Dinsdag 26 oktober 2010 Na het ontbijt maken we eerst een flinke wandeling. Durkje, Jan Wijbe en ik lopen met Pasha Mogilov uit in oostelijke richting. We komen langs een nieuwbouwwijk, gaan door een bosperceel en dalen dan een eind af naar de rivier de Dnjepr. In het lager gelegen dorpje lopen we parallel aan de Dnjepr in zuidelijke richting tussen de traditionele tuinhekjes door. We komen dan bij de al jaren in aanbouw zijnde Russisch-orthodoxe kerk. Zeven jaar geleden stond het hoofdgebouw al hoog boven op de heuvel en twee jaar geleden tijdens de trouwdag van Oxcana en Pasha waren we nog hier voor de inzegening van hun huwelijk in de bijgebouwde kapel.
Langs het waterstroompje gaan we naar boven. We komen dan bij de metalen brug over dit stroompje. De brug hangt vol met allerhande hangsloten, die hier in de loop van de jaren door verliefde stelletjes aan zijn gehangen, als symbool van verbinding. De namen van de verliefden staan op het slot geschreven. De sleutel wordt na dit ceremonieel in het water gegooid. Het actuele liefdesverbond wil men dan niet meer verbreken. Maar ja, wat doe je later met het gesloten slot zonder sleutel als de verkering uitraakt?
De kerk is hier gebouwd bij de heilige waterbron. Het water stroomt voordurend uit de bron. Je kunt het drinken en het gewijde water zal je goed doen. We drinken ervan nadat een man en een vrouw hun vier kleine jerrycans eerst met dit heilige water hebben gevuld. Daarna gaan we naar het kleine badhuis, waarvan het water ook afkomstig is van deze bron. Wie dat wil, mag er in baden. De kapel die we twee jaar geleden bezochten, is nu dicht, evenals de verderop in aanbouw zijnde grote kerk. De koepels van deze kerk zijn inmiddels geheel bedekt met bladgoud, wat twee jaar geleden nog niet het geval was. De provisorische woningen naast de kerk staan er nog steeds. De bouwvakkers die we twee jaar geleden nog rond zagen lopen, zien we nu niet. Er hangt nog wel was bij de rij tijdelijke woningen, waarin deze bouwvakkers wonen gedurende de jaren dat deze kerk wordt gebouwd.
Daarna lopen we weer terug naar de flat, waar Oxcana het warm eten voor ons klaar heeft staan. Ze was thuis gebleven om te koken en om op Palina te passen, die lag te slapen.
Na het eten wandelen we langs de lange, brede Krupskaya-straat in de richting van het stadscentrum. We passeren de politieacademie, waar Slava judodocent is.
Verderop gaan we op bezoek bij baboeska, de oude grootmoeder van Oxcana, die we twee jaar geleden voor het eerst ontmoetten. Slava ontvangt ons en hij vertrekt op het moment dat baboeshka bij Pasha, Jan Wijbe, Durkje en mij in de woonkamer is geïnstalleerd. We drinken samen thee en laten Oxcana’s grootmoeder foto’s zien van onze Nederlandse familie en van de eerste dagen die we met haar familie hebben doorgebracht. Ze geniet enorm van al die mooie foto’s en van de verhalen die wij met Pasha’s vertaalhulp erbij vertellen.
Na dit bezoek gaan we snel weer terug naar Oxcana en Palina, omdat we met de bus naar de andere kant van Mogilov willen om daar op visite te gaan bij Losha (Alexei) en Luda (Ludmila), de ouders van Pasha. We eten daar met zijn allen in de woonkeuken en bekijken hier na de maaltijd ook de foto’s van de periode voor en na de bevalling van Oxcana’s dochtertje Palina. De foto’s staan hier nog op de thuiscomputer omdat Oxcana en Pasha hier vanaf hun bruiloft ruim een jaar hebben ingewoond in de flat bij hun (schoon)ouders.
Het is al donker als we met zijn zessen in een stadsbusje weer terug gaan naar de flat van Pasha, Oxcana en Palina. Palina gaat in bad en naar bed en dan zitten wij nog gezellig even bij elkaar in de woonkeuken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten