zondag 10 februari 2013

Wandelen en lopen in 2012

Zondag 10 februari 2013 
Wandelen en lopen op 21 en 24 oktober 2012















Toevalligheden
Wie de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela heeft gelopen, kan er van meespreken dat die route van een groot aantal toevalligheden getuigt.
Pelgrims herinneren zich de toevallige ontmoetingen met bekenden, ze kunnen vertellen over het ook steeds weer opnieuw ontmoeten van elkaar na bijvoorbeeld enkele tussenliggende dagen, en soms ontdek je al wandelend tijdens een ontmoeting met onbekenden dat je bijvoorbeeld een gemeenschappelijke kennis hebt. Ook komt het voor dat je in een gastenboek - in bijvoorbeeld een kerk - langs de route ontdekt dat een pelgrim die je vorig jaar onderweg ontmoette bijvoorbeeld een maand geleden in dit gastenboek schreef; hij of zij liep hier dus een maand geleden ook dit traject.
Toevalligheden kunnen ook van een geheel andere orde zijn. Daarover hieronder een voorbeeld.

Coachingskalender 2012
Vorig jaar maakte Durkje gebruik van de Coachingskalender 2012; al tien jaar lang een bestseller van Uitgeverij Boom/Nelissen. In die Coachingskalender kun je elke dag een korte tekst overdenken, bijvoorbeeld: 'Keuzevrijheid betekent dat je voor heel veel niet kiest'. Op de achterzijde van zo'n kalenderblad staat bij die dagtekst dan een beknopte toelichting, die je kan helpen om enige richting te geven aan je overdenking van die dag. Zo willen de auteurs van deze kalender je dagelijks in beweging zetten, door je bewust te laten stilstaan bij je werk en bij je leven.

Dagteksten over wandelen en lopen
De korte dagteksten zijn van uiteenlopende aard. In de keuze van die opeenvolgende teksten lijkt geen systeem te zitten. Als je dan wel een verband legt, berust dat waarschijnlijk op toevalligheden, zoals hierboven reeds aangekaart.
Aan het eind van het jaar 2012 bladerde Durkje haar Coachingskalender 2012 nog eens even door, daarbij met meer dan gemiddelde belangstelling ook nog eens even kijkend naar de voor ons beiden twee belangrijke data van 2012, namelijk: 21 en 24 oktober 2012; de dagen waarop we tijdens onze zeven jaren durende pelgrimage arriveerden in respectievelijk Santiago de Compostela en Cap Finisterre, aan het eind van onze pelgrimsroute.
En laat nu precies deze twee dagteksten gaan over: wandelen' en 'lopen'. Over 'toevalligheden' gesproken.

21 oktober 2012 wandelend aankomen in Santiago de Compostela
Op 21 oktober 2012 eindigde voor ons de Camino Franchés in Santiago de Compostela.
De dagtekst van de Coachingskalender van deze datum luidt: 'Maak elke dag een wandeling door alle kamers van je huis'.
De toelichting op deze dagtekst verwijst naar vijf kamers, die psycholoog René Diekstra onderscheidt in zijn boek 'De kwestie van geluk', te weten:
  1. De Werkkamer, waar je geluk kunt vinden in je werk;
  2. De Zingevingskamer, waar zinvol bezig zijn je een geluksgevoel geeft;
  3. De Vrijetijdskamer, waar je sociale leven je gelukkig maakt;
  4. De Gezondheidskamer, waar jij je met jouw gezondheid gelukkig mag prijzen;
  5. De Relatiekamer, waar de relaties met je partner, je familie en vrienden je gelukkig maken.
In zijn boek pleit Diekstra ervoor dat je elke dag als het ware een wandeling door al die 'kamers van je huis' maakt, teneinde zorg te dragen voor evenwicht en balans in je leven.
Als je wandelend op het pelgrimspad elke dag ook even al deze vijf binnenkamers van jezelf bezoekt, kan dat je ook op je pelgrimage helpen om gelukkig te worden en/of om gelukkig te blijven. 

24 oktober 2012 lopend aankomen in Cabo Fisterra
Op 24 oktober 2012 eindigde voor ons de Camino Fisterra in Fisterra (Finisterre). De daaropvolgende dag liepen we nog de laatste 4 kilometers verder naar Cabo Fisterra (Cap Finisterre).
De dagtekst van de Coachingskalender van deze datum luidt: 'Alleen loop je sneller, maar samen loop je verder'.
De toelichting op deze dagtekst gaat over 'delegeren', voor veel managers - maar ook voor anderen - een groot dilemma, want - zo wordt veelal gedacht: 'Als ik het zelf doe, gaat het veel beter en veel sneller'.
Ook in ons dagelijkse (samen)leven en (samen)werken is voor onze doorontwikkeling van 'leiden' naar 'begeleiden' de reflectie op het eigen handelen een voorwaarde. Dat geldt zowel voor het opvoeden van je kind als ook voor het managen van je collega's.
Een open houding, en dingen durven te proberen en samenwerken zijn daarbij essentiële, succesbepalende onderdelen.

Doelgericht (laten) leiden & (laten) begeleiden
Zonder die houding waren Durkje en ik misschien nooit samen begonnen aan die 3.366 kilometer lange pelgrimage van Nederland naar Spanje. En zonder die aanhoudende houding waren wij waarschijnlijk ook niet in staat geweest om deze hele pelgrimage samen te volbrengen.
En misschien hadden we er alleengaand wel dagen bij gehad dat we sneller hadden kunnen lopen, maar daarentegen realiseren we ons dat we samen wellicht veel verder hebben gelopen dan dat we ieder voor zich alleengaand hadden willen en/of kunnen doen.
Samen hebben we lopend/wandelend en pelgrimerend op het pelgrimspad geleerd om doelen te stellen, om niet alles zelf te willen en te hoeven doen, om nu eens te leiden of te laten leiden en dan weer te begeleiden of te laten begeleiden. We hebben onderweg elkaar de nodige ruimte gegeven, we hebben aangesloten op elkaars behoeften en mogelijkheden, elkaar ook mogelijkheden geboden voor eigen initiatief en er bovenal voor kunnen zorgen dat we onszelf konden zijn en dat wij samen een team konden zijn, dat samen elke dag weer opnieuw verder kon lopen, op weg naar ons doel en naar onze bestemming.

Geen opmerkingen: