 |
| De Duits-Nederlandse grens over in het Diergarder Wald |
18
De pelgrimstocht van Durkje en mij van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela, en iets verder door naar Cabo Fisterra duurde 152 + 4 = 156 dagen. Met enige berekening had dat ook wel in 150 dagen gekund.
Wij zijn er op uit getrokken, naar buiten getreden, en ontdekten onderweg steeds meer dat je gaandeweg ook een reis naar binnen maakt, een innerlijke reis. Die reis naar binnen kun je sturen door elke dag een tekst ter bezinning mee te nemen, die je dan wandelend en/of rustend overdenkt. Durkje en ik hebben dat niet gedaan.
Maar daar hoeft het niet bij te blijven.
Ik ben opnieuw op reis gegaan.
Deze denkbeeldige tocht is een reis van Psalmen, van één Psalm voor elke pelgrimsdag. Een avontuur met de vraag wat het verbinden van de volgende Psalm aan de volgende Pelgrimsdag op je wandeling naar binnen van je vraagt, en wat het je heeft geschonken als je wandeling met God en met elkaar ten einde is.
Een inleiding op deze Psalmen-pelgrimage schreef ik in mijn blog van 16 januari 2015.
Nog steeds nieuwsgierig naar onze bestemming, en bovenal naar wat deze weg ons brengt, wandel ik vandaag verder op deze denkbeeldige Psalmenreis, met Psalm 18 op Pelgrimsdag 18.
Leestip
Hieronder staat eerst een weblink naar ons wandelverslag van deze Pelgrimsdag.
Daaronder staat een weblink naar deze Psalm, met de bijbeltekst van de 'Nieuwe Bijbelvertaling' (NBG 2004).
Onder de Psalm staan altijd de tussenkopjes van de 'Bijbel in Gewone Taal' (NBG 2014).
Ultreia!
Van Venlo naar Roermond
De Heer redt mij van mijn vijanden
De Heer was woedend
De Heer heeft mij gered
De Heer helpt mij
De Heer geeft mij kracht
Ik heb mijn vijanden verslagen
Alle volken gehoorzamen mij
Dank de Heer
De Heer redt en helpt
In deze 18e Psalm spreekt David - de dienaar van de Heer - deze psalmwoorden tot de Heer, op het moment dat de Heer hem aan de greep van zijn vijanden - bijvoorbeeld van Saul - had ontrukt. Het is dus een danklied ter gelegenheid van de redding uit de dreiging van zijn vijanden.
David realiseert zich terdege dat hij zijn bescherming bij de Heer vindt. Als de dienaar van de Heer bang voor iets is, legt hij dat vol vertrouwen in zijn gebed aan de Heer voor, en dan is het inderdaad God die hem hoort roepen.
Andere vijanden
De 'dreiging van je vijanden' kun je ook opvatten als het gevoel te hebben het moeilijk te hebben of angstig te zijn voor spannende dingen die je moeilijk vindt of waar je bang voor bent. Heel herkenbaar - denk ik - voor iedereen. Misschien kunnen we in zo'n situatie iets leren van David, en dergelijke moeilijke of spannende zaken met Godsvertrouwen tegemoet te treden.
Samen de vijand verslaan
Op het moment dat ik dit schrijf, zitten we diep in de zogenoemde Corona-crisis.
Nagenoeg iedereen wordt op een of andere manier geraakt door het ziekmakende Corona-virus.
Sommigen zijn er letterlijk ziek van geworden, en anderen ervaren een grote angst om nog ziek te worden.
Het overgrote deel van onze bevolking is super gemotiveerd om er alles aan te doen om het virus niet verder te laten verspreiden. Dat we het deze keer samen moeten doen, is de stellige overtuiging van velen.
Eltse grins foarby
Op onze 18e pelgrimsdag waren we van plan om van Venlo naar Swalmen te lopen. Maar het wandelen verliep die dag prima, en er nog een schepje bovenop doen door vanuit Swalmen door te lopen naar Venlo leek een prima idee. Zo gezegd, zo gedaan; we liepen door naar Venlo.
We wandelden die dag in het grensgebied van Nederland en Duitsland, en zijn tijdens deze etappe enkele malen over onze grens gegaan.
Het figuurlijk overschrijden van grenzen heeft in ons dagelijkse leven al snel een negatieve of een positieve lading. Zo beschouwen we 'grensoverschrijdend gedrag' als negatief, maar als een topsporter de grens van het vermeende menselijk kunnen overschrijdt door bijvoorbeeld een wereldrecordtijd te schaatsen, beschouwen we dat meestal als een positief feit.
Woorden van bemoediging en hoop
Als we even de enkele negatieve uitzondering buiten beschouwing laten, mogen we rustig stellen dat we het met zijn allen goed doen, nu wij voorbij en buiten onze comfortzone er gezamenlijk van alles aan doen om de dreiging - ook letterlijk - buiten de deur te houden.
Zo langzamerhand komen ook de kerken steeds meer in beeld, omdat er steeds meer kerkelijke gemeenten zijn waarbinnen allerlei initiatieven ontstaan om met raad en vooral daad die mensen bij te staan, die begeleiding en hulp behoeven.
En ook in geestelijk opzicht dragen kerken hun steentje bij. Kerkelijke vieringen - al dan niet live uitgezonden - worden online gezet. Woorden van bemoediging en hoop bereiken de mensen in hun huiskamers. De live uitzending van de zondagse kerkdienst op Omrop Fryslân is afgelopen zondag al door zo'n 50.000 tv-kijkers gezien.
Predikanten zaaien hoop met hun boodschap dat je God mag aanroepen in de woestijn van je leven en als de golven je te hoog worden in deze tijd van crisis.
Theologen leren ons dat - ook in deze spannende en angstige tijd - het praten over de bijbelse boodschap op zich wel goed is, maar dat we bovenal ook de Bijbel zelf maar tot ons moeten laten spreken; heel eenvoudig: door stil te worden, door te lezen wat er in de Bijbel staat, en door te bidden (God aan te roepen).
De Bijbel zegt genoeg
Laten we dat maar gewoon eens doen, hier en nu, door David met de verzen 29 & 30 van zijn Psalm 18 aan het woord te laten, waar David biddend schrijft:
"Heer mijn God,
U brengt licht in mijn leven.
U helpt me als ik het moeilijk heb.
En als U mij helpt, kan ik alles."
Kijk, luister en zing mee: PSALM 18
Geen opmerkingen:
Een reactie posten