Pelgrimeren van Montpellier naar Montarnaud

Van Arles richting Santiago de Compostela

Via Tolosana van Montpellier naar Montarnaud

Vrijdag 27 juli 2018 – 20,1 km

Dag 5: 93 – 113,1 km

Toegangshek naar de kerktuin van Grabels

Met bus en tram

Als Durkje en ik vanmorgen om 7:10 uur de camping van Aimargues verlaten, is het 22 graden Celsius. Het belooft wederom een warme dag te worden. De temperatuur loopt vandaag namelijk op tot 37 graden Celsius, en ook voor de komende twee weken lijkt het erop dat de warmte blijft.

Met onze auto rijden we naar Montarnaud. Daar parkeren we de auto in het dorpscentrum vlakbij de Tabac-winkel. Als we daar binnen vragen naar een taxi in Montarnaud, vertelt het winkelmeisje dat Montarnaud geen taxibedrijf heeft, en ze wil wel een taxi vanuit bijvoorbeeld Montpellier laten komen, maar ze wijst er ook op dat je met de bus van Montarnaud naar Montpellier kunt. Tegenover het gemeentehuis is de bushalte; of we dat eens willen proberen? En als dat niet lukt, kunnen we bij haar terugkomen, dan belt ze alsnog een taxi.

Bij de Mairie aangekomen, vertelt een receptioniste dat we de bus van 8:44 uur nog kunnen nemen, maar als we bij de bushalte staan te wachten, en de bus komt niet, dan blijkt dat die dienst alleen operationeel is buiten de schoolvakanties.

Maar om 9:19 uur komt er wel een bus, en daarmee rijden we dan van Montarnaud naar Montpellier. Deze bus brengt ons naar de rand van de stad, en van daaruit kunnen we met de tram de stad in. We kopen twee tramkaartjes en twintig minuten later stappen we in de buurt van Place de la Comédie uit. Vanaf hier gaat onze pelgrimsdag van vandaag beginnen.

Maar voordat we op stap gaan, drinken we op een terras aan het plein eerst een kop koffie.

Waterloop van Montpellier

Vanaf Place de la Comédie wandelen we de Rue de la Loge in. Iets verderop kunnen we al de Jacobswegsymbolen op het voetpad vinden, die ons de stad uit zouden kunnen voeren.

Tegenover de grote Triomfboog lopen we het park in.

We lopen recht op het monument van de Zonnekoning af, met daarachter het Chateau d’Eau, het paviljoen dat vroeger als waterreservoir voor de stad diende.

Achter in het park gaan we over de stenen trappen naar beneden, om achter het park rechts van het immense Aquaduct te lopen, waarmee vroeger drinkwater de stad in werd gebracht.

Daar begint dan ook weer de wit-rode markering van onze GR653. De komende kilometers blijven we deze routesymbolen volgen, voortdurend over het pad langs het oorspronkelijk zo lange traject van het aquaduct. Zelfs veel verder – vóór het departmentshuis – lopen we nog langs een stromend water-partij in het midden van ons wandelpad. Allemaal verwijzingen naar het hele oude stadsaquaduct.

Hoe verder we komen, hoe breder de wegen worden, en hoe dunner de bebouwing wordt. Na ruim anderhalf uur wandelen, lopen we de bebouwde kom van Montpellier uit.

Grabels

Over een mooi pad lopen we van Montpellier naar Grabels. Onze lunchpauze nemen we in een parkje in het nieuwe centrum van Grabels, op een bankje vlakbij het oorlogsmonument van Grabels. Na die pauze vervolgen we onze route door het oudere gedeelte van Grabels.

We komen dan bij de kerk van Grabels.

De kerktuin is in de hoge tuinmuur afgesloten door een ijzeren hek, maar dat hek blijkt niet op slot te zijn.

Op het hek staat een pelgrim afgebeeld, met een verwijzing naar de Via Tolosana, en de verwijzing dat het vanaf hier nog 1.556 kilometer is naar Santiago de Compostela.

Bij het toegangshek van de kerktuin staat dat je in de tuin je pelgrimspaspoort kun afstempelen.

We gaan de kerktuin binnen, en vinden daar het kerkstempel in een metalen kistje. We zetten dit stempel in onze pelgrimspaspoorten, want ook dit stempel is een waardevolle herinnering aan deze doorgangsplaats voor pelgrims.

Men heeft er van alles aan gedaan om deze hoek voor pelgrims zo passend mogelijk aan te kleden.

Ook hangt er een grote departementale kaart, waarop je kunt zien welke route de pelgrims door dit departement Herault lopen.

Daarop is ook aangegeven waar de pelgrim zich nu op deze route bevindt.

Recreëren aan de rivier van Grabels

We lopen om de kerk heen om verderop Grabels te verlaten.

Aan de rand van de bebouwde kom dalen we af naar de rivier. Via een lage stenen brug steken we de rivier over.

Dan komen we in een gemeentelijk recreatiegebied, waarin van alles is te zien en te doen aan buitenactiviteiten. Achter de ‘moulin’ is nog een brede waterval.

Hier is ook de grote picknickplaats La Mosson.

Bloedhete struikgewas-route

Via een asfaltweg klimmen we achter Grabels naar boven.

Nu volgt een kilometers lange route door een ruig struikgewas-landschap. De paden zijn afwisselend steenachtig of rotsachtig.

De begroeiing is betrekkelijk laag in dit ruige terrein, dus schaduw is er nauwelijks. De zon schijnt meedogenloos, dus ook over de smalle veldpaden tussen de hoge en lage grassen is het bloedheet wandelen.

Voorbij een groot zonnepanelenveld midden in dit ruige terrein, komen we langs het dorpje Bel Air.

Aankomst in Montarnaud

Ter hoogte van Bel Air steken we een verkeersweg over, bij een houten wegwijzer met bijbehorende Jacobsschelp.

Met enig klimmen en dalen gaat de route verder, over karrensporen en voormalige asfaltweggetjes, onder andere langs boerderijen, met voornamelijk paarden-business.

Na nog weer een klim over het roodstenen bospad zien we van bovenaf onze plaats van bestemming in de verte al liggen. We wandelen nog enkele kilometers door, en arriveren dan in de hete straten van de buitenwijk van Montarnaud. Hoog boven Montarnaud zien we een kasteel op een heuvel staan.

Enige tijd later lopen we het oude centrum binnen, ter hoogte van de bushalte tegenover de Mairie.

Politie zorgt voor water

In de Mairie ontmoeten we de jonge dame weer die ons vanmorgen informatie over de bustijden gaf. Ze zet een mooi gemeentestempel in onze pelgrimspaspoorten, en als we vragen of we wat water mogen drinken van de waterkoeler in de ontvangsthal, spoedt ze zich naar buiten, en komt met een gemeentelijke politieagent het gemeentehuis weer binnen. De man van de sterke arm loopt verder het gebouw in en komt even later met een zware nieuwe waterfles, die hij bovenop de waterkoeler installeert. De lege fles wordt opgeruimd, en wij kunnen volop van het nieuwe water drinken.

Vier liter per persoon per dag

Ruim twintig kilometer wandelen door allerlei terreinen bij een temperatuur die ondertussen oploopt naar 37 graden Celsius, vraagt veel van je lichaam. Belangrijk is vooral om regelmatig te blijven drinken. Vanmorgen kochten we ook enkele bananen in Montpellier, want ook dat zijn welkome energiebronnen bij dergelijke intensieve inspanningen.

Gisteren hebben Durkje en ik eens even uitgerekend hoeveel vocht wij ongeveer per persoon per dag hadden gedronken. We kwamen in elk geval al op tenminste vier liter per persoon per dag. Dat lijkt misschien wel heel veel, maar het is geenszins een luxe om bij dergelijke fysieke inspanning zoveel te drinken. Regelmatig iets eten en drinken, is een must, vooral tijdens zulke hete dagen.

Met onze auto rijden we van Montarnaud weer terug naar onze camping in Aimargues. Morgen is na deze eerste vijf wandeldagen een rustdag voor ons, en dan zijn we van plan om de caravan weer zo’n honderd kilometer verderop naar een volgende camping te brengen, van waaruit we vanaf overmorgen de volgende trajecten zullen gaan wandelen.