Uitgespuwd

Vrijdag 10 mei 2013

‘Intussen moest ik proberen te luisteren naar wat M zei.

“Geef ze te eten”, zei hij.

Wie bedoelde hij: onze kinderen?

De kinderen in de kelder?

Natuurlijk bedoelde hij de kinderen in de kelder.

Maar hoe?

Vertel me hoe!

Moest ik onze drie meenemen om die twee eten te gaan geven?’

Paasgeschenk van de VU

Zo begint het nieuwe boek van Kristien Hemmerechts, met als titel: ‘Uitgespuwd’.

“Waarschuwing – dit is fictie’, staat op de cover geschreven. Een onheilspellende waarschuwing, die de nieuwsgierigheid wekt in de combinatie met de titel van dit boek.

‘Uitgespuwd’ is het literair paasgeschenk 2013 van de Vrije Universiteit (VU) te Amsterdam. Het boek is geschreven door de VU-schrijver van dit seizoen: Kristien Hemmerechts.

Het boek is digitaal verspreid onder de 45.000 medewerkers, studenten en alumni via de E-pub van de VU.

Uitgespuwd is niet in de handel verkrijgbaar, want VU University Press produceerde voor alleen intern gebruik 500 exemplaren in boekvorm. Als lid van het Regiocomité Fryslân en als lid van de landelijke Ledenraad van de VU-Vereniging ontving ik vlak vóór Pasen 2013 een geschenkexemplaar van dit boek.

Op het scherp van de snede

In ‘Uitgespuwd’ komt een vrouw aan het woord, die is veroordeeld vanwege haar aandeel in een berucht Belgisch zedenmisdrijf. In dit verhaal geeft zij haar visie op de feiten, gepresenteerd in een monoloog, waarin ze de lezer confronteert met de rekbaarheid van empathie.

'Heb je de verdoemden lief?' vroeg een dichter zichzelf eens af. Auteur Kristien Hemmerechts stelt die vraag opnieuw. Dit speciaal voor de VU geschreven boek mag worden beschouwd als ‘Literatuur op het scherp van de snede’.

Kristien Hemmerechts
Kristien Hemmerechts fungeerde als ‘Schrijver op Locatie” aan de Vrije Universiteit (VU) te Amsterdam in de periode van februari 2012 tot februari 2013. Zij was de zesde Schrijver op Locatie, die speciaal voor de VU en voor de VU-Faculteit der Letteren een Paasgeschenk schreef (voorheen waren het Kerstgeschenken).

Auteur Kristien Hemmerechts laat in haar verhaal - in navolging van Ronald Giphart vorig jaar - ook een tamelijk opvallend vertelperspectief zien. Schreef Ronald Giphart vorig jaar vanuit het perspectief van een dode; Kristien Hemmerechts schrijft in haar verhaal dit jaar vanuit het beklemmende vertelperspectief van een medeplichtige bij zedendelicten bij kinderen. Dat levert een tamelijk schokkend relaas van een echtgenote van een kindermoordenaar, in wiens taaie huid de lezer kruipt.

Schrijvers op Locatie VU
De volgende vijf Schrijvers op Locatie schreven in de voorgaande jaren een VU-Kerstgeschenk:

1. - Abdelkader Benali publiceerde in 2007 het verhaal ‘De soefi’;
2. - Marcel Möring publiceerde in 2008 het essay ‘Een lange weg’;
3. - Christine Otten publiceerde in 2009 het verhaal ‘Een echt verhaal’;
4. - Renate Dorrestein publiceerde in 2010 het verhaal ‘Pas goed op jezelf’;
5. - Ronald Giphart publiceerde in 2011 het verhaal ‘De wake’.

Citaten uit Uitgespuwd

• Een vraag was een teken van wantrouwen;
• Elk detail wil ik over de kindermoordenaressen weten;
• Mannen verdragen het niet dat je hen tegenspreekt;
• Alles is erger op het net;
• Internet brengt het slechtste in de mens naar boven;
• En ook M’s eerste vrouw had me gewaarschuwd. “Maar je wilde niet luisteren.” Ik wilde weg van jou, mama;
• Ik was de oorzaak van zijn dood;
• Ze moest liefhebben wat ze verfoeide;
• Je hebt geen ouders. Ik ook niet. Wij zijn zonder ouders geboren. Ik ben je vader, je moeder, je man, je broer;
• Voor sommige dingen zijn er geen woorden;
• Via mij kan God zijn bovenaardse goedheid en fenomenale kracht tentoonspreiden, zoals een pauw zijn staart;
• Als ik geld nodig had, moest ik ervoor zorgen dat ik het vond;
• Ook ik heb mijn verstand verloren. Jaren en jaren geleden heb ik het verloren. Ik wil het nooit terug. Nooit wil ik beseffen wat er gebeurd is;
• Het beste was niets te denken. Gewoon doen wat ik moest doen. Rondlopen met een gezicht waarop niets te lezen stond;
• Als ik alles deed wat hij vroeg, als ik ophield zelf iets te willen of denken, dan voelde ik mij veilig bij hem;
• Blijf leven voor mij, voor mijn ziel, de ziel van de meest gehate vrouw van het land.