Pelgrimeren van Luarca naar La Caridad

Zwaardkruisen wijzen de weg naar La Caridad

Van Le Puy-en-Velay naar Santiago de Compostela

Camino del Norte & Camino de la Costa > Irún – Santiago de Compostela

Camino de la Costa van Luarca naar La Caridad

Dinsdag 26 juli 2016 – 28,8 km.
Dag 30: 591,9 – 620,7 km

Van Barreiros via La Caridad naar Luarca

Gisteren hebben we tijdens onze rustdag de caravan verplaatst van Camping San Pedro de la Ribera naar Camping A Nosa Casa in Barreiros vlakbij Reinante, direct aan de kust van Playa de Reinante.

Vandaag beginnen Durkje en ik met de tweede serie wandeldagen op de Camino de la Costa. We vertrekken om 7.45 uur vanaf de camping in Barreiros en rijden we met de auto naar de plaats La Caridad. Van daaruit willen we om 8.50 uur met de bus vertrekken naar Luarca, maar omdat we een kwartier vóór de officiële poortopening al van de camping konden rijden, zijn we te vroeg in La Caridad, dus drinken we hier eerst een kop koffie in een café tegenover de bushalte. De bus vertrekt te laat, dus zo tegen 9.00 uur verlaten we La Caridad met de lijnbus.

Koninklijk Luarca uit

Zo’n kwartier later dan volgens de dienstregeling arriveren we om 9.45 uur in Luarca. We stappen in het centrum uit, en lopen dan direct naar de Calle de la Peña, die een flinke klim belooft.

Deze weg, die ons steil naar boven de stad uit voert, maakt deel uit van de koninklijke pelgrimsroute, hier in Spanje ook wel de ‘Camino Real de Santiago’ genoemd.

Aan het eind van deze klim komen we buiten de bebouwde kom langs de ruïne van de Santiagokerk, met daarbij het oude kerkhof.

Heuvelroute

Dan begint een asfalttraject over de heuvels, waarbij we voortdurend een mooi uitzicht hebben over de omgeving. We passeren onder andere het dorpje Otur.

Verderop komen we nog langs een kapel, die helaas gesloten is. Op een gegeven moment als we weer op behoorlijke hoogte zijn gekomen, lopen we zo ongeveer op de onderzijde van de laaghangende bewolking, die gedurende deze hele dag tegen en rond de hogere heuveltoppen en heuvelhellingen blijft hangen.

Vanaf het brede heuvelhellingpad waarop we lopen, krijgen we ook een mooi uitzicht over de links van ons veel lager gelegen drukke verkeersweg.

Je kunt linksboven en rechtsonder naast het pad zien dat men hier een enorme hap uit de helling van deze heuvel heeft gehaald, en dat men hier een breed pad heeft aangelegd waar zwaar verkeer over heen kan. Kennelijk hebben ze hier een deel van de steenachtige helling afgegraven om in het veel lager gelegen deel te gebruiken voor de basis van die verkeersweg.

Santiago Apostol in El Bao

We dalen de heuvel af en komen dan via de doorgaande asfaltweg aan in het dorpje El Bao. We lopen nu door de vallei, met links van ons het hoog opgaande viaduct dat de vallei overspant, dat we zojuist vanaf het hoge hellingpad nog van bovenaf zagen liggen.

Bij een woning met een blaffende herdershond komen we weer op een onverhard pad heuvelopwaarts. Bij deze woningen staan enkele merktekens die alle iets met de camino te maken hebben. Zo is er een monumentje voor Santiago Apostol, waarbij een beeldje van Sint Jacobus als Morendoder is geplaatst, en enkele meters verderop is een wegkruis (2010) opgericht, dat met name van hoefijzers is gemaakt.

Koffie met aardappeltaart in Villapedre

We wandelen door, want we zijn van plan om te gaan pauzeren in Villapedre. Als we daar zijn, hebben we al 12,6 kilometers van de 28,8 kilometers van vandaag achter de rug. Ter hoogte van de ommuurde begraafplaats wandelen we Villapedre binnen.

Aan de overkant van de verkeersweg staat een café-bar, waar we koffie drinken, met daarbij overigens ook een heerlijk stuk Spaanse aardappeltaart erbij, de voedzame, maar ook heerlijke hap die je in de meeste café-bars aan de camino op de bar in het assortiment ziet staan.

Er zijn meer pelgrims die hier pauzeren, en als Durkje en ik deze pauzeplek verlaten, komt er een grote groep jongens aan, die ook als pelgrim onderweg zijn. In die groep zit ook het Brits-Duitse pelgrimsechtpaar John & Cordula, dat we nu al enkele dagen aaneen hebben ontmoet onderweg. Wij hadden gisteren een verkas-rustdag, en zij zijn (eer)gisteren als intermezzo naar Santiago de Compostela geweest met hun auto, om daar het jaarlijkse Sint-Jacobsfeest van 24 en 25 juli mee te vieren met al die duizenden mensen die dan Santiago de Compostela bezoeken.

Aan de rand van Villapedre passeren we de Santiagokerk.

Die is helaas gesloten, dus we passeren deze bijzondere kerk (binnen schijnt een beeld van Sint Jacob te zijn) onder het alziend oog, dat boven de ingang/uitgang van de kerk zit.

Piñera

Daarna volgt weer een mooie route over de heuvels, over asfalt, over halfverharde karrensporen en over mooie veldpaden. We naderen over zo’n mooi veldpad de plaats Piñera.

In Piñera lopen we over een spoorviaduct en dan langs de dorpskerk.

Die is helaas ook gesloten, en ook het huis dat vóór de kerk staat, is al jaren niet meer bewoond, zo te zien. Piñera is niet zo groot, dus spoedig lopen we over een brede asfaltweg Piñera ook al weer uit.

Van La Venta via Villaoril naar La Colorada

Het volgende dorpje waar we doorheen komen, is La Venta.

Daarna volgt de plaats Villaoril.

In La Colorada lopen we langs de ommuurde begraafplaats. Een lange rij stenen kruisen steekt boven het afdakje van de begraafplaatsmuur uit.

Navia

Ruim zes kilometer na onze vorige pauzeplaats naderen we de stad Navia, gelegen aan de brede Río Navia, die iets verderop uitstroomt in de Cantabrische Zee. Vanaf behoorlijke hoogte zien we Navia beneden in de vallei aan de rivier en aan zee liggen.

We lopen naar beneden, de stad in. In één van de dalende straten gaan we een café-bar in, waar we nogmaals een kop koffie drinken en daarbij enkele Spaanse lekkernijen eten. Onze tweede pauze, nadat we vandaag totaal 19,1 kilometer hebben gelopen.

Na deze koffiepauze wandelen we verder door Navia, waarbij we ook enkele huizen van de in deze streek zo karakteristieke Indianos-architectuur zien staan.

We komen aan de rand van Navia, waar we via de brug de Río Navia gaan oversteken, de stad uit.

Van El Espin over het spoor naar Jarrio

Aan de overzijde van de brug over de Río Navia lopen we direct het plaatsje El Espin binnen.

Direct na de brug volgt een flinke, lange klim, eerst over asfalt, en verderop over smalle en bredere heuvelpaadjes. Midden in het veld moeten we de spoorlijn oversteken. Over dit spoor rijdt slechts tweemaal per dag een boemeltreintje van FEVE heen en terug, dus echt gevaarlijk is zo’n oversteek niet. Aan de overzijde van het spoor wandelen we het dorpje Jarrio binnen.

Torce en Cartavio

Verderop passeren we nog een pelgrimsbron, een droogstaand watertappunt, met daarbij een naambordje en een blauw-geel gekleurde Jacobsschelp.

Daarna komen we door het plaatsje Torce.

En dan komen we langs de plaats Cartavio, met een eindje van de route af de romaanse kerk, die is gewijd aan Maria.

Een frisse wandeldag

Nu waarschuwt de wandelgids ervoor dat we vandaag veel over asfalt lopen. Dat zegt nog niet veel over de route op zich. De veelal smalle asfaltweggetjes die we bewandelen, zijn doorgaans rustige binnenweggetjes met nauwelijks verkeer, door prachtige buurtschappen en dorpjes, en door een mooi glooiend landschap.

De temperatuur was vanmorgen 19 graden Celsius, en die loopt vandaag slechts enkele graden op, tot zo’n 23 graden Celsius. Het is de hele dag bewolkt, en we hebben vrijwel de hele dag een stevige frisse oostenwind in de rug. Kortom, het is een heerlijke koele wandeldag, waarbij we tijdens deze flinke dagafstand niet gehinderd worden door regen of felle zon. We blijven dus heerlijk koel en fit gedurende de hele wandeldag.

Hoe dichter we bij La Caridad komen, hoe vaker we zwaardkruisen langs de weg aantreffen, die ook worden gebruikt als wegwijzer.

Creatieve oplossingen gezocht en gevonden

De route die we lopen, zit knap in elkaar. Er is van alles aan gedaan met omweggetjes, tussendoortjes, doorsteekjes, en wat er nog meer mogelijk is, om je als pelgrim zoveel mogelijk uit de buurt te houden van de drukke verkeersweg tussen Luarca en La Caridad.

Via allerlei creatieve oplossingen komen we via een gevarieerd aantal aantrekkelijke paadjes aan in onze plaats van bestemming voor vandaag. De plaats La Caridad wandelen we binnen ter hoogte van de pelgrimsherberg, die - getuige het aantal wandelschoenen bij de entree - al behoorlijk vol zit. Van verschillende pelgrims – ook van twee Nederlandse jonge dames zojuist – hoorden we dat de route in dit hoogseizoen veel te weinig slaapplaatsen biedt voor al die pelgrims die momenteel onderweg zijn. Pelgrims voor wie geen plaats is in de herberg, slapen of in dure alternatieven of maar gewoon buiten in de open lucht. Men is hier in deze regio nog niet berekend op zoveel passerende pelgrims per dag.

La Caridad

In het centrum van La Caridad volgen we de Jacobsschelpen op stoeptegels in het trottoir.

We komen uit bij de San Miguelkerk van La Caridad, tegenover de bushalte, waar we vanmorgen met de bus vertrokken naar Luarca. Naast de kerk staat ook weer zo’n zwaardkruis, dat we hier in de buurt al veel vaker zagen.

De San Miguelkerk is eigenlijk twee kerken aaneen. De nieuwe kerkzaal is tegen en achter de oude kerk gebouwd. De oude kerk (18^e eeuws volgens een gevelsteen) is gesloten, en gezien de staat van het exterieur al jaren niet meer in gebruik.

De deur van de nieuwe kerk staat wel open, dus we gaan naar binnen om het interieur te bezichtigen.

Prachtig zijn de moderne kerkramen van deze kerk. Bijvoorbeeld van de schepping.

En van de wonderbaarlijke visvangst.

Ook de twee kleine bij elkaar behorende ramen van brood en wijn zijn mooi van kleur en vorm.

Het grootste kerkraam naast het liturgisch centrum verbeeldt Jezus als de Goede Herder.

De schildering op de voorzijde onder het altaar is zo te zien van veel oudere datum.

De donkere kleuren vormen een contrast met de lichte presentatie op het altaar.

Het is nu rond 16.30 uur, en als we de kerk weer uit gaan, zien we dat we de dagtocht van 28,8 kilometer hebben afgelegd in 7 uren. Dat is een half uur korter dan we vanmorgen hadden ingeschat.

We halen nog boodschappen bij de supermarkt van La Caridad alvorens we weer terug rijden met onze auto van La Caridad naar Barreiros.