Pelgrimeren van Cadavedo naar Luarca

Bij aankomst een prachtig uitzicht over de Spaanse havenstad Luarca

Van Le Puy-en-Velay naar Santiago de Compostela

Camino del Norte & Camino de la Costa > Irún – Santiago de Compostela

Camino de la Costa van Cadavedo naar Luarca

Zondag 24 juli 2016 – 15,9 km.
Dag 29: 576 – 591,9 km

Cadavedo en Villademoros

Geheel onbewolkt is het als we vanmorgen om 6.30 uur opstaan. Dat belooft een mooie zonnige dag te worden, na de afgelopen dagen van overwegend bewolkt, en regenachtig weer zoals gisteren. Het is vanmorgen 16 graden Celsius en tijdens onze wandeldag loopt de temperatuur op tot 27 graden Celsius; kortom prima wandelweer langs de Noord-Spaanse kust op de Camino de la Costa.

Het is 7.45 uur als we Camping San Pedro de la Ribera verlaten. Ruim 20 minuten later staan we al bij het restaurant in Cadavedo, waar we gisteren onze wandeldag beëindigden. Het is dus net 8.00 uur geweest als we ons volgend wandeltraject beginnen. De vroege ochtendzon werpt onze schaduwen nog ver vooruit.

Omdat het restaurant aan de rand van het dorp ligt, wandelen we al heel snel het dorp Cadavedo uit.

Links zien we de pelgrimsherberg staan, slechts een klein eindje van de doorgaande weg af. Als je Cadavedo uit wandelt, loop je ook direct het dorpje Villademoros al binnen.

Over een nogal overwoekerd veldpaadje verlaten we de doorgaande verkeersweg om over dit begroeide pad het dorpje Villademoros in te lopen.

San Christóbal en Queruás

We lopen door de dorpjes San Christóbal en Queruás, waarbij we ook langs de plaatselijke kapel van Sint Anna langs komen.

Op de graslanden waar het zonlicht haar werk nog niet heeft gedaan, ligt nog de zilvergrijze dauw glimmend in het ochtendlicht.

Koffie bij de Esva

In Canero komen we na een korte maar steile klim over het plein van de plaatselijke kerk met het grote ommuurde kerkhof.

Dan gaat het verder over een mooi pad door een hellingbos. We komen dan uiteindelijk weer uit op een asfaltweg die de vallei in gaat, naar de plaats waar de wegen van verschillende kanten elkaar kruisen.

Beneden steken we via de brug de rivier Esva over, en dan volgen we een prachtig paadje langs deze rivier.

Dat oeverpad gaat over in een veldpad, dat verderop uitkomt achter een hotel-restaurant. Het is de eerste pleisterplaats die we op deze mooie zondagochtend passeren, dus we besluiten om het horecapand heen te lopen, om op het terras een kop koffie te drinken. Als we op het terras aankomen, zien we dat enkele andere pelgrims hier ook al zitten. We nemen plaats bij de lange tafel, waaraan ook het Brits-Duitse pelgrimsechtpaar John & Cordula zit. Met zijn vieren nemen we rustig de tijd om hier ons koffiemoment van de dag te beleven. We wisselen enkele pelgrimservaringen van de afgelopen dagen uit en horen van het stel dat zij vandaag met hun auto vanuit Luarca naar Santiago de Compostela doorreizen, om daar vanavond aanwezig te zijn bij het jaarlijkse vuurwerk dat de Sint-Jacobsdag van 25 juli zal inluiden. Morgen is het dan feest in Santiago de Compostela, en dat willen ze ook alvast meemaken. Durkje en ik zijn vandaag precies een jaar geleden via de Camino Primitivo gearriveerd in Santiago de Compostela en op de dag erna hebben we op 25 juli 2015 het Jacobusfeest in Santiago de Compostela met al die duizenden Spanjaarden, toeristen en pelgrims gevierd. Het pelgrimsechtpaar rijdt dan morgen weer terug naar Luarca, om overmorgen weer verder te gaan met hun pelgrimage.

Durkje en ik zijn van plan om morgen een rustdag te nemen na de eerste zes wandeldagen. We gaan dan de caravan een aantal dagetappes verderop brengen, zodat we die volgende kampeerplaats voor de dan komende dagen als uitvalsbasis kunnen gebruiken. Overmorgen gaan wij ook verder vanuit Luarca, dus het zou zomaar kunnen zijn dat we het Brits-Duitse pelgrimsstel vanaf overmorgen ergens op de route weer zullen ontmoeten.

Op heuvel, in bos en te velde

Na deze koffiestop gaan we direct al weer met een behoorlijke klim heuvelopwaarts verder. Een eind verderop steken we over een viaduct de N-632 over, om aan de overzijde eerst via een halfverhard karrenspoor, en daarna via een smal bospad verder te gaan.

Als we op een gegeven moment weer over een veldpad verder gaan door het open veld, krijgen we prachtige vergezichten over de Noord-Spaanse kust.

Kerk met Camino-raam in Caroyas

We wandelen het dorpje Caroyas binnen.

De kerk gaat net in als we het kerkplein op lopen.

Samen met de kerkgangers gaan we naar binnen, want deze kerkgang biedt ons de kans om in elk geval deze dorpskerk ook van binnen te bekijken. Aan het eind van het ingangsportaal staat een Mariabeeld in een nis in de dikke kerkmuur, en naast de ingang van dit portaal treffen we een stijlvol kerkraam aan.

Verrassend is het prachtige glas-in-lood-kerkraam tegenover de ingang van de kerkzaal. Dit raam heeft een Jacobsschelp in het centrum, met ook de bijbehorende tekst van de ‘Camino de Santiago’.

Wij blijven in het voorportaal. De kerkgangers lopen groetend door, de kerkzaal in. Met mooie tweestemmige samenzang begint dan de mis in deze kleine, maar goed gevulde kerkzaal.

Deze kerk heeft een schitterend interieur, dus het is voor ons een buitenkansje dat wij net deze mooie dorpskerk passeren op het moment dat de kerk open is voor de mis.

Schilderachtig Luarca

Daarna is het nog enkele kilometers naar Luarca. Door kleine dorpjes en buurtschappen en woonwijken wandelen we stevig door naar onze bestemming voor vandaag. We hebben voor deze zondag een korte route gekozen, om ook voldoende tijd te hebben om te genieten van die mooie havenplaats Luarca aan de Cantabrische Zee. Het is klokslag 12.00 uur als we op een hoog punt om een flatgebouw heen lopen, en tot onze grote verrassing zien we dan ineens dat prachtige Luarca ver beneden vóór ons liggen.

Vanaf hier heb je een schitterend uitzicht over dit schilderachtige zeehavenstadje.

Na er rustig de tijd voor te hebben genomen om te genieten van dit geweldige panoramische uitzicht, wandelen we naar beneden. We krijgen dan ook de noordoostelijke zijde van de bebouwing meer en beter in zicht. De hoog opgaande bebouwing van dit stadje ligt in een halfronde vorm om de binnenhaven heen, waarin veel vissersboten en plezierjachten liggen.

Dit is vast en zeker één van de mooiste havenplekken die je als pelgrim passeert op de Camino de la Costa.

We maken onze korte, maar mooie wandeltocht van 15.9 kilometer af door alsmaar door te lopen naar beneden, naar het centrum van dit havenstadje. In één van de doorgaande straten van de camino-route zien we in het voetpad een grote tegel liggen met het opschrift ‘Camino Real’, veelal gebruikt om aan te duiden dat je hier op deze camino op de goede weg bent.

Boemeltreintje terug

In het stadscentrum halen we bij de plaatselijke VVV een stempel voor onze pelgrimspaspoorten. We hoorden vanmorgen van het Brits-Duitse stel John & Cordula dat er tweemaal per dag een boemeltreintje rijdt tussen onder andere Luarca en Cadavedo. Er staan weliswaar twee taxi’s klaar op de taxistandplaats tegenover de VVV, maar voor de zekerheid vragen we de medewerker van de VVV hoe laat de trein naar Cadavedo vertrekt. Het is nu even na 12.00 uur en we horen dat dit treintje enkele minuten vóór 13.00 uur vertrekt. Hij legt ons uit hoe we vanuit het lage centrum naar het veel hoger gelegen treinstation kunnen lopen, en dan lopen we direct door naar dit FEVE-station.

Nadat ook de stationschef is gearriveerd, kopen we van hem twee treinbiljetten, en dan enkele minuten na 13.00 uur vertrekken we samen met enkele Spaanse wielrenners (met hun fiets) met dit treintje naar Cadavedo.

De trein gaat hoog over. Omdat je over de heuvelhellingen vooral door de heuvelbossen rijdt, en vaak ook nog door korte of lange tunnels gaat, hoef je je van enig uitzicht op deze route niet veel voor te stellen.

Maar af en toe kunnen we dan toch nog even iets van het omliggende landschap waarnemen, op de momenten dat we op flinke hoogte door een iets opener gebied rijden.

Opmerkelijk is trouwens dat op de grote beeldschermen in deze trein alle informatieve teksten op de kop worden geprojecteerd. Zouden de treinmedewerkers dat nu niet in de gaten hebben, of laten ze het maar zoals het nu is, ervan uitgaande dat wie kan lezen doorgaans tekst ook wel op de kop kan lezen?

Ruim twintig minuten later arriveren we in Cadavedo.

Weer terug in Cadavedo

Als we uitstappen op het treinstation van Cadavedo, zijn we de enigen op dit stille station, dat buiten de bebouwde kom ligt. Op één van de gevels van het stationsgebouw tref ik een tegeltableau aan van de Camino de la Costa, als onderdeel van de ‘Camino’s de Santiago’.

Helaas is dit tegeltableau in de loop van de tijd behoorlijk beschadigd, waardoor de tegels van de route voorbij Ribadeo helaas weg zijn.

Het tableau laat overigens zien op welke trajecten in dit gebied de treinen van de FEVE rijden, maar helaas ontbreekt van dit tegeltableau dus het traject tussen Ribadeo en Santiago de Compostela.

Nog eenmaal terug in San Pedro de la Ribera

Vanuit Cadavedo rijden we met onze auto weer terug naar de camping in San Pedro de la Ribera. We zijn van plan om morgen met onze caravan deze prima strandcamping te verlaten, om dan tijdens deze rustdag tientallen kilometers verderop een kampeerplek te zoeken op een camping die we dan vervolgens voor de komende pelgrimsdagen als thuisbasis kunnen gebruiken.

Omdat het prachtig zonnig weer is met een flinke bries, is er nog volop kans om de was te doen van de afgelopen wandeldagen. Het is nog maar 14.00 uur in de middag als we terug zijn op onze camping, en het duurt niet veel langer dan een uur of alle beide lange waslijnen hangen compleet vol met de schone was.

Aan het eind van de middag is alle was kurkdroog en kunnen we met alle schone was in de caravankast morgen vertrekken naar onze volgende uitvalsbasis.