Pelgrimsroute van Vézelay (F) via Le Puy-en-Velay (F) naar Santiago de Compostela (S)
Van de Via Lemovicensis naar de Via Podiensis (GR13 & GR3)
Verbindingsroute van Vézelay naar Le Puy-en-Velay
Pelgrimeren van Estivareilles naar Valprivas
Maandag 4 augustus 2025 – 16,3 km lopen & 14,5 km fietsen.
Dag 21: 363,0 – 379,3 km
 |
| Lunchpauze bij het wegkruis in Cubelle |
Verbindingsroute voor pelgrims van Vézelay naar Le Puy-en-Velay
Tijdens onze eerste pelgrimage van Durkje en mij wandelden we van 2005 tot en met 2012 van het Friese Sint-Jacobiparochie (NL) via het Franse Vézelay over de klassieke Franse pelgrimsroute van de Via Lemovicensis naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela.
Tijdens onze tweede pelgrimage van Durkje en mij wandelden we van 2011 tot en met 2015 van het Franse Le Puy-en-Velay over de klassieke Franse pelgrimsroute van de Via Podiensis wederom naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela.
Dit jaar (2025) gaan we de verbindingsroute voor pelgrims lopen van de Via Lemovicensis naar de Via Podiensies, van Vézelay zuidwaarts naar Le Puy-en-Velay. Die pelgrimsroute heeft volgens de pelgrimsgids van Francois Lepère - ‘Chemin de Compostelle de Vézelay au Puy-en-Velay’ (2024) - een lengte van 452 kilometer, door Lepère in 17 etappes beschreven via de GR13 & GR3. Wij zijn van plan deze verbindende pelgrimsroute in 24 etappes te lopen.
Eerst fietsen van Valprivas naar Estivareilles
Vandaag wandelen we daarvan de 21e etappe, van Estivareilles naar Valprivas, over een etappe-afstand van 16,3 kilometer.
Voordat we dan nu de etappe van vandaag gaan lopen, fietsen we eerst van Valprivas naar Estivareilles, over een afstand van 14,5 kilometer.
De wekker wekt ons om 6:00 uur in onze caravan op de Municipal Camping van Retournac aan de Loire.
Na het ontbijt verlaten we de camping om 7:15 uur, en rijden we met de auto – met er achter op het fietsenrek onze fietsen – van Retournac naar Valprivas, waar we onze auto parkeren bij Maison de la Presle in het dorp. Dan fietsen we vanuit Valprivas naar Estivareilles, waar we onze fietsen stallen aan een ijzeren hekwerk bij de oude weegbrug nabij het treinstation van Estivareilles.
Het is vanmorgen 12 graden Celsius als we vertrekken. Het is licht bewolkt. De temperatuur stijgt vandaag naar 26 graden Celsius tijdens onze etappe. Het weer is stabiel zonnig, en het blijft droog. Het is een goede zomertemperatuur en mooi weer om hiermee te wandelen.
Van Estivareilles via Libercier naar Serre
Om 9:00 uur staan we klaar bij onze fietsen in Estivareilles om te vertrekken.
Maar voordat we dat doen, drinken we eerst een kop koffie op het terras van het café tegenover het treinstation. Daar wordt een kermis opgebouwd.
Dan steken we de D498 over en begint onze etappe tussen enkele huizen door, waarachter we over een veldpad het dorp uitlopen.
Na het oversteken van de D44 volgt een fikse klim op een asfaltweg. Daar steken we het treinspoor over bij een voormalig stationshuisje.
In de wei links van de weg door het buurtschap Libercier staat een ezel ons gemoedelijk gade te slaan in ons voorbijgaan.
Net buiten Libercier gaan we het veld weer in, waar een duidelijke richtingwijzer aangeeft in welke richting we verder moeten gaan.
Dan gaat het verder door een mooie singel en over een bospad.
Verderop komen we nog weer langs een geel-blauwbeschilderde Jacobsschelp die de pelgrims ook in het veld de weg wijst.
De route voert ons door het buurtschap Serre. Door de openstaande deur van een boerenschuur kun je zien op welke manier het vee wordt gehouden in de schuur.
Voorbij Serre gaat het verder door het bos, waarbij we een halve rondgang maken rond een grote open plek in het bos, waar het kaphout nog ligt te wachten op opslag en transport.
Wonderschone kerk in de burcht van Apinac
Als we om 10:25 uur het bos uit lopen, krijgen we de plaats Apinac in zicht.
Op dat moment zien we trouwens links in de verte boven op een bergtop nu al de kerk staan van Leignecq, waar we straks nog zullen komen.
Maar eerst wandelen we dus Apinac binnen.
Voorin het dorp komen we langs een groot wegkruis.
Door de burchtpoort gaat het naar het centrum van de plaats.
Op de binnenplaats van het dorp arriveren we bij de kerk van Apinac.
We gaan de kerk in, en verwonderen ons over de schoonheid van het interieur.
In het koor zien we prachtige schilderingen, op de muren, maar ook tegen het plafond.
Ook de zijkapellen zijn mooi.
En evenzo de kerkramen, waarvan één van de kerkramen het geboorteverhaal van Jezus Christus uitbeeldt, in dit geval voor wat betreft het bezoek van de Wijzen uit het Oosten.
Ons valt ook het schilderij op, waarop staat afgebeeld dat Johannes de Doper in de Jordaan Jezus Christus doopt.
Zoals zo vaak in rooms-katholieke kerken zie je ook hier dat Johannes Jezus doopt met het water uit een Jacobsschelp.
In een hoek achterin de kerk staat een kast, waarin allerlei oude boeken achter slot worden bewaard.
En boven de ingang van de kerk zien we in de gevel een prachtig rond en kleurrijk kerkraam.
Een vrouw is inmiddels achter het koor de sacristie in gegaan, en heeft voor ons de lichten in de kerk aan gedaan. We vragen haar of we ook een stempel van de kerk of van de parochie in onze pelgrimspaspoorten kunnen krijgen. Na enig zoeken vindt ze uiteindelijk wel het stempel, maar een stempelkussen wordt door haar niet gevonden. Zo goed als dat gaat, zet ze dan toch maar een tamelijk droge stempelafdruk in onze pelgrimspaspoorten.
We bedanken haar voor haar gewaardeerde inzet, en nemen afscheid van de aardige vrouw.
Als we de kerk uit lopen, en achterom kijken, zien we boven op een huis naast de kerk nog een oud overgebleven fragment van de burchtmuur van voorheen.
Daarna wandelen we Apinac uit.
Rem stuk, mountain bike vervangen bij Combreau
Op het bospad richting Combreau horen we kinderen vóór ons druk praten. Als we bovenaan het pad zijn gekomen, blijkt dat te gaan om een grote groep kinderen op mountain bikes, onder begeleiding van een begeleidster en een begeleider. We halen hen in, maar wachten dan nog even op ze, zodat ze ons op het bospad in de afdaling fietsend veilig kunnen passeren.
Maar een klein eindje verder staat de begeleider met een jongen stil bij zijn fiets, want de voorrem blijkt gebroken te zijn. De begeleider belt direct om de mountain bike te laten vervangen, opdat de jongen en de groep verder kunnen fietsen. Wij lopen door, en vertellen de begeleidster verderop bij de groep wat er achter hen aan de hand is. Zij wachten, en wij lopen door.
Voorbij Combreau gaat het dan verder over een steil en lang stijgend ruig pad met hier en daar veel losse stenen en deels uit het pad stekende keien.
Kerk op bergtop in Leignecq
Om 11:30 uur komen we aan bij de plaats Leignecq. Hoog boven ons torent de kerk.
In het dorp gaat het al direct de hoogte in, tot in het centrum van het dorp.
Tussen enkele huizen door maken we de klim naar de kerk boven op de bergtop.
Aan de voet van de kerkhofmuur rond de kerk krijgen we een panoramisch mooi uitzicht over de vallei en de bergen in de verte.
Aan de andere zijde van de kerk kunnen we naar binnen.
Dan maken we een rondje door de kerk, om het interieur te bezichtigen.
Er is vooral veel in kleur te zien, in het koor, en ook in de zijkapellen.
Een poster verwijst naar het tegenwoordige jubeljaar 2025 van de rooms-katholieke kerk wereldwijd.
Leignecq verlaten we als we langs de kapel van Sint Rochus en van Sint Antonius lopen.
Samen op de foto in Cubelle
Dan volgt een bosroute door het bos van La Croix, op een hoogte van ruim 940 meter hoogte. We lopen nu naar het buurtschap Cubelle, waar we arriveren om 12:10 uur.
Het is nu tijd voor koffie met broodjes, en daartoe vinden we een prima plek op de grote steenblokken aan de voet van het wegkruis van Cubelle.
Twee dames wandelen voorbij, en op ons verzoek maakt één van de wandeldames een foto van ons samen aan de voet van dit stenen wegkruis.
Waar we Cubelle verlaten, komen we wederom langs een wegkruis, maar nu een hele oude.
Zoals je dat in Frankrijk zo vaak ziet, is op de voorkant van het stenen wegkruis het beeld te zien van de gekruisigde Jezus, en op de achterzijde zie je dan zijn moeder Maria.
Rechts van de asfaltweg staan bomen met rijpe pruimen, en verderop bomen met nog lang niet rijpe appeltjes.
Dan komen we langs de plek van de oude waterput, met daarbij het waterbassin van Cubelle.
Er tegenover staat de nog recent gerestaureerde openbare wasplaats. Rechts en links in de wasplaats hangen kasten, waarop staat vermeld dat rechts de kledingborstels en dat links de waszeep kon worden bewaard.
Dan gaat het asfalt over in een halfverhard karrenspoor het veld in. Zo verlaten we Cubelle.
Alsmaar stijgen en dalen tussen Eclunes Basse en Le Besset
We zijn inmiddels in een bergstreek aangekomen waar ook gewassen worden verbouwd, zoals maïs en graan.
Over mooie veldpaden gaat het nu verder tussen weiden en akkers.
We lopen om het buurtschap Eclunes Hautes heen, maar wandelen wel het gehucht Eclunes Basse binnen en door.
Voorbij dit buurtschap gaat het de diepte in, het beekdal in, om vervolgens na een lange klim uit te komen bij de asfaltweg ter hoogte van het buurtschap Baraillet. Daar wordt duidelijk dat de pelgrimsroute van Lepère vandaag niet geheel gelijk loopt aan de GR3, die we vandaag volgen.
Maar dat hindert niet, want ook al is de bewegwijzering hier niet helemaal compleet, we komen uiteindelijk wel op het smalle asfaltweggetje waarbij je heel hoog over gaat richting Le Besset.
Om 13:50 uur wandelen we het buurtschap Le Besset binnen.
Met het nodige bochtenwerk komen we langs een tuinmuur, waaraan en waarop diverse vetplanten groeien en bloeien.
Na een afdaling over een rotsachtig binnenpad tussen de huizen door, komen we langs een woning waar een fiets in de tuin staat met daarop nog de herinnering aan een voorbije bruiloft.
En bij dat huis staat ook een richtingbord, met daarop de tekst dat het vanaf hier nog 2.350.000 voetstappen is naar Santiago de Compostela.
Naar het kasteel en de kerk van Valprivas
We verlaten Le Besset en gaan het laatste deel van deze etappe van vandaag in. Daarbij gaat het weer hoog door het landschap, onder andere langs een graanstoppelakker, waarop de strorollen nog liggen om afgehaald te worden.
Op een bergtop vlak vóór Valprivas staat een picknickbank, van waar je een panoramisch zicht hebt over het berggebied rondom.
Daar staat ook een dubbelpaneel met informatie over de omgeving dichtbij en veraf. Bijzonder is dat in de voet van de beide cortex stalen panelen een mooie Jacobsschelp is gefreesd.
En dan zetten we de afdaling in naar Valprivas.
Om 14:25 uur wandelen we de bebouwde kom in van Valprivas.
De route voert ons door de rand van het dorp naar het eeuwenoude kasteel van Valprivas.
In de buitentuin van het kasteel vinden we een houten bank in de schaduw, waarop we op deze warme zomerdag plaatsnemen om ons laatste brood te eten, en nog iets te drinken, voordat we het dorpscentrum in gaan.
Langs de kerk en de Mairie in het dorpscentrum lopen we vervolgens naar onze auto, waarmee we eerst de fietsen afhalen vanuit Estivareilles, waarna we terugrijden naar de municipal camping van Retournac, waar we sinds gisteren zes dagen zullen kamperen voor dit laatste blokje van vier pelgrimsdagen van deze zomerpelgrimage.
Nog drie van de 24 dagen te gaan, en dan hopen we aan te komen in Le Puy-en-Velay.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten