Naar buiten Door bossen, langs wild en kruizen (22.2) & Uitwaaien aan de oevers van de Amblève (22.1)

Zondag 26 juli 2020 

Bij de ruïne van de voormalige abdij van Stavelot

Wandeldriedaagse in België
In aansluiting op onze zomerpelgrimage van 2020 op achtereenvolgens de Via Limburgica, de Via Monastica en de Via Thiérache, staat er voor deze zomervakantie van 2020 nog een extra wandelvierdaagse op ons outdoor-programma, opgebouwd uit acht verschillende wandelroutes, waarvan elke keer twee wandelingen van dezelfde dag dezelfde startplaats hebben, of in elkaars nabijheid liggen. 
We beginnen met een driedaagse in België, waarna tot slot nog een eendaagse in onze Nederlandse provincie Limburg.
Eergisteren wandelen we bij de Ardeense plaats Marcourt in België, gisteren liepen we bij Wéris, Barvaux en Durby in Belgié en volgende week maandag wandelen we  nabij Slenaken in Limburg. 

Door bossen, langs wild en kruizen & Uitwaaien aan de oevers van de Amblève
De twee routes die we vandaag wandelen, zijn de routenummers 22.1 met als titel ‘Uitwaaien aan de oevers van de Amblève’ en 22.2 met als titel ‘Door bossen, langs wild en kruizen’; beide routes uit de wandelgids met als titel ‘naar buiten! – 25 wandel-weekenden’. De eerste route is 12 kilometer lang en de tweede route is 13 kilometer, dus we wandelen vandaag totaal 25 kilometer. Het overkoepelende thema van deze twee wandelingen is: ‘Ongerepte natuur in het land van de Amblève”.
Om 7:35 uur verlaten we met onze huurauto Camping Tultay in Sprimont. Durkje en ik rijden over de A26/E25 en via Trois Ponts naar Stavelot. De temperatuur is 14 graden Celsius als we om 8.25 uur onze auto parkeren - hoog - boven en buiten Stavelot.
Het wordt vandaag qua weer een wisselvallige dag. Vanmorgen vroeg hangt er een zware bewolking boven ons. Er waait een frisse wind en heel even krijgen we lichte regen in het Bois de Lusnié. Zo rond het middaguur breekt de zon door, en wordt het een mooie zonnige zondagmiddag, waarbij de temperatuur halverwege de middag is opgelopen naar 26 graden Celsius als we terugkeren in Stavelot. Als we daarna terug komen in Sprimont, is het daar maar 16 graden Celsius, dus dat scheelt tien graden over een afstand van zo'n 45 kilometer reisafstand.

Het bos in gestuurd
De auto parkeren we op de Chemin du Chateau, net buiten Stavelot, en vlakbij het wegkruis waar onze wandeling van vanmorgen begint. 
We volgen de routebeschrijving secuur, maar komen er al vrij snel achter dat die niet klopt, tenminste niet voor de eerste kilometer. Daarom lopen we terug en nemen we de wandelkaart als uitgangspunt, om die te volgen, totdat we merken dat de routebeschrijving wel weer klopt. De routebeschrijving meldt dat we ook het rode wybertje kunnen volgen, maar als we bij Butay komen, gaat de route van het rode wybertje naar rechts en de wandelkaart geeft aan dat we rechtdoor moeten. We nemen de route rechtdoor, en dan merken we een eindje verderop dat nu ineens de routebeschrijving wel weer klopt met wat we onderweg zien. Maar, als we bij het genoemde huis met het rode hek de afslag rechts willen nemen op grond van de routebeschrijving, meldt een verbodsbord bij een slagboom dat we dat pad niet op mogen, omdat het bosgebied verboden gebied is. Kennelijk staan we nu voor een privaat bosdomein. Omdat terug gaan geen optie is, gaan we toch voorbij het verbodsbord, en als we dan een heel eind verder zijn, en aan de andere kant van het bosdomein het verboden toegangsbord in tegengestelde richting passeren, zien we van rechts het rode wybertjespad zich weer samenvoegen met de routebeschrijving van onze wandelgids. Kennelijk is het rode wybertjespad omgelegd rondom het private bosdomein. Hoe dan ook, vanaf dit moment komen wandelkaart, routebeschrijving en ook bewegwijzering eindelijk wel met elkaar overeen. Dat maakt het wandelen een stuk eenvoudiger.

Een bospad als een wasstraat
We hebben het Bois de la Vau inmiddels achter ons gelaten, en lopen nu door Bois de Lusnié naar het bos Sur l’Ôneu. In dit laatstgenoemde bosperceel bereiken we het verste punt van deze wandelroute van vanmorgen. We klimmen over de bospaden en komen dan uiteindelijk bij Croix Collin, op een hoogte van iets meer dan 500 meter. Even later moeten we bij een uitkijktoren rechtdoor, over een smal pad dat is overwoekerd door hoge grassen. Bovendien is de ondergrond buitengewoon drassig. Nu heeft het bijna de hele nacht geregend, dus de waterplassen staan op het pad en de hoge grassen die over het paadje hangen, zijn door en door nat. Als we nog maar enkele meters dit paadje hebben bewandeld, zijn de soppende sokken in onze wandelschoenen totaal doorweekt en zijn de broekspijpen van onze wandelbroeken tot aan kruishoogte door en door nat. Toch zetten we door en lopen we dit hele lange kletsnatte pad uit.

Terug bij af
Daarna komen we weer op bredere bospaden, en als een eind verder de zon doorbreekt, begint het proces van het drogen van onze broeken en schoenen langzaam op gang te komen.
Geruime tijd later verlaten we Bois de la Vau aan de noordzijde en wandelen we via La Vaulx Richard en La Bergerie weer terug naar de plek waar we vanmorgen de auto hebben geparkeerd. Het is 11:00 uur als we weer terugkeren bij de auto, dus we hebben deze route van 13 kilometer afgelegd in 2,5 uur.
Met de auto rijden we dan heuvelafwaarts terug naar het hotel in Stavelot, waar onze tweede wandelroute van vandaag begint.

Langs de Amblève
De eerste kilometers van de route lopen door het centrum van het stadje Stavelot. De route gaat langs de locatie in het stadje waar vroeger een grote abdij met abdijkerk heeft gestaan.
Van het geheel rest niet meer dan een ruïne, en ernaast is nu een museum. De omvang van de ruïne geeft wel aan hoe groot het complex vroeger in de twaalfde eeuw moet zijn geweest.
Naast dit terrein is een marktpleintje waar vanmorgen een tweedehands boekenmarkt is. Toegang alleen met mondkapje.
Daarnaast zit de horeca, dus daar vinden wij een mooie plek – inmiddels volop in de zon – om te genieten van onze koffiepauze aan het begin van de tweede wandelroute van vandaag.
Na deze koffiepauze vervolgen we met de tweede wandeling, en lopen we langs het abdijterrein en tussen het kanaal en de sportvelden de plaats Stavelot uit. Waar het kanaal bij de stuwdam in de rivier Amblève komt, steken we via een smalle brug het kanaaltje over, om dan aan de overzijde onze route te vervolgen over het smalle pad dicht op de rivieroever.

Vanuit Challes door Burteaumont
Bij het buurtschap Challes komen de l’Eau Rouge en de Amblève bij elkaar. Hier steken we Pont de Challes over, om verderop tussen vakwerkhuisjes onze route te vervolgen langs de Amblève, zij het op enige afstand. Nu volgt een kilometers lang traject door het bosgebied Burteaumont langs de rivier de Amblève. Soms gaan we hoog over en ligt de rivier op betrekkelijk grote afstand van ons bospad, en dan ineens loopt je weer vlakbij de rivier.
Vanaf het hooggelegen hellingpad kunnen we tussen de bomen van het bos door zien dat er enkele padvinderskampementen zijn langs de andere rivieroever.

Warche en Chevofosse
Nabij de klimrots Rocher de Warche halen we een grote groep wandelaars – jong & oud – in op het mooie veldpad richting Warche. Even later wandelen we het dorpje Warche binnen.
Dit dorpje ligt momenteel onder tegen de tientallen meters hoge pijlers van de A27/E12, die heel hoog over dit dorpje heen ligt. Bij het laatste huisje vinden we een geschikte plek voor een etenspauze.
Daarna verlaten we Warche door onder het viaduct van de A27/E12 door te lopen.
Aan de andere zijde lopen we eerst een eindje parallel aan deze autosnelweg, maar al snel wijkt ons asfaltweggetje van de veel hoger gelegen autosnelweg aan onze linkerzijde. Aan de rechterzijde is de helling die afloopt naar de diepe vallei waar het rivierje de Warche door stroomt.
De asfaltweg brengt ons naar het buurtschap Chevofosse, waar een waterbron ontspringt in de rots onder de autosnelweg.

Vanuit Wavreumont mooi langs Burteaumont
Voorbij Chevofosse volgt een lange en steile klim over het asfaltweggetje, want uiteindelijk moeten we een eind verder via een viaduct over de hooggelegen autosnelweg heen wandelen.
Als we dat hebben gedaan, komen we in het buurtschap Wavreumont, dat voornamelijk bestaat uit enkele boerderijtjes.
Bij het laatste boerenbedrijfje moeten we over het erf tussen het woonhuis en de schuur een karrenspoor op. Vanaf dat moment volgt een schitterende route over een breed pad op de scheiding van het bosperceel Burteaumont links en de graslanden rechts van ons.

Op een gegeven moment moeten we door een smalle doorgang tussen twee bomen door, om dan diagonaal over een veldpad het grasland over te steken. Aan de overzijde volgt een smal bospad, en voortdurend gaan we heuvelafwaarts.

Van Challes via Stavelot naar Sprimont
Over hele mooie smalle hellingpaadjes komen we uiteindelijk weer terug bij de vakwerkhuisjes van Challes. In Challes zien we een hazelworm het pad oversteken. Bij de Pont de Challes steken we de l’Eau Rouge over, en daarna lopen we deze wandelroute uit langs de oever van de Amblève naar Stavelot, via de route die we eerder in tegenovergestelde richting volgden.
Bij het eeuwenoude abdijterrein eten en drinken we nog iets, en daarna lopen we terug naar de verderop geparkeerde auto.
Tot slot rijden we van Stavelot terug naar onze camping in Sprimont. Onderweg wordt de lucht steeds dreigender, en begint het licht te regenen. De temperatuur onderweg gaat heel snel naar beneden van 26 naar 16 graden Celsius. Op de camping is het dus veel koeler, met af en toe even hele lichte regen. Rond het avonduur breekt de zon weer even door en hebben we het avondeten buiten bij de caravan op de camping.