zondag 3 april 2016

Pieter Stuyvesant Kuiertocht 1 van 2002 (32 km)

Zondag 3 april 2016 
De brug over de Linde van Driewegsluis naar Gapenburg



















Wandelroutes door Westellingwerf
Eenmaal per twee jaar organiseert de Stichting Pieter Stuyvesant Kuiertocht (PSK) op de eerste zaterdag van juni een kuiertocht in het mooie gebied tussen de Friese rivieren De Linde en De Tjonger. Na de kuiertochten van 2002, 2005, 2007 en 2009 werd in het jaar 2011 de eerste lustrumtocht georganiseerd. Ter gelegenheid van dat eerste lustrum heeft de Stichting PSK in het lustrumjaar een jubileumuitgave laten verschijnen, in de vorm van een routegids, waarin de vijf PSK-routes zijn beschreven. Totaal staan er 7 wandelroutes in deze jubileumuitgave, omdat van de meest recente routes van de jaren 2009 en 2011 zowel een korte als een langere wandelroute in deze wandelgids is opgenomen.
De wandelgids kreeg als titel 'Pieter Stuyvesant Kuiertocht' en als subtitel 'Vijf wandelroutes door prachtig Westellingwerf''.

Sonnega
Vandaag wandelen Durkje en ik Route 1 van de Pieter Stuyvesant Kuiertocht. Dit is de route van de kuiertocht in het jaar 2002, beginnend en eindigend in Sonnega, over een afstand van 32 kilometer.
Onder de klanken van het verzoekplatenprogramma Prelude van Omrop Fryslân Radio rijden we vanmorgen van Stiens naar Sonnega. Het laatste kwartier van dit muziekprogramma kunnen we niet meer beluisteren, want om 8.45 uur stappen we uit de auto bij de klokkenstoel van Sonnega, waar vandaag onze kuiertocht aanvangt.
Het is nog zwaar bewolkt, bij een temperatuur van 13 graden Celsius. De eerste twee uren van deze wandeldag zijn nog regenachtig, met af en toe een lichte bui, die we overigens met behulp van een paraplu nog prima kunnen opvangen. Daarna klaart het langzamerhand op en naarmate de dag vordert, wordt het zonniger en loopt de temperatuur op tot 19 graden Celsius.

Via Oldelamer en Nijelamer en langs de Helomavaart
Vanuit Sonnega lopen we over de Hoofdweg eerst naar Nijelamer, om dan verder te gaan naar Oldelamer. Hier gaan de gemeenteleden nu tegen 9.30 uur ter kerke. Bij de ingang van de kerk horen we dat hier vandaag een gelegenheidskoortje uit Wolvega aan de dienst zal meewerken. Ze hebben er zin in.
Vanuit Oldelamer gaan we verder over de Kerkeweg, die parallel loopt aan het riviertje de Scheene, dat verderop links van ons door de iets lager gelegen bedding stroomt.
Via de Kerkhofslaan gaan we verder naar de Hogeweg, die we volgen om via de Oldelaamsterbrug de Helomavaart over te steken. Aan de overzijde van de brug gaan we langs de Helomavaart, langs het restauratieproject van de Amerikaanse windmolen naar de oude sluis in de Scheene, ter hoogte van het voormalige café 'De laatste Stuiver' en de gerestaureerde windmolen 'De Rietvink'.
Langs de Helomavaart naar de Scheene
Langs de Scheene door de Rottige Meenthe naar Munnekeburen
Over een smal fiets-wandelpad lopen we langs de Scheene het natuurgebied van de Rottige Meenthe in. Verderop doorkruisen we dit waterrijke natuurgebied over een smal pad naar Munnekeburen. Buiten Munnekeburen aan de Grindweg komen we langs de sporthal. Op het buitenveld is een voetbalwedstrijd gaande, en omdat het dan wel te doen gebruikelijk is dat er in de sporthal een sportkantine open is, gaan we op goed geluk de sporthal in, waar we inderdaad in de kantine een kop koffie kunnen drinken. Dat is dan weer een meevaller, want we hadden ingeschat dat we pas later op de dag bij Driewegsluis een geopende horecagelegenheid zouden aantreffen.

De kerkramen van Scherpenzeel
Na deze sportkoffiepauze wandelen we door naar Scherpenzeel. De kerkdienst in Scherpenzeel met bevestiging van ambtsdragers is net afgelopen, en daar worden we door gemeenteleden in de gelegenheid gesteld om de gebrandschilderde kerkramen van kunstenaar Iepe Staat te bekijken.
Over het oude Voetpad lopen we Scherpenzeel uit, naar de drukke Pieter Stuyvesantweg.
De Rottige Meenthe

De Rottige Meenthe
Nadat we een eind over de parallelweg langs de Pieter Stuyvesantweg hebben gelopen, steken we weer de Scheene over. Ter hoogte van twee ooievaars op een hoge nestpaal gaan we over een drassig wandelpaadje het natuurgebied van de Rottige Meenthe weer in. We passeren een jongeman uit Litouwen, die hier als sportvisser het gebied doorkruist. Nadat we een etenspauze hebben genomen op een picknickbank aan het water, komen we bij het 'Oalde Bakkers Broggien' weer op een smalle doorgaande weg naar de Pieter Stuyvesantweg.

Ooievaarsstation Spanga
We steken de Pieter Stuyvesantweg over, om dan over de Spangahoekweg door Spanga verder te gaan. Dat hier het voormalige ooievaarsstation is, behoeft geen nadere uitleg, want waar we ook kijken, op alle nestpalen, afgetopte bomen en op een groot aantal schoorstenen van huizen bevinden zich ooievaarsnesten, die nagenoeg alle zijn bezet door één of twee ooievaars. Een groot aantal ooievaars vliegt hier ook rond met allerhande nestmateriaal in de snavel.

Prachtig om te zien hoe de vogelstand van deze statige vogels weer op peil is gekomen, vooral ook door de gewaardeerde inspanningen van de medewerkers van de diverse ooievaarsstations. Tijdens onze pelgrimstochten door Spanje zijn we dit beeld van veel ooievaarsnesten op kerktorens gewend, en na vele jaren is het nu ook zover dat we de ooievaar in Nederland weer regelmatig zien en horen klepperen.

De verrassing van de dag
Over de Marktweg lopen we richting Ossenzijl. Nog vóór Ossenzijl slaan we echter af naar links, om over de slingerende Lindedijk naar Driewegsluis te lopen. Dat wordt onze geplande pauzeplek voor vandaag. We vinden een mooie plek aan het water, op het buitenterras van Paviljoen Driewegsluis, Als we plaats nemen op het terras, komt een motorrijder ook het terras op, en neemt plaats aan het tafeltje naast ons. Als ik hem zal groeten, zie ik tot mijn grote verrassing dat het Geert Smit is, de collega waarmee ik vroeger als docent aan het Morgenland College in Hoogeveen veel en heel aangenaam heb samenwerkt. Wat mooi om Geert na bijna 24 jaar weer te ontmoeten, hier op een terras in Driewegsluis. Zoiets bedenk je toch niet, dat wordt je zomaar als nooitgedacht kadootje aangeboden. Geert schuift natuurlijk bij ons aan tafel aan, en dan nemen we met een goede maaltijd er eens rustig de tijd voor om op prettige wijze weer eens met elkaar in gesprek te gaan.
Het is weer ouderwets gezellig, alsof het pas gisteren was dat we uit Hoogeveen vertrokken. Fijn om elkaar weer te ontmoeten naar al die jaren.

De Lindevallei
Langs de Linde en over de Meenthe terug naar Sonnega
Maar we zijn er nog niet, dus we gaan weer verder. Vanuit Driewegsluis steken we het houten bruggetje over de Linde over, om dan via het smalle fiets-wandelpad van Gapenburg door de prachtige Lindevallei te lopen, langs de meanderende rivier de Linde.
Inmiddels bevinden we ons op een deel van het Fries-Overijsselse pelgrimspad het 'Jabikspaad'. Bij het opvallend hooggebouwde sluiswachtershuisje van het Sas (de sluis) laten we de Linde achter ons, om naar de Meenthe te lopen. Deze weg is aangelegd over de hier hoger liggende zandgronden.
We verlaten de Meenthe, om dan over een oud zandpad richting Wolvega te lopen. Aan het eind van dit pad steken we de Pieter Stuyvesantweg weer over, om iets verderop over een smal klinkerpad door te steken naar de manege en de klokkenstoel van Sonnega. Om 16.15 uur arriveren we daar weer bij onze auto, terugkijkend op een prachtig gevarieerde wandeldag.
We rijden direct terug naar huis in Stiens, want vanavond willen we nog naar de Taizéviering in Stiens.

Geen opmerkingen: