Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela
Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Vézelay
Van Lachau naar Cappelat
Zaterdag 6 augustus 2011 – 18 km.
Dag 101: 2132,5 – 2150,5 km.
Als we om 6.30 uur opstaan, is het droog, maar wel zwaarbewolkt. We brengen de auto aan de overzijde van de rivier de Maure, over de brug van de D413 nabij Cappelat. Dan fietsen we van Cappelat via Cancon en Lougratte naar Lachau. Al vrij spoedig in het dal van de Maure begint het te regenen, en ook zoveel dat het regenpak aan moet om niet direct al nat te worden alvorens de wandeling van 18 kilometer van vandaag nog moet beginnen. Halverwege de fietstocht wordt het weer droog en kan de regenkleding in de fietstassen. In Lachau laten we de fietsen achter. Precies op het moment dat we gaan lopen, begint het weer te regenen. Het regent niet hard, dus we kunnen prima wandelen met de paraplu. Dan lopen we - evenals gisteren - langs de watertoren van Lachau. We gaan op de splitsing van Lachau rechtsaf naar Rocadet.
We lopen in de regen door naar het gehucht Daudou.
Bij Daudou gaan we het dal in. Verderop klimmen we het dal uit in de richting van Millac. Inmiddels regent het niet meer.
Over een asfaltweg klimmen we naar de 16e-eeuwse kerk van het gehucht Eglise de Millac. Deze kerk heeft een voor deze streek zo karakteristieke klokkengevel.
Vanuit Millac klimmen we over de asfaltweg verder naar de kamweg, die over de heuvelkam van de volgende heuvelrug loopt. We kruisen ook deze kamweg en gaan het volgende dal in, om aan de overzijde weer over de volgende helling dit dal uit te klimmen via een dalpad.
Boven aangekomen, steken we de daar liggende geasfalteerde kamweg over. We lopen langs een bosperceel omlaag en komen uit in het gehucht Périllac.
Langs enkele boomgaarden lopen we over veldpaden vervolgens naar het hooggelegen Cancon.
Door een buitenwijk, langs de scholengemeenschap, het gemeentehuis en de overdekte markthal komen we in de hoofdstraat van Cancon bij Café du Commerce. Hier gaan we naar binnen voor een koffiepauze.
Na deze rustpauze na onze eerste zes kilometer van vandaag steken we de N21 over en dan komen we in het hoger gelegen deel van Cancon, bestaande uit een wirwar van een aantal hele oude woonstraatjes uit de 14e, 15e en 16e eeuw. Van één van de panden staat alleen de gevel nog overeind. De rest van de woning is gesloopt en wordt momenteel van binnenuit weer opgemetseld. Bouwsteigers staan tegen de gevel, waarvan het oude pleisterwerk is verwijderd. Veel van deze oude huizen zijn gebouwd in vakwerkstijl.
Voorbij Place des Maronniers volgt een steile klim naar het hoogste punt van Cancon, het uitzichtspunt, waar vroeger het kasteel van Cancon op heeft gestaan.
Bij de restanten van de oude vestingmuur en bij de basis van de oude kasteeltoren bereiken we het uitzichtspunt. Dit voormalige kasteel is gebouwd op een hoge rotspunt.
We hebben vanaf hier een schitterend panoramisch uitzicht over de hellingen van de Hoge Agennais rond Cancon en over de stad Cancon. In de verte zien we de watertoren, waar we twee uren geleden onze wandeldag aanvingen.
In de afdaling gaan we vervolgens links om de restanten van de 12e-13e-eeuwse ringmuur heen. Dan dalen we over een steil en smal voetpad. Even later wandelen we Cancon uit in westelijke richting langs de D124.
Vlak voor Lamouthe verlaten we de D124 om langs enkele boomgaarden naar de notencoöperatie van Lamouthe te gaan.
We lopen achter de coöperatie langs, vervolgens over het erf van een boerderij en dan lopen we achter die boerderij over een dam tussen twee vijvers door. De brandweer heeft een pompsysteem in de vijver aangelegd, om hier het bluswater vandaan te halen. We lopen rechtsaf om de rechter vijver heen en gaan dan verder over enkele veldpaden. Op één van die veldpaden zien we enkele meters vóór ons een ree met een jong oversteken tussen het maïsveld links en het zonnebloemenveld rechts van ons. Eerst kijkt de volwassen ree goed uit of het veilig is om het veldpad over te steken en dan verdwijnt ze tussen het hoge maïs. Direct daar achteraan komt het reekalfje.
We komen uit in het gehucht Genestat.
Op het erf van de boerderij van Genestat staat een oude schuur met daarop een Duiventoren.
We komen door het gehucht Lacapelle en passeren daarna Moulinet. Vlak voorbij Moulinet komen we bij een stenen brug over de beek Mangane. We nemen een etenspauze op één van de brugmuren van deze brug. Na deze rustpauze passeren we de gehuchten Les Allemans en Laporte. We lopen over een breed veldpad door een hele grote boomgaard. Hier staan appelbomen met enorme gele appels.
Verderop staat een rij bomen met kanjers van nectarines.
We passeren ook een bomenrij met kiwi’s.
En voorts lopen we tussen grote percelen pruimenbomen door. De grond onder de pruimenbomen ligt bezaaid met afgevallen pruimen. De bodem onder de bomen kleurt paars onder de lange rijen pruimenbomen.
We lopen eerst langs de bosrand en daarna door het bos van Monbahus. Voorbij het bos komen we op een plateau, waar we een asfaltweg volgen. Verderop volgt een heel smal, hol en voor ons afdalend bospad. Je kunt zoals zo vaak in het bos merken dat we de eersten zijn die hier vandaag passeren, want om de haverklap lopen we met ons gezicht in een spinnenweb. Het bospad gaat over in een veldpad langs al weer geploegde akkers en langs nog bebouwde akkers. Voordat we een asfaltweg oversteken, komen we nog langs een grote boomgaard met hazelnootbomen. De bomen hangen vol bijna volgroeide hazelnoten.
Aan de overzijde van de asfaltweg steken we een beekje over via een oude brug met nieuwe brugleuningen. We zijn hier ter hoogte van het gehucht Pont Vieux.
Even later passeren we het gehucht La Vassale.
Vanaf de volgende kruising van asfaltwegen gaan we rechtsaf over de D413. Even voorbij Auliac komen we langs een huis dat aan de weg staat. Op het erf blaft een grote zwarte loslopende hond, maar hij komt niet in de buurt van de weg. Van rechts komt een andere hond aanlopen, die een eind met ons mee wandelt. De hond loopt voortdurend – ondertussen nadrukkelijk om aandacht vragend - een eindje met ons mee. Als we via de brug de rivier de Maure oversteken, loopt hij nog even mee, totdat we daar bij onze auto arriveren.
Hier laten we de hond achter.
Wij rijden met de auto weer terug naar Lachau om daar onze fietsen vandaan te halen. Tenslotte gaan we terug naar de municipal camping in Lougratte. Het was vandaag niet zo’n lange tocht, maar ondanks de regen aan het begin van de dag toch wel een heel mooie wandeltocht. Prachtige veldpaden, mooie gehuchten, Cancon met haar hoge panorama en al die boomgaarden met bomen vol bijna rijp, rijp en overrijp fruit. Allemaal op één dag in 18 kilometer en ruim binnen vijf uren wandelend te zien en te beleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten