.
Even later arriveren we bij de sluis.

Van sluis naar basculebrug
Deze sluis geeft toegang tot het kanaal dat een grote meander van de Maas afsnijdt. Verderop gaat dit kanaal zelfs ondergronds door een 565 meter lange tunnel.
Vanaf deze sluis kunnen wij niet verder langs de oever van de Maas en ook (nog) niet langs het kanaal, dus nu moeten we toch wel een eindje langs de drukke verkeersweg. Daar heeft men overigens wel rekening mee gehouden, want langs dit deel van die weg ligt wèl een brede wegberm, dus we hoeven hier niet op de asfaltweg te lopen.
Bij een rotonde nemen we de afslag Aubrives, en even later volgt een afslag rechts voor Aubrives, en vanaf dat moment wandelen we weer langs een veel rustiger weg, aan de voet van de kanaaldijk.
Zo wandelen we even later de plaats Aubrives binnen.
Dan komen we langs een openstaande basculebrug. Hier eindigt het kanaal dat de grote Maas-meander afsnijdt.

Stempelen met en zonder mondkapje
In Aubrives wandelen we steeds rechtdoor, tot aan de T-splitsing vóór het plaatselijke gemeentehuis.
Een postauto stopt vóór het gemeentehuis. De postbode gooit de post in de brievenbus naast de ingang. Een gemeenteambtenares – met een mondkapje - ziet dat, en komt naar buiten om de post uit de brievenbus te halen. Ik vraag haar of ze voor ons een gemeentestempel in onze pelgrimspassen wil afdrukken. Dat is prima, en ze vraagt ons om buiten op het bordes van het gemeentehuis te wachten, dan hoeven we niet naar binnen, en hoeven we geen mondkapje te dragen. Het duurt maar even, en dan komt ze al weer naar buiten, met twee mooie stempels van de gemeente van Aubrives in onze pelgrimspassen gestempeld. We bedanken haar vriendelijk, en zij overhandigt mij de twee credentials met het gemeentestempel.
Langs een smalle vaart wandelen we verder, in de richting van Hierges.

Sightseeing in Hierges
Een tamelijk oude Fransman die in zijn tuin aan het werk is, vraagt ons wat we doen. Als we hem vertellen dat we naar Hierges wandelen, legt hij met brede armbewegingen uit hoe wij in Hierges komen. Op een splitsing van twee wegen vragen we het voor de zekerheid nog even aan een gemeentewerker die straatstenen zaagt. Hij wijst ons de weg, en even later zien we al de hoog gebouwde kerk van Hierges in de verte. Nog even later wandelen we de bebouwde kom van Hierges binnen.
Door de smalle hoofdstraat van Hierges lopen we naar het centrale dorpsplein.
Aan dit plein staat een oude dorpsboerderij, getekend door tijd en werk.
Bij een de open deur van een leeg café-restaurant roep ik naar binnen. De eigenaar komt naar buiten en vertelt ons dat het terras pas om 12:00 uur open gaat, dus koffie kunnen we hier nu nog niet krijgen, maar als we even willen rusten, mogen we wel gebruik maken van het terrasmeubilair. Dat hoeft niet, dus wij wandelen weer in de richting van onze auto. Onderweg passeren we het gemeentehuis, dat in een zijstraat staat. Binnen, bij de receptie, is niemand, maar als ik naar boven roep, komt er direct een gemeenteambtenares boven aan de trap. Ze ziet mijn pelgrimshoed en vraagt direct of wij misschien een stempel willen hebben in onze pelgrimspassen. Jazeker, daarom zijn we hier, dus even later staat ze bij me in de ontvangsthal, en drukt ze de mooie stempels van de gemeente van Hierges in onze pelgrimspaspoorten. Als ik buiten kom, staat een jongetje op zijn fiets me op te wachten. Hij vraagt wat wij doen, en ik vertel hem dat wij hier stempels halen voor onze credentials. Met belangstelling luistert hij en bekijkt hij de stempels die we al hebben.

Hij vraagt of wij al bij de kerk zijn geweest, en vertelt waar die staat. Op mijn vraag aan hem of de kerk vandaag open is, antwoordt hij bevestigend. Als we even later aankomen bij de hoge opgang naar de kerk, staat de jongen daar met nog een andere jongen. Ze wachten ons op, en de andere jongen vertelt nog dat wij bij de kerk ook door kunnen lopen naar het kasteel boven op de heuvel. Het lijkt op afstand slechts een ruïne, maar er woont nog wel een baron.
Wij gaan naar boven, naar de kerk, maar die blijkt helaas gesloten te zijn, vanwege Corona-perikelen.
We wandelen de kerkstraat weer naar beneden, en lopen dan terug naar de parkeerplaats buiten Hierges, waar we eerder vanmorgen onze huurauto hebben geparkeerd.

Vanuit Hiraumond de Via Monastica afronden
Met de huurauto rijden we vervolgens naar Givet. Daar zijn veel horeca-gelegenheden geopend, dus onze koffiepauze is hier zo geregeld.
Daarna rijden we met beide auto’s naar Censes Bel-Air, waar we de huurauto parkeren bij de bosrand, waar we straks in Censes Bel-Air verwachten aan te komen vanuit Rocroi.
Met onze andere auto rijden we dan naar Hiraumont, waar we de auto parkeren bij de school, op de plek waar de Via Monastica en de GR654 uiteen gaan.
Vanuit Hiraumont wandelen Durkje en ik nu de laatste kilometers van de Via Monastica, naar de oude vestingstad Rocroi.
Om 13:15 uur arriveren we bij de enorme burchtmuren van Rocroi.
We wandelen de vestingstad binnen, en lopen direct door naar het centrale stadsplein, waar ook de oude markthal staat.
We ontdekken dat zowel het stadhuis als ook de kerk aan het marktplein gesloten zijn.
Het is overigens nogal stil in het stadje. Tussen twee huizenrijen door zie ik het groen begroeide bastion aan de buitenring van Rocroi.
We gaan een café binnen om er een kop koffie te drinken. Direct krijgen we uitleg omtrent het Corona-protocol in de horeca: mondkapje dragen als je binnenkomt, als je door het café loopt, en als je bij de bar staat, en het mondkapje mag af als je aan een tafeltje zit. Zo gezegd, zo gedaan, en zo krijgen we koffie.

Aansluiten op de GR654
Na deze koffiepauze hervatten we onze wandelroute, en gaan we door een laag, smal en donker poortje via stenen traptreden de vesting uit.

Aan de andere zijde staan we tussen de verdedigingswallen van het bastion.
Nog één keer gaan we door zo’n poortje, en dan staan we aan de buitenkant van het bastion.
Dan lopen we door de buitenste bebouwing van Givet het stadje uit.
Nadat we over een drukke autoweg heen zijn gelopen, komen we in een stil agrarisch gebied met rustige smalle asfaltweggetjes. We komen zo door het buurtschap Le Petit Hongreaux.
Het volgende gehucht waar we door komen, is Le Couvent. Dit is de plaats waar de GR654 en onze uitloper van de Via Monastica samen verder gaan richting Censes Bel-Air.
Na nog enig stevig dalen en stijgen, en een halfverhard pad langs een bosrand, wandelen we bij de eerste bebouwing het buurtschap Censes Bel-Air binnen. Hier staat onze huurauto geparkeerd.
Vervolgens rijden we eerst terug naar Hiraumont, waar we onze eigen auto afhalen. Vanuit Hiraumont rijden we met beide auto’s naar de plaats Couvin, waar we de huurauto achterlaten. Die gaan we hier morgen afhalen, als we met onze auto en de caravan op doorreis zijn vanuit Dinant via Couvin richting Chimay. Vanuit Couvin rijden we tenslotte met onze auto weer terug naar onze camping in Dinant.