Donderdag 7 september 2023
 |
| Informatiebord van het Sint-Odulphuspad in Aldemardum |
Stilte, bezinning en verwondering
Het Friese Sint-Odulphuspad is een wandelroute van 260 kilometer door Zuidwest-Friesland, Gaasterland en de Fryske Greidhoeke.
Dit langeafstandswandelpad bestaat uit 15 prachtige wandelingen in allerlei landschappen.
Elke etappe heeft een eigen thema, met als doel om je kennis te laten nemen van dit bijzondere gebied, met verrassende wisselende landschappen en bijhorende kwaliteiten, met een rijke kerkelijke geschiedenis en verrassende historische feiten daarover.
Het Sint-Odulphuspad biedt je een pad om ‘op weg’ te zijn, en schenkt je de kans om stil te staan bij wat echt belangrijk is in je leven. Met het Sint-Odulphuspad stap je voor even uit de alledaagse stroom van het leven. De focus ligt op stilte, bezinning en verwondering.
Kernwaarden en thema's
De wandelgids van het Sint-Odulphuspad bevat de nodige informatie om het pad te kunnen bewandelen. In dit wandelboek staan prachtige foto’s van de verschillende trajecten.
Bij het boek is ook een gratis app ontwikkeld, die je informatie en wetenswaardigheden geeft over de trajecten. De app en de gids bieden samen de onderdelen voor de maximale beleving van het Sint-Odulphuspad.
Deze wandelroute wordt gekenmerkt door de drie kernwaarden 'stilte & rust & ruimte'; en de drie thema’s 'bezinning/spiritualiteit & landschap & cultuurhistorie'.
Deze thema’s en de kernwaarden zijn de 'dragers' van de route. Zij vormen de belangrijkste uitgangspunten voor het wandelen. Maar de route kan ook prima worden gebruikt om op allerlei andere manieren te genieten van de paden, wegen, dijken, het landschap en van de cultuurhistorie; bijvoorbeeld door het beleven van de natuur langs de paden.
Door Zuidwest-Friesland, Gaasterland en de Fryske Greidhoeke
Onderweg kun je de gastvrijheid van de streek ervaren, of kun je een bezoek brengen aan een museum of attractie
Deze wandelroute voert je door zeven van de Friese elf steden.
De Friese 'Greidhoeke' is in de route opgenomen vanwege de gaafheid van de landschappen, haar kerkelijke geschiedenis en haar bijzondere initiatieven.
Gaasterland is opgenomen omdat het een totaal afwijkend landschap binnen Zuidwest-Friesland heeft. Hier lag overigens de bakermat van de heilige Odulphus zijn werk, en van hieruit strekte de invloed van het voormalige Sint-Odulphusklooster zich uit over Zuidwest-Friesland en ook daarbuiten.
Etappe 5 van Oudemirdum naar Wijckel
De wekker wekt ons om 6:30 uur; tijd om op te staan.
Vandaag gaan Durkje en ik de vijfde etappe van het Sint-Odulphuspad lopen, over een afstand van 21,2 kilometer, vanaf de dorpsrand van Aldemardum (Fries voor Oudemirdum) naar de Vaste Burchtkerk in het dorpscentrum van Wijckel. Omdat we vanaf de camping eerst nog naar de dorpsrand van Aldemardum moeten lopen, komt er nog een kilometer bij, dus is de totale wandelafstand van vandaag 22,2 kilometer.
Het thema van deze vijfde etappe is 'Bellum, dat 'oorlog en conflicten’ betekent. Die naam verwijst onder andere naar de eeuwenoude strijd tegen het wassende water, maar ook naar de vele oorlogen die in deze regio zijn uitgevochten.
Vanmorgen vertrekken we bij een temperatuur van 17 graden Celsius om 7:45 uur vanaf de Kampeerboerderij Groen te Aldemardum, en dan brengen we onze auto eerst naar de Vaste Burchtkerk van Wijckel.
Dan fietsen we de 10,5 kilometers van Wijckel naar Aldemardum, waar we onze fietsen bij de caravan op onze kampeerplek op Kampeerboerderij Groen stallen.
We hebben vandaag te maken met een behoorlijk warme zomerdag, waarbij de temperatuur tijdens de etappe oploopt tot 29 graden Celsius om 13:00 uur bij aankomst bij de Vaste Burchtkerk in Wijckel.
Het is wel warm, maar een bijkomend voordeel is dat we vandaag regelmatig door de Gaasterlandse bossen lopen, waar we profiteren van de heerlijk koele schaduw van het bos. Al met al genieten we van een hele mooie na-zomerse wandeldag.
Aldemardum
Voordat we de camping verlaten, drinken we daar eerst nog een kop koffie. Het is nog steeds stil op de camping, dus we vertrekken straks ook in stilte.
Om 9:05 uur staan we bij de caravan in Aldemardum klaar voor vertrek.
We wandelen het erf af van de boerderij-camping Groen.
Bij de Jan Schotanusweg aangekomen, kunnen we niet over het fietspad lopen, want die ligt eruit. Wel kunnen we over een deel van de afgepaalde rijbaan richting Aldemardum lopen, naar de plek waar we gisteren onze wandel-etappe hebben beëindigd.
We lopen naar het centrum van Aldemardum. Bij de dorpskerk zien we een informatiepaneel van het Sint-Odulphuspad.
Er tegenover staat het Bezoekerscentrum Mar & Klif, dat verhaalt over de natuur, de geschiedenis en cultuurhistorie van het Nationaal Landschap Zuidwest Fryslân.
Ter hoogte van de boscamping De Wasp gaan we het bos in.
Bij Kippenburg het Lycklamabos in
Langs één van de bospaden zien we een houten beeld van een konijn met een rugzak.
Verderop steken we de Schaarslijpersbrug over. Twee wandelende dames komen ons van de andere zijde van het water tegemoet op de brug.
Aan de overzijde lopen we door het bos en langs de golfbaan naar villa Kippenburg.
Langs Kippenburg lopen we het Lycklamabos in. Het zonlicht schijnt prachtig op het bladerdek van de bomen, en kan hier en daar met een mooi schijnsel tussen de bomen door naar beneden, tot op de bosbodem.
Aan de voet van een dikke boom zie ik een grote witte schimmel.
Een mooi bospaadje slingert door het bos.
Langs het smalle bospad komen de eerste paddenstoelen al boven de grond. Eén van de grotere paddenstoelen is afgebroken, en ligt langs het pad.
Via het smalle bosrandpad van de Jeneverdyk – met het zicht op de alleenstaande kerktoren van Nijemardum – wandelen we het Lycklamabos uit.
Door de Bremer Wyldernis richting Sondel
Maar na een klein eindje over asfalt gaan we verderop direct al weer het Lycklamabos in.
De bospaden volgen we door het Lycklamabos, om even later het volgende bosgebied van de Bremer Wyldernis in te wandelen.
De bossen in dit gebied waren aanvankelijk nogal eenzijdig, maar door jarenlang aanplanten van heel verschillende bomensoorten, is de biodiversiteit van het bos hier aanmerkelijk verbeterd.
Voorbij het bos komen we weer in een opener heuvellandschap. Vóór ons zien we de eerste ruïnes van de bunkers uit de Tweede Wereldoorlog. Ze zijn gebouwd bovenop een hoogte in het landschap.
Iets van de route af zien we een sculptuur van natuursteen. Dat blijkt een kunstwerk van Jelmer Kooistra te zijn: een ode aan de biologische boer.
We lopen om het perceel van de bunkers heen, en komen dan verderop ook nog langs enkele andere bunkers, en ook hier – net als zojuist – met een geschutskoepel. En ook hier zijn deze oorlogswerken geplaatst op een hoog uitkijkpunt in het landschap.
Voorbij een recreatiepark van Sondel buigt de route af van Sondel, op weg naar Delburen. Wij hebben zo onderhand al drie uren zonder pauze gelopen, dus zijn zo langzamerhand wel toe aan onze lunchpauze. Tussen Sondel en Delburen staat een houten bank langs de weg, die wij nu bestemmen als lunchbank.
Naar Wijckel
Na enkele broodjes, fruit en drinken kunnen we uitgerust, gevoed en gelaafd weer verder.
Voorbij Delburen lopen we eerst een eind over een geasfalteerd paadje parallel aan de Suderséwei, om daarna die autoweg bij de rotonde over te steken.
Dan zou je vervolgens rechtdoor kunnen lopen naar Wijckel, maar deze wandelroute neemt eerst nog een afslag over de Lijnbaan, heuvelopwaarts.
Vlak voor boerderijcamping de Tjasker gaan we op een hoger gelegen punt linksaf, de Iwert op, en die volgen we tot aan Wijckel, dat we om 13:00 uur binnenwandelen.
Hier eindigt deze etappe aan de dorpsrand van Wijckel.
Omdat we onze auto vanmorgen hebben geparkeerd bij de Vaste Burchtkerk, lopen we het dorp binnen, naar de kerk. Bij de kerk staat een informatiepaneel van het Sint-Odulphuspad, met daarop onder andere de etappe die we morgen gaan lopen.
Voordat we vertrekken, willen we eerst het praalgraf van Baron Menno van Coehoorn nog even bezoeken, in de kerk van Wijckel. Maar helaas, de kerkdeur zit op slot, dus we kunnen de kerk niet in.
Daarom stappen we in de auto, en rijden we terug naar onze camping in Aldemardum.
De temperatuur is inmiddels opgelopen tot 29 graden Celsius, dus ook op de camping is het bijna tropisch. We douchen eerst, en kunnen dan tegenover onze caravan heerlijk onder het afdak van een voormalig sanitairgebouw in de schaduw en in het beetje wind zitten. Zo komen we prima de rest van de middag door, en rond koffietijd kunnen we al weer aangenaam in de schaduw van de bomenrij bij de caravan op onze kampeerplek vertoeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten