Zaterdag 11 december 2010Omdat de voorheen in Brabant wonende familie Brouwer tijdens één van hun autotochten onlangs tijdens het invallen van het duister arriveerde bij het Goddeloos Tolhuis en ons bij navraag bleek dat zij de oude Friese volksverhalen van dit tot de verbeelding sprekende Friese veengebied nog niet kenden, was een deal snel gemaakt. Hun Indische kookkunst combineren Durkje en ik vanavond met onze kennis van de eeuwenoude Friese volksliteratuur en streekhistorie.
Uit mijn verzameling Friese literatuur heb ik ter voorbereiding op deze verhalenavond de Friese sagen en legenden bestudeerd over het eeuwenoude kloosterpad van de "Goddeloaze Singel" tussen het "Goddeloas Tolhuis" en de "Skillige Piip". Vanavond nemen we onze goede vrienden in enkele volksverhalen mee van de "Goddeloaze Brêge" naar de Skillige Piip; een "wandeling" door een literair landschap, temidden van moerassige gronden, schatgraven, spoken en duivels, verdrinkende paarden, zwevende meisjes en een visserslijk naast zijn sterfbed met het hoofd omgekeerd op het lichaam.
Na het aperitief worden we verwend met een overheerlijke Indische maaltijd; het ons inmiddels bekende culinaire hoogstandje, waar we volop van genieten. Ook de bijbehorende verhalen over Nederlands Indië, Japan en Nederland in oorlogstijd missen vanavond niet. Aansluitend is het mijn beurt om het eerste deel van deze Friese volksverhalenavond te verzorgen. Ik vertel over de historie van dit vroeger zo onheilspellende natuurgebied tussen de "Ikkerwâldster Broek" en "Feanwâlden". Daarna leg ik uit waar de naam Goddeloas Tolhûs, Goddeloaze Brêge en Goddeloaze Singel hun herkomst vinden en daarna is het tijd voor enkele Friese volksverhalen die in en over dit gebied al eeuwenlang van mond tot mond worden overgeleverd.
Na het nagerecht met koffie volgt later op de avond mijn tweede deel van deze literaire "wandeling" over het voormalige kloosterpad. Daarin maken we kennis met de norse, rijke vrek die - omgekeerd zittend op een ezel - zijn tragische dood vond bij de Skillige Piip. Het laatste volksverhaal begint ook bij de Skillige Piip en brengt ons temidden van een groep van zeven duivelsbanners en een spook op een wagen met een op hol geslagen span paarden naar de bodemloze poel bij Roodkerk. Van het hier toen verdronken spook is gelukkig nooit meer een teken teruggezien. Een geruststellende gedachte zo aan het eind van de avond, want we weten dat we niet meer door spoken zullen worden opgeschrikt als we ons bij nacht en ontij wagen op de Goddeloze Singel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten