Pelgrimsroute van Vézelay (F) via Le Puy-en-Velay (F) naar Santiago de Compostela (S)
Van de Via Lemovicensis naar de Via Podiensis (GR13 & GR3)
Verbindingsroute van Vézelay naar Le Puy-en-Velay
Pelgrimeren van Valprivas naar Retournac
Dinsdag 5 augustus 2025 – 18,4 km lopen & 28,3 km fietsen.
Dag 22: 379,3 – 397,7 km
 |
| Ontmoeting met twee Vlaamse pelgrims bij de brug over de Ance in La Villette |
Verbindingsroute voor pelgrims van Vézelay naar Le Puy-en-Velay
Tijdens onze eerste pelgrimage van Durkje en mij wandelden we van 2005 tot en met 2012 van het Friese Sint-Jacobiparochie (NL) via het Franse Vézelay over de klassieke Franse pelgrimsroute van de Via Lemovicensis naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela.
Tijdens onze tweede pelgrimage van Durkje en mij wandelden we van 2011 tot en met 2015 van het Franse Le Puy-en-Velay over de klassieke Franse pelgrimsroute van de Via Podiensis wederom naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela.
Dit jaar (2025) gaan we de verbindingsroute voor pelgrims lopen van de Via Lemovicensis naar de Via Podiensies, van Vézelay zuidwaarts naar Le Puy-en-Velay. Die pelgrimsroute heeft volgens de pelgrimsgids van Francois Lepère - ‘Chemin de Compostelle de Vézelay au Puy-en-Velay’ (2024) - een lengte van 452 kilometer, door Lepère in 17 etappes beschreven via de GR13 & GR3. Wij zijn van plan deze verbindende pelgrimsroute in 24 etappes te lopen.
Eerst fietsen van Retournac naar Valprivas
Vandaag wandelen we daarvan de 22e etappe, van Valprivas naar Retournac, over een etappe-afstand van 18,4 kilometer.
Voordat we dan nu de etappe van vandaag gaan lopen, fietsen we eerst vanaf onze municipal camping van Retournac naar Valprivas, over een afstand van 28,3 kilometer.
De wekker wekt ons om 6:00 uur in onze caravan op de Municipal Camping van Retournac aan de Loire.
Na het ontbijt verlaten we de camping om 7:30 uur, en fietsen we van Retournac naar Valprivas, waar we onze fietsen stallen bij de Mairie van Valprivas.
Het is vanmorgen zo’n 14 graden Celsius als we vertrekken. Het is licht bewolkt. De temperatuur stijgt vandaag naar 30 graden Celsius tijdens onze etappe. Het weer is stabiel zonnig, en het blijft droog. Het een goede zomertemperatuur en mooi weer om hiermee te wandelen.
Lange afdaling naar de Andrable
Om 8:45 uur arriveren we bij de Mairie in Valprivas. Daar maken we ons gereed voor de komende etappe.
Om 8:55 uur staan we klaar bij onze fietsen in Valprivas om te vertrekken.
We lopen eerst naar de plaatselijke bar, waar we een kop koffie bestellen, alvorens we beginnen te lopen.
Daarna lopen we naar de rand van het dorp, waar een duidelijke richtingwijzer ons de weg wijst richting Retournac.
Als we over de asfaltweg het dorp uit zijn, komen we langs een kudde koeien, die rustig liggen te herkauwen in de bergweide.
We lopen hier hoog, dus we hebben een prachtig uitzicht over het berggebied rondom.
De routegids van Lepère geeft aan dat de route nog een eind over asfalt verder gaat met een haarspeldbocht, maar de GR3-route wijst een mooi bospad aan, dat ons ook naar Les Côtes voert.
Verderop gaat het bospad over in een veldpad met prachtige vergezichten.
Dan gaat het weer het bos in van een beboste berghelling, en gaat het met haarspeld-bochten alsmaar naar beneden over een breed hellingpad.
Dat pad voert ons naar het riviertje de Andrable.
Die stroomt met licht verval hier door de vallei.
Net nadat we bij de Andrable aan zijn gekomen, en een klein eindje de loop van de rivier hebben gevolgd, kunnen we met een fikse houten brug de Andrable oversteken.
Zware klim via Gaillard naar Châsles
De oversteek over de Andrable betekent onherroepelijk een fiks vervolg bergop. Dat gaat deels over een moeilijk toegankelijk rotsachtig bergpad.
We komen na een forse klim door het stille buurtschap Gaillard.
En ook daarna gaat het weer fiks verder omhoog. Na een behoorlijke klim gaat het op grote hoogte iets horizontaler verder, met links het schitterende uitzicht over de vallei en de bergen aan de overzijde van de vallei.
Bij een boerderij met een enorme voorraad strobalen of hooibalen arriveren we in het dorpje Châsles.
Om een oude waterput heen lopen we de bebouwde kom binnen.
Als we op de D44 aankomen, roept een man ons van verre vanuit zijn tuin of we water behoeven. We roepen terug dat dat niet hoeft, dat we genoeg bij ons hebben, en bedanken de man op afstand voor zijn aardige aanbod. Dan lopen we Châsles uit op de D44.
Links zie ik de aardige man van achter uit zijn tuin het veld weer inlopen. Dan pas zie ik dat het de man is, die zojuist in het veld aan het werk was bij de afrastering van een grasland. Hij heeft ons toen kennelijk zien aankomen, heeft het werk laten liggen, is naar boven gelopen om ons water aan te bieden, en nu loopt hij onverrichterzake weer terug naar zijn werk. Nu wij dat weten, zeggen we tegen elkaar dat als we hadden geweten dat het die man was, wij natuurlijk door hem een grote lege fles hadden laten vullen met water, want zo’n hartelijk en vriendelijk aanbod hadden we willen accepteren. Maar goed, daarvoor is het nu te laat.
Lastige afdaling naar de Ance
Buiten het dorp verlaten we de D44, om opnieuw een lange afdaling in te zetten.
Links achter ons is een boer bezig om zijn hooi- of strorollen te verzamelen. Met zijn tractor stapelt hij ze op een lange boerenwagen.
Op het brede halfverharde karrenspoor worden we ingehaald door een vrouw in een auto. Ze vraagt Durkje of het goed met ons gaat, en of we iets nodig hebben. We bedanken haar, want het gaat prima met ons, en we hebben op zich voldoende drinken en eten bij ons.
Deze vrouw woont waarschijnlijk in het buurtschap Gouttenoire verderop bergafwaarts.
Vlak vóór Gouttenoire draaien wij linksaf, en dan passeren we in de afdaling dat ene woonhuis van Gouttenoire.
Wij gaan verder met een fikse afdaling door een prachtig hellingbos.
Het pad wordt steeds lastiger toegankelijk, met verderop veel rotsen, keien en stenen.
Op een gegeven moment wordt het zo steil en rots- en steenachtig, dat we heel voorzichtig moeten afdalen om niet te vallen.
Na een fikse afdaling van zo’n 50 minuten komen we aan in het buurtschap Le Claux, dat ligt aan de rivier de Ance.
Langs de Ance van Le Claux naar La Villette
We hoeven Le Claux niet in, maar moeten nu op enige afstand en op enige hoogte met de rivier de Ance aan onze linkerzijde een steenachtig pad volgen.
We horen linksonder ons het rivierwater stevig stromen.
Na ongeveer een kwartier komen we aan in het buurtschap La Villette.
Bij een huis staat een heel klein kapelletje bij de oprit, met daarin een houten beeldje van Maria.
We doorkruisen de bebouwde kom van dit gehucht en komen dan uit bij de hoge en smalle rivierbrug over de Ance.
Op de picknickbank bij de brug zitten twee dames te lunchen. Dat blijken twee Belgische pelgrims te zijn, uit Vlaanderen. We blijven een tijd bij hen staan praten. Zij lopen ook de pelgrimsroute volgens de pelgrimsgids van Lepère, die wij ook gebruiken.
Zij hebben in Valprivas overnacht in de gemeentelijke herberg, waar ook een Duitse pelgrim overnachtte. Er zijn dus op dit traject vandaag met ons erbij dus in elk geval vijf pelgrims op pad.
Na deze gezellig ontmoeting van pelgrims onder elkaar steken we de rivier de Ance over.
Dan gaat de route verder, eerst heel laag langs de waterkant van de Ance.
Wij wilden nog niet pauzeren in La Villette, omdat we eerst nog de klim naar Sarlanges willen maken, om daar te lunchen. Kortom, wij maken eerst de fikse klim het rivierdal van de Ance weer uit. Bijna een half uur later zien we linksboven ons de begraafplaats van Sarlanges. Dan zal het niet lang meer duren alvorens we het dorp bereiken.
Lunchen in de kerk van Sarlanges
Tegen één uur wandelen we Sarlanges binnen. Bij het eerste huis is een jonge vrouw in de tuin. Durkje vraagt haar om één van onze lege flessen met water te vullen, wat ze voor ons doet.
Snel arriveren we dan bij de dorpskerk.
Bij de kerk staat de grote dorpsbroodoven.
Daar staat boven de deur dat Sarlanges op de route naar Santiago de Compostela ligt.
En vóór de dorpsoven staat een waterpomp, waar je als pelgrim of wandelaar drinkbaar water uit kunt halen.
Ik kijk even in de dorpsbroodoven, waar een takkenbos staat, waarmee de oven opgestookt kan worden.
Dan gaan we de kerk van Sarlanges binnen.
We maken een rondje door de kerk, langs de zijkapel naar het koor van de kerk.
Bijzonder is dat in deze kerk een beeld staat van Johannes de Doper, die Jezus in de Jordaan doopt.
Dat doet Johannes met water uit een Jacobsschelp.
We gaan in de deuropening van de kerk zitten, waar we in de kerk een heerlijke koele plek krijgen voor onze lunchpauze.
In de kerk is overigens ook een expositie te bezichtigen over de kunst en de karakteristieken van het boerenland van deze regio.
We horen ondertussen buiten de Vlaamse dames voorbij lopen.
Na een pauze van zo’n twintig minuten gaan we weer verder.
In het dorp staat een vrouw op een steiger, waar ze werkt aan een nieuwbouwhuis, dat wordt gebouwd van hout, met stro als isolatiemateriaal.
Langs enkele bijzonder panden van Sarlanges lopen we door het dorp.
Klokslag 13:30 uur lopen we Sarlanges uit.
Door Le Cortial en Maisonseule
Dan komen we nog langs een ovengebouwtje, zoals je die hier in deze regio vaak ziet.
Als we over het veldpad het dorp uitlopen, worden we uitgeblaft door drie felle honden, die ons een hele tijd toe- en nablaffen.
Over een prachtig veldpad op deze zonovergoten middag dalen we af naar het buurtschap Maisonseule, dat we in elke minuten doorkruisen en dan ook al weer verlaten.
Zo’n tien minuten later doorkruisen we het gehucht Le Cortial.
Voorbij Le Cortial lopen we over de asfaltweg langs een akker met zonnebloemen. Die hebben we een hele tijd al niet meer gezien.
Dan zien we verderop de twee Vlaamse pelgrims vóór ons uit lopen.
Niet veel later halen we hen in.
Van La Brousse via de Chemin des Pèlerins door Jussac en La Croix
Vervolgens komen we in en door het buurtschap La Brousse. Voorbij dit gehucht gaan we een heel smal singelpad op.
Verderop wordt het wel iets breder, en al met al is dit een heel mooi pad tussen akkers en bergweiden.
Dan steken we een asfaltweggetje over, en gaat dit singelpad over in een heel breed veldpad, waarvan het gras recent is gemaaid, dus we lopen hier over het dunne laagje hooi van het veldpad.
Dit stijgende pad voert ons naar een andere asfaltweg, die we ook oversteken, waarna we dan in het plaatsje Jussac komen. Bij een wegkapel (Oratorium) lopen we Jussac binnen.
We komen langs een pauzeplaats die een draaipoortje heeft als toegang, en die is gemaakt in de vorm van een Jacobsschelp.
Aan het hek hangt ook een grote afbeelding van een gekleurde Jacobsschelp.
We lopen hier door Jussac overigens door de Chemin des Pèlerins, wel heel toepasselijk voor ons. Kennelijk is dit een hele oude pelgrimsroute naar Retournac.
De weg gaat over in een halfverhard veldpad, La Croix genoemd, en dan zien we Retournac al vóór ons in het rivierdal liggen.
Het pad wordt steeds ruiger. Een lang geleden al eens omgevallen boom ligt nog steeds in delen over het pad. Kennelijk is er niemand die het initiatief neemt om die boom te verwijderen.
We gaan daar overheen, en zetten de afdaling in over een hier en daar weer moeilijk toegankelijk pad bergafwaarts. Dat betekent weer voorzichtig stapje voor stapje afdalen, totdat we via een hele oude stenen boogbrug een beek oversteken. Alles wijst erop dat dit al een hele oude route is.
Schitterende kerkramen in de kerk van Retournac
Dan gaat het weer stevig bergop, totdat we aankomen bij het begin van de bebouwde kom van Retournac.
Om drie uur wandelen we Retournac binnen.
In het centrum komen we langs de VVV, die helaas gesloten is, dus daar kunnen we geen stempel halen van Retournac voor onze pelgrimspaspoorten.
We lopen derhalve door naar de forse kerk van Retournac.
Gelukkig is deze kerk geopend, dus we maken een rondje door de kerk.
Deze kerk heeft een mooie zijkapel.
Maar het meest bijzondere van deze kerk zijn wel de buitengewoon mooie kerkramen in allerhande kleuren in abstracte voorstellingen. Ze zijn alle heel mooi om te bekijken, vooral ook omdat de zon buiten zo uitbundig schijnt.
Overnachten op de Municipal Camping van Retournac aan de Loire
We vervolgen onze route door Retournac, en komen dan aan de overzijde van de spoorwegovergang langs Hotel Le Saint-Jacques.
En direct daarna arriveren we bij de lange stenen brug over de Loire.
Bij het oversteken van de Loire zien we onze auto en caravan staan op onze kampeerplek van de Municipal Camping van Retournac.
Aan de andere kant van de rivierbrug zien we het zwembad van Retournac, dat aan de Loire ligt.
Van bovenaf zien we een man met een rugzak en een Jacobsschelp aan zijn lange wandelstok de camping op lopen. Dat blijkt de Duitse pelgrim te zijn, die afgelopen nacht met de twee Vlaamse pelgrims van zojuist heeft overnacht in de gemeentelijke herberg van Valprivas. Hij overnacht vannacht op dezelfde camping als wij. Later komen ook de Vlaamse pelgrims er nog bij, omdat zij geen slaapplek in Retournac konden vinden.
Wij lopen naar onze caravan, en komen daar aan om 15.35 uur.
We doen onze spullen in de auto, en drinken een koude Radler uit de koelkast van onze caravan, en dan rijden we met de auto terug naar Valprivas, om daar onze fietsen af te halen.
Op de terugweg naar onze camping halen we voor de komende dagen onze boodschappen bij de Intermarché-supermarkt voorin Retournac, en dan rijden we tot slot terug naar onze camping aan de overzijde van de Loire.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten