dinsdag 5 januari 2016

Een ijzige ijzeldag

Dinsdag 5 januari 2016 
Kamerplant in de vensterbank gefotografeerd door ons beijzeld woonkamerraam 



















Thuiswerken
Het nieuws van vanmorgen rond 6.00 uur wordt bepaald door ijzige weerberichten. Het KNMI heeft voor Noord-Nederland inmiddels 'code rood' afgegeven, omdat het noorden van Nederland is bedekt met een laag ijzel van een halve tot een anderhalve centimeter. Het KNMI meldt het volgende op haar website:
Waarschuwingen Friesland
Sneeuw en gladheid
Op uitgebreide schaal gladheid door ijzel.
Groot gevaar op overlast en letsel door gladheid. 
Grote risico's voor weggebruikers. 
Kans op grootschalige ontregeling van het openbaar vervoer. 
Ga niet op reis als dat niet strikt noodzakelijk is. 
Volg weerberichten en waarschuwingen.

Geen ijsbloemen maar ijzel op de oostramen
In onze woonwijk in Stiens ligt op het gehele wegdek een laag ijzel van ongeveer een halve centimeter.
Over het grasveld in onze tuin ligt een ijzellaag met een dikte van één tot anderhalve centimeter.
Opmerkelijk is de dikke laag ijzel die op alle ramen zit aan de oostzijde van onze woning. De dubbele beglazing heeft het toegelaten dat de ijzel zich hecht aan het geïsoleerde buitenraam. Het zijn dus dit keer geen strengwinterse ijsbloemen op ongeïsoleerd glas, maar een ijs-/ijzellaag op dubbelglas. Van buitenaf gezien vormen de kamerplanten in de vensterbank een schilderachtig palet. Voor zover ik me het kan herinneren, hebben we dat in Stiens in al die jaren dat we hier wonen nog niet eerder meegemaakt. Niet voor niets meldde Omrop Fryslân Radio vanmorgen dan ook al rond 8.00 uur dat hier sprake is van een extreme weer-omstandigheid.
Ook de buitenmuren aan de oostkant van ons huis zijn bedekt met een ijzellaag van enkele millimeters, alsof je in een ijshuis woont.
Fotograferen door een beijzeld raam

Observaties
Inmiddels zagen we een filmpje van onze dochter, die schaatst door de straten van de stad Groningen, dus ook daar is het wegdek - evenals in Stiens - veranderd in een ijsbaan.
De zorgmedewerkster van onze buren wordt met een auto bij de buren gebracht, maar die auto glijdt naast ons huis vanaf het bolle straatprofiel naar rechts, naar beneden in de goot; kan dan niet meer vooruit, maar gelukkig eerst nog wel achteruit, om het vervolgens met succes weer opnieuw vooruit te proberen.
Omdat de scholen in en rond Stiens gesloten blijven, maken de schoolkinderen dankbaar van deze gelegenheid gebruik om glijdend op laarzen en op sleeën over het beijzelde wegdek van de woonstraten in onze wijk te gaan.

Vogeltrek
En de vogelvoer-oase die we in onze tuin hebben gecreëerd bovenop het beijzelde grasveld wordt druk bezocht door allerlei vogels, waar we vanmorgen vanuit onze werkkamer in elk geval al eksters, lijsters, kraaien, koolmezen, meeuwen en roodborstjes hebben zien foerageren.
Twee grote groepen ganzen zijn vanmorgen al hoorbaar en zichtbaar in grote V-formaties over onze woonwijk gevlogen, vanuit het beijzelde noordoosten in zuidwestelijke richting, naar het deel van Nederland waar geen ijzel ligt, en waar de temperaturen wel boven het nulpunt liggen.

29 jaar geleden ook ijzel
Onze gedachten gaan terug naar 29 jaar geleden. Vandaag viert Jan Wijbe zijn 29e verjaardag. In de nacht en de vroege ochtend dat Durkje beviel van onze eerste zoon ijzelde het ook behoorlijk. Toch moesten we om 5.00 uur de verloskundige wel bellen om ons te helpen bij de bevalling. De verloskundige, die van ons hoorde dat er serieus spoed bij was, spoedde zich vanuit een dorpje ten noorden van Delfzijl naar onze Kustweg-flat in Delfzijl, maar toen ze nog maar net buiten haar woonplaats was, gleed ze met haar grote Volvo pardoes van de weg in de berm, omdat (nu dus precies 29 jaar geleden) de weg bedekt was met een laag ijzel. Het lukte haar gelukkig om de auto vanuit de berm weer op de weg te krijgen, en binnen een kwartier stond ze in onze slaapkamer. De kruin van Jan Wijbe zijn hoofd was toen al duidelijk zichtbaar. Na de derde perswee was Jan Wijbe tien minuten later al geboren. Wat waren wij gelukkig!
Enkele weken later - op 2 maart 1987 - ijzelde het weer, maar toen nóg heviger. Onze nieuwe auto zat onder een meer dan één centimeter dikke ijslaag, die ik er heel voorzichtig af heb gehaald, omdat ik op die dag onze kraamvisite (Jelke & Aagje met hun baby Peter) van het treinstation te Delfzijl moest afhalen. De foto die we toen van onze auto hebben gemaakt, spreekt boekdelen over de ernst van die ijzelwinter van 29 jaar geleden.

Geen opmerkingen: