Van Arles richting Santiago de Compostela
Via Tolosana – Lourdes Variant - van Lourdes naar Asson
Zaterdag 23 juli 2022 – 23,7 km
Dag IV: 63,2 – 86,9 km
Overstap van de GR110 op de GR78
Vandaag gaan we de vierde zomerpelgrimage-etappe van 2022 lopen, van de Franse bedevaartsstad Lourdes naar het Franse dorpje Asson, onze vierde etappe van de Lourdes-variant van de Via Tolosana, over een afstand van 23,7 kilometer. De eerste drie etappes van ons pelgrimspad vielen grotendeels samen met de Franse langeafstandsroute GR110, maar vanaf Lourdes valt onze pelgrimsroute grotendeels samen met de GR78.
Deze dag begint voor ons met een iets koeler ochtendtemperatuur van 17 graden Celsius dan in de afgelopen dagen, en de bewolking blijft vandaag tijdens onze etappe hangen, terwijl de temperatuur gedurende onze wandeldag oploopt tot 25 graden Celsius. Al met al heel mooi weer voor ons om deze etappe te bewandelen.
De toppen van de bergen van de Pyreneeën ten zuiden van onze route blijven de hele dag omgeven door wolken.
Naar de mis in Lourdes
Om 6:15 uur worden we gewekt door de wekker. Wassen, aankleden en ontbijten, en dan verlaten we onze camping ‘Le Saillet’ om 7:30 uur. Met onze auto rijden we vanuit Lestelle-Bétharram naar Asson, zo’n 8 minuten rijden vanaf onze camping. We parkeren de auto bij de dorpskerk van Asson, en wachten dan op de taxi, die keurig op tijd op de afgesproken tijd van 8:00 uur arriveert. De taxichauffeur brengt ons in een half uurtje vanuit Asson naar onze startplaats van de Pont Saint-Michel over de rivier Le Gave de Pau in het centrum van Lourdes.
Na het uitstappen lopen we naar deze brug, want hier begint vandaag onze etappe, recht tegenover de basiliek van Lourdes.
We lopen regelrecht naar de basiliek, waarvan de kerkdeuren wijd open staan.
In de grote kerkzaal zitten tientallen kerkgangers die de mis van straks zullen bijwonen. Een cantrix is met haar cantorij bezig om samen met de kerkgangers alvast enkele liederen in te zingen, opdat de zang straks overtuigend zal klinken tijdens de mis.
Dan komt de lange stoet geestelijken met de voorganger naar voren in de kerk, voorafgegaan door enkele mannen van een scoutingclub, met hun grote banieren voorop. Dan begint de mis, waarvan we het aanvangsdeel bijwonen.
Naar de buitenmis bij de grot van Bernadette
Buiten gekomen, lopen we rechts om de basiliek heen, om een bezoek te brengen aan de grot van Bernadette. Ook daar staan tientallen mensen opgesteld bij de open grot, waar een buitenmis wordt gevierd. Ook hier wonen we een klein deel van de mis bij.
Dan gaan we linksom naar boven, op weg naar de crypte boven de basiliek. Onderweg komt ons een lange stoet bedevaartgangers tegemoet, gezeten in rolstoelen in allerlei soorten en maten, voortgeduwd door verpleegsters in witte uniformen, en door anderen, wellicht ook vrijwilligers en familieleden. Dat is een indrukwekkend gebeuren hier in Lourdes, want de hele dag worden zieken naar de basiliek gereden, dus het wordt je hier als bezoeker terdege duidelijk dat aan jou een lange stoet van ziekte, pijn en gebrek voorbij gaat. En dat gaat hier zo jaar in jaar uit, dag in dag uit. De gezichten van de patiënten zijn verwachtingsvol gericht op de basiliek vóór hen; sommigen hebben bosjes bloemen bij zich.
Bezoek aan de crypte en de kerk
Wij zoeken het nu hoger op, en brengen boven de basiliek een bezoek aan de crypte onder de kerk en boven de basiliek. Hier is het stil, met alle ruimte voor bezinning en gebed.
Daarna gaan we de crypte uit, om dan buitenom de trappen op te gaan naar de kerk boven de crypte. Ook hier in deze kerk is het stil. We maken een rondgang door de kerkzaal.
Voordat we dit kerkelijk centrum verlaten, kijken we vanaf de ingang van de hooggebouwde kerk - over de gouden kroon - uit over het park van de kerk en van de stad Lourdes.
Buiten het terrein gaan we heuvelopwaarts langs grote gebouwen waar veel bedevaartgangers van Lourdes kunnen verblijven tijdens hun bezoek aan Lourdes.
Over hellingpaden langs Le Gave de Pau
Buiten Lourdes volgen we op behoorlijke hoogte de loop van de rivier Le Gave de Pau. Daarbij passeren we onder andere ‘Camping du Loup’, waarna we over onverharde paden verder gaan.
Het hellingpad splitst zich op een gegeven moment, en bij beide toegangen staat dat hier sprake is van een omleiding, wegens werkzaamheden zo’n 600 meter verderop. Omdat dezelfde omleidingsborden bij beide paden staan, is niet duidelijk of we de reguliere route moeten nemen, of het alternatieve pad. We kiezen uiteindelijk verder te gaan over de alternatieve route, wat een lager gelegen hellingpad langs de rivier is dan de originele route. Het is een gokje, en verderop zullen we wel zien of en waar het schip strandt.
Dat valt allemaal reuze mee, want zo’n 600 meter verder zien we dat aan beide zijden van het alternatieve pad een groot bosperceel geheel is gerooid.
En verderop – waar de beide routes weer bij elkaar komen – zien we dat er ook sprake is van boswerkzaamheden op de hoge route. Hoe het ook zij, wij kunnen ongehinderd verder langs de rivier.
Verderop wordt het hellingpad breder, en lopen we prachtig vlak langs de snelstromende Le Gave de Pau.
Enkele kilometers verderop lopen we al veel hoger over het hellingpad langs de brede rivier. Een mooi deel is dit van de etappe van vandaag.
Rieulhès
Op een splitsing van doorgaande wegen staat een Maria-beeld aan de voet van de Pyreneeën.
Hier buigen we rechts af naar het buurtschap Rieulhès.
We lopen door het gehucht, en komen dan bij de rivierbrug, waarmee we Le Gave de Pau oversteken.
Aan de overzijde van de spoorlijn en de verkeersweg gaat de route steil bergopwaarts. Vanaf deze hoogte kunnen we ook nu weer mooi de wolken rond de toppen van de bergen in de Pyreneeën zien.
Het steile asfaltweggetje gaat voor onze route over in een heel smal hellingpad.
Langs dit hellingpad zien we een hele grote, fel oranje gekleurde zwam.
Saint-Pé-de-Bigorre bestaat nu 1.000 jaar
Op een gegeven moment zien we aan de voet van de bewolkte Pyreneeën alvast het stadje Saint-Pé-de-Bigorre liggen. Daar gaan we nu naar toe.
Bij het eerste huis van het dorp staat een houten kistje langs de muur, waarop een Jacobsschelp ligt, iets wat een voorbijgaande pelgrim uiteraard direct opvalt.
We lopen door twee smalle straatjes naar het marktplein van het dorp.
Daar zien we door de openstaande ramen dat in de bovenzaal van het gemeentehuis een trouwplechtigheid is. Op vooral zaterdagen worden in Frankrijk huwelijken voltrokken, en vandaag is het zaterdag. Naast het gemeentehuis is de VVV, waar we van de vriendelijke VVV-medewerkster een stempel in onze pelgrimspaspoorten krijgen. Ze vertelt iets over de route die nog vóór ons ligt, en waarschuwt ons voor de hoge temperatuur die morgen wordt verwacht.
Ook wijst ze ons erop dat het stadje Saint-Pé-de-Bigorre dit jaar nota bene precies duizend jaar bestaat, in het kader waarvan allerlei festiviteiten plaatsvinden.
Ook wijst ze ons op de eeuwenoude kerk verderop, die volgens haar heel bijzonder is voor deze regio. We gaan deze kerk bekijken.
Er zijn ook anderen die deze kerk bezichtigen. Een jongeman is bezig om kaarsvet te schrapen van de kaarsenstandaards in de kerkzaal.
Bij de ingang/uitgang van de kerk is op een lagere verdieping een hele oude kapel, waarin attributen van jaren tot eeuwen geleden worden tentoongesteld.
Naast de ingang staat een beeld van Johannes de Doper, die Jezus doopt met het Jordaan-water uit een Jacobsschelp.
Ik kijk buiten ook achter de kerk, want daar vind je nog restanten van oude bouwsels van de vroegere abdij, waar deze abdijkerk deel van uitmaakte. De grote abdijgebouwen achter de kerk worden momenteel gerestaureerd.
Na dit kerkbezoek maken we nog een rondje door de arcade rond het marktplein.
Daar is geen bar om koffie te drinken, maar tussen de VVV en de kerk is gelukkig wel een brood- en banketbakkerszaak, waar we koffie en iets lekkers bij de koffie kopen, wat we even later nuttigen op het terras, terwijl de bruiloftsgasten vanuit het gemeentehuis naar buiten komen in hun mooie feestkleren. We maken van de gelegenheid gebruik om het bruidspaar te feliciteren met deze mooie dag, hetgeen ze met dank aanvaarden.
En dan is het al weer de hoogste tijd om deze plaats te verlaten, om weer verder te gaan. Voordat we over de rivierbrug het stadje verlaten, wandelen we nog langs de hoge, terrasvormige tuinen van de bebouwing aan onze rechterhand.
We volgen de D152
Op de D152 verlaten we Saint-Pé-de-Bigorre.
Nu volgt een kilometers lang traject langs en over de tamelijk brede D526, vrij hoog boven Le Gave de Pau. Linksboven de Pyreneeën, en rechtsonder ons dus de snelstromende rivier.
In een bocht van de weg horen en zien we achter ons een grote groep rafters aankomen. Ze gaan allen aan wal in een buitenbocht van de rivier.
Het is een betrekkelijk rustige weg waarover we gaan. Het meeste verkeer dat ons passeert, rijdt hier in verband met de beroemde Grotten van Bétharram, die zij gaan bezoeken of al hebben bezocht.
Het landschap is al behoorlijk veranderd. Aan de voet van de Pyreneeën lopen we niet meer langs dichtbeboste hellingen, maar door een soort Alpenweidelandschap, over een soort alm.
Notre-Dame de Bétharram van Lestelle-Bétharram
Waar de weg afbuigt naar een brug over Le Gave de Pau gaat onze route verder over een eerst heel smal asfaltweggetje, dat voor het meeste verkeer is afgesloten. Het weggetje tussen stenen veldmuurtjes is alleen toegankelijk voor fietsers en wandelaars.
Vlak voordat we bij Lestelle-Bétharram komen, passeren we een waterkrachtcentrale, waar men electriciteit opwekt met behulp van het sterke verval van het water in Le Gave de Pau.
Via allerlei kanalen stort en stroomt het rivierwater van grote hoogte naar beneden.
En dan wandelen we Lestelle-Bétharram binnen, de plaats waar we (verderop) kamperen.
Bij het 17e eeuwse klooster Notre-Dame de Bétharram komen we deze markante plaats binnen.
Nu zouden we eigenlijk via de bijzondere kruisweg onze pelgrimsroute moeten vervolgen, maar dat mag niet, omdat daarboven werkzaamheden plaatsvinden. We moeten derhalve een – overigens wel bewegwijzerde - alternatieve route volgen.
Maar eerst gaan we beneden op een muurtje zitten voor onze lunchpauze.
Daarna verlaten we Lestelle-Bétharram, en gaan we over smalle bergpaadjes steil omhoog, totdat we onze weg kunnen vervolgen over de reguliere route vanuit Lestelle-Bétharram.
Bij een boerderij staat langs de weg een bordje, waarop is aangegeven dat het vanaf hier nog 900 kilometer is naar Santiago de Compostela. Een Jacobsschelp hangt erboven.
Bij een andere boerderij verderop staan twee ezels nieuwsgierig naar ons te kijken als wij passeren.
Door een mild berglandschap met af en toe klimmen en dalen, gaan we hier door het voorland van de Pyreneeën. Hier zijn het vooral weer weiden met koeien, ezels en paarden, met mooie uitzichten over de hoogten en diepten
Naar en langs de L’Ouzom
We steken de hele smalle D226 over, en lopen dan over smalle asfaltweggetjes klimmend en dalend naar de Pont Latapie over de rivier L’Ouzom. Vanaf dit punt gaan we verder over een breed halfverhard pad, dat hoog langs deze rivier gaat. Na ongeveer twee kilometer zijn we aan het eind van dit pad gekomen, op de plek waar de rivierbrug over de L’Ouzom ons toegang geeft tot de plaats Asson.
Aan de overzijde van de rivierbrug wandelen we de bebouwde kom van Asson binnen.
Asson
Het eerste huis van Asson aan onze linkerhand is een bewoond château.
Bij de opgang naar de kerk hangt een opvallende, mooie nieuwe wegwijzer van de pelgrimsroute GR78 tegen de muur.
Hier gaan we rechtsaf door het parkje naar boven, naar de dorpskerk van Asson.
De kerkdeur staat uitnodigend open, dus we gaan naar binnen, waar we nota bene ook een beeld van de heilige Jacobus tegen de muur zien.
Dat is dan toch wel een waardige afsluiting van deze mooie pelgrimsdag. Het is warm en stil in de kerk. Drie kaarsen branden in die weldadige stilte in een kapel van de kerk.
Buiten de kerk eten en drinken we nog wat op een bankje in het parkje naast de kerk, en daarna rijden we via het naburige Coarraze – waar we voor de komende dagen boodschappen halen – terug naar onze camping in Lestelle-Bétharram.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten