Pelgrimeren van Morlaàs naar Artiguelouve

Van Arles richting Santiago de Compostela

Via Tolosana van Morlaàs naar Artiguelouve

Zaterdag 27 juli 2019 – 24,5 km 

Dag 32: 687,9 – 712,4 km

Bij het decoratieve timpaan van de Eglise Sainte-Foy in Morlaàs

Weersomslag

Vandaag gaan Durkje en ik de pelgrims-etappe van Morlaàs naar Artiguelouve lopen, over een afstand van 24,5 kilometer. Deze dag begint voor ons met een aangename temperatuur van 19 graden Celsius, en de temperatuur loopt niet meer op, maar daalt een graad. Na de weersomslag van gisteren heeft het weer vandaag een geheel ander karakter dan van de voorgaande warme en hete dagen.

Vertrek vanuit Morlaàs

We staan om 6:00 uur op. Met onze auto rijden Durkje en ik om 7:00 uur vanaf camping Pyrénées Nature in Oloron-Sainte-Marie  naar de dorpskerk van Artiguelouve.

De taxichauffeur uit Morlaàs arriveert om ongeveer 8:00 uur, dus we hoeven niet lang op hem te wachten. Hij rijdt ons naar Morlaàs, en onderweg vertelt de chauffeur ons evenals gisteren van alles over de omgeving. Hij rijdt over de binnenwegen om ons zoveel mogelijk te laten zien en om daarover te vertellen. Hij praat honderduit.

Als we in Morlaàs bij de Eglise Sainte-Foy arriveren, en afrekenen, wil de chauffeur nog even aan ons kwijt dat hij ons sympathiek vindt, want hij vertelt dat hij vaak passagiers in de auto heeft die tijdens de rit geen woord met hem willen wisselen, en bij ons vond hij het juist zo mooi dat we gedurende de hele rit gisteren en vandaag een goed gesprek konden voeren. Hij bedankt ons daarvoor en wenst ons bij het afscheid vandaag een goede tocht.

Van de drup in de regen

Voordat we onze etappe van vandaag beginnen, gaan we eerste de mooie kerk van Morlaàs in.

Buiten is het droog, en binnen is het aangenaam warm en er heerst een gewijde sfeer met het mooie licht in het koor en de kerkmuziek die zacht op de achtergrond speelt.

We bereiden ons voor op ons vertrek.

Als we buiten komen, regent het licht, maar wel zo hard dat we het nodig vinden om zowel de regenbroek als de regenponcho in de kerk aan te trekken. De weerberichten melden dat we nagenoeg de hele dag regen zullen krijgen, dus goed inpakken is dan wel nodig. Op het moment dat we de regenkleding in de kerk aantrekken, komt een vrouw tweemaal met grote bloemstukken de kerk in. Wellicht is hier vandaag een trouwdienst, want die worden doorgaans op de zaterdagen gehouden in Frankrijk.

Als we goed ingepakt buiten komen, is het nagenoeg opgehouden met regenen, maar we besluiten om de regenkleding tot nader order toch maar aan te houden. We lopen om de kerk heen, en zien dan nog het prachtige timpaan in de gevel van deze mooie kerk.

Dan lopen we Morlaàs uit, en bij de rand van de bebouwde kom besluiten we om de regenkleding toch maar uit te doen. Dan zien we later wel of we die weer nodig hebben.

Forêt Dominiale de Bastard

Voorbij Haute Vue gaan we over een bospad door het Bois de Baricoumbs, en als we in de buurt van het buurtschap Rey komen, begint het weer licht te regenen. De regen wordt heviger, dus we besluiten vlakbij de grote kippenboerderij om nu dan toch maar de regenbroek en regenponcho weer aan te trekken. De komende uren zullen we deze regenkleding blijven dragen. Onderweg begint het harder te regenen; zo erg dat de wandelsokken in de wandelschoenen nat worden, dus voor de rest van de wandeldag soppen de tenen in de sokken. En verkopers van wandelschoeisel kunnen je in de winkel keer op keer vertellen over je waterdichte wandelschoenen, maar in de praktijk blijken die nooit echt waterdicht te zijn. Ook nu dus niet.

Bij een manege wandelen we het uitgestrekte bosgebied van Forêt Dominiale du Bastard in. Dan volgt een kaarsrecht breed bospad van enkele kilometers lengte door dit bos. Als we aankomen bij Croisée des Chemins, moeten we linksaf verder. Op dit kruispunt komen drie belangrijke wandelwegen bij elkaar. Dat zijn Le Cami Ossales; Le Cami Sallé; en Le Cami Romieux, hetgeen de Via Tolosana is, die wij wandelen. Met enkele mooie informatietableau’s is dit historische kruispunt van oude wandelwegen gemarkeerd.

We zijn nu al ten noorden van de stad Pau, en moeten via een smal bospaadje naar de A64 lopen, in de richting van Pau. Dat smalle paadje is lastig om te bewandelen, want op veel plaatsen is het pad onder water gelopen door de hevige regenval van gisteren en vandaag. Halverwege dit pad is waarschijnlijk als gevolg van bliksem en/of harde wind een hele dikke en grote tak van een boom afgebroken, die nu de doorgang van het pad verspert. Door de natte varens en struikjes lopen we met een boog om de takken heen, om verderop het pad weer te vervolgen.

Santiago-pelgrims passeren Lourdes-bedevaartsgangers

Dan gaan we via een oude voetgangersbrug over de A64 en over de ernaast liggende secundaire weg. We wandelen bij het Hippodrome de stad Pau binnen.

We moeten om deze paardenrenbaan heen, die momenteel een nieuwe onderlaag krijgt.

Verderop lopen we langs een enorm uitgestrekt lang terrein, dat nagenoeg vol staat met auto en caravans van Franse Roma-zigeuners. Alle materieel staat prima opgesteld en ziet er mooi uit; bijna alles in het wit. De taxichauffeur vertelde ons vanmorgen dat de Roma’s zich momenteel in deze regio van heinde en verre verzamelen, om een dezer dagen met zijn allen naar een grote religieuze bijeenkomst te gaan in het bedevaartsoord Lourdes. Zo lopen wij als twee pelgrims hier langs een grote schare andere bedevaartsgangers.

Abri-lunch in Lons

Voorbij dit grote kampement wandelen we de plaats Lons binnen.

We zijn op zoek naar een café om er koffie te gaan drinken, maar dat lukt niet op dit deel van de etappe. Daarom nemen we genoegen met een bus-abri, waar we droog en uit de wind kunnen zitten om er enkele boterhammen en de meegenomen melk te nuttigen. Als een stadsbus afremt om bij ons te stoppen, maken we de chauffeur met gebaren duidelijk dat hij kan doorrijden.

Zo langzamerhand houdt het op met regenen, en wordt de lucht wat lichter. We wagen het erop om alle regenkleding weer uit te doen, hetgeen een goede keus is, want gedurende de komende uren blijkt het niet weer nodig te zijn om regenkleding te dragen.

Lescar

Voorbij het Lac des Carolines en na de nieuwe begraafplaats met bijbehorend park, wandelen we de eerste bebouwing van het stadje Lescar binnen. We horen een kerkklok eenmaal slaan, maar zien geen kerktoren. Het blijkt dat we nog een heel eind verder moeten, om dan uiteindelijk na veel bochten en straatjes aan te komen bij het centrum van dit middeleeuwse stadje. Van bovenaf de stadsmuur krijgen we een mooi uitzicht over de naastliggende - meer moderne - stad Pau.

We blijven door de straten van Lescar de chemin-wegwijzers volgen, en komen dan eerst langs de refugio van Lescar, die duidelijk herkenbaar is aan de welbekende tekens van de pelgrimage, zoals bijvoorbeeld een Jacobsschelp.

Cathédrale Notre-Dame

En dan komen we aan bij de kathedraal van Lescar, de Cathédrale Notre-Dame.

Het parochiehuis is al gesloten, dus daar kunnen we geen parochiestempel halen voor onze pelgrimspaspoorten. Dat lukt overigens ook niet in de kathedraal, want daar is niemand te bekennen.

Deze plek van de middeleeuwse binnenstad is een mix van eeuwenoude gebouwen en van gerestaureerde en nieuwere panden. Tekenen van de vroegere burcht zijn hier en daar nog duidelijk aanwezig in het stadsbeeld.

In de kathedraal staat een houten beeld van Sint Jacobus als pelgrim (met staf) en als apostel (met Bijbel). Dit beeldje is een geschenk van de pelgrimsvereniging, aangeboden bij de opening van de plaatselijke refugio.

De kathedraal is één en al schoonheid. De mooie lichte meerkleurige muren laten de prachtig passend gekleurde ornamenten van en in de zijkapellen en in het koor van de kerk naar voren komen.

Met veel oog voor detail en met goed gevoel voor (combinaties van) kleuren is een fantastische mooi interieur gecreëerd.

Juist ook door de rust uitstralende muren en pilaren, vallen de decoratieve elementen van koor en kapellen uitzonderlijk mooi op.

We willen nog proberen een stempel te krijgen bij de VVV, maar die is nog gesloten. Tot 14:00 uur zoeken we een plekje aan de voet van een deel van de burchtruïne, waar men ook een aantal delen van sarcofagen her en der heeft geplaatst. We wachten hier en eten en drinken iets, nabij het grote informatiepaneel over de Voie d’Arle, ofwel de Via Tolosana die wij bewandelen.

Na 14:00 uur is de VVV weer open, en krijgen we daar een stempel voor onze pelgrimspaspoorten, ten teken dat we deze bijzondere middeleeuwse stad ook hebben bezocht.

La Gave de Pau

Dan is het moment gekomen om dit karakteristieke stadje te verlaten. Daarom wandelen we Lescar uit in de richting van La Gave de Pau, een brede rivier, die via Pau naar de Atlantische kust stroomt. Bij de D2 gaan we eerst onder de rivierbrug door, om dan vanaf de rivieroever met een boog naar boven te gaan, waar we via de rivierbrug La Gave de Pau over kunnen steken.

Daarna volgen we een eind het brede geasfalteerde fietspad dat langs deze rivier ligt. Wij zien zelfs een richtingwijzer voor Bayonne, en denken dat het wellicht mogelijk is om vanaf hier langs de rivier naar de kust van de Atlantische Oceaan te fietsen, naar de kustplaats Bayonne.

Artiguelouve

Wij verlaten dit fietspad om dan door een hele lage tunnelboog onder de doorgaande verkeersweg heen te lopen, of bijna te kruipen.

Dan komen we over het stadionterrein vlak vóór Artiguelouve, waarop ook al heel veel auto’s met caravans van Roma-zigeuners staan opgesteld.

Een eindje verder lopen we de bebouwde kom binnen van Artiguelouve.

We blijven de wegwijzers van de Chemin volgen, totdat we arriveren op het kerkplein, waar we vanmorgen onze auto hebben geparkeerd.

Daarna rijden we vanuit Artiguelouve weer terug naar onze camping in Oloron-Sainte-Marie. Pas als we daar zijn, begint het even later weer te regenen. Maar daar hebben wij onderweg tijdens onze etappe dus geen last meer van gehad.