Van Sint Jacobiparochie naar Santiago de CompostelaSentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Vezelay
Van Moulin Manteau naar Lac des Vieilles-Forges
Vrijdag 11 juli 2008 – 20,5 km.
Dag 37: 774,7 – 795,2 km.
Om 8.30 uur fietsen Durkje en ik in de vandaag aanhoudende regen vanaf de camping in Les Mazures naar de Frans-Belgische grensplaats Moulin Manteau.
Bij Moulin Manteau stallen we de fietsen en gaan we lopend verder, het bos in.
We volgen een modderig en nat bospad.
Mede door de regen hebben we binnen enkele honderden meters natte, bemodderde schoenen en broeken.
Onze regenponcho doet vandaag prima dienst, want die houdt onze bovenkleding droog en houdt ons tevens warm.
Na enkele bosbeekjes ontdekken we dat de rechts-links-aanduidingen van de wandelroutegids omgekeerd staan vermeld ten opzichte van de juiste wandelroute en dan ook nog net op de plaats waar de signalering ter plekke ontbreekt.
Pas nadat we dat ontdekt hebben en weer een stukje terug zijn gegaan naar een vast oriëntatiepunt, kunnen we verder op het juiste pad door het struikgewas.
Via een asfaltweg komen we bij het oude tracé van de N51, die we enkele honderden meters volgen.
Weer gaan we het bos in, waar we op een gegeven moment Gros Hêtre (de grote beuk) passeren.
Langs de bosrand lopen we naar de watertoren van Hiraumont.
Hiraumont heeft geen café op de route, dus een kop ochtendkoffie zit er vandaag niet in.
Bij een gebouwencomplex van een school-dagopvang voor moeilijk opvoedbare kinderen (het Institut Médico-Pédagogique les Faisans) kunnen we onder een afdakje schuilen voor de regen en daar tevens even droog pauzeren.
Als Durkje door de kinderen binnen wordt gelaten voor toiletbezoek, raak ik in gesprek met een begeleidster van deze kinderen.
Als ze van me hoort waar wij vandaan komen en waar we heen gaan, maakt ze de kinderen - die er nieuwsgierig bij staan - duidelijk dat je veel “courage” (moed) nodig hebt om zo’n lange wandeltocht te maken.
De pubers zijn zichtbaar minder onder de indruk dan hun “juf”.
Daarna gaan we door een jachtbos en door Vallée de Misère.
Hier en daar liggen op en langs het pad lege hulzen, afkomstig uit jachtgeweren.
Dan komen we uit bij een brug met diep eronder liggende watervalletjes.
We zijn nu bij Le Moulin Noizet, aan de rand van een stuwmeertje.
Iets verder kunnen we via een oud stenen bruggetje over de rivier de Murée.
Na een hooggelegen veldweg komen we uit bij de Ferme du Convent.
Het is een vervallen en verlaten boerderij van de Observanten: religieuzen uit het klooster van Couvin, die hier voorheen zieken verpleegden en hier destijds ook een ijzersmederij hadden.
Daarna verlaten we Le Couvent.
We gaan weer over de Murée en klimmen dan door het bos en gaan via de velden naar het hooggelegen Censes-Bel-Air.
Op dit plateau hebben we een mooi uitzicht over de heuvels en dalen rondom.
We zien de stad Rocroi en de Ardennen.
Dan dalen we af naar de watertoren van Bourg-Fidèle.
Tegenover de dorpskerk van Bourg-Fidèle zien we het Café des Sports.
Daar pauzeren we, onder het genot van een kopje espresso-koffie.
Als we het al niet wisten, zouden we hier zeker ontdekken dat we in Frankrijk zijn gearriveerd, want in dit café krijgen we voor het eerst op onze pelgrimstocht te maken met de Franse, traditionele hurk-wc.
Ten zuiden van Bourg-Fidèle gaan we het bos van Bérulle in en als we de D22 zijn overgestoken, volgt de kilometers lange brede rechtlijnige bosweg Tranche du Coq door het bos van Harcy.
Nu pas begint het weer wat aangenamer te worden.
De wind gaat namelijk liggen, de lucht wordt minder zwaar bewolkt en het blijft voor het eerst vandaag een langere periode droog.
De poncho kan uit en we lopen ook verder met ook de jas uit.
Na enkele kilometers wordt de bosweg een smal bospad, dat steil naar beneden loopt.
Onderaan arriveren we bij de stuwdam van het Lac des Vieilles-Forges.
We pauzeren hier aan de oever van dit 150 hectare grote stuwmeer, dat in 1949 door de nationale bosdienst ONF is aangelegd.
Tenslotte wandelen we door het dorpje Vieilles-Forges en langs de noordkant van het meer naar onze camping, die aan dit meer ligt.
Na het douchen, rijden we met de auto naar de nabije stad Revin voor de dagelijkse boodschappen en dan gaan we direct ook door naar Moulin Manteau om daar onze fietsen weer vandaan te halen.
We zijn weer 20,5 kilometer verder op onze route.
Zoals inmiddels te doen gebruikelijk, schrijf ik ’s avonds het wandelverslag van deze dag.
Om 8.30 uur fietsen Durkje en ik in de vandaag aanhoudende regen vanaf de camping in Les Mazures naar de Frans-Belgische grensplaats Moulin Manteau.
Bij Moulin Manteau stallen we de fietsen en gaan we lopend verder, het bos in.
We volgen een modderig en nat bospad.
Mede door de regen hebben we binnen enkele honderden meters natte, bemodderde schoenen en broeken.
Onze regenponcho doet vandaag prima dienst, want die houdt onze bovenkleding droog en houdt ons tevens warm.
Na enkele bosbeekjes ontdekken we dat de rechts-links-aanduidingen van de wandelroutegids omgekeerd staan vermeld ten opzichte van de juiste wandelroute en dan ook nog net op de plaats waar de signalering ter plekke ontbreekt.
Pas nadat we dat ontdekt hebben en weer een stukje terug zijn gegaan naar een vast oriëntatiepunt, kunnen we verder op het juiste pad door het struikgewas.
Via een asfaltweg komen we bij het oude tracé van de N51, die we enkele honderden meters volgen.
Weer gaan we het bos in, waar we op een gegeven moment Gros Hêtre (de grote beuk) passeren.
Langs de bosrand lopen we naar de watertoren van Hiraumont.
Hiraumont heeft geen café op de route, dus een kop ochtendkoffie zit er vandaag niet in.
Bij een gebouwencomplex van een school-dagopvang voor moeilijk opvoedbare kinderen (het Institut Médico-Pédagogique les Faisans) kunnen we onder een afdakje schuilen voor de regen en daar tevens even droog pauzeren.
Als Durkje door de kinderen binnen wordt gelaten voor toiletbezoek, raak ik in gesprek met een begeleidster van deze kinderen.
Als ze van me hoort waar wij vandaan komen en waar we heen gaan, maakt ze de kinderen - die er nieuwsgierig bij staan - duidelijk dat je veel “courage” (moed) nodig hebt om zo’n lange wandeltocht te maken.
De pubers zijn zichtbaar minder onder de indruk dan hun “juf”.
Daarna gaan we door een jachtbos en door Vallée de Misère.
Hier en daar liggen op en langs het pad lege hulzen, afkomstig uit jachtgeweren.
Dan komen we uit bij een brug met diep eronder liggende watervalletjes.
We zijn nu bij Le Moulin Noizet, aan de rand van een stuwmeertje.
Iets verder kunnen we via een oud stenen bruggetje over de rivier de Murée.
Na een hooggelegen veldweg komen we uit bij de Ferme du Convent.
Het is een vervallen en verlaten boerderij van de Observanten: religieuzen uit het klooster van Couvin, die hier voorheen zieken verpleegden en hier destijds ook een ijzersmederij hadden.
Daarna verlaten we Le Couvent.
We gaan weer over de Murée en klimmen dan door het bos en gaan via de velden naar het hooggelegen Censes-Bel-Air.
Op dit plateau hebben we een mooi uitzicht over de heuvels en dalen rondom.
We zien de stad Rocroi en de Ardennen.
Dan dalen we af naar de watertoren van Bourg-Fidèle.
Tegenover de dorpskerk van Bourg-Fidèle zien we het Café des Sports.
Daar pauzeren we, onder het genot van een kopje espresso-koffie.
Als we het al niet wisten, zouden we hier zeker ontdekken dat we in Frankrijk zijn gearriveerd, want in dit café krijgen we voor het eerst op onze pelgrimstocht te maken met de Franse, traditionele hurk-wc.
Ten zuiden van Bourg-Fidèle gaan we het bos van Bérulle in en als we de D22 zijn overgestoken, volgt de kilometers lange brede rechtlijnige bosweg Tranche du Coq door het bos van Harcy.
Nu pas begint het weer wat aangenamer te worden.
De wind gaat namelijk liggen, de lucht wordt minder zwaar bewolkt en het blijft voor het eerst vandaag een langere periode droog.
De poncho kan uit en we lopen ook verder met ook de jas uit.
Na enkele kilometers wordt de bosweg een smal bospad, dat steil naar beneden loopt.
Onderaan arriveren we bij de stuwdam van het Lac des Vieilles-Forges.
We pauzeren hier aan de oever van dit 150 hectare grote stuwmeer, dat in 1949 door de nationale bosdienst ONF is aangelegd.
Tenslotte wandelen we door het dorpje Vieilles-Forges en langs de noordkant van het meer naar onze camping, die aan dit meer ligt.
Na het douchen, rijden we met de auto naar de nabije stad Revin voor de dagelijkse boodschappen en dan gaan we direct ook door naar Moulin Manteau om daar onze fietsen weer vandaan te halen.
We zijn weer 20,5 kilometer verder op onze route.
Zoals inmiddels te doen gebruikelijk, schrijf ik ’s avonds het wandelverslag van deze dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten