Vrijdag 8 september 2023
 |
| Op het meerstrand van De Baaier bij Sloten aan het Slotermeer |
Stilte, bezinning en verwondering
Het Friese Sint-Odulphuspad is een wandelroute van 260 kilometer door Zuidwest-Friesland, Gaasterland en de Fryske Greidhoeke.
Dit langeafstandswandelpad bestaat uit 15 prachtige wandelingen in allerlei landschappen.
Elke etappe heeft een eigen thema, met als doel om je kennis te laten nemen van dit bijzondere gebied, met verrassende wisselende landschappen en bijhorende kwaliteiten, met een rijke kerkelijke geschiedenis en verrassende historische feiten daarover.
Het Sint-Odulphuspad biedt je een pad om ‘op weg’ te zijn, en schenkt je de kans om stil te staan bij wat echt belangrijk is in je leven. Met het Sint-Odulphuspad stap je voor even uit de alledaagse stroom van het leven. De focus ligt op stilte, bezinning en verwondering.
Kernwaarden en thema's
De wandelgids van het Sint-Odulphuspad bevat de nodige informatie om het pad te kunnen bewandelen. In dit wandelboek staan prachtige foto’s van de verschillende trajecten.
Bij het boek is ook een gratis app ontwikkeld, die je informatie en wetenswaardigheden geeft over de trajecten. De app en de gids bieden samen de onderdelen voor de maximale beleving van het Sint-Odulphuspad.
Deze wandelroute wordt gekenmerkt door de drie kernwaarden 'stilte & rust & ruimte'; en de drie thema’s 'bezinning/spiritualiteit & landschap & cultuurhistorie'.
Deze thema’s en de kernwaarden zijn de 'dragers' van de route. Zij vormen de belangrijkste uitgangspunten voor het wandelen. Maar de route kan ook prima worden gebruikt om op allerlei andere manieren te genieten van de paden, wegen, dijken, het landschap en van de cultuurhistorie; bijvoorbeeld door het beleven van de natuur langs de paden.
Door Zuidwest-Friesland, Gaasterland en de Fryske Greidhoeke
Onderweg kun je de gastvrijheid van de streek ervaren, of kun je een bezoek brengen aan een museum of attractie
Deze wandelroute voert je door zeven van de Friese elf steden.
De Friese 'Greidhoeke' is in de route opgenomen vanwege de gaafheid van de landschappen, haar kerkelijke geschiedenis en haar bijzondere initiatieven.
Gaasterland is opgenomen omdat het een totaal afwijkend landschap binnen Zuidwest-Friesland heeft. Hier lag overigens de bakermat van de heilige Odulphus zijn werk, en van hieruit strekte de invloed van het voormalige Sint-Odulphusklooster zich uit over Zuidwest-Friesland en ook daarbuiten.
Etappe 6 van Wijckel naar Balk
De wekker wekt ons om 6:30 uur. Het is buiten nog lekker fris in deze vroege ochtend.
Vandaag gaan Durkje en ik de zesde etappe van het Sint-Odulphuspad lopen, over een afstand van 16 kilometer, vanuit Wijckel naar Balk.
Het thema van deze vijfde etappe is 'Moenia Perlae’, dat 'stadswallen van de parel’ betekent. Die naam verwijst onder andere naar de door baron Menno van Coehoorn (1641-1704) ontworpen vestingwallen van het kleinste stadje van de Friese Elfsteden: het pareltje Sloten.
Vanmorgen vertrekken we bij een temperatuur van 19 graden Celsius om 8:45 uur vanaf de Kampeerboerderij Groen te Aldemardum, en dan brengen we onze auto eerst naar het centrum van Balk.
Dan fietsen we de 3,5 kilometers van Balk naar Wijckel, waar we onze fietsen bij de Vaste Burchtkerk van Wijckel stallen.
We hebben vandaag te maken met een behoorlijk warme zomerdag, waarbij de temperatuur tijdens de etappe oploopt tot 29 graden Celsius om 12:30 uur bij aankomst in Balk. We genieten van een hele mooie na-zomerse wandeldag, die de derde dag is van onze huidige driedaagse tocht op het Sint-Odulphuspad in deze week.
Langs De Ie naar Sloten
Om 9:20 uur staan we bij de Vaste Burchtkerk van Wijckel klaar voor vertrek.
We wandelen naar de dorpsrand van het dorp, en lopen dan over de Geastfjûrwei in zuidoostelijke richting de zandrug op, met de kerk van Wyckel achter ons nog lang in het zicht.
De Bonnebrekkenwei volgen we naar De Ie, die we bereiken vlak vóór de aftakking van de Wâldsleat naar het Brandemeer. We volgen het smalle fiets- en wandelpad langs de rietkraag van De Ie naar de jachthaven van Sloten.
Langs de Sloter passantenhaven lopen we in de richting van korenmolen De Kaai, waar we het Bolwerk Zuidzijde op gaan.
Aan de overzijde van de stadsgracht lopen we over de Heerenwal naar de Dubbelstraat, waar we als eerste terrasgasten van restaurant De Zeven Wouden van onze koffiepauze genieten. Het begint nu trouwens al behoorlijk warm te worden.
Langs het Slotermeer naar het Wikeler Hop
Na deze koffiepauze verlaten we Sloten in noordelijke richting, om langs het Sleattemer Gat en over de Lytse Jerden en het Everts Dykje naar het meerstrandje van De Baaier te lopen. Een vrouw en twee mannen – beiden met een Friese stabij – gaan vanaf het strand bij De Baaier het water in om te zwemmen in het Slotermeer.
Wij gebruiken iets verder de overstap om de grasdijk op te gaan, teneinde langs de oever van het Slotermeer verder te lopen. Daarmee wijken we tijdelijk af van de knooppuntenroute van het Sint-Odulphuspad, om dit gedeelte de digitale route te volgen van het Sint-Odulphuspad, aangezien we dat traject over de grasdijk mooier vinden dan het verder volgen van de asfaltweg van de Lytse Jerden.
Op de grasdijk grazen schapen, en de schapen die al voldoende hebben gegraasd, liggen in de rietkraag langs het Slotermeer in de schaduw tussen en onder de bomen en struiken.
Onderweg op deze grasdijk valt ons op dat de populatie veldmuizen een groot deel van de meerdijk heeft gebruikt om er een uitgebreid netwerk van ondergrondse gangen in te graven. We moeten op dit traject goed uitkijken dat we onze enkel niet verstuiken vanwege de vele oneffenheden door al die gangenstelsels.
Vlak vóór het Wikeler Hop keren we terug naar de Lytse Jerden, die we vervolgen langs Camping ’t Hop ten noorden van het Wikelerbos.
Aan weerszijden van de Suderséweg
Bij de Menno van Coehoornweg aangekomen volgen we die en daarna ook de Jachtlustweg, tot aan de Herberg Boswijck.
Tegenover deze herberg gaan we de Sânmar op, om al vrij snel een singelpaadje te volgen langs een privé-bosje.
In die boszoom heeft men van allerhande stenen en tegels op kunstzinnige wijze opvallende bouwwerken gemaakt, door die variatie van steen op uiteenlopende wijzen te stapelen, op een wijze die gelijkt op de Ecokathedraal van Le Roi bij Heerenveen.
Via de Vogelzangwei steken we de Suderséwei (N359) over, waarna we voorbij de Delbuursterweg de Hardyk op gaan, over asfalt en onverhard pad door een boszoom. Omdat de zon flink schijnt, lopen we hier nu aangenaam in de schaduw onder de bomen.
De Rûchhústerwei gebruiken we om over te stappen op de Coenderssingel, die evenals de Hardyk op enige afstand parallel aan de N359 loopt.
Langs de Luts naar en door Balk
Bij de Luts aangekomen, volgen we die over de Lutswâl in een rechte lijn – onder de N359 door – tot de bebouwde kom van Balk.
Over het Westein en de Raadhuisstraat blijven we de Luts door Balk volgen. Ter hoogte van de Wilhelminastraat vinden we een mooie schaduwrijke plek op een ronde bank aan het water, waar het een gezellige drukte van belang is, en waar we onze lunchpauze houden.
Daarna gaan we over de Raadhuisstraat naar de rooms-katholieke Sint-Ludgeruskerk, waarvan de kerkdeur uitnodigend open staat.
Binnen gekomen bezichtigen we deze mooie kerk, waarbij ons opvalt dat de kruiswegstatie van deze kerk als fresco is geschilderd op de muren rondom het schip van de kerk.
Langs de Luts lopen we door tot de brug van de Dubbelstraat, en daar gaan we rechtsaf, omdat we daar tegenover het gemeentehuis onze auto vanmorgen hebben geparkeerd.
Het is 29 graden Celsius als we bij onze auto arriveren. We stappen in, en rijden dan terug naar Wijckel, waar we onze fietsen afhalen bij de Vaste Burchtkerk.
Tot slot rijden we vanuit Wijckel terug naar thuis in Feinsum, terugkijkend op drie aaneensluitende mooie nazomerse wandeldagen op het Sint-Odulphuspad in het mooie Friese Gaasterland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten