Kerkraam in de kerk van Givet |
Pelgrimsroute van Maaseik naar Saint-Quentin
Via Monastica van Daussoulx naar Rocroi
Van Dinant (B) naar Givet (F)
Dinsdag 14 juli 2020 – 23,5 km.
Dag 8: 173 – 196,5 km
Abdij van Leffe & kerk van Dinant
De wekker wekt ons om 6:15 uur in onze caravan op Camping Communal Devant Bouvignes in Dinant. Na het ontbijt verlaten we de camping om 7:30 uur en rijden Durkje en ik met beide auto’s van Dinant naar Givet, waar onze etappe van vandaag eindigt. Daarna rijden we met de andere auto weer terug naar Sluis 4 van de Maas in Dinant. Hier begint vandaag onze etappe van het Belgische Dinant naar het Franse Givet.
Voordat we naar het centrum van Dinant gaan, willen we eerst nog een bezoek brengen aan de abdij van Leffe, die vlakbij Sluis 4 staat. Daar treffen we echter zowel de abdijkerk als het abdijkantoor gesloten aan. Daarom lopen we terug naar de Maas, en bezoeken we onderweg een andere kerk.
Daarna lopen we over de Maas-promenade het centrum van Dinant in, bij de Maas-brug.
We hoeven de Maas-brug niet over.
Bij de Maas-brug van Dinant |
Wel blijven we de Maas-oever volgen, en passeren al vrij snel de kerk van Bayard, die aan de Maas staat.
Op een gegeven moment voegen twee routes zich samen langs de Maas. Dat zijn de Via Monastica die wij nu lopen, en de pelgrimsroute van de GR654 die wij tijdens onze eerste pelgrimage al liepen. Op die combi-route wandelen wij de plaats Anseremme binnen bij de brug over de rivier La Lesse, die hier in Anseremme uitmondt in de Maas.
Als we Anseremme uit lopen langs de Maas, zien we links van ons de grote abdij van Anseremme.
Verderop gaan we over een hoge stenen boogbrug. Het water onder die brug is de doorgang van de Maas naar een jachthaven, waar op dit moment veel pleziervaartuigen aangemeerd liggen.
Om de rots heen en bij de rots omhoog
Toen we vanmorgen vertrokken, was het 14 graden Celsius. De temperatuur loopt op naar een aangename wandeltemperatuur. In de ochtend schijnt de zon heel licht, en we kunnen volop genieten van het prachtige wandelweer.
Het pad langs de Maas wordt steeds mooier. Op een gegeven moment lopen we over een smal pad direct langs de Maas, met links van ons de hoog opgaande rotsen van de beboste Maas-helling.
Toen we hier jaren geleden langs liepen, moesten we op zeker moment de helling beklimmen, omdat een boven de Maas overhangende rotswand het niet mogelijk maakte om die rotswand heen te lopen. Dat betekende toen nog dat deze route met een uur extra wandeltijd werd verlengd, want je moest landinwaarts omlopen, eerst voorzichtig omhoog, en daarna weer voorzichtig naar beneden.
Onze wandelgids van de Via Monastica geeft echter aan dat het probleem van de overhangende rotswand inmiddels is opgelost. Men heeft hier namelijk een smal pad om de rotswand heen gemetseld, net boven het niveau van de Maas, dus je kunt nu voorzichtig om die rotswand heen lopen. Slechts enkele meters is even heel smal, maar de enigszins al te spannende beschrijving van onze wandelgids is een beetje teveel van het goede. Je kunt hier namelijk prima om die overhangende rotswand heen lopen.
Aan de andere kant gearriveerd, zien we een ander wandelend stel op ons wachten, totdat wij beiden dit rotspaadje hebben gepasseerd. Als wij weer op het doorgaande pad staan, maken zij de oversteek.
Dan horen we twee Nederlandstalige jonge mannen op ons af komen uit tegengestelde richting. Zij hebben een uitgebreide klimuitrusting bij zich, want ze zijn van plan iets verderop samen een rots te gaan beklimmen. De oudste heeft al vele jaren klimervaring. Hij heeft een jongen meegenomen, die vertelt al wel veel klimervaring te hebben op Nederlandse klimwanden, maar dat hij nu de stap zet om echte rotsen te gaan beklimmen. Dat hij gisteren zijn eerste rots tot 20 meter hoogte beklom, ervoer hij als spannend. Omdat het gisteren goed ging, gaan ze vandaag de lat iets hoger leggen, door een nog iets hogere rots te gaan beklimmen. Ze hebben er zin in, en de minst ervarene zal vandaag weer een spannende ervaring rijker zijn.
Grazige weiden met koeien, zwanen en Canadese ganzen
Het pad langs de Maas blijft prachtig. Verderop lopen we enkele meters verder van de Maas-oever af, als we door een aantal opeenvolgende graslanden verder lopen over prachtige veldpaden. Hier en daar staan kuddes koeien in de schaduw onder de bomen, of grazen ze in de mooie groene weiden.
Links van ons zwemmen enkele zwanen met hun jongen in een waterpoel.
Rechts van ons wandelen grote aantallen Canadese ganzen met hun jongen langs de bosrand, om tussen de bomen door te gaan zwemmen in de Maas.
Waulsort
Dat we de plaats Waulsort naderen, dat aan de overzijde aan de Maas ligt, zien we aan de grote Benedictijnenabdij aan de overzijde van de rivier.
Een eindje verder passeren we aan onze rivierzijde de jachthaven van Waulsort, waarin tamelijk veel pleziervaartuigen liggen. Toeristen zitten op hun boten, of op de vaste wal. We zien dat hier ook een pontje in de vaart is tussen beide rivieroevers. Wie dus ligt afgemeerd op onze zijde, kan ook even in het dorp aan de overzijde gaan kijken.
Even later arriveren we bij de grote stuw en de sluis van Waulsort. Hier staan enkele picknickbanken, en daar maken wij graag gebruik van. We hebben nu zo’n drie uren zonder pauze gewandeld, dus een mooie gelegenheid hier voor een rustpauze en om iets te eten en te drinken.
Hastière-par-Delà
Na de pauze gaan we verder langs de Maas. We wandelen langs een grote woonwijk met mooie huizen in allerlei vormen en groottes. Dit is een woonwijk van de plaats Hastière-par-Delà.
We naderen dus de plaats Hastière. Bij de Maasbrug staat de voormalige abdijkerk, het restant van wat hier vroeger ooit een grote abdij is geweest. De kerk is helaas gesloten.
Tegenover de kerk is een café-restaurant; gelukkig geopend. Op het terras drinken we een kop koffie; de eerste vandaag.
Voorbij Hastière passeren we een helling, waar het geologisch fenomeen kalktuf te zien is.
Grensovergang België-Frankrijk
Als we bij Hermeton-sur-Meuse aankomen, moeten we naar de andere kant van de rivier. Voor de oversteek maken we gebruik van eerst de stuw, en daarna van de sluis bij Hermeton-sur-Meuse.
Aan de overzijde van de Maas lopen we dan Hermeton-sur-Meuse binnen.
Ook aan de overzijde loopt een jaagpad langs de Maas. Dat pad voert ons naar het plaatsje Heer-Agimont. Vlak vóór de Maas-brug pauzeren we aan de Maas. Onder de Maas-brug wordt met het bord ‘Douane’ duidelijk gemaakt dat we in het grensgebied van België en Frankrijk zijn gekomen.
We hebben vandaag een enkele keer heel even enige lichte regen gevoeld, maar dat was niet noemenswaard. Nu echter begint het langzamerhand steeds harder te regenen.
Givet
We nemen voor de laatste kilometers toch nog maar maatregelen tegen de regen: Durkje haar regenponcho en ik mijn paraplu. Daarmee wandelen we onze bestemmingsplaats voor vandaag binnen: Givet.
En een klein eindje verder wordt ook met een groot bord aangegeven dat we Frankrijk binnen zijn gelopen. We hebben België na acht dagen lopen verlaten, en gaan nu verder in Frankrijk.
In Givet lopen we steeds maar rechtdoor het stadje in. Daarbij passeren we het voormalige treinstation.
Daarna komen we op het grote stadsplein, en dan zien we boven op de heuvel – ver op de achtergrond – de hoog opgaande muren van een indrukwekkend groot kasteel.
Op weg naar de brug over de Maas, zien we op een gegeven moment rechts van ons het stadscentrum van Givet. We nemen die afslag, om toch ook nog iets van het mooie stadscentrum van Givet te bekijken. Dan komen we aan op het kerkplein, waar ook het prachtige gemeentehuis van Givet staat.
Diagonaal tegenover dat gemeentehuis staat de grote kerk van Givet. De kerkdeur staat uitnodigend open, dus we gaan er naar binnen.
Het is een lichte kerk, vooral ook vanwege de grote kerkramen. Dat zijn overigens bijzondere kerkramen, gemaakt in mooie abstracties van glas.
Alle kerkramen zijn verschillend, mooi van vorm, en bijzonder van kleur.
Als we de kerk hebben verlaten, wandelen we door naar de Maas. Via de Maas-brug steken we de rivier over.
Dan lopen we door naar de camper-parkeerplaats, waar we vanmorgen vroeg onze huurauto al hadden geparkeerd. Met deze auto rijden we weer terug naar Dinant. In Frankrijk is het vandaag de welbekende nationale feestdag van de 14e juli. Daarom is in Frankrijk alles gesloten. Maar enkele kilometers verderop – in België – wordt gewoon gewerkt en is alles geopend, dus in Dinant kunnen we nog mooi even boodschappen halen in de Delhaize-supermarkt, alvorens we doorrijden naar onze camping in Dinant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten