 |
| Restanten van een Nederlands oerlandschap in Het Quin |
De eerste 31 pelgrimsdagen
De eerste pelgrimstocht van Durkje en mij - van het Friese Sint-Jacobiparochie naar het Spaanse Santiago de Compostela - duurde 152 dagen, in de periode van 16 mei 2005 tot en met 21 oktober 2012. Daarna liepen we aansluitend nog vier dagen door naar het ultieme eindpunt van deze pelgrimage op Cabo Fisterra, op de West-Spaanse rotskust van de Atlantische Oceaan.
Van alle 156 pelgrimsdagen schreven we een verslag, dat in combinatie met de onderweg gemaakte foto's een bijzonder document is geworden van een al evenzo bijzondere pelgrimage. Vanaf dag 32 zijn alle dagverslagen in de loop van de jaren gepubliceerd op mijn (deze) weblog. De eerste 31 dagverslagen zijn hier nog niet gepubliceerd, omdat ik in die periode nog geen weblog bijhield.
Om toch het verslag van die hele pelgrimstocht op deze blog te kunnen lezen, ga ik met terugwerkende kracht nog de ontbrekende eerste 31 wandelverslagen op deze weblog plaatsen. Af en toe zal ik zo'n dagverslag hier publiceren. Vandaag ga ik daarmee verder, met het verslag van pelgrimsdag nummer 15, over het traject van Groesbeek naar Afferden.
Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela
Pieterpad van Groesbeek naar Afferden
Zondag 10 juni 2006 – 29 km
Dag 15: 313,5 – 342,5 km
Kunstmatige inseminatie
Om 8.00 uur staan we op en om 9.00 uur vertrekken we uit ons appartement van Het Hoge Hof, iets ten noorden van Groesbeek.
We leveren de sleutel van het appartement in bij boer Theo Langeveldt, net op het moment dat de auto van het KI-station arriveert.
Op uitnodiging kijken we hoe de beide rietjes voor de kunstmatige inseminatie van twee van de koeien worden voorbereid.
Daarna gaan we mee in de ligboxstal, waar de beide te insemineren koeien worden opgespoord en geïnsemineerd.
Dan verlaten we Het Hoge Hof in zuidelijke richting naar Groesbeek.
We wandelen daar door het glooiende veld en zien achter ons de boerderij tegen de top van de heuvel liggen.
Het was een prima plek om te overnachten; van alle gemakken voorzien, inclusief een gastvrij onthaal, verblijf en afscheid; absoluut een aanrader voor wandelaars of anderen die ons volgen.
Groesbeek
In de verte zien we een witte tentkoepel, te weten het dak van het Groesbeekse Bevrijdingsmuseum 1944.
Dit museum staat daar op de plek waar aan het eind van de Tweede Wereldoorlog de geallieerde parachutisten landden.
Door het heuvelachtige veld komen we aan bij de bebouwde kom van Groesbeek.
Van alle kanten komen en gaan wandelaars en wielrenners; allen een mooi-weer-dag voor de boeg.
Bij het benzinestation aan de entree van Groesbeek kopen we eerst een aantal flesjes frisdrank voor de komende wandeldag, zodat we de hele dag met voldoende drinken vooruit kunnen.
In het centrum van Groesbeek beëindigen we het vierde en daarmee laatste deel van de 4e Pieterpad-etappe van Millingen aan de Rijn naar Groesbeek.
De eerste 3,5 kilometer hebben we nu achter de rug.
Vanaf de spoorovergang in het centrum van Groesbeek vervolgen we onze weg in zuidelijke richting, om bij de rotonde met de molen verder te gaan in westelijke richting.
Asperges oogsten
Waar aan de westrand van Groesbeek Boswachterij Groesbeek begint, gaan we langs de bosrand in zuidelijke richting, om al vrij snel de boswachterij binnen te wandelen.
Een eindje verder is na ongeveer een uur wandelen onze eerste rustpauze in het bos; lekker in de schaduw op een bankje.
Als we voorbij dit bosperceel zijn, lopen we langs een veld, waarop vier mannen bezig zijn met het oogsten, het uitsteken, van asperges.
Een machine tilt het plastic dat over de bodem ligt op, waarna de mannen de asperges uit de grond steken die boven de grond komen, waarna tenslotte de machine het plastic automatisch weer spreidt over de bodem achter het geoogste deel.
Zo kan keer op keer worden geoogst wat klaar is en blijven de asperges in de grond die nog even moeten groeien; een doordacht oogstsysteem.
Sint-Jansberg
Voorbij het mooi gelegen Zevendal komen we bij een ander bosperceel, het terrein van de Sint-Jansberg.
Hier lopen we langs de Kiekberg en de Sint-Jansberg, de meest zuidelijke stuwwal in Nederland.
In het reservaat van de Sint-Jansberg lopen we via het Pieterpad over de grens tussen de provincies Gelderland en Limbug.
In dit bosrijke natuurreservaat gaan we in de lengte over een hoge stuwwal en zien we in een heel laag deel aan de voet van deze stuwwal de oorsprong van een beek, die hier kan ontspringen omdat het begin van deze beek wordt gevoed door een grondwaterbron op deze plaats in de stuwwal.
De St. Jansberg is ook een dassengebied bij uitstek.
In de afdaling van de Sint-Jansberg passeren we in het bos enkele kleine verstilde bosmeertjes.
De Diepen
Bij De Diepen verlaten we dit natuurreservaat bij de grens tussen Nederland en Duitsland.
We hebben nu het eerste 8 kilometer lange deel van de 5e Pieterpad-etappe van Groesbeek naar Gennep achter de rug, waarmee onze afstand totaal op 11,5 km komt.
Bij restaurant De Diepen, rusten we onder een parasol op het terras en eten en drinken hier wat, alvorens we verder trekken.
Gennep
Na deze pauze wandelen we 2 kilometer over de grensweg, met rechts de Nederlandse akkers en links het Duitse Reichswald.
En dan gaat het 4,5 kilometer recht door open veld, in de richting van Gennep.
We wandelen Gennep binnen via de brug over het riviertje De Niers.
Spoedig staan we dan al op de Markt van Gennep, bij het prachtige gemeentehuis.
Hier eindigt ook het tweede deel van deze etappe; alweer 6,5 kilometer achter de rug.
De horeca van Gennep maakt zich gereed voor de WK-voetbalwedstrijd van het Nederlands elftal tegen het nationale team van Servië-Montenegro.
Café-gevels zijn rijkelijk oranje versierd, terrassen staan klaar in afwachting van het publiek, televisieschermen staan binnen opgesteld en voetballiefhebbers rijden met oranje versiering en Nederlandse vlaggetjes al door het stadje.
Maar wij doorkruisen Gennep, nadat we aan het eind van de markt een ijsje hebben gegeten bij een café-cafetaria.
Voorbij een rotonde passeren we de markante stoomlocomotief van Gennep, de 'Loc 94'.
Deze locomotief verwijst als monument naar de tijd na 1875 waarin Gennep een station had aan de particuliere spoorlijn van Londen via Vlissingen naar Berlijn; heden allemaal vergane glorie.
Heijen
Ten zuiden van Gennep komen we weer in een behoorlijk bosperceel ter hoogte van Heijen, dat we noord-zuid doorkruisen.
Ten zuiden van dat bos gaan we door een tunneltje onder een verkeersweg door en komen dan bij de minicamping De Merelhoeve.
Daar pauzeren we rond 14.30 uur even om onze schoonzus Ike de Jong uit Malden te bellen, die ons straks vanuit Afferden zal afhalen.
We spreken af elkaar rond 15.30 uur te ontmoeten bij de pont van Afferden.
Hier eindigt ook het eerste deel van de zesde Pieterpad-etappe.
Het laatste deel was 5,5 km lang, waarmee de gelopen afstand van vandaag is opgelopen tot 23,5 kilometer.
Het Quin
We starten nu met het laatste traject van vandaag; nog 5,5 km naar Afferden.
Door de bospercelen Zwarte Heide en Zwarte Kamp komen we bij het natuurreservaat Het Quin, een overblijfsel van een Nederlands oerlandschap met originele vennen die nog alleen door regenwater worden gevuld.
Via een kronkelend pad door dit natuurgebied komen we uiteindelijk boven op een heuvel, waar we een prachtig uitzicht hebben over het gebied: beneden ons schijnbaar ongerepte natuur met een aantal kleine vennen.
Het is hier stil en warm, maar bovenal is het een uniek landschap.
Verderop passeren we op een splitsing van wandelpaden een aantal runderen met kalveren, die hier de koele schaduw van enkele bomen vonden.
Ongeveer 20 tot 50 meter verder passeren we de volwassen 'grote grazers', zoals ze tegenwoordig door natuurbeheerders worden genoemd.
Onverstoorbaar grazen ze door, af en toe opkijkend als we passeren.
Afferden
Na dit in het bos verscholen natuurreservaat gaan we door een bosrijk gebied in zuidelijke richting naar Afferden.
Via het centrum van Afferden, komen we over de rivierdijk in De Heerenwaard, op de plaats waar het pontveer heen en weer vaart over de Maas.
Het is nu 15.10 uur en we nemen plaats bij een picknicktafel, waar al twee oudere dames met hun fiets in de schaduw genieten van het vergezicht over de Maas.
Ze vertellen dat ze ten noorden van Gennep wonen en dat we hun woningen vanmiddag daar zijn gepasseerd tussen het Reichswald en Gennep.
Ook vertellen ze dat ze in de Tweede Wereldoorlog in Gennep woonden.
Oorlogsherinneringen
Op last van de Duitse bezetters moesten ze tijdens de oorlog hun stadje Gennep verlaten.
Slecht weinig persoonlijke bezittingen konden ze meenemen uit hun huizen en lopend door Nederlands en Duits gebied zijn ze uiteindelijk de Rijn overgestoken om daar met hulp van de Rooms-Katholieke kerk in contact te komen met gastfamilies ten noorden van de Rijn.
Ze kwamen uiteindelijk terecht bij verschillende families in de buurt van de stad Utrecht, waar ze het eind van de oorlog moesten afwachten.
Na de oorlog kwamen ze ongerust weer terug in Gennep, waar hun angstig vermoeden werd bewaarheid, want de stad was grotendeels verwoest en van hun eigen huizen stond alleen nog het casco; ramen en deuren zaten er niet meer in en het achtergelaten huisraad was weg.
Ze moesten in Gennep na de oorlog weer met helemaal niets beginnen.
Tot op de dag van vandaag zijn in Gennep nog de sporen te zien van de verwoesting van veel gebouwen van voor de oorlog.
Afferden aan de Maas
En dan arriveert rond half vier schoonzus Ike met de auto.
We hebben tot aan de veerpont vandaag 29 kilometer gewandeld; een behoorlijke afstand bij deze hoge temperatuur van zo tussen de 27–29 graden Celsius.
De volgende keer steken we hier bij Afferden de Maas over.
Maar nu brengt Ike ons eerst met haar auto weer naar onze auto, die wij gisteren in Spijk stalden.
Daarna gaan wij huiswaarts.
We hebben in de twee dagen van dit weekend aaneensluitend 53,5 kilometer gelopen, zowaar weer een respectabel deel van onze lange tocht van Noord- naar Zuid-Nederland.
Totaal staat onze teller nu op 342,5 km.
Het was een schitterend weekend; het leek wel alsof we vakantie hadden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten