Pelgrimeren van Saint-Gervais-sur-Mare naar Murat-sur-Vèbre

Van Arles richting Santiago de Compostela

Via Tolosana van Saint-Gervais-sur-Mare naar Murat-sur-Vèbre

Maandag 6 augustus 2018 – 23,6 km 

Dag 12: 227,3 – 250,9 km

Pauzeren bij de Col de Ginestat

Taxi verlaat

Met onze auto rijden we om 7:00 uur vanaf camping Le Plô in Le Bez naar Murat-sur-Vèbre. We parkeren de auto naast de kerk, waar vier mannen bezig zijn om de helft van het grote parkeerterrein te asfalteren. Het is 18 graden Celsius.

We lopen naar boven, naar de doorgaande weg ter hoogte van de kerk. Daar staat een richtingwijzer van de Chemin de Saint-Jacques, dus we zijn hier overduidelijk op de pelgrimsroute.

We hebben een taxi gereserveerd om 8:30 uur ter hoogte van de kerk. Als we daar wachten, kunnen we de taxi wel zien aankomen. We wachten bij het wegkruis.

Maar, om 8:30 uur is er geen taxi, en ook in het kwartier erna verschijnt er geen taxi. We bellen de taxicentrale, maar krijgen niet duidelijk waarom er geen taxi verschijnt. Bij het huis tegenover ons zien we een oudere vrouw. We vragen haar of ze eens wil informeren waarom de taxi nog niet is verschenen, en of en wanneer die nu wel komt. Als ze het taxibedrijf belt, vertelt ze dat het taxibedrijf vergeten is dat ze ons zouden afhalen, maar dat er inmiddels nu wel een taxi onderweg is naar ons, en dat die over een kwartier arriveert.

De vrouw nodigt ons uit om in de tuin een kop koffie bij haar te komen drinken. Ze vertelt dat ze dit te koop staande huis voor drie maanden als zomervakantiewoning heeft gehuurd. Een half uur na haar telefoontje arriveert de taxi – van de ambulancedienst – en brengt de chauffeur ons naar Saint-Gervais-sur-Mare.

Saint-Gervais-sur-Mare

Drie kwartier later dan gepland vertrekken we om 10.00 uur vanaf het dorpsplein van Saint-Gervais-sur-Mare.

Aan de rand van het dorp bij de toegang tot een oud dorpspad zijn enkele Jacobsschelpen in de vorm van een pijl op een deur geschroefd, met daarbij een pelgrimsgroet, waarmee alle pelgrims hier het dorp verlaten.

Direct buiten Saint-Gervais-sur-Mare gaat het al snel steil omhoog, heuvelopwaarts. Af en toe stijgt en daalt het hellingpad even. In het hellingbos staan ook veel hele oude bomen, ook forse holle en dode bomen.

Andabre

Na de eerste kilometers arriveren we bij het dorpje Andabre.

Bij de brug begint een pad langs de rivier.

We lopen stroomopwaarts, en door het flinke verval van de rivier passeren we af en toe een kleine waterval.

Castanet-le-Haut

Het volgende dorp dat we bereiken, is Castanet-le-Haut.

Ook hier stroomt een riviertje door het dorp, met een klein verval van water. Verderop is iemand van de gemeente bezig om alle planten tussen de rotsen in de rivier te maaien, opdat de rotsen niet overwoekerd raken.

Een passerende man wijst ons erop dat het water van de dorpspomp kan worden gedronken. Wij vullen een waterfles bij, en wandelen dan over het dorpspleintje naar het hoger gelegen gemeentehuis. Daar vragen en krijgen we een gemeentestempel in onze pelgrimspaspoorten, en kunnen we naar het toilet, alvorens we verder gaan. Het is fijn om te ervaren dat alle medewerkers van de Mairies zo enthousiast zijn om hun stempels in onze pelgrimspassen te zetten. Het zorgt voor fijne ontmoetingen onderweg, op het anders zo stille pad.

In het dorp staat een groot aantal glazen flessen en potten op de kop te drogen op een stenen trap voor een huis.

Om de hoek hebben bewoners een decoratief hoekje gecreëerd, met ook aandacht voor de Chemin de Saint-Jacques.

Door een smal straatje van aan en door elkaar gebouwde huizen, lopen we naar de dorpsrand.

Hoog boven een riviertje verlaten we het dorp bij een oud huis.

Sayret en La Grange au Loups

Eerst volgt een mooie route langs de rivier. Verderop gaan we bij een oude stenen boogbrug over de rivier, en vervolgen we onze route aan de andere zijde van het riviertje.

Na enkele kilometers komen we bij het boshuis van Sayret.

Een vrouw staat buiten de was te doen, en wij lopen om dit huis heen. Aan de andere kant van het huis hangt een grote Jacobsschelp tegen de gevel, onder de schoorsteen.

Vanaf dit boshuis gaan we over een steenachtige karrenspoor heuvelopwaarts.

Dit toegangspad is lang, bevat enkele ruige delen waar je met een terreinwagen maar net over heen kunt, en het gaat door het hellingbos, tussen velden door naar boven, tot we een heel eind verder pas bij La Grange au Loups weer bij een asfaltweg komen.

Naast dit wooncomplex is een stuk bos weggehaald en wordt waarschijnlijk een nieuwe toegangsweg naar deze huizen aangelegd. Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht over de bergen en dalen tegenover dit buurtschap.

Col de Ginestet

We gaan verder, steeds maar hoger, in de richting van de komende col. We kunnen aan de omgeving zien dat we meer in een berglandschap terecht komen.

Na voortdurend naar boven lopen, komen we uit op een klein kruispunt van wegen, op de Col de Ginestet. Hier is een vrachtwagenchauffeur van een asfalteringsbedrijf bezig een kraan op een dieplader te bevestigen.

Dit is de plek waar we een lunchpauze willen houden, maar hier is geen zitplaats, dus we lopen nog ongeveer 200 meter verder, waar bij een boerderij gelukkig een mooi bankje is gecreëerd waarop we prima kunnen rusten en eten en drinken.

Stilletjes komt een ezel achter ons aanlopen, die vlak achter ons ongegeneerd met veel kabaal een partij gaat staan balken. Laten we het maar een enthousiast welkom noemen.

Mont Frech

Verderop in het bos passeren we een kampeerboerderij voor jeugd, waar jongeren activiteiten in het bos kunnen ontplooien. Tegenover dit complex staat een oude boom, met aan de voet ervan een partij hele grote zwammen.

We gaan nu voortdurend klimmend verder omhoog, waarbij we ook een zacht stromende waterloop passeren, waarvan we kunnen zien dat het water hier op gestelde tijden ook met forse snelheid naar beneden stroomt.

Na een lange klim staan we vlak onder de top van de Mont Frech. Hier hebben we op een hoogte van 1.024 meter het hoogste punt van de Via Tolosana bereikt tot aan de Pyreneeën.

En daarna gaat het weer naar beneden, eerst door een droge waterloop tot aan een plek waar verschillende waterlopen bij elkaar komen.

Ook tijdens de afdaling krijgen we prachtige vergezichten te zien over de omgeving van Mont Frech.

Murat-sur-Vêbre

En daarna gaan we voortdurend verder naar beneden, over asfaltweggetjes naar het gehucht Les Senausses.

We komen nu in meer open landschap, waarop de zon meer invloed heeft, maar omdat het licht dalend naar beneden gaat, loopt het voor ons bijzonder aangenaam over het vlakke asfalt. Via de D622 komen we aan bij de bebouwde kom van Murat-sur-Vêbre.

Via een oud pad aan de buitenzijde van het dorp lopen we in de richting van de dorpskerk. Op een gegeven moment verlaten we bij de Rue Saint-Jacques het pelgrimspad, om over een asfaltstraat naar het centrum van Murat-sur-Vêbre te lopen.

We kopen daar een en ander bij de supermarkt en bij de drogist, en daarna lopen we verder naar de dorpskerk.

De kerkdeur staat open, dus we maken van deze gelegenheid gebruik om de koele kerk te bezoeken.

Pelgrimsexpositie in de VVV

Met de auto rijden we naar de plaatselijke benzinepomp, en daarna komen we langs de VVV. Binnen krijgen we van de VVV-medewerkster het gemeentestempel in onze pelgrimspaspoorten, en daarna vragen we of ze voor ons een taxi kan reserveren voor morgenochtend in La-Salvetat-sur-Agout. Dat regelt ze snel, maar dan krijgt ze van het taxibedrijf de melding dat ze even een kwartier moet wachten op de bevestiging van onze reservering.

Ze wijst ons erop dat iets verderop in de VVV een expositie is over het pelgrimeren naar Santiago de Compostela, dus die presentatie gaan we ondertussen graag bekijken.

In een afzonderlijke ruimte staat een groot aantal panelen met allerlei subthema’s die met pelgrimeren te maken hebben.

Heel mooi gedaan, en ook heel informatief en representatief voor allerhande thema’s waarmee je in aanraking komt als je de pelgrimsroute loopt.

Even later meldt de VVV-medewerkster dat de taxicentrale onze reservering heeft bevestigd, en daarna rijden we weer terug naar onze camping in Le Bez.

Bij vertrek uit Murat-sur-Vêbre is het daar 30 graden Celsius, door de hoogteligging iets lager en iets aangenamer dan in de verderop lager gelegen delen.