Een droom van een jaar

Zondag 10 mei 2020

Cover van de Missie-Zendingskalender 2003

Wederkerigheid en dialoog
De Missie-ZendingsKalender (MZK) is sinds 1980 een gezamenlijke uitgave van de 'Nederlandse Zendingsraad' van de protestantse kerken en van de katholieke missionaire organisatie 'CMC'. Met deze jaarkalender wilde men vele jaren laten zien hoe medechristenen in het zuidelijk halfrond van de wereld hun geloof in samenleving & cultuur ter sprake brengen.
Kunstenaars uit de hele wereld vertelden in hun beelden en woorden hoe hun kerkgemeenschap met het bijbelse verhaal leeft. Het denken over missie & zending krijgt daardoor een nieuwe dimensie.
Wederkerigheid en dialoog voeren de boventoon.

MZK 2003
In 2013 verscheen de laatste MZK van deze kalenderreeks.
Helaas, het einde van een tijdperk van vele jaren een MZK aan de muur.
Enkele thema's van de verschijningsjaren waren:

• MZK 2010 - India: Dialoog met het penseel;
• MZK 2011 - Afrika: Reiken naar licht;
• MZK 2012 - Peru: Ziel van de Andes;
• MZK 2013 - Indonesië: Kijken met andere ogen.

De Missie-Zendingskalender 2003 kreeg als titel 'Een droom van een jaar' en bevat schilderingen uit de Maja-cultuur, van de schilder Juan Franciso Guzmán uit Guatamala.
Rigoberta Menchú (Nobelprijswinnares voor de Vrede, 1992) schreef het Voorwoord voor deze kalender.

"Geloof wordt geboren uit hoop. 

Hoop is de droom dat een andere wereld mogelijk is"

(Rigoberta Menchú)

De bijbelcitaten in de kalender zijn afkomstig uit de 'Groot Nieuws Bijbel'.
De kalender werd indertijd verspreid via plaatselijke gemeenten en kerken.

Hulde aan de vrouw van Guatamala
De kalender van 2003 toont dertien kleurrijke schilderingen van de Guatemalteekse kunstenaar Juan Francisco Guzmán.
Juan Francisco begon zijn opleiding bij de paters benedictijnen, maar nog vóór zijn priesterwijding brak hij deze studie af. Toen koos hij ervoor aan de staatsuniversiteit van Guatamala filosofie te studeren. De band met de school van de paters benedictijnen werd echter niet verbroken, integendeel, want van 1979-1991 was hij directeur van deze school.
Toen Guzmán zich richtte op het schilderen, en zijn eerste expositie in de Verenigde Staten een succes werd, legde hij zich volledig toe op het schilderen.
De schilder toont zich in zijn werk een dichter, filosoof, pedagoog en verhalenverteller te zijn.
Zelf zegt Guzmán daarover: "Mijn werk zit vol symboliek en verwijzingen naar mijn leven in Guatemala. Heel mijn dorp is in mijn werk te zien". 
Guzmán wijst met name op de levenskracht van de Maya's.
Centraal schildert hij de vrouw. Veel vrouwen in Guatamala zijn in de marge terecht gekomen. Aan haar brengt hij hulde, want zij is het beeld van Guatamala, en van zijn volk. De vrouw is voor Guzmán het beeld van het leven.