Van Sint Jacobiparochie naar Santiago de CompostelaSentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Vezelay
Van Oignies-en-Thiérache naar Moulin Manteau
Woensdag 9 juli 2008 – 9,5 km.
Dag 36: 765,2 – 774,7 km.
Het is de eerste keer dat Durkje en ik besluiten een wandelroute op één dag eens een keer heen èn terug te wandelen.
Met de auto rijden we naar Morimont in Oignies-en-Thiérache.
Daarvandaan nemen we om 9.15 uur een weg naar het hoger gelegen bos.
Vlak voordat we het bos ingaan, hebben we een mooi panoramisch uitzicht over Oignies-en-Thiérache achter ons.
Van links komt een wandelaar met een volgepakte rugzak.
We lopen het Frankische bos in en passeren daar een hoger gelegen bosvijver, waar we de beek van Delúve over steken.
Hier en daar staan schuilhutjes in het bos.
Nadat we de beek van Marebwais zijn overgestoken, komen we langs een eeuwenoude eik.
De onderste dikke takken zijn waarschijnlijk dood, getuige de grote hoeveelheid mos op die takken èn het daar ontbreken van bladeren.
Als snel verlaten we dan het Frankische bos en lopen we een omheind jachtpark in.
Tussen een groep naaldbomen vinden we een aantal grote mierenhopen, waarvan één bijna manshoog.
Dan volgt een smal pad in een dichtbegroeide holle bosweg met hoogopgaande bermen.
Na nog een beekje komen we bij La Taille-d’Alise.
De volgende beek die we oversteken, is de beek van Censes Séverin en na een bosperceel met naaldbomen beplant stuk heide/veen komen we langs de bosrand in Censes Séverin.
Bij één van de aanliggende woningen die we zojuist passeerden, hebben de bewoners tegen de bosrand een eenvoudige picknickplaats voor de hier passerende pelgrims ingericht.
Aan de boom hangt een houten huisje met een glazen voorkant, waarachter een beeldje is te zien van de over ons wakende Saint-Jaques (Sint Jacob).
We lopen door het centrum van het gehucht Moulin Manteau.
In Moulin Manteau gaan we over de brug, die hier de grens vormt tussen België en Frankrijk.
We lopen nog even door, tot voorbij de driesprong, waar een pelgrimsmijlpaal staat, die de richting aangeeft naar Santiago de Compostela.
Op dat bord staat dat het vanaf hier – op de Belgisch-Franse grens – nog 2.543 kilometer te gaan is naar ons einddoel in het Spaanse Santiago de Compostela.
Voordat we weer teruglopen naar Oignies-en-Thiérache pauzeren we nog even op de Frans-Belgische grens, op de plaats waar de grenspaal op de stenen grensbrug staat.
Op dat moment komt ook de man met de rugzak aanlopen, die we vanmorgen bij Oignies-en-Thiérache op een linker zijweg zagen wandelen.
Het is Fred Windelen uit het Duitse Hückelhoven (ligt tussen Mönchengladbach en Heerlen).
Fred vertelt ons dat hij nu voor de tweede maal als pelgrim alleen naar Santiago de Compostela loopt.
De eerste keer wandelde hij via de Bodensee en Zwitserland en nu loopt hij via Maastricht, Parijs en Bordeaux.
Voordat Fred verder wandelt in de richting van Rocroi, maakt hij nog even een foto van ons beiden op deze Belgisch-Franse grensbrug.
Tenslotte wensen we elkaar ten afscheid een goede pelgrimage.
Vandaag hebben wij over een afstand van 9,5 kilometer de Franse grens bereikt, dus hier – na onze eerste 775 kilometers pelgrimeren - sluiten we ook het tracé door België af en zullen we in de komende jaren nog dagen/weken vele kilometers door Frankrijk verder gaan.
Het is de eerste keer dat Durkje en ik besluiten een wandelroute op één dag eens een keer heen èn terug te wandelen.
Met de auto rijden we naar Morimont in Oignies-en-Thiérache.
Daarvandaan nemen we om 9.15 uur een weg naar het hoger gelegen bos.
Vlak voordat we het bos ingaan, hebben we een mooi panoramisch uitzicht over Oignies-en-Thiérache achter ons.
Van links komt een wandelaar met een volgepakte rugzak.
We lopen het Frankische bos in en passeren daar een hoger gelegen bosvijver, waar we de beek van Delúve over steken.
Hier en daar staan schuilhutjes in het bos.
Nadat we de beek van Marebwais zijn overgestoken, komen we langs een eeuwenoude eik.
De onderste dikke takken zijn waarschijnlijk dood, getuige de grote hoeveelheid mos op die takken èn het daar ontbreken van bladeren.
Als snel verlaten we dan het Frankische bos en lopen we een omheind jachtpark in.
Tussen een groep naaldbomen vinden we een aantal grote mierenhopen, waarvan één bijna manshoog.
Dan volgt een smal pad in een dichtbegroeide holle bosweg met hoogopgaande bermen.
Na nog een beekje komen we bij La Taille-d’Alise.
De volgende beek die we oversteken, is de beek van Censes Séverin en na een bosperceel met naaldbomen beplant stuk heide/veen komen we langs de bosrand in Censes Séverin.
Bij één van de aanliggende woningen die we zojuist passeerden, hebben de bewoners tegen de bosrand een eenvoudige picknickplaats voor de hier passerende pelgrims ingericht.
Aan de boom hangt een houten huisje met een glazen voorkant, waarachter een beeldje is te zien van de over ons wakende Saint-Jaques (Sint Jacob).
We lopen door het centrum van het gehucht Moulin Manteau.
In Moulin Manteau gaan we over de brug, die hier de grens vormt tussen België en Frankrijk.
We lopen nog even door, tot voorbij de driesprong, waar een pelgrimsmijlpaal staat, die de richting aangeeft naar Santiago de Compostela.
Op dat bord staat dat het vanaf hier – op de Belgisch-Franse grens – nog 2.543 kilometer te gaan is naar ons einddoel in het Spaanse Santiago de Compostela.
Voordat we weer teruglopen naar Oignies-en-Thiérache pauzeren we nog even op de Frans-Belgische grens, op de plaats waar de grenspaal op de stenen grensbrug staat.
Op dat moment komt ook de man met de rugzak aanlopen, die we vanmorgen bij Oignies-en-Thiérache op een linker zijweg zagen wandelen.
Het is Fred Windelen uit het Duitse Hückelhoven (ligt tussen Mönchengladbach en Heerlen).
Fred vertelt ons dat hij nu voor de tweede maal als pelgrim alleen naar Santiago de Compostela loopt.
De eerste keer wandelde hij via de Bodensee en Zwitserland en nu loopt hij via Maastricht, Parijs en Bordeaux.
Voordat Fred verder wandelt in de richting van Rocroi, maakt hij nog even een foto van ons beiden op deze Belgisch-Franse grensbrug.
Tenslotte wensen we elkaar ten afscheid een goede pelgrimage.
Vandaag hebben wij over een afstand van 9,5 kilometer de Franse grens bereikt, dus hier – na onze eerste 775 kilometers pelgrimeren - sluiten we ook het tracé door België af en zullen we in de komende jaren nog dagen/weken vele kilometers door Frankrijk verder gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten