Pelgrimeren van Etourvy naar Epineuil

Van Sint Jacobiparochie naar Santiago de Compostela

Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle; via Vézelay
Van Etourvy naar Epineuil
Donderdag 16 juli 2009 – 18,5 km.
Dag 58: 1203,7 – 1222,2 km.

Een stralende dag. Bijna geen wolkje aan de lucht te zien. Het is duidelijk dat het vandaag warm gaat worden.
Met de auto rijden Durkje en ik in de richting van Tonnerre. Omdat we weten dat de Tour de France vandaag Tonnerre passeert, gaan we via binnenwegen naar Epineuil, dat achter Tonnerre ligt. Welwillende Fransen en Franse agenten geven ons aanwijzingen en toegang door de wegversperringen heen, zodat we uiteindelijk rond 9.30 uur met de auto en de fietsen in Epineuil arriveren.

We fietsen dan van Epineuil naar Etourvy, waar we vandaag om 11.00 uur starten op het dorpsplein. We gaan over de brug van de beek de Landion en komen dan al snel in het arboretum van Etourvy. Een door kinderen gemaakt bord maakt duidelijk dat we het – nog schaars beplante en helaas armetierig groeiende - arboretum binnenwandelen.
We lopen eerst langs de Landion en gaan daarna klimmend over een steile veldweg een heuvel op, de velden in.

Als we links de flank van de Vallei Mallade aanhouden, passeren we een combine die hier koolzaad oogst. Dat wordt in deze regio momenteel volop gedaan. Verderop volgen we de D82 een eindje linksaf tot aan een bocht, waar een wegwerkersschuilhutje staat. Hier gaan we het veld weer in, in de Vallei van de Melonnière. Ook hier wordt koolzaad geoogst met combines. Lange stoppels van zo'n 40 centimeter blijven staan als de combine voorbij is.

Na enkele bochten tussen verschillende velden door gaan we verder over de weg van de herbebossing, die hier de grens vormt tussen de departementen Aube en Yonne. Dan volgt een bijna 2 kilometer lange landbouwweg door een golvend landschap. Na een afslag en een haakse bocht in de volgende veldweg dalen we langzaam door de Vallei van Perret, tussen twee bospercelen van het Bos van La Chapelle door.

Het veldpad komt uit op de D202, die we volgen totdat we na 8,5 kilometer arriveren bij het dorp Mélisey. Tussen de bomen door zien we de hooggelegen Sint Aventin-kerk staan; een prachtig gezicht.
Vrij snel daarna lopen we de bebouwde kom van Mélisey in. We klimmen flink naar het dorpsplein vóór de kerk. Daar is een klein parkje, waarin we in de schaduw van een boom op een stenen picknickbank een etenspauze houden. Heerlijk om hier even in de schaduw te kunnen zitten, want is het warm vandaag: 32 graden Celcius, de warmste dag tot nu toe.

Na de rustpauze lopen we langs het met bloemstukken gedecoreerde oorlogsmonument op het dorpsplein en dan gaan we over de smalle Rue du Pâtis verder, rekening houdend met de agrarische colonne die ons in dit smalle straatje met signaalauto, tractor met combine-deel en tenslotte een grote combine tegemoet komt. We gaan weer stevig klimmend het dorp uit over een begroeide weg.

Tussen akkers door en langs een klein bosperceel komen we uit in het gehucht Chamelard. Over een boven het dorp liggend bospad verlaten we Chamelard al spoedig.
We slaan daarna linksaf om in zuidwestelijke richting door het langwerpige Bos van Chamelard stevig over een brede bosweg te klimmen naar de veel hoger gelegen boerderij van Casse-Bouteilles. Op deze bosweg passeert ons een jongen in een fourwheeldrive, die wij bij de boerderij weer ontmoeten, waar hij een grote brede eg achter een tractor plaatst. Daarna passeert hij ons op het boerderij-erf met deze combinatie.
Een jongetje speelt op het erf met een speelgoed-combine; zo te zien een echte boerenzoon en boer in dop.

Wij steken verderop een asfaltweg over en gaan via de daarop haaks staande asfaltweg verder, waarbij we de struisvogelboerderij en wijnkelder van Le Petit-Virey passeren.
Verderop nemen we een zandweg, waarmee we dalen door het Bos van Boutot. Na een klein stukje D944 gaan we door het bos van Les Fauconniers. Dit brede bospad eindigt op de plaats waar wijngaarden beginnen. We hebben hier over de wijngaarden heen een prachtig zicht over het vóór ons liggende dal en de daarachter liggende heuvelrug, waartegen Epineuil en Tonnerre zijn gebouwd.
Bij de D944 zien we een zogenoemde “caillebotte”, een klein schuurtje dat door wijnboeren wordt gemaakt van de stenen die ze uit de wijngaarden halen.

Aan de overzijde van de D944 vervolgen we onze weg over een betonweg tussen de wijngaarden door. Aan het eind van de betonweg gaan we - na 10 kilometer in zuidwestelijke richting - dalend naar de bovenweg van Epineuil, waar onze auto staat.
We halen de fietsen weer uit Etourvy en kunnen terugzien op een hele mooie wandeldag van 18,5 kilometer.