Pelgrimeren van Bergerac naar Mandacou

Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela

Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Vézelay
Van Bergerac naar Mandacou
Donderdag 4 augustus 2011 – 26 km.
Dag 99: 2086 – 2112 km.

Omdat Durkje en ik gisteren de caravan hebben verplaatst van Saint-Astier naar Lougratte, begint deze pelgrimsdag op de municipal camping van Lougratte. Eerst rijden we de auto met de fietsen achterop vanaf de camping in Lougratte naar Mandacou. De auto laten we achter bij de dorpskerk van Mandacou. Daarna gaan we op de fiets naar Bergerac. Onze fietsen stallen we op Place de la Republique in het stadscentrum van Bergerac. Onze wandeling begint vandaag aan de voet van de toren van de Eglise Notre Dame, waar we eergisteren eindigden.
We wandelen de voetgangersstaat Grand’Rue in en zien dan aan het begin van deze promenade een kilometragebord staan, waarop staat dat het vanaf hier nog 1234 kilometer is naar Santiago de Compostela.

Op één van de twee terrassen van Place du Marché-Couvert kiezen we een zitplaats om hier een kop koffie te drinken. Op één gast na zijn beide terrassen leeg, maar als we even later vertrekken, zijn al veel tafels en stoelen bezet. Het is nog maar 9.30 uur; de stad komt zichtbaar weer tot leven. Vier mannen zijn bezig om een flinke lading kratten en fusten met allerlei dranken naar binnen te sjouwen. Het moet allemaal over ons terras naar de bovenverdieping van de brasserie, waar we zitten. De krachtpatsers zweten van top tot teen, want het is zo vroeg in de ochtend al behoorlijk warm, bij een nu nog nagenoeg onbewolkte lucht. Vanaf het terras zien we verderop aan het eind van de voetgangersstraat al de kerktoren van de Sint-Jacobskerk.

Na onze koffiepauze wandelen we dóór de Grand’Rue in de richting van deze kerk, die vroeger de verzamelplaats was voor pelgrims. We passeren eerst nog een bakkerswinkel, die naast alle andere soorten brood ook Sint-Jacobsbrood verkoopt.

De Sint-Jacobskerk staat aan de Sint-Jacobsstraat, ofwel de Rue St. Jacques.
De toegangsdeur van de kerk is helaas op slot en op de deur staat dat de kerk pas vanaf 14.30 uur geopend zal zijn. Dat is jammer, dus we gaan nu verder zonder deze pelgrimskerk te hebben bezichtigd. We lopen om de kerk heen en vinden aan de torenzijde het standbeeld van Cyrano de Bergerac.
In de kerktorenmuur zien we een kerkraam, met daarin – als we het goed hebben gezien – de figuur van Sint Jacobus. Het ware mooi geweest om dat kerkraam van binnenuit te kunnen bekijken, omdat je het dan naar het licht toe veel beter kunt bekijken, maar aangezien de kerk is gesloten, kan dat nu niet.

We gaan verder en steken het 14e-17e-eeuwse Place Pélicière over.
In de Rue des Mazeaux wandelen we even de verscholen binnenplaats van het Wijnhuis-Wijnmuseum binnen. Prachtig is het om ook dit oude stukje stad te bekijken.
Verderop passeren we de protestantse kerk van Bergerac en ervoor en erna diverse vakwerkhuizen. De stad is alleszins een bezoek waard, want in dit oude stadscentrum vind je op een beperkte oppervlakte vele eeuwen schilderachtige bouwhistorie.

Wandelend door de oude binnenstad komen we uiteindelijk uit aan de oever van de hier al brede rivier de Dordogne, die majestueus door deze stad stroomt.
We wandelen naar de oude brug, die hier over de Dordogne ligt.
Aan de overzijde van de brug kun je Bergerac mooi zien liggen; de kerktoren van de Notre Dame er hoog bovenuit stekend.
Aan de zuidzijde van de Dordogne ligt de buitenwijk La Madeleine. We bezoeken in La Madeleine de kerk. In de zuidmuur zien we een kerkraam met daarin de voorstelling van Petrus en Jacobus naast elkaar. Dat is mooi, want dan gaan we de stad Bergerac toch nog uit met het zicht op Saint Jacques.
Bijna een uur nadat we vanaf het terras vertrokken, wandelen we de stad Bergerac uit.

Na het kerkhof van La Beylive steken we de rondweg van Bergerac over. Voordat we dat doen, krijgen we als pelgrims nog een lesje ‘rondweg oversteken’. Vlak vóór de rotonde in de rondweg hangt een houten bord, waarop goedbedoeld staat afgebeeld dat we als zwaarbepakte pelgrims vooral via het zebrapad de rondweg bij de rotonde moeten oversteken.
Na de D13 en de C204 gaan we klimmend over een veldpad tussen de wijngaarden van de Bergerac, in de richting van Monbazillac. Halverwege verkrijgen we achteromkijkend een schitterend uitzicht over de stad Bergerac in het dal achter ons.

Bijna boven aangekomen, passeren we het wijn-Château Péroudier.
Na nog een eind verder klimmen, lopen we langs de vestingmuren van het 16e-eeuwse kasteel van Monbazillac. Getuige het aantal auto’s op het parkeerterrein binnen de kasteelmuren is het hier nu al een drukte van belang. De beroemde wijngaard van Château Monbazillac is zo’n duizend jaar geleden al gesticht door monniken. Men heeft hier dus een lange traditie van druiventeelt en wijnproductie.
Voorbij het kasteel bezichtigen we de dorpskerk van Monbazillac en daarna lopen we het dorp uit.

Via een asfaltweg en een veldpad komen we in Combet.
Daarna volgt een mooi en hooggelegen hellingpad langs Le Petit-Malfourat en dan komen we aan in het gehucht Bernasse. Jonge druivenstruiken staan hier nog kwetsbaar langs het pad.
We hebben al ruim elf kilometer aaneen gelopen, dus het wordt zo langzamerhand tijd om een rustpauze te nemen. Op de plaats waar we via een veldweg tussen de wijngaarden door een grote bocht moeten afsnijden van de D107 vinden we een hoge boerenwagen onder een aantal hoge bomen in de schaduw. Een mooie plek om gezeten op die wagen te pauzeren om wat te eten en te drinken. We hebben ondertussen een prachtig uitzicht over de wijngaarden om ons heen.

Over een smal bospad gaan we weer terug naar de D107. We passeren Les Bordarias. Voorbij Les Bordarias volgt een mooi veldpad tussen zonnebloemenvelden door.
Tussen het veldpad en de zonnebloemen staan veel andere planten, waaronder ook bloeiende korenbloemen.
Het veldpad gaat over in een bospad en komt uit nabij het 16e-17e-eeuwse kasteel van Bridoire.
We wandelen even later door het gehucht Les Costes.
Verderop passeren we eerst de molen van Les Gendris en even later de plaats Les Gendris ook.
Voorbij Les Gendris lopen we door Le Petit-Pey.
Vrij snel daarna volgen vlak achter elkaar de passages door de gehuchten Les Rhodes en Le Pigeard.

Voorbij Le Pigeard volgt een klimmend en een dalend veldpad. Na de afdaling in het dal, steken we een asfaltweg over en dan klimmen we over een veldpad naar La Verdure. Voorbij La Verdure gaat het veldpad verder.
In het volgende dal aangekomen, zien we oplopend rondom allemaal akkers. We gaan te midden van al die landbouwpercelen linksaf, in zuidoostelijke richting.
Na een klim over een breed veldpad komen we voorbij het gehucht Les Naudoux weer op een asfaltweg. Verderop passeren we het gehucht Cigale. Ook hier weer veel uitgebloeide zonnebloemen op de akkers.

Via een karrenweg en een asfaltweg dalen we af naar de beek Courbarieux, die we oversteken. Vanaf hier is het nog drie kilometer op onze 26 kilometer lange dagtocht van vandaag. Voorbij deze beek gaat het verder over een mooi breed bospad door het bosperceel La Grand-Font. Aan de overzijde van een asfaltweg volgt een onverharde weg naar Pépinié. De laatste afdaling over asfalt brengt ons eerst in Les Boulbennes, dat we passeren.
Een klein eindje verder arriveren we in Mandacou, onze bestemming voor vandaag.
Door dit idyllische en stille dorpje wandelen we naar de kerk met haar klokgevel.
Naast de kerk staat onze auto geheel in de schaduw van de oude, karakteristieke dorpskerk.

We rijden met de auto naar Bergerac en halen onze fietsen weer uit het stadscentrum vandaan. Daarna rijden we terug naar de gemeentecamping in Lougratte. Het was vandaag een warme wandeldag, eerst vrijwel onbewolkt, later wat meer bewolking en af en toe een briesje welkome frisse wind. Een hele mooie wandeldag langs schitterende wegen, paden, gehuchten, dorpjes en langs de route volop fruit, zoals: appels, pruimen, bramen en druiven.