 |
| Taizéviering in de Fermanje van Stiens |
Familie
De gebedsviering van de Protestantse Gemeente van Stiens volgens de liturgie van Taizé heeft vanavond als thema: 'Familie'.
We zijn één grote (wereld)familie, dragen zorg voor elkaar, en geven ruimte aan elkaar.
Met liederen, lezingen en met gebeden staan we tijdens de viering vanavond stil bij de betekenis van deze woorden voor ons, en bidden we om vrede en respect.
Dit gebedsuur van stilte en bezinning wordt deze keer niet - zoals te doen gebruikelijk - in de Stienser Sint-Vituskerk georganiseerd, maar vanavond zijn we te gast in de Fermanje van onze Doopsgezinde zustergemeente van Stiens.
'Verheug je in de kinderen van je kinderen .....'
Met passie naar Pasen
Om 19.30 uur worden de ongeveer dertig deelnemers van deze viering welkom geheten. Het thema 'Familie' wordt kort toegelicht en dan zingen we wisselend in het Latijn en in het Nederlands het eerste lied: 'Ubi caritas; Daar waar liefde heerst, en vrede, daar is God met ons'.
Daarna zingen we voorafgaand aan de schriftlezing het lied: The Kingdom of God'.
In de week waarin we over enkele dagen Aswoensdag zullen vieren, blikken we met deze avondviering alvast vooruit op de komende Veertigdagentijd, die met ingang van Aswoensdag aanvangt.
De schriftlezing van Psalm 128 - een pelgrimslied van David - wordt door Douwine en Ronald wisselend in het Nederlands en in het Fries gedaan, waarbij we delen van dit psalmgebed afwisselen met een samen gezongen 'Alleluja'.
Leven met vader & moeder en met de Vader
Deze psalmlezing sluiten we af met het lied 'Nada de turbe': niets kan je schaden of bang maken ....
Als overgang naar de tweede schriftlezing vervolgen we dan in het Latijn en in het Fries met het lied 'Oculi nostri ad Dominum Jesum': Rjochtsje dyn eagen aloan op Kristus de Heare.
De tweede lezing is een evangelielezing naar Lucas (2:41-52), over de twaalfjarige Jezus in de tempel, waarin de twee loyaliteiten van Jezus centraal staan: de ene naar het gezin van Jozef & Maria, waar Jezus als kind deel van uitmaakt, en de tweede band met zijn hemelse Vader, met Jezus als de Zoon van God.
We beantwoorden deze Lucaslezing met het lied 'I am sure', dat we ook in het Fries als volgt zingen:
'Ik sil sjen, dat is wis,
de goedens fan de Hear yn it lân fan it libben.
de goedens fan ús God.
Wês sterk, leau yn de Hear.'
Behoedzje Jo famylje
Een lange stilte volgt voor ieders persoonlijke bezinning, meditatie, gebed.
Daarop volgen de voorbeden, uitgesproken door Douwine, afgewisseld met het samen zingen van het 'Kyrië eleison'. We bidden onder andere voor vaders en moeder, voor pakes en beppes, voor hun kinderen en voor hun kleinkinderen, voor die kinderen die slachtoffers worden van oorlog, op de vlucht voor terreur, soms alleen op de wereld, zonder ouders, prooi geworden van handelaren, die met hun mensonterende daden de kwetsbare kinderen en hun machteloze families onteren.
Het is dan ook niet voor niets dat we na het gezamenlijk bidden van 'Het Onze Vader' in het Duits het lied 'Behüte mich Gott' zingen, en dat Friestalig afwisselen met:
Behoedzje my, God,
ik fertrou op Jo,
Jo wize de wei nei 't libben.
By Jo is freugde yn oerfloed.
Dans nos obscurités
Dan zingen we 'Iedere nacht verlang ik naar U, o God, ik hunker naar U met heel mijn ziel'.
Als de laatste klanken van het begeleidende muziektrio (op piano, viool en dwarsfluit) klinken, gaat in de Fermanje het licht uit, wordt door Adri de kaars ontstoken, en wordt het licht doorgegeven aan alle aanwezigen, die vervolgens met de kaars in de hand gezamenlijk het gebed om het Licht zingen:
'Kom, as it tsjuster is,
mei fjoer dat ús nacht ferljochtet en dat bliuwt,
fjoer dat altyd bliuwt.'
Op weg met het vuur dat nooit weer dooft
Na het slotlied 'Manus tuas Patres' (In Uw handen beveel ik Mijn geest) gaan de lichten in de kerk weer aan, en worden één voor één alle kaarsen gedoofd. Wie wil vertrekken, kan gaan, en wie nog even na wil blijven voor persoonlijk gebed, wordt daartoe in de gelegenheid gesteld.
In stilte verspreiden de kerkgangers zich door de avondstilte van het duister.
We vieren de zondag, en gaan over drie dagen met Aswoensdag in de Passieweken op weg naar het Paasfeest, denkend aan de gezongen, gelezen en gebeden woorden van geloof, hoop, verwachting en liefde, in het vertrouwen dat - ook al zien we het niet elk moment van de dag -
Geen opmerkingen:
Een reactie posten