Woensdag 25 mei 2011Mensen hebben altijd muren gebouwd. Muren bijvoorbeeld om zichzelf te beschermen. Denk maar aan kasteelmuren en aan de stinsen in Fryslân. Maar men bouwde ook muren om zich van andere mensen af te zonderen, denk maar aan woonhuizen. Wereldwijd zijn er echter ook voorbeelden te over van muren, waarmee je mensen binnen of buiten een bepaald gebied wilt houden. We kennen daarvan allemaal nog wel het voorbeeld van de in 1989 gevallen Berlijnse Muur.
De fototentoonstelling ‘Walls between People’ van het internationale Rode Kruiscomité (ICRC) vertoont een serie foto’s over acht muren in de wereld, die mensen van elkaar scheiden. District Groningen van de Humanitair Oorlogsrecht Groep (HOR-Groep) van het Nederlandse Rode Kruis heeft deze fototentoonstelling vanuit Genève naar Nederland gehaald. Samen met het Koor van Culturele Vereniging 4 Mei-Projekt uit Groningen zijn in Leiden, Groningen, Oude Bildtzijl en Sint-Jacobiparochie deze foto’s tentoongesteld en zong het koor in Groningen, Leiden en Sint-Jacobiparochie liederen die betrekking hebben op landen uit deze fototentoonstelling.
De in 2008 door het Internationale Rode Kruis en Rode Halve Maan geproduceerde fototentoonstelling vraagt middels foto’s en teksten aandacht voor de volgende scheidingen van landen, volken, vrienden, kennissen en families:
1. De Gedemilitariseerde Zone; een strook van zo’n 250 kilometer lang en 4 kilometer breed, die in 1953 is ingesteld na de wapenstilstand tussen het stalinistische Noord-Korea en het kapitalistische Zuid-Korea.
2. De Peace Lines van Noord-Ierland, in 1969 ingesteld om de gevechten tussen protestanten (orange) en katholieken (green) te voorkomen.
3. The Berm, de zandwal in de Westelijke Sahara, ook wel de Marokkaanse Muur genoemd, 2.700 kilometer lang.
4. The Green Line, die vanaf 1964 de demarcatielijn vormt tussen de Griekstalige bevolking en de Turkstalige minderheid.
5. Het hek tussen Mexico en de Verenigde Staten, de 3.200 kilometer lange grens, die moet voorkomen dat Mexicanen en andere Latijns-Amerikanen illegaal de grens naar de VS oversteken.
6. De prikkeldraadhekken rond de Spaanse autonome steden Ceuta en Mellilla, liggend in Marokko, in 1993/1996 geplaatst toen Spanje toetrad tot het Schengen-gebied, sindsdien het symbool van ‘Fort Europa’ geworden.
7. De Line of Control, vanaf 1972 het schrikdraadhek in Kasjmir, een electrische omheining die de scheiding vormt tussen Pakistan en India.
8. De Israëlische Westoeverbarrière, door Israëliers gezien als veiligheidsmuur en door Palestijnen beschouwd als een muur van schaamte; 790 kilometer lang en in de steden bestaande uit betonnen platen van 9 meter hoog.
Deze tentoonstelling staat nog tot 1 juni 2011 opgesteld bij de entree van het Ontmoetingscentrum van Stenden hogeschool aan de Rengerslaan te Leeuwarden. De tentoonstelling is voor iedereen vrij toegankelijk. Studenten, medewerkers en andere bezoekers worden uitgenodigd om authentieke verhalen over hun eigen ervaringen met deze muren op te schrijven. Die getuigenissen worden toegevoegd aan de tentoonstelling om de realiteit van deze ‘Muren tussen Mensen’ zo mogelijk nog realistisch neer te zetten.
De grote expositiedoeken zijn bevestigd aan ijzeren hekwerken, die naast elkaar opgesteld als het ware een ‘ijzeren gordijn’ vormen.
Bij het bezichtigen van deze expositie moest ik vandaag denken aan het Kerstgedicht dat ik na het bezoek van Durkje en mij aan Praag (oktober 1989) schreef in december 1989, in de periode tussen de val van de Berlijnse Muur en het Kerstfeest. Op de door ons verzonden kerstkaart van dat jaar staat dit gedicht:
1989
Men sloot het Bamboe gordijn
men sloot het IJzeren gordijn
Wij sloten onze ogen
en deden óns gordijn maar dicht.
Het waren mensen
die muren zagen vallen
in Jericho
in Oost- en West-Berlijn
in “Tsjechoslowakei”
en wij ….??
Als onze muren vallen
als onze ogen open gaan
dan komen wijzen uit het Oosten
naast ons bij Jezus staan.
Zijn licht straalt door de ramen
wij zagen dat in Praag
Gods Zoon daar in die ramen
de Alpha en de Omega.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten