 |
| Met het voetveer over de Linde richting Oldemarkt |
De eerste 31 pelgrimsdagen
De eerste pelgrimstocht van Durkje en mij - van het Friese Sint-Jacobiparochie naar het Spaanse Santiago de Compostela - duurde 152 dagen, in de periode van 16 mei 2005 tot en met 21 oktober 2012. Daarna liepen we aansluitend nog vier dagen door naar het ultieme eindpunt van deze pelgrimage op Cabo Fisterra, op de West-Spaanse rotskust van de Atlantische Oceaan.
Van alle 156 pelgrimsdagen schreven we een verslag, dat in combinatie met de onderweg gemaakte foto's een bijzonder document is geworden van een al evenzo bijzondere pelgrimage.
Vanaf dag 32 zijn alle dagverslagen in de loop van de jaren gepubliceerd op mijn (deze) weblog. De eerste 31 dagverslagen zijn hier nog niet gepubliceerd, omdat ik in die periode nog geen weblog bijhield.
Om toch het verslag van die hele pelgrimstocht op deze blog te kunnen lezen, ga ik met terugwerkende kracht nog de ontbrekende eerste 31 wandelverslagen op deze weblog plaatsen. Af en toe zal ik zo'n dagverslag hier publiceren. Vandaag ga ik daarmee verder, met het verslag van pelgrimsdag nummer 5, over het traject van Oranjewoud naar Oldemarkt.
Van Sint-Jacobiparochie naar Santiago de Compostela
Jabikspaad van Oranjewoud via Wolvega naar Oldemarkt
Woensdag 24 augustus 2005 – 20,6 km
Dag 5: 82,5 - 103,1 km
Oranjewoud
Omdat tussen de regenachtige dagen van de huidige zomervakantie deze dag als een droge dag met zonnige perioden werd voorspeld, kozen we daags tevoren deze woensdag als onze vijfde wandeldag. Tijdens deze wandeling blijkt het voorspelde weer te kloppen. De stevige zuidwestenwind voelt aangenaam, bijna warm aan. Om 9.05 uur verlaten we Stiens in onze auto naar het eerstvolgende startpunt.
Op de grens van Oranjewoud en Mildam parkeren we om 9.50 uur de auto aan het begin van de Molenlaan op de hoek met de Weversbuurt. We lopen door die Molenlaan zuidwaarts naar Mildam.
Mildam
De Molenlaan is een verhard pad met fietspad ernaast, met aan beide zijden een lange rechte rij bomen.
Deze laan loopt parallel aan de Yntzelaan, de toegangsweg van de Eco-kathedraal van kunstenaar Louis G. Le Roy. De Molenlaan gaat op een gegeven moment over in een woonstraat en eindigt bij de horecagelegenheid “Hof van Schoterland” aan de Schoterlandseweg.
Over de Tjonger
We verlaten Mildam via de Ottersweg als we de brug over de rivier de Tjonger passeren. Hier eindigt ook de 12e etappe van het Jabikspaad, bij de Tjonger. We hebben dan de laatste 1.800 meter van deze etappe ook gelopen.
De Ottersweg is een lange kaarsrechte weg tussen Mildam en Oldeholtwolde. Vlakbij het kruispunt met de Stelweg passeren we een mooie boerderijcamping die tegen de bosrand aan de achterzijde ligt. Er staan ongeveer tien caravans/campers/tenten en het ziet er gezellig en verzorgd uit. De borden langs de weg melden dat de boerderij ook boerenijs produceert en verkoopt. Voor ijs eten is het helaas nog iets te vroeg in de ochtend, dus lopen we door.
Nadeel van het wonen en recreëren aan de Ottersweg is wel dat de A32 op zichtbare afstand tot de Ottersweg nadert in zuidelijk richting. Het geluid van auto’s – vooral de zwaardere vrachtauto’s – hoor je voortdurend.
Tussen de bomen langs deze Ottersweg vinden we een gevarieerd aantal paddestoelen. En niet alleen hier, maar ook op de rest van deze dagtocht is aan de variatie en hoeveelheid paddestoelen te zien dat de herfst nadert. Hier en daar beginnen de bomen hun geelgroene bladeren al te verliezen; mede geholpen door de straffe wind van vandaag.
Oldeholtwolde
Na ongeveer 3,5 km voorbij Mildam arriveren we bij basisschool “De Drie Dorpen” in Oldeholtwolde. Het toegangshek van het plein staat open, omdat een Leeuwarder schoonmaakbedrijf met enkele medewerkers aanwezig is om de school schoon te maken alvorens over ruim een week de basisschoolkinderen (weer) arriveren voor het nieuwe schooljaar.
Deze streek-school heeft een prachtig schoolplein, bijzonder goed voorzien van speelmateriaal voor haar leerlingen ,en her en der gezellig zitmeubilair. We pauzeren aan de grote picknicktafel op het plein, en eten en drinken hier wat.
A32
Daarna verlaten we Oldeholtwolde langs de dorpskerk, over de Kerkweg, richting Wolvega. De klok van deze kerk maakt ons duidelijk dat het dan precies 11.00 uur is. We komen nu steeds dichter bij de A32 tussen Heerenveen en Wolvega en gaan via een tunnel onder deze autosnelweg door. Daar komen we op de Scheenweg, die ons langs een bosperceel uiteindelijk naar de Heerenveenseweg voert. Bij wegrestaurant “De Stoof” steken we de Heerenveenseweg over. De Stoof is een mooi ogend wegrestaurant met meer dan voldoende ruimte voor truckers om met grote vrachtwagens naast en achter het wegrestaurant te parkeren teneinde de welbekende “chauffeursgehaktbal” even te nuttigen.
Wolvega
Over het spoor Heerenveen-Wolvega komen we Wolvega binnen en lopen we voorbij de rotonde naar de Haulerweg, die ons in zuidwestelijke richting verder zal voeren.
Hier eindigt de 13e etappe. We hebben vandaag tot hier bijna 9 km gelopen.
Als we echter deze Haulerweg geheel zouden volgen, missen we de gezelligheid van het dorpscentrum van Wolvega. De Haulerweg loopt namelijk parallel aan de Wolvegaaster Hoofdstraat. Daarom kiezen we ervoor de Haulerweg even te verlaten om via een woonstraat naar het dorpscentrum te lopen.
We komen daar langs de grote Hervormde kerk, die hoog op een kerkhof is gebouwd. Ook passeren we het standbeeld van de Wolvegaaster wolf. Bij café-zalencentrum Klijnstra lunchen we buiten op het terras. Het is dan 12.00 uur. Als we even later weer terugkeren op de Haulerweg, kopen we daar nog softijs als wandeldessert.
In beide horecagelegenheden merk je direct dat je de rivier de Tjonger al over bent gestoken. We hebben bij die natuurlijke taalgrens het overwegend Friestalige deel van Fryslân namelijk verlaten, om hier in Wolvega te horen dat we in het Stellingwerver taalgebied zijn aangekomen.
Sonnega
Haulerweg wordt Keiweg. Keiweg wordt Oppers. Oppers wordt Sonnegaweg. Altijd maar rechtdoor tot we in Sonnega arriveren. We passeren dan aan de noordzijde het voormalige asielzoekerscentrum van het Centraal Orgaan Asielzoekers (COA). We zien dat één van de barakken wordt afgebroken, althans het dak wordt op dit moment verwijderd.
Een klein eindje verder woont volgens ons een verzamelaar van legermaterialen. Er staat een beeld van een legerjeep in de tuin, en langs de oprijlaan staat een voormalig soldaten-wachthuisje. Langs de weg staat een legerjeep geparkeerd op een legergroene oplegger.
Schuin tegenover het oude kerkhof met een klokkenstoel staat een prachtig huisje; de moeite waard om even bij stil te staan.
Daarna gaan we verder over het verbindingspad tussen de Sonnegaweg en de Pieter Stuyvesantweg, langs enkele rustiek gelegen huizen met langgerekte stukken grond waarop paarden en schapen grazen.
Over de parallelweg langs de Pieter Stuyvesantweg lopen we weer een stukje terug in de richting van Wolvega om vlak vóór Wolvega voorbij een slagboom aan de andere zijde van de weg in zuidelijke richting onze weg te vervolgen over een breed graspad tussen bomen en hoogopgeschoten maïsvelden door.
Omdat tussen de regenachtige dagen van de huidige zomervakantie deze dag als een droge dag met zonnige perioden werd voorspeld, kozen we daags tevoren deze woensdag als onze vijfde wandeldag. Tijdens deze wandeling blijkt het voorspelde weer te kloppen. De stevige zuidwestenwind voelt aangenaam, bijna warm aan. Om 9.05 uur verlaten we Stiens in onze auto naar het eerstvolgende startpunt.
Op de grens van Oranjewoud en Mildam parkeren we om 9.50 uur de auto aan het begin van de Molenlaan op de hoek met de Weversbuurt. We lopen door die Molenlaan zuidwaarts naar Mildam.
Mildam
De Molenlaan is een verhard pad met fietspad ernaast, met aan beide zijden een lange rechte rij bomen.
Deze laan loopt parallel aan de Yntzelaan, de toegangsweg van de Eco-kathedraal van kunstenaar Louis G. Le Roy. De Molenlaan gaat op een gegeven moment over in een woonstraat en eindigt bij de horecagelegenheid “Hof van Schoterland” aan de Schoterlandseweg.
Over de Tjonger
We verlaten Mildam via de Ottersweg als we de brug over de rivier de Tjonger passeren. Hier eindigt ook de 12e etappe van het Jabikspaad, bij de Tjonger. We hebben dan de laatste 1.800 meter van deze etappe ook gelopen.
De Ottersweg is een lange kaarsrechte weg tussen Mildam en Oldeholtwolde. Vlakbij het kruispunt met de Stelweg passeren we een mooie boerderijcamping die tegen de bosrand aan de achterzijde ligt. Er staan ongeveer tien caravans/campers/tenten en het ziet er gezellig en verzorgd uit. De borden langs de weg melden dat de boerderij ook boerenijs produceert en verkoopt. Voor ijs eten is het helaas nog iets te vroeg in de ochtend, dus lopen we door.
Nadeel van het wonen en recreëren aan de Ottersweg is wel dat de A32 op zichtbare afstand tot de Ottersweg nadert in zuidelijk richting. Het geluid van auto’s – vooral de zwaardere vrachtauto’s – hoor je voortdurend.
Tussen de bomen langs deze Ottersweg vinden we een gevarieerd aantal paddestoelen. En niet alleen hier, maar ook op de rest van deze dagtocht is aan de variatie en hoeveelheid paddestoelen te zien dat de herfst nadert. Hier en daar beginnen de bomen hun geelgroene bladeren al te verliezen; mede geholpen door de straffe wind van vandaag.
Oldeholtwolde
Na ongeveer 3,5 km voorbij Mildam arriveren we bij basisschool “De Drie Dorpen” in Oldeholtwolde. Het toegangshek van het plein staat open, omdat een Leeuwarder schoonmaakbedrijf met enkele medewerkers aanwezig is om de school schoon te maken alvorens over ruim een week de basisschoolkinderen (weer) arriveren voor het nieuwe schooljaar.
Deze streek-school heeft een prachtig schoolplein, bijzonder goed voorzien van speelmateriaal voor haar leerlingen ,en her en der gezellig zitmeubilair. We pauzeren aan de grote picknicktafel op het plein, en eten en drinken hier wat.
A32
Daarna verlaten we Oldeholtwolde langs de dorpskerk, over de Kerkweg, richting Wolvega. De klok van deze kerk maakt ons duidelijk dat het dan precies 11.00 uur is. We komen nu steeds dichter bij de A32 tussen Heerenveen en Wolvega en gaan via een tunnel onder deze autosnelweg door. Daar komen we op de Scheenweg, die ons langs een bosperceel uiteindelijk naar de Heerenveenseweg voert. Bij wegrestaurant “De Stoof” steken we de Heerenveenseweg over. De Stoof is een mooi ogend wegrestaurant met meer dan voldoende ruimte voor truckers om met grote vrachtwagens naast en achter het wegrestaurant te parkeren teneinde de welbekende “chauffeursgehaktbal” even te nuttigen.
Wolvega
Over het spoor Heerenveen-Wolvega komen we Wolvega binnen en lopen we voorbij de rotonde naar de Haulerweg, die ons in zuidwestelijke richting verder zal voeren.
Hier eindigt de 13e etappe. We hebben vandaag tot hier bijna 9 km gelopen.
Als we echter deze Haulerweg geheel zouden volgen, missen we de gezelligheid van het dorpscentrum van Wolvega. De Haulerweg loopt namelijk parallel aan de Wolvegaaster Hoofdstraat. Daarom kiezen we ervoor de Haulerweg even te verlaten om via een woonstraat naar het dorpscentrum te lopen.
We komen daar langs de grote Hervormde kerk, die hoog op een kerkhof is gebouwd. Ook passeren we het standbeeld van de Wolvegaaster wolf. Bij café-zalencentrum Klijnstra lunchen we buiten op het terras. Het is dan 12.00 uur. Als we even later weer terugkeren op de Haulerweg, kopen we daar nog softijs als wandeldessert.
In beide horecagelegenheden merk je direct dat je de rivier de Tjonger al over bent gestoken. We hebben bij die natuurlijke taalgrens het overwegend Friestalige deel van Fryslân namelijk verlaten, om hier in Wolvega te horen dat we in het Stellingwerver taalgebied zijn aangekomen.
Sonnega
Haulerweg wordt Keiweg. Keiweg wordt Oppers. Oppers wordt Sonnegaweg. Altijd maar rechtdoor tot we in Sonnega arriveren. We passeren dan aan de noordzijde het voormalige asielzoekerscentrum van het Centraal Orgaan Asielzoekers (COA). We zien dat één van de barakken wordt afgebroken, althans het dak wordt op dit moment verwijderd.
Een klein eindje verder woont volgens ons een verzamelaar van legermaterialen. Er staat een beeld van een legerjeep in de tuin, en langs de oprijlaan staat een voormalig soldaten-wachthuisje. Langs de weg staat een legerjeep geparkeerd op een legergroene oplegger.
Schuin tegenover het oude kerkhof met een klokkenstoel staat een prachtig huisje; de moeite waard om even bij stil te staan.
Daarna gaan we verder over het verbindingspad tussen de Sonnegaweg en de Pieter Stuyvesantweg, langs enkele rustiek gelegen huizen met langgerekte stukken grond waarop paarden en schapen grazen.
Over de parallelweg langs de Pieter Stuyvesantweg lopen we weer een stukje terug in de richting van Wolvega om vlak vóór Wolvega voorbij een slagboom aan de andere zijde van de weg in zuidelijke richting onze weg te vervolgen over een breed graspad tussen bomen en hoogopgeschoten maïsvelden door.
De Meenthe
Verderop gaat dit graspad over een in rood puinpad, dat uitkomt op De Meenthe. Dan volgt een heel lang recht stuk Meenthe door het open veld. Het wegdek ligt bezaaid met zachte stukjes teer of asfalt; kennelijk verloren door vrachtauto’s die af en aan rijden naar een verderopgelegen bestemming.
In de rust van het veld passeert ons een ouder echtpaar op de fiets en direct erna scheurt met hoge snelheid een asfalteervrachtwagen dicht aan ons voorbij. Het echtpaar op de fiets gaat zo snel mogelijk achter elkaar fietsen, hetgeen ook nog maar net lukt, want deze vrachtauto rijdt met onverantwoord hoge snelheid rakelings aan de buitenste fietser voorbij, de linker wielen half door de berm. Het gaat nog maar net goed!
Linde
En dan bereiken we verderop over de Sasweg de rivier de Linde. Daarmee hebben we de grens tussen Fryslân en Overijssel bereikt.
Hier eindigt de 14e etappe. We hebben vandaag tot hier dan bijna 16 km gelopen.
En dan moeten we een keuze maken. Òf we steken hier over de brug de Linde over en gaan door het veld naar Oldemarkt, òf we volgen de loop van de Linde om uiteindelijk ook in Oldemarkt uit te komen.
We kiezen voor de laatste optie. Dit traject is ongeveer 700 meter langer dan het andere en we moeten het erop wagen dat we gebruik kunnen maken van het voetveer over de Linde. Als dat laatste niet lukt, zullen we de 2½ km tussen het veer en de brug over de Linde weer terug moeten lopen.
We wagen het erop, maar vragen onderweg wel even voor de zekerheid aan tegemoetkomende fietsers of we gebruik kunnen maken van het veerbootje. Dat kan, dus lopen we verder over het Gapenburg-fietspad langs de Linde.
Halverwege pauzeren we even op een bankje tussen een kudde grazende lammeren. De Linde is hier bijzonder breed; terecht ook “Het Wijde” genoemd. Inmiddels is het nog harder gaan waaien, alhoewel niet koud.
Maar eerst rusten we dus om wat te eten en te drinken. Omdat het nu rond 14.00 uur in de middag is en het vanaf hier nog bijna 4 kilometer is naar Oldemarkt, bellen we Jan Wijbe alvast om ons straks in Oldemarkt af te halen. Hij vertrekt nu vanuit Stiens met de andere auto, opdat hij later op de middag nog tijdig bij zijn vakantiebaan kan arriveren.
Voetveer met zelfbediening
En dan komen we op de plaats waar we gebruik kunnen maken van het voetveer om hier de Linde over te steken. We wachten nog even op een fietsend duo dat ons nadert. Als zij arriveren, laten we hen ook met de fietsen op het onbemande veerbootje. Daarna moeten we op de boot zelf zorgen voor de overtocht, door aan twee grote wielen te draaien, waardoor het veerbootje langs een tweetal kettingen in het water de overkant bereikt. Ondertussen passeert daar ook nog een echtpaar met een mooie sloep.
Oldemarkt
We volgen het laatste stuk fietspad langs het “Mallegat”, een aftakking van de Linde, dat tot in de haven van het Overijsselse dorp Oldemarkt voert. Nadat we bij de entree van Oldemarkt een fraai gelegen nieuwbouwproject passeren, arriveren we in Oldemarkt op het bedrijventerrein en lopen we door naar het dorpscentrum.
In de Hoofdstraat staan de grote toegangsdeuren van de Rooms-Katholieke Willibrordkerk wagenwijd open. Twee schilders lakken die beide houten deuren en verven het ijzerbeslag op de deuren.
Sint Anna en Sint Jacobus de Meerdere
In deze Willibrordkerk worden we ontvangen door een vertegenwoordiger van de kerk, die met ons meeloopt naar het altaarstuk om vervolgens het linker altaarluik dicht te draaien om ons te kunnen wijzen op het schilderstuk van Sint Anna met Jacobus de Meerdere. Daarom is deze kerk in dit dorp dus ook opgenomen in de route van het Jabikspaad.
De kerk is schitterend gedecoreerd met gerestaureerde (geborstelde en/of opnieuw geverfde) plafondschilderingen, en met kleurrijke voorstellingen in gebrandschilderd glas-in-lood.
Fryslân achter ons en Overijssel vóór ons
Toen we bij het verlaten van de kerk stonden te praten met de schilders van de toegangsdeuren, belde Jan Wijbe met de mededeling dat hij in Oldemarkt was gearriveerd met de auto. Vanaf hier loodsen we onze zoon Jan Wijbe via de telefoon naar ons toe.
Jan Wijbe rijdt ons weer terug naar Oranjewoud/Mildam, waarna we met onze andere auto weer terug rijden naar Stiens, terugziend op een mooie wandeldag.
Omdat we vandaag niet tot de Paasloër Allee zijn gekomen, gaan we de volgende keer het laatste stukje van nog ongeveer 2 km van deze 15e etappe lopen. Vandaag hebben we totaal ongeveer 20,6 km gewandeld. We hebben hiermee in 5 dagen inmiddels ruim 103 km van het Jabikspaad afgelegd. We hebben Fryslân achter ons gelaten en zijn nu in Overijssel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten