maandag 31 oktober 2016

Gospel Event 2016 van The Young Christian Singers

Zaterdagavond 29 oktober 2016 
Projectkoor & Gospelkoor & Gospelband van The Young Christian Singers











Gospel Event Part Three
Op deze zaterdagavond organiseert Gospelkoor 'The Young Christian Singers' samen met haar projectkoor dit jaar 'Part Three' van het 'Gospel Event Leeuwarden 2016'. Dit gospelkoor staat onder leiding van dirigent Wilco Kloosterman. Het gospel event vindt vanavond plaats in De Fontein-kerk te Leeuwarden. De kerkzaal zit vol met zo'n 300 gospel-liefhebbers.
Het gelegenheids-projectkoor heeft in slechts vijf lange repetitieavonden acht gospelnummers ingestudeerd, wat voor zo'n ad hoc-koor best een knappe prestatie is. Het ongeveer 60 koorleden tellende projectkoor voegt veel power toe aan het uit ongeveer 30 zingende leden bestaande gospelkoor. Op de momenten dat beide koren vanavond hun muziek ten gehore brengen, staan er dus zo'n 90 zangers en zangeressen, die muzikaal worden begeleid door een prima band. Samen met de rest van de 'crew' bestaat deze formatie dus uit zo'n 100 uitvoerenden. Dat zie je, dat hoor je.

The Young Christian Singers
Alle gasten worden bij de officiële verwelkoming bij aanvang van het concert hartelijk welkom geheten door de gospelkoorvoorzitter Aulina Luinstra-de Jong.
The Young Christian Singers beginnen met het lied 'Wade in the water'. De meerstemmig aanzwellende vocals leiden de performance naar pittige hoogtepunten.
Daarna komt - na het openingswoord van dirigent Kloosterman - ook het projectkoor op het podium, waarna de koren samen het lied 'You never let go' zingen. Het is een lang muzieknummer, maar het wordt heel mooi ten tonele gebracht, dus dan kan het voor je gevoel nooit lang genoeg duren.
Dit lied wordt gevolgd door de song 'Every more'. De olijke 'nana'- klanken in wisselzang met enkele malen de stevige power calls als contra-stem van het projectkoor blijven nog wel enige tijd met impact in je geheugen rondzingen.

Wonderful Duet
Gospel drieluik
Daarop volgt een programmablok van drie gospels. Het eerste lied 'By faith' wordt gekenmerkt door een lage toonzetting, met - zoals zoveel andere songs - voortdurend de verklarende teksten op de achtergrond hoog boven het koor.
De gospel 'Wonderful, merciful Saviour' wordt door de beide solo-zangers evenals vorig jaar als 'wonderful' duet ten gehore gebracht.
Bij het lied 'New day dawning' valt mij op hoeveel ook de naast het gospelkoor zittende projectkoorleden zichtbaar genieten van deze song.

Projectkoor
Vóór de pauze treedt het projectkoor nogmaals op, om eerst de popsong 'Man in the mirror' van Michael Jackson te zingen. Bij deze popmuziek - met toch ook een boodschap - zie je de gospelbandleden ook lekker spelen, geen wonder, want voor de band is dit een mooi nummer.
Vóór de pauze komt dan nog één lied, en wel een heel bijzonder lied, namelijk de song 'Adiemus', een lied met een songtekst in een niet-bestaande taal, waarbij je zou kunnen stellen dat de menselijke stem als het ware als muziekinstrument wordt ingezet. Dit is een indrukwekkend mooi nummer. Eén groot muziekspektakel, maar door taal, stem, muziek en een gepassioneerde performance toch ook weer heel spiritueel.

A real event
Na de pauze komen het gospelkoor en het projectkoor samen zingend weer naar voren, met handgeklap, dus bij 'Every praise' zit de stemming er direct al weer behoorlijk in. Het kan niet anders of 'it lytse popke' van de hoogzwangere soliste moet wel opgewekt liggen mee te vruchtwatertrappelen achter die bolle buikwand.
The Young Christian Singers zingen samen met hun projectkoor dan nog de 'African Lord's Prayer', dat duidelijk maakt dat bidden niet alleen maar praten met God hoeft te zijn, maar dat bidden zeker ook een zingend appèl aan God kan zijn.

God spell is goed nieuws
Daarna volgt weer een blokje van The Young Christians Singers met allereerst de song: 'Where would I be', In het duet van de twee zusters klinkt het samen gezongen 'fine' ook heel fijn.
Met het lied 'All things are possible' gaat het gospelkoor met succes op zoek naar de hogere toonaarden, zoekend en vindend. Ondertussen zie je de betrokkenheid van de nog jonge drummer, die de tekst van het lied in zijn innerlijke stilte al drummend meespreekt.
Na een gedegen inleiding door dirigent Wilco Kloosterman over Thomas A Dorsey, zingt het gospelkoor zijn tere 'Precious Lord', dat Thomas A Dorsey maakte direct nadat zijn vrouw en vlak daarna ook zijn pasgeboren baby stierf. Zo'n lied is wel te beschouwen als het eerste gospellied, en met deze inleiding met daarbij een korte videofilm over Thomas A Dorsey komt het lied vol gevoel bij je binnen.
Bij de song 'I carry your heart' hoor je goed de intense 'meisjes'-stemmen, waar ondertussen de donkere mannenstemmen een mooi fundament onder leggen.

Geen gospel, maar wel nodig
Koor en projectkoor sluiten dan samen het concert af met nog twee nummers.
Eerst de welbekende, populaire popsong 'Iedereen is van de wereld' (en de wereld is van iedereen), en als je dan goed kijkt naar al die nog heel jonge projectkoorleden, dan zie je ze met volle teugen genieten van het samen zingen van dit prachtige lied. Maar hoe kan dat ook anders, als je zo'n gepassioneerd swingende dirigent vóór je hebt 'staan'.
De dirigent die al vijftien jaar dit gospelkoor dirigeert, wil het concert nog 'happy' afsluiten, waarbij gekozen wordt voor intro's van 'Be happy' en 'Because I'm happy', die worden voortgezet met de gospelsong 'O happy day'. Het wordt een swingend slotstuk met solo's, met projectkoor en gospelkoor, en met iedereen in de zaal die maar mee wil doen. Groots is het slotapplaus. als verdiende dank!

Van geloof en hoop en liefde
Maar voordat we dat slotlied zongen, gebeurde er nog iets anders.
We gaan samen zingen, voor de meesten in de concertzaal een nieuw lied. De dirigent repeteert met ons allen de steeds weerkerende tekst. Als die er goed in zit, gaan alle mensen in de zaal die tekst viermaal zingen: de eerste keer als samenzang, bij de tweede keer valt het projectkoor met een tegenstem in, bij de derde keer gaat ook het gospelkoor meedoen, en bij de vierde en laatste keer pogen de sopranen er nog eens met hun stevige stemmen krachtig overheen te gaan.
Een elkaar geestdriftig toegezongen zegenbede, mooi, heel mooi, ooooo zo mooooii.... als we elkaar steeds weer als volgt zo hoopvol toezingen:
May this peace be with you,
untill we meet again,
Amen!

Geen opmerkingen: