Van Lissabon naar Santiago de Compostela
Caminho Portugués de Santiago de la Costa van O Serallo naar A Ramallosa
Vrijdag 29 april 2022 – 19,4 km.
Dag VII: 137,5 – 156,9 km
 |
| Galicische camino-wegwijzerpaal met door pelgrims neergelegde stenen |
Van start na een stevig ontbijt
Vandaag gaan we de zevende etappe van de Caminho Portugués de la Costa lopen, te beginnen vanuit de Spaanse kustplaats O Serallo naar de kustplaats A Ramallosa. Het is de bedoeling dat we deze dag 19,4 kilometer wandelen. Dan bekijken we of we in A Ramallosa een slaapplaats kunnen vinden in één van de twee ons bekende locaties, en anders lopen we nog enkele kilometers door, totdat we verderop ergens wel een slaapplek vinden.
Om 7:15 uur gaat de wekker in onze hotelkamer van Hotel Glasgow in O Serallo. We maken ons gereed voor vertrek, pakken de rugzakken in, en ontbijten vanaf 8:00 uur uitgebreid in de ontbijtzaal van ons hotel. Drie andere pelgrims ontbijten hier gelijktijdig met ons.
Daarna checken we uit, en verlaten we het hotel, om om 8:45 uur te beginnen aan onze zevende wandeldag op rij.
Van O Serallo naar Porto Sanin
De route gaat in O Serallo heuvelopwaarts. Bij één van de huizen die we passeren, staat een boxer onder een citroenenboom ons nieuwsgierig in stilte te observeren.
Al snel passeren we onze eerste Galicische wegwijzerpaal van vandaag. Achter ons ligt veel lager het dorpje O Serallo aan de oceaankust.
In Porto Sanin komen we langs een prachtig pelgrimsmonument.
Rondom een Galicische wegwijzer ligt een fikse bult stenen, in allerlei soorten en maten.
Veel van die stenen zijn beschreven met teksten.
Andere stenen zijn op kunstige wijze beschilderd.
Het is echt de moeite waard om al deze veelheid aan gedecoreerde stenen te bekijken.
Zo liggen er veel stenen bij met afbeeldingen van pelgrims.
Verder zie ik een aantal stenen waar de route van de Caminho Portugués op is geschilderd.
En er zijn ook stenen die zijn beschilderd met allerhande symbolen die met het pelgrimeren op de camino’s te maken hebben.
Er zijn pelgrimsgroeten bij.
En ik zie ook een steen met het mooie opschrift:’Jouw camino is mijn camino’, hetgeen veel zegt over hoe we als pelgrims wereldwijd onze mooie pelgrimspaden richting Santiago de Compostela delen.
Links zie ik een steen die is beschilderd met een afbeelding van Sint Jacobus als Morendoder en als evangelist.
Porto Mougás
Het volgende dorpje is Porto Mougás, waar we al vrij vroeg een wegwijzer passeren.
Veel lager gelegen, aan de overzijde van de verkeersweg PO-552 aan zee komen we langs de pelgrimsherberg.
Hier bellen we onze oudste kleinzoon Elwin, die vandaag zijn vierde verjaardag viert. Via Facetime kunnen we Elwin feliciteren, kan hij vertellen wat hij voor zijn verjaardag heeft gekregen, kunnen wij laten zien waar wij op dit moment wandelen, en vertelt Elwin ons dat hij vandaag met Baukje & Rauke en met zijn jongere broer Nolan naar de Emmer dierentuin Wildlands gaat. Over ruim een week gaan we zijn verjaardag bij hem thuis vieren.
En als we rond de kaap van Porto Mougás zijn gegaan, zien we in de verte al de Spaanse windmolen van Porto Mougás, die fier boven op de rotsen staat.
Dan volgt een prachtig kustpad, dicht op de oceaan, met schitterende vergezichten over de rotsen, de oceaan en de grillige kust.
Zo gaat het verder langs kustdorpjes zoals Barcelos, Pedra Rubia en A Ermida. Ter hoogte van As Mariñas zien we hoog op de kustheuvel al de Faro Silleiro, de vuurtoren.
Route om de kaap langs Illa de Carral
Tussen A Ermida en As Mariñas volgen we de bewegwijzering van de camino. Onze wandelgids echter geeft aan dat we vóór As Mariñas even af zouden moeten wijken van de camino-route, om aan de overzijde van de PO-552 diagonaal heuvelopwaarts en later heuvelafwaarts door te steken naar Baiona. Dat doen Durkje en ik echter niet. Wij volgen -genietend van al het moois van de kust en - vrolijk de camino-wegwijzers, en gaan daarmee voorbij aan een voor ons niet zichtbare doorsteek. Wij blijven derhalve ook bij Silleiro het gele fiets- en voetpad volgen, dicht langs de kust.
Diep links van ons zien we op de oceaan, dichtbij de rotsen, een visser met zijn vissersboot.
Zo lopen we onder langs de Faro Silleiro (de vuurtoren) naar de kaap, vanwaar we het zicht krijgen op het eilandje Illa de Carral.
Bovenop de kustrotsen gaat het gele camino-pad dan verder naar de plaats Rocamar.
Tot onze verrassing zien we voorbij Rocamar op een picknickplek de Duitse pelgrims Bernadette & Wolfgang, die wij bijna dagelijks ontmoeten. We pauzeren gezamenlijk en gaan dan ook gelijktijdig weer verder richting Baiona.
Baiona
Waar zo ongeveer de bebouwde kom van Baiona begint, zien we boven op de heuvelrots het grote beeld ‘da Virxe da Roche’. De heilige maagd kijkt uit over stad en oceaan.
Wij komen de stad binnen bij het grote fort van Baiona, het Fortaleza de Monterreal.
Als we dichterbij het fort komen, zie en ervaar je vooral hoe groot het complex op het schiereiland van Baiona is.
Bij een bakkerswinkel kopen we brood en een grote fles ijskoude ijsthee.
Als we langs de VVV van de stad lopen, halen we daar een stadsstempel voor onze pelgrimspaspoorten, en krijgen we een stadsplattegrond van Baiona mee.
Dan wandelen we op aanwijzing van een vriendelijke vrouw - die ons als pelgrims graag verder helpt - door de winkelstraten en langs het voetbalveld naar de 13e eeuwse kerk van Baiona.
Deze eeuwenoude kerk heeft een indrukwekkend mooi koor.
In een koorkapel zien we onder andere een standbeeld van Sint Jacobus.
Achterin de kerk zien we het kleurrijke ronde kerkraam van deze oude stadskerk.
Naast de kerk staat een eveneens oude kapel.
Ook hier weer zien we een buitengewoon mooi koor in de kapel.
De wijwaterschaal tegen de zijkant van de kapel is gemaakt in de vorm van een Jacobsschelp.
Pauze en dan de stad uit
Tegenover de kerk en de kapel is een café met een overdekt terras. Die overkapping is wel aangenaam, want het is vandaag een zonnige en warme dag. We kunnen hier dus even heerlijk in de schaduw koffiedrinken en tot onze vreugde ook lunchen met die heerlijke Spaanse tortilla patates.
Na deze pauze wijzen de camino-pijlen en de Jacobsschelpen op het wegdek ons de weg door de stad.
Door de oude straten van Baiona gaat het dan parallel aan de kust verder.
Zo ongeveer bij het Crucero de la Santíssima Trinidad verlaten we de stad Baiona.
Bij een oude stenen brug over een beekje passeren we een oude wasplaats.
Op een minirotonde staat een metalen kunstwerk dat een pelgrim verbeeldt. In het gras ligt een hele grote Jacobsschelp, die is beschilderd met een zwaardkruis. Een mooie presentatie voor onder andere alle pelgrims die hier passeren.
Middeleeuwse stenen boogbruggen
Bij de plaats Sabarís gaan we over een middeleeuwse boogbrug.
In Sabarís komen we langs een huis, waar een pelgrimstegeltableautje hangt, waarop staat dat hier een pelgrim woont.
Nogmaals gaan we over zo’n mooie middeleeuwse stenen boogbrug.
In een verkeersspiegel bij een uitrit zien we ons zelf wandelen door de smalle oude straat van Sabarís.
En dan, na een fikse afdaling staan we ineens vóór de bijzondere middeleeuwse boogbrug van de kustplaats A Ramallosa.
Deze brug ligt hier al eeuwenlang over de rivier de Río Miñor. Een grote school vissen zwemt in de rivier bij één van de grote stenen bogen.
Op de brug staat een standbeeld van een heilige, wellicht van de beschermheilige van de stad.
A Ramallosa
Aan de overzijde van de brug en rivier wandelen we de plaats A Ramallosa binnen.
We zijn van plan hier te overnachten, als we in deze plaats tenminste een beschikbare overnachtingsplek kunnen vinden.
Achter ons verschijnen de Oostenrijkse pelgrims, die wij ook al ettelijke malen hebben ontmoet. Zij hebben een kamer gereserveerd in een hostal zo’n twee kilometer buiten de stad, dus we vragen en krijgen van hen voor de zekerheid de adresgegevens van dit hostal. Als we in A Ramallosa niets kunnen vinden qua overnachting, kunnen we altijd nog doorlopen naar dat hostal om het daar ook te proberen.
Slaapplek zoeken
Het pelgrimspad loopt recht op de pelgrimsherberg Pazo Pías van A Ramallosa af, dat is gevestigd in een kerkelijk gebouw, waarschijnlijk een voormalig seminarium, het Institut Apostólicas del Corazón de Jesús. Daar ontmoeten we nogmaals ook de Duitse pelgrims Bernadette & Wolfgang, die hier een kamer hebben gereserveerd.
De pelgrimsherberg is om 14:30 uur open, en het is nu 14:10 uur, dus we moeten nog even wachten om te checken of hier plaats voor ons beiden is in deze herberg. Dat geeft ons de mogelijkheid om in die 20 minuten te bekijken of je deze herberg ook via Booking.com kunt reserveren, hetgeen bij onderzoek op onze smartphone inderdaad het geval blijkt te zijn. Daar staat dat ze nog 2 kamers beschikbaar hebben, dus we leggen er direct online maar één van vast voor ons. Als we direct daarna de reserveringsbevestiging van Booking.com in de mailbox krijgen, wandelen we vanuit de tuin terug naar het hoofdgebouw, waar de pelgrims al in de rij staan om in te checken. Vrij snel zijn we in de receptie aan de beurt, en dan blijkt dat onze reservering al geprint klaarligt, dus ons inchecken is een fluitje van een cent. We zijn binnen, en hebben alweer een slaapplek geregeld. Vanuit de receptie gaan we naar boven, naar onze kamer.
Vanuit onze slaapkamer hebben we het uitzicht over de binnentuin van het complex. Naast ons raam staat een twee verdiepingen hoge hórreo, hetgeen eerder uitzondering dan regel is.
Ook hebben we enig uitzicht over de stad A Ramallosa.
Daar kunnen we ons installeren en douchen. Daarna is er alle tijd om dichtbij de herberg de boodschappen voor vandaag en voor morgen te halen, en tot slot vanavond op zoek naar een pelgrimsmenu in één van de restaurants van A Ramallosa. En zo zijn we al weer een dag verder op ons Portugees-Spaanse pelgrimspad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten