Pelgrimeren van Alden Biesen naar Lauw

Woensdag 8 juli 2020

Bij het monument voor de Friese edelman-pelgrim Sint-Evermarus

Pelgrimsroute van Maaseik naar Saint-Quentin
Via Limburgica van Maaseik naar Dassoulx
Van Alden Biesen naar Lauw
Woensdag 8 juli 2020 – 24 km.
Dag 3: 49,2 – 73,2 km

Alden Biesen
De wekker wekt ons om 6:15 uur in onze caravan op Camping Kikmolen in Opgrimbie. Na het ontbijt rijden Durkje en ik met beide auto’s vanuit Opgrimbie naar Lauw, waar we onze auto parkeren nabij de dorpskerk. Daarna rijden we met de huurauto terug naar Reek, waar we deze auto parkeren. Van daar uit wandelen we naar Alden Biesen, waar onze etappe van gisteren eindigde, en waar vandaag derhalve onze volgende etappe begint.
We gaan vandaag pelgrimeren van Alden Biesen naar Lauw, dat nog net vóór de Vlaams-Waalse taalgrens in België ligt.
Voordat we in Alden Biesen vertrekken, kijken we nog even op de buitenhof van Alden Biesen. Daarna lopen we over de Maastrichterallee langs Alden Biesen, om aan de andere zijde bij het Apostelhuis dit bijzondere landgoed te verlaten door dat poortgebouw.

Via Weert en Membruggen naar Genoelselderen
Bij dit poortgebouw gaan we niet richting Rijkhoven.
We nemen namelijk de andere uitvalsweg, in de richting van de N758. Die autoweg steken we even later over, en dan volgt een mooi hol pad naar Weert.
Vanaf vanmorgen vroeg regent het al. En het houdt niet op met regenen. Gedurende de hele dag blijft het regenen, af en toe even iets harder, maar nagenoeg de hele dag motregent het. We lopen dan ook vandaag de hele dag met onze regenbroek aan en met onze regenponcho. 
Ons valt direct op dat de route hier heel uitgebreid is bewegwijzerd door het Vlaams Genootschap van Sint Jacob. Dit betekent dat we niet voortdurend de wandelgids hoeven te gebruiken, dus we vertrouwen nu met name op de bewegwijzering met de Jacobsschelp.
Dat gaat geruime tijd goed, totdat op een splitsing geen aanwijzing meer wordt gegeven. We moeten nu zelf weer even gaan oriënteren in het open landschap, en dat gaat goed, want even later komen we bij de rand van de bebouwde kom van het plaatsje Membruggen; en die staat ook op onze wandelkaart als een te passeren plaats.
We gaan over mooie veldpaden en akkerpaden verder, en zien op een gegeven moment het witte kasteel van Genoelselderen verderop staan.
Langs dat wijnkasteel lopen we het centrum van Genoelselderen in. Vlak vóór het dorpscentrum buigt de route al af naar rechts, dus we lopen ook direct het dorp al uit. We ontmoeten een inwoner van dit dorp, die met medelijden meldt dat we niet alleen vandaag, maar ook morgen en een deel van overmorgen nog regen zullen moeten verduren. Op onze vragen vertelt hij dat de kerk waarschijnlijk wel is geopend, maar dat het dorpscafé al langere tijd geleden is gesloten, en horeca is pas ruim anderhalve kilometer vanaf onze doorgaande route beschikbaar.

Over de Galgeberg van Tongeren naar Berg
Daarom lopen wij het dorp uit, overigens langs prachtige druivenvelden van het plaatselijke wijnkasteel, dat ’s lands grootste wijngoed van België is.
We lopen langs Ketsingen en over de Galgeberg van Tongeren naar het dorpje Berg, waar de hooggelegen dorpskerk helaas dicht is; ook vanwege de Corona-crisis.
Langs de doorgaande weg van het dorp passeren we een boerderij, met enkele stallen aan weerszijden van de dorpsstraat.
In één van de boxen zien we een koe met een kalfje, dat – ziende op de koe - met een keizersnee ter wereld is gekomen.

Tongeren
Nadat we door natuurgebied De Kevie langs de rivier de Jeker – en een gerestaureerde watermolen - hebben gelopen, komen we de stad Tongeren binnen door een spoorviaduct. Beschut tegen de aanhoudende regen staan twee fietsers een fruithapje te eten in het viaduct. Het stel vertelt dat ze in de buurt verblijven in een hotel, en dat ze niet de hele dag binnen willen zitten. Evenals wij hebben ze prima regenkleding bij zich, dus ze trekken er ondanks de regen met hun fietsen toch op uit.
Tongeren kom je vanaf deze zijde op prachtige wijze binnen. Eerst loop je langs de Jeker, met aan de overzijde een groot aantal hele oude gebouwen, waaronder een begijnenhof. Daarna steken we de Jeker over en wandelen we naar de Markt met de Onze Lieve Vrouwebasiliek.

Bij de Onze Lieve Vrouwebasiliek van Tongeren

In de basiliek vragen en krijgen we ieder een stempel van deze bijzondere basiliek in onze pelgrimspaspoorten. Op dat moment appt en belt Pieter met de mededeling dat bij ons thuis twee passerende pelgrims op bezoek waren, die graag een stempelkaart van het Jabikspaad wilden kopen, en om een stempel van onze refugio vroegen. Ze zijn zojuist met het afgedrukte refugio-stempel weer verder gaan pelgrimeren.
We bezichtigen de basiliek en luisteren ondertussen naar de orgelrepetitie van een organist. Binnen zien we ook een glas-in-lood-raam met daarin de afbeelding van Jacobus de Mindere. Het is nogal stil in de kerk als het orgel niet wordt bespeeld. Regenachtig weer en corona weerhouden velen ervan om naar deze mooie basiliek te komen.
Mij valt op dat er in de basiliek een informatieplek is ingericht over de pelgrimage naar Santiago de Compostela.
Buiten gekomen duiken we direct een café binnen, om onze eerste kop koffie van vandaag hier te scoren.
Op het marktplein vóór de basiliek spelen twee kleine kinderen tussen de kleurrijk verlichte fonteinen op de Markt.

Friese edelman heilige in Rutten
Doordat het Vlaams Genootschap van Sint Jacob en de gemeente Tongeren hun best hebben gedaan om de route van de Via Limburgica goed te bewegwijzeren, kunnen wij op aangename wijze vlot de stad uit wandelen. Langs de Jeker wandelen we de stad uit over een veldpad.
We gaan nu langs de plaats Koninksem op weg naar de plaats Rutten.
Over natte en glibberige karrensporen en kleine boerenlandweggetjes wandelen we richting Rutten, dat we binnen wandelen ter hoogte van de Scherpenheuvelkapel aan de rand van de bebouwde kom.
In het centrum van Rutten maken we een rondje rond de Sint-Martinuskerk, die helaas ook vanwege de Coronaperikelen tot nader order is gesloten.
Aan de rand van het dorpscentrum staat – voor ons heel verrassend – het standbeeld van de Friese edelman Evermarus, die hier in Rutten is vermoord toen hij als pelgrim op de terugreis naar huis was vanuit Santiago de Compostela.
Deze vermoorde pelgrim Evermarus is hier heilig verklaard, en zijn leven en werken wordt hier in Rutten herdacht tijdens jaarlijkse activiteiten, en met een heuse kapel, met tegenover die Evermaruskapel ook nog een Evermaruszaal.
In de Evermaruskapel staat prominent nog een ander beeld van Sint Evermarus.

Pelgrimeren met gps
Nu ging het bijna de hele wandeldag heel goed met de bewegwijzering van het Vlaams Genootschap van Sint Jacob, dus we vertrouwen er al helemaal op en gebruiken de wandelgids op deze regenachtige dag nauwelijks. Maar dat vertrouwen wordt vlak buiten Rutten danig beschaamd, want we worden met een ons inmiddels welbekende wegwijzer wel het dorp uit geloodst, maar we ontdekken op enig moment – als we al ver voorbij Rutten zijn – dat we op cruciale kruispunten van wegen geen wegwijzers meer hebben. Daarom proberen we met behulp van de gps op onze smartphone het goede pad richting Lauw weer te vinden. Gelukkig komt er net een Belg aan rijden in een Renault, en hij wijst ons aan hoe wij vanaf hier – midden tussen de akkers – de juiste weg naar Lauw kunnen gaan. Wij volgen zijn aanwijzingen en gebruiken de gps-software van de smartphone, en dan wandelen we als spoedig door het dorpje Herstappe.
En dan is het nog maar een klein eindje om twintig minuten later onze bestemmingsplaats Lauw binnen te wandelen.
Daar hadden we vanmorgen onze auto geparkeerd, dus vanaf deze plek rijden we weer terug naar onze camping in Opgrimbie. Het is dan 17 graden Celsius, en het regent nog steeds, zij het inmiddels licht.