Elfstedenpad van Rijs naar Hindeloopen

Vrijdag 21 februari 2020

Vanaf het Murnser Klif verder langs de kust van het IJsselmeer

De wandeltocht der wandeltochten
Gebruikmakend van voormalige jaagpaden en kerkpaden, van eeuwenoude grasdijken, van veel betreden handelswegen, zijn routemakers Johan Vellinga en Broer Adema erin geslaagd de elf Friese steden op een voor wandelaars zo aantrekkelijk mogelijke manier aan elkaar te rijgen.
Het door hen ontwikkelde 'Elfstedenpad' is met 283 kilometer een stuk langer dan de andere Elfstedentochten. Daar is een goede reden voor. Volgen schaatsers en ook wandelsporters over het algemeen de kortste weg, deze wandelroute zoekt de mooiste paden uit. Meer nog dan om de steden, gaat het om het tussenliggende land en om de paden die de steden verbinden.
De schoonheid van de Fryske Greidhoeke en het Friese Merengebied staat buiten kijf, maar Fryslân is meer dan weiland en water.
Het Elfstedenpad maakt een royale slag door de heuvels en bossen van Gaasterland. Voorbij Dokkum doorkruist het pad de typische houtwallen in het coulissenlandschap van de Fryske Wâlden. Met het Elfstedenpad is een prachtig stukje Friesland niet alleen voor schaatsers, fietsers en watersporters, maar nu ook voor wandelaars ontsloten.
Van dit Streekpad nummer 19 bestaat een routegids met gedetailleerde topografische kaarten. waar de route op is ingetekend. Daarnaast verschaft deze wandelgids veel handige informatie, zoals over het openbaar vervoer langs de route.

Door Rysterbosk naar Murnser Klif
Vandaag gaan Durkje en ik verder met het bewandelen van het Elfstedenpad. Voor vandaag staan het tweede deel van het 15e tot en met het 19e traject op het programma; voor ons de vijfde etappe, van Rijs naar Hindeloopen, over een afstand van 22,9 kilometer, door Gaasterland en Súdwest-Fryslân.
Om 7:20 uur verlaten we Feinsum, en rijden we met beide auto's naar Hindeloopen, waar we de ene auto parkeren voor de terugreis van vanmiddag. Omdat het openbaar vervoer tussen Rijs en Hindeloopen een veel tijd-vragende aansluiting kent, rijden we met de andere auto door naar Rijs, waar we deze auto om 8:15 uur parkeren bij het Rysterbosk. Vanaf hier begint vandaag onze wandeling.
We lopen het Rysterbosk in en pakken daar het vervolg van de etappe van eergisteren weer op. Al vrij snel passeren we het Vredestempeltje in het Rysterbosk.
Over de brede boslaan gaat het daarna alsmaar verder in zuidelijke richting. Als we bijna aan de rand van het Rysterbosk zijn, nemen we aan onze linkerhand een smal bospaadje, dat ons naar het Murnser Klif voert, waar we arriveren bij de oever van het IJsselmeer.
De zon is inmiddels mooi opgekomen, en schijnt nu al prachtig over de kust langs en over het IJsselmeer. Er staat nog wel een harde wind, maar de zon maakt veel goed. Het is nog maar net half negen geweest, en we genieten nu al van een schitterend begin van deze prachtige wandeldag.

IJsselmeerkust van Murns naar Laaxum
Op de grens van land en water van deze keileemrug is een Duitse jongeman bezig zijn kitesurfmateriaal gereed te maken voor het kitesurfen. Het is vandaag zo'n 8 graden Celsius, maar de vroege ochtendzon en de harde wind zijn de uitnodiging bij uitstek voor deze vroege kitesurfer.
Over de Murnserdyk wandelen we naar Murns. Voorbij de Murnser klokkenstoel buigen we ten zuiden van Bakhuizen af naar het zuidwesten, en dan wordt het voor ons weer even hard werken, lopend en opboksend tegen de harde wind die recht op ons af komt.
Het is nog heel stil hier op de IJsselmeerdijk. Slechts sporadisch komt er een auto van voren of van achteren, en voor de rest horen en zien we alleen de druk gakkende ganzen, die binnendijks en buitendijks in grote groepen samenscholen.

Om 9:40 uur wandelen we het buurtschap Laaxum binnen. Deze voormalige Zuiderzeehavenplaats wordt tegenwoordig wel beschouwd als het kleinste vissersdorp van Europa. De beide horecagelegenheden zijn (nog) gesloten, dus een kop koffie zit er (nog) niet in. Vol in de wind staat bij het haventje een Duitse camper, met de gordijnen nog dicht. Kennelijk slapen de Duitse toeristen nog. Verderop - aan de andere zijde van het haventje is een oudere vrouw aan het spelen met haar hondje. Verder niemand te bekennen op deze koude vrijdagochtend in februari.

Via Reaklif binnendijks naar Stavoren
Voorbij Laaxum klimmen we de IJsselmeerdijk over, om dan aan de luwe kant binnendijks verder te wandelen naar Reaklif. Bij Reaklif moeten we even klimmen om boven op de tien meter hoge keileemheuvel te komen, waarop het (Scandinavische) gletsjer-zwerfkei-monument staat, dat ons blijft herinneren aan de Slag bij Warns.
Tussen de Zuiderdijk en de Suderdyskfeart lopen we in noordwestelijke richting naar Stavoren. Hier achter de hoge Zuiderzeedijk loopt het prima, heerlijk uit de wind, maar wel zonovergoten, zij het achter ons.
Bij het Hooglandgemaal en de Johan Frisosluis lopen we de Friese Elfstedenstad Stavoren binnen, de oudste stad van Fryslân.
Omdat Stavoren veel horecagelegenheden kent, gaan we vol goede moed op zoek naar een gelegenheid waar we koffie kunnen drinken. Bij slechts één horecagelegenheid brandt licht en is de deur open. Dit café-restaurant blijkt echter gisteren overgedragen te zijn aan een nieuwe eigenaar, die vandaag met enige hulp begint om deze horecagelegenheid in gereedheid te brengen voor (her)opening over enkele dagen. Koffie zit er voor ons (dus) niet in, en ook niet bij de andere horecagelegenheden die we alle bezoeken. 

Koffie en stamppot
Wellicht dat de VVV open is (daar staat een fiets bij de deur) en dat men ons daar verder kan helpen. Binnen horen we dat we ervan uit mogen gaan dat nu alles gesloten is, maar we worden wel doorverwezen naar de plaatselijke Coop-supermarkt verderop, want daar is een koffiecorner. Wij dus naar die supermarkt, en ja hoor, een prachtige koffiecorner, en heel mooi is bovendien dat de opbrengst van de koffieverkoop door de supermarktondernemer als sponsorsom wordt geschonken aan lokale verenigingen. We kopen ook nog iets lekkers bij de koffie, en genieten dankzij de detaillist van een goede kop koffie hier in Stavoren. Bovendien kunnen we hier nog mooi een Coop-magazine meenemen, waarin een artikel staat over onze zoon Jan Wijbe, die samen met zijn stamppot-maat Arthur in het magazine-zonnetje wordt gezet vanwege hun website stamppotmaandag.nl 

Via Molkwerum en Schuilenburg naar Hindeloopen
Na deze koffiepauze wandelen we door Stavoren naar de IJsselmeerhaven en het treinstation, waarna we Stavoren verlaten aan de noordzijde, aan de voet van de IJsselmeerdijk.
Achter deze IJsselmeerdijk wandelen we dan in de luwte van de hoge grasdijk naar Molkwerum. Voorbij de voormalige IJsselmeersluis van Molkwerum eten we een broodje op de plek waar de brug over de Noorderdyksfeart toegang geeft tot het bekende Friese Molkwarder koeke-dorp.
Daarna lopen we alsmaar verder binnendijks langs de IJsselmeerdijk, met de harde wind in de rug.
Al spoedig passeren we het buurtschap Schuilenburg en verderop het Badpaviljoen Hindeloopen.
Dan is het nog maar een klein eindje naar de bebouwde kom van Hindeloopen.

De houten brug over De Zijlroede

Door smalle straatjes en stegen, langs stadsgracht De Zijlroede en over de houten brug wandelen we door Hindeloopen naar de plek op het bedrijventerrein waar we vanmorgen onze auto hebben geparkeerd.
Aansluitend halen we eerst de andere auto uit Rijs, om tot slot met beide auto's weer huiswaarts te keren.
We hebben qua zonneschijn het mooiste deel van de dag meegenomen, want vanmorgen vroeg kwam de zon prachtig op, om vanochtend heerlijk te schijnen, en naarmate de dag vordert, neemt de bewolking toe. Bij aankomst in Hindeloopen is het nog maar 13:30 uur. Later vanmiddag gaat het nog regenen, maar wij prijzen ons gelukkig met deze zonovergoten vroege wandeldag.