Pelgrimeren van Monferran-Savès naar L’Isle-Arné

Van Arles richting Santiago de Compostela

Via Tolosana van Monferran-Savès naar L’Isle-Arné

Vrijdag 19 juli 2019 – 24,4 km 

Dag 26: 529,7 – 554,1 km

Pelgrimsgroet van Gîte Le Grange voor passerende pelgrims

Tussen 16 en 33

Vandaag gaan we de etappe van Monferran-Savès naar L’Isle-Arné lopen, over een afstand van 24,4 kilometer. Het begint met een frisse ochtendtemperatuur van 16 graden Celsius, en de temperatuur loopt vandaag op tot 33 graden Celsius. Mede door een zachte bries blijft het de hele dag aangenaam warm zomerweer.

Tweede dag David

We staan om 6:00 uur op. Met onze auto rijden Durkje en ik om 7:00 uur vanaf camping Municipal du Pont Tourné in L’Isle-Jourdain naar L’Isle-Arné. We parkeren de auto in het dorpscentrum, en lopen dan naar het kruispunt van de wegen die door L’Isle-Arné lopen.

Gisteren hebben we met de taxi-eigenaar van Taxi David afgesproken dat hij ons om 8:00 uur hier in L’Isle-Arné zal afhalen.

Chauffeur David arriveert vlak na ons, om 7:50 uur, dus we kunnen al vroeg – tien minuten eerder dan gepland - het dorp verlaten. De taxichauffeur rijdt ons van L’Isle-Arné naar de dorpskerk van Monferran-Savès, waar onze etappe van gisteren eindigde.

Stappen met Croissants & Knoflook

Als we bij het poortgebouw naast de kerk staan, komen de heerlijke bakkersgeuren ons vanuit het smalle straatje tegenover de kerk tegemoet. We lopen naar het kleine bakkerszaakje, om daar eerst iets lekkers te kopen, alvorens we op stap gaan. Het enige dat de oude bakkersvrouw naast broden in het assortiment heeft, zijn croissants, met of zonder chocola. Doe dan maar twee zonder chocola, dus daarmee wandelen we naar buiten. Af en toe een hap nemend, wandelen we om de kerk heen en langs het dorpshuis. Tegenover het dorpshuis staat een rijtje huizen. Boven zit een schrale jongeman - met een lange zwarte baard - in het venster. Wij groeten elkaar. Beneden, onder een afdak, zit een oudere man met een lange witte baard – wellicht de vader van de jongeman? – op een blok hout. Ook hem groeten wij, en dan roept hij ons vragend toe of wij pelgrims van Sint Jacob zijn en waar we vandaan komen. Hij komt bij ons, en na even met elkaar gesproken te hebben, zegt hij ons iets mee te willen geven.

Hij verdwijnt onder het afdak en komt terug met drie dikke knoflookbollen, en geeft die aan ons. Binnen haalt hij nog een plastic zakje, om daar de knoflook in mee te nemen; waarbij hij ons er nog nadrukkelijk op wijst dat dit een composteerbare bio-plasticzak is. We bedanken hem hartelijk voor zijn vriendelijke gebaar, en nemen met dank afscheid van de beste man.

De eerste boerenschuur die we buiten het dorp voorbij lopen, hangt onder het dak helemaal vol met een enorme partij knoflookbollen. Ze knopen hier het loof van de knoflookplanten aan elkaar, en hangen dan de knoflook over balken en latten te drogen.

Van pelgrims voor pelgrims

We lopen over een mooi veldpad heuvelopwaarts, om daarna het graspad over de heuvelkam in de lengterichting te volgen. Daarbij komen we langs een boerderij, waar een stenen bank langs het pad staat. Op de bank staat de naam van ons pelgrimspad, en daarop is ook een Sint-Jacobsschelp bevestigd. De boerin van deze boerderij heeft als dank voor haar eigen pelgrimage hier voor de komende en gaande pelgrims deze bank geplaatst. Al weer zo’n mooi voorbeeld van wat ervaren pelgrims terug geven aan het pelgrimspad en aan haar pelgrims, nadat zij zelf als pelgrim tijdens hun eigen pelgrimage zoveel hebben ontvangen van anderen.

Bienvenue & Ultreia

Verderop moeten we oversteken van de ene heuvelkam naar de andere heuvelkam. Op dat volgende kampad passeren we de aanduiding van de Gîte Le Grange, waar passerende pelgrims welkom zijn voor hun overnachting. Aan de voorzijde van deze afslag-wegwijzer staat de nodige informatie over deze gîte, en aan de achterzijde staat voor de morgen weer vertrekkende pelgrims de middeleeuwse pelgrimsgroet ‘Ultreia’, waarmee de doortrekkende pelgrims een voorspoedige pelgrimstocht wordt gewenst.

Wegen en paden door het heuvellandschap

Een eindje verderop arriveren we in het dorpje Giscaro.

We doorkruisen Giscaro, en komen daarbij langs de dorpskerk.

Afwisselend lopen we vandaag op wegen en paden. Eén van de paden die we nu bewandelen, is een holle weg, hetgeen veelal oude paden zijn met een lange historie.

In het open heuvellandschap zien we een eind vóór ons dat men bezig is met het bouwen van een groot viaduct. Op dit tracé tussen L’Isle-Jourdain en Auch wordt gewerkt aan de aanleg van een geheel nieuwe vierbaansweg, die ver van de huidige tweebaansweg haar weg moet gaan door het agrarische heuvelgebied.

Een klein eindje verder schrikt een hert op als wij de bocht nemen, en te dichtbij komen. Zigzaggend verdwijnt het hert over de weg het veld in, om te verdwijnen achter de hoge hooirollen in het veld.

We genieten overigens vandaag wel bijzonder van de prachtige panoramische vergezichten, die we krijgen vanaf de hoger gelegen punten en kampaden waar wij staan en gaan.

Gimont

Na ongeveer vijftien kilometer aaneengesloten te hebben gewandeld, gaan we aan de westzijde van Gimont even van de route af, omdat we het stadje Gimont willen bezichtigen, alvorens we verder gaan. Door de hoofdstraat lopen we in de lengterichting onder het immense dak van de overdekte markthal door. Buiten de warenmarktdagen mag het doorgaande verkeer door de open markthal heen rijden.

Wij lopen zoekend verder, totdat we arriveren bij de gotische Eglise Notre-Dame van Gimont. We bezichtigen het interieur van deze 14^e eeuwse kerk.

We nemen een koffiepauze op het schaduwrijke buitenterras op het marktplein bij de markthal. Daarna wandelen we het stadscentrum weer uit.

Even later wandelen we het stadje Gimont uit.

Cahuzac

Buiten de bebouwde kom steken we het bruggetje over het riviertje La Gimone over, en dan lopen we langs deze rivier en een vijver naar het plaatsje Cahuzac. Aan de rand van Cahuzac staat de Eglise St.-Martin-du-Cahuzac, met op de toegangsdeur een houtsnijwerkbeeld van de heilige Jacobus.

De muren van deze kerk zijn beschilderd met allerlei patronen, en ook de mooie glas-in-lood-ramen vervolmaken het kleurrijke geheel

Bij de entree van een zijkapel staat een schilderij van de heilige Jacobus, met daarbij enkele kerken van deze regio.

Ook het gewelf van deze rijk gedecoreerde kerk, met haar sterrenhemel-fresco is de moeite waard om eens goed te bekijken.

Panoramische veldpaden

Voorbij Cahuzac moeten we eerst een kleine kilometer een asfaltweg volgen, maar daarna gaat de route weer verder over een mooi karrenspoor door een met bomen en struiken omzoomde laan. Aan het begin van deze lange laan staat een informatiebord met een regiokaart, met informatie over de drie pelgrimsroutes die deze regio Gers doorkruisen.

Een mooie veldroute volgt, met prachtige uitzichten over de uitgestrekte akkers aan beide zijden van de paden die we bewandelen. 

Voor het eerst in de eerste vijf wandeldagen van deze zomerpelgrimage passeren we een veld met druivenstruiken.

L’Isle-Arné

Vlak vóór L’Isle-Arné komen we langs het grote landgoed van het verlaten Château d’Arné.

Het landgoed is niet toegankelijk, maar je kunt wel bij de kapel komen, die op een terrein rechtsvoor het ‘château’ is gebouwd.

We passeren dit desolate oord, en gaan verder richting L’Isle-Arné.

In L’Isle-Arné zoeken en vinden we op het betonnen muurtje van de brug over een beek een zitplaats om nog iets te eten en te drinken, voordat we om 14:30 uur weer terug gaan naar onze camping in L’Isle-Jourdain.

Het is met 33 graden Celsius ook op de camping warm, vooral ook omdat het nauwelijks waait. De rest van de middag en de avond maken we dan ook van de gelegenheid gebruik om het rustig aan te doen op de camping.

Morgen volgt de zesde wandeldag van deze zomerpelgrimage, en daarna nemen we zondag een rustdag.